Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Categorieën
Natuurvereniging DEN BUNT vzw
Welkom op de blog van Natuurvereniging DEN BUNT. Onze vereniging is gestart in 1981 en bestaat nu dus meer dan 40 jaar en telt ruim 200 leden in de Kempense regio. Alles wat te maken heeft met milieu, natuur en natuurfotografie, activiteiten van onze vereniging...enz. vind je terug op deze blog. En deze blog is er voor en door de leden. Wil je een bericht plaatsen, dan kan dat door mij een mailtje te sturen met de te plaatsen tekst en foto's. Volg ons ook op onze Facebookpagina.
31-12-2022
BESTE WENSEN 08
Dag Bunters allemaal.....
.....met 2023 voor de deur wensen Sibelco en ‘t Kristallijn jullie prettige feestdagen! We wensen ieder van jullie een duurzaam, veilig maar vooral een gezond en gelukkig 2023.
Tijdens de eindejaarperiode is een wandeling op Sibelco Schansheide een echte aanrader! Wij kijken alvast uit om jullie allen opnieuw te mogen verwelkomen. Tot snel....
Jenever- en Spekwandeling - Zondag 08 januari 2023 om 10:00 uur Let op: de wandeling start om 10:00 uur
Traditioneel wordt het nieuwe jaar ingezet met een drupke, een hapje en een grote doos gezelligheid. Met de kissende pan als sfeerschepper, de boterham effe ingesopt en voorzien van een laagje bruine suiker …. dat is nostalgie ten top.
Klik op onderstaande afbeelding om de omzendbrief te bekijken (Pdf)
Spek- en Jeneverwandeling - Zondag 8 januari 2023 om 10:00 uur
Walter VALGAEREN ging al eens op verkenning voor deze wandeling en stuurde een foto van de ruïnes van "La Bonne Espérance", de oude cement- en steenfabriek, die gelegen zijn vlakbij het kanaal van Turnhout. Deze ruïnes werden door Natuurpunt aangekocht en omgevormd tot een natuurgebied. De oude ruïnes van de fabriek fungeren nu als een belangrijke overwinteringsplaats voor vleermuizen. Dankzij de inrichtingswerken is het aantal overwinterende vleermuizen op 10 jaar tijd gestegen van 100 naar 560 overwinterende vleermuizen. "La Bonne Espérance" behoort daardoor tot de top 10 van beste overwinteringsgebieden in Vlaanderen. Recentelijk werd een oude silo omgebouwd tot overwinteringsplaats en wordt er een nieuw object gebouwd. Verdere info volgt nog.....
Daar de tuin van de Alfons Smet Residenties een publieke tuin is heeft de Gemeente Dessel de actie genomen om twee essen, waarvan er één dor was en de andere op sterven na dood was, geveld. Het gevaar van vallende takken voor een passerende wandelaar is daardoor voorkomen. Een stukje van de stam is nog blijven staan; hier kan de natuur zijn vrije gang gaan.
Inmiddels knutselde Charlie een torenvalkennestbak in mekaar. Deze werd met een cementen stoeptegel bodem geplaatst op de oude straatmuur die nog wacht op de laatste fase van de bouwwerken. Met de hoop dat de torenvalk de natuurtuin tot zijn biotoop zal nemen zien we uit naar een broedgeval. ’t Wordt spannend......
Roger DAMEN.
Klik op de "play-knop om filmpje te bekijken (Geluid aan)
Vorige week op pad geweest om opgenomen te worden in het winterlandschap, dat wat werd opgelicht door de zon. Met thermisch ondergoed heeft de -7°C geen vat op je. Wat kan de natuur toch indrukwekkend mooi zijn!
Roger DAMEN
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken (Geluid aan) Fotografie: Roger DAMEN
Natuurvereniging Den Bunt betreurt kappen bomen in centrum: “Dessel verandert in stenen woestijn”
(Het Nieuwsblad donderdag 22-12-2022)
Natuurvereniging Den Bunt is niet te spreken over het recente kappen van een aantal beuken in het centrum van Dessel. “Het is al een hele tijd aan de gang. Als het zo doorgaat wordt het kerngebied van de gemeente een stenen woestijn”, zegt Roger Damen van Den Bunt.
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige bericht te lezen (Pdf)
Leo en Annemie nodigden de Bunters uit om mee te genieten van hun genomen foto’s en filmpjes tijdens hun 12 dagen durende trip door de Azoren. De Azoren is een eilandengroep (Portugees) midden in de Atlantische Oceaan tussen Europa en N.Amerika op een drieplatenpunt, van vulkanische oorsprong, met een subtropisch klimaat, met steile kliffen, overal watervallen en omringd door een azuurblauwe oceaan. De wandelaar, mits een degelijke fysieke conditie, wordt getrakteerd op kratermeren, weelderige begroeiing van planten en bloemen, reuzebomen en op daar tussenlopende kronkelende en steile wandelpaadjes. Vroeger leefde de bevolking van walvisvangst, nu kan men ze samen met dolfijnen spotten. Ze teelt vooral bananen, druiven, ananas, thee, leeft van kleinschalige landbouw en opkomend toerisme, en houdt de Rooms-Katholieke traditie in ere. Onze luxe van stress en hartfalen zijn hun onbekend. Dit toegevoegde toetje aan de buntjaarkalender is een nog een heel dessert geworden.
Eekhoorns eten paddenstoelen, maar of ze ook eekhoorntjesbrood lusten is niet zeker. De paddenstoel heeft deze naam omdat er vaak vraatsporen aanzitten en omdat de hoed -die een doorsnede van 8 tot 30 cm kan hebben- met wat fantasie lijkt op een brood. Deze paddenstoel leeft in symbiose met verschillende soorten loof- en of naaldbomen, maar komt het meest voor bij eik en beuk.
Op weilanden en akkers zie je in de herfst grote groepen kieviten. In ons land is deze weidevogel een standvogel: kieviten kan je hier het hele jaar vinden. Ten noorden en oosten van ons land en Nederland komt de kievit alleen in de lente en zomer voor, als broedvogel. Die trokken hier in de herfst ook door, en toen was het aantal kieviten in ons land het grootst van het jaar. Helaas worden de aantallen steeds kleiner, en als broedvogel gaat de kievit in ons land hard achteruit. Sommige kieviten trekken helemaal verder naar het zuiden, tot in Noord-Afrika. Andere blijven hier. Wel trekken ze in de loop van de winter met de vorstgrens mee. Bij kou weer schuiven ze op naar Engeland en Frankrijk, bij zacht weer zijn ze hier de hele winter te vinden.
Grote kaardenbol - Dipsacus fullonum – Wild teasel
Aan zijn grote stekelige hoofdjes met daarin lila bloemen is de grote kaardenbol, in de zomer goed te herkennen. Ook de stekelige bladeren en stengels vallen direct op. Deze tweejarige plant wordt soms tot twee meter hoog, staat vaak in ruigten, maar ook wel in bermen en op de hellingen van dijken. Na de zaadzetting sterft deze bijzonder stevige plant af. Rond die periode worden ze nog vaak bezocht door putters en vinken die gespecialiseerd zijn in distel- en kaardenbolzaad. Ze blijven zelfs in de winter nog een hele tijd overeind.
Als mens moet je even twee keer kijken om de honden te spotten middenin de kudde, maar omgekeerd is dat zeker níet zo. Kuddebeschermingshonden zijn altijd alert. Zelfs als ze maar wat lijken te suffen, staan hun zintuigen op scherp. Niets of niemand kan hun kudde ongemerkt benaderen. Iedere beweging zien ze, ook op grote afstand. Ze blijven stoïcijns; hooguit verraadt een spitsend oor of verstrakkende blik dat ze iets opmerken. Vaak blijft het daarbij, omdat het loos alarm blijkt. Maar komt een dreiging te dichtbij, dan laten de honden dat vol machtsvertoon weten: blaffen, grommen, rennen, rondstuiven. ‘Wáág het niet om in de buurt van mijn kudde te komen’, stralen ze uit. Dat doen ze met zo veel overtuigingskracht dat zelfs een slim en sterk roofdier als de wolf liever onverrichter zake afdruipt dan een confrontatie aangaat. Staatsbosbeheer (NL) doet op dit ogenblik testen. De “kuddelijfwachten” zijn onder meer aan het werk op de Veluwe.
De manier van determineren om aan de hand van het soort hout waarop ze groeien aan te nemen om welke soort het gaat, is wetenschappelijk niet geaccepteerd. Professionals weten dat vele soorten paddenstoelen het niet zo nauw nemen met de boom- of houtsoort waar ze normaal gesproken op thuis horen en dat uitzonderingen vaak de regel bevestigen. Ook komt het vaak voor dat de houtsoort waarop de kelkzwammen zitten niet meer zo goed is te herkennen door de staat van verrotting. Alleen met microscopisch onderzoek kunnen de verschillen tussen de Rode kelkzwam en de Krulhaarkelkzwam duidelijk worden gezien.
Rode kelkzwam of krulhaarkelkzwam? (Alle foto's: Karel VERBRUGGEN)
De Azoren - Leo Peeters vertelt…! - Vrijdag 16 december om 19:30 uur
Graag willen we U nog eens herinneren.....
Kom op vrijdag 16 december naar ons lokaal in het oude gemeentehuis van Dessel. Om 19.30u gaat Leo vertellen over de reis die hij samen met Annemie maakte en natuurlijk zijn daar ook prachtige beelden bij!
We hopen dat jij er ook bij bent! Samen genieten is dubbel genieten!
Klik op onderstaande afbeelding om de omzendbrief nog eens na te lezen.(WordDoc)
De Hortus Botanicus is de oudste botanische tuin van Nederland. Aangelegd in 1590 en uitgebreid in de eeuwen daarna, is de Hortus het groene hart van Leiden. Hier kweekte Carolus Clusius de eerste grote tulpencollectie van Europa, en introduceerde Franz von Siebold ongeveer 700 tot dan toe onbekende planten uit Japan en China.
Een eerste, vluchtige winterse kennismaking schept de drang om nog eens terug te komen. En dan brengen we ook ‘meer tijd’ mee, nodig om in deze fascinerende plantenwereld te verdwalen.
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken (Geluid aan) Daarna klikken op eigen tempo.
Hortus Botanicus in Leiden (Fotografie: Roger DAMEN)
Het is weer paddenstoelentijd, en dat merk je. Een zeer tot de verbeelding sprekende zwam is de biefstukzwam, die parasiteert op bomen. Biefstukzwam komt veelal voor op eik en soms op tamme kastanje. Die moet dan al een eindje heen zijn, maar een oude stronk mag ook. In het vroege stadium zie je dat nog niet, maar uiteindelijk groeien ze uit tot grote, dikke, zachte platen. Een biefstukzwam van vijfentwintig centimeter breed is geen uitzondering. Op de hoed zijn de paddenstoelen donkerrood, en onderaan zie je een dikke laag okergele buisjes. Zo verleidelijk als ze eruit zien om je tanden in te zetten, het eten van een biefstukzwam is niet echt aan te raden. Eiken zitten vol looizuur en dat is niet lekker. Naar biefstuk smaakt hij in ieder geval niet.
Ondanks dat de Europese populatie achteruit zou gaan, wordt de erg zeldzame steppekiekendief de laatste jaren steeds vaker gezien in België en Nederland. Mogelijk als gevolg van het toegenomen aantal vogelaars, maar de soort trekt tegenwoordig ook verder naar het westen dan vroeger. Naast doortrekkende steppekiekendieven worden de laatste jaren ook sporadisch overzomerende en overwinterende vogels waargenomen. In 2017 werd bekend dat er een paartje steppekiekendief in een Groningse akker succesvol heeft gebroed, het eerste broedgeval voor West-Europa.
Bijgaande foto’s zijn gemaakt door Wim MARTENS nabij het hamsterreservaat van Sibbe (tussen Valkenburg en Margraten in Nederlands Limburg).
Na een slepende coronaperiode was voor het bestuur van “Den Bunt” het grote moment aangebroken om een ledenfeest te organiseren. Dit ging door op zaterdag 26 november in de zaal van “Vissersvereniging De Snoekbaars”, gepaard gaande met een wandeling aan de Wurft en een barbecue. Ik koos voor de korte wandeling met onze voorzitter, want die is erg gepassioneerd door het leven van het everzwijn, in de volksmond ook “wild varken” genoemd. Het wild varken is tevens de voorouder van ons varken, het boerderijdier.
Met veel passie en overgave vertelde hij dat het momenteel de paartijd was. De mannekes (keilers) en vrouwkes (zeugen) ontmoeten elkaar nu in de herfst- periode om te paren (bronstijd of beentijd). De keilers leveren hevige gevechten om de berige zeugen een passionele date te bezorgen. Het kan er hevig aan toe gaan om het hart van een vrouwtje te veroveren en het gebeurt niet zelden dat een van beide rivalen het met het leven moet bekopen. Vooral de flanken zijn een gevoelige plaats voor de heren everzwijn, want die zijn volledig onbeschermd. Bovendien groeien er joekels van slagtanden uit hun bek ,die zowel uit hun onder- als bovenkaak te voorschijn komen. Met die scherpe moordwapens kunnen ze behoorlijk wat schade aanrichten. Gelukkig kan elk manneke tijdens de beertijd rekenen op een behoorlijk schild. Er ontwikkelt zich dan een centimeter dik pantser van onderhuids bindweefsel ter hoogte van de borstkas, zodat hun longen en hun hart wat beschermd zijn.
De draagtijd bedraagt 110 tot 120 dagen waardoor de bevalling meestal rond de maand maart plaatsvind, met een gemiddelde van een zestal jongen. Als omnivoor eten ze bijna alles: eikels, beukennoten, kastanjes, wortels en knollen, wormen, kikkers enzovoort. Ze leven meestal in groep en zoeken regelmatig voedsel in landbouwgebieden met als gevolg dat ze soms economische schade aan landbouwgewassen aanrichten. Bovendien veroorzaken ze soms ook aanrijdingen op provinciale en lokale wegen. Tijdens de korte wandeling vertelde Roger nog enkele boeiende verhalen, teveel om allemaal te onthouden en verder te vertellen. Het verder verloop van de dag heeft René reeds uitbundig verteld in zijn verslag. In ieder geval, bedankt Roger en heel het bestuur, voor de prettige dag en de heerlijke barbecue.
Jos HUYSMANS.
Everzwijn of wild zwijn (Foto's: Roger DAMEN - Karel VERBRUGGEN)
Dag van de Vrijwilliger - Maandag 05 december 2022
Vandaag, 5 december, op de dag van de vrijwilliger willen we al onze vrijwilligers (en dan denken we eerst en vooral aan onze bestuursleden natuurlijk, maar ook aan al onze gidsen, alle helpers bij activiteiten....enz.) hartelijk danken voor hun dagelijkse inzet ten behoeve van onze vereniging. Zonder hen stond "Natuurvereniging Den Bunt" niet waar we vandaag staan.
Tijdens onze wandeling op de "Wurft" vorige zaterdag maakte Jef ZOEF mij attent op een zeer speciale boom.... en dat was volgens Jef een "vaginaboom". En ik moet toegeven dat hij wel vergelijkingspunten had! Toch geloofde ik zijn uitleg niet en bij thuiskomst ging ik meteen op zoek naar deze afwijking, en dit is wat ik vond....
Aan stammen van bomen zie je soms opvallende verdikkingen en wratachtige knobbelvormige uitwassen. Ze ontstaan meestal door bacteriewerking, vooral door de soort "Agrobacterium tumefaciens". Deze bacteriesoort is in staat om delen van zijn genoom over te brengen naar cellen van bomen met als resultaat een ongeremde woekerachtige groei van houtweefsel. Dit verschijnsel heeft verschillende benamingen zoals warrelknoest, wortelknol, maserkrop of maserknol.
De weergoden waren ons goed gezind: het was prachtig weer zodat we een mooie herfstwandeling konden maken. Daarna lekker eten en nog wat gezellig nababbelen....
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige verslag van René OOMS te lezen.
Besseneters.... (Reactie van Roger DAMEN op artikel over de koperwiek dd 21/11/2022)
Er stond een mooie foto op de blog van een koperwiek die bessen at van de hulst. Koperwieken zijn verzot op deze bessen. In het darmstelsel wordt het vruchtvlees van de bes verteerd, de pit wordt uitgekakt. Mogelijk ontkiemd de pit en groeit daaruit een boompje. Andere bes dragende struiken hebben een soortgelijk verhaal. Bijgevoegd een beeld van een spreeuw die belust is op de bessen van de Zweedse lijsterbes (Sorbus intermedia).
Dit is een kleine tot middelgrote boom met een dichte, ronde kroon en donker glimmende bladeren, die aan de steelzijde gelobd zijn en aan de topzijde ruw getand. Viltige, gelig-grijze bladonderkanten. Scharlaken rode vruchten met een paar kleine lenticellen. Inheems in Scandinavië en het Balkangebied. Wordt aangeplant als sierboom en is bestand tegen vervuilde lucht.
Roger DAMEN
Koperwiek (Foto: Wim MARTENS)
Spreeuw op Zweedse lijsterbes (Foto's: Roger DAMEN)
Afgelopen weekend (11-12-13 nov) hebben wij vertoefd in Belgisch Limburg in de omgeving van Kinrooi. Wij hebben daar mooie wandelingen gemaakt door de natuur. Kijkt U maar even mee.....
Jef ADRIAENSEN
Klik op de "play-knop" om filmpje te bekijken (Geluid aan)
Is dit een “Eutanyacra picta” ….”Ctenichneumon panzeri”…. of “Spilichneumon occisorius” ??
Op 14/11/2022 ging Lief VAN SINAY wandelen in de Looiendse bossen (Retie) met leerlingen van de gemeentelijke basisschool. Onder de schors van een omgevallen den konden ze een mooi insect waarnemen en fotograferen.
Na contact met Fons VERHEYDE (validator sluipwespen op waarnemingen.be) werd het beestje gedetermineerd als een soort sluipwesp met de naam “eutanyacra picta” , een algemeen voorkomende soort in ons land maar voor het eerst genoteerd als “overwinterende waarneming” in de Lage Landen.
Dan stuurde Lief de foto door naar mij voor publicatie op de blog maar toen ik voor alle zekerheid de foto nog eens ging inbrengen op “waarnemingen.be” kreeg ik als antwoord: 100% zeker “ctenichneumon panzeri” ook een sluipwesp.
Bijgevolg ging ik dan maar te rade bij Buntleden Patrick Grootaert (entomoloog of insectenkenner) en Isabelle Van de Velde (bioloog). Identificatie alleen op basis van een foto blijkt bijna onmogelijk.…. want er zijn in Nederland en ons land niet minder dan 4000 soorten sluipwespen waaronder 1500 soorten gewone sluipwespen….. die dan ook nog heel erg op mekaar gelijken. Ze besluiten bijgevolg om een specialist te raadplegen……
…..en dat blijkt dan weer diezelfde Fons VERHEYDE te zijn (wat is de wereld van specialisten toch klein!). Zijn eerste validatie kwam tot stand na raadpleging van de foto op zijn smartphone en in overleg met W. PENIGOT (Frankrijk). Na het herbekijken van de foto op groot scherm en in overleg met G. ORSNES (Noorwegen) leverde dat als 2e determinatie op: “spilichneumon occisorius”.
Besluit: Er valt nog altijd veel te ontdekken in ons landje, wel geen nieuwe voor de wetenschap in dit geval…..maar wel een nieuwe vondst. En last but not least: heel veel dank aan alle medewerkers!!
Afgelopen weekend hebben wij vertoefd in Belgisch Limburg in de omgeving van Kinrooi. Wij hebben daar mooie wandelingen gemaakt door de natuur. Wat mij opviel is dat de meidoorn opnieuw bloeide terwijl de bessen van dit jaar er nog aanhingen(zie foto’s) De natuur is echt het spoor bijster.....
Bever gered uit het kanaal Dessel – Kwaaadmechelen
Onlangs toonden we U beelden van een beverdam in de Molse Nete aan het Molderbroek. Dit is een natuurgebied vlakbij het kanaal Dessel - Kwaadmechelen, tussen Mol en Balen. Naar aanleiding daarvan stuurde Buntlid Isabelle VAN DE VELDE ons een krantenbericht van “Het Laatste Nieuws” waaruit blijkt dat eerder dit jaar een bever werd gered die per ongeluk in datzelfde kanaal gesukkeld was. En zoals je weet: steile betonnen kanaaloevers zijn nefast voor zwemmende zoogdieren. Ze geraken niet meer aan wal. Met de hulp van de brandweer en enkele vrijwilligers van het “Wildlife Taxi Team” kon dit exemplaar toch worden gered. Het dier werd nadien uitgezet in een nabij gelegen natuurgebied. Mogelijks gaat het hier dus om dezelfde bever die nu zijn dam en burcht aan het bouwen is in de Molse Nete.
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige krantenbericht van HLN te lezen.
Vuurgoudhaan - Regulus ignicapilla - Common Firecrest
Naast de gele kruinstreep geflankeerd door een zwarte zijkruin, heeft de vuurgoudhaan ook nog een spierwitte wenkbrauwstreep, een zwarte oogstreep en daaronder weer een witte veeg. Mannetjes zijn bovendien veel makkelijker te herkennen doordat de middenkruinstreep donker oranje is, bijna tegen het rode aan. Tot slot, als het te zien is, heeft de vuurgoudhaan een fraaie geelgroene kraag rondom zijn kop.
Klein, mosgroen vogeltje met een opvallende gele kruinstreep met zwarte zijbanen. Wat ook opvalt, is het zwarte kraaloog in een witgrijs gezicht. Ze vliegen vaak rusteloos door het (naald)bos, af en toe stilhangend. Het mannetje kenmerkt zich door een duidelijke felle oranje veeg in de gele kruinstreep.
Het goudhaantje is Europa’s kleinste vogel. Van snavel tot staartpunt meet hij slechts 8,5 cm, en ze wegen vaak niet meer dan 5 gram! Het is een zangvogel die vooral te vinden is in naaldbossen met lariksen en sparren. Ook al komen er grote aantallen goudhaantjes voor in ons land, ze worden in de broedtijd niet vaak gezien. Ze leven namelijk vooral in de toppen van naaldbomen. Hun aanwezigheid wordt meestal verraden door hun liedje of roepjes van hoge tonen. Ze leven in groepjes en trekken vaak op met mezen.
De wereldtoiletdag richt zich op het belang van goede sanitaire voorzieningen en voor toegang tot schone en veilige toiletten voor iedereen. Het is de WORLD TOILET ORGANISATION die sedert 2001 met deze dag de aandacht wil vestigen op de wereldwijde sanitaire crisis. Jaarlijks organiseert deze organisatie wereldwijd de World Toilet Summit. Zo vond in 2006 dit grote evenement plaats in Bangkok onder het motto “Happy Toilet, Healthy Live”. Sinds 2013 wordt deze dag door de Verenigde Naties ondersteund.
De Wereld Toilet Dag moet de verantwoordelijken in de politiek en het bedrijfsleven wakker schudden, taboes elimineren, en de strijd tegen wereldwijd verbreide sanitaire tekortkomingen opvoeren. Slechte sanitaire voorzieningen kunnen leiden tot darminfecties.
Stel je eens voor dat je geen toegang hebt tot een (schoon) toilet, en je ’s avonds alleen in het donker naar buiten moet om een privéplek te vinden. Wereldwijd is dit voor 2,4 miljard mensen de realiteit. Eén derde van de wereldbevolking moet zijn behoefte doen in de open lucht omdat er geen veilige toiletten zijn. Als je geen toegang hebt tot een schoon toilet en voorzieningen om je handen te wassen, loop je grote gezondheidsrisico’s, zoals besmettelijke ziektes door slechte hygiëne en uitdroging door diarree. Zonder de juiste sanitaire voorzieningen kan dit zelfs dodelijk zijn. Diarree is wereldwijd de op 1 na belangrijkste oorzaak van kindersterfte. Jaarlijks sterven er 526000 kinderen als gevolg van diarree. Dit is ook een item tijdens onze begeleide wandeling ‘stront, pis en kak’. Taboes elimineren, zeg maar!
Roger DAMEN
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken. Klikken op eigen tempo.
Kleine tere, grijsbruine, klok- of kegelvormige hoed (Ø 1-3 cm) met gegroefde rand. Naar de rand toe lichter gekeurd, soms helemaal wit (var. candida - zie foto)) of grijszwart (var. nigra)). Witgrijze, vrij ver uiteen staande plaatjes en ook de sporen zijn wit. Steel dun, lichtgrijs-wit, met fijne haartjes aan de voet die op wortels lijken. Bij het breken op afsnijden van de steel scheidt deze wit melksap af. Groeit op de bodem, op strooisel en tussen het mos in loof- en naaldbossen (augustus - november). Zeer algemeen.
