Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Categorieën
Natuurvereniging DEN BUNT vzw
Welkom op de blog van Natuurvereniging DEN BUNT. Onze vereniging is gestart in 1981 en bestaat nu dus meer dan 40 jaar en telt ruim 200 leden in de Kempense regio. Alles wat te maken heeft met milieu, natuur en natuurfotografie, activiteiten van onze vereniging...enz. vind je terug op deze blog. En deze blog is er voor en door de leden. Wil je een bericht plaatsen, dan kan dat door mij een mailtje te sturen met de te plaatsen tekst en foto's. Volg ons ook op onze Facebookpagina.
29-09-2022
VELUWE
Edelhert - Cervus elaphus – Red deer
In de namiddag van dag 1 rijden we naar de Asseltse heide en houden halt nabij het koninklijk jachtpaviljoen” het Aardhuis”.
Opnieuw een onverwacht hoogtepunt: de vrouwelijke boswachter van het domein vervoegt ons en leidt ons naar een houten kijkwand. Met een portie eetbrokken lokt ze voor onze neus een troep damherten maar vooral een kudde edelherten. Daarop ontspint zich een spannende competitie tussen de edelherten en wordt duidelijk wie de ‘kroonspitser’ is en vooral wie hier en nu het echte “plaatshert” is. De edelherten zijn in (het begin van) de bronst en dat zullen we geweten hebben: de actieve 8-jarige bok (plaatshert) laat niets onverlet gedurende 20 u per dag en gedoogt geen enkele concurrent in zijn omgeving…
(Uit het verslag van dag 1 ons bezorgd door Adri VERSTEYNEN)
Deze grote sluipwesp heeft achteraan het lichaam een legboor die langer is dan het lichaam zelf. Alleen de vrouwelijke sluipwesp heeft een legboor. Ze legt haar eitjes in keverlarven die in hout zitten. Zodra het eitje uitkomt, voedt de sluipwesplarve zich met het weefsel van de keverlarve. De reuzensluipwesp is algemeen in België en Nederland. Ze komt van juni tot oktober voor langs bosranden en bospaden.
In het filmpje is duidelijk te zien hoe de sluipwesp haar voelsprieten gekromd tegen het hout drukt. Met reukreceptoren op de voelsprieten detecteert ze waar een larve zit. Eens de larve gevonden, klapt de legboor die in een legboorschede zit onder het lichaam. Merk op dat voelsprieten en legboorpunt gecoördineerd samenwerken om de juiste plek te vinden waar moet worden geboord. Is de boorplek gevonden dan laat de legboorschede de legboor los. En, het is enkel de legboor die diep in het hout boort om de keverlarve te steken, te verdoven en een eitje in de larve te leggen. Daarna wordt de legboor terugetrokken en opgeborgen in de legboorschede.
Paddenstoelen zijn er in vele kleuren en vormen te vinden. Zo kun je nu in het bos dieppaarse, kleine paddenstoeltjes vinden. Dat zouden amethistzwammen kunnen zijn, een soort die in de nazomer en herfst te vinden is. Amethistzwam dankt zijn naam aan de paarse kleur, net als de kleur van de edelsteen amethist. De soort wordt ook wel rodekoolzwam genoemd, een alternatieve naam die bij ons beter bekend is. Het is een bijzonder mooie paddenstoel en het is de moeite waard om er eens naar op zoek te gaan.
Wie denkt dat hij naar tropische regenwouden of verre koraalriffen moet reizen om mooie kleurtjes te spotten, heeft het mis. Ook in onze natuur lopen, vliegen en zwemmen er dieren rond die van opvallen hun handelsmerk gemaakt hebben. Kijkt U maar even mee…..
De koningsvaren is een algemene varensoort in ons land. De grote, groene planten zijn vooral te vinden op vochtige en schaduwrijke plekken: in vochtige bossen, op moerassige plaatsen en aan slootkanten. Ze kunnen wel twee meter hoog worden en behoren daarmee samen met de adelaarsvaren tot de grootse varens in ons land. Bij de meeste soorten varens zie je de sporendoosjes aan de onderkant van een blad zitten, als een poederig bruin rondje. De koningsvaren doet dat anders. Niet elk blad draagt sporen, maar er zijn speciale pluimen met de sporendoosjes. In sommige streken wordt hij dan ook wel pluimvaren genoemd. Als je deze bruine pluimen bekijkt met een loepje, is het net alsof je in een grote rechtopstaande tros minuscule druiven kijkt.
