Wie bij ons in het onthaal is geweest merkt ons bord op "poesjes niet aanraken aub" - sommige mensen zijn kwaad en sturen ons verwijten - "wij hebben geen ziekte zenne madam" - "..en de kindjes ook niet???" .... als we ze niet mogen vastpakken en strelen dan moeten we'r geen hebben..."  enz... enz.... Waarom doen wij dat????? Wel uit ervaring - enkele jaren geleden hebben wij bezoek gekregen van personen die naar de poesjes kwamen kijken - oké - enkele dagen later ... een vreselijke vaststelling - al mijn kleintjes, toen 36, begonnen één voor één ziek te worden - wat was er gaande???? Dierenartsen gebeld - vaststelling kattenziekte ... allemaal moeten laten inslapen ... kun je het voorstellen ... Wat was er gebeurd?? Gaan zoeken wie er daags voordien op bezoek was geweest en ja ... gevonden ... mensen waren ... bij X geweest waar kattenziekte heerste en vandaar.
Kattenziekte is een zeer sterk virus  en een aai op het kopje van een besmette poes is al genoeg om alle andere te besmetten - verschillende organen worden aangetast waaronder beenmerg, de weeerstand daalt zienderogen en maakt plaats voor andere ziektekiemen en zo worden de poezen nog zieker met de dood tot gevolg.   Had ik toen pech zei men ... jaja, ik moet die pech maar weer overwinnen en heel de zaak sluiten voor een heel jaar, ontsmetten, uitroken en noem maar op ...  Daarom zijn wij nu behoedzaam en mag niemand de poesjes aaien of aanraken.  Ik hoop dat dierenvrienden ons begrijpen.

Bieke

Beste lezers, 

Wij hebben deze week veel tegenslag gekend - er zijn enkele van onze kleintjes naar de dierenkliniek met oogproblemen - ja ... "veel te goed = half zot" zegt men en dat is echt waar - ik bedenk altijd dat ik de poesjes help maar eigenlijk begint het allemaal met die mensen die hun verantwoordelijkheid niet hebben genomen toen het nodig was - met als gevolg dat er weer poesjes op de wereld gezet werden - zo zonder meer - echt zonder meer. De mensen zeggen dan wel dat het hun poesjes niet zijn - dat ze de poesjes hebben "gevonden" - maar eerst laten nakijken door een dierenarts "neen"! Wie gaat dat betalen???? Dat is de 1-ste reactie en dan ben ik weer zo gek om ze binnen te pakken met alle slechte gevolgen vandien ... Daardoor heb ik ook nu weer een oogherpesvirus binnen gekregen en zijn er nu 7 poesjes in de dierenkliniek - hopelijk komt het goed ... De rekeningen zullen ook goed zijn - maar ik heb het er voor over als ze maar terug goed komen.

Maar nu heb ik een besluit genomen : eerst naar de dierenarts en laten goedkeuren ... dan pas mogen ze komen (als er plaats is).

Ik hoop dat de echte dierenvrienden mijn ongerustheid nu begrijpen en het mij niet kwalijk zullen nemen als ik zo reageer maar het is zo triest als je dat allemaal moet aanzien - zo'n hummelkens die lijden en dat mag niet!!!!!  Laat ons allemaal duimen voor die schatjes - misschien weet ik maandag meer !!!!

Bieke

Dit artikel verscheen in het weekblad "Familie" van 7 juni 2006, rubriek: "Lezers aan het Woord".