Ook al hebben ze acht (heel lange) poten, hooiwagens zijn geen spinnen. Het grootste verschil zit hem in het lijf. Het lichaam van spinnen bestaat duidelijk uit twee delen (kopborststuk en achterlijf). Maar dat van hooiwagens is één geheel, en meestal ovaal. Ook hebben ze meestal maar twee ogen. Ze maken geen web, maar gaan op hun lange poten op zoek naar eten. Als een hooiwagen bedreigd wordt, kan hij snel een poot laten vallen. Of ze scheiden een soort stinkende melk af.
Bleek vleeskleurig tot geelbruin, koraalachtig vruchtlichaam (4-10 cm hoog), met vertakkingen als van een kandelaar. De top van de takeinden bekervormig met getande rand, lijkend op een kroontje. Sporen wittig. Aan de voet stronkachtig vergroeid. Vlees breekbaar. Groeit op dode stronken en stammen van loof- en naaldbomen (juli - november). Zeer zeldzaam in Nederland en België.
Aan de eenstijlige meidoorn groeien nu vruchten. Deze rode besachtige vruchten zijn erg populair bij vogels. Lijsters en mezen maar ook duiven smullen er nu al van, en in de winter kun je er ook kramsvogels en koperwieken op vinden. Vroeger werd meidoorn veel gebruikt als natuurlijke afscheiding van akkers. In oude cultuurlandschappen kun je eeuwenoude struiken met hele dikke stammen vinden. In zowat het ganse land komt meidoorn nog veel voor. Kijk eens of je vogels kunt zien eten van de vruchten......
Ze lijken er wat schutterig bij te staan, de blauwe reigers in de weilanden. Zo tussen het korte gras lijkt het of je nu extra veel reigers ziet. Geduldig loeren ze daar op een prooi, een kikker, sprinkhaan of muis. Maar het liefst eten ze vis, uit de sloot of van de markt. De jongen van dit jaar zijn volgroeid, maar je herkent ze nog aan hun rommelige verenkleed en grijze kruin. Met de volgroeide jongen erbij, zijn er aan het eind van de zomer ook echt veel blauwe reigers in ons land. In de winter zal een klein deel wegtrekken, zeker als het koud wordt.
Europese hanenpoot - Echinochloa crus-galli - Cockspur
Een gras met een opvallende bloeiwijze dat vooral te vinden is op zeer zwaar bemeste akkers (op de rand van maïsvelden bv) is de Europese hanenpoot. De kale grasplanten hebben een gevouwen bladschede en bladschijf. De bloeiwijze van de Europese hanenpoot is een tamelijk grote pluim, vaak groen of chocoladebruin tot paars van kleur. In de pluim staan op regelmatige afstanden aren die bezet zijn met veel eivormige aartjes.
.... en de meest bekende is ongetwijfeld de vliegenzwam. Als de bolvormige hoed uit de grond komt, is hij nagenoeg helemaal omhuld door het witte velum. Wanneer hij verder doorgroeit, scheurt het velum en wordt de hoed opvallend rood met witte stippen (velumresten). Vooral bij jonge exemplaren zijn die goed te zien. Als het erg veel regent verdwijnen die velumresten en wordt de vliegenzwam oranjerood van kleur zonder witte stippen. Dan wordt hij minder herkenbaar en kan verward worden met andere paddenstoelen. Maar dan kan je hem toch blijven herkennen aan de ring omheen de steel....en ook dat zijn nog resten van het opengescheurde velum.
Vliegenzwam in diverse groeistadia (Foto's: Karel VERBRUGGEN)
De paardenbijter is een prachtige, grote libel uit de familie van de glazenmakers. Je kunt hem vooral in de nazomer tegenkomen tot in november als het weer een beetje meezit, bij langzaam stromend of stilstaand water. Maar hoe komt deze soort aan zijn aparte naam?
De paardenbijter bijt, ondanks zijn naam, geen paarden. Hij dankt zijn naam aan het feit dat hij vaak jaagt op insecten in de buurt van paarden, waardoor het lijkt dat hij de paarden bijt. Overigens jagen de libellen ook vaak in groepjes op insecten die zich dichtbij het lijf van andere dieren of zelfs mensen ophouden. Het gaat de paardenbijter dus niet om de paarden zelf, maar om de insecten die ze aantrekken!
De reuzenzwam is een parasitaire paddenstoel die zowel loofbomen (beuk, eik, paardenkastanje) als naaldbomen (spar, fijnspar, larix) kan aantasten. De vruchtlichamen lijken op de grond te groeien, maar het mycelium is altijd verbonden met de wortels of de stamvoet van oude bomen. Reuzenzwammen veroorzaken wortelrot waardoor de stabiliteit van de boom in het gedrang komt met eventueel windval als gevolg. Reuzenzwammen dragen hun naam met ere. De paddenstoel bestaat uit een meervoudige toef van naast en boven elkaar staande, waaier- tot half cirkelvormige hoeden met een doorsnee van 20-80 cm.
Grote parasolzwam - Macrolepiota procera - Parasol mushroom
De grote parasolzwam is er een die je niet snel voorbijloopt. Met een hoogte van 30 centimeter en een hoed die soms ook een doorsnede van 30 centimeter haalt is het een van onze grootste paddenstoelen (ter vergelijking: de zwarte lensdop op de foto is 6 cm). Je herkent hem ook makkelijk aan andere kenmerken zoals de witte loszittende kraag aan de lange donkere steel en de donkerbruine schubben op de lichte hoed. Boven op de hoed zit een verhoging, als een heuveltje in het landschap. Als de parasolzwam nog heel jong is, is de hoed nog niet uitgespreid. Dan ziet de paddenstoel er uit als een trommelstok. Later spreidt de hoed zich uit en is dan vlak, de parasolvorm. Bij het ouder worden kan de hoed omhoog krullen.
Groeit op zonnige tot half beschaduwde plaatsen op droge, niet te voedselarme tot niet te voedselrijke, kalkrijke muren en rotsen. Getoonde muurvaren groeit op de met kalkmortel gemetslede schelpkalkoven te Hasselt (Nederland). Oude stadsmuren zijn vaak begroeid. De sporen worden door de wind verspreid en kunnen de ganse onderkant van de blaadjes bedekken.
Roger DAMEN.
Muurvaren - Schelpkalkoven in Hasselt (Alle foto's: Roger DAMEN)
De zeldzame kiezelsprinkhaan heeft zijn naam niet gestolen…..
De Kiezelsprinkhaan is aan een opmars bezig vanuit het zuiden. In 1998 is hij voor het eerst in België gezien, in Wallonië, en in 2009 in Vlaanderen. De soort lijkt volop gebruik te maken van de spoorwegen bij haar uitbreiding. Halverwege juli 2016 ontdekten vrijwilligers van de sprinkhanenwerkgroep van Natuurpunt, een mooie populatie Kiezelsprinkhanen langs de spoorweg in Brugge.
De Kiezelsprinkhaan is een lichtbruine tot grijze veldsprinkhaan met donkere tot zwarte onregelmatige vlekken en een duidelijk bandering in dezelfde kleur op de vleugels en de poten. Als hij tussen de kiezelstenen zit, valt hij nauwelijks op. Mannetjes bereiken een lengte van 17 tot 19 millimeter, de vrouwtjes zijn met 20 tot 33 mm iets groter.
De Kiezelsprinkhaan is een warmteminnende soort die kan worden gevonden in steengroeves, terreinen met zand en kiezelstenen zoals spoorwegen. Dit exemplaar heb ik gefotografeerd op het kerkhof in Mol.
Een stad of een dorp kan niet zonder vogels. Meer zelfs, een stad met een grote diversiteit aan vogelsoorten is gezond, want dat betekent dat er voldoende groen en ruimte is. Vogelbescherming Vlaanderen selecteerde voor de verkiezing van “Vogel van het Jaar” twaalf vogels die zich graag ophouden in verstedelijkt gebied…. en neen, het zijn geen stadsmussen.
Het 14 ha groot domein Breivelde te Zottegem is een voorbeeld van de 19de eeuwse landschappelijke stijl waarbij men het formele karakter, de strakke lijnen, uit de tuinarchitectuur wil accentueren. Glooiend terrein met prachtige bomen zoals de mammoetboom en imposante ceders. Vanop het terras van het kasteeltje heb je zicht op één van de plassen….. en je kan er ook plassen. Tiens, er zijn ook halloween verschijnselen, of heb ik spoken gezien?
Roger DAMEN.
Klik op onderstaande afbeelding om Power point te bekijken (Geluid aan)
Het stond vorige week in alle kranten. Er zit een bever in het Molderbroek te Mol-Gompel. De Molse Nete is op meerdere plaatsen buiten zijn oevers getreden en het drassige landschap is nog veel natter geworden. Zelfs het knuppelpad is ontoegankelijk en het wandelpad is omgelegd. Als je de omlegging volgt kom je automatisch bij de beverdam en burcht. Een bever laat zich niet zo gemakkelijk zien. Ze zijn vooral ‘s nachts en in de schemering actief.Wanneer de dagen het langst zijn, is je kans om er eentje te spotten het grootst. Dan zijn de nachten zo kort, dat de bever al eens wat vroeger op pad durft gaan.
Bever in het Molderbroek (Alle foto's: Karel VERBRUGGEN)
Een vuurwants is geen kever want behoort tot de orde van snavelinsecten, met andere eigenschappen, waaronder de ontwikkeling zonder popstadium. De larven of nimfen kennen vijf stadia waarin ze steeds vervellen en dan groter worden. Vuurwantsen kennen ook een zeer lange paring. Twaalf uur is geen uitzondering…. en zeven dagen is het record!
Voorbije donderdag was het erg warm voor de tijd van het jaar, zo'n 20° ! Aan de Hoogveenplassen, waar de lavendelheide ook nog in bloei stond, kon ik een koppel zwarte heidelibellen spotten in de zogenaamde "tandemhouding", waarbij het mannetje het vrouwtje bij de nek neemt. Eitjes worden in de vlucht afgezet, vliegend boven de plassen. Ze overwinteren als ei en de vliegtijd loopt van mei tot eind oktober.
Roger DAMEN.
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken (Klikken op eigen tempo)
Deze vijf foto’s werden dag op dag gefotografeerd in den Doolhof (Oostoven). Uit een duivelsei wordt de grote stinkzwam (Phallus impudicus) geboren ook wel eens “de penis van het bos” genoemd.
Vergeet niet al je klokken te verzetten deze nacht. Om 3 uur zet je de klok één uur achteruit naar 2 uur. Je kan desgewenst dus ook een uurtje langer slapen deze nacht....
De herfst in zijn schoonste doen. De vliegenzwam, mos, grassen, dennennaalden, bomen, berkenblaadjes, een soort bundelzwammetjes, op de voorgrond rechts knotszwammetjes EN energiebron van dit alles: de zon !!
Het hazenpootje (klaversoort) bloeit zowat de ganse zomer…maar de zaadjes ervan zijn ook nu nog goed te zien. Ze zijn te vinden op zonnige, open plekken, het liefst op zandgrond. Bijvoorbeeld in duinen en heidegebieden. Maar ze staan ook vooral graag op plekken waar gerommeld wordt, zoals op akkers en in wegbermen. De bloemen van het hazenpootje zijn zachte, grijze bolletjes. Daarin zitten kleine vlinderbloemen, net als bij klaver. Maar de bloemen worden omgeven door grijze haren. Als je goed kijkt zie je dat de bloemetjes wit zijn. De grijze haren groeien aan de uitgegroeide kelkbladeren, die rood zijn. Hoe dan ook, ze zijn echt om te aaien !
Iedereen die in de buurt van een lindeboom woont, weet wanneer die bloeit. De lichtgele bloeiwijze valt nog niet eens zoveel op, zeker niet in zo’n hoge boom. Maar dan de geur, die is niet te missen. Zoete wolken parfum drijven op zomerse dagen langs. Als je door een straat met lindes fietst, raak je bijna bedwelmd door het aroma. De bloei van de inheemse linde begint al in juni en duurt tot in de herfst. Een heerlijke geur en een goede schaduwboom, geen wonder dat de linde zo geliefd is. Bovendien worden ze ook oud en groot. Spijtig genoeg zijn de laatste bloempjes aan het afvallen.....
De voorbije weken schoten paddenstoelen massaal uit de grond dankzij het langverwachte hemelwater. Een groter contrast met de voorgaande droge, warme maanden was haast niet denkbaar. Lief VAN SINAY trok dus naar het Prinsenpark om te genieten van al die zwammenpracht.... en ze kon maar liefst 26 verschillende soorten fotograferen !!
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken (Geluid aan)
Jakobskruiskruid kleurde ook deze zomer weer vele bermen en graslanden geel….en is zelfs nu nog te zien. Dit is tot groot ongenoegen van veel veehouders en paardenliefhebbers vanwege de giftigheid van de plant. Jakobskruiskruid is echter een belangrijke voedselbron voor veel insecten en daarmee van belang voor onze natuur. Hopelijk kunnen Jakobskruiskruid en paarden samen door een deur !?!
Enorm veel meldingen: waar komen al die lieveheersbeestjes plots vandaan?
(Uit: “Het Nieuwsblad” van 16/10/2022)
Opvallend veel lieveheersbeestjes vliegen momenteel rond, op zoek naar een plek om te overwinteren. “We hebben zondag meer dan 560 meldingen van Aziatische lieveheersbeestjes ontvangen via onze website”, zegt Wim Veraghtert van Natuurpunt. “Op zachte herfstdagen in oktober zie je ze rondvliegen en bijvoorbeeld neerstrijken op een gevel waar de zon op schijnt.”
Vaak gaat het om een exotische soort die op het einde van vorige eeuw hier geïntroduceerd werd als biologisch middel tegen bladluizen in serres. “Aziatische lieveheersbeestjes leken een goed alternatief voor chemische producten, maar sindsdien zijn ze uit Vlaamse serres ontsnapt. Ze hebben zich gevestigd in de natuur en zijn uitgezwermd naar de rest van West-Europa.”
Als we zondagmorgen 9 oktober 2022 de trekkershut verlaten van het Provinciaal Domein De Gavers nabij Geraardsbergen is het fris, het heeft vannacht gevroren. De nevel boven de Dender Meersen kleurt even wit. De kerk van Idegem torent er boven uit. De koeien moeten even wennen.
In de trekkershut vinden we twee onderleggers met info over bijen en vogels, alsmede een plannetje van een wandelroute langs de Dender. Leuk, deze vorm van educatie.
Op de markt van Geraardsbergen plast Manneken Pis al sinds 1459. 160 jaar later, toen het Manneken Pis van Brussel aarzelend begon te wateren, had die van Geraardsbergen al een hele Dender vol geplast. En nu onbeschaamd, de honderden mensen op de rommelmarkt negerend, doet ie dat nog steeds. De ouderdom heeft geen vat op hem! In het aanpalend toeristenkantoor vinden we de plasser mooi uitgedost in een kostuum, zelfs een maxi pisser.
Roger DAMEN.
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken (Geluid aan) Klikken (enter) op eigen tempo
De boomklever is een korte, dikke en actieve vogel met een krachtige puntige snavel. Hij is vrijwel in geheel Europa een tamelijk algemene standvogel. De opvallende en helder klinkende roep is vaak de eerste aanwijzing van zijn aanwezigheid. In de zomer eet hij insecten, en in de winter gaat hij op zoek naar beukennoten, eikels en hazelnoten. Die hakt hij met gemak open met zijn bikkelharde snavel... en dat hoor je al op grote afstand. In de winter is hij ook een geregelde bezoeker van tuinen waarin pinda's worden aangeboden.
De bovenzijde en bovenkop zijn blauwgrijs. De onderzijde is isabelkleurig met roodbruine flanken. Bij volwassen exemplaren is de achterflank oranjebruin. Verder heeft hij een brede zwarte oog-streep met lichte wangen en keel. De boomklevers zijn de enige vogels die met evenveel gemak langs een boomstam omlaag- als omhoogklimmen en daarin onderscheiden ze zich met name van spechten en boomkruipers die alleen omhoogklimmen langs boomstammen. Ze houden van ouder loofbos, liefst met eiken en beuken, en grote parken en tuinen. Onderstaande foto's werden allemaal gemaakt door Wim MARTENS in zijn tuin.
Gele kwikstaarten hebben een voorkeur voor open landbouwgebieden….en als daar toevallig nog water in de buurt is, hebben ze het helemaal naar hun zin.. Ze wippen de staart regelmatig met felle schokkende bewegingen op en neer. Man gele kwikstaart heeft een duidelijke gele keel en borst in prachtkleed. Blauwgrijze kop met brede witte wenkbrauwstreep, gele onderdelen en olijfgroene bovendelen. Spitse snavel van een insecteneter en een 'kwikkende' staart. Heeft een kenmerkende korte roep die hij in de vlucht laat horen. Onderstaande foto's werden door Wim MARTENS gemaakt in zijn tuin.
We zijn er al wel eens geweest.... en Marleen VAN WOLPUTTE ging er nog eens kijken. De staalblauwe lucht was versierd met witte schapenwolkjes, en dat maakt de foto's nog mooier!
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken (Geluid aan)
Rups van de doodshoofdvlinder ook wel doodshoofdpijlstaart genoemd. Het is een vlinder uit de familie pijlstaarten. De vlinder is een van de grotere pijlstaartvlinders en bereikt een lichaamslengte van ongeveer 7 cm. De spanwijdte van de vleugels van de vlinder is bijna het dubbele.
Mimi VERTESSEN
Rups van de doodshoofdvlinder (Alle foto's: Mimi VERTESSEN)
Tijdens de wandeling op de Vierhoutense heide merkten we op het wandelpad mini zandhoopjes met een holletje. Toen plots uit één van de holletjes een kever met uitsteeksels op het halsschild te voorschijn kwam, werd het duidelijk: dit was het nest van een driehoornmestkever. Mannetjes hebben drie grote hoorns, vrouwtjes hebben maar twee kleine knotsjes. Bijzonder is dat deze mestkeversoort bovengronds actief is van in de winter tot in het voorjaar. Andere mestkevers zijn dat niet. Het is volop mest eten geblazen om sterk te staan tegen de paartijd in het voorjaar. Op het menu: keutels van o.a. konijnen en schapen. Eens een koppeltje gevormd, graven ze samen een tot 1,5 m diepe gang met horizontale zijgangen waarin zich de broedkamers bevinden met mest en de nakomelingen. De ontwikkeling van eitje tot volwassen kever duurt ongeveer 2 jaar.
Isabelle VAN DE VELDE
Nesten driehoornmestkever (Foto: Isabelle VAN DE VELDE)
Vrouwtje driehoornmestkever (met mestkeutel) Foto's: Marleen VAN WOLPUTTE)
Dikkele is een dorpje in de provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Zwalm. De dorpskern ademt de sfeer uit van begin 20e eeuw, en heeft deze rust vooral te danken aan het feit dat er geen doorgaand verkeer is. Dikkele behoort tot de 50 mooiste dorpen van Vlaanderen.
Het ligt verscholen in de Vlaamse Ardennen en de huizen zijn er verstopt in ’t groen. Als je uit Dessel komt met z’n kale straten met nauwelijks een boom…. Is het hier wel “waaaw” ! Even verder de Zwalmvallei volgend, is er bij de eerste zonnestralen een betoverend licht.
Roger DAMEN.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
Tijdens ons bezoek aan de Veluwe konden we merken dat de bronsttijd al wel was begonnen maar nog niet uitgesproken te zien was. Daarom zijn Roger en Mimi begin oktober ook nog eens naar het “Weerterbos” (Gemeente Nederweert – Limburg – NL) getrokken om ook daar nog mooie beelden te maken.
Het verschil tussen damherten en edelherten is duidelijk te zien aan de huidskleur en aan de vorm van de imposante geweien.
De bronsttijd of het paarseizoen is een periode waarin herten een drang hebben om te paren. Dit wordt veroorzaakt door hormonale veranderingen in het lichaam van het dier. De bronsttijd van de edelherten en damherten begint eind september en duurt tot half oktober.
Het mannetjeshert brengt dan door een luid geloei (=burlen) de hindes op de hoogte van zijn aanwezigheid en zijn motieven. Ook zijn concurrenten zijn op pad en het gaat er soms hard aan toe met het geluid van slaande geweien. De winnaar van dit gevecht mag met de hinde paren. Tijdens de bronst krassen de mannelijke edelherten ook woest met hun gewei over de grond om de hindes te imponeren en met de voorhoofdsklier legt hij een geurspoor aan. Bovendien parfumeert hij zich nog met zijn eigen urine!
Om na dit hitsig gedoe wat af te koelen gaat de hertenbok achteraf in een modderpoel heen en weer wentelen om wat af te koelen…. en zo ook de vervelende insecten uit zijn pels kwijt te geraken.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (5 min - Geluid aan)
Is slanker dan de bosuil en heeft oorpluimen die rechtop staan als de vogel alert is. De bosuil heeft zwarte ogen, de ransuil heeft donker oranje ogen. Tijdens de laatste dag van onze meerdaagse ‘De Veluwe’, in Bronkhorst, werd mijn aandacht getrokken door de witte uitwerpselen op een paraplu op het buitenterras van herberg De Gouden Leeuw te Bronkhorst. Ook de kerkuil, die bij ons op zolder woont, heeft zulk een witte kakplaats vanuit de notenboom. Een zelfde scenario alhier in het ‘Nederlandse Bokrijk’. Hier wordt er ook vanuit de notenboom gekakt. We vinden ook braakballen. De kop van de uil draaide weleens, en de oorpluimen werden ook opgericht. Zoveel belangstelling hadden de drie uilen waarschijnlijk niet verwacht. Voor de Bunters was het waaaw, voor de uilen even een verstoring, zonder verplaatsing van de vogels. Trouwens, de terrasjesmensen en passanten hebben niet door dat er boven hun hoofden uilen rusten.
Roger DAMEN.
Ransuil (Foto: Jef ADRIAENSEN)
Ransuil (Foto: Roger DAMEN)
Ransuil (Foto: Mimi VERTESSEN)
Ransuil in sleedoorn - Uitkerkse Polder (Oudere foto: Roger DAMEN)
Damhert – Dama dama – Fallow deer Gezien in de Veluwe (Dag 1)
Het damhert is zeer gevarieerd qua uiterlijk, van zeer lichte tot bijna zwarte exemplaren. In de winterperiode is de vacht meestal lichter en grijzer. Op de flanken zitten vaak opvallende witte vlekken (waardoor het eenvoudig van het edelhert te onderscheiden is), hoewel deze in de winter meestal afwezig zijn. Damherten zijn iets kleiner dan edelherten en de mannetjes hebben een schoffelvormig gewei. In de lente wordt het gewei afgeworpen waarna het weer begint aan te groeien.
Damhert (Foto: Jef ADRIAENSEN)
Damhert (Foto: Mimi VERTESSEN)
Damhert (Foto: Marleen VAN WOLPUTTE)
Damhert en Edelherten (Foto: Roger DAMEN)
Damherten en Edelherten (Foto: Marleen VABN WOLPUTTE)
In de namiddag van dag 1 rijden we naar de Asseltse heide en houden halt nabij het koninklijk jachtpaviljoen” het Aardhuis”.
Opnieuw een onverwacht hoogtepunt: de vrouwelijke boswachter van het domein vervoegt ons en leidt ons naar een houten kijkwand. Met een portie eetbrokken lokt ze voor onze neus een troep damherten maar vooral een kudde edelherten. Daarop ontspint zich een spannende competitie tussen de edelherten en wordt duidelijk wie de ‘kroonspitser’ is en vooral wie hier en nu het echte “plaatshert” is. De edelherten zijn in (het begin van) de bronst en dat zullen we geweten hebben: de actieve 8-jarige bok (plaatshert) laat niets onverlet gedurende 20 u per dag en gedoogt geen enkele concurrent in zijn omgeving…
(Uit het verslag van dag 1 ons bezorgd door Adri VERSTEYNEN)
Deze grote sluipwesp heeft achteraan het lichaam een legboor die langer is dan het lichaam zelf. Alleen de vrouwelijke sluipwesp heeft een legboor. Ze legt haar eitjes in keverlarven die in hout zitten. Zodra het eitje uitkomt, voedt de sluipwesplarve zich met het weefsel van de keverlarve. De reuzensluipwesp is algemeen in België en Nederland. Ze komt van juni tot oktober voor langs bosranden en bospaden.
In het filmpje is duidelijk te zien hoe de sluipwesp haar voelsprieten gekromd tegen het hout drukt. Met reukreceptoren op de voelsprieten detecteert ze waar een larve zit. Eens de larve gevonden, klapt de legboor die in een legboorschede zit onder het lichaam. Merk op dat voelsprieten en legboorpunt gecoördineerd samenwerken om de juiste plek te vinden waar moet worden geboord. Is de boorplek gevonden dan laat de legboorschede de legboor los. En, het is enkel de legboor die diep in het hout boort om de keverlarve te steken, te verdoven en een eitje in de larve te leggen. Daarna wordt de legboor terugetrokken en opgeborgen in de legboorschede.