Het bruin zandoogje trapt samen met verschillende koolwitjes het zomervlinderseizoen af. Het bruin zandoogje heeft maar één generatie per jaar. Het is een algemene soort die in heel ons land voorkomt. De vlinders zijn niet kieskeurig in nectarplanten. Zij kiezen alle bloeiende planten die beschikbaar zijn. Plaatselijk kunnen heel veel vlinders samen gezien worden terwijl ze aan het eten zijn. Honderden bruine zandoogjes bij elkaar zijn geen uitzondering…. maar ik heb het nog nooit gezien !!!
De rotsridderwants is een wants uit de familie bodemwantsen. Deze soort wordt gekenmerkt door de rode vlekken met verschillende vormen op een zwarte achtergrond. Het halsschild heeft drie rode strepen die in de lengte lopen. In België is hij erg zeldzaam. Alleen in het zuiden van België wordt hij vaker waargenomen. De soort komt voornamelijk voor in warme, droge open gebieden. Hij kan zonnend worden waargenomen op de rotsen.
Waarom heeft een naaktslak een gaatje bij zijn kop?
Dit gat zie je bij de meeste landslakken en is een ademopening. Als je het gat aanraakt, trekt de slak hem snel in en blijft er niets meer van over. Dit doet hij ter bescherming. De ademopening staat in verbinding met een heuse slakkenlong. Bij de gewone huisslak zit die binnen in het huisje; bij een naaktslak in het midden van z’n lichaam. Het gekke is dat de opening tegelijk dienst doet als uitscheidingsorgaan. Eigenlijk is het dus een ademopening en anus ineen. Gelukkig zit het reukorgaan niet in de buurt, dus van stank heeft de slak geen last.
Je zou zeggen dat franse veldwespen thuis horen in Frankrijk en niet hier. Eens was dat ook zo, maar door het warmer wordende klimaat schuift het leefgebied van dit aardige wespje op naar het noorden.
De primaire mep-reactie die veel mensen hebben bij het zien van een wesp is bij deze soort niet nodig. Het franse neefje steekt niet zo snel en gaat ook terrassen niet af op zoek naar zoetigheid. De franse veldwesp heeft wel een angel maar zal deze uitsluitend gebruiken als hij(zij) zich erg bedreigd voelt. Bijvoorbeeld als je te dicht bij het nest komt.
Je herkent de franse veldwespen gemakkelijk: ze zijn wat kleiner dan onze gewone wesp en heeft oranje vleugels en oranje antennes. En als ze vliegen hangen hun oranje pootjes opvallend omlaag.
De muurrouwzwever: een ongenode gast in bijenhotels
De laatste jaren is er steeds meer aandacht voor de achteruitgang van wilde bijen. Eén van de initiatieven om het tij te keren is het aanleggen van zogenaamde bijenhotels; blokken hout met geboorde gaten of bundels van korte stengels riet. Deze vormen een kunstmatige nestgelegenheid voor onder andere behangers- en metselbijen, maar natuurlijk ook hun nestparasieten. De muurrouwzwever is zo’n parasiet en laat zich vooral nu zien.
De Muurrouwzwever (Anthrax anthrax) is één van de twintig soorten wolzwevers die in ons land voorkomen. Alle soorten zijn parasieten op eieren of larven van andere insecten, uiteenlopend van sprinkhanen en vlinderrupsen tot bijen en wespen. Verreweg de meeste soorten parasiteren op deze laatste groepen, zo ook de Muurrouwzwever. Het is een opvallende soort met donkere vleugels en een compleet zwart lichaam met, alleen bij jonge exemplaren, helderwitte vlekjes. De dieren zitten meestal op muren met de vleugels half gespreid als een deltavlieger.
De waterral is een wat geheimzinnige, schaarse broedvogel in ons land. Hij laat zich zelden zien, maar je kan hem wel horen. Uit het moeras klinkt wel eens zo'n gegil als een speenvarken
Zenuwachtig gedrag bij het foerageren naar allerlei insecten. Bij verdacht geluid spurten ze in dekking. Iets kleiner dan de waterhoen. Opvallend zijn de roodachtige puntige snavel, de vaak opgewipte staart met witte flankbandering en de lange, roodroze tenen. Beelden genomen in de schuilhut van De Gavers Harelbeke.
Roger DAMEN.
