Waarom hebben katten in 't donker "lichtgevende" ogen ?

Dat komt door een voorziening achter in de ogen waardoor het beeld wordt versterkt. Het is een licht-reflecterende laag, het TAPETUM LUCIDUM -letterlijk vertaald: "stralend tapijt", dat achter het netvlies als een spiegel werkt waardoor het licht op de retinacellen wordt teruggekaatst. Daardoor kan de kat ook het kleinste beetje licht dat het oog binnendringt tot het uiterste benutten. Van licht dat op onze ogen valt wordt en veel kleiner deel door het netvlies geabsorbeerd. Door dit verschil kan de kat in de schemering bewegingen en voorwerpen zien die voor ons volslagen onzichtbaar zijn.

Ondanks dit 's nachts zo efficiënt hulpmiddel, is het toch niet juist dat katten kunnen zien als het volkomen donker is, wat sommige mensen denken. In een pikdonkere nacht moeten ze afgaan op geluiden, de reuk en de gevoeligheid van hun bijzondere snorharen.

Uittreksel uit het Driemaandelijks tijdschrift van 'Den Dierenvriend'. Uit het Kattenboek van Desmond Morris.

Cherry, wiens oogjes vorige week nog dicht zaten, maakt het opperbest. Alhoewel ze nog steeds een kleine achterstand vertoond op de twee anderen in het nestje, gaat het steeds beter met haar. Ze eet goed en haar oogjes zijn nu reeds een paar dagen open.

Cherry in een innige omhelzing met haar pleegbroertje (zusje?)

Duidelijk is dat ze zich gelukkig voelt met de tederheid die ze ontvangt van Bieke en haar nieuwe familie. Ze komt ook voor zichzelf op want zij heeft haar favoriete tepel en die laat ze zich niet afnemen. Het ziet er dus naar uit dat dit kleine grijze poesje een kans krijgt op een mooi leventje!

Mama Cato zorgt uitstekend voor haar 3 kleine spruiten!

(Gepost door Viva op 22 mei 2006)

Ja, oeps ... want daar waren mijn 4 schalkse vriendinnen, ze kwamen nog eens kijken naar onze Daisy D-groep, om te zien hoe groot hun knuffels al geworden waren. Viva en Fernanda schrokken toen ze het nestje zagen, hoe groot ze al geworden waren en wat een verschil met 2 weken tussen - ja ... vorige week heb ik even verstek gegeven omdat ik nog niet bekomen was van mijn Aura - nog altijd niet - ik betrap me er nog regelmatig op dat ik met mijn speurneus bijna tegen de grond loop om haar niet te vertrappelen, maar helaas ... ik zie ze niet meer, ik hoor ze niet meer, ik voel ze niet meer, maar ik wed dat ze heel gelukkig is bij haar mama en broertje in de poezenhemel - in mijn hart hoor ik haar spinnen van geluk.
De dames  kwamen heel blij binnen, maar  plots had er eentje wat vergeten in de auto  (normaal van die dames om wat te vergeten) ... maar wat hadden ze 'vergeten'????  Een poezenmoederdagcadeau voor mij en mijn schatten - overvol gevuld met allerlei lekkere dinertjes, kattensnoepjes, bloemen, pralines, een foto van Darryke die vorig jaar overleden is en ook niet uit mijn gedachten gaat en een gedicht - prachtig - telkens als ik het herlees krijg ik zo'n .... ge weet wel ... een krop in de keel - aandoenlijk maar zeer lief en welgemeend.  Die dames zijn schatten, zo vinden we ze niet veel meer ...  zo oprecht - dank U lieve vriendinnen - dat we nog lang mogen vrienden blijven - friends for live!!!!!  Morgen wordt het een grote dag voor de B-groep - Babs, Balloe, Bram, Bruce en Bengel, dan krijgen zij hun eerste inenting - weer een spannend moment want dat betekent voor mij afscheid - dan mogen ze naar hun nieuwe thuis en ik moet eigenlijk blij zijn dat we die voor hun gevonden hebben - en ik hoop dat ze daar nog lang en gelukkig mogen zijn.  Ik geef ze veel liefde mee die ze kunnen doorgeven aan hun nieuw gezinnetje - het gaat hun goed. Na afscheid komt wederzien zegt men - hier is dat niet het geval - dan wordt die leegte weer gevuld door een nieuwe kroost - maar daarover weet ik nog zeer weinig maar dat lezen jullie een van de komende dagen.