Paddenstoelen zijn er in vele kleuren en vormen te vinden. Zo kun je nu in het bos dieppaarse, kleine paddenstoeltjes vinden. Dat zouden amethistzwammen kunnen zijn, een soort die in de nazomer en herfst te vinden is. Amethistzwam dankt zijn naam aan de paarse kleur, net als de kleur van de edelsteen amethist. De soort wordt ook wel rodekoolzwam genoemd, een alternatieve naam die bij ons beter bekend is. Het is een bijzonder mooie paddenstoel en het is de moeite waard om er eens naar op zoek te gaan.
Wie denkt dat hij naar tropische regenwouden of verre koraalriffen moet reizen om mooie kleurtjes te spotten, heeft het mis. Ook in onze natuur lopen, vliegen en zwemmen er dieren rond die van opvallen hun handelsmerk gemaakt hebben. Kijkt U maar even mee…..
De koningsvaren is een algemene varensoort in ons land. De grote, groene planten zijn vooral te vinden op vochtige en schaduwrijke plekken: in vochtige bossen, op moerassige plaatsen en aan slootkanten. Ze kunnen wel twee meter hoog worden en behoren daarmee samen met de adelaarsvaren tot de grootse varens in ons land. Bij de meeste soorten varens zie je de sporendoosjes aan de onderkant van een blad zitten, als een poederig bruin rondje. De koningsvaren doet dat anders. Niet elk blad draagt sporen, maar er zijn speciale pluimen met de sporendoosjes. In sommige streken wordt hij dan ook wel pluimvaren genoemd. Als je deze bruine pluimen bekijkt met een loepje, is het net alsof je in een grote rechtopstaande tros minuscule druiven kijkt.
Het bruin zandoogje trapt samen met verschillende koolwitjes het zomervlinderseizoen af. Het bruin zandoogje heeft maar één generatie per jaar. Het is een algemene soort die in heel ons land voorkomt. De vlinders zijn niet kieskeurig in nectarplanten. Zij kiezen alle bloeiende planten die beschikbaar zijn. Plaatselijk kunnen heel veel vlinders samen gezien worden terwijl ze aan het eten zijn. Honderden bruine zandoogjes bij elkaar zijn geen uitzondering…. maar ik heb het nog nooit gezien !!!
De rotsridderwants is een wants uit de familie bodemwantsen. Deze soort wordt gekenmerkt door de rode vlekken met verschillende vormen op een zwarte achtergrond. Het halsschild heeft drie rode strepen die in de lengte lopen. In België is hij erg zeldzaam. Alleen in het zuiden van België wordt hij vaker waargenomen. De soort komt voornamelijk voor in warme, droge open gebieden. Hij kan zonnend worden waargenomen op de rotsen.
Waarom heeft een naaktslak een gaatje bij zijn kop?
Dit gat zie je bij de meeste landslakken en is een ademopening. Als je het gat aanraakt, trekt de slak hem snel in en blijft er niets meer van over. Dit doet hij ter bescherming. De ademopening staat in verbinding met een heuse slakkenlong. Bij de gewone huisslak zit die binnen in het huisje; bij een naaktslak in het midden van z’n lichaam. Het gekke is dat de opening tegelijk dienst doet als uitscheidingsorgaan. Eigenlijk is het dus een ademopening en anus ineen. Gelukkig zit het reukorgaan niet in de buurt, dus van stank heeft de slak geen last.
Je zou zeggen dat franse veldwespen thuis horen in Frankrijk en niet hier. Eens was dat ook zo, maar door het warmer wordende klimaat schuift het leefgebied van dit aardige wespje op naar het noorden.
De primaire mep-reactie die veel mensen hebben bij het zien van een wesp is bij deze soort niet nodig. Het franse neefje steekt niet zo snel en gaat ook terrassen niet af op zoek naar zoetigheid. De franse veldwesp heeft wel een angel maar zal deze uitsluitend gebruiken als hij(zij) zich erg bedreigd voelt. Bijvoorbeeld als je te dicht bij het nest komt.
Je herkent de franse veldwespen gemakkelijk: ze zijn wat kleiner dan onze gewone wesp en heeft oranje vleugels en oranje antennes. En als ze vliegen hangen hun oranje pootjes opvallend omlaag.
De muurrouwzwever: een ongenode gast in bijenhotels
De laatste jaren is er steeds meer aandacht voor de achteruitgang van wilde bijen. Eén van de initiatieven om het tij te keren is het aanleggen van zogenaamde bijenhotels; blokken hout met geboorde gaten of bundels van korte stengels riet. Deze vormen een kunstmatige nestgelegenheid voor onder andere behangers- en metselbijen, maar natuurlijk ook hun nestparasieten. De muurrouwzwever is zo’n parasiet en laat zich vooral nu zien.
De Muurrouwzwever (Anthrax anthrax) is één van de twintig soorten wolzwevers die in ons land voorkomen. Alle soorten zijn parasieten op eieren of larven van andere insecten, uiteenlopend van sprinkhanen en vlinderrupsen tot bijen en wespen. Verreweg de meeste soorten parasiteren op deze laatste groepen, zo ook de Muurrouwzwever. Het is een opvallende soort met donkere vleugels en een compleet zwart lichaam met, alleen bij jonge exemplaren, helderwitte vlekjes. De dieren zitten meestal op muren met de vleugels half gespreid als een deltavlieger.
De waterral is een wat geheimzinnige, schaarse broedvogel in ons land. Hij laat zich zelden zien, maar je kan hem wel horen. Uit het moeras klinkt wel eens zo'n gegil als een speenvarken
Zenuwachtig gedrag bij het foerageren naar allerlei insecten. Bij verdacht geluid spurten ze in dekking. Iets kleiner dan de waterhoen. Opvallend zijn de roodachtige puntige snavel, de vaak opgewipte staart met witte flankbandering en de lange, roodroze tenen. Beelden genomen in de schuilhut van De Gavers Harelbeke.
Roger DAMEN.
Klik op de "play-knop" om filmpje te bekijken (Geluid aan)
De schorpioenvlieg heeft haar naam niet gestolen.... !
Kenmerkend voor schorpioenvliegen is het tangvormig orgaan dat mannetjes aan het achterlijf hebben, dat omhoog gekruld wordt gedragen en dat daarom enigszins doet denken aan de staart van een schorpioen, maar geen angel heeft en verder volkomen ongevaarlijk is. Bij het vrouwtje eindigt het achterlijf spits en is niet gekruld. Ze hebben lange, karakteristiek gevlekte vleugels met een spanwijdte van maximaal 3 cm. Het totale uiterlijk heeft een duidelijke V-vorm. Het onderlijf is voornamelijk geel gekleurd, terwijl de bovenzijde getooid is met zwarte vlekken. De schorpioenvlieg leeft van zowel dierlijk als plantaardig voedsel. Ze hebben een prominente snuitvormige verlenging aan hun kop. Ze vliegen van mei tot half september.
Na recordaantal wespen kruipt nu ook de wespenspin massaal door Vlaanderen (Uit: Het Nieuwsblad van 26 augustus 2022)
Na een recordaantal wespennesten en de intrede van de Aziatische hoornaar hebben we geen tekort aan gestreepte dieren gehad deze zomer. De opmars van de inheemse wespenspin (ook tijgerspin genoemd) is voor sommigen dan misschien geen welgekomen trend. Maar wees gerust: de beestjes zijn compleet ongevaarlijk.
Klik op onderstaande foto om het volledige artikel te lezen (Pdf) Wespenspin of tijgerspin (Alle foto's: Karel VERBRUGGEN)
In de Scheldemeersen schuilen nog oude Scheldemeanders, die na het rechttrekken van de Schelde zijn overgebleven. Deze natuurparels, verscholen tussen de weiden, hooilanden en bosjes van Canadese populier vormen een deel van het beschermde landschap. En dat is er een met veel geschiedenis, met ‘Sint-Elooi’ als patroonheilige. Het kasteeldomein en de Sint-Martinuskerk van Schelderode zijn beschermd als dorpsgezicht.
Roger DAMEN
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken (Geluid aan) Klikken op eigen tempo om eventuele teksten te lezen.
Grote ratelaar - Rhinanthus angustifolius - Greater yellow-rattle
In de zomer en het begin van de herfst zijn de gele bloemen van grote ratelaar in grasvelden te vinden. De plant steekt uit boven grassen, die, voor wie erop let, opvallend laag zijn. Grote ratelaar parasiteert namelijk op grassen in de omgeving. Met zijn wortels tapt hij mineralen af van andere planten, die daardoor minder hoog worden. Dat maakt de grote ratelaar een zogenaamde halfparasiet. Je vindt hem vooral op vochtige graslanden. Het ging een tijdje slecht met de plant door intensivering van de landbouw, maar tegenwoordig wordt hij weer vaker gezien. Grote ratelaar is makkelijk uit te zaaien en geliefd bij wegbeheerders. Kijk eens of je de soort kunt vinden, en rammel er eens mee. Je hoort dan de zaden ratelen en kunt wel raden hoe deze plant aan zijn naam komt!
Pas een poging gedaan om de slangenarend in Koersel te spotten…. maar niet gezien: pech dus! In een bospad kruiste ons een hazelworm, die verstard bleef liggen. Zelfs bij een toegeworpen stuk hout om de hazelworm te doen opschrikken, bleef het reptiel roerloos.
Uit een artikel uit Kempisch Leefmilieu, het driemaandelijks tijdschrift van Valk, blijkt dat die verstarring vaak de doodsoorzaak is van reptielen die onder fietsbanden terecht komen. (Zie tekst Cartierheide).
Roger DAMEN.
Klik op de "play-knop" om filmpje te bekijken
Klik op onderstaande afbeelding om volledig artikel te lezen.
Daguitstap "Groote Peel" - Zaterdag 27 augustus 2022
Tijdens de namiddagwandeling viel het ons op dat we nog geen roofvogels hadden gezien. En net op dat ogenblik verscheen er, helaas vrij ver, het silhouet van een roofvogel. De verrekijkers en zoomlenzen in aanslag.... maar naargelang "de vogel" dichterbij kwam, bleek het om een drone, een vliegende auto of een UFO (unidentified flying object) te gaan !!
Tijdens onze daguitstap naar de "Groote Peel" spotte Marleen VAN WOLPUTTE een mooie nachtvlinder, "lieveling" genaamd!
De lieveling is een sierlijk vlindertje uit de familie van de spanners. Hij is zowel overdag als ’s nachts actief. Het is een slank gebouwde nachtvlinder met vrij egaal gekleurde vleugels. Deze zijn doorgaans licht beige van kleur. Opvallend is een dwarslijn die van vleugelpunt naar vleugelpunt loopt. De achtervleugels zijn opmerkelijk hoekig.
In graslanden maak je de grootste kans om een lieveling tegen te komen. Dat kan ook overdag: de vlinder laat zich gemakkelijk opjagen uit het gras. De lieveling fladdert vaak rond en kan je ook in tuinen zien: de soort komt ook op licht af.
Het Peelmuseum staat vol met oude gebruiksvoorwerpen, interieurs zoals ze er 100 jaar geleden uitzagen en nog veel meer. Toen onze gids ons een oud "huisken" (nu toilet of WC genoemd) had getoond en had uitgelegd hoe het toen werd gebruikt....wilde Charlie het meteen gaan proberen. Maar zoals je kan zien: hij vergat zijn broek af te doen....!!!
Roger DAMEN kent er alles van !! Toch was ook hij een beetje verbaasd toen hij een plasje ging doen in het Peelmuseum. Een urinoir met een deksel.... dat had hij nog nooit gezien.... en dus maakte hij er foto's van.
Nog een goede raad: steek eerst Uw gerief weg voordat U het deksel sluit !!
Ook "Natuurvereniging Den Bunt" had een standje op deze markt. Het was prachtig weer en er kwamen dan ook honderden bezoekers opdagen.....waaronder ook de burgemeester van Dessel.
Ik heb het idee opgevat om af en toe iets te publiceren over vroeger. Ik noem het “Den goeien awen taid” Een stukje nostalgie uit lang vervlogen tijd maar die menig Bunter nog wel bekend zal voorkomen.
Jef ZOEF
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige document te bekijken (WordDoc)
We hebben U reeds bericht over deze grote natuurbrand. Vorige zaterdag waren we er nog op bezoek en woensdagmorgen rond 06:30 uur kwam het onheilspellend bericht. Jef was een beetje ongerust en informeerde bij Frans, onze gids in het Peelmuseum. Die liet weten dat de brand inmiddels onder controle is. 53 ha gingen in de vlammen op, maar dat was gelukkig wel niet zo heel dicht bij het museum. Het was meer richting Helenaveen. Met zo'n langdurige droogte wordt het risico op brand wel veel groter. Ook in 2020 was er een grote brand, en toen gingen er wel 600 ha in de vlammen op.
Daguitstap “De Groote Peel” – Zaterdag 27 augustus 2022
In het Peelmuseum zetten we de klok terug en laten we u de sfeer opsnuiven van het harde leven en zware werk van de noeste peelarbeiders tijdens de turfwinning en de ontginningen van de Peel vanaf circa 1900. Daarna hebben we gewandeld in “De Groote Peel (1348 ha) een natuurgebied met moeras, heide, bossen en struwelen en veenputten die herinneren aan de turfwinning.
Fotografie: Roger DAMEN, Wim MARTENS, Jef ADRIAENSEN, Karel VERBRUGGEN, Marleen VAN WOLPUTTE
Klik op de "Play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
Iedereen slaapt 's nachts met de ramen open om wat verkoeling te zoeken. Deze ochtend werd ik evenwel wakker met een sterke brandlucht. Een bericht van de gemeente Mol (zie ook onze Facebook-pagina) werd rondgestuurd met de verklaring van deze brandlucht: er was een grote natuurbrand in natuurgebied "De Peel"
Wij waren er vorige zaterdag nog op bezoek en op wandel.....
Om twee uur woensdagmiddag was al zo'n 34 hectare in vlammen opgegaan en het vuur breidt nog steeds uit. De brandhaard is slecht te bereiken. Door de veranderende windrichting is het vuur onvoorspelbaar.
Klik op de "play-knop" om een filmpje te bekijken (Geluid aan)
Cultuurmarkt Dessel - Zondag 4 september van 13 tot 18 uur
Locatie: TABLOO, Gravenstraat 3, 2480 DESSEL
Desselse verenigingen, met verschillende kraampjes, een mix van optredens en workshops stellen graag hun werking voor. De inkom is gratis en er zal ook kinderanimatie voorzien worden.
Ook Natuurvereniging “Den Bunt” heeft er een standje…. kom dus zeker een kijkje nemen!!
Klik op onderstaande afbeelding om deelnemerslijst en hun programma te bekijken.
Daguitstap "Groote Peel" - Zaterdag 27 augustus 2022
Aandacht voor De Peel, een uitgestrekt veengebied op de grens van Limburg en Noord-Brabant, dat in de negentiende eeuw grotendeels is ontgonnen. Om aan de groeiende vraag naar turfstrooisel te voldoen wordt er nu ook machinaal afgegraven hoewel enkele Peelbewoners zich nog bezighouden met het handmatig turfsteken. Een deel van De Peel is door Staatsbosbeheer tot natuurreservaat gemaakt om te voorkomen dat het oude landschap verdwijnt.
Onderstaand filmpje werd ons bezorgd door Jef ADRIAENSEN die het wou tonen in de bus.... maar dat bleek technisch niet mogelijk. Daarom tonen we het U hier....
Daguitstap "Groote Peel" - Zaterdag 27 augustus 2022
We bezochten ondermeer het Peelmuseum. Hier zetten we de klok terug en snoven we de sfeer op van het harde leven en zware werk van de noeste peelarbeiders tijdens de turfwinning en de ontginningen van de Peel vanaf circa 1900.
Buiten zijn een turfput, schaapskooi en plaggenhutten, de primitieve onderkomens van de vroegere peelbewoners, met name van schaapsherder ‘Derken Dorus’
Derken Dorus (heb ik die man niet al eens eerder gezien?) in zijn woning (Foto: Jef ADRIAENSEN)
We hebben het allemaal geleerd in de lagere school: voor en na het eten, bij het begin van een belangrijk werk, in bekoring en gevaar....
Maar bidden voor het eten houdt ook enig risico in. Bij ons bezoek aan het Peelmuseum in America hebben we een keukenschort gezien om ons te waarschuwen....!!
Het koevinkje is een echte zomervlinder en in de loop van en juli en augustus zullen er steeds meer gaan vliegen. De tekening van de vlinder is misschien niet heel opvallend: de bovenkant van de vleugels is donkerbruin, soms bijna zwart. Met opgevouwen vleugels is dit vlindertje wel het bewonderen waard. De ondervleugels hebben een goudbruine glans en zijn versierd met vijf opvallende ‘ogen’. Je zal ze niet zo snel in je tuin zien: ze leven vooral in graslanden, in bermen langs bospaden en open plekken in het bos.
De plant die een drama is voor onze flora heeft dan toch een nut..... (Uit: Het Nieuwsblad van donderdag 25 augustus 2022)
De Japanse duizendknoop, een exoot die een dramatische impact heeft op inheemse plantensoorten, heeft dan toch een nut. Je kan er namelijk bier mee brouwen.
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige bericht te lezen (Pdf) Alle foto's: Karel VERBRUGGEN
Heeft één, soms twee en uitzonderlijk ook drie vervolglegsels per broedseizoen. Eileg van half maart tot in juli. Meestal 5-10 eieren. Broedduur: 21-25 dagen. Broedt meestal in de buurt van andere meerkoeten, die fel bevochten worden om de beste plek. Maar meerkoeten broeden ook wel onbeschut op een drijvend nest. Nesten worden meestal van riet en wortels gemaakt, maar in de parken van de stad wordt soms ook allerlei afval gebruikt. De jongen verlaten het nest meteen en kunnen na zo'n 56 dagen vliegen. Worden in het begin gevoerd door de ouders.
Als jonge steenuilen het nest verlaten kunnen ze nog niet goed vliegen, maar ze verlaten wel de boomholte of nestkast waar ze in zijn geboren. Dan worden ze nog door vader en moeder steenuil verzorgd. Ook als ze al wel goed kunnen vliegen, blijven ouders nog vijf weken voor hun jongen zorgen. Steenuilen zijn duidelijk betrokken ouders! Of er daadwerkelijk veel jongen uitgevlogen zijn dit jaar, is maar de vraag. Het is namelijk een slecht muizenjaar. Uit onderzoek blijkt dat de steenuilen nu veel ander voedsel eten, zoals spitsmuizen en kleine vogels. Ook waren de nesten veelal klein en gaan veel jongen dood voor ze volwassen worden.
Ons land is samen met Nederland dé hotspot voor exotische vogels. Van heel Europa herbergt onze regio het grootste aantal ontsnapte vogelsoorten in het wild. Waarschijnlijk komen er in de nabije toekomst nog enkele exotische zangvogels vanuit Zuid-Europa bij. Veruit de meeste exotische vogels zijn afkomstig uit siervogelcollecties. Ze ontsnappen of worden losgelaten.
Fraaie schijnboktor - Oedemera nobilis - False oil beetle
De fraaie schijnbok of schijnboktor heeft een mooie groene metaalglans. De vrouwtjes hebben dunne poten, maar de mannetjes hebben sterk opgezwollen dijen, een soort ‘spierballen’ waar Popeye (wie kent hem nog?) jaloers op zou zijn. Dit kenmerk is typisch voor verschillende soorten schijnboktorren. Je kan deze fraaie boktorsoort vinden in bloemen. Hier zijn ze op zoek naar nectar en stuifmeel en dus onderdeel van de bestuiving van planten door insecten. Een nuttig en mooi beestje!
Fraaie schijnboktor....en duidelijk een mannetje (Foto: Achiel CLAESSEN)
Nieuw! Fietslus ‘Het witte goud van Mol’ over witzandontginning nu verkrijgbaar
Ontdek al fietsend de geschiedenis van de Molse witzandontginning dankzij de nieuwe fietsroute ‘Het witte goud van Mol’ (41,5 km). De brochure met de route en info over de bezienswaardigheden die je onderweg tegenkomt is gratis verkrijgbaar bij de dienst toerisme, Markt 1a (vertrekpunt). Spring op je fiets, want deze fietstocht wordt bijzonder boeiend!
Aan de hand van een reeks fietsknooppunten passeer je langs de belangrijkste, maar ook enkele van de mooiste locaties van onze gemeente. Wist je trouwens dat de meest gekende toepassing van het witte kwartszand de glasindustrie is? Maar ook in tandpasta, waspoeder, chips en schermen van telefoons, en ja, zelfs sportvelden, wordt ‘ons’ witte zand gebruikt.
Vergeet onderweg niet af en toe je fiets aan de kant te zetten om te genieten van het prachtige uitzicht over de Molse Meren. Of bij een hapje en een drankje op een gezellig terrasje te verpozen. Het is allemaal mogelijk in MooiMol!
Onder de naaldbomen die van nature in Nederland en België voorkomen neemt de Grove den een belangrijke plaats in, vooral omdat de soort veel is aangeplant voor zogenaamd mijnhout. Van nature vestigt de Grove den zich in natte verlagingen in stuifzandgebieden, daar waar de grondwaterspiegel dicht bij de oppervlakte komt. Grove den herken je aan de twee naalden die bij elkaar op een uitstulping van een twijg staan. Die naalden zijn rond de 5 cm lang. Vrijstaande Grove dennen herken je ook aan de vorm van de kronen. Onder invloed van de overheersende windrichting passen deze zich daaraan aan en krijgen een typische vorm die we van oudsher vliegden noemen.
Steenlopers kun je het hele jaar door aan onze kust zien. In de zomer hebben ze een prachtige tekening, maar ook ‘s winters zijn deze kustvogels onmiskenbaar. Steenlopers scharrelen op een kenmerkende manier langs de kust, waarbij ze steentjes en schelpen omdraaien om te kijken of er wat lekkers onder ligt. In het Engels heet de soort daarom ‘turnstone’ (‘steendraaier’).
Steenloper in zomerkleed (Foto: Karel VERBRUGGEN)
Steenloper in winterkleed (Foto: Karel VERBRUGGEN)
De rode wouw is een prachtige roofvogel met diep gevorkte staart. Hij is wat groter dan de buizerd en in de vlucht ook meer wendbaar. De elegantste van alle roofvogels. In België komen ze voor in een heuvelig landschap met bossen en akkers, vooral in het Duitstalig landsgedeelte. Eet aas, wormen, kleine vogels en kleine zoogdieren. In de winter vertoeven de meeste vogels in Zuid-Europa. In Wales is hij symboool van de vogelbescherming en worden ze gevoed.... een toeristische attractie !
Ik heb het idee opgevat om af en toe iets te publiceren over vroeger. Ik noem het “Den goeien awen taid” Een stukje nostalgie uit lang vervlogen tijd maar die menig Bunter nog wel bekend zal voorkomen.
Jef ZOEF
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige document te bekijken (WordDoc)
Daguitstap "De Groote Peel" - Zaterdag 27 augustus
Graag willen we U nog even herinneren aan deze daguitstap. Er valt heel wat te beleven : natuur en cultuur bieden voor iedereen wat wils. Bovendien zagen we bij de verkenning nog enkele honderden oeverzwaluwen aan het ven "'t Elfde". Hopelijk zijn zij dan nog niet op trek..... Ook de weersvoorspellingen zijn goed: zonnig en/of licht bewolkt, droog en temperatuur van 25° ! Inschrijven kan nog tot zaterdag 20 augustus. Bel Charlie: 014/37.14.58 of 0472/58.49.45 (na 17 uur)
Jef ZOEF.
Klik op de "play-knop" om nog een kort filmpje te bekijken (Geluid aan)
We zullen Greet nooit vergeten! Als blijvende herinnering heb ik heel wat foto's van Greet (gemaakt door diverse Buntfotografen) opgezocht en ook tal van natuurfoto's die door Greet genomen werden tijdens Buntactiviteiten.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
Buntlid Greet BOTTERMAN was ook nog lid van tal van andere verenigingen. Zo ondermeer ook van OKRA - Retie. Bij wijze van eerbetoon hebben zij een mooie fotoreportage samengesteld, die werd vertoond tijdens de afscheidsplechtigheid.
Klik op de "play-knop" om de beelden te bekijken (Geluid aan)
Vrijdagmiddag namen wij onder massale belangstelling afscheid van Greet BOTTERMAN (overleden 06/08/2022) in de aula van crematorium Pontes in Turnhout. Bij die gelegenheid werd aan alle aanwezigen onderstaand gedachtenisprentje overhandigd.
Het is weer tekenseizoen. Zitten er teken in jouw tuin?
Het is zomervakantie: we gaan picknicken in het park, kamperen in een weide, wandelen in het bos of barbecueën in de tuin. En dat allemaal in zomerse kledij: de ideale cocktail om tekenbeten op te lopen. Een veelgestelde vraag aan tekenonderzoekers is: “Zijn er dit jaar veel of weinig teken, en wanneer mogen we de piek verwachten?”. Dat is een relatief eenvoudige vraag met een nogal complex antwoord.
