Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Categorieën
Natuurvereniging DEN BUNT vzw
Welkom op de blog van Natuurvereniging DEN BUNT. Onze vereniging is gestart in 1981 en bestaat nu dus meer dan 40 jaar en telt ruim 200 leden in de Kempense regio. Alles wat te maken heeft met milieu, natuur en natuurfotografie, activiteiten van onze vereniging...enz. vind je terug op deze blog. En deze blog is er voor en door de leden. Wil je een bericht plaatsen, dan kan dat door mij een mailtje te sturen met de te plaatsen tekst en foto's. Volg ons ook op onze Facebookpagina.
04-06-2025
BEVERSPOREN
Sporen zoeken en vinden
Bevers zijn vegetariërs en eten ’s zomers allerlei waterplanten. In de winter zijn die niet beschikbaar en schakelen bevers over op het eten van twijgen en bast van struiken en bomen. Bevers kunnen niet klimmen, dus knagen ze bomen en struiken om zodat ze de verse jonge twijgen in de toppen kunnen opeten. Wie nu op zoek gaat in beverleefgebieden kan de sporen bijna niet missen. Behalve knaagsporen, zijn dat ook looppaadjes van en naar het water, pootafdrukken in de modder en houtsnippers op plekken waar takken afgeknaagd werden.
Knaagsporen van de bever langs kanaal Dessel-Schoten (Foto's: Leo PEETERS)
Op zondag 8 juni is het Sinkenskermis en Sinksenmarkt in Dessel. Bij deze bijzondere gelegenheid zal ook ons natuurmuseum in het oud gemeentehuis geopend zijn van 9 tot 17 uur. Familieleden, vrienden, kennissen..... iedereen is er uiteraard welkom!
Klik op onderstaande afbeelding en wij linken U door naar de pagina van "Uit in Vlaanderen" waar U alle nuttige info kan vinden.
De lissnuitkever, ook wel lissenboorder genoemd (Mononychus punctum-album) is een kever die behoort tot de familie snuitkevers.
De kever heeft een zeer gedrongen, bijna rond lichaam met omlaag gebogen kop en een opvallend lange snuit. De totale lengte is slechts 4 millimeter. De kleur is donkerbruin tot zwart, de onderzijde en poten zijn lichter door een fijne, fluweelachtige beharing. De tasters zitten op het midden van de snuit, de poten hebben stevige klauwtjes. De lissnuitkever leeft van plantensappen van verschillende iris-soorten, waaronder de gele lis en zuigt deze op middels de lange snuit.
Lissnuitkever of lissenboorder (Foto: Karel VERBRUGGEN)
Als je het laatste Buntblad nog eens bekijkt blz. 30 en 31 dan vind je een beeldige uitleg over de officiële opening van onze Bunt-tentoonstelling. Een eerste lentedag met heel wat belangstelling. Ook Digicat was uitgenodigd voor het maken van een filmreportage, maar helaas waren ze belet. Ook met de Bunters willen we maar al te graag de tentoonstelling officieel openen met een soortgelijk scenario, maar dan wel met de aanwezigheid van Digicat..... en dat is gelukt!
Fotografie: Karel VERBRUGGEN.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan) MP4 Klik daarna op het vierkantje rechtsonder in beeld om beeldvullend verder te gaan. En klik op de pauze-toets als je teksten wil lezen.
Wanneer je in de natuur grasachtige planten vindt met grote wolharige pluimen kun je te doen hebben met éénarig wollegras. Als dan bij nadere beschouwing blijkt dat er eigenlijk slechts sprake is van een bloeiwijze die uit slechts één enkele aar bestaat, heb je vrijwel zeker te doen met deze soort. Je vindt de soort vaak in natuurgebieden waar hoogveen in stand gehouden wordt.
Eénarig wollegras (links) en veenpluis (rechts) Foto: Roger DAMEN.
Bezoek aan Blegny Mine - Zaterdag 24 mei 2025 (NM)
Na de middag brengt de bus ons naar Blegny Mine. Daar wordt de groep in twee gesplitst: - de ene helft daalt af in de 60 m diepe mijn, en de andere helft maakt een rondrit met het toeristisch treintje. Daarna bezoeken we allemaal samen nog het mijnmuseum en gebruiken nog het avondmaal: Luikse gehaktballen met frieten.
Fotografie: Leo PEETERS - Roger DAMEN - Karel VERBRUGGEN
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan) MP4 Klik daarna op het vierkantje rechts onderaan in Uw beeld om op volledig scherm te bekijken.
Smeer jullie kuiten alvast maar in want we gaan, naar jaarlijkse gewoonte, weer een dagje fietsen. Deze fietstocht zal doorgaan op zaterdag 21 juni 2025. Ik heb de zon reeds besteld. Het wordt een trip door bossen, langs kanalen en rustig gelegen Kempische landschappen. Gewoon genieten dus.
Nancy
Klik op onderstaande afbeelding om de omzendbrief nog eens na te lezen (WordDoc)
Op zaterdag 24 mei 2025 maakten we een daguitstap met de bus naar Blegny. Na een koffiestop in Blegny bracht de bus ons naar Barchon voor een wandeling langs de Berwin (2,5 of 4 km). De voormiddag werd afgesloten met een hapje in een wegrestaurant in Barchon.
Fotografie: Roger DAMEN en Karel VERBRUGGEN.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan) MP4 Klik daarna op het vierkantje rechts onderaan in Uw beeld om op volledig scherm te bekijken.
Mezen hebben nu jongen. De ouders houden zich nu bezig met het voeren van de kuikens. Ze stoppen het voedsel, vooral rupsen, direct in het snaveltje van een kuiken. De ouders kiezen zorgvuldig welk kuiken het voedsel krijgt. Ook zijn de vogels bezig met het opruimen van parasieten, poepzakjes, gevallen voedsel en eierschalen. Het vrouwtje eet de eierschalen op als de kuikens zijn uitgekomen. Deze is namelijk voor een groot gedeelte gemaakt van calciumcarbonaat. Zo kan ze haar tekorten aanvullen voor een eventueel volgend legsel.
Mezen hebben nu jongen (Alle foto's: Karel VERBRUGGEN)
Verkenning daguitstap BLEGNY - Maandag 24 maart 2025
Op 24 maart 2025 gingen Leo PEETERS, Adri VERSTEYNEN en Roger DAMEN op verkenning naar Blegny voor onze daguitstap van 24 mei 2025. VM: - korte (2,5 km) of lange ((4,5 km) wandeling NM: - afdaling in de mijn of rondrit toeristisch treintje - nadien bezoek aan het mijnmuseum.
Klik op de "play-knop om het filmpje te bekijken (Geluid aan) MP4 Klik daarna rechts onder in Uw beeld op het vierkantje (=volledig scherm)
Nog maar vier keer gezien in ons land: zeldzame kleine torenvalk lokt meteen veel vogelliefhebbers naar vliegveld Malle
Woensdag 21 mei merkte iemand op het vliegveld van Malle een kleine torenvalk op. Deze zeer zeldzame dwaalgast zorgde direct voor een rush van vogelaars, want het gaat om een zeer bijzondere waarneming. Het is slechts de vierde keer dat de kleine torenvalk in ons land opduikt.
Klik op de "play-knop" om het korte filmpje (Jan VANWYNSBERGHE) te bekijken
Ook met de Bunters willen we maar al te graag de tentoonstelling officieel openen zoals we al deden met diverse officiele instanties..... en DIGICAT zal ook aanwezig zijn om dit gebeuren te filmen.
Graag verwelkomen we jullie, Bunters, op vrijdag 30 mei te 13u50 in het historisch gemeentehuis te Dessel. Gezelligheid troef! Gelieve je aanwezigheid te melden voor 25 mei aan Annie/Charlie ( 014 / 37 14 58 of 0472 58 49 45 )
Klik op onderstaande afbeelding om de omzendbrief nog eens na te lezen. (WordDoc)
Nieuw: Genieten van Kleine Netemomentjes op 30 locaties
(Uit : Nieuwsbrief Regionaal Landschap Kleine en Gote Nete)
Ze zijn er! Meer dan 30 Kleine Netemomentjes sieren vanaf nu de Kempen. Gezellige onthaal- en beleefplekken om samen te genieten van het omliggende landschap. Van een wiebelende touwhangbrug tot zalige ligzetels (langs het Buntpad!) en avontuurlijke kinderwandelingen. Ontdek de Kleine Netemomentjes in de vallei van de Kleine Nete: meer dan 30 sfeervolle rust- en beleefplekjes aan de rivier tussen Dessel en Lier. Elk Kleine Netemomentje is een kans om te vertragen, te genieten en het landschap op een bijzondere manier te beleven.
En het Buntpad is één van deze “Kleine Netemomentjes ! En het Regionaal Landschap Kleine en Grote Nete (RLKGN) heeft bij deze gelegenheid een drietalige (Engels – Frans – Duits) folder uitgegeven met de nodige info…. en twee foto’s van mij (rivierdonderpad en kleine modderkruiper) !!
Klik op onderstaande afbeelding om een drietalige folder van het Buntpad te downloaden.
Koollangpootmug of groentelangpootmug- Tipula oleracea
De koollangpootmug wordt tot 26 mm lang en heeft een donker, gestreept rugschild. In rust houdt de koollangpootmug de vleugels gespreid. De voorrand van de vleugels is steenrood. Het achterlijf is grijs tot okergeel. De vleugels van de mannetjes hebben een spanbreedte van 3-4 cm en die van de vrouwtjes 4-5 cm. De vleugels van het vrouwtje zijn langer dan haar achterlijf. De mug heeft zeer lange achterpoten en zoals alle langpootmuggen 13-delige antennen.
De geslachten zijn uiterlijk door de bouw van het achterlijf te onderscheiden. De mannetjes hebben aan het eind een duidelijke, knotsvormige verdikking, het hypopygium. De vrouwtjes hebben een spits toelopende legbuis. (boven: het vrouwtje – onder: het mannetje)
Parende koollangpootmuggen (Foto: Karel VERBRUGGEN)
Een bezoek aan Mimi in Pellenberg….. gecombineerd met een wandeling !
Samen met Walter Valgaeren heeft Roger een wandeling uitgestippeld van 5,5 km door het Walenbos die vertrekt aan de kerk van Houwaart. Een volledige omschrijving van deze wandeling (met vermelding van de knooppunten) vind je op bijgevoegd document. Hou met de planning van deze wandeling wel rekening met het feit dat een bezoek aan Mimi alleen plaats kan vinden na 16:00 uur.
Klik op onderstaande afbeelding om het document van Roger te lezen (WordDoc)
Klik op de "play-knop" om filmpje van de wandeling te bekijken (Geluid aan) MP4 Klik daarna op het vierkantje rechts onder in beeld om "volledig scherm" te bekijken. Fotografie: Roger DAMEN.
Zuringrandwantsen zijn bruin van kleur en vrij groot voor een wants (tot 15 mm), met een wat afgeplatte ovale vorm. De randen van het achterlijf steken duidelijk uit aan de zijkanten, wat hem de naam "randwants" geeft. Voedt zich vooral met het sap van planten, met name zuring (vandaar ook de naam). Komt ook in ons land voor op plekken met veel vegetatie. Onderstaand exemplaar heb ik gefotografeerd in het Molderbroek, een natuurgebied met moerassige broekbossen langs de Molse Nete.
We hebben U reeds wat foto’s getoond van het spinsel van de spinselmot. Maar ik kon het niet laten en ben nog eens terug geweest om dit wonderlijke schouwspel nog eens gaan te bekijken.
Het spinsel dat je op de foto’s ziet is afkomstig van de spinselmot, ook wel stippelmot genoemd. Het wordt gemaakt door de rupsen van de spinselmot.