(Gepost door Bieke op 15 mei 2006)

      
Daisy, knuffelend met zoontje Denzel

Zondag, op moederdag, zijn we op bezoek geweest bij Bieke om haar een 'Gelukkige Poezenmoederdag' te wensen. Een volle mand met leuke speeltjes en lekkers, werd in dank aanvaard, er vloeide ook een traantje van vreugde.
De poesjes groeien als kool en eten al wat vast voedsel. Op de kattebak gaan, kunnen ze ook al, net als moeder !

Hebben jullie al geraden hoe ze noemt?


Denzel, het katertje van Viva


Allen knus samen het buikje vullen bij mama Daisy ...

Het B-nestje zal woensdag vertrekken naar hun nieuwe thuis, moge ze een mooie toekomst tegemoet gaan vol liefde en genegenheid van hun baasjes! Volgende week komen er weer nieuwe kleine deugnieten aan, om opgevoed te worden door Bieke om ze later te kunnen plaatsen.
Daisy en haar kleintjes verhuizen dan naar de speeltuin waar er meer plaats is om te turnen.

Cato met haar 2 kleintjes

(Gepost door Mare op 15 mei 2006)

De reporters bezorgden deze mooi mand aan Bieke, die zeer verrast en ontroerd was!





Bieke genoot toen Laathi de mooie kaart voorlas met bovenstaand gedichtje ...



De mand was goed gevuld met verrassingen voor Bieke en de poezen!


Een knappe schort met daarop:
"My Cat is a full-time job"
met buidel voor een kitten!

(Gepost door Viva op 15 mei 2006)

Lieve dierenvrienden,

Volgende zondag is het Moederkesdag.
Velen onder ons hebben jammer genoeg geen mama meer en toch zouden we soms nog graag eens een kadootje aan een "moederke" geven. Wat dachten jullie van dit idee... Waarom eens geen attentie geven aan een "poezenmoederke"? Een plezier doen aan een vrouw die zoveel voor het welzijn van zwerfdieren over heeft, die er zoveel dagen van haar leven aan besteedt, al 15 jaar lang...

Een boeket bloemen, wijn of pralines kosten al snel 10 euro. Maar daar kunnen we Bieke echt geen plezier mee doen. Bieke leeft voor haar poezen. Dus waarmee kunnen we én Bieke én de dieren plezieren...

Juist, met lid te worden van Den Dierenvriend!

Dit kan al voor 10 euro per jaar en jullie krijgen haar tijdschrift om de drie maanden in je brievenbus waarin allerlei dierenweetjes staan en uitnodigingen om met Den Dierenvriend boeiende uitstappen te maken.

Voor 10 euro ben je lid, voor 15 euro ben je steunend lid, een gezinsabonnement kost je 18 euro, en voor 28 euro ben je zelfs erelid!

Moest je het fijn vinden om ook lid te worden van de grote familie van Den Dierenvriend kan je je bedrag storten op 850-8835347-03 CENTEA Edegem.

Hopelijk krijgt Bieke door jullie allemaal samen een verrassend fijne  moederkesdag!

(gepost door Laathi - maandag 8 mei 2006)

Onze reporter, Mare, maakte al twee prachtige PPS-jes voor Den Dierenvriend.

Klik op de foto's om ze te bekijken.


PPS "Het verhaal van Daisy"


PPS "Afscheid van Aura"

De eerste stapjes uit het nest!

Lieve dierenvrienden - hier het nieuws vanuit het poezenmoederhuisje - ons D-groepje is vandaag uit geweest - Daisy een beetje in paniek met een eigenaardig geluidje omdat haar nestje weg was - waar moest ze nu naar toe met haar familie????

Fernanda's tijgertje op avontuur ...

Geen nood dames, alleman is weer kompleet terug in hun vertrouwde doos -  er zijn er zelfs die al turnles hebben gehad en evenwichtsoefeningen - het was een hele ervaring - en nu zijn ze terug gaan slapen bij mama!!!! 

Turnles!

Met Cato gaat het iets beter - gisteren is Stefan nog geweest want ze maakte nog koorts en wilde daarom ook niet eten - vitamine en antibioticaspuitje en we zijn nu op goede weg maar lekkere dingen kent ze blijkbaar niet zoals verse vis, gekookte kip, zalm, tonijn ... maar we blijven proberen, eens zal het toch lukken - de aanhouder wint, zeggen ze toch, niet ?...