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige bericht te lezen (WordDoc)
De slangenarend is een aansprekende soort van het Middellandse Zeegebied, in gebieden met veel slangen en andere reptielen, het hoofdvoedsel van deze roofvogel. Zweeft langdurig op zoek naar prooi en bidt vaak, heel hoog in de lucht. Tegenwoordig ook een jaarlijkse zomergast in ons land. Grote roofvogel met lange vleugels, bijna anderhalf keer groter dan buizerd. Het best te herkennen aan lichte, soms bijna geheel witte onderzijde met strepen gevormd door stippen op de toppen van dekveren.
Gisteren toonden we U al een kort filmpje waarin de jonge vos op zoek ging naar een buitenverblijf onder het tuinhuis.Vlak daarbij, nabij de beek, is het gras plat omdat het wordt gebruikt als speelterrein. Als ik hier wat oud brood leg is er meteen belangstelling van de vossen.... maar de wasbeer lust ook wel een hapje! Beiden zijn omnivoor.... en de kleine vos kijkt toe: wie is dat nu weer?
Roger DAMEN
Klik op de "play-knop om het filmpje te bekijken. Geluid aan.... dan hoort U ook de vogeltjes al zingen.
Roger Damen heeft met een "Bushnell-camera" een moervos met haar jong gefilmd. Als de kleine vos drie maanden oud is, kan hij op eigen benen staan.... maar de moervos (mama) houdt hem nog wel in de gaten. Het tuinhuis is deels ondergraven en de jonge vos gebruikt het soms als buitenverblijf....
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken.
Daguitstap "De Groote Peel" - Zaterdag 27 augustus 2022
Graag willen we nog eens herinneren aan deze daguitstap. Kostprijs: 55,00 euro en 68,00 euro voor niet leden. Je moet dan wel inschrijven en betalen ten laatste op zaterdag 20 augustus. Bellen naar Anny en Charlie: 014/37.14.58 of 0472/58.49.45 (na 17 uur)
Klik op onderstaande afbeelding om de omzendbrief nog eens na te lezen.
Zoals vermeld op de rouwbrief verzoeken we u allen om zoveel mogelijk op de plechtigheid aanwezig te zijn in een kleurrijke outfit - hemd, blouse, kleed.... - om samen een stijlvol eresaluut aan Greet te brengen, in bonte kleuren met haar en elkaar verbonden..... dank daarvoor!!
Klik op onderstaande afbeelding om de rouwbrief te bekijken.
De houtduif is wellicht de meest algemene tuinbezoeker. Het is de grootste en meest voorkomende duif in ons land. Houtduiven zijn goed te herkennen aan de witte vlek in hun nek. Als ze opvliegen kun je ook een witte streep in de vleugels zien, waarmee je ze van andere duivensoorten kunt onderscheiden.
Houtduif (Foto: Karel VERBRUGGEN)
Turkse tortel
Ook de Turkse tortel doet het goed in ons land, dus de kans is groot dat je deze ook ziet tijdens een bezoek aan Uw tuin. Het is een kleine, lichtgrijze duif. Als je één Turkse tortel ziet, kijk dan even goed in de buurt, want ze komen vaak met z’n tweeën. Turkse tortels hebben een dun, zwart nekbandje waaraan je ze goed kunt herkennen.
Turkse tortels (Foto: Karel VERBRUGGEN)
Stadsduif
De stadsduif is de duif die in steden en parken te zien is. Zodra je een stukje brood of een patatje op de grond laat vallen is de stadsduif van de partij. Ze stammen af van de rotsduif, die hier bij ons niet voorkomt. Het is je misschien opgevallen dat stadsduiven een heel gevarieerd uiterlijk hebben. Daarom is het niet makkelijk om ze aan hun veren te herkennen. De oranje oogkleur onderscheidt deze duif (onder andere) van andere duivensoorten.
Stadsduif (Foto: Karel VERBRUGGEN)
Holenduif
Dan is er nog de holenduif. Deze soort is vooral goed te herkennen aan de glimmende donkergroene halsvlek. Ook heeft hij, in tegenstelling tot de houtduif en de stadsduif, geheel zwarte ogen. Holenduiven zijn ongeveer net zo groot als stadsduiven. Holenduiven komen echter veel minder voor in tuinen dan stadsduiven. Het zijn ook holenbroeders…. en dus kan je hen helpen met het ophangen van een grote nestkast met een grote vliegopening.
De meeste kolibrievlinders worden gespot in augustus en september….. al zijn ze van maart tot oktober actief. Ze foerageren vooral overdag en soms ook in de ochtend- en avondschemering. Het is een dagactieve nachtvlinder. Vanaf nu kan je dus beginnen uitkijken.
Als je er eentje spot moet je zeker letten op zijn lange tong die wel 28 mm lang kan worden. En met die lange roltong kan hij diep in een bloem komen om de nectar te drinken, terwijl het beestje zelf stil hangt in de lucht.
Roze, wit en paars… bont kroonkruid doet zijn naam alle eer aan! Deze prachtige bermplant is een uitbundige bloeier en het is dan ook een feestje als je deze schoonheid in de zomer tegenkomt. In de zuidelijke landen bloeit het talrijk in de bermen. Bij ons is de soort vrij zeldzaam. De plant lijkt zich wel steeds meer uit te breiden, waarschijnlijk dankzij het opwarmende klimaat.
Vogelbescherming Nederland kiest ieder jaar een vogelsoort waar ze ons in het bijzonder op attent willen maken, en dit jaar is dat de merel.
Wie kent hem niet, met zijn zwarte pak en parmantige gele snavel: het merelmannetje dat vanaf de hoek van het dak zijn dromerige lied zingt. De merel is de meest algemene vogelsoort van Nederland en ook van ons land, en een bekende tuinvogel. Maar vanaf 2016 is er iets opmerkelijks aan de hand: de aantallen duikelen omlaag. In een paar jaar tijd is bijna 30 procent van de broedende merels verdwenen, zo blijkt uit landelijke tellingen. Veel vogelliefhebbers zagen ‘hun eigen’ merel ineens niet meer.
Ze vermoeden dat het komt door het usutu-virus dat veel slachtoffers heeft gemaakt, of brengen merels de laatste jaren ook minder jongen groot? Om dat uit vissen willen ze dit jaar de zaak wat beter opvolgen.
Met dit droge weer zijn er maar weinig paddenstoelen te vinden, maar dit voorjaar en ook deze zomer werden er al opmerkelijk veel zwavelzwammen gezien. Deze opvallende oranjegele zwam met zijn waaiervormig vruchtlichaam is vers met geen andere soort te verwarren, bij ouder worden verbleekt hij en verbrokkelt vaak. Zwavelzwam tref je zowel op levende loofbomen als op rottende stronken.
De pyjamawants is een opvallende wants. Aan de bovenzijde is ze felrood-zwart gestreept wat zowel aan een pyjama als aan een gevangenisplunje doet denken. Vandaar dat ze ook wel eens “gevangeniswants” genoemd wordt. Ze behoort tot de schildwantsen en ze bezit een groot schild dat bijna het gehele achterlijf bedekt. Wantsen nemen ruim de tijd om te paren. Je kan ze lange tijd parend zien zitten op de planten en soms lopen ze ook verder, de partner achter zich aan sleurend. Hun felle kleuren zijn een signaal aan eventuele rovers dat ze onaangenaam zijn van smaak en giftig. Wanneer wantsen aangevallen worden verspreidt de stinkklier een stinkende en bijtende vloeistof die giftig is voor insecten.
Ik heb het idee opgevat om af en toe iets te publiceren over vroeger. Ik noem het “Den goeien awen taid” Een stukje nostalgie uit lang vervlogen tijd maar die menig Bunter nog wel bekend zal voorkomen.
Jef ZOEF
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige document te bekijken (WordDoc)
Met name in ruigten, op omgewerkte grond, akkers, bermen, langs stoepranden, op stoepen en andere ruderale plaatsen kiemen de zaden van de eenjarige zwarte nachtschade in het voorjaar en groeien uit tot tamelijk grote planten, die al dan niet sterk behaard zijn. Tijdens de bloei (juni tot oktober) vallen hun witte bloemen op met de gele helmknoppen die stijf tegen de stijl aanzitten. Daardoor lijken de bloemen op omgekeerde lantaarntjes. Ook de groene bessen die later zwart worden zijn een opvallende verschijning in het najaar. In de winter sterven de planten af.
De hop is gemakkelijk te herkennen aan het roodbruine verenkleed met een lange zwart gepunte kuif, die kan worden opgezet als de vogel opgewonden is. De staart en de vleugels zijn zwart en getekend met brede witte strepen. De snavel is lang en dun. De hop is een insectenetende weidevogel. De roep van de hop klinkt als hoep, hoep, en hoewel het geluid niet luid is, is het toch op grote afstand hoorbaar. De lengte bedraagt 26 tot 28 cm. Zijn voedsel bestaat voornamelijk uit grote insecten, regenwormen, slakken en spinnen maar ook hagedissen staan op het menu. Geen broedvogel meer in ons land maar soms zeldzame doortrekker. Bijgaande foto’s werden gemaakt door Mimi VERTESSEN tijdens hun vakantie in Los Masos (regio Frans/Spaanse grens).
Heggenrank is een liaanachtige klimplant die veel te vinden is in heggen en ruigtes, vooral als de grond wat kalk bevat. De bloempjes zijn onopvallend geelgroen. De bladeren zijn handnervig en zo'n 10 cm groot. Opvallend zijn ook de lange ranken die zich met twee tegengesteld draaiende kurkentrekkervormige bewegingen rond andere planten wikkelen. Na de bloei ontstaan bessen die langzaam van groen naar rood kleuren, ze zijn giftig. Enkel de vrouwelijke planten dragen, soms massaal, de rode bessen. De plant is namelijk tweehuizig. Heggenrank bloeit van juni tot september
Het muskuskaasjeskruid of muskusmalve is een algemeen voorkomende, vaste plant uit de kaasjeskruidfamilie. De plant kan 30-70 cm hoog worden en bloeit van juli tot september met lichtroze of witte bloemen met duidelijk zichtbare aders, die licht naar muskus ruiken. De handvormige bladeren zijn smal en diep ingesneden.
Muskuskaasjeskruid (Alle foto's: Karel VERBRUGGEN)
Het opvangcentrum wilde dieren VOC Neteland in Herenthout vangt twee unieke roofvogels op. Twee jonge wespendiefjes. De vogels vielen in Geel uit het ouderlijke nest. De wespendief is beschermd en verlekkerd op wespenlarven, poppen en volwassen wespen. In een jaar dat er veel wespen zijn, is dat mooi meegenomen.
Klik op de "play-knop" om dit RTV nieuwsitem te bekijken (Geluid aan)
De wilgenhoutrups, de rups van de wilgenhoutvlinder, is een indrukwekkende verschijning. Deze rups kan wel tien centimeter lang worden en is opvallend rood glimmend aan de bovenkant. Het kan jaren duren voor een wilgenhoutrups verpopt tot vlinder. Normaal gesproken verschuilt hij zich onder schors en in bomen, en is hij dus niet makkelijk te zien. Maar nu zou je zomaar zo’n grote rups over straat kunnen zien kruipen. In deze tijd van het jaar zoeken wilgenhoutrupsen die oud genoeg zijn namelijk een geschikte plek om zich te verpoppen. Houd je ogen dus ook eens op de grond gericht, wie weet wat er allemaal voorbijkruipt!
Het zingen van de cigale of zangcicade hoort bij de Zuid-Franse zomers. Soms zachtjes op de achtergrond maar op andere plaatsen oorverdovend hard en overheersend. Dit jaar waren er enorm veel cicades. Het is een insect maar geen krekel zoals velen denken. Zij leven het grootste deel van hun leven zo tussen de 3 en de 5 jaar onder de grond. Voor de laatste gedaanteverwisseling komen zij naar boven.
Het vrouwtje legt eitjes op plantendelen of op bladeren. Na enkele weken komen de eitjes uit. Deze jonge cigales hebben al de vorm van een volwassen cigale maar nog geen vleugels. Ze kruipen onder de grond en halen voedsel uit de wortels van planten. Als zij volwassen zijn komen zij boven de grond. Na 3 dagen met temperaturen boven de 30 graden komen de volgroeide nimfen uit de grond en klimmen omhoog langs een boomstam waar zij ontpoppen. Soms lukt het ontpoppen niet zonder problemen en worden zij een prooi voor wespen, mieren en vogels. Pootje voor pootje komt de volwassen cigale uit zijn omhulsel met kleine vleugels die zich ontvouwen tot een prachtig kantwerk in mooi groen. Na uren drogen in de zon vliegt hij weg en heeft dan een donkere kleur.
Mimi VERTESSEN
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken. Klikken op eigen tempo en geluid aan zodat je ze ook kan horen !
Op een hoogte van ongeveer 500m, aan de voet van de Pic de Canigou (2785m), situeert zich ons verblijf in Los Masos.
Schrale graslanden worden afgewisseld met loofbos. Al om 07u00 fladderen er vlinders, opgewarmd door de zon. Kleine blauwtjes, felgele luzernevlinders, de opvallende koningspage …. en nog veel meer.
Roger DAMEN (Met dank aan Jurgen COUCKUYT voor het determineren)
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken. Klikken op eigen tempo.
Fotoverslag wandeling "Schansheide" - Zondag 17 juli 2022
Een dertigtal Bunters verzamelden om 9u30 aan de Sas 4 toren, waar Roger de “kleine” wandeling leidt, en Jef, na ons verplaatst te hebben naar Sas 5, de “grote”.
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken (Geluid aan) Klikken op eigen tempo....
De veenmol is een zeldzaam insect dat ondergrondse gangen graaft. Het dier kan vliegen maar doet dat niet vaak. De veenmol heeft een roodbruine kleur en is relatief groot: 3,5 tot 4,5 centimeter bij mannetjes en 4 tot 5 centimeter bij vrouwtjes. Heel kenmerkend zijn de brede molachtige voorpoten die dienen als krachtige graafwerktuigen. Die heeft de veenmol nodig om ondergronds te kunnen leven.
Onderstaand exemplaar werd door Walter VALGAEREN gefilmd in de "Grote Peel". Deze soort insecten komt ook voor in de Veluwe.... en met een beetje geluk krijgen we ze daar ook te zien tijdens onze meerdaagse. Ben jij al ingeschreven? Haast U.... het kan nog tot en met vrijdag 22 juli !!
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
Tijdens een wandeling op de "Grote Peel" kon Walter VALGAEREN een gladde slang filmen. De gladde slang is slank maar niet giftig. Ze is lichtbruin tot grijs, met op de rug twee rijen met vlekjes. Ze bereikt een lengte van maximaal 80 cm. Kenmerkend voor de gladde slang zijn de gladde schubben, de zwartbruine streep aan weerszijden van de kop, de gele ogen en ronde pupil. In het filmpje lijkt het er even op alsof de slang één van de wandelaars beet.... maar de man kon goed acteren: in werkelijkheid prikte hij zijn hand aan een verborgen braamdoorn !!
Het verspreidingsgebied van de gladde slang in Nederland omvatte ooit grote delen van de hogere zandgronden. Het zwaartepunt van de verspreiding ligt tegenwoordig op de Veluwe..... en daar gaan wij ook naar toe! Haast U en schrijf nog vlug in tot en met vrijdag 22 juli.
Gladde slang - Fotografie: Walter VALGAEREN (Geluid aan)
Na de zwerfvuilactiviteit van gisteren met de ondertussen vermaarde koffiekoek als afsluiter, gaan we vandaag het Schansheidepad verkennen.
Een dertigtal Bunters verzamelen om 9u30 aan de Sas 4 toren, waar Roger de “kleine” wandeling leidt, en Jef, na ons te verplaatsen naar Sas 5, de “grote”.
Klik op onderstaande afbeelding (Jef ZOEF) om het verslag van René OOMS te lezen (WordDoc).
Standvogel van zon beschenen zuidelijk berghellingen. De zang, een metalige triller, gebracht vanop de top van een struik, maken het zoeken makkelijker. Sprinkhanen worden genuttigd in de zomer en onkruidzaden in de winter. Komt voor in Zuid-Europa. Geen broedvogel meer in ons land, maar wordt af en toe waargenomen als dwaalgast.
Roger DAMEN.
Cirlgors (Foto's: Roger DAMEN) Klik op onderstaande foto (en dan op de rode "play-knop") als je ook de zang van de cirlgors wil horen (Geluid aan)
Ik heb het idee opgevat om af en toe iets te publiceren over vroeger. Ik noem het “Den goeien awen taid” Een stukje nostalgie uit lang vervlogen tijd maar die menig Bunter nog wel bekend zal voorkomen.
Jef ZOEF
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige document te bekijken (Pdf)
Op een hoogte van ongeveer 500m, aan de voet van de Pic de Canigou (2785m), situeert zich ons verblijf in Los Masos.
Schrale graslanden worden afgewisseld met loofbos. Al om 07u00 fladderen er vlinders, opgewarmd door de zon. Kleine blauwtjes, felgele luzernevlinders, de opvallende koningspage …. en nog veel meer. Het gekrijs en gejodel van de wielewalen is nooit ver weg. De tortel koert, en de tjilpende huismussen vangen ’s morgens insecten. Als je door het gras loopt, wemelt het van de opgejaagde sprinkhanen. Het schorre krijsen van de raven en het miauwen van de buizerd zijn deel van het orkest. Ook de cirlgors en de europese kanarie laten zich horen. Om 07u30 loopt mijn GSM-wekker af. Shit! Ik had net een ree benaderd, die nu luid blaffend wegrent. ’s Avonds kruipen de gekko’s uit hun schuilplaats vanonder de pannen en brengen leven op de muur. De evers en dassen zijn moeilijker te spotten, maar laten wel hun sporen na. Een opgehangen wildcamera neemt ’s nachts beelden van verwilderde katten en een marter. Als ik over het erf loop, komt moeder de gans dreigend en blazend af, om de drie jongen te verdedigen. Zelfs de honden blijven op een veilige afstand.
Rik is ’s morgens druk doende met het voederen van de beesten. De ezels en varkens krijgen ‘en plus’ zuiver drinkwater. Dat landelijke, met een hoge score aan biodiversiteit, ligt me wel. De toiletten vind ik de max; geen waterverspilling (= vaak drinkbaar water). En de bewoners, met een warm hart voor de natuur, stralen dat ook uit. Wie hier de rust niet vindt …… zal ver moeten zoeken.
Roger Damen
Klik op de "play-knop" om filmpje over toilet-gebruik te bekijken (Geluid aan)
Ter grootte van een sijs. Het is de kleinste ‘vink’. Qua verenpak lijkt de Europese kanarie op een mini geelgors. In het Middellands Zeegebied is het een standvogel en in Centraal Europa een zeldzame zomergast. Let op de gevorkte staart. Schuwt de dorpskernen niet en zingt wel eens vanop een tv antenne.
Schrijf nu in voor de meerdaagse "Veluwe" - 17 tem 22 september 2022
Graag willen we U nog eens herinneren aan onze meerdaagse uitstap naar de Veluwe (17 - 22 sept). De omzendbrief heeft U begin deze maand ontvangen.... maar je kan hem ook hieronder nog eens nalezen. Inschrijven kan tot en met 22 juli.... maar doe het vandaag nog !!
Klik op onderstaande afbeelding om de omzendbrief nog eens na te lezen.
De muurgekko komt vooral tegen de avond tevoorschijn vanuit een muurspleet of vanonder de pannen. Loopt vlot over een ruwe muur, al kunnen ze op gladde ondergronden en zelfs aan het plafond zich voortbewegen d.m.v. hechtlamellen (zuignappen) aan de poten. Insecteneter die tot 16cm lang kan worden, inclusief de staart. Ze hebben krokodilachtige schubben op de huid, vooral op de staart, waarop de donkere banden het meest opvallend zijn. Komt voor in een groot deel rondom de Middellandse Zee.
Kwak - Nycticorax nycticorax – Black-crowned night heron
Beelden van de kwak, gemaakt in Saint-Pourcin-sur Sioule….. en als die overdag showt, is dat een voltreffer! Deze reigerachtige dankt zijn naam aan zijn roep: een schor, kwakend geluid. Zij foerageren voornamelijk ’s nachts. Overdag roesten kwakken gezamenlijk in bomen, vaak op enige afstand van het water. Al zijn er kwakken, die er een andere regeling op na houden. In St-Pourcin-sur-Sioule (midden Frankrijk), vissen ze overdag, bij een kunstmatige dam in de rivier de Sioule. Begin oktober trekken ze terug zuidwaarts, om later terug te keren in maart. Een stuk kleiner dan de blauwe reiger.
Roger DAMEN
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken (PPS loopt automatisch)
De witte tijger - Spilosoma lubricipeda - White ermine
De kleine zwarte vlekjes op de voorvleugels zijn duidelijk zichtbaar, maar liggen zonder patroon her en der verspreid. Ook het aantal vlekjes kan variëren. Ze hebben een kop met een dikke 'bontmuts'. Het achterlijf is krachtig geel met zwarte vlekjes. Ze hebben een spanwijdte van 3 tot 4 centimeter. In Nederland en België is de vlinder overal in parken, tuinen en open bossen waar te nemen van mei tot en met augustus. Deze vlinders rusten overdag, vlak bij de grond op een stam of in het gras, met de vleugels gevouwen in de vorm van een dakje. Als ze verstoord worden krommen ze hun achterlijf en houden zich dood. Ze worden niet door vogels gegeten, daar ze vies smaken en giftig zijn.
Vuurjuffer - Pyrrhosoma nymphula – Large red damselfly
Heb je de afgelopen tijd rode juffers zien vliegen? Dat kan heel goed! De vuurjuffer, een felrode juffer, is de juffer die het eerst uitsluipt van alle juffers. Het is gelijk een soort die goed te herkennen is aan de rode kleur, want zoveel rode juffers zijn er niet. Daarbij is het ook nog eens een heel algemene soort. Kijk dus eens goed om je heen bij vennetjes en andere soorten stilstaand water. Grote kans dat je vuurjuffers ziet vliegen of ziet rusten op planten langs de waterkant.
Een klein ‘schoon’ plantje waar je snel overheen loopt, is toch de moeite waard om eens naar te kijken. Zilverschoon staat weer volop in bloei. Dit plantje is in heel ons land goed te zien langs paden, dus let bij een volgende wandeling eens op. De bloemen zijn vrolijk geel gekleurd; het ‘zilver’ uit de naam komt van de glans van de bladeren. Zilverschoon is een plant uit de rozenfamilie. Als je naar de bloemen kijkt, zie je dat deze inderdaad lijken op bijvoorbeeld die van wilde roos.
De torenvalk is vooral bekend door het bidden, dat je vaak langs de weg ziet. Was lange tijd de talrijkste roofvogel, maar dat is nu de buizerd. Toch is het nog steeds een kenmerkende vogel van het open land in ons land. Een uitgesproken veldmuisjager, die graag in nestkasten broedt in open land. Als er weinig muizen zijn, pakt hij ook wel jonge weidevogels of mussen. Pakt uitsluitend prooien van de grond.
Onderstaand exemplaar werd door mijn schoonzoon gefilmd in Polen tijdens een werkbezoek aldaar.
Klik op de "play-knop" om kort filmpje te bekijken. Torenvalk (Fotografie: Geert VAN IMPE)
Al enkele jaren onderhoud ik, samen met Jos HUYSMANS, een bouwkavel recht tegenover mijn woning. In het kader van “Retie, bij-vriendelijke gemeente” zaaien en onderhouden wij deze kavel. Hij bestaat uit twee delen. Deel 1 is de grote akker die ingezaaid is met het “Brandenburger mengsel” ( bernagie, boekweit, kaasjeskruid, klaproos, klaver, phacelia, korenbloem, luzerne, mosterd, radijs, serradella, wikke, en zonnebloemen ). Deel 2 is een strook die ingezaaid is met een mengsel van 35 verschillende soorten. Dit stuk is nu op zijn mooist zoals je op bijgaande foto’s kan zien…..
Jef ADRIAENSEN.
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken (Geluid aan) Klikken op eigen tempo
Marleen VAN WOLPUTTE heeft een kleine vijver in haar tuin. Groot was haar verbazing toen ze daar een gele kwikstaart kon spotten. Marleen was binnen en maakte de foto's door het raam.... waar helaas een vliegenraam in stond!! En dan kan je onmogelijk mooie en scherpe foto's maken! Als je foto's maakt door een glazen raam krijg je onvermijdelijk weerspiegeling te zien. Je kan die grotendeels wel oplossen als je de lens van je toestel tot tegen het glas drukt, zeker als de lens of de zonnekap afgewerkt zijn met een rubberen band. Maar de onscherpte veroorzaakt door een vliegenraam.... daar kan je niks aan doen, ook niet met een goed fotobewerkingsprogramma.
Ik heb het idee opgevat om af en toe iets te publiceren over vroeger. Ik noem het “Den goeien awen taid” Een stukje nostalgie uit lang vervlogen tijd maar die menig Bunter nog wel bekend zal voorkomen.
Jef ZOEF
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige document te bekijken (Pdf)
Adderwortel is te herkennen aan de eindstandige dichtbloemige aar met roze bloemen. Op elke stengel staat 1 aar, deze is vrij groot en valt op. Net zoals alle leden van de duizendknoopfamilie heeft Adderwortel een tuitje. Dit is een vliezig kokertje dat ter hoogte van de bladvoet rond de stengel zit. Adderwortel bloeit van juli tot september.