Deze rupsen spinnen grote hoeveelheden zijdeachtige draden waarmee ze hele struiken of bomen kunnen omhullen. Dit doen ze als bescherming tegen vijanden (zoals vogels en parasieten) en weersinvloeden terwijl ze in groepen de bladeren van de plant eten. De volwassen nachtvlinder (de spinselmot zelf) legt de eitjes in de zomer op de waardplant, waarna de rupsen in het voorjaar uitkomen en aan hun spinselwerk beginnen.
Alle foto’s zijn genomen in het vrij toegankelijke deel van Natuurreservaat “De Maat” in Mol.
Spinselmot of stippelmot (Alle foto's: Karel VERBRUGGEN)
De veldparelmoervlinder is een dagvlinder uit de familie van de aurelia’s. De vleugels hebben een oranje ondergrond met een patroon van zwarte vlekken en lijnen en een spanwijdte van 35-50 mm. De onderkant van de achtervleugels is kenmerkend met een wit en oranje patroon dat lijkt op parelmoer. Hij komt voor in bloemrijke graslanden, ruigten en schrale weiden. In Nederland en België is hij vrij zeldzaam en sterk gebonden aan specifieke habitats. Dit exemplaar is gefotografeerd in het Molderbroek, een natuurgebied met broekbossen langs de Molse Nete.
Op één of andere manier is er iets misgelopen zodat ik de omzendbrief voor deze daguitstap niet heb ontvangen..... en bijgevolg ook niet op de blog heb kunnen plaatsen. Gelukkiglijk hebben jullie hem wel ontvangen en ingeschreven.
Klik op onderstaande afbeelding om de omzendbrief nog eens na te lezen.
Een ree kan verschillende geluiden maken. Zo kan hij blaffen, klagen en fiepen. Het klagen en fiepen klinkt als piepgeluidjes. Het blaffen lijkt echt op het blaffen van een hond. Het is een laag, kort en hees geluid dat de ree maakt als hij iets bijzonders waarneemt. Als hij niet helemaal zeker is wat het is, blaft de ree om andere reeën te alarmeren of om de mogelijke indringer te imponeren. Onderstaand filmpje werd gemaakt door Roger DAMEN op 10 mei 2025 en je hoort de ree twee maal “blaffen”.
Blaffende ree (Fotografie: Roger DAMEN) Geluid aan (MP4)
Een vos die meer donker is gekleurd, een melanistisch exemplaar, wordt ook wel eens brandvos genoemd. Bij deze is de onderzijde donkergrijs tot bijna zwart en heeft geen witte punt aan de pluimstaart.
Slanke, sierlijke roofvogel met lange, geknikte vleugels en lange, diep gevorkte staart. Oranjebruin lichaam met lichte kop grote witte vleugelvelden. Hij is 60-70 cm groot en heeft een spanwijdte van 140 tot 170 cm. Meestal te zien in halfopen, laag gelegen of heuvelachtige bosrijke gebieden, liefst in combinatie met landbouwgebieden met extensieve beweiding met vee, of met heide. In ons land vrij zeldzaam!
Terwijl Roger hem fotografeerde werd de rode wouw gepest door een kraai die hem wou wegjagen…. maar dat lukte niet want de rode wouw was al druk bezig met het bouwen van zijn nest in een hoge boom (laatste foto: twijgjes tussen zijn klauwen)
Kom dit zeldzame tafereel zeker eens bewonderen…..
( Nieuwsbrief Gemeente Mol - Vrijdag 9 mei 2025 )
De bomen en struiken langs de 12-urendreef in natuurreservaat De Maat lijken compleet ingepakt in spinnenwebben. Wie hier de voorbije weken langs wandelde, heeft het zeker al gezien. Maar er is geen reden tot paniek, het fenomeen hoort bij de natuur. Het gaat hier niet om spinnen of processierupsen, wél om de rupsen van de spinselmot, een onschuldige nachtvlinder. Nadat de rupsen zich verpoppen, herstellen de bomen zich vanzelf. Kom dit zeldzame tafereel zeker eens bewonderen. Het levert een mysterieus en bijna sprookjesachtig beeld op.
De spinselmot of stippelmot is een onschuldige nachtvlinder met witte vleugels en zwarte stippen. In haar rupsenstadium maakt ze opvallende, zijdeachtige webben rond bomen en struiken. Die dienen als bescherming terwijl ze de bladeren opeten. Hoewel de rupsen het verse lentegroen verorberen, raken bomen en struiken niet blijvend beschadigd. Na 4 tot 6 weken verpoppen de rupsen zich tot nachtvlinders en verdwijnen de webben vanzelf. Daarna groeien de bladeren opnieuw aan en herstelt de natuur zich volledig.
De rupsenmassa vormt een feestmaal voor vogels. Ze dienen als voedsel voor jonge mezen en zangvogels. De jonge vogels zijn momenteel talrijk aanwezig. De rupsen zijn dan ook een zegen voor de vogelpopulatie.
Spinselmot of stippelmot (Alle foto's: Karel VERBRUGGEN)
Natuurpunt Kempen zet huiszwaluw in de kijker als soort van het jaar (Uit: Het Nieuwsblad - Donderdag 8 mei 2025)
In de maanden mei en juni vestigt Natuurpunt Kempen de aandacht op de huiszwaluw, een prachtige vogel die na zijn overwintering in Afrika sinds begin april weer in de Kempen te bewonderen is.
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige krantenbericht te lezen (WordDoc)
Roger DAMEN, onze voorzitter was onlangs op bezoek in "Ouden Doel" en bezocht onder meer hetPolderMAS, een charmant museum vol archeologische vondsten, kunst en lokale geschiedenis.
PS: Roger had mij gevraagd om nog wat foto's toe te voegen van een bezoek met Den Bunt aan diezelfde zaak. Blijkbaar heb ik verkeerde foto's toegevoegd nl. foto's van café "Het Verdronken Land" gelegen aan de Scheldedijk in Het Verdronken Land van Saeftinge in Nieuw Namen (NL)..... waarvoor mijn excuses!
Klik op onderstaande foto om zijn verslag te lezen (WordDoc)
Klik op de "play-knop" om een kort filmverslag te bekijken (Geluid aan) MP4 Klik daarna rechts onder op het vierkantje om "volledig scherm" in te schakelen.
Roodborsttapuit - Saxicola rubicola - European stonechat
De roodborsttapuit is teruggekeerd uit het zuiden. Je kan ze herkennen aan hun roep, een opgewekt, scherp, ‘wie-tak’ of een fluitende ‘wiet’-roep vanuit de top van een struik. Dat eerste klinkt als of er twee kiezelsteentjes tegen elkaar worden getikt. Zowel mannetjes als vrouwtjes hebben een oranje borst, maar bij de mannetjes valt hij het meest op. De meeste kans om ze te zien maak je op de heide, in de duinen, in ruige, open moerasgebieden en in halfopen boerenland.
Vraag aan ChatGPT: De den op bijgaande foto heeft enkele ringen met opstaande schors. Wat is hier de oorzaak van?
De opstaande ringen op de boomschors op de foto zijn zeer waarschijnlijk het gevolg van boombooractiviteiten met tappen voor het oogsten van hars of oud onderzoek waarbij inkepingen of ringen zijn gemaakt. Er zijn een paar mogelijke verklaringen:
1. Harswinning (oud gebruik)
De regelmatige, horizontale ringen met opstaande schors wijzen erop dat iemand opzettelijk inkepingen heeft gemaakt in de bast. Dit werd vroeger gedaan om hars uit naaldbomen te winnen (voor gebruik in o.a. vernis, lijm en medicijnen). De bast werd opengesneden in horizontale ringen, zodat de hars eruit kon stromen en opgevangen worden.
2. Inoculatie of enting
In sommige gevallen wordt een boom opzettelijk geïnfecteerd of geënt met schimmels of bacteriën, bijvoorbeeld voor wetenschappelijk onderzoek. Dit kan resulteren in afwijkende groeivormen of wondreacties.
3. Insecten of schimmel (minder waarschijnlijk)
Sommige insecten of schimmels veroorzaken schade die ringvormig lijkt, maar de regelmaat en symmetrie in dit geval wijzen eerder op menselijke activiteit.
Conclusie: De structuur op de foto is het meest waarschijnlijk het gevolg van menselijke ingrepen, vermoedelijk voor harswinning of experimenteel gebruik. De typische horizontale ringen duiden niet op natuurlijke oorzaken zoals ziekte of wildvraat.
Het gewei van reebokken is een fascinerend onderwerp…..!
Groei en ontwikkeling: Alleen mannelijke reeën (reebokken) dragen een gewei. Het gewei begint te groeien in hun eerste levensjaar. Na het afwerpen van hun eerste kleine gewei in januari of februari, begint de groei van hun eerste "echte" gewei.
Bast en vegen: Tijdens de groei is het gewei bedekt met een fluweelachtige huid, de bast, die rijk is aan bloedvaten en zenuwen. Zodra het gewei volledig volgroeid is (tussen maart en juni), stopt de bloedtoevoer en begint de reebok de bast af te schuren door tegen boomstammen te wrijven. Dit proces heet "vegen".
Functie: Het gewei wordt voornamelijk gebruikt om indruk te maken op rivalen en om hun territorium af te bakenen. Hoewel reebokken soms vechten met hun gewei, zijn deze gevechten meestal niet gewelddadig.
Afwerpen: Na de paartijd (bronsttijd), die van half juli tot half augustus loopt, neemt het testosterongehalte van de reebok af. Hierdoor lost het benige materiaal aan de basis van het gewei op, en valt het gewei vanzelf af. Oudere bokken werpen hun gewei meestal eerder af dan jongere.
Deze meikever had zijn kalender niet goed in de gaten gehouden. Hij kwam reeds te voorschijn op 30 april..... en Leo PEETERS maakte er een foto van. Het is één van onze bekendste en grootste inheemse kevers. Meikevers vind je vooral op eiken en beuken. De mannetjes zijn gemakkelijk te herkennen aan de antennes op hun hoofd, want die bestaan uit zeven lange lamellen.... terwijl de vrouwtjes er maar zes hebben die bovendien veel korter zijn.
We gingen onlangs op verkenning naar het grensgebied tussen Nederland en Duitsland, reisdoel van onze vijfdaagse in september. Daar gingen we ondermeer eens kijken naar de oude steengroeve van Sibelco in Winterswijk. Deze oude groeve is al lang bekend omwille van de nestplaats van een stel oehoe's. En we hebben ze uitgebreid kunnen bekijken. En tijdens diezelfde uitstap hebben we ook heel wat fouragerende en baltsende ooievaars gespot.
Roger DAMEN.
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te downloaden. Daarna klikken op download om PPS te openen en dan op eigen tempo om de voorstelling te bekijken.
Kleine parelmoervlinder - Issoria lathonia - Queen of Spain fritillary
Ook de kleine parelmoervlinder is een trekvlinder. Deze soort staat bekend om zijn vermogen om grote afstanden af te leggen. In de zomer migreert hij vanuit Zuid-Europa naar noordelijkere gebieden, zoals Nederland en België, waar hij zich voortplant.
De kleine parelmoervlinder is een prachtige vlinder en herkenbaar aan de opvallende zilverkleurige vlekken op de onderkant van zijn vleugels, die lijken op kleine parels. De bovenkant van de vleugels is oranje met zwarte stippen, wat hem een opvallend uiterlijk geeft. Deze soort komt voor in droge, bloemrijke graslanden en duinen, waar viooltjes groeien. De rupsen voeden zich namelijk met verschillende soorten viooltjes, zoals het duinviooltje en het driekleurig viooltje. In Vlaanderen is de kleine parelmoervlinder vooral te vinden aan de kust en in de Kempen.