'Ik heb mij behoorlijk geërgerd aan een aflevering van 'Recht Van Antwoord' begin mei op VTM. Het ging over een dame die zich ontfermt over katten die door hun baasje aan hun lot zijn overgelaten en zo zwerfkatten worden. Haar inzet is bewonderenswaardig. Ik vond de reacties van de tegenpartij in het programma zeer kwetsend en ontmoedigend.'
'Ik plaats gemiddeld 100 kittens per jaar en werk telkens als ik een goede thuis vind met een contract waarin de adoptanten zich verplichten de poes te laten steriliseren om overpopulatie te voorkomen. Getraumatiseerde poezen bestaan niet, volgens de wijzen. Zij lachten dat zelfs weg. Ik weet zeker dat die wijzen nog nooit een getraumatiseerde poes gezien hebben, laat staan dat ze geprobeerd hebben er één te benaderen. Ik heb er zelf één in huis genomen en met héél veel liefde en geduld ben ik erin geslaagd er een lieve, zachte huispoes van te maken.'
'Waarom mogen mensen die duidelijk geen kennis of ervaring hebben als wijzen zetelen in programma's? Dieren zijn geen mensen en hebben een speciale inzet nodig. Wij, dierenliefhebbers, zetten ons voor 200% in voor dieren die door anderen gedumpt werden. Mensen zouden ons beter steunen voor ons werk en onze inzet en ons aanmoedigen in plaats van te ontmoedigen. De wijzen noemden de liefde voor de dieren een slaafse liefde... Daar hebben wij dan zelf voor gekozen. Inderdaad, wij gaan niet op reis. Onze vakantie is de trouwe liefde en onvoorwaardelijke vriendschap van de dieren.
Ieder zijn keuze, toch?'
Bieke Baerts - voorzitter Den Dierenvriend Edegem

(Gepost door Fernanda op 16 juni 2006)

Verschillende vaders

Jonge poezen zijn geslachtsrijp tussen 5 en 12 maanden oud, katers op een leeftijd van 7 tot 12 maanden.Een poes kan tot 3 keer per jaar drachtig worden.De poes signaleert met haar stem wanneer ze bereid is om intiemer contact te leggen. Als er meerdere mannetjes in de buurt van de poes zijn, nemen ze het, vaak met geweld, tegen elkaar op tot een van de mannetjes als enige partner overblijft. Soms is het een verslagen mannetje dat met de poes copuleert, terwijl de kampioen nog aan het vechten is. De voorkeuren van het vrouwtjesdier kunnen ook een rol spelen, zonder enige aandacht voor de hiërarchie die er ontstaan is tussen de mannetjes.

Het is ook mogelijk dat een poes verschillende jaren trouw blijft aan dezelfde kater of dat ze daarentegen in één seizoen copuleert met verschillende mannetjes van alle rangen -het kan zelfs gebeuren dat de kittens die daarna geboren worden van verschillende vaders zijn.

Vandaar dat sommige kittens in éénzelfde nestje verschillend van tekening kunnen zijn.

Uit het boek : ' De kat' - Jean-Luc Renck

(Gepost door Mare op 11 juni 2006)

Daisy, genietend van de avondzon in onze tuin ...

De vriendschap tussen Dréke en Daisy begint stilaan vorm aan te nemen . Geregeld haalt ze nog uit naar hem, zeker als hij te dicht nadert naar haar zin, maar het betert! Toen Dréke op mijn schoot zat, kwam ze,  gezellig, vlak voor mij op mijn buro liggen. Ze snuffelde aan zijn pootjes en legde de hare boven op die van hem! Dréke hield bijna zijn adem in, bewoog niet en bekeek het vol verwondering. Ik nam zijn pootje en streelde daarmee minutenlang het kopje van Daisy. Die genoot zichtbaar van die zachte, wollige poot, met gesloten ogen. Ja, het komt zeker goed tussen die twee! Beiden lopen me overal achterna, het zijn mijn schaduwen . Ik liet Daisy vandaag ook voor het eerst in 8 weken weer eens buiten. Ze klauterde al eens in haar boom en besnuffelde de struiken. Maar van het moment dat ik aanstalten maak om binnen te gaan is ze mij al voor, zo bang is ze dat ik haar zou buiten sluiten. Stilletjes aan wordt het weer een huisje weltevree tenhuize Viva ...

Leven als kat en hond ...

De thuiskomt  met Daisy en Denzel verliep goed. Ze waren al direct aan het eten en hun nieuwe thuis aan het verkennen. De grote verrassing was Daisy, die mij direct