Dit was een beetje nieuws en tot binnenkort - groetjes voor iedereen van Bieke

Vandaag gaat het weer even minder goed met Catooke.
Bieke had een heel buffet van zalm, tonijn en ander lekkers voor haar klaar gezet. Maar moederpoes weigerde te eten. De dierenarts is vanmiddag langs geweest en Cato bleek wat koorts te hebben. Wellicht was er binnenin al een ontsteking opgetreden. Cato kreeg de nodige medicijnen toegediend en nu maar hopen dat ze straks toch een beetje zal eten. De kleine kittens stellen het ondertussen opperbest en Cato verzorgt hun met veel liefde, dit alles onder het goedkeurend oog van Bieke.

Het B-nestje maakt het ook prima. Op 17 mei krijgen ze hun inentingen en dan zijn ze klaar om door hun nieuwe baasjes opgehaald te worden. Die zitten allen natuurlijk vol ongeduld op dat moment te wachten!

Met Daisy en haar kittens is alles picobello. De vijf kittens zijn nu allemaal geplaatst. Bieke zegt dat ze heel lief zijn en het hele nestje groeit als kool en ze zijn allen gezond.

Fernanda heeft al een naam gekozen voor haar tijgertje! Maar welke blijft nog even geheim. We gaan er immers een kleine wedstrijd aan verbinden met een leuk prijsje voor degene die als eerste de naam juist raadt. Elke dag zal een tip gegeven worden. Maar daarover morgen meer!

Nu eerst onze positieve gedachten naar Catooke sturen en hopen dat zij spoedig weer sterk en gezond wordt! Als we vanavond meer nieuws hebben dan laten we het jullie onmiddelijk weten!

(Gepost door Viva op 7 mei - 12.30u)

Op de middag werd Cato geopereerd. Er bleken geen poesjes meer in haar buik te zitten, enkel de moederkoek was blijven steken. Het derde poesje is waarschijnlijk gestikt doordat de nageboorte van de tweeling niet mee was af gekomen tijdens hun geboorte. De grote vraag was of Cato na de ingreep haar twee baby's nog zou willen verzorgen. Maar zoals jullie op onderstaande foto zien, die om 16u genomen werd,  bleek dat helemaal geen probleem te zijn voor dit zorgzame dier. Een dapper moederke, onze Cato!

(bericht gepost door Laathi - zaterdag 6 mei 2006 - 19.15u)

Gisterenmiddag rond 15 uur kreeg Cato een nieuwe wee, de dierenarts kwam onmiddellijk, en Bieke en Stefan moesten helpen om het kleintje te laten geboren worden. Jammergenoeg was het dood. Toch bleek het een hele opluchting voor Cato te zijn dat ze van deze last vanaf was. Maar er zitten nog poesjes in haar buik. Dus kreeg ze weer een nieuwe spuit om de baarmoeder te activeren en antibiotica. Tot vanmorgen 9 uur is er verder niets gebeurd, dus de operatie van morgenmiddag lijkt hoe langer hoe meer onafwendbaar te worden.
We duimen voor Bieke, Cato en de twee kleintjes!

(Gepost door Laathi - vrijdag 5 mei 2006 - 11.50u)


Laatste update vrijdag 5 mei 2006

Bieke schreef:
Lieve vriendinnen, tot nu nog altijd niks - Catoke zorgt zéér goed voor de 2 kleintjes - het zijn net 2 veldmuizekes - zo klein - tijgerkens - morgen is het een beslissende dag - ben voorbereid in mijn geest en mijn hart en Stefan (de dierenarts) zal alles doen wat mogelijk is om de schade zo veel mogelijk te beperken - denk aan ons morgen rond het middaguur - ik, maar vooral ons Catoke, wij hebben uw steun nodig - bedankt!!!! Bieke

Bieke, onze gedachten zijn bij jullie!

(Gepost door Viva - vrijdag 5 mei - 23.25u)

Bij Cato is de toestand nog altijd hetzelfde. Ze verliest nog steeds bloed en is zeer onrustig. De twee kleintjes stellen het goed, maar de anderen zijn nog steeds niet in zicht...
Volgens Stefan, de dierenarts, is het mogelijk dat ze door verschillende katers bevrucht werd en dat het dus kan dat de diertjes daarom een verschillend tijdstip van geboorte hebben. Maar dit is een zeer zeldzaam geval.
Indien het mag krijgt Cato straks nog een inspuiting om de baarmoeder te activeren en misschien ook een spuit met extra voeding, want aan eten komt ze amper toe omdat ze zo gespannen is. Het dier weet niet wat er met haar gebeurt. Bieke blijft bij haar waken en haar geruststellen.