Kleine parelmoervlinder (Foto's: Karel VERBRUGGEN)
De oranje luzernevlinder is een prachtige dagvlinder uit de familie van de witjes. Deze vlinder heeft een opvallende oranjegele kleur met donkere banden langs de vleugelranden. Ook dit is een trekvlinder die elk voorjaar vanuit Zuid-Europa en Noord-Afrika naar het noorden vliegt. De vlinder leeft voornamelijk op klaver- en luzernevelden, en de rupsen voeden zich met verschillende soorten vlinderbloemigen. In ons land varieert de aanwezigheid van deze vlinder sterk per jaar, afhankelijk van de weersomstandigheden en migratiepatronen
Oranje luzernevlinder (Alle foto's: Karel VERBRUGGEN)
Ook de distelvlinder is een trekvlinder die vaak in België wordt waargenomen. Deze vlinder heeft oranje vleugels met zwarte en witte vlekken, en een spanwijdte van ongeveer 5 tot 6 centimeter. De distelvlinder migreert jaarlijks en is vooral actief in de Benelux van april tot oktober. Ze leggen hun eitjes op waardplanten zoals distels, klit en brandnetels. In het najaar trekken ze terug naar warmere gebieden.
Dat vogels trekken, wist je misschien al. Maar wist je dat ook vlinders echte globetrotters kunnen zijn? De Atalanta is er daar eentje van. In het voorjaar arriveren hier vlinders uit zuidelijkere streken, die zich hier voortplanten, en waarvan de nakomelingen in de zomer rondvliegen. Van de laatste generatie trekken veel dieren opnieuw weg naar het zuiden. Volgens literatuur is de Atalanta een trekvlinder, die dus in de winter niet in onze streken blijft. Maar toch worden er de laatste jaren in februari en maart vaak gezien omwille van klimaatverandering, dus blijven ze toch vaker overwinteren
Ik bewandelde het deel van het Buntpad dat langs de Witte Neet loopt (via Broekstraat) altijd maar rechtdoor tot aan hoeve Boeretang. Daar het nieuwe bruggetje over en op naar Groeve Donk met de mooie uitkijkheuvel.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te starten (Geluid aan) MP4 Na het starten helemaal onderaan rechts klikken op "volledig scherm"
Leo PEETERS maakte onderstaande foto’s op 30/04/2021..... vier jaar geleden in de tuin van zijn buurman. Het zijn kegelmorieljes met een grijsbeige tot zwartgrijze kegelvormige hoed, met raatvormige gaten en plooien…. en vrij zeldzaam!
Morieljes zijn voorjaarspaddenstoelen die vrijwel uitsluitend in het voorjaar groeien (van maart tot mei). Het zijn paddenstoelen die behoren tot de zakjeszwammen en ze leven als opruimer (of saprofyt) van organisch materiaal in de bodem en dikwijls ook op versnipperde en uitgestrooide boomschors.. Morieljes zijn eetbaar en aromatisch na bereiding, rauw zijn ze giftig.
Het bont zandoogje heeft geen winterslaap gehouden, maar zat de afgelopen maanden nog in de pop. Als de dagen gaan lengen en de temperatuur oploopt, kruipt deze bruine vlinder met gele spikkels naar buiten. Naast voedsel zoeken is er nog een belangrijke taak: voortplanting. De mannetjes bewaken een territorium in een bosrand of langs een zandpad en verjagen alles wat voorbijvliegt. Je ziet ze dan ook druk rondfladderen en steeds weer terugkeren naar hetzelfde uitkijkpunt.
Ik was er al een hele tijd niet meer geweest maar met dit prachtig lenteweer trok ik er toch nog eens naartoe. Zowat halfweg de wandeling, langsheen de "Kleine Nete"merkte ik een nieuw informatiebord.... en twee ligzetels! Als de wandeling een beetje te lang is en je wat vermoeid bent kan je hier rustig weer op adem komen.
Op het nieuwe infobord (geplaatst door de Vlaamse Overheid) vind je bijkomende info over Tabloo, het Buntpad en enkele bijzondere dieren die leven in de Kleine Nete, zoals de kleine modderkruiper en de rivierdonderpad..... en de toegevoegde foto's waren van mijzelf!
Grote toename van schadelijke stierkikkers: “We vragen iedereen om waarnemingen door te geven” Uit: Het Nieuwsblad - Donderdag 17 april 2025
Het afgelopen jaar werden er in Vlaanderen meer dan 100.000 stierkikkers gevangen, een grote toename tegenover de start van de metingen in 2020 toen er ‘slechts’ 32.564 in de netten belandden. De Amerikaanse kikkers vormen een grote bedreiging voor lokale fauna en flora. “We vragen iedereen om waarnemingen door te geven, zodat we de verspreiding beter kunnen monitoren.”
Klik op onderstaande afbeelding om volledig krantenartkel te lezen.
Het gebied is toegankelijk via de bewegwijzerde paden van zonsop- tot zonsondergang. Het kasteelpark en de voorste zone van het natuurgebied zijn goed toegankelijk. Pas je wandelschoeisel aan, aan het seizoen en de weersomstandigheden. De Blankaart is een overstromingsgebied en dus niet of moeilijk toegankelijk tijdens heel natte periodes. De verschillende plankenpaden zorgen er voor dat je de vogelkijktoren en de vogelkijkhut kan bereiken zonder natte voeten.
Bijzondere waarneming (Merkem 19-22 maart 2025) is de steltkluut en de witte ibis (Eudocimus albus). Hier heb ik ook een jong exemplaar witte ibis waargenomen (heeft nog niet de witte kleur). De witte ibis heb ik bovendien ook waargenomen in Zulte, (Leievallei) zelfs 10 stuks, op 9 maart 2025.
Ook de zeearenden hebben een nieuw nest! Beelden zeearend nabij nest in een boom, zijn van erg ver genomen en een beetje onduidelijk.
Roger DAMEN.
Klik op de "play-knop" om filmpje te bekijken (Geluid aan) MP4 Klik vervolgens onderaan rechts op "YouTube" en daarna op volledig scherm. Als je eventueel teksten wil lezen.... druk dan op de pauzetoets.
Zijn naam doet vermoeden dat hij afkomstig is uit andere Europese streken…. maar toch is hij ook in ons land inheems en komt zelfs vrij talrijk voor. Deze soort staat bekend om zijn feloranje, ongevlekte buik, wat hem onderscheidt van andere watersalamanders. Mannetjes hebben vaak een blauwe kleur tijdens de voortplantingsperiode, terwijl vrouwtjes een gemarmerd patroon vertonen.
Ze leven in verschillende habitats, zoals poelen, vijvers en vochtige bossen. Tijdens het voortplantingsseizoen (vnl maart) leggen vrouwtjes hun eieren tussen de bladeren van waterplanten. Buiten dit seizoen brengen ze veel tijd door op het land, vaak op vochtige plekken zoals onder stenen of boomstammen.
De taxus is een traag groeiende boom of struik die tot 20 m hoog en honderden jaren oud kan worden. Alhoewel hij erg giftig is wordt deze plant toch gewaardeerd om zijn sierwaarde in tuinen en parken. De taxus is tweehuizig en bloeit van februari tot in april. De mannelijke bloemen zijn geel gekleurde bolvormige kegeltjes. Deze produceren nu heel veel stuifmeel (schud maar eens met een tak – zie stofwolk op de foto)
In de late zomer en herfst, als de vrouwelijke schijnvrucht rijp is, wordt de besachtige zaadmantel eerst groen en later rood.
Niet alleen trekvogels keren in het voorjaar terug, veel andere dieren ontwaken nu ook langzaam uit hun winterslaap. Zo ook de egels. Het is niet helemaal waar dat ze de hele winter hebben doorgeslapen, want om de zoveel dagen worden ze even wakker. Meestal blijven ze dan gewoon in hun nest om lekker verder te slapen, maar soms gaan ze even aan de wandel. Als egels in het voorjaar (maart/april) wakker worden, hebben ze enorme honger want ze hebben bijna al hun vet verloren. Ze eten graag wormen, slakken en insecten, maar ook eieren en kleine zoogdieren. Wil je egels in je tuin? Zorg dan voor zoveel mogelijk variatie.
In de krant "Het Nieuwsblad" van zaterdag 12 april stonden onderstaande foto's van enkele ministers.... gemaakt met chatGPT. Dat moet ik ook kunnen... dacht ik.
En dus vroeg ik aan chat GPT: - maak eens een foto van Roger DAMEN, voorzitter van Natuurvereniging Den Bunt, met bloemetjes op de achtergrond en een merel op zijn hoofd. Enkele minuutjes later intving ik onderstaand resultaat!
Komt voor in West-, Midden- en Zuid-Europa en behoort tot de paardenstaartfamilie. Deze foto’s zijn genomen in Kottem, tussen Sint-Lievens-Houtem en Oombergen. Bijzonder mooi wandelgebied met een hellingbos waardoor de Kottembeek kronkelt. Einde maart is het bos getooid met voorjaarsbloeiers waaronder bosanemoon. De reuzenpaardenstaart is indicator van kalkrijke bronsystemen. In april en mei verschijnen tot 50cm lange fertiele (vruchtbare) stengels met op de top tot 10cm lange sporenaren. Als de sporen rijp zijn sterven deze stengels af. Later verschijnen infertiele stengels die een hoogte kunnen bereiken tot 180 cm uit knolvormige wortelstokken. Paardenstaart (Equiqetum) is het enige overblijvende geslacht binnen de paardenstaartenfamilie (Equisetacea) en wordt daarom als levend fossiel beschouwd. De classificatie van deze sporenplant die in flora’s gehanteerd worden heeft meermaals tot discussies geleid. Behoren paardenstaarten al dan niet tot de varens?
In Heukels’Flora van Nederland vallen de paardenstaarten in de 23ste druk in de orde van de Filicales (echte varens), waar ze in de 22ste druk nog de enige familie was in de monolypische klasse Equisetopsida (primitieve varenachtige planten). Recentere classificatie van Smith (2006), gebaseerd op DNA onderzoek, plaatst paardenstaarten terug in de klasse Equisetopsida. Later onderzoek wijst echter uit dat de paardenstaarten fylogenetisch (volgens afstammingsgeschiedenis) niet tussen maar naast de overige varens staan.
Allemaal nogal verwarrend. Maar laat ons vooral genieten van deze prachtige planten die reeds in het Devoon ( 359 tot 416 miljoen jaar geleden) op onze aardbol groeiden, zonder kommer omtrent de classificatie. In het steenkoolmoeras dat zo’n 320 miljoen jaar geleden grote delen van Europa bedekte, groeiden reusachtige paardenstaartbomen. Toch verdient deze minireus toch ook een waaaw!
Momenteel is de fertiele fase van deze ‘fossiele’ plant te bewonderen.
Roger DAMEN.
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te downloaden. Daarna klikken op download om PPS te openen en dan op eigen tempo om de voorstelling te bekijken.
Er zijn onverwacht nog twee wijzigingen gekomen aan onze Buntkalender 2025
1)De wandeling van Gerhagen, gepland voor 19 april, werd verplaatst naar zondag 4 mei Klik op onderstaande afbeelding om de (verbeterde) omzendbrief nog eens na te lezen.
2) De ontbijt en themawandeling van 19/10 wordt vervroegd naar zondag 12/10 Deze zal doorgaan in de Zilvermeerhaven (Port Aventura) in Mol. Meer info volgt ten gepasten tijde.
Noteer deze wijzigingen alvast op Uw kalender.... of print onderstaande af.
Hij groeit en bloeit massaal langsheen het Buntpad, waar hij werd aangeplant na de omlegging van de Witte Neet. De sleedoorn is een inheemse haagplant die vooral geschikt is voor gebruik in wilde hagen en houtwallen. De Sleedoorn bloeit van maart tot en met april en trekt hierbij veel insecten aan, vooral bijen. De kleine groene vruchtjes vallen in het begin nauwelijks op, maar in de nazomer worden dit dikke zwarte bessen die gebruikt kunnen worden voor het maken van jam, vruchtensap, wijn.... of lekkere Buntjenever !!. Voordat de vruchten lekker zijn, moet er eerst vorst over de sleedoorn gegaan zijn.