Voorstelling Meerdaagse Veluwe - Maandag 27 juni 2022
Nog een beetje geduld.... maar onze jaarlijkse meerdaagse uitstap komt er aan! Dit jaar gaan we 6 dagen op stap in de Veluwe (NL) van 17 tem 22 september 2022. Vorige maandag kregen we al een voorsmaakje aan de hand van een prachtige Power Point met foto's die gemaakt werden tijdens de verkenning. Je was aanwezig? Dan kan je hier nogmaals genieten van deze voorstelling! Je kon er niet bij zijn? Dan is dit alsnog de gelegenheid om de prachtige beelden te bekijken....
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken. Klikken op eigen tempo...
Tijdenseen wandeling op de "Baraque Fraiture" (hoogveengebied) kon ik heel wat vlinders spotten. Sommige waren mij welbekend omdat we ze ook in onze contreien regelmatig kunnen zien. Maar anderen waren mij totaal onbekend, en dat is de reden waarom ik voor de determinatie beroep gedaan heb op Jurgen Couckuyt, een echte vlinderexpert!
Roger DAMEN.
Klik op onderstaande afbeelding om PPS te bekijken. Klikken op eigen tempo zodat je de teksten rustig kan lezen.
Gloednieuwe uitkijkheuvel biedt wijds uitzicht op de Schansheide
Met de openstelling van het zuidelijke deel van groeve Schansheide – de zogeheten ‘Surfput’ – krijgt de gemeente Mol er een prachtig wandelgebied bij. Binnen dit project realiseerde Sibelco in samenwerking met Natuurpunt Netebronnen – zij zullen het opengestelde gebied beheren – een unieke uitkijkheuvel. Deze biedt wandelaars een wijds uitzicht over de zandgroeven, de zandveredelingsfabriek en het omliggende heidelandschap.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
Zwemmende bevers liggen diep in het water. Neus, ogen en oren liggen dan op één lijn, net boven de waterspiegel uitstekend. Ons grootste inheemse knaagdier maakt een plompe indruk. In de Ardennen zijn ze uitermate werkzaam door de aanleg van dammen die tientallen meters lang kunnen zijn.
Roger DAMEN.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan) Fotografie: Roger DAMEN.
Heidekartelblad bloeit in mei en juni met roze 1,5-2,5 cm grote bloemen. De plant wordt 8-25 cm hoog en heeft verscheidene stengels waarvan de middelste rechtop staan. De plant komt voor op natte tot vochtige, vrij zure grond in vergraste heide, blauwgraslanden en duinen. Het heidekartelblad is een kensoort voor de associatie van klokjesgentiaan en borstelgras. Heidekartelblad is een zeldzame en kwetsbare soort….
De grasmus is geen opvallende vogel, maar de zang en de zangvlucht wel. Ondanks zijn naam is de grasmus niet nauw verwant aan de huismus. De grasmus heeft een opvallende witte keel, en een grijze kopkap. Hij lijkt ook wel op de braamsluiper maar die heeft grijze poten terwijl die van de grasmus oranjekleurig zijn. Trekvogel die in ons land vertoeft van half april tot in september.
Taxus is vooral bekend als de giftige naaldboom met de rode vruchtjes. Maar wist je dat deze soort ook een interessante bloeiwijze heeft? Op dit moment staat de taxus in bloei. Bloemen kunnen mannelijk of vrouwelijk zijn. Vooral de mannelijke bloemen vallen op: dat zijn kleine, ronde gele kegeltjes. Eén kegeltje produceert een enorme hoeveelheid stuifmeel. Wanneer je er tegenaan tikt, komen er hele wolken pollen uit. Taxus wordt daarom ook wel rookboom genoemd. De vrouwelijke bloeiwijze is later in het jaar gemakkelijker te herkennen, dat zijn de bekende rode besjes. Als je van dichtbij kijkt, zul je zien dat deze van boven open zijn. De bessen van de taxus zijn dus eigenlijk schijnbessen. Dat kun je in het najaar bekijken, maar kijk nu eerst eens of je de mannelijke bloeiwijze kunt herkennen.
De naam zegt het al: kruipend zenegroen kruipt over de grond. Met lange uitlopers groeit het tussen het gras door. In april ontstaan de bloemtrossen, die zich uit het gras omhoog richten. In het voorjaar (mei/juni) staat het gras nog niet zo hoog zodat de bloemstengels er net bovenuit komen. Erg hoog wordt het plantje niet, hooguit 10-20 centimeter.
De grauwe klauwier is een broedvogel van ruige, halfopen gebieden met opslag van struweel of jong geboomte. De aanwezigheid van flink wat grote insecten als kevers, bijen en hommels is erg belangrijk, zij vormen de hoofdmoot van het menu. Verder worden hagedissen, kleine zoogdieren en jonge vogels gegeten. De naam 'klauwier' slaat op de gewoonte van de vogels om prooidieren op te hangen aan de doornen van bramen of andere stekelige struiken en die later op te eten.
De soort is vrij zeldzaam (rode lijst) maar Wim MARTENS is er in geslaagd prachtige foto’s te maken van het vrouwtje, het mannetje…. en een pas uitgevlogen exemplaar dat gevoed wordt door het mannetje!
Ik heb het idee opgevat om af en toe iets te publiceren over vroeger. Ik noem het “Den goeien awen taid” Een stukje nostalgie uit lang vervlogen tijd maar die menig Bunter nog wel bekend zal voorkomen.
Jef ZOEF
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige document te bekijken (WordDoc)
"Natuurtuin Den Hof" (Alfons SMET-residentie) in Dessel, herbergt heel wat mooie bloemen en planten..... en is toegankelijk voor iedereen! De tuin is nu op z'n mooist: bekijk het filmpje en trek er eens naar toe....!
Klik op de "play-knop" om het filmpje te starten (Geluid aan)
Begin juni was ik op bezoek op de recent aangelegde Markerwadden, een kunstmatige eilandengroep in het IJselmeer Flevoland. Aan de rand van een rietkraag waren er plantjes met opvallende gele knopjes. Deze composiet noemt goudknopje (Cotula coronopifolia). Komt ook voor in opgespoten gebieden in de haven van Antwerpen. Water is bepalend voor de groeiwijze van deze éénjarige plant.
Aan de fraaie steenrode kleur van de kroonbladen met hun donkerder rode ring en de lichte vlekjes herken je de bloemen van de Steenanjer. De kroonbladen hebben verder een ingesneden rand. De bloemen staan op tamelijk lange stelen in een armbloemig bijscherm. De grijsgroene stengels en de smalle grasachtige tegenoverstaande bladeren zijn dicht bezet met erg kleine stekelharen.
De steenanjer komt in Nederland en België niet zo heel erg veel voor en staat als kwetsbaar en beschermd op de Rode lijst van beschermde soorten. Dat komt vooral doordat de groeiplaats van deze meerjarige soort steeds beperkter wordt en nu vooral gezocht moet worden in beschermde natuurgebieden langs rivieroevers en beekafzettingen en droge graslanden…… en in de A. Smet-tuin te Dessel !!! Ga dus zeker eens kijken want de hele tuin is nu op zijn mooist.
Veluwe - Eindeloze natuur in verrassend Nederland. Meerdaagse 17 - 22 september 2022
In september mikken we zes dagen op een flinke brok natuur van bijna 100.000 ha. De dorpjes die hierin schuilen zijn beschermd door een wildraster, om te voorkomen dat de evers je tuin omwoelen. Een groot scala aan wilde dieren schuilen in de bossen, crossen over de heidevelden en laten sporen na in levende stuifzanden. De wolf ligt op de loer, grazers hebben terug een natuurlijke vijand.
Je hebt de omzendbrief deze week ontvangen. Op maandag 27 juni organiseren we een infoavond in ons nieuwe Buntlokaal te Dessel. Iedereen van harte welkom natuurlijk.... maar gelieve Uw komst te bevestigen bij Charlie:
014 / 37 14 58 of 0472 58 49 45 ) OPGELET na 17 uur!
Klik op onderstaande afbeelding om de omzendbrief nog eens na te lezen (WordDoc)
Dordrecht (NL) is een groen eiland met veel natuur en bomen.
Bomen dragen bij aan een gezonde leefomgeving. Ze zijn belangrijk voor het afvangen van fijnstof en het leveren van zuurstof. Daarnaast zijn ze een soort natuurlijke airco's die op warme dagen zorgen voor minder hittestress. Daarnaast spelen bomen een belangrijke rol voor de biodiversiteit. Zorg voor onze bomen hebben we dan ook hoog in ons vaandel staan. Een mooi voorbeeld is het “Weizigtpark” in Dordrecht. De vele wandelpaden en bankjes maken het park tot een goed wandelpark. De afwisseling van bomen, gras en water maken het landschap gevarieerd. En de blikvanger van het park is een 800 jaar oude plataan....!!
Japanse duizendknoop.... een nachtmerrie!! (Uit: Het Nieuwsblad van 11 juni 2022)
De Japanse duizendknoop blijft zijn verovering van de Lage Landen verderzetten. Voor lokale overheden is de plant inmiddels uitgegroeid tot een nachtmerrie. De kosten voor de aanpak lopen elk jaar hoger op, tot soms tienduizenden euro’s.
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige bericht te lezen (Pdf) Japanse duizendknoop (Alle foto's: Karel VERBRUGGEN)
Je kent ze wel....die mooie YouTube-filmpjes die de ronde doen. Jaak GEENEN stuurde ons een filmpje van een wel erg kieskeurige baardvogel (familie van onze spechten).
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken.
Kijk tijdens een ochtendwandeling eens uit naar gele bloemen die in een ster met veel punten bloeien. Die zijn van de gele morgenster, met zijn bijzonder toepasselijke naam. Elke middag sluit hij zijn gele, stervormige bloemen namelijk. Als je de soort dan ziet, lijkt hij misschien uitgebloeid, maar de volgende ochtend staat hij gewoon weer te bloeien. Na de bloei zijn de bijzondere pluizenbollen zeer decoratief en onmiskenbaar. Met de pluizen worden de nootjes getransporteerd. Gele morgenster komt in het hele land voor langs wegen en in weilanden.
De Canadeze gans broedt van half maart/begin april tot mei. De 4-7 eieren worden over een periode van zo'n 9 dagen gelegd. Het vrouwtje broedt deze gedurende 26-27 dagen uit, waarbij het mannetje de wacht houdt. De jongen komen ongeveer tegelijk uit het ei en verlaten als familie na een dag het nest. Na anderhalf tot twee maanden zijn de jongen vliegvlug.
Canadese gans met jongen (Foto's: Karel VERBRUGGEN)
De weg van China naar Pakistan (Een YouTube filmpje ingestuurd door Rita DE HOUWER)
880 km weg op palen tussen Pakistan en China. Hij is enkele jaren geleden opengesteld voor het verkeer, de weg die China verbindt met Pakistan, 880 kilometer! Kosten van de operatie 65 miljard dollar. Infrastructuur voltooid in 36 maanden (3 jaar). Het deel dat tijdens de studies problematisch was, is 24 kilometer en ligt in de regio Lake Attaabad. De viaducten van Millau en Genua zijn klein bier vergeleken met deze weg! Het is eng ! Hoe konden ze dit bedenken, ontwerpen en realiseren?
Het is adembenemend !!!
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
Ik was op 19 mei 2022 in het Turnhouts Vennengebied. Na een intense droogteperiode snakten boer en natuur naar wat nattigheid. Een stortbui om u tegen te zeggen kondigde zich aan. Als de regen wat gemilderd was, kwam het vogelleven volop op gang. De grondpikkers konden terug normaal foerageren. En de fotograaf genoot van dit alles.
Roger DAMEN
Klik op de "play-knop" om het filmpje te starten (Geluid aan)
Gewone reigersbek is een echt stoepplantje. Als de bestrating nog maar net klaar is, verschijnt hij soms al in de voegen. Je vindt hem ook in plantsoenen, bermen en andere droge, zandige open plekken. Hij is nu nog aan het opstarten, maar bloeit lang door met rozerode bloemen: van april tot oktober. Hij zaait zich elk jaar opnieuw uit.
Ik heb het idee opgevat om af en toe iets te publiceren over vroeger. Ik noem het “Den goeien awen taid” Een stukje nostalgie uit lang vervlogen tijd maar die menig Bunter nog wel bekend zal voorkomen.
Jef ZOEF
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige document te bekijken (WordDoc)
De purperorchis is een forse orchidee die houd van wat schaduw. De soort groeit vaak in bossen op kalkrijke grond. De plant kan tussen de 30 en 80 centimeter groot worden en de grote exemplaren zijn met hun dichte bloeiwijze en vele bloemen dan ook een indrukwekkende verschijning. De plant bloeit voornamelijk in mei, soms vanaf eind april. De bloemen zijn wit met een donker, purperen kap en purperen haartjes. De purperorchis is in Nederland erg zeldzaam en gelimiteerd tot zuid Limburg. Dit vanwege zijn voorliefde voor vochtige, beschaduwde en kalkrijke grond die in Nederland alleen in zuid Limburg gevonden kan worden. In België groeit de plant op enkele locaties in grote aantallen.
De sluipwesp Megarhyssa rixator is een enorm insect. Het vrouwtje kan 7,5 centimeter lang worden, nog afgezien van de lange, uit haar achterwerk stekende legboor. Daarmee parasiteert ze op de reuzenhoutwesp. Dat is ook een forse wesp. De gigantische rixator-sluipwesp is een recent opgerukte soort gebonden aan naaldhout.(Nederlandse naam nog niet bekend?)
De Doolhofzwam is een opruimer van dood eikenhout, herkenbaar aan de doolhofvormige structuur onderaan de zwam, waaruit de sporen komen. Bovenaan is de zwam knobbelig, golvend met concentrische zones van licht tot grijsbruin. Soms vertoont de zwam een opvallende purperen tint, wellicht veroorzaakt door een (schimmel) aantasting. Het vlees is kurkachtig taai en geurt aangenaam. Doolhofzwammen zijn het hele jaar door te vinden, vergeet de onderzijde niet te fotograferen als je de soort spot.
Grasmuur is een algemene soort die je kan vinden op licht vochtige graslanden en bosranden. Het is een typische muur, met witte bloempjes en een vertakte stengel. De stengel is kaal en vierkant. De bloemblaadjes zijn gespleten, waardoor het lijkt alsof deze soort 10 i.p.v. 5 kroonblaadjes heeft.
Grote muur lijkt heel erg op de grasmuur en heeft eveneens gespleten kroonbladeren maar die zijn niet zo diep gesneden. Bovendien zijn de bloemen veel groter en bij grote muur is de stengel ruw.
Deze film was vorige week nog op TV. Gemist?....Niet erg: je kan hem hier alsnog bekijken. Een prachtige documentaire met beelden die je nooit eerder te zien kreeg! En een mooie voorbereiding voor onze meerdaagse uitstap naar de Veluwe!!
In Wild op de Veluwe volgen we gedurende de vier jaargetijden de verhalen van drie hoofdrolspelers: de vos, het edelhert en het wilde zwijn. We zien de dieren jongen krijgen, die opgroeien naar volwassenheid. Kleinere rollen zijn voor de raaf, buizerd en ijsvogel. Bij de ijsvogel mogen we binnenkijken in het nest en met de buizerd vliegen we mee over de verschillende landschappen van de Veluwe. Al met al spectaculaire beelden die je normaal niet ziet. En niet kúnt zien, omdat Enting speciale toestemming kreeg om te filmen in gebieden die niet toegankelijk zijn.
Klik op de "play-knop" om de film te starten (Geluid aan) Duurtijd: 1u19
Salomonszegel – Polygonatum multiflorum – Solomon’s seal
Dit is een makkelijk te herkennen plant die in het voorjaar in voedselrijke bossen is te zien. De omgebogen, dunne stengels met aan weerskanten twee rijen elliptische bladeren zijn onmiskenbaar. In bloei hangen onder de stengels een rij klokvormige witte bloemen in groepjes van een drietal bij elkaar. Deze bloempjes groeien uit tot een aanvankelijk groene, en later blauw-zwarte berijpte bes.
Een van de eerste soorten die in het voorjaar met witte bloemen onze graslanden en bermen kleurt is fluitenkruid. Het is een zeer algemeen voorkomende voorjaarsbloeier in de Benelux. De plant kan hoog worden tot een meter en meer en heeft opvallende bloeiwijzen in de vorm van samengestelde schermen. Het groeit vaak langs wegbermen, spoorlijnen en op dijken. De fijn verdeelde bladeren hebben op de aanhechting van de gegroefde steel een flinke schede. De bladeren zijn twee- tot drievoudig geveerd. De bloeitijd is van april tot en met juni.
De schorre roep van de gaai kun je al van veraf horen. Zijn luide schreeuw is onmiskenbaar. Ook andere vogels luisteren aandachtig naar de gaai: wanneer ze zijn alarmroep horen, weten ze dat het tijd is om zich te verstoppen. Zelfs de wetenschappelijke naam van de gaai verwijst naar zijn geluid, en betekent zoiets als 'voortdurend krassende eikelzoeker'. Op dit moment is deze lawaaimaker echter helemaal niet zo luid. Er zitten nu jonge gaaien in het nest. Om de aandacht niet te vestigen op hun kroost, houden de ouders zich stil. Over een paar weken vliegen ze uit en kunnen de volwassen dieren zich weer luidkeels laten horen.
Bij de start van de kermis, op zaterdag 4 juni, organiseert Natuurvereniging “Den Bunt” , een filmnamiddag in het nieuwe Buntlokaal dat sinds kort gevestigd is in het Historische Gemeentehuis op de Markt in Dessel. Wij presenteren U graag een film (duurtijd: 37 min) over de “Kleine Nete” van William Van Doninck. De Kleine Nete ontspringt in Retie en vloeit samen met de Grote Nete in Lier (+/- 44 km). Zowel natuur als toerisme komen in deze film aan bod: opvolging visbestand met kleine modderkruiper, rivierdonderpad, sporen van de bever, vistrap, pompoenenrace, watermolens en nog veel meer! Er zijn vertoningen om 13u30, 15u00 en 17u00. Je kan tevens in ons Buntlokaal terecht voor een babbel en een drankje. Iedereen van harte welkom !! - Gratis inkom !!
Ik heb het idee opgevat om af en toe iets te publiceren over vroeger. Ik noem het “Den goeien awen taid” Een stukje nostalgie uit lang vervlogen tijd maar die menig Bunter nog wel bekend zal voorkomen.
Jef ZOEF
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige document te bekijken (WordDoc)
Overeenkomsten met de Gemeente Dessel betreffende het gebruik van verschillende kamers in het 'historisch' gemeentehuis zijn afgerond, met daaraan gekoppeld de nodige verzekeringen. Een verbruiksruimte (drinkgelegenheid, babbelruimte) is ingericht. Enkele kijkkasten in de gang zijn gevuld …. maar er is nog heel wat te doen. En er is werk voor iedereen!
Denk er al eens over na en kom poolshoogte nemen op woensdagavond 8 juni te 19u00, Historisch Gemeentehuis, Markt 1 Dessel-centrum.
Klik op onderstaande afbeelding om de volledige omzendbrief te lezen (Pdf)
Tijdens een bezoek aan de Ijzermonding in Nieuwpoort kon Marleen VAN WOLPUTTE twee bijzondere vogels spotten: de regenwulp en een steenloper.
De regenwulp is kleiner en donkerder dan de wulp, met net als deze ook een omlaag gebogen, maar kortere snavel. Markant getekende kop met een smalle lichte kruinstreep, donkere zijkruinstrepen, een lichte wenkbrauwstreep, donkere oogstreep en opvallende oogring. Regenwulpen hoor je vaak eerder dan dat je ze ziet, het geluid is een karakteristieke triller.
Regegnwulp (Foto's: Marleen VAN WOLPUTTE)
De steenloper foerageert op kenmerkende wijze, waarbij hij met zijn snavel allerlei materiaal (schelpen, steentjes, zeewier) omkiept om te kijken of er iets onder zit (vandaar de Engelse naam 'turnstone'). Steenlopers zijn onmiskenbaar, vooral in het prachtkleed en aan de kust vooral op dijken en strekdammen te vinden.
Een nieuwe wandelverbinding is open gesteld en opgenomen in het knooppuntennetwerk. Een verbinding op het grondgebied van Sibelco, i.s.m. Natuurpunt, maakt het mogelijk om van de kanaaldijk naar de groene beemden van Mol Sluis te wandelen. Over de loop is er de ‘oude’ brug van weleer terug in een nieuwe gedaante.
Roger DAMEN
Klik op de "play-knop" om kort filmpje te bekijken (Geluid aan)
Zandontginningsbedrijf Sibelco viert 150ste verjaardag met openstelling natuurgebied Schansheide
(Het Nieuwsblad 19/05/2022)
Sibelco in Dessel en Mol bestaat 150 jaar. Het zandontginningsbedrijf zet die verjaardag in de kijker met onder meer een feest voor personeelsleden en gepensioneerde medewerkers. Ook stelt Sibelco in samenwerking met Natuurpunt het natuurgebied Schansheide (35 ha) open voor het publiek.
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige bericht te lezen. (WordDoc)
Kievitsbloem - Fritillaria meleagris – Snake’s head
Onlangs dook er een bekend gezicht op in de prachtige Nederlandse natuurdocumentaire ‘Vroege vogels – Krimpenerwaard’ nl. Hans Zantinge. Hij prepareert zoogdieren en vogels en beheert de eendenkooi Bakkerswaal. Bij de terugkomst van een meerdaagse Noord-Engeland, was Den Bunt er te gast. Na het bezoek aan de eendenkooi, mede begeleid door de kooikershond, hebben we heerlijk genoten bij de buur in heemtuin ‘Onder de Pannen’. Een zalige afsluiter.
‘Vroege vogels’ belichtte ook enkele vierkante meter van de zeldzame kievitsbloem, er groeiden er zo’n 40-tal. Het in stand houden van deze beschermde, op een tulp lijkende bloembolplant, genoot een grote waardering. Enkel een kortdurende overstroming voor een natuurlijke bemesting en verspreiding van de zaden, staat mede garant voor het voortbestaan.
Waaaaw ………..
En dan, op 20 april 2022, tijdens de definitieve voorbereiding van de meerdaagse Den Bunt ( za 17 september – do 22 september 2022 ), komen we ogen te kort voor een uitbundig, zeldzaam natuurfenomeen. Tussen Hasselt (Overijssel) en Zwolle bloeien duizenden kievitsbloemen, en dat is zo’n 80% van alle Nederlandse planten. Na het bezoek aan de (schelp)kalkovens van Hasselt, weer een grote waaaaw …… de dag kan niet meer stuk!
Roger DAMEN - Jef ADRIAENSEN
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken (Geluid aan) Klikken op eigen tempo zodat je de toegevoegde teksten kan lezen.
De "Nationale Bunkerdag" gaat door in Dessel op Zondag 05 juni 2022. Alle info vind je terug op bijgevoegde flyer. Ook "Den Bunt" neemt die zondag deel met een stand onder brug 0-bis (brug over 't kanaal op het einde van de Meistraat in Witgoor) Dit hebben we al eens gedaan enkele jaren geleden en het wordt ook nu weer een replica met netelsoepverkoop.
En daar kunnen we natuurlijk weer wat hulp voor gebruiken. Heb je die zondag enkele uren tijd neem dan contact op met Charlie (na 17 uur): 014/37.14.58 of 0472/58.49.45 Alvast bedankt !!
Klik op onderstaande afbeelding om de flyer te bekijken. En dan hebben we nog enkele foto's (Mimi VERTESSEN) van de vorige editie in 2018.
In weiden met kort gras en op pas geploegde akkers kan je deze prachtig gekleurde vogel waarnemen. De gele buikzijde is zo intens, dat de kanariepiet er jaloers van wordt. Ze overwinteren ten zuiden van de Sahara, al zijn er ook enkelen die de winter doorbrengen in Spanje. Er zijn nogalwat ondersoorten, voer voor ornithologen.
Wim MARTENS maakte heel wat mooie foto’s van een velduil in de Turnhoutse Vennen, en de mooiste willen we u graag laten zien natuurlijk.
De velduil is een vogel van open terrein, met een voorkeur voor moerassige gebieden en venen. Hij lijkt enigszins op de ransuil, maar heeft veel kortere oorpluimen en een zwavelgele iris. De soort is ook overdag actief. Velduilen zijn zwervers en leggen soms enorme afstanden af. Als broedvogel zeldzaam geworden. ’s Winters soms kleine invasies van velduilen uit Noord- en Noordoost-Europa.
Daguitstap Kanne – Maastricht – Zaterdag 7 mei 2022
In de namiddag bezoeken we de Jezuïeten-grot die is uitgegraven in de Cannerberg. Zowat alle wanden zijn getooid met tekeningen, schilderijen en teksten. Het bezoek duurde zowat anderhalf uur met daarna een wandeling naar Kanne en een bezoek aan het kasteel van Neercanne. Daarna bracht de bus ons naar de jachthaven van Kanne waar we het avondmaal gebruikten in restaurant Opcanner Anker. Een dag om nooit meer te vergeten….!!