Als de poesjes er zaterdagmiddag nog niet zijn wordt het een keizersnede. Cato mag echter maar een korte tijd wegblijven van haar kleintjes want anders komen die in moeilijkheden.
De kans is klein dat haar baby's tijdelijk bij het nestje van Daisy zouden kunnen geplaatst worden omdat Daisy een redelijk zware poes is, en haar jongen al drie weken oud zijn, en dat daarom de kans bestaat dat die piepkleine diertjes van amper enkele dagen oud verpletterd kunnen worden. Dus zullen de baby's in de couveuse moeten tijdens de ingreep bij Cato.

Laat ons hopen dat het niet zover moet komen en dat er alsnog een spontane bevalling van komt...
Hier branden de kaarsjes alleszins...
Veel sterkte voor Bieke en Cato!

(gepost door Laathi - donderdag 4 mei 2006 - 13.00u)

Vannacht was alles nog rustig bij Cato, en vanmorgen lagen er plots twee kleine tijgerpoesjes aan haar buik te drinken! Maar... Cato bleek nog altijd zeer dik. Op de middag is de dierenarts gekomen en er blijken inderdaad nog meer kleintjes in haar buik te zitten. Hij gaf een spuitje om de baarmoeder terug te activeren. Het is nu al middernacht en voorlopig zijn er nog niet meer kleintjes geboren. Bieke zit bij Cato en masseert haar buik en fluistert haar zachtjes toe om de poes zo ontspannen mogelijk te krijgen in de hoop de rest van de bevalling op natuurlijke wijze te kunnen laten verlopen. Indien dit tegen morgen niet gelukt is zal een operatie noodzakelijk worden en dat zou een ramp zijn voor de reeds geboren kittens. Dus laat ons maar weer met zijn allen bidden en duimen dat Cato vannacht haar andere kleintjes op de wereld kan zetten. Je mag er niet aan denken indien dit in de vrije natuur zou gebeurd zijn. Dit zou Cato noch de baby's overleefd hebben...

Cato vanmorgen om 7u met de twee eerstgeborenen.

(gepost door Laathi - 4 mei 2006 - 0.42u)  

Cato hoopt ook op een vijfling.
Wittekes.

(gepost door Laathi op 2 mei 2006)

Morgen gaan we met zijn vieren weer op bezoek bij Bieke om jullie verder verslag uit te brengen over de stand van zaken in het gezinnetje van Daisy. De oogjes van haar kleintjes zullen nu wel open zijn en hopelijk levert dat enkele mooie foto's op.

Voorlopig ziet het er nog wel niet naar uit, maar misschien is tegen morgennamiddag de - eveneens pikzwarte - Cato al bevallen.

Lieve Cato, doe ons fotografen een groot plezier aub, en zie dat uw kroost geen zwartjes zijn. Voor mijn part zijn ze gevlekt, of ros, of wit/zwart, zelfs groen met geel bollekes, maar alstublieft toch niet effen zwart... want dat fotografeert toch zóóóóó moeilijk!

Dus laten we hopen dat Cato haar minnaar een rosse of een witte was. Of allebei. Want poezen kunnen bevrucht worden door meer dan 1 kater vandaar ook dat er in eenzelfde nest soms een heel gamma aan kleurtjes te vinden is.

Dus lieve lezers, morgennacht, of ten laatste maandag, het vervolg van "Het leven zoals het is bij ... Den Dierenvriend"

Nog een fijn weekend!

ik heb vandaag een zwarte dag gehad, maar  heb veel troostende berichten van U allen ontvangen die me kracht en moed hebben gegeven want ik zal het niet opgeven - heb vandaag slechts 2 uur nadat Aura van me heen is gegaan - een telefoontje gekregen om 3 poesjes binnen te nemen van 1 week jong maar daar ben ik nog niet opnieuw aan toe -ik voel me wel schhuldig voor het feit dat ik niet ja heb kunnen zeggen maar ik mis Aura zo - ik hoor ze overal - ik zie ze overal - ik ruik ze overal - ze had  de dagelijkse gewoonte om langs mijn broekspijp naar mijn schouders te klimmen, om dan van dat panoramisch zicht, (voor haar was het panoramisch) ze was toch nog zoooo klein - alles te kunnen volgen wat ik deed zelfs terwijl ik aan 't koken was,  in één woord alles - ze sabbelde steeds aan mijn vinger of mijn oorlelletje zoals een kindje met z'n tut - en dat is nu niet meer - waarom???? wat is er plots mis gegaan???? Niemand kan dat weten - na 5 weken intensief samenzijn - het afscheid valt me zeer zwaar en ik weet uit ervaring door de jaren heen dat ik dat elke dag kan meemaken, die poesjes zijn zo zwak als de binnenkomen, missen de moedermelk en moederliefde die niet te vervangen is - maar telkens opnieuw als er zoiets voorvalt ben ik weer die huilende sukkel die hun zo mist - en langs deze weg wil iedereen bedanken die me geschreven heeft of nog zal schrijven - het doet deugd --- Bieke  