Sleedoorn in alle stadia (Foto's: Karel VERBRUGGEN)
Tijdens onze wandeling in het “Zevenbergenbos” (Ranst) konden we in een ondiepe poel een bruine kikker en zijn kikkerdril spotten. De bruine kikker ontwaakt als eerste amfibie (doorgaans rond eind februari) en trekt onmiddellijk naar het voortplantingswater. De voortplantingstijd loopt gemiddeld van half maart tot eind april. De vrouwtjes worden dan in de oksels omklemd door de mannetjes en zetten een eiklomp af. Afhankelijk van de grootte van het vrouwtje bevat een eiklomp 700 tot 4500 eitjes. Parende bruine kikkers en kikkerdril zijn meestal opvallend geconcentreerd in ondiepe, snel opwarmende, plekken van de poel of vijver. Na 10 tot 14 dagen komen de eitjes uit. Daaruit groeien de zogenaamde kikkervisjes.... die later pootjes krijgen en hun staart verliezen. Een nieuw kikkertje is geboren....
Voortplanting bruine kikker (Alle foto's: Karel VERBRUGGEN)
Einde maart komt de blauwborst terug uit zijn overwinteringsgebied. Nauwelijks terug hier dus…. en Wim MARTENS kon er reeds enkele fotograferen en filmen!
De blauwborst is een prachtige vogel! Dit kleine zangvogeltje, met zijn helderblauwe keel en vaak een oranje of witte vlek, is een opvallende verschijning in de natuur. Hij leeft vaak in rietvelden, moerassen en andere waterrijke gebieden.
Klik op de “play-knop om het filmpje te bekijken (Geluid aan) MP4 Klik eventueel ook onderaan rechts op "volledig scherm bekijken" Tijdens de filmpjes (laatste 2 min) kan U ook de zang van de blauwborst horen.
Op maandag 24 maart gingen Adri – Leo en Roger op verkenning naar Blegny ter voorbereiding van onze daguitstap van zaterdag 24 mei 2025. Na een wandeling door het natuurgebied bezoeken we ook Blegny-Mine, één van de vier authentieke koolmijnen van Europa waar de ondergrondse galerijen nog toegankelijk zijn voor de bezoekers. Daal af met de liftkooi naar een andere wereld. Je krijgt een voorstelling over het gebruik van de machines en de ondergrondse uitrustingen. Je verneemt alles over het dagelijkse leven van de "koempels", hun vreugde, hun zorgen, hun angsten en hun werkomstandigheden.
Meer info volgt nog!
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te downloaden. Daarna klikken op download om PPS te openen en dan op eigen tempo om de voorstelling te bekijken.
Op maandag 24 maart zijn enkele Bunters (Roger - Leo en Adri) op verkenning geweest naar Blegny. Tijdens de terugtocht hebben zij een ommetje gemaakt langs de Sint Pietersberg (tussen Lanoye en Eben-Emael) en daar hebben zij een gewone oliekever gespot.
De vrouwtjes worden ongeveer 3,5 centimeter lang, mannetjes blijven veel kleiner tot 1 cm. De kever is helemaal zwart en gemakkelijk te herkennen aan het glanzende, bolle en relatief enorme achterlijf en opvallend korte dekschilden. De mannetjes hebben een kleiner achterlijf, omdat ze geen eitjes hoeven te leggen, vrouwtjes met bijna volgroeide eitjes lijken zelfs op knappen te staan. Deze kever eet plantendelen als bladeren van onder andere boterbloemen. De naam dankt de oliekever aan de olie-achtige substantie die bij verstoring wordt afgescheiden.
Donderdagnamiddag 27 maart kregen we van Rik de onrust makende melding dat Mimi is neergestoken met een mes in hartje Amsterdam. Ze is in de kliniek opgenomen en bij bewustzijn. Na verplaatsing naar het AMC (Amsterdams Medisch Centrum) is het mes, dat nog in de rug stak, operatief verwijderd.
Maandag komt Mimi op een kamer te liggen en is bezoek mogelijk. Ter ondersteuning zijn de kinderen van Mimi en Rik direct na het voorval afgereisd naar Amsterdam. Brave mensen, die zonder enige aanleiding neergestoken worden, treft diep. Zo ook het mes, 2mm verwijderd van de dood. Oef!
’s Middags in het AMC treffen we Rik en tranen rollen. We wachten nog een tijdje voor we de kamer binnen mogen. Artsen schetsen de toestand: dwarslaesie, zeg maar beschadigde zenuwbanen die impact hebben op het linkerbeen, waarbij momenteel enkel de tenen kunnen bewegen. Hoe helend de tijd is dient afgewacht te worden.
We traden de kamer binnen en lossen Bi, dochter van Mimi, en Rik af. Er worden maar 2 bezoekers toegestaan. Een bizar verhaal volgt met veel vraagtekens. Wat drijft een persoon tot het overgaan van zulk een daad met onschuldige slachtoffers? Waarom, blijft spoken in je hoofd. In een vaas staan bloemen van de burgemeester van Amsterdam, gebracht tijdens de operatie. Bloemen die mogelijk nog meer de Brit toekomen die direct de dader heeft overmeesterd en in bedwang hield tot de politie overnam. Naast het bed van Mimi is er een opklapbaar bed voor Rik. Iedereen is op zijn/haar manier begaan.
Ook pijnlijk om horen is de bekommernis van Mimi na een zeer geslaagde wandeling in Ranst, wat zij nog kan betekenen voor de Bunters. Of nogmaals, hoe helend is de tijd? Mimi wil er voor gaan, hoe moeilijk het nu ook lijkt. Gesprekken zijn gaande voor repatriëring naar Pellenberg/Leuven en later mogelijk naar Geel. Verbeteren is een proces dat in mondjesmaat wordt geserveerd. Er is een leven voor, en er is een leven na de messteek.
We moeten er door. Voor Mimi, Rik en de kinderen de zwaarste beproeving. Moge onze bekommernis en die van vele Bunters een morele steun betekenen op beterschap naar meer mobiliteit! En daar is tijd voor nodig!
In de oude herberg “De Solsleutel” in Ranst konden we heel wat historische foto’s over de “vinkenzetting” bekijken. Vermoedelijk was dit het clublokaal van de “Boomgaardvink”
Een vinkenzetting, ook wel eens “suskewiet” genoemd, is een wedstrijd waarbij de vinkeniers zich met een vinkenkooi opstellen langs een weg, met telkens 2,4 meter tussen vinkenier en vink. Ze tellen gedurende een uur het aantal liedjes (ook wel vinkenslag genoemd) van hun vink (Fringilla coelebs) door te turven: met een krijtje worden streepjes getrokken op een zwarte houten telstok. Eén telstok kan 800 turven bevatten.
Klik op de "play-knop" om filmpje te bekijken (Geluid aan) MP4 Klik vervolgens onderaan rechts op "YouTube" en daarna op volledig scherm. Als je eventueel teksten wil lezen.... druk dan op de pauzetoets.
Over de officiele opening heeft onze voorzitter Roger een verslag geschreven dat je kan lezen als je op onderstaande afbeelding klikt. En een compleet fotoverslag van deze opening krijgt U morgen te zien.
Bij de officiële opening van de tentoonstelling kregen we ook allemaal een flyer met als titel
"Samen natuur beleven in en rond Dessel"
Hierin wordt vermeld dat de tentoonstelling is onderverdeeld in drie delen:
- Beestige buren..... op safari in ons dorp - Stront, pis en kak..... het wordt heet op onze planeet - Trek er op uit! Natuur en cultuurpareltjes in de Kempen
Deze folder kan uiteraard verspreid worden om een beetje reclame te maken!
Bij de opening van de Bunt-tentoonstelling in het historisch gemeentehuis van Dessel werd aan de burgmeester gevraagd om, zoals gebruikelijk , het lint door te knippen….. maar tot zijn verrassing moest hij een dikke boomstam doorzagen met een oude zaag die door onze voorzitter eerst werd ingevet met een “pezerik”. En dat had zijn reden…. want inwoners van Dessel worden ook nu nog soms wel “pezeriken” genoemd.
Een pezerik is de uitgesneden penis van een varken die een grote hoeveelheid vet bevat. Die werd vroeger in de Kempen gebruikt om de zaag te smeren en de schoenen in te vetten. Inwoners van Dessel hingen de pezerik bovendien ook nog in de haard boven de soepketel. De warme damp van de kokende ketel deed het vet van de pezerik smelten en zo in de soep druipen.
In het spoor van de man die Mol een plek in de kunstgeschiedenis schonk
(Uit: Gazet van Antwerpen)
Precies 170 jaar geleden werd kunstschilder Jakob Smits geboren. Hij groeide op in Rotterdam, maar werd zo verliefd op de Kempen dat hij zich in 1888 in Mol-Achterbos vestigde. Hij was de voortrekker van de Molse School, een schildersbeweging die kunstenaars van heinde en verre naar Mol lokte. Gids Staf Heurckmans (79) neemt ons mee door Achterbos en de geschiedenis van de Molse School.
Buntlid Staf HEURCKMANS is vrij actief, niet alleen Buntlid maar ook voorzitter van Natuurvereniging "De Gagel" en erg bezig in de "Kamer voor Heemkunde" in Mol.
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige krantenartikel te lezen.
De zeldzame vosrode weerschijnzwam komt vrijwel uitsluitend voor in kalkrijke duinen op ratelpopulier, maar ook wel op witte abeel. Deze opvallende weerschijnzwam staat onder druk, gezien het teruglopende aantal atlasblokken van de afgelopen decennia. Het snelle verdwijnen van de vosrode weerschijnzwam geldt vooral voor zijn voorkomen in het binnenland, waar de soort altijd al zeldzaam is geweest. Het laatste decennium wordt deze soort nog maar weinig aangetroffen. Dit komt niet – zoals sommigen beweren – door de langere droogteperiodes die het gevolg zijn van de klimaatverandering. De meeste zwammen op hout – waaronder de vosrode weerschijnzwam – kunnen lange droogteperiodes opvallend goed doorstaan. Het komt eerder doordat zijn favoriete boomsoort, de ratelpopulier, hier in de loop der jaren gestaag aan het verdwijnen is door kap.
Goed en groot nieuws: Den Bunt heeft een nieuwe website !!
Iedereen kent ongetwijfeld onze Buntblog en onze Facebookpagina. Maar sinds kort heeft Buntlid Isabella Van de Velde ook nog een nieuwe en prachtige website opgestart! Hier vind je alle praktische gegevens in verband met onze vereniging die je zeker moet weten. Je kan deze website meteen gaan bekijken als je in de zoekbalk op Uw PC volgend adres ingeeft:
denbuntvzw.be
Op de mooie beginpagina (zie afbeelding hieronder) vind je diverse links naar een hoop praktische gegevens:
- Wie zijn wij: - alle informatie over onze vereniging en wat wij zoal doen
- Activiteiten: - het volledige jaarprogramma
- Een link naar onze Buntblog
- Samen natuur beleven in en rond Dessel (alle praktische gegevens ivm ons pas geopende natuurmuseum in het oude gemeentehuis)
- Contact : - heb je een vraag of iets te melden….
- Lid worden van Den Bunt : - hoe doe je dat?
- En hier vind je ook nog een link naar onze Facebookpagina natuurlijk
Ga meteen maar eens kijken…. en maak meteen een snelkoppeling in Uw werkbalk!
Meerdaagse Bad Bentheim (DL) - 10 tem 14 september 2025
In bijlage vind je de omzendbrief met heel wat informatie over onze meerdaagse in september. Diegenen die vroeger reeds hebben aangegeven deel te zullen nemen, moeten het voorschot van 200,00 euro per persoon betalen voor woensdag 26 maart (met vermelding: meerdaagse 2025)
Diegenen die nu nog beslissen om ook mee te gaan, nemen zo vlug mogelijk contact met onze voorzitter Roger om dat te bevestigen.... en betalen dan ook nog voor woensdag 26 maart het voorschot van 200,00 euro (met vermelding: meerdaagse 2025)
Klik op onderstaande afbeelding om de omzendbrief nog eens na te lezen, en bekijk zeker ook de korte fotomontage die morgen op de blog komt !!