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
Daguitstap Kanne - Maastricht - Zaterdag 7 mei 2022
Op zaterdag 7 mei 2022 gingen we met de bus op stap naar Kanne en Maastricht. We werden verwelkomt in "d'n Observant" met taart en koffie. In de voormiddag trokken we door de ENCI-groeve en beklommen de 40 meter hoge trap naar het uitkijkplatvorm waar we prachtige panorama's vanop de Sint-Pietersberg konden fotograferen.
Fotografie: Greet BOTTERMAN en Karel VERRBRUGGEN.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
Naast de vele interessante studies en publicaties die door de paters werden uitgevoerd, maakten zij een plattegrond en talloze tekeningen in houtskool en kleur. Verder hakten zij een groot aantal reliëfs en beelden in de mergelwanden. Gevleugelde stieren, het Alhambra (compleet met fontein en vijver), Christus naast Boeddha, het hoofd van Ramses II en vele andere bezienswaardigheden verfraaien het interieur van de onderaardse gangen. Na het vertrek van de Jezuïeten uit Maastricht werd het beheer en onderhoud van de groeve in 1968 overgedragen aan de Stichting Jezuïetenberg.
Ook de geboorte van Jezus werd mooi uitgebeeld....compleet met den os en den ezel !!
Vlak bij het mooie Kasteel van Neercanne bevindt zich één van de mooiste bewerkte grotten ter wereld, de Jezuïetengrot. De oorsprong van de grot ligt al eeuwen terug, toen de kalksteen gebruikt werd voor de winning van bouwsteen. Tussen 1860 en 1960 trokken de studenten (scholastieken en theologanten) van de Jezuïetenorde van Maastricht op hun verplichte vrije woensdagmiddag de groeve in om er ontspanning te zoeken na hun studie. Ze brachten talloze tekeningen in kleur of met houtskool aan op de vele wanden in de kalksteengrot. Verder hakten en beitelden ze een groot aantal reliëfs en beelden in de mergel.
Voor één van de tekeningen moest je op je hoofd gaan staan om de tekst te kunnen lezen..... maar voor Uw gemak hebben we de foto maar omgedraaid !!
Gisteren kreeg U al heel wat informatie over de Maashagedissen. Vandaag tonen we U graag een You-tube filmpje over de Mosasaurus Lars. In 2015 werd door de toen 14-jarige jongen met de naam Lars in de ENCI-groeve te Maastricht enkele botten gevonden van een nieuwe Maashagedis. Deze botten waren liefst 66 miljoen jaren oud. Zoals ook in het verleden gebeurde werd deze Maashagedis naar de jonge vinder genoemd: "Mosasaurus Lars"
Roger DAMEN.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te starten (Geluid aan)
Bij de ontginning van kalksteen, o.a. in de ENCI-groeve in Maastricht, werden de werkzaamheden meermaals plaatselijk stopgezet door het ontdekken van fossielen. Meermaals werden fossiele resten gevonden van de maashagedis, ook Mosasaurus genoemd. Ze kregen ook namen gelinkt aan de vinder: Bèr 1998, Kristine 2009, Carlo 2012 en Lars 2015.
Ik heb het idee opgevat om af en toe iets te publiceren over vroeger. Ik noem het “Den goeien awen taid” Een stukje nostalgie uit lang vervlogen tijd maar die menig Bunter nog wel bekend zal voorkomen.
Jef ZOEF
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige document te bekijken (WordDoc)
De kleine plevier (Charadrius dubius) is terug na het overwinteren ten zuiden van de Sahara. Hij eet voornamelijk insecten, die hij oppikt van of vlak boven de oppervlakte van vochtige grond of in ondiep water. Hij heeft een opvallende gele oogring. Gelijkt op de bontbekplevier, maar deze heeft een opvallend bontgekleurde snavel (oranje met zwarte punt).
Roger DAMEN.
Klik op de "play-knop" om kort filmpje te bekijken.
Vogels besteden veel tijd aan het onderhoud van hun verenpak. Met behulp van de snavel houden ze de veren op hun plek en verwijderen ze veerluizen en mijten die er gaten in maken. Ook het invetten van het verenkleed met een kaarsvetachtige substantie uit de stuitklier hoort bij de dagelijkse poetsactiviteiten (tot 2 uur per dag). Deze stuitklier bevindt zich boven de staart en is bij watervogels het meest ontwikkeld.
Roger DAMEN
Klik op de "play-knop" om het filmpje te starten (Geluid aan)
Tijdens onze wandeling in het Goorken hoorden we plots de roep van een koekoek. Onze gids Roger reageerde prompt en haalde een koekoeksfluitje uit zijn zak om het geluid van de koekoek te imiteren in de hoop om zo de koekoek dichterbij te lokken. En dat lukte wonderwel zoals U op bijgaand filmpje kan zien….!!
Roger roept de koekoek.... Klik op de play-knop om het korte filmpje (15 sec) te bekijken (Fotografie: Karel VERBRUGGEN)
Zondag 8 mei 2022 wordt het nieuwe overstromingsgebied Gompels Broek aan de Gompeldijk nr 70 (Mol) officieel ingehuldigd met twee wandeltochten. Het gebied werd gecreëerd omdat de Scheppelijke Nete en de Burgemeesterloop in het verleden wel eens voor wateroverlast zorgden in Gompel. Samen met Natuurpunt werd hier een mooi wandelpad aangelegd (2,2 km) overal goed begaanbaar…. maar op een heel klein stukje zijn wel laarzen of waterdichte schoenen vereist!
Klik op de "play-knop" om filmpje te bekijken (Geluid aan)
In de maanden mei en juni en soms ook nog wel in juli vermeerderen bijenvolken zich. Zij doen dit door een zogenaamde zwerm te vormen. Een flink deel van het volk, enkele duizenden bijen, gaat er vandoor met de koningin in hun midden. Ze gaan op zoek naar een nieuw onderkomen.
Voordat ze dit hebben gevonden maakt de zwerm een tussenstop. Ze vormen een klont bijen aan een boomtak, een hekje of een dakrand. Daar blijven ze een paar uur tot soms een paar dagen hangen. In de tussentijd gaan verkenners op zoek naar een nieuw permanent 'huis'.
Hoewel een bijenzwerm er dreigend uit kan zien, is ze niet gevaarlijk. Bijen zijn er niet op uit om u te steken. Ze zijn alleen op doorreis en hebben niets te verdedigen. Het beste dat U kan doen is een imker verwittigen om de bijen te komen ophalen.
Vanaf het begin van de lente kun je vaak al de Witte dovenetel bloeiend vinden. Het is het schoolvoorbeeld van een plant uit de Lipbloemenfamilie met zijn vierkante stengel en de op brandnetelbladeren lijkende zacht aanvoelende bladeren. Deze staan kruisgewijs tegenover elkaar. De fraaie witte lipbloemen staan rondom de stengel, maar bij nadere en nauwkeurige blik is te zien dat het eigenlijk twee groepen aan twee zijden van de stengel zijn. We noemen dit een schijnkrans. De bloemen worden druk bezocht door bijen en hommels.
Herinnering: Vandaag laatste dag om in te schrijven.... bel Charlie nu !! En 's middags wordt er soep geserveerd: vergeet Uw boterhammeke niet... En dan heb ik het weerbericht ook al eens opgezocht: mooi en droog weer !!
Oehoe keert voor 3de jaar terug naar Geel. (RTV – Nieuws)
Al voor het 3de jaar op rij maakte een koppel oehoes een nest op het welgekende balkon van een appartement in de buurt van de Sint-Amandskerk in Geel. Dit jaar werd er slechts 1 jong succesvol uitgebroed. Wanneer de jongen groot genoeg zijn, verlaten ze het nest om te leren vliegen. De eerste keer lukt natuurlijk nooit meteen en dus riskeert het jonge uilskuiken een hoge val van het appartement.
In de natuur is dit normaal, ze komen dan op de grond terecht en kunnen daar hun vliegtraining verder zetten. Maar in dit geval belandde hij echter midden op straat. Dus werd besloten dat de jonge oehoe verder zal worden grootgebracht in het opvangcentrum bij VOC Neteland in Herenthout. De afgelopen 2 jaar gingen de jongen om dezelfde reden naar het Natuurhulpcentrum Opglabbeek.
Het blijft iedereen toch verbazen dat de oehoes telkens terugkeren naar het nest waaruit de kuikens plots verdwenen. De voorbije jaren maakte het oehoe-koppel furore op de sociale media en was het onderwerp van gesprek bij vele Gelenaars.
De cetti’s zanger is moeilijk te observeren. Zijn luidruchtige zang verraadt vaak zijn verscholen nabijheid. Het klinkt alsof ie opgeschrikt is en zich kwaad maakt. Even later laat ie zich weer elders horen, waarbij je slechts een glimp hebt opgemerkt van de korte vlucht. Euforisch ben je als je toch even kan afdrukken. Standvogel met rossig verenpak en afgeronde staart. Zoek hem in het struikgewas of rietveld in de buurt.
De gevlekte Amerikaanse rivierkreeft is een relatief kleine soort kreeft, met een lengte (exclusief scharen) van maximaal 12 cm. De kreeft heeft een veldje stekels op de ‘wang’. Recent vervelde dieren hebben wijnrode vlekken (zie foto) op het achterlijf. Deze vlekken kunnen donkerder worden en dan lijkt de gevlekte Amerikaanse rivierkreeft sterk op de inheemse Europese rivierkreeft.
Gevlekte Amerikaanse rivierkreeft (Alle foto's: Karel VERBRUGGEN)
Ik heb het idee opgevat om af en toe iets te publiceren over vroeger. Ik noem het “Den goeien awen taid” Een stukje nostalgie uit lang vervlogen tijd maar die menig Bunter nog wel bekend zal voorkomen.
Jef ZOEF
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige document te bekijken (WordDoc)
Tijdens de voorbereiding van onze daguitstap naar Kanne spotte Roger DAMEN een bruin dikkopje. Het is een uiterst zeldzame standvlinder die in ons land zeer sterk achteruit is gegaan. In het begin van de twintigste eeuw was het bruin dikkopje vrij algemeen op veel zandgronden verspreid over het land. Sinds 1960 komt het bruin dikkopje alleen nog voor in Limburg en op dit moment zijn er nog slechts enkele kalkgraslandjes in Zuid-Limburg waar deze soort wordt waargenomen.
De Belgische broedpopulatie van de ooievaar neemt al een aantal jaren gestaag toe. In 2021 werd een voorlopig nieuw record bereikt van 196 broedparen. Dankzij de inspanningen van een aantal gepassioneerde lokale waarnemers kan het wel en wee van de populatie goed gevolgd worden.
Het nieuwe recordaantal van 196 vastgestelde broedparen in 2021 past in een serie van opeenvolgende jaarrecords. Mogelijk hebben er in een ver en grijs verleden ooit nog meer ooievaars gebroed in ons land, maar op basis van bekend bronnenmateriaal dat tot enkele eeuwen teruggaat, is dit verreweg het hoogste aantal paren dat voor zover bekend ooit is vastgesteld.
Bekijk het weerbericht voor zaterdag 30 april.... en schrijf vandaag nog in!!
1.bellen naar Anny en Charlie SLEGERS ( 014/37.14.58 of 0472/58.49.45 ) na 17 uur!) 2.betalen door overschrijving op rekening van “den Bunt” (10 € voor eten 's middags)
Op de omzendbrief werd per vergissing niet gemeld wat je kon eten. Hieronder twee foto's van de beschikbare schotels: 1) Halve haan met sla en frietjes 2) Pasta met groenten en kip + brood
Gelieve bij Uw inschrijving duidelijk te vermelden wat je wil eten !!
De oehoe is één van de grootste uilen ter wereld, en zeker de grootste uil van ons land. Als je het geluk hebt er een te zien, weet je direct dat het een oehoe is. Er zijn echter maar weinig oehoes in ons land (+/- 140 paartjes in Wallonie en +/- 10 in Vlaanderen), omdat de soort in het verleden veel bejaagd is. Volwassen oehoes zijn trouw aan een plaats en blijven daar vaak hun hele leven lang. Jonge oehoes daarentegen zwerven rond, op zoek naar een geschikt territorium. Kenmerkend ook zijn de grote oranjekleurige ogen en de sterke klauwen die hij nodig heeft om zijn prooi te vangen en te doden. Met een beetje geluk krijgen we hem te zien tijdens onze daguitstap naar de Sint-Pietersberg!
Op 14 april gingen enkele Bunters nog eens op verkenning en Roger DAMEN stuurde heel wat foto's met daarbij de opmerking: als het weer een beetje meezit wordt het absoluut een topdag !!
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
Daguitstap Maastricht en Kanne - Zaterdag 7 mei 2022
Wij nodigen je graag uit voor een nieuwe daguitstap naar Maastricht en Kanne. Wij wandelen in de voormiddag in de ENCI-groeve en boven op de Sint-Pietersberg. Dit gebied behoort tot het Plateau van Caestert in de buurt van Kanne en Maastricht. (verrekijker aanbevolen: mogelijk is de oehoe thuis!)
In de namiddag bezoeken we de Jezuïeten-grot met daarna een wandeling naar Kanne langs het kasteel van Neercanne.
Klik op onderstaande afbeelding (Roger DAMEN) om de omzendbrief nog eens na te lezen (WordDoc)
Herinnering: je kan nog inschrijven tot en met zaterdag 23 april....maar doe het vandaag nog !!
We trekken de wandelschoenen nog eens aan met de verrekijker in aanslag. Natuurreservaat "Goorken", waardoor de Wamp vloeit, is onze bestemming. Een plasrijk gebied, gelegen naast het kanaal Dessel-Schoten, is de thuis van heel wat vogelsoorten, waaronder de ooievaar.
Klik op onderstaande afbeelding om de omzendbrief nog eens na te lezen (Pdf) "Goorken" in Arendonk - Foto: Roger DAMEN
Paarse dovenetel is een wat opvallend plantje, dat vaak in de categorie ‘akkeronkruiden’ wordt geplaatst. Toch is het leuk om er wat extra aandacht aan te besteden. Paarse dovenetel is namelijk het hele jaar door bloeiend te vinden. Zoals de naam al zegt zijn de bloemen paars; een vrolijke kleur in deze grauwe wintermaanden. Het is een algemene plant die in heel ons land te vinden is. Hoewel het akkeronkruid wordt genoemd, komt paarse dovenetel ook regelmatig binnen de bebouwde kom voor. Stoepranden afspeuren is ook een prima methode om paarse dovenetel te zien bloeien.
De opvallende scholekster is het hele jaar door in ons land te zien. In de herfst verliet een gedeelte van de populatie het land en waren de meeste overwinteraars aan de kust te vinden. Op dit moment komen de vogels uit het zuiden weer terug en gaan alle vogels op zoek naar hun eigen broedterritorium. Dat betekent dat je ook weer scholeksters in het binnenland kunt tegenkomen. Hun zwart-witte verenkleed, oranjerode snavel en poten en harde roep maken de scholekster onmiskenbaar. Heb jij ze al op het boerenland gespot?
Het is lente, altijd lente in de ogen van de Alfons Smet – residenten…..
Het was geleden van voor “corona” dat ik de tuin van de A. Smet-residentie nog eens bezocht had. Op aangeven van Roger trok ik er zopas naartoe om foto’s te maken van de talrijke lentebloeiers in de tuin. Bekijk alvast onderstaand filmpje…. en trek er zo vlug mogelijk naartoe om het met eigen ogen te bekijken !!
Klik op de “play-knop” om het filmpje te starten (Geluid aan)
Kleine veldkers - Cardamine hirsuta - Hairy bittercress
Vroeg in het voorjaar kun je al een flink aantal bloeiende plantensoorten aantreffen. Bij de Kruisbloemenfamilie gaat het om een aantal soorten die relatief klein blijven, maar, omdat de bloemetjes vaak goed opvallen tegen de donkergroene achtergrond van de bladeren, zijn ze niet over het hoofd te zien. Eén van deze kruiden is de Kleine veldkers, een eenjarige plantensoort die vaak op braakliggende akkers en wegranden te vinden is.
Ik heb het idee opgevat om af en toe iets te publiceren over vroeger. Ik noem het “Den goeien awen taid” Een stukje nostalgie uit lang vervlogen tijd maar die menig Bunter nog wel bekend zal voorkomen.
Jef ZOEF
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige document te bekijken (WordDoc)
Bij zijn bezoek aan de Goorvijver in Witgoor-Dessel kon Roger DAMEN ook de krakeend spotten. Ze zijn nauw verwant aan de wilde eend en komen ook in ons land veelvuldig voor. Mannetjes (rechts op de foto) hebben een bruine kop en een zwart achterlijf met lichtbruine staartpunt. De rest van het lichaam is grijs met een fijne tekening, wat het beste te zien is op de borst. Vrouwtjes (links op de foto) lijken sterk op de wilde eend. Hun lijf is grotendeels bruin gevlekt en ze hebben een dunne oranje snavel.
Krakeend (Fotografie: Roger DAMEN)
Klik op de "play-knop" om kort filmpje te bekijken.
Deze namiddag dobberden tussen de kuifeenden, tafeleenden, krakeenden en grauwe ganzen een woerd van de zeldzame krooneend. Het mannetje krooneend is te herkennen aan zijn bruinoranje kop, zwarte borst en de helder koraalrode snavel. Deze duikeend kan ook slobberend, zelfs grondelend voedsel vergaren. Vanachter de schuilwand aan de grote vijver in ’t Goor te Dessel, kan je ongestoord fotograferen.
Roger DAMEN
Woerd krooneend (Fotografie: Roger DAMEN)
Klik op de "play-knop" om een kort filmpje te bekijken.
Deze vraag werd onlangs ingestuurd door ene André Van Duin uit Nederland. Zelf suggereerde hij in een liedje al een oplossing: als ze “recht” zouden zijn…. kunnen ze niet meer in hun schil! Onzin natuurlijk!
Zelf ben ik ook niet zo goed in “wetenschappen” maar ik zal de vraag meteen ook doorspelen aan Jan…. en dan kan je het juiste antwoord op deze vraag terugvinden in het eerstvolgende Buntblad.
Klik op de "play-knop" hieronder om de vraag van André Van Duin te bekijken (Geluid aan)
We hebben onze geplande meerdaagse in de Harz Duitsland verschoven. Dit jaar mikken we op de Veluwe in Nederland. Er is een hotel geboekt in het noorden van de Veluwe. We plannen nog een tweede verkenning, maar noteer alvast de vooropgestelde data. Details en een volledig reisprogramma volgen later.
Klik op onderstaande afbeelding om de omzendbrief nog eens na te lezen (Pdf)
Ter voorbereiding van de begeleide Buntwandeling van 30 april naar ’t Goorken in Arendonk gingen we al eens op verkenning. Lawaaierig zijn de Canadese ganzen en grauwe ganzen. Er dobberde reeds een grauwe gans met jongen. Duidelijk hoorbaar waren de zanglijster, zwartkop, dodaars en de cetti’s zanger. Een vreemde, ratelende roep verraadt de aanwezigheid van de zomertaling! Deze zomergast is iets groter dan de wintertaling, waarvan de woerd een opvallend verenpak heeft. Nog even, en dan zoeken de eerste zwaluwen insecten nabij het water. Ook de ooievaar was van de partij. De zeldzame grote modderkruipers zijn gewaarschuwd!!!
Op donderdag 24 maart 2022 maakte ik een wandeling door de vallei van de Cotthembeek. Deze beek vloeit door de hellingbossen van Sint-Lievens-Houtem in de Vlaamse Ardennen. Tijdens deze wandeling heb ik ook drie kerken gefotografeerd: de kerktoren van het genoemde dorp, de kerk van Hillegem met wandelpad door een grasveld, en de Sint-Martinuskerk van Oombergen. Deze laatste is een beschermd monument waarin Balegemse zandsteen is verwerkt. Het oudste deel van de kerk is de romaanse middenbeuk uit de 12e eeuw. Een oude tuin met voorjaarsbloeiers flankeert het kerkhof. Oostelijk hiervan liggen de kouters, waar paarden grazen. Een idyllisch landschap, waar nog veldleeuweriken tierelieren. Neem daarbij nog de voorjaarsbloeiers in de loofbossen om de deugddoende wandeling compleet te maken.
Roger DAMEN
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
Oesterzwammen kan je het hele jaar wel vinden. Ze groeien vooral op wilg, populier, beuk en soms op berk. Oesterzwammen groeien ‘als oesters op een oesterbank’, boven en naast elkaar. De gewone oesterzwam is grijs van boven en de witte platen lopen af naar de korte, zijdelings aangehechte steel. Ze zijn vers goed eetbaar. Als de zwammen ouder worden, worden ze bruin en eten is dan niet meer aan de orde.
De algemeen voorkomende witte bultzwam kan een grote paddenstoel worden. Deze paddenstoelen groeien vooral op de stronken van dode beuken en zijn dus een van de opruimers in het bos. Witte bultzwammen hebben geen steel, maar zitten direct met de hoed vast aan het hout. Ze zijn dik en taai. Op de hoed zitten uitgroeisels in de vorm van bulten. In de naam staat dat hij wit is. Dat is in eerste instantie ook zo, maar al snel worden ze als gevolg van algengroei groen op de hoed. Dat komt omdat er vocht tussen de haren blijft zitten en daar zijn algen dol op! Platen van twintig centimeter zijn geen uitzondering. En waar er één zit, zitten er meer. Ook in dit seizoen zijn ze makkelijk te vinden.
Het Kastanjebos is een bos- en natuurgebied in Veltem-Beisem en wordt beheerd door Natuurpunt. Het gebied bestaat uit vochtige graslanden, dikwijls afgeboord met houtkanten, en bossen. Ondanks de naam komen er vandaag bijna geen kastanjebomen meer voor in het bos. Vroeger kenmerkte mineraalrijk kwelwater het bos, waardoor er een typische kalkminnende vegetatie groeide. Dit veranderde in 1968 door de vestiging van een drinkwaterwinning in het bos. Er bloeit onder andere bosanemoon, slanke sleutelbloem, éénbes, gevlekte aronskelk en daslook.
Na de wandeling bezochten we nog “Hof ten Dormaal” een statige vierkantshoeve in Tildonk, Deze hoeve herbergt sinds 2009 een ambachtelijke brouwerij in een uniek ecologisch concept. Ze verbouwen hun eigen granen en hop en ze mouten, brouwen en bottelen zelf. Alle gerstproducten en draf worden als veevoeder verwerkt voor het vee op de boerderij. Zo is de cirkel rond en dat maakt hen de meest ecologische brouwerij ter wereld.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
U kunt op vijf manieren uw tuinmerel helpen, of in elk geval het leven gemakkelijker maken. Zo kunt u (natuurlijk) voedsel en veilige plekken om te rusten of te broeden bieden. Maakt u ook een echte mereltuin? Tip 2, 3 en 4 zijn ook prima uitvoerbaar op het balkon.
1. Grasveldje
Merels zijn gek op wormen en die vinden ze in uw gazon. In een echte mereltuin mag een klein grasveldje daarom niet ontbreken. Al zaait u maar een paar vierkante meter graszaad in, dan zijn ze al blij en is het territorium naar hun gevoel compleet. Houd het 's zomers lekker nat met regen- of badwater, dan zijn de pieren makkelijker te pakken.
2. Klimplanten
Een klassieke nestelplek voor merels is een lekker dichte klimop. De bladeren bieden bescherming tegen katten en andere rovers en de late bessen zijn welkom voedsel voor de ouders. Ook andere klimplanten zoals klimhortensia, klimroos, hop of wilde kamperfoelie weet de merel te waarderen.
3. Appels
Merels en andere lijsterachtigen houden van fruit en zijn best bereid er ruzie om te maken. Leg een paar halve appels of peren voor ze op de grond in de tuin en strooi er wat rozijntjes bij. Vechten ze elkaar nou de tuin uit? Maak dan een paar van dit soort voerplekken met flink wat ruimte ertussen.
4. Struiken met bessen
Struiken met bessen, zoals de lijsterbes of vuurdoorn, zijn niet alleen voor de merel, maar eigenlijk voor alle tuinvogels een must. Ze hebben alles: bloemen (met insecten) in het voorjaar, bessen in het najaar en het hele jaar door dichte (stekelige) plekken om te rusten of een nestje te bouwen.
5. Rommelhoekjes met bladeren
Ruim de tuin niet spic en span op, maar laat her en der in een paar rommelhoekjes wat bladeren en takken liggen. Of maak een composthoop. Kleine diertjes leven onder de bladeren en tussen de takken en dat maakt het voor de merel makkelijker om voedsel te vinden.