De kleine speelse Aura is daarnet in Bieke's handen ingeslapen.
Ondanks het feit dat het een zeer dartel en aanhankelijk poesje geworden was van al zes weken oud
heeft het toch gekozen om haar broertje op te zoeken dat al meer dan een maand geleden overleed.
Hoezeer Bieke ook haar best heeft gedaan om het vondelingetje met de papfles groot te brengen en haar te koesteren met al haar zorg en liefde... het heeft niet mogen baten. We mogen echter wel niet vergeten dat Bieke en Aura gedurende de vijf weken dat ze mekaar kenden elkaars zonnestraaltjes waren. Er was weer een prachtige liefde tussen een mens en een dier opgebloeid, die niet vergeten zal worden door al diegenen die ze mogen aanschouwen hebben.

Maar zoals Bieke al heel goed weet hoort het sterven bij het leven. En een poezenasiel runnen is niet enkel wat met kleine poesjes spelen zoals sommigen wel eens durven denken. Er komt véél meer bij kijken, dat zal in de volgende weken wel duidelijk worden als Bieke meer over haar werk vertelt. Jammergenoeg hoort er dus ook regelmatig verdriet en pijn bij. Maar hoe droevig ze nu ook is, ze blijft klaar staan om de andere poesjes die momenteel in haar opvangtehuis zitten even liefdevol te verzorgen als voorheen.

We wensen Aura een mooie reis over de "Regenboogbrug", en Bieke veel sterkte en moed om door te gaan met haar prachtige werk.

Dit is de laatste foto die van Aura genomen is en Bieke vindt dat we die zeker moeten koesteren.
Vorige zondag zat ik op de grond in de grote speelkooi foto's te nemen van de bende kleine rosse poesjes en toen kwam Aura langs achter op mijn trui omhoog gekropen en nestelde ze zich guitig boven op mijn hoofd.
Het was een heerlijk speels diertje.

(gepost door Laathi op 27 april 2006)

Hallo beste dierenvrienden!

Vandaag zei Bieke mij dat de hoogzwangere poes, waar zij zondag over vertelde, vandaag werd binnen gebracht. Haar naam is Cato. Ze is zeer lief en werd achtergelaten, de mensen vertrokken met de noorderzon!  Harteloos! Ze mag nu bij Bieke komen bevallen, in haar "moederhuizeke". Het is ook een volledig zwarte, zoals Daisy, dus worden er weer enkele zwartjes verwacht al kunnen we dat natuurlijk niet met zekerheid zeggen daar we de vader niet kennen! Misschien zijn ze er zondag al! Dat wordt dan het C-nestje. Bieke mailde een paar foto's door.

Zwangere Cato

Het B-nestje waarover in een ander artikeltje sprake is (Babs - Balou - Bengel - Bram en Bruce), is reeds volledig geplaatst! Allen vonden ze al een liefdevol gezin dat nu vol ongeduld zit te wachten op hun komst.

Daisy en haar D-kittens (namen volgen nog) maken het opperbest. Vandaag zette Bieke haar lievelingetje Aura bij deze groep en dat lukte redelijk goed. Daisy bekeek het wat argwanend maar vond het best oké (voor eventjes).

Het zwart met witte poesje vooraan is Aura.
Echt "knus" vindt Daisy het niet met die vreemde in haar nest
Nog even wennen ...

Morgen gaat Bieke een nieuwe poging ondernemen, want als Daisy het zou aanvaarden zou dat heerlijk zijn voor Aura. Het gezelschap van andere kleine poesjes bij mama, die zij zo gemist heeft! Bieke heeft haar uiterste best gedaan maar ze is tenslotte geen mamapoes en kan niet geven wat ze nodig hebben.

Volgende zondag ga ik weer op pad met de andere reporters voor een mooie foto reportage. We zullen dan ook een interview van Bieke afnemen over haar werk. Volgende week is zij de thema gaste op het blogje van Madammeke en daar zal dit interview dan verschijnen.

We houden jullie op de hoogte!

Tot gauw,

Viva