De bosuil is de meest voorkomende uil in ons land. Bosuilen leven, hoe kan het ook anders, vooral in het bos. Je kunt ze ook tegenkomen op andere plekken waar veel bomen staan, zoals parken, tuinen en kerkhoven. Voorwaarde is wel dat er holle bomen zijn – of grote nestkasten – waar ze in kunnen broeden. Bosuilen leggen hun eieren meestal vanaf eind februari tot begin maart. Gewoonlijk zijn het er twee tot vier, maar als er veel voedsel beschikbaar is, kan het aantal oplopen tot zeven. De broedtijd duurt ongeveer een maand en de jongen blijven daarna nog ongeveer 5 weken in het nest voordat ze uitvliegen. Het is inmiddels al vijf jaar geleden (mei 2020) toen Buntlid Leo PEETERS een jonge bosuil vond tijdens een boswandeling tussen Sas 6 en Sas 7.
De provincie Antwerpen plaatst vanaf maandag 26 februari 35 lokvallen in Mol. De komende drie jaar onderzoekt de provincie of lokvallen een effectief middel zijn om de populatie van de Aziatische hoornaar te beheersen. In 2023 werden 383 nesten gemeld in de provincie Antwerpen. Onderstaande lokval staat in de Guido Gezellestraat te Mol (achter de oude rijkswachtkazerne)
Lokval Aziatische hoornaar (Foto: Karel VERBRUGGEN) Klik op onderstaande foto om het volledige krantenbericht te lezen.
Op 6 september hebben de Bunters die deelnamen aan de meerdaagse 2024 als eerste stop kunnen kennis maken met het kasteelpark van Beervelde. Even afwijken van de autostrade E17 richting Gent, via afrit 11 en je bent er. Het park is vrij toegankelijk mits telefonische aanmelding zoals aangegeven op een bord. Het 25 ha groot kasteelpark geniet jaarlijks veel belangstelling tijdens de open tuindagen half mei en half oktober.
Ook half maart, bloeit er al heel wat meer dan de verwachte ‘paasbloemen’. We namen even een kijkje.
Roger DAMEN.
Klik op de "play-knop" om filmpje te bekijken (Geluid aan) MP4
Klik vervolgens onderaan rechts op "YouTube" en daarna op volledig scherm.
Wanneer moet je uitgebloeide zonnebloemen verwijderen?
Eenjarige en meerjarige zonnebloemen kunnen in de herfst worden teruggesnoeid maar uitgebloeide zonnebloemen kan je ook pas in de lente verwijderen. Het verwijderen van dode groei zorgt voor een schoon uiterlijk, maar wachten tot de lente om dode groei te verwijderen zorgt ervoor dat vogels zich in de winter kunnen voeden met de zaden.
Uitgebloeide zonnebloemen na de winter (Alle foto's: Leo PEETERS)
Speenkruid siert in februari als één van de eerste voorjaarsbloeiers de bossen met haar gele bloemen.De naam 'speenkruid' is volgens sommigen afgeleid van de vorm van de knollen, die op kleine speentjes lijken. Volgens anderen is de naam afgeleid van de toepassing tegen aambeien, oftewel speen. De latijnse naam "ficaria" betekent dan weer vijg, en om die reden werd het plantje vroeger dan ook vijgwortel genoemd. En dan zijn er nog de streeknamen "oaneklootjes" en "katteklootjes".... U kiest maar !!
Speenkruid - Ficaria verna - Lesser celandine (Foto's: Karel VERBRUGGEN)
Winterswijk is aangewezen als één van de 20 Nationale Landschappen in Nederland met een oppervlakte van bijna 22000ha. In dit coulissenlandschap graaft Sibelco naar Muschelkalk, grondstof voor o.a. kunstmest, mobiele telefoons en gemengd met asfalt voor landingsbanen op luchthavens (Schiphol). Door de kalksteenwinning zijn de miljoen jaren oude aardlagen zichtbaar in de rotswanden aan de oppervlakte, wat bezoekers een fenomenaal kijkje op de geologische geschiedenis van Winterswijk biedt.
Geschiedenis van de steengroeve
240 miljoen jaar geleden, in het Triastijdperk, bestond de aarde uit een oceaan en een supercontinent met een binnenzee, die beschouwd wordt als de kraamkamer van nieuwe planten- en dierensoorten. De westelijke kustvlakte van de binnenzee bevond zich op de plek waar nu Winterswijk ligt. Doordat de kustvlakte bij tijd en wijle droog viel, was het de ideale plek voor zowel land- als zeedieren. Deze unieke plek op aarde maakt dat er nu nog steeds belangrijke fossiele vondsten worden gedaan van schelpen, vissen, insecten en ook pootafdrukken en botten van sauriërs. Afdrukken van sauriërskeletten en poten van een Nothosaurus, een Palatondonta en een Lariosaurus zijn al in de steengroeve ontdekt. Onlangs werd door een lokale paleontoloog zelfs een fossiel ontdekt van een pissebed dat 245 miljoen jaar oud is. Volgens deskundigen een extra bijzondere vondst omdat fossiele pissebedden zeldzaam zijn. Er zijn wereldwijd maar negen soorten uit het Triastijdperk bekend.
Vanop een kijkmuur heb je zicht op een oude steengroeve, biotoop van de oehoe. In de hoogvenen in de buurt zijn al enkele broedgevallen genoteerd van kraanvogels. Een wandeling met zicht op de steengroeve is gepland op 10 september als start van de meerdaagse grensstreek Nederland – Duitsland.
Meerdaagse Bad Bentheim - 10 tem 14 september 2025
Na de vorige geslaagde meerdaagse in Heuvelland en de Westhoek hadden we de kriebels te pakken om nog eens te genieten van zulk een gezellige meerdaagse natuur en cultuur. Dat heeft geleid tot een boeking in het gegeerd hotel Grossfeld te Bad Bentheim. Van hieruit verkennen we een deel van het Duits-Nederlandse grensgebied.
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te downloaden (even geduld) Klik dan om te openen en blijven klikken op eigen tempo.
Herinnering: - inschrijven kan tot en met donderdag 13 maart
-Transport met eigen vervoer (spreek dus samen af) - 14:00 uur : - samenkomst aan de kerk in Ranst (GPS: Gasthuisstraat 38) - 14:00 uur: - Café “De Solsleutel” : - sanitaire stop + drankje - 14:30 uur: - vertrek wandeling door “Zevenbergenbos” - 16:30 uur : - einde wandeling - 17:30 uur: - Brasserie “De Leeuw” in Oelegem (GPS: Torenplein 14) Eten + drankje - Inschrijven kan tot en met : - donderdag 13 maart Bellen naar Anny en Charlie SLEGERS ( 014 / 37 14 58 of 0472 58 49 45 )
Klik op de "play-knop" om filmpje te bekijken (Geluid aan) MP4 Klik vervolgens onderaan rechts op "YouTube" en daarna op volledig scherm.
Klik op onderstaande afbeelding om de volledige omzendbrief na te lezen.
Reigers pikken wel eens een pad of een kikker mee. Soms eten ze een zwanger wijfje, wat hen uiteindelijk niet zo goed bevalt. Zwangere dieren bevatten geconcentreerde eitjes die in water opzwellen, en dus zo zwaar op de maag van de jager blijven liggen, dat hij ze weer uitspuugt. Het resultaat heet heksensnot of sterrenschot.
Heksensnot of sterrenschot (Foto: Karel VERBRUGGEN)
Broedende vogels weer dag en nacht live te volgen via de camera’s van “Beleef de Lente”
De lente belooft een vlucht te nemen: de camera’s van “Beleef de Lente” van Vogelbescherming Nederland gaan weer aan. Vanaf zondag 2 maart om 8 uur ’s ochtends kan iedereen meekijken en genieten van de bijzondere momenten tijdens een nieuw broedseizoen; dit jaar betreft het de negentiende editie.
De vogels zijn live te volgenen de camera’s blijven aan tot alle jongen zijn uitgevlogen.
Klik op onderstaande afbeelding en wij linken U door
Met de eerste zonnestralen van de lente vult de lucht zich met vrolijke vogelzang. Merels, roodborstjes en mezen laten hun mooiste melodieën horen om hun territorium af te bakenen en een partner te lokken. Hun gezang markeert niet alleen het begin van een nieuw seizoen, maar brengt ook leven en energie in parken, tuinen en bossen.
Koolmees (Foto: Karel VERBRUGGEN) Klik op de foto om de zang van de koolmees te horen (Geluid aan)
Roodborst (Foto: Karel VERBRUGGEN) Klik op de foto om de zang van de roodborst te horen (Geluid aan)
Merel (Foto: Karel VERBRUGGEN) Klik op de foto om de zang van de merel te horen (Geluid aan)
Ook de boomklever maakt gretig gebruik van de voedertafel in de tuin en is dan behoorlijk dominant aanwezig. Deze luidruchtige 'mini-specht' kan gemakkelijk langs boomstammen omhoog en omlaag lopen. Ze eten vooral ongewervelden (insectenlarven, oorwormen, kevers of spinnen). Het dieet wordt in de herfst en de winter aangevuld met zaden en noten (vooral beuken- en hazelnoten). Daarmee lok je ze dus ook naar je voedertafel. Met zijn grijsblauwe rug, oranje buik en markante oogstreep is hij goed te herkennen.
Van zaterdag 01 maart tot en met zondag 09 maart is het de “Week van de vrijwilliger”. Bij die gelegenheid zetten we ook graag alle vrijwilligers van “Natuurvereniging Den Bunt” in de bloemetjes. Zonder de onbaatzuchtige inzet van onze bestuursleden, maar ook van vele andere “helpende handen” zou onze vereniging niet kunnen blijven bestaan, en daarom zeggen we vandaag tegen elke vrijwilliger:
De mandarijneend is een exotische verschijning die je eigenlijk niet in ons land zou verwachten. Oorspronkelijk komt hij dan ook voor in Oost-Azië. Maar mandarijneenden zijn vanwege hun kleurrijke en fijne uiterlijk een geliefde toevoeging aan watervogelcollecties. Ontsnapte vogels uit dergelijke collecties broeden sinds eind vorige eeuw ook in ons land. Het mannetje is opvallend getekend en heeft sierlijke oranje veren die boven het achterlijf uitsteken.
Mandarijneend - Aix galericulatam - Mandarin (Foto's: Karel VERBRUGGEN)
De Indische gans is een bijzondere exoot. Indische ganzen zijn wit en bruin/grijs van kleur en hebben zeer karakteristieke zwarte strepen op hun kop. Ze komen van nature voor in Centraal-Azië en trekken in de herfstperiode op tien kilometer hoogte over de Himalaya naar hun overwinteringsgebieden in India. In Europa levende Indische ganzen zijn ooit ontsnapt uit volières en broeden sinds de jaren tachtig ook in ons land. De hier verblijvende broedvogels zijn zeer schaars, maar tijdens de najaarstrek komen ze op veel meer plekken in ons land voor. Waarschijnlijk worden ze dan ‘aangevuld’ met verwilderde Indische ganzen uit andere Europese landen. Hier trekken ze veel kortere afstanden, samen met andere ganzen, zoals de brandgans.
Omstreeks deze tijd is het zover: met miezerregen en avondtemperaturen rond de 8°, zijn de trekomstandigheden gunstig. Padden, kikkers en salamanders ontwaken massaal uit hun winterslaap en de grote paddentrek gaat beginnen Amfibieën brengen de winter meestal door aan land, verstopt onder bladeren, een houtmijt of ingegraven in een ondergronds holte. In het voorjaar ontwaken ze en gaan ze op pad naar hun voortplantingspoel. Doel: een partner zoeken en eitjes afzetten. Door het dichte Vlaamse wegennet moeten veel amfibieën tijdens die tocht een weg oversteken. Vaak eindigt zo’n tocht ‘op weg naar nieuw leven’ in een platte dood. Gelukkig zijn er de vrijwilligers van de paddenoverzet…!!