Eindelijk is het weer zover en kunnen wij er samen nog eens op uit. In maart beginnen we toch al een beetje de lentekriebels te voelen en onze laatste daguitstap is, omwille van corona, geleden van januari 2020 en dus hebben we lang genoeg op onze honger gezeten. We nemen jullie dit keer mee naar Bertem, een landelijk dorp in Vlaams Brabant en gelegen in het mooie Voerdal. We beginnen de dag met een bezoekje aan een zeer oud romaans kerkje, één van de mooiste getuigenissen van de landelijke romaanse bouwkunst in het begin van de 11de eeuw. Nadien maken we een wandeling in het Bertembos, een oud bos gelegen op een heuvelrug tussen Leuven en Sterrebeek. Je wandelt via schilderachtige holle wegen en bospaden over een glooiend landschap met veel oude bomen, waaronder de zoete kers en waar nu in het voorjaar het speenkruid en de bosanemonen bloeien.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te starten (Geluid aan)
Rond deze tijd van het jaar worden altijd veel trekkende houtduiven gezien. Scandinavische en Duitse houtduiven trekken over ons land, soms in grote aantallen. Ze trekken overdag, dus je kunt zelf ook groepen houtduiven zien trekken. Een deel van de houtduiven blijft in ons land overwinteren, net als de houtduiven die in ons land broeden. In de herfst en de winter komen ze soms in grote groepen voor in bossen, om van gevallen eikels en bessen te eten.
De dotterbloem is één van de eerste voorjaarsbloeiers. En door zijn stevige bloemen is het ook een zeer aantrekkelijke plant om te fotograferen. De bloeitijd is in maart en april.
Je vindt deze plant vooral langs beken en sloten omdat hij het hele jaar door een vochtige bodem nodig heeft. Omdat de gewone dotterbloem in de winter zijn groene bladeren behoudt, kun je eind februari al op zoek gaan naar vindplekken van deze fotogenieke bloem. Het zijn doorgaans flinke pollen. Als je langs een stromend beekje fotografeert kun je ook het water in de compositie opnemen.
Kelkzwammen behoren tot de bekendste winterpaddenstoelen vanwege hun bonte verschijning. De binnenzijde kleurt scharlakenrood terwijl de buitenkant een witte melkachtige schijn heeft. In ons land komen twee soorten voor, namelijk de Rode kelkzwam en de Krulhaarkelkzwam. Deze twee soorten zijn in het veld echter niet met zekerheid van elkaar te onderscheiden, en het verschil kan alleen maar vastgesteld worden na microscopisch onderzoek. Kelkzwammen zijn te vinden op liggende, dode stammen en takken van loofbomen. Vaak is het hout bedekt met mos en dus ook moeilijk om op naam te brengen, maar meestal gaat het om elzen of wilgen….hoewel er soms ook nog andere houtsoorten voorkomen.
Zodra het zonnetje schijnt en de wind wegvalt, worden de eerste voorjaarsvlinders actief. Doordat de temperatuur stijgt, ontwaken de vlinders weer uit hun winterslaap. Veel vlinders overwinteren namelijk als volwassen vlinder op een beschutte plek en vliegen uit zodra het iets warmer wordt. Je maakt nu kans op kleine vos, gehakkelde aurelia en citroenvlinder.
Jaarlijks komen, vooral in juli en augustus, bij Natuurpunt meldingen binnen van padden en kikkers met afschuwelijke letsels aan de neusholtes. Deze huiveringwekkende berichten hebben bijna altijd betrekking op padden die lijden aan een huidmadenziekte, veroorzaakt door de Groene paddenvlieg.
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige bericht te lezen. Slachtoffer van de groene paddenvlieg?? (Foto: Achiel CLAESSEN)
Ik heb het idee opgevat om af en toe iets te publiceren over vroeger. Ik noem het “Den goeien awen taid” Een stukje nostalgie uit lang vervlogen tijd maar die menig Bunter nog wel bekend zal voorkomen.
Jef ZOEF
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige document te bekijken (WordDoc)
Europees is er een afname van 93% sinds 1980. Volgens “Boeren Natuur Vlaanderen” is de achteruitgang te wijten aan: verlies van kwaliteitsvol habitat door schaalvergroting en intensivering van de landbouw, predatie, niet-duurzame jacht, ruimtelijke versnippering en slechte weersomstandigheden. Zowel België als Nederland nemen deel aan de opvolging van deze vogels. Telkens wordt er in een proefgebied van 500 ha gewerkt aan een kwaliteitsvol habitat. In België is dat Ramskapelle en Boekhoute, en in Nederland is dat Schouwen-Duiveland en Land van Heusden en Altena. Een scala aan zaden en insecten voor de kuikens + schuilmogelijkheden zijn noodzakelijk.
Roger DAMEN
Patrijs - Perdix perdix - Partridge (Alle foto's: Roger DAMEN)
De ransuil is iets kleiner en oogt slanker dan de bosuil. Opvallend zijn de lange, vaak omhooggerichte oorpluimen en de oranjegele ogen. Hij komt voor in diverse landschapstypen waar open veld aanwezig is met voldoende veldmuizen. De ransuil broedt veelal in oude nesten van eksters of kraaien. ’s Winters verzamelen ransuilen zich in groepen, vlak bij gunstige voedselgebieden.
Overdag zit de uil rechtop, dicht tegen de stam gedrukt of tegen een tak (zogenaamde roestplekken) De ogen worden dan tot kleine spleetjes gesloten en de gezichtssluier is langgerekt. In deze onbeweeglijke houding valt de uil nauwelijks op (Foto1). Maar als hij de ogen opent is hij al heel wat beter te zien (Foto 2) en als hij gaat slapen in een bloeiende sleedoorn…. dan valt hij pas echt op!!
Het Maarts viooltje (Viola odorata), is zowel in Nederland als België een redelijk zeldzame soort uit de Viooltjesfamilie (Violaceae). De kleine violetblauwe bloemen geuren lekker en zijn aantrekkelijk voor insecten.
Het is een zich op de grond verspreidende soort met kruipende stengels. Deze meerjarige, overblijvende plant is de allereerste onder de viooltjes die in het vroege voorjaar gaat bloeien. Met de bovengrondse uitlopers van de ondergrondse wortelstok vormt het grote groepen rozetten (bodembedekker) die in de winter groen blijven.
We hebben al enkele mooie weken achter de rug, maar ook zaterdag 26 maart, dag van onze busuitstap naar Bertem - Veltem-Beisem en Tildonk zijn de voorspellingen uiterst gunstig: vrij zonnig - 16° - geen regen - matige wind en weercijfer 9 !!
Belangrijk bericht voor alle Bunters die ingeschreven zijn voor deze daguitstap.
Mogen wij U vragen om Uw (propere) wandelschoenen reeds aan te doen van bij het vertrek aan het Buntlokaal (Oud-Gemeentehuis) in Dessel. Want bij de start van de eerste wandeling is er erg weinig gelegenheid om dat alsnog te doen. Alvast bedankt!
16 maart 2022. Ons middageten wordt ‘gestoord’ door twee opvallende, gedrongen vogels, traag bewegend in de bloeiende forsythia. Een koppel goudvinken op zoek naar zachte knoppen, vormt de graag geziene afleiding. En als dan het mannetje nog eens komt kijken naar die vreemde wezens achter het glas, is de unieke klik snel gemaakt.
Daguitstap Bertem - Veltem-Beisem - Tildonk Zaterdag 26 maart 2022
Eindelijk is het weer zover en kunnen wij er samen nog eens op uit. In maart beginnen we toch al een beetje de lentekriebels te voelen en onze laatste daguitstap is geleden van januari 2020 dus hebben we lang genoeg op onze honger gezeten.
Hierbij enkele beelden genomen tijdens de verkenning. Het is nog niet te laat.... als je vandaag nog inschrijft kan je nog mee!!
Roger DAMEN
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluiid aan)
Zaterdag 26 maart : daguitstap Bertem/Tildonk met Mimi en Rik Brij. "Hof ten Dormaal"
Niettegenstaande dat o.a. de brandstofprijzen flink gestegen zijn, zijn wij er toch in geslaagd om een ruim aanbod aan de democratische prijs van 58€/Buntlid te kunnen aanbieden : prijs autocar, koffie ’s morgens, soep ’s middags, rondleiding in de brouwerijhoeve met bierproef gevolgd door een maaltijd met eigen streekproducten ….. en dit alles overgoten met een sausje van hartelijke Buntvriendschap!!
Inschrijven kan nog tot en met vrijdag 18 maart !!
Daguitstap Bertem en Veltem-Beisem - Zaterdag 26 maart 2022 Voorafgaandelijk: les op dinsdag 22 maart (Jan DIRKX)
Om nog meer van deze daguitstap te kunnen genieten kan je op dinsdag 22 maart een les bijwonen van Jan DIRKX. Jan geeft uitleg over de typische kenmerken van de streek. Als je weet wat je kan zien, dan ga je dat meestal ook wel herkennen. Meer weten is meer zien, is meer genieten. Deze les gaat door in ons lokaal: oud gemeentehuis Dessel.
De les wordt twee keer gegeven: 18:45u tot 20:15u 20:30u tot 22:00u Wens je de les te volgen dan geef je dit door aan Charlie als je inschrijft. Geef ook het uur op. Na de eerste les of voor de tweede les is er gelegenheid om iets te drinken.
Dit wil je toch zeker niet missen...?!! (Foto: Jef ADRIAENSEN)
Enkele Bunters gingen nog eens op verkenning en Mimi VERTESSEN stuurde foto's. Zoals je kan zien zijn er al bloesemende bomen en heel wat vroege lentebloeiers. En over een 10-tal dagen zullen het er natuurlijk nog meer zijn.... Schrijf U nog vlug in en kom mee genieten!
Blijkbaar is een deel van het parcours nog steeds erg drassig: laarzen kunnen nuttig zijn....
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken (Geluid aan)
Blauwe kiekendieven leven in open, vochtige gebieden: duinen, moerassen, akkers en graslanden. Opvallend in alle kleden is de witte stuit die in de vlucht een duidelijk onderscheid met de bruine kiekendief vormt. Op het menu staan kleine zoogdieren en konijnen. Maar ook kleine vogels worden af en toe verschalkt.
Mannetjes hebben een opvallend lichte kleur, met zwarte vleugelpunten. De witte stuit is vooral bij vrouwtjes en jongen opvallend. Deze zijn bruin en hebben zwarte banden over de staart en ondervleugels. Veel minder slank dan grauwe kiekendief. Mannetje te onderscheiden van grauwe kiekendief door onder meer de witte stuit en het ontbreken van de zwarte vleugelstrepen.
Tijdens de vlucht zijn de lichtgrijze stuit en witte ondervleugels goed te zien, net als de lange staart met geheel zwart uiteinde. Verder hebben kramsvogels een bruine mantel en een overwegend grijze kop. De onderzijde is zwaar getekend met een oranjegele tint op de borst. Heeft als hij zit vaak 'afhangende' vleugels.
Vooral in de winter zijn ze te zien omdat noordelijke exemplaren hier komen overwinteren. Kramsvogels eten vooral wormen en insecten. In ons land foerageren ze op weilanden op de bekende lijstermanier. Hippen, stilstaan, een regenworm pakken en weer doorgaan. In de winter eten kramsvogels ook bessen; bessenstruiken als vuurdoorns kunnen in korte tijd door hongerige kramsvogels geplunderd worden. Rottend fruit is ook erg populair bij kramsvogels.
ANB start bestrijding Amerikaanse vogelkers in bossen van Postel
(Uit: Het Nieuwsblad van vrijdag 11 maart 2022)
Het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) start half maart met de bestrijding van de Amerikaanse vogelkers in de bossen van Mol Postel. De bestrijding van deze hinderlijke plant verloopt over meerdere jaren. Tegelijkertijd wordt ook afval opgeruimd.
De Amerikaanse vogelkers (Prunus serotina) werd ruim 100 jaar geleden ingevoerd vanuit het oostelijk deel van Noord-Amerika. De plant wordt ook bospest genoemd, omdat hij de neiging heeft sterk te gaan woekeren. Inheemse boomsoorten kunnen zich vaak niet langer verjongen wat de biodiversiteit van bossen ingrijpend verstoort.
Amerikaanse vogelkers (Alle foto's: Karel VERBRUGGEN)
Ik heb het idee opgevat om af en toe iets te publiceren over vroeger. Ik noem het “Den goeien awen taid” Een stukje nostalgie uit lang vervlogen tijd maar die menig Bunter nog wel bekend zal voorkomen.
Jef ZOEF
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige document te bekijken (WordDoc)
Oranjezon dankt zijn naam aan de oorspronkelijke eigenaars de prinsen van Oranje. Nu is het een zeer gevarieerd natuurgebied waar je door duinen, duinbos, natte duinvalleien, struwelen, loofbos, naaldbos en duingrasland wandelt.
Mimi VERTESSEN
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
De kuifmees is een mees die redelijk veel broedt in ons land. Toch zie je hem minder vaak dan bijvoorbeeld de koolmees en de pimpelmees omdat hij minder regelmatig tuinen bezoekt. Kuifmezen zijn territoriale vogels, maar in de winter trekken wel groepjes zwervende jongen rond. Zij zijn nog op zoek naar een eigen territorium om in te broeden. Kuifmezen eten doorgaans insecten. In de winter, wanneer er weinig insecten te vinden zijn, schakelen ze over op zaden van naaldbomen. Hoog in de boomtoppen vliegen ze van tak naar tak, op zoek naar de lekkerste zaden.
Door kappingen in het bosbestand van de Kempense heuvelrug, liggen de bospaden er wat hobbelig bij. Dit mag je niet weerhouden om het “TrekJanPad” te lopen. Voor jong en oud een uitdaging. De slapende reus trekt zich van al dat gruwelen niet veel aan, die knort lekker verder.
Roger DAMEN
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken (Geluid aan) Loopt niet automatisch. Klikken op eigen tempo.
Daguitstap BERTEM - BERTEMBOS Brij. "Hof ten Dormaal" in Tildonk. Zaterdag 26 maart 2022
Eindelijk is het weer zover en kunnen wij er samen nog eens op uit. In maart beginnen we toch al een beetje de lentekriebels te voelen en onze laatste daguitstap is geleden van januari 2020 dus hebben we lang genoeg op onze honger gezeten. We nemen jullie dit keer mee naar Bertem, een landelijk dorp in Vlaams Brabant.....
Inschrijven kan tot vrijdag 18 maart Bellen naar Anny en Charlie (014/37.14.58 of 0472/58.49.45) na 17 uur.
Klik op onderstaande afbeelding om de omzendbrief nog eens na te lezen.
Een wat plompe vink met brede nek. Zowel het mannetje als het vrouwtje heeft een zwarte kap. Het mannetje heeft opvallende helder roodroze buik en wangen. Het vrouwtje is onopvallender beigegrijs gekleurd. Beide hebben een donkere staart, een witte stuit en vleugels met opvallende witte vleugelstreep. Heeft een korte, zware, dikke, zwarte snavel.
Grote grazers weerbaar tegen wolven (Een natuurbericht van Ark Natuurontwikkeling ingestuurd door Jan DIRKX)
5-MRT-2022 - Regelmatig is in het nieuws dat een wolf één of meerdere schapen heeft gedood. Schapen in het buitengebied zijn zonder beschermende maatregelen kwetsbaar voor wolven. Om dat te voorkomen worden hulpmiddelen geadviseerd: van schrikdraadrasters en fladderlinten tot ezels en kuddewaakhonden. Maar hoe zit het met wildlevende paarden en runderen in de natuur?
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige bericht te lezen (Pdf)
Het is nog relatief vroeg in het jaar, maar de eerste baltsende futen zijn al waargenomen. Daarbij bewegen twee futen zich synchroon tegenover elkaar op het water, terwijl ze allerlei verschillende bewegingen maken. Schudden en op en neer bewegen met het hoofd, heen en weer zwemmen of onder water duiken; de futen doen het allemaal om elkaar te versieren. In het voorjaar wordt de balts nog spectaculairder om naar te kijken. Dan zetten ze de bruinrode krans rond hun hoofd uit en dragen ze een fiere kuif.
De glanskop is een onopvallende bezoeker van bosrijke tuinen: het ontbreekt de soort aan de felheid van verwante mezensoorten. De verspreiding van de glanskop volgt vrijwel precies de verspreiding van de beuk, die in de herfst grote hoeveelheden zaden produceert. Deze zijn van levensbelang voor de glanskop, die er vrijwel de hele winter van leeft. In het voorjaar zijn het vooral eikenbomen waarin het voedsel gezocht wordt. Te herkennen aan zijn vaalbruin verenkleed met een glanzend zwarte kopkap.
Heb je de eerste vogels van het jaar al horen fluiten? Het is nog heel vroeg in het jaar, maar sommige vogels zingen al uit volle borst. De zanglijster is zo’n vroege zanger. Mannetjes zijn nu op zoek naar een territorium en bakenen dat af door luidkeels te zingen. Pas als ze zeker zijn van een territorium begint het broeden, dus begint de zoektocht naar een territorium mooi op tijd. Lijkt het je leuk om een zanglijsterkoppel in de tuin te hebben? Plant dan wat struiken waar ze in kunnen broeden. Ze eten ‘s winters graag fruit, bessen of rozijnen….. denk daar dus aan als je een voedertafel plaatst. Zanglijsters hebben ook graag platte stenen in de buurt, om slakkenhuizen op kapot te slaan. Als je voor een goede leefomgeving zorgt, verwijderen ze gratis alle slakken uit je (moes)tuin!
Het “Nationaal Bomenmuseum Gimborn” in Doorn (op de Utrechtse heuvelrug) bezit een wereldberoemde collectie bomen en struiken uit alle delen van de wereld. Ze zijn in de loop van vele jaren verzameld voor wetenschappelijk onderzoek tijdens expedities of als zaad geruild met andere arboreta of botanische tuinen. Sommige planten zijn erg zeldzaam. Het arboretum probeert deze planten voor de toekomst te bewaren voor publiek en wetenschap.
Op woensdag 23 februari 2022 heb ik het arboretum bezocht. Het was nog vrij vroeg in het jaar, maar er waren al heel wat planten in bloei, de bijen vlogen al volop… en we hebben de eerste citroenvlinder van het jaar gespot.
Roger DAMEN
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
Klapeksters zijn vogels van ruige, vaak licht beboste open terreinen. In Vlaanderen overwinteren klapeksters uit noordelijker streken en zijn er geen broedgevallen meer sinds 1996 (in Wallonië is er nog wel een broedpopulatie van enkele honderden vogels). Het voedsel bestaat hoofdzakelijk uit woelmuizen, kikkers en kevers. Net als andere klauwieren spietsen ze prooien aan stekels en aan prikkeldraad, om op deze wijze een voorraad aan te leggen.
Ik heb het idee opgevat om af en toe iets te publiceren over vroeger. Ik noem het “Den goeien awen taid” Een stukje nostalgie uit lang vervlogen tijd maar die menig Bunter nog wel bekend zal voorkomen.
Jef ZOEF
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige document te bekijken (WordDoc)
Op 1 maart opent "TABLOO" officieel de deuren.... maar voor de Bunters stonden die al open op zaterdag 19 februari 2022. Op deze bewuste dag hebben we de spiksplinternieuwe tentoonstelling aangaaande nucleaire toepassingen uitgetest met enkele plaatselijke gidsen. Daarna hebben we nog een korte of lange wandeling gemaakt in het achtergelegen natuurgebied.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
Bij de roodborsten die je nu ziet, zijn er ook heel wat uit het noorden afkomstige exemplaren die hier nu hun (tijdelijke) voedselterritorium opeisen. Je hoort ze nu in de bossen en tuinen zingen, men zegt dat het klinkt als een kabbelend beekje. De roodborsten die hun territorium met een scala aan geluiden fel verdedigen, hoor je echter vooral ook tikken, knisperen en knetteren. Een roodborst kan soms wel dertien jaar oud worden. Toch zal de roodborst die jij volgend jaar ‘weer’ in je tuin aantreft waarschijnlijk een andere zijn dan die van dit jaar. De meeste worden namelijk niet ouder dan een jaar of twee, drie.
Tijdens de rondleiding hebben we het niet gezien.... maar in het lokaal waar het regionaal toerisme gepromoot wordt hangen ook twee afbeeldingen met reclame voor "Den Bunt" en het "Buntpad ! Bij een volgende gelegenheid zeker nog eens gaan kijken....!
Den Bunt ook te zien in TABLOO (Foto's: Karel VERBRUGGEN)
Na ons bezoek aan de tentoonstelling gingen we een kijkje nemen in het achtergelegen natuurgebied. Bij het begin stond onderstaand plaatje.... en ik heb deze goede raad opgevolgd.
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Omstreeks deze tijd ontwaken de amfibieën uit hun winterslaap en trekken ze massaal naar beken en poelen om zich voort te planten. Tijdens hun tocht moeten ze straten en wegen oversteken, en lopen ze het risico om overreden te worden. Met paddenoverzetacties helpen natuurverenigingen, padden en salamanders om de poel veilig te bereiken.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Mysterieus colaflesje gevonden bij afbraak Buntlokaal.... (Het Laatste Nieuws 16/02/2022)
Wat staat er op het briefje in een ogenschijnlijk tientallen jaren oud colaflesje? Het is de vraag die schepen Herman Minnen (N-VA) zich stelt sinds hij deze opmerkelijke vondst deed op de site van de Spinhallen (en oud-Buntlokaal), die afgebroken worden om plaats te ruimen voor een nieuwe sporthal. “Ik heb het al geprobeerd met eetstokjes, een pincet.... maar zonder succes.”
Klik op onderstaande foto om het volledige bericht te lezen
In het wandelgebied nabij TABLOO zijn enkele nieuwe infopanelen geplaatst, waaronder eentje over de heivlinder. Deze vlinder wordt op de rode lijst als “kwetsbaar” aangeduid. Schrale duinen en heidegebieden vormen hun biotoop. Belangrijk is de diversiteit aan planten. De larven bijvoorbeeld groeien op met schapengras en buntgras. Deze laatste soort is U allicht bekend en heeft jarenlang de cover van het Buntblad gesierd….
Fotografie: Roger DAMEN
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Meerkoeten die in ons land broeden, brengen de winter meestal ook in ons land door. Een deel trekt weg naar Spanje en Portugal…. maar in ons land overwinteren ook veel meerkoeten uit noordoostelijke streken. Ook meerkoeten verzamelen zich ‘s winters in grote groepen, en samen gaan ze op zoek naar waterplanten. Als je gaat wandelen en er is water in de buurt, dan zal je ze zeker vinden.
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Elk jaar overwinteren er grote groepen sijzen in ons land. Hier zijn ze veelal te vinden op elzen. Ze zijn gek op de elzenproppen en hangen er ondersteboven aan om de zaadjes te bemachtigen. Hun snavel heeft daar dan ook precies de goede vorm voor. Later in de winter, als het vaker gewaaid heeft, zitten ze ook wel op de grond om daar zaadjes op te pikken. Sijzen zijn te herkennen aan hun gevorkte staart en gestreepte vleugels. Het mannetje is helemaal opvallend, met zijn felgele kleur en zwarte hoofd maar het vrouwtje is minder opvallend en meer grijsgroen gestreept
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Er zijn in ons land wel meer grote vogels te zien…. en dikwijls langs de waterkant. Maar weet U ook welke vogel de zwaarste is van ons land: de knobbelzwaan, de ooievaar of de blauwe reiger. Klik op de foto van Uw keuze…. en je komt meteen te weten of je goed gegokt hebt.
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
De smient wordt om zijn kenmerkende roep ook wel 'fluiteend' genoemd.Op stille avonden kan je het geluid al van ver horen. Smienten komen dan samen, om op grasvelden te grazen. In onze streken broeden slechts enkele paartjes, maar in de winter is de smient talrijk aanwezig. Smienten komen vanuit Scandinavië en Siberië naar Nederland en België om te overwinteren. Mannetjes hebben een kastanjebruine kop met roomgele streep op het voorhoofd. Hun borst is roze-achtig, de flanken grijsblauw met witte dijvlek, de onderbuik is wit en de onderstaartdekveren zijn zwart.
Klik op onderstaande foto om ook het geluid van de smient te horen (Geluid aan) Smient (M) - Foto's: Karel VERBRUGGEN
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
In de wintermaanden zijn er veel verschillende soorten overwinterende ganzen te zien in ons land. Vaak zijn ze niet te missen en overwinteren ze in grote groepen van dezelfde soort. De roodhalsgans is een uitzondering. Deze kleine gans is prachtig getekend. Je zou zeggen dat hij wel opvalt, maar niets is minder waar. Hij ‘verstopt’ zich graag tussen groepen ganzen, zoals brandganzen. Dan is zijn verschijning ineens een stuk minder opvallend. Om het nog moeilijker te maken, zijn er elk jaar maar heel weinig roodhalsganzen die in ons land overwinteren. Ze komen uit Midden-Siberië en er zijn niet zoveel ganzen die helemaal doorvliegen naar België. Voor wie geduld en doorzettingsvermogen heeft, is het de moeite waard om eens uitgebreid met een verrekijker of telescoop naar een groep brandganzen te kijken. Wie weet vind je die ene roodhalsgans tussen de grote groep andere ganzen!