Klik op de "play-knop" om filmpje te bekijken (Geluid aan)
De schorpioenvlieg heeft haar naam niet gestolen.... !
Kenmerkend voor schorpioenvliegen is het tangvormig orgaan dat mannetjes aan het achterlijf hebben, dat omhoog gekruld wordt gedragen en dat daarom enigszins doet denken aan de staart van een schorpioen, maar geen angel heeft en verder volkomen ongevaarlijk is. Bij het vrouwtje eindigt het achterlijf spits en is niet gekruld. Ze hebben lange, karakteristiek gevlekte vleugels met een spanwijdte van maximaal 3 cm. Het totale uiterlijk heeft een duidelijke V-vorm. Het onderlijf is voornamelijk geel gekleurd, terwijl de bovenzijde getooid is met zwarte vlekken. De schorpioenvlieg leeft van zowel dierlijk als plantaardig voedsel. Ze hebben een prominente snuitvormige verlenging aan hun kop. Ze vliegen van mei tot half september.
Na recordaantal wespen kruipt nu ook de wespenspin massaal door Vlaanderen (Uit: Het Nieuwsblad van 26 augustus 2022)
Na een recordaantal wespennesten en de intrede van de Aziatische hoornaar hebben we geen tekort aan gestreepte dieren gehad deze zomer. De opmars van de inheemse wespenspin (ook tijgerspin genoemd) is voor sommigen dan misschien geen welgekomen trend. Maar wees gerust: de beestjes zijn compleet ongevaarlijk.
Klik op onderstaande foto om het volledige artikel te lezen (Pdf) Wespenspin of tijgerspin (Alle foto's: Karel VERBRUGGEN)
In de Scheldemeersen schuilen nog oude Scheldemeanders, die na het rechttrekken van de Schelde zijn overgebleven. Deze natuurparels, verscholen tussen de weiden, hooilanden en bosjes van Canadese populier vormen een deel van het beschermde landschap. En dat is er een met veel geschiedenis, met ‘Sint-Elooi’ als patroonheilige. Het kasteeldomein en de Sint-Martinuskerk van Schelderode zijn beschermd als dorpsgezicht.
Roger DAMEN
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken (Geluid aan) Klikken op eigen tempo om eventuele teksten te lezen.
Grote ratelaar - Rhinanthus angustifolius - Greater yellow-rattle
In de zomer en het begin van de herfst zijn de gele bloemen van grote ratelaar in grasvelden te vinden. De plant steekt uit boven grassen, die, voor wie erop let, opvallend laag zijn. Grote ratelaar parasiteert namelijk op grassen in de omgeving. Met zijn wortels tapt hij mineralen af van andere planten, die daardoor minder hoog worden. Dat maakt de grote ratelaar een zogenaamde halfparasiet. Je vindt hem vooral op vochtige graslanden. Het ging een tijdje slecht met de plant door intensivering van de landbouw, maar tegenwoordig wordt hij weer vaker gezien. Grote ratelaar is makkelijk uit te zaaien en geliefd bij wegbeheerders. Kijk eens of je de soort kunt vinden, en rammel er eens mee. Je hoort dan de zaden ratelen en kunt wel raden hoe deze plant aan zijn naam komt!
Pas een poging gedaan om de slangenarend in Koersel te spotten…. maar niet gezien: pech dus! In een bospad kruiste ons een hazelworm, die verstard bleef liggen. Zelfs bij een toegeworpen stuk hout om de hazelworm te doen opschrikken, bleef het reptiel roerloos.
Uit een artikel uit Kempisch Leefmilieu, het driemaandelijks tijdschrift van Valk, blijkt dat die verstarring vaak de doodsoorzaak is van reptielen die onder fietsbanden terecht komen. (Zie tekst Cartierheide).
Roger DAMEN.
Klik op de "play-knop" om filmpje te bekijken
Klik op onderstaande afbeelding om volledig artikel te lezen.
Daguitstap "Groote Peel" - Zaterdag 27 augustus 2022
Tijdens de namiddagwandeling viel het ons op dat we nog geen roofvogels hadden gezien. En net op dat ogenblik verscheen er, helaas vrij ver, het silhouet van een roofvogel. De verrekijkers en zoomlenzen in aanslag.... maar naargelang "de vogel" dichterbij kwam, bleek het om een drone, een vliegende auto of een UFO (unidentified flying object) te gaan !!