Fotografie: Karel VERBRUGGEN.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan) Klik daarna helemaal rechts-onder op het icoontje "volledig scherm"
Achiel CLAESSEN stuurde ons een mooie foto van nestelende oeverzwaluwen in Mol-Maat. Dit is nog een foto van vorig jaar natuurlijk.... want het is nog een beetje vroeg om ze nu al te spotten. Ze overwinteren nu in de Sahel-regio en de eerste oeverzwaluwen verschijnen in maart al in ons land, maar de grootste aantallen keren van eind maart tot in juni terug. Maar ook wij kijken er al naar uit.....
De grote bonte specht eet vooral ongewervelden, maar schakelt in de winter over op een dieet van zaden en noten. Je kunt dus allerlei noten voor de specht op de voedertafel leggen. Om ze open te krijgen, gebruikt de 'grote bonte' een heuse spechtensmidse. Hij duwt een noot (of een dennenappel) in een spleet van een boombast en hakt net zo lang tot hij bij het lekkers is. Eenmaal leeggegeten laat hij de resten op de grond vallen. Op de grond stapelen de lege doppen en dennenappels zich op, waardoor de specht zijn 'werkplek' verraadt.
Ondanks het slechte weer (ganse voormiddag geregend) kwamen er toch een 40-tal Bunters opdagen (zie groepsfoto) Nadien konden we nog genieten van een hapje en een drankje in Café Sas 5.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan) MP4
Niet minder dan 40 Bunters kwamen opdagen voor deze wandeling...... ondanks het feit dat het de ganse voormiddag geregend heeft. Gelukkig is het op de middag gestopt zodat we toch nog een mooie groepsfoto konden maken. Een volledig fotoverslag tonen wij U morgen.....
Volgens de wet moet je als vzw minstens één keer per jaar een algemene vergadering organiseren. Dat gebeurt binnen de zes maanden na het afsluiten van het boekjaar. Ook belangrijk: minstens 15 dagen vooraf moet je de leden bijeenroepen.
En dat is allemaal gebeurd !! Op het financieel verslag van Charlie waren en geen opmerkingen van de aanwezige leden. En ook op de activiteiten van het voorbije jaar was er geen commentaar. Ilzelf had wel wat te vertellen.... maar ik heb het uiteindelijk niet gedurfd. Toch wil ik U mijn voorstel alsnog vertellen....
Massale kraanvogeltrek verwacht door vroege lentetemperaturen.
19-FEB-2025 - Hoewel de sloten en ondiepe plassen op moment van schrijven nog bedekt liggen met een laagje ijs, zal de temperatuur later deze week snel omhoog gaan. Met uitschieters naar boven de 15 graden zal het zelfs lenteachtig aan gaan voelen. Het zal vele tienduizenden kraanvogels in beweging brengen. Ze staan al in de startblokken om naar het noorden te vliegen.
Met een aantrekkende zuidenwind worden op het einde van deze week veel aangenamere temperaturen verwacht. Tegelijkertijd staat er in Spanje en Frankrijk dan een flinke rugwind, wat de kraanvogels energie zal besparen als ze naar het noorden vliegen. Dit maakt de lange overtocht over de Pyreneeën en over Frankrijk een stuk makkelijker. Hierdoor zullen enkele honderdduizenden kraanvogels uit de zuidelijke streken deze week waarschijnlijk massaal aan de voorjaarstrek beginnen. (met dank aan Isabelle Van de Velde)
Klik op de "Pklay-knop" om het fimpje te bekijken (Geluid aan)
Met zijn prachtige kroon is het mannetje van de krooneend een opvallende verschijning(vooral tijdens het broedseizoen). Ze komen oorspronkelijk uit Azië, maar broeden sinds vele jaren ook in Nederland en België. Het mannetje draagt een opvallende kroon van roestbruine kopveren en heeft een al even opvallende rode snavel. Krooneenden zijn groot, sterk en niet schuw, en soms zelfs een beetje bazig. Ze laten zich dan ook goed bekijken. Het zijn deels standvogels en met een beetje geluk ook nu te zien.
Je ziet de buizerd in ons land meer in de winter dan in de zomer. Veel Noorse en Zweedse buizerds trekken namelijk in het najaar naar het zuiden en zuidwesten van Europa, onder andere ook naar ons land. De buizerds die in ons land broeden, blijven meestal hier en dus zijn er nu een stuk meer in ons land. Het verenpak van een buizerd is erg variabel, van donkerbruin tot bijna wit. De buizerd heeft een aantal lookalikes, maar is altijd duidelijk te herkennen aan zijn geluid, een katachtig miauwen.
Het valleigebied is van oorsprong een uitgestrekt (laag-) veengebied. Naast een grote oppervlakte moerasbos met voornamelijk elzenbroek wordt het gebied ook gekenmerkt door vele vijvers en enkele hooilanden. Een deel van de vijvers zijn oude turfputten, waar veen of bagger werd gewonnen. Via het wandelknooppuntennetwerk ontdek je al het moois van het natuurgebied.
Het konikpaard komt oorspronkelijk uit Polen. Daar werd het gefokt als vervanger voor zijn uitgestorven voorvader, de tarpan. Konikpaarden worden gebruikt als wilde grazers in natuurgebieden. Aangezien de paarden in groep leven, houden ze in grote gebieden zonder problemen de vegetatie kort. Bovendien zijn ze sterker dan gedomesticeerde paarden en kunnen ze ook strenge winters aan.
In principe kan je twaalf ganzensoorten tegenkomen in België. Daarvan zijn er zes inheemse soorten die afhankelijk van het seizoen regelmatig worden gezien: de grauwe gans, de rotgans, de brandgans, de kolgans, de rietgans en de kleine rietgans. Drie van de twaalf soorten zijn uitheems exotisch en hebben zich succesvol gevestigd en verspreid in België: de nijlgans, de grote Canadese gans en de Indische gans. ‘s Winters kunnen geluksvogels nog drie zeldzame ganzensoorten tegen het lijf lopen: de roodhalsgans, de sneeuwgans en de dwerggans.
Vriendelijke uitnodiging voor de alg.verg. die zal plaatsvinden op vrijdag 21 februari om 19u in de vergaderzaal (1e verdieping) in het Historisch gemeentehuis van Dessel
Agenda
1. Goedkeuring van de rekeningen over het jaar 2024.
2. Goedkeuring van de begroting over het jaar 2025.
3. Terugblik activiteiten 2024 en vooruitzichten 2025.
4. Vragen staat vrij. Tips zijn welkom. Uw mening is belangrijk.
Om 20 uur komt Johan Broeckx van de WBE (wildbeheereenheid) een lezing geven over “EVERZWIJNEN”.
Kan je niet aanwezig zijn op de algemene vergadering, maar woon je wel graag de lezing over everzwijnen bij, dan ben je van harte welkom om 20u.
Laarzen aanbevolen Vertrek: Café Sas 5, Schans 15, DESSEL om 9 uur Als afsluiter: - drank + hapje (kostprijs: 10 euro) Inschrijven: bellen naar Anny en Charlie tot 17 februari. 014/37.14.58 of 0472/58.49.45 (na 17 uur)
Hierbij foto's van de verkenning Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te downloaden (even geduld) Klik dan om te openen en blijven klikken op eigen tempo.
De kramsvogel is een zangvogel uit de familie van de lijsters. Deze vogels zijn trekkers die in grote groepen leven en in de zomer broeden in het noorden van Europa en Azië. Tijdens de winter trekken ze naar zuidelijker gelegen gebieden, waaronder Nederland en België.
Kramsvogels hebben een karakteristieke, tsjak-klank die ze vaak maken, en ze zijn dol op bessen en andere fruit. Ze zijn ook bekend om hun sociaal gedrag en hun vermogen om in groepen te jagen en hun belagers af te weren.
Klik op de foto als je ook de roep/zang van de kramsvogel wil horen Kramsvogel (Foto's: Roger DAMEN)
Het is nu hoog tijd om de nestkastjes in de tuin schoon te maken. Sommige vogels gaan namelijk rond deze tijd de kasten al inspecteren. Het is vooral belangrijk om insecten en spinnenwebben eruit te halen, zodat de vogels volgend voorjaar weer aan een schoon nest kunnen beginnen. Borstel het vogelhuisje uit met uitsluitend heet water en gebruik geen reinigingsmiddel. Dit is slecht voor de nestkast en ook voor de vogels. Leg het huisje te drogen en hang hem dan weer op. Klaar voor het voorjaar!
Buntbestuur op bezoek bij VOC Neteland – Woensdag 29 januari 2025
VOC Neteland is een van de tien erkende Vlaamse Opvang Centra voor wilde dieren. Hun taak bestaat erin om dieren in nood op te vangen, te verzorgen en terug vrij te laten in de natuur. De bescherming van deze dieren en hun habitat ligt hen nauw aan het hart. Heb je een wild dier gevonden dat klaarblijkelijk hulpbehoevend is, dan kan je bij hen terecht! Bij twijfel contacteer je best:
In de winter zijn er ook in ons land extra veel torenvalken te zien. Broedgebieden ten noorden van ons land worden in de herfst verlaten en een deel van deze vogels trekt naar Nederland en naar ons land. Torenvalken worden veel waargenomen als ze "biddend" in de lucht hangen, op jacht naar muizen. Tijdens dit bidden probeert de roofvogel op dezelfde plaats in de lucht te blijven hangen door snelle vleugelslagen te maken. De torenvalk is een echte veldmuisjager, maar als er weinig muizen zijn dan lust hij ook kleine vogels, zoals mussen. Na de buizerd is de torenvalk de talrijkste roofvogel in ons land.
De toendrarietgans is een middelgrote tot grote gans die broedt in het noorden van Rusland. Voornaamste herkenningspunt: - de snavel is zwart aan de basis en top, met een oranje streep over het midden en de poten en tenen zijn feloranje. Ze broeden op de arctische toendra in Rusland en overwinteren voornamelijk in West-Europa en dus ook in ons land, voornamelijk in akkerbouwgebieden. Bijgaande foto’s werden ons bezorgd door Frank SLEGERS en werden gemaakt in het landbouwgebied ten oosten van de Vijverstraat in Dessel.
Iedereen kent wel “eendenkroos”…… een “onkruid” dat veelal in stilstaand water of traag lopende beekjes voorkomt. Buntlid Marc MEEUS maakte ons attent op een nieuwsbericht dat zowat in alle kranten werd gepubliceerd en ook het TV-nieuws heeft gehaald. Eendenkroos eten is voortaan toegestaan in Europa, en het is zelfs een ‘superfood’. Na langdurig onderzoek is immers gebleken dat eendenkroos tot wel 10 X meer eiwitten bevat dan het voedsel dat we nu dagelijks gebruiken. Of het echt zo gezond is en wat je er zoal mee kan doen kan je lezen in onderstaand krantenartikel…. en als je even tijd hebt, bekijk dan ook het YouTube filmpje met Dr Ingrid van der Meer van de Universiteit Wageningen van zo’n 4 jaar geleden. Zij heeft daar veel onderzoek naar gedaan en heeft er jaren naar gestreefd om eendenkroos goedgekeurd te krijgen door de Europese Voedselautoriteit ... wat dus nu gelukt is!
Eendenkroos in de Witte Neet langs het Buntpad (Foto: Karel VERBRUGGEN) Klik op onderstaande afbeelding om het krantenartikel te lezen.