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Ik heb het idee opgevat om af en toe iets te publiceren over vroeger. Ik noem het “Den goeien awen taid” Een stukje nostalgie uit lang vervlogen tijd maar die menig Bunter nog wel bekend zal voorkomen.
Jef ZOEF
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige document te bekijken (WordDoc)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Door de hoge corona-besmettingsgraad schrappen we onze eerste geplande daguitstap, maar we hebben een speciaal alternatief! Op 1 maart opent "TABLOO" officieel de deuren.... maar voor de Bunters staan die al open op zaterdag 19 februari 2022. Op deze bewuste dag zullen we de spiksplinternieuwe tentoonstelling aangaande nucleaire toepassingen uittesten met enkele plaatselijke gidsen.
Herinnering - Vandaag (11 februari) laatste dag om in te schrijven.
Klik op onderstaande afbeelding om de omzendbrief nog eens na te lezen (WordDoc)
Je zou het niet verwachten, maar de winterkoning is absoluut geen ‘koning van de winter’. Sterker nog: dit vogeltje kan helemaal niet goed tegen koud weer. Winterkoninkjes blijven het hele jaar in ons land. Tijdens lange periodes van vorst sterven er veel. We kunnen dus aannemen dat het op dit moment wel goed gaat met de winterkoning. De afgelopen dagen is het abnormaal warm voor de tijd van het jaar en dit heeft invloed op veel soorten. Maar de winterkoning zal nu waarschijnlijk weinig last van het weer hebben. Dat kan in de tweede helft van de winter misschien nog veranderen…..
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Eekhoorns gaan helemaal niet in winterslaap. Ze bouwen wel een warm nestje en gaan in winterrust. Daarbij verlaten ze hun nest alleen ‘s morgens om eten te halen dat ze in de herfst zorgvuldig verstopt hebben. Maar vanaf januari begint de paartijd en kan je ze soms wild door het bos zien lopen: de mannetjes achtervolgen een vrouwtje om mee te paren en hebben daarbij nauwelijks oog voor hun omgeving.
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Hoewel het nog winter is, dient het eerste allergene pollenseizoen zich alweer aan. Door de warme herfst en warme start van de winter bloeien de eerste hazelaars en de vroegbloeiende elzen al. Het past in een trend van vervroeging van het hooikoortsseizoen in de Benelux. Om de effecten van klimaatverandering op allergie beheersbaar te maken, is op 1 januari in Nederland een groot landelijk onderzoek gestart.
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Het grauwe weer van de afgelopen dagen nodigt misschien niet uit om naar buiten te gaan. Toch is het, zeker in de thuiswerktijd, heel gezond om af en toe een blokje om te lopen. Het is leuk om te zien dat er nog steeds planten bloeien, al is het weer nog zo somber. Het lieflijke madeliefje kun je het hele jaar door in bloei zien. Hoewel er nu geen uitgestrekte velden zijn, zoals in de lente, kun je ze vast ook bij jou in de buurt zien bloeien.
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
De plataan is één van de meest populaire bomen langs straten en in parken. Je hebt er vast wel eens een gezien, hoewel hij niet direct opvalt als bijzonder. Nu de boom zijn blad verloren heeft, is hij beter te herkennen. Plataan heeft namelijk vruchten die het hele jaar blijven hangen. Tussen de bladeren zijn ze goed weggestopt, maar aan een kale boom vallen ze direct op. Karakteristiek is ook de stam, waarvan de schors, doordat er stukken afvallen, verschillende kleuren bruin, wit en groen vertoont.
Wintereik vs Zomereik Natuurbericht van "Onze Natuur" ingestuurd door Jan DIRKX)
De eik is een grote loofboom die wel honderden jaren oud kan worden. Van alle soorten eikenbomen zijn de wintereik en de zomereik de bekendste soorten. Van ver zie je niet meteen een verschil, maar van dichtbij kom je met een paar simpele trucjes snel te weten met welke soort eik je te maken hebt. Lees even mee.
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige bericht te lezen (WordDoc)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Als ik Middelkerke bezoek is er altijd wel een ommetje naar de jachthaven van Nieuwpoort. De gewone zeehond ( Phoca vitulina ) is er vaak spektakel voor heel wat bezoekers. Zolang je boven op de dijk blijft, is de nodige rust voor de dieren verzekerd. Je wordt hiervoor beloond met een gratis leuke show. Zeehonden en mensen in eenzelfde biotoop, hier kan het, zonder dat je de boot op moet naar een eiland. Zeehonden, een nieuw label voor de IJzermonding en Nieuwpoort!
Roger DAMEN
Klik op de "play-knop" om filmpje te bekijken (Geluid aan)
Een bezoek aan "Tabloo" is een reis door de tijd waarin je alles te weten komt over radioactiviteit en het beheer van radioactief afval. Met een interactieve expo, workshops en een wandelpad tot aan de bergingsinstallatie groeit "Tabloo" gegarandeerd uit tot een toeristische trekpleister.
Schrijf nu in voor ons bezoek op zaterdag 19 februari !!
Klik op onderstaande afbeelding voor bijkomende info (WordDoc)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Nu de bladeren van de bomen zijn gevallen kan je goed zien dat de wilde lijsterbes vruchten heeft. Deze kenmerkende struik of boom vrolijkt zijn omgeving op met zijn oranje besjes. Spreeuwen en lijsters, waar wilde lijsterbes zijn naam aan dankt, zijn dol op deze bessen. Ook in de zomer zorgt de soort goed voor vogels: er komen veel insecten op de bloemen af, die op hun beurt weer gegeten worden door verschillende vogelsoorten. Deze algemeen voorkomende soort staat in veel verschillende bostypen en struweelranden.
Het Grote Vogelweekend 2022: top 3 verstevigt zijn positie
Tijdens Het Grote Vogelweekend van Natuurpunt telden 47.750 enthousiaste vogeltellers mee de tuinvogels in Vlaanderen.Volgens de voorlopige cijfers zijn er 777.168 vogels geteld in 25.093 tuinen. Het aantal vogels en soorten per tuin bleef behouden: gemiddeld zagen we 23 vogels van 7 soorten per tuin. Ook de top 3 bleef behouden: huismus, koolmees en vink.
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
De vink broedt volop in ons land en is het hele jaar door te zien. Misschien is het je opgevallen dat je er de laatste tijd meer ziet. Vinken eten in het broedseizoen insecten, maar in het najaar schakelen ze over op zaden. Tussen de gevallen bladeren scharrelen ze op zoek naar eten, vaak ook binnen de bebouwde kom. Ook in het bos kan je grote groepen vinken zien, op zoek naar beukennootjes. En in de tuin doen ze zich graag tegoed aan zaadjes op de voedertafel…..extra reden dus om de voedertafel goed bij te vullen !
Vink (Foto: Karel VERBRUGGEN)
Vink op de grond...op zoek naar eten (Foto: Achiel CLAESSEN)
Vink en groenling op de voedertafel (Foto: Roger DAMEN)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Bevers controleren regelmatig de gebouwde dammen. Wat eens een klein bergstroompje was, vloeiend door een sparrenbos, is door het ijverige werk van bevers een flinke waterpartij geworden met plas en dras zones. De biodiversiteit is daardoor enorm toegenomen.
Roger DAMEN.
Klik op de "play-knop" om het filmpje van Roger DAMEN te bekijken (Geluid aan).
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Jenever- en Spekwandeling - Zaterdag 22 januari 2022
De eerste activiteit van dit jaar ging door in Dessel. Om 10 uur kwamen 69 Bunters opdagen om deel te nemen aan de Jenever- en Spekwandeling. Gidsen Roger en Leo deden dat (traditiegetrouw) in het Algemeen Beschaafd Dessels.
Klik op de "Play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan) Fotografie: Wim MARTENS - Greet BOTTERMAN - Karel VERBRUGGEN
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
De gele trilzwammen zijn er weer. Zodra het echt wat kouder wordt, kan je deze gele puddinkjes aantreffen op dode takken van onder andere zomereiken. Ze komen overal in ons land voor. Blijkbaar vinden ze kou wel lekker. Dat is op zich merkwaardig, want ze zijn heel teer. Bevriezen kunnen ze ook, maar als het weer wat warmer wordt, komt het puddinkje weer tot leven en ‘trilt’ het rustig verder alsof er niets gebeurd is. Sommige exemplaren zijn in een jong stadium eerst oranje en pas later helder geel. Deze zwam is een zogenaamde biotrofe parasiet, wat betekent dat hij parasiteert op een ander levend organisme.
In 2021 bestond de gemeente Dessel “750 jaar”. Vanwege de covid-pandemie werd de feestelijke opening van dit jubileumjaar uitgesteld tot zaterdag 22 januari 2022. De start werd gegeven met een “feeërieke lichtjeswandeling”, uitgezet door FERM, van 2,8 km doorheen de dorpskern. Ook “Natuurvereniging Den Bunt” verleende zijn medewerking en zorgde (samen met de Heemkundige Kring”) voor de verlichting van het oud Gemeentehuis (tevens ook Buntlokaal).
Klik op de "play-knop" om het filmpje te starten (Geluid aan)
De ransuil is iets kleiner en oogt slanker dan de bosuil. Opvallend zijn de lange, vaak omhooggerichte oorpluimen en de oranjegele ogen. Hij komt voor in diverse landschapstypen waar open veld aanwezig is met voldoende veldmuizen. De ransuil broedt veelal in oude nesten van eksters of kraaien. ’s Winters verzamelen ransuilen zich in groepen, vlak bij gunstige voedselgebieden, ook wel "roestplaatsen" genoemd.
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Heeft het onlangs gesneeuwd bij jou in de buurt? De sneeuw blijft waarschijnlijk niet liggen, maar toch kun je nu op sneeuwbal letten. Sneeuwbal of viburnum is een hele grote familie van bijna 175 soorten planten en struiken. Eén van de wintergroene struiken uit deze familie, die je veel ziet in tuinen, is de sneeuwbal. De witte tot roze bloempjes, die nu in bolronde bloemschermen volledig in bloei staan, doen namelijk aan grote sneeuwballen denken. Voor de zwartblauwe bessen , die geliefd zijn bij vogels, moet je nog even wachten. Maar intussen kan de sterke geur van de bloemen je niet ontgaan.
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Bevers doen het niet op zijn hondjes.... (Natuurbericht van "Onze natuur" ingestuurd door Jan DIRKX)
In de winter trekken bevers zich terug in hun warme(re) beverburcht. Omdat het water zo koud is, zwemmen ze alleen korte afstanden om eten te halen. Hoe kouder het weer, hoe vaker ze ook overdag hun burcht verlaten om te profiteren van die paar extra graden. Maar al die kou weerhoudt hen niet om de liefde te bedrijven. En daarbij vormen niet alleen de lage temperaturen een grote uitdaging....
Klik op onderstaande foto om het volledige bericht te lezen (WordDoc)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Waar de spekzwoerdzwam zijn naam aan dankt, kan je wel zien als je de soort ziet groeien. Deze soort heeft een lichtroze of lichtoranje vruchtlichaam, met een witte rand, die inderdaad aan spek doet denken. De spekzwoerdzwam groeit op dode bomen die al een tijdje liggen te rotten. Meestal zijn dat loofbomen, maar de soort wordt ook wel op naaldhout gevonden. Het is een algemene soort, die je nu in heel ons land kunt zien.
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Op zaterdag 29 en zondag 30 januari gaat het Grote Vogelweekend van natuurpunt door. Tel dat weekend de vogels die op bezoek komen in je tuin of op je terras en stuur je gegevens door via de website van Natuurpunt. Zo maak je deel uit van het grootste tuinvogelonderzoek in Vlaanderen.
Klik op onderstaande afbeelding en wij linken U door naar de website van Natuurpunt.
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
In de herfst en de winter plant de grijze zeehond zich voort. In november/december worden de eerste jongen geboren, en alweer drie weken later vindt een nieuwe paring plaats! Elk vrouwtje krijgt één jong. Deze jongen hebben een dikke vacht bij de geboorte. Hierdoor kunnen ze de eerste weken niet zwemmen. Pas na drie weken gaan ze voorzichtig voor het eerst het water in. Het is daarom belangrijk dat vrouwtjes een goede plek vinden om jongen te werpen, die plek mag drie weken lang niet onder water staan. Elk vrouwtje is op zoek naar zo'n plek. Als ze eenmaal een geschikte plaats heeft gevonden, keert ze daar ieder jaar naar terug. Daarom is het vaak overvol op geschikte zandplaten.
Wolf gespot aan "Put van 't Rauw", hoe ga je hier best mee om? (Nieuwsbrief Gemeente Mol - Vrijdag 14 januari 2022)
Deze ochtend werd door een toevallige voorbijganger een wolf gespot in de buurt van de Put van Rauw. Hoewel de wolf niet gevaarlijk is voor de mens, begrijpen we wel dat je kan schrikken van een ontmoeting met een wolf. Wat doe je best als je een wolf ziet? We sommen hieronder de belangrijkste eerste stappen op.
Blijf rustig. Het dier zal wellicht snel weglopen. Als de (jonge wolf) niet zelf vertrekt, jaag hem dan weg: maak jezelf groot en dreigend, roep hard, klap in je handen, ...
Hou je hond aan de leiband. De wolf kan de loslopende hond als een indringer of prooi beschouwen en bijgevolg aanvallen.
Heb je een wolf, pootafdrukken of uitwerpselen gezien? Meld het via wolf@inbo.be en voeg indien mogelijk een foto toe. Wolf (Foto: Annelies VANDECRUYS)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Vleermuizen starten aan hun winterslaap wanneer de temperaturen vaak onder de 10°C duiken, en doen dat omdat er in de winter geen insecten zijn, en ze dus geen voedsel vinden. Door hun lichaam op de spaarstand te zetten sparen ze energie en komen ze de winter meestal wel goed door.
Het merendeel van onze vleermuissoorten overwintert in koele, vorstvrije en vochtige ruimtes, zoals bunkers, ijskelders, brughoofden, steenfabrieken en (mergel)groeves. De gewone dwergvleermuis overwintert echter vooral in gebouwen, bijvoorbeeld in de spouwmuur van Uw woning.... als daar tenminste een invliegopening is !
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Dankzij het relatief zachte weer van de laatste tijd kun je opvallend veel uitbundige winterbloeiers vinden. Voor soorten als winterjasmijn en maagdenpalm is dat gebruikelijk. Maar ook bijvoorbeeld de gaspeldoorn en de toverhazelaar staan in bloei.
1.Maagdenpalm (Foto: Karel VERBRUGGEN)
Maagdenpalm is een fraaie bodembedekker . Deze groene bladhoudende plant laat zich door niets van de wijs brengen: de paarsblauwe bloemen bloeien de hele winter door! In het wild vrij zeldzaam, maar een graag geziene tuinplant.
2.Winterjasmijn (Foto: Karel VERBRUGGEN)
Een opvallende verschijning in deze tijd van het jaar: de vinnige gele bloemen van de winterjasmijn. De bloei start in november en gaat door tot het einde van de winter. Hij heeft wel wat zon nodig om goed te bloeien.
3. Toverhazelaar (Foto: Karel VERBRUGGEN)
De toverhazelaar of hamamelis bloeit vanaf eind december tot in maart. De in clusters zittende bloemen hebben vier meeldraden en zijn meestal lichtgeel tot heldergeel, maar soms ook rood, oranje en roodbruin. Een bloeiende toverhazelaar geeft geen krimp ook al daalt de temperatuur tot – 25 graden.
4.Gaspeldoorn (Foto: Karel VERBRUGGEN)
Gaspeldoorn is een gedoornde groenblijvende struik en komt plaatselijk voor op zandgronden, heide of in de duinen. In sommige gebieden is hij erg zeldzaam. De goudgele geurende bloemen zijn nu te zien….
Liefst 13 dagen nadat hij in Kasterlee gespot en gefilmd was, is wolf Asterix vandaag (donderdag 13/01) opnieuw gefilmd. In dezelfde omgeving dan nog! De locatie geheim houden heeft in dit geval geen zin, omdat de pers ze al alom bekend heeft gemaakt... Wel een straffe stunt om als zwervende wolf zo lang ondergedoken te blijven in dezelfde buurt en dan ondertussen ook nog van uitsluitend wilde prooien te leven.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken, en vervolgens onderaan rechts op het icoontje met de vier pijlen om schermvullend te bekijken
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
In een goed paddenstoelenjaar is de kans groot dat je in het bos een russula ziet staan. In Nederland en België komen namelijk wel zo’n honderd soorten voor. Zelfs voor lekenogen zijn de bontgekleurde paddenstoelen makkelijk te herkennen want ze hebben meestal een felgekleurde hoed en een witte steel. De russula’s behoren tot de vroege herfstsoorten.
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
De paarse korstzwam is in ons land een zeer algemeen voorkomende zwam. De soort is het hele jaar door te vinden op verse stronken en stammen van loofbomen, maar leeft ook als parasiet op levende bomen en struiken. Het vruchtlichaam vormt plakkaten met golvende randen die enkele centimeters uitsteken. De bovenzijde van de uitstekende randen is paars met een roze rand. De randen zijn wit-donzig behaard. De onderkant is lila en wordt later bruin.
Enkele leden van de familie DAMEN gingen wandelen langs een Oost-Vlaamse kouter (grote open akker) en merkten plots een fazantenhaan op. Gewoonlijk nemen die onmiddellijk de vlucht….. maar deze kwam nieuwsgierig nader, vast van plan om zijn territorium te verdedigen! Toen hij dicht genoeg genaderd was, ging hij plots over tot de aanval en bedreigde Albano (vriend van Wout en Wout is zoon van Kattie). Toen Babs het filmpje zag, was dit haar commentaar: logisch dat die fazant zo fel tekeer gaat…. hij heeft tijdens de voorbije feestdagen al heel wat van zijn familieleden in de kerstpot zien verdwijnen !!
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Sloop oud Buntlokaal gaat van start…. (Uit: Het Nieuwsblad online)
Met het oog op de bouw van een nieuwe gymhal in Dessel start een gespecialiseerde firma vandaag met de sanering en de sloop van de oude Spinhallen (deels ook in gebruik als Buntlokaal). Omdat de oude hal deels uit asbesthoudende materialen bestaat, zullen de werken een 50-tal kalenderdagen duren.
De sanering en de sloop zullen met de nodige aandacht voor mens en omgeving moeten gebeuren, want de oude hal bestaat deels uit asbesthoudende materialen. Daarom werd een gespecialiseerd bedrijf, Renotec NV uit Geel, aangesteld om de werken van begin tot einde te coördineren. Inspecteurs van Toezicht op het Welzijn op het Werk (TWW) zullen de werken opvolgen en er worden regelmatig luchtanalyses uitgevoerd door het erkend en onafhankelijk labo Fibrecount NV.
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Er is een grote groep paddenstoelen die veel weg hebben van iets wat we alleen uit zee kennen: de koraalzwammen. Daar zitten moeilijk te determineren soorten tussen, maar er zijn er een paar waarvan je wel meteen kan zeggen wat het is. De kleverige koraalzwam is er daar één van. Deze groeit veelal op oude stronken van naaldhout en is in een jong stadium oranjegeel. En een beetje kleverig is hij dan ook. Het lijkt soms net of dat stuk hout in de fik staat ! Ook nu nog te vinden……
Vanwege de covid-pandemie was vorig jaar een pauzejaar. Nu willen we van start gaan met het feestelijke jubileumjaar. Dat doen we met een viering in de extra fraai gedecoreerde Sint Niklaaskerk op 16 januari 2022 om 9.30u. Bloemschikatelier La Floraison (Penasse Leen) en de FERM bloemschikkers realiseerden de kerkversiering
FERM Dessel wil de inwoners van Dessel meer met elkaar verbinden. Dat doen we door andere verenigingen en elke inwoner van Dessel uit te nodigen voor een lichtjeswandeling/-fietstocht op zaterdag 22 januari 2022 van 18uur tot 22uur. Neem deel met je bubbel, fiets of wandel en geniet van de vele decoraties.
Ook Natuurvereniging "Den Bunt" draagt zijn steentje bij. Samen met de Heemkundige Kring van Dessel zorgen wij voor de feestverlichting van ons nieuwe Buntlokaal (Oud gemeentehuis Dessel)
Klik op onderstaande afbeelding om alle informatie te bekijken (Pdf)
Watercrassula: goed ingeburgerd in Vlaanderen, maar nog niet in het natuurbeheer (Uit: Nieuwsbrief Natuurpunt)
Watercrassula is momenteel één van de meest problematische invasieve water- en moerasplanten in Vlaanderen. Hoewel het een klein plantje is, dat aanvankelijk makkelijk over het hoofd wordt gezien, is de problematiek rond deze soort aanzienlijk. Intussen koloniseerde de soort vrijwel geheel Vlaanderen en zitten veel beheerders met de handen in het haar.
"Een belangrijke pijler van de strijd tegen watercrassula is bioveiligheid, of m.a.w. hoe men de verdere verspreiding best voorkomt. Hiermee moet rekening worden gehouden bij betreding van locaties met watercrassula, maar ook bij elke vorm van beheeer (o.a. maaien) en bestrijding op deze plaatsen", zegt Kevin Scheers (Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek)
De flanken van de heggenmus zijn bruin gestreept en ook aan de snavel is te zien dat we hier niet met een huismus te doen hebben. Huismussen hebben een forse kegelsnavel om zaden te kraken. Heggenmussen hebben een fijn dun snaveltje, heel geschikt voor de insectenjacht.
Deze vogel vond ik in Mol op “den Boulevard” tussen de radiator van een auto die daar geparkeerd stond. Ik wist niet wat voor vogelsoort het was heb hem er voorzichtig uitgehaald. Nadat ik een foto had gemaakt, bleek het om een waterral te gaan. Ik vraag me af: waar heeft die auto hem aangereden? Marleen VAN WOLPUTTE.
De waterral is een koddige vogel die een verborgen leven leidt in het riet. Meestal hoor je alleen zijn opvallende roep die doet denken aan een varken dat gekeeld wordt. Als je geluk hebt dan waagt een waterral zich even buiten zijn schuilplaats en kun je hem zien! Hij is overwegend bruin gestreept met gestreepte flanken en een grijs voorhoofd en buik. Opvallend lange oranje-rode snavel. De waterral heeft dunne, lange tenen om gemakkelijk over plantenresten in het water te kunnen lopen. Stiekeme vogel die zich zelden laat zien. In de winter als er ijs ligt, komen ze wat meer uit de dekking en lopen ze soms over het ijs. In onze kontreien meestal waargenomen op één van de Molse Zandputten…..
Wolf Asterix wellicht ook in Dessel gespot (Het Nieuwsblad online – Maandag 3/1/2022)
Ook in Dessel is zaterdag 1 Januari een wolf gespot. Wellicht gaat het om hetzelfde dier, dat in Kasterlee werd gezien en vermoedelijk was de wolf onderweg naar het bosrijke gebied van Mol-Postel.
“Ik kreeg zondagavond en maandagmorgen meldingen binnen, dat er zaterdag ook in Dessel een wolf is gespot”, meldt burgemeester Kris Van Dijck (N-VA). “Ik heb de info doorgegeven aan Jan Loos van Welkom Wolf, die de meldingen nu verder gaat onderzoeken. Vermoedelijk gaat het om dezelfde wolf, die zaterdag in Kasterlee gespot werd. Het dier kwam wellicht via het Prinsenpark in Dessel terecht. Indien nog mensen de wolf zagen in onze gemeente, kunnen ze dit best melden en dan geven wij de info door.”
Wolf (Foto: Leo PEETERS - april 2020 ook in Prinsenpark)
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Klik op onderstaande afbeelding om dit document te bekijken.(WordDoc)
Scholeksters overwinteren deels in ons land maar trekken ook deels naar Zuidwest Europa (jonge vogels). Onder de overwinteraars in ons land vallen veel slachtoffers bij lang aanhoudende strenge vorst. Dan kan ook massale vorsttrek optreden. In februari-maart worden de broedplaatsen in het binnenland weer bezet. Het is een zwart-witte steltloper met lange oranjerode snavel en roze poten. Het zijn stevig gebouwde steltlopers die vaak aan de kust maar ook vrij algemeen in het binnenland worden aangetroffen. De verreweg hoogste dichtheden huizen in het westen van het land, vooral op kwelders maar meer regionaal ook in open polders met een afwisseling van gras- en landbouwgrond.
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
Met hun geplooide steel en hoed lijken kluifzwammen inderdaad wel op een afgekloven bot van de hond. De zwarte kluifzwam vind je vooral in bermen van dreven, meestal bij loofbomen. Door zijn donkere kleur is het een niet zo opvallende paddenstoel die tot 10 cm groot kan worden. De hoed is vaak zadelvormig, maar kan ook zo onregelmatig zijn dat hij eruit ziet als een prop papier. De grijze steel is geribbeld.
We hebben nu allemaal wat meer tijd dan normaal, dus serveert Rita DE HOUWER U af en toe een "natuurmoment".... ....en nog meer om over na te denken.... of eens goed te lachen !!