Een engerling is de larve van een kever, met name de bladsprietkever, waaronder veel voorkomende soorten zoals de meikever, junikever en rozenkever vallen. Deze larven hebben een herkenbare witte kleur en een gebogen lichaam dat lijkt op de letter 'C'. Ze kunnen behoorlijk groot worden, soms wel enkele centimeters lang.
Engerlingen leven onder de grond en voeden zich met wortels van planten. Dit kan een probleem zijn voor tuiniers en boeren, omdat ze de wortels kunnen beschadigen en planten kunnen laten verwelken of sterven. In grasvelden kunnen engerlingen leiden tot bruine vlekken en kale plekken.
Engerling gevonden in komposthoop (Foto's: Leo PEETERS)
Bastbulten zijn gezwellen (knobbels en bulten) op de stam en takken van bomen. Ze worden ook wel boomkankers genoemd.
Ongecontroleerde celgroei die zwellingen veroorzaakt, komt ook bij planten voor. Vaak is een schimmelinfectie of een bacteriële infectie de oorzaak. Maar planten kennen eigenlijk geen kwaadaardige tumoren en ze gaan er niet aan dood. Bij planten en bomen zaait kanker dus ook niet uit. Ze hebben geen bloedsomloop die de tumorcellen naar andere plekken voert. Ook zit om het membraam van elke plantaardige cel een dikke wand van cellulose. Die vormt een onmogelijke hindernis voor tumorcellen. (= info via Google)
Was het bij de mens met kanker ook maar zo. Door ongecontroleerde celgroei ontstaan zwellingen die mens en dier fataal kunnen worden. Veranderingen in het DNA kunnen er voor zorgen dat cellen ongecontroleerd gaan delen en er een kanker ontstaat. Helaas weten we ook dat tumoren dieren - en dus ook mensen – fataal kunnen worden.
Het intomen van een kanker en mogelijk genezen is een strijd van de patiënt én de wetenschap. Het halen van een positief resultaat is de bekroning waarvoor we wel eens een kaarsje mogen branden en natuurlijk ook voor vechtenden en slachtoffers.
De zaadbollen van de klis (of klit) blijven met hun hardnekkige weerhaakjes overal aan plakken: kleding van mensen of haren van paarden en runderen. Dat is ook precies de bedoeling, de plant zorgt er zelfs voor dat hij smakelijker wordt als de zaden rijp zijn. Zo lokt de plant de grazers naar zich toe en zodra die zich tussen de planten wagen, grijpen de klittenzaden zich vast in hun vacht. Verspreiding gegarandeerd.
Traditioneel is er in ‘t begin van elk jaar een daguitstap. We kozen dit jaar nog eens voor de Rhein (Rijn) voordat deze rivier de Waal wordt genoemd bij het binnen vloeien van Nederland. De uiterwaarden in Xanten, alwaar de rivier mag overstromen, meer bepaald in Naturschutzgebiet Bislicher Insel, wordt ons te exploreren gebied. Het bezoekerscentrum verstrekt info over de fauna en flora met o.a. de focus op bever en zeearend. Hier is het broedgebied van ooievaars en zeearend. Maar eerst hebben ook nog een bezoek gebracht aan Grubbenvorst in Nederland…..
Klik op de "playknop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan) Klik op de "pauze-toets" als je teksten wil lezen. Je kan het filmpje desgewenst downloaden..... ....en je kan het ook op TV bekijken met de "YouTube" app van Telenet.
Daguitstap GRUBBENVORST en XANTEN – Zaterdag 25 januari 2025
In Nederland overwinteren jaarlijks 800.000 kolganzen, ruim twee derde van de wereldpopulatie! Tijdens onze wandeling in Grubbenvorst hebben wij er vele honderden kunnen spotten!
Kolganzen zijn in het najaar de grote sfeerbepalers in het Nederlandse luchtruim. Met hun onmiskenbare geluid – een kakelend gegak – kun je ze amper missen. Met gunstige noordoostenwind komen ze dan in groten getale naar Nederland. In volle vlucht zijn ze duidelijk te onderscheiden van andere ganzensoorten door hun ‘kol’, de witte plek rond de snavel, en de zwarte strepen op hun buik.
Is dit een bever? Is het een rat? Neen…. het is een beverrat !
We hebben er eentje kunnen spotten tijdens onze daguitstap naar Xanten (Duitsland). De beverrat is een groot knaagdier afkomstig uit Zuid-Amerika. Beverratten zijn stevig gebouwd, met een stompe snuit en grote, oranje voortanden. Ze lijken wel een beetje op de bever…. maar ze hebben geen platte staart. Hun staart is rond en 30 tot 45 cm lang. Gewicht : 4 tot 9 kg. Ze leven voornamelijk in zoetwatergebieden zoals moerassen, meren en rivieren. Beverratten kunnen aanzienlijke schade aanrichten aan dijken, landbouwgewassen en inheemse vegetatie. In veel landen worden ze dus ook beschouwd als een invasieve soort en worden er inspanningen geleverd om hun populaties te beheersen. Beverratten zijn herbivoren en voeden zich met waterplanten, riet, en andere vegetatie langs de oevers. En het zijn voornamelijk nachtdieren en zijn het meest actief tijdens schemering en 's nachts.
Een aantal planten bloeit het hele jaar door. Zelfs als het vriest blijven ze bloemen vormen. Dit jaar werden in de donkerste dagen van het jaar in West-Vlaanderen 444 waarnemingen genoteerd van 96 bloeiende plantensoorten.
Madeliefje staat op één, gevolgd door Paarse en Witte dovenetel. Januari was kouder dan december, toch kan je nog steeds bloeiende planten vinden. Onderstaand exemplaar werd door mij gefotografeerd vorige zaterdag tijdens onze daguitstap naar Xanten.
Resultaten Het Grote Vogelweekend: aantal vogels blijft dalen
Tijdens de 22e editie van Het Grote Vogelweekend van Natuurpunt telden, volgens de voorlopige cijfers, 53.539 enthousiaste deelnemers verspreid over Vlaanderen hun tuinvogels. Er werden 816.412 vogels geteld in 28.609 tuinen. De opvallendste bevinding is dat het aantal vogels per tuin met gemiddeld 21 vogels van 7 soorten lichtjes blijft dalen. De top 3 is: huismus, koolmees en vink. De Vogeltelweek voor Scholen was dit jaar een groot succes waaraan 227 scholen meededen, dat is een pak meer dan vorig jaar.
De Winterkoning is één van de kleinste zangvogeltjes in ons land, en kleine vogels hebben het nu eenmaal moeilijk om warm te blijven. Zeker 's nachts verliezen kleine vogels enorm veel energie. Een zware winterprik kan dus helaas behoorlijk fataal uitdraaien voor een deel van onze winterkoningen. En toch kroonde de winterkoning zich als de koning van de winter. Niet om zijn winterhardheid, maar om zijn baldadigheid, ook tijdens de koudste periode van het jaar. Terwijl heel wat vogels enkel in het voorjaar hun lied laten horen, zingen winterkoningen het hele jaar door, ook wanneer het sneeuwt en vriest. De koning van de winter doorbreekt zo, jaar na jaar, de ijzige stilte met zijn heldere zang.
Ook de blauwe kiekendief kun je in de winter tegenkomen als hij op jacht is boven graslanden. Zo talrijk als de torenvalk is hij niet en als we niets doen dreigt de blauwe kiekendief zelfs uit ons land te verdwijnen. Je ziet deze vogel in de winter vooral in laaggelegen gebieden met veel ruigte en riet waar ze gezamenlijke slaapplaatsen hebben. Hij jaagt laag boven de grond, soms eventjes biddend. Het verschil in uiterlijk tussen mannetjes en vrouwtjes is bij deze vogel vrij groot. Mannetjes zijn overwegend grijsblauw, vrouwtjes bruin. Ook hebben ze een andere kleur ogen: hij heldergeel, zij bruin tot geelbruin.
Boomkikker niet langer met uitsterven bedreigd: 29.000 exemplaren geteld in Limburg
De boomkikker maakt een opmerkelijke comeback in Vlaanderen. Het kleine groene kikkertje, met z’n ronde vingertjes en herkenbare roep, komt opnieuw in grotere aantallen voor en heeft zich op meer plaatsen verspreid. In Limburg alleen zijn er 29.000 geteld. Rond de eeuwwisseling was de boomkikker met uitsterven bedreigd. In heel Vlaanderen waren er toen niet meer dan 300 exemplaren over. Nu lijkt hij gered. Vorig jaar tijdens onze daguitstap naar "De Wijers" in Zonhoven hebben wij enkele exemplaren van dichtbij kunnen bekijken !
De Kempense Heuvelrug in Kasterlee is alom gekend in de Kempen en daarbuiten als het grootste reliëf van de regio….. en daar vind je nog ijzerzandsteen. IJzerzandsteen is ontstaan uit glauconiethoudende zanden die tijdens het Tertiair (Mioceen) in zee zijn afgezet. Nadat de zee zich had teruggetrokken, ca. 5 miljoen jaar geleden, verweerde het donkergroene glauconiet en het vrijgekomen ijzer sloeg als donkerbruin ijzeroxide (limoniet) in diepere lagen neer.
Ijzerzandsteen - Kempense heuvelrug (Foto's: Leo PEETERS)
Voor de Bunters die hebben ingeschreven voor deze daguitstap gelieve te noteren dat het centrum van Dessel deels is afgesloten. Om de centrum-parking aan de kerk te bereiken kom je als volgt:
- komende van Mol: - neem rechts bij het binnenkomen de Lukasstraat en vervolgens links de Kolkstraat - komende van Turnhout: - neem links aan de verkeerslichten de Hofstraat en vervolgens rechts aan het Hofplein.
De glanskop is een onopvallende bezoeker van bosrijke tuinen: het ontbreekt de soort aan de felheid van verwante mezensoorten. De verspreiding van de glanskop volgt vrijwel precies de verspreiding van de beuk, die in de herfst grote hoeveelheden zaden produceert. Deze zijn van levensbelang voor de glanskop, die er vrijwel de hele winter van leeft. In het voorjaar zijn het vooral eikenbomen waarin het voedsel gezocht wordt. Te herkennen aan zijn vaalbruin verenkleed met een glanzend zwarte kopkap.
De steenmarter is een slank en behendig dier met een dikke staart en een karakteristiek geelwitte keelvlek. Het zijn uitstekende klimmers en wonen vaak in bomen of rotsachtige spleten. Steenmarters zijn vooral 's nachts actief, wat het moeilijk maakt om ze overdag te zien. Hoewel ze klein zijn, spelen ze een belangrijke rol in het beheersen van knaagdierpopulaties. In sommige gebieden worden ze evelwel als hinderlijk beschouwd, vooral als ze besluiten hun intrek te nemen onder de motorkap van Uw auto. Want daar kunnen steenmarters grote schade veroorzaken aan bedrading en isolatiemateriaal. Deze incidenten hebben vaak een piek in het late voorjaar, wanneer jonge steenmartertjes het verschil tussen eetbaar en niet eetbaar nog niet kennen. Er is anti-marterspray beschikbaar die onder de motorkap kan worden gespoten. Deze spray ruikt dermate afstotelijk voor steenmarters, dat bij juist gebruik de dieren de auto met rust zullen laten. Ofwel kan je een apparaatje aanbrengen onder de motorkap met een bewegingssensor die een ultrasoon geluid geeft (wat door de mens niet kan gehoord worden maar wel door de marter) zodat de steenmarter meteen op de vlucht gaat.
Ik heb de voorbije week schade gehad, laten herstellen .... en een marterverjager geïnstalleerd.
De oranje bekerzwam (Aleuria aurantia) is een opvallende, felgekleurde paddenstoel die vaak in groepen groeit op kale grond, zandige paden en akkers. De vruchtlichamen zijn trechter- of bekerachtig en hebben een levendige oranje kleur, wat hen gemakkelijk te herkennen maakt. En Leo PEETERS heeft er onlangs nog een gevonden……
In januari kan je al genieten van een streepje geel in de bossen want de gele trilzwammen zijn er weer. Zodra het echt wat kouder wordt, kan je deze gele puddinkjes aantreffen op dode takken van onder andere zomereiken. Ze komen overal in ons land voor. Blijkbaar vinden ze kou wel lekker. Dat is op zich merkwaardig, want ze zijn heel teer. Bevriezen kunnen ze ook, maar als het weer wat warmer wordt, komt het puddinkje weer tot leven en ‘trilt’ het rustig verder alsof er niets gebeurd is. Sommige exemplaren zijn in een jong stadium eerst oranje en pas later helder geel. Deze zwam is een zogenaamde biotrofe parasiet, wat betekent dat hij parasiteert op een ander levend organisme.
Op 25 en 26 januari 2025 tellen duizenden Vlamingen opnieuw de vogels in hun tuin. Tel jij een kwartiertje mee?
Neem tijdens het laatste weekend van januari een kwartier de tijd om de vogels in je tuin te tellen. Je komt ervan tot rust én je draagt bij aan de wetenschap! Met je waarnemingen help je Natuurpunt om waardevolle inzichten te verzamelen over onze Vlaamse tuinvogels. Geef je telling in: https://www.vogelweekend.be
We toonden U reeds foto's van Roger DAMEN - Deze zijn van Jo KUYPERS
Met de kinderen van Gemeentelijke Basisschool de Meikever is er weer flink gewerkt aan de uitbreiding van de wiglo door de constructie van een wilgentunnel. WBE Dessel leverde de wilgentenen en een gemotoriseerde grondboor. De technische gemeentedienst heeft het gewelf van de inmiddels één jaar oude wiglo geregeld door het samenbrengen van gebogen, tegenover mekaar staande groeiende takken en greppels gemaakt alwaar de aanpalende wilgentenen werden gestekt. Zij zorgden ook voor water om de nieuwe stekken aan te wateren. Ontwerp en sturing kwam van Natuurvereniging Den Bunt
Roger DAMEN
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan) Fotografie : Jo KUYPERS
Wandelen in Uitkerkse Polder - Zaterdag 4 januari 2025
Zaterdagmorgen had het lichtjes gevroren, maar het was prima weer om te wandelen en we hebben heel wat waarnemingen kunnen doen. Dit Europees Natura 2000 natuurgebied van 1400 ha vind je tussen Blankenberge, Wenduine, Nieuwmunster en Zuienkerke, in de provincie West-Vlaanderen. Intussen beheert Natuurpunt hier al 650 ha weidevogelreservaat. Het is het belangrijkste weidevogelgebied van Vlaanderen. Geniet zowel in de zomer als in de winter van deze trekpleister voor vele zeldzame vogels
Klik op de "play-knop" om het filmpje te starten (Geluid aan) Fotografie: Roger DAMEN
Traditioneel is er begin van het jaar een daguitstap. We kiezen nog eens voor de Rhein (Rijn) voordat deze rivier de Waal wordt genoemd bij het binnen vloeien van Nederland. De uiterwaarden in Xanten, alwaar de rivier mag overstromen, meer bepaald in Naturschutzgebiet Bislicher Insel, wordt ons te exploreren gebied. Het bezoekerscentrum verstrekt info over de fauna en flora met o.a. de focus op bever en zeearend. Hier is het broedgebied van ooievaars en zeearend. Moesten we ‘de vliegende deur’, alias de zeearend, kunnen waarnemen dan zou dat wel de max zijn. Tijdens een voorbereiding is het al wel eens gelukt … duimen maar.
Ook de Altstad Xanten met zijn historische gebouwen bekoort.Mimi zal hier een uurtje rondwandelen langs de bijzonderste monumenten waaronder de dom. Mensen die een (verwarmd) terrasje willen doen, dat kan ook.
Inschrijven kan nog tot en met 20 januari 2025.
Klik op de "playknop" om filmpje te bekijken (Geluid aan) Fotografie: Roger DAMEN - Mimi VERTESSEN
De nieuwe Buntkalender is weer beschikbaar en misschien heeft U al een exemplaar ontvangen. Maar let op: de activiteit "Voorjaarsbloeiers Ranst" is foutief gedateerd: 23/02 moet 23/03 zijn. Hieronder de gecorrigeerde versie.
Vorig jaar ging fotografe Tinne Vansand met acht slechtziende en blinde personen op pad. Sommigen onder hen ervaren de wereld zonder kleur, anderen zien deze slechts gedeeltelijk, vaag of zelfs helemaal niet meer. Tinne begeleidde deze groep bij hun fotografisch avontuur waarbij ze hun omgeving samen vastlegden. Daarbij “keken” de fotografen niet enkel met hun ogen, maar ook met hun vingers, oren, herinneringen… wat hun blik op de wereld bijzonder en uniek maakt. De foto’s die ze maakten, werden eerder tentoongesteld in Mol tijdens de tentoonstelling “Van Beeld tot Verbeelding”. Ze toonden daar dat fotografie en kunst ook hen toebehoren!
De groep fotografeerde op verschillende locaties, waaronder ook het Prinsenpark. Daarom leek het ons een fijn idee om de tentoonstelling ook hier deels tentoon te stellen. De tentoonstelling is toegankelijk voor iedereen. Alles kan aangeraakt worden. Deze visuele ervaring kan ook beleefd worden met je oren dus breng zeker bluetooth oortjes mee. De tentoonstelling is te bezichtigen in het bezoekerscentrum van Provinciaal Groendomein Prinsenpark tijdens de openingsuren:
Datum: van 7 januari 2025 tot 21 maart 2025
op weekdagen van 9 tot 16 uur (niet op feestdagen of weekend) Maar ook wel open op:
zaterdag 1 februari 2025 van 12.30 uur tot 16 uur zondag 2 februari 2025 van 12.30 uur tot 16 uur zaterdag 1 maart 2025 van 12.30 uur tot 16 uur zondag 2 maart 2025 van 12.30 uur tot 16 uur
Sporen van dieren kan je meestal herkennen aan de pootafdruk. Maar als de vos bv over gras loopt kan je geen sporen zien. Toch zijn er af en toe specifieke kenmerken waaraan je kan zien welk dier die sporen veroorzaakt heeft. Op bijgaande foto zie je de pluimen van een vogel die door een roofdier is afgemaakt. De vogelpennen zijn niet uitgetrokken maar afgebeten (dus niet puntig).... en dat is de manier waarop een vos zijn vogelprooien ontpluimd. En het kakje dat hij heeft achtergelaten is bovendien nog een geurspoor dat kan dienen als extra bewijs!
Nog even voor het weghalen van de beelden uit de kerststal passeerde er een groep driekoningen. Als dank voor onze inzet werd er zelfs een liedje gezongen. Fijn dat er in klasverband aandacht is voor dit oude dorpsfeest: driekoningen zingen. Maar niet iedereen heeft respect voor het kerstgebeuren. Tijdens de openingsperiode van de stal werd het beeld van Sint Jozef beschadigd terug gevonden. Na wat lijmwerk kon het beeld terug geplaatst worden.
Roger DAMEN.
Driekoningen aan de Kerststal in Dessel. Power Point - Klikken om te openen en daaarna op eigen tempo (Geluid aan)
Korstmossen groeien op boomtakken, boomstammen, oude muren en op weinig belopen trottoirs. Over het algemeen zijn het onopvallend gekleurde verschijningen, maar in het winterhalfjaar, wanneer buiten weinig kleurigs te beleven is, vallen korstmossen extra op doordat ze scherp contrasteren met de grauwe ondergrond.
Vos zoekt voedsel in de haven van Oostende – Zondag 29 december 2024 VRT-Nieuws
Een opmerkelijk zicht vanmorgen in de Oostendse haven. Een volwassen vos was voedsel aan het zoeken tussen de stenen van de Halvemaandijk, aan de oostelijke havenoever. Volgens fotograaf Stephan Caenen was het dier niet verontrust door de aanwezigheid van mensen en was het gewoon op zoek naar voedsel.
De foto was ook te zien op de Facebookpagina van "Het Ostends Nieuws" (62.000 volgers - 2.400 X "vind ik leuk" - 406 reacties - 207 X gedeeld)
De website waarnemingen.be kon op 11 december 2024 de 10 miljoenste waarneming registreren voor dit jaar. Het is voor de eerste keer ooit dat er op een jaar tijd meer dan 10.000.000 meldingen van dieren en planten in ons land worden verzameld.
Waarnemingen.be is met meer dan 80 miljoen waarnemingen de grootste live natuurdatabank van het land. Het aantal jaarlijkse waarnemingen is sinds de start van de website in 2018 elk jaar toegenomen. Van 430.000 waarnemingen in 2008 over 5 miljoen in 2019 tot meer dan 10 miljoen waarnemingen nu. Door de lancering van de laagdrempelige app ObsIdentify raakten nog meer mensen geïnteresseerd in de natuur om hen heen en zit de jaarlijkse groei stevig in de lift.
Af en toe breng ik ook al eens een waarneming in…. maar ik gebruik het vooral om de juiste benaming van gefotografeerde bloemen, planten en dieren op te sporen.
Eén van de door mij ingevoerde meldingen: Aziatishe hoornaar (Foto: Karel VERBRUGGEN)
De Reuselse Moeren, herstel van een vergeten (hoog)veengebied
( Uit: Nature Today – 27 nov 2024 )
De Reuselse Moeren is een vrij onbekend, door Staatsbosbeheer beheerd 156 hectare groot natuurgebied. Het voormalige (hoog)veengebied ligt ten zuiden van het Brabantse dorp Reusel op de grens met België. Het is een overblijfsel van een vroeger, veel groter hoogveengebied. Veenwinning en ontwatering hebben geleid tot ernstige verdroging en sterke achteruitgang van kenmerkende soorten. Stichting Bargerveen heeft onderzocht hoe het gebied hydrologisch functioneert en welke herstelmaatregelen genomen kunnen worden om het systeem te herstellen en biodiversiteit te vergroten.
Dat is helemaal niet moeilijk: - het is een piepklein pluizig vogeltje met een erg lange staart. Het verenkleed is onmiskenbaar: - wittige kop met brede, zwarte zijkruinstreep, rozige flanken en buik, wijnrode schouders
De staartmees heeft zijn naam niet gestolen en is effectief meer staart dan mees. Doorgaans houden deze pluizenbollen zich op in zenuwachtige groepjes die zich in hobbelende vlucht door de tuin bewegen. Mannetjes en vrouwtjes zien er krek hetzelfde uit.
Misschien heb je al gehoord van het project “Dieren onder de Wielen”. Dit initiatief van de Vlaamse overheid en Natuurpunt verzamelt gegevens van verkeersslachtoffers langs Vlaamse wegen aan de hand van geregistreerde routes en losse waarnemingen via de website van https://waarneminge.be . Als je een verongelukt dier vind kan je dit doorgeven op waarnemingen.be of door een mailtje te sturen naar dierenonderdewielen@natuurpunt.be
Groot kalkschuim - Mucilago crustacea – Slime mould
Een soort schuim dat je nu ook kan tegenkomen is groot kalkschuim. Deze slijmzwam is melkwit en heeft de vorm van een kussen. In ons land komt het vrij algemeen voor en groeit meestal tussen vochtig gras. De buitenkant bestaat uit een dunne, brosse schaal, die is opgebouwd uit kalkkristallen. De slijmzwam brengt het grootste deel van zijn leven door als microscopisch kleine, eencellige organismen in de bodem. Wanneer de omstandigheden echter goed zijn, klonteren ze samen en bewegen ze zich boven de grond om een groter organisme te vormen, eenplasmodium genaamd. Na een paar dagen wordt het plasmodium droog en schilferig en valt het uit elkaar. De zwarte sporen komen vrij en produceren de volgende generatie slijmzwammen.
Rivierdonderpad (Foto: Karel Verbruggen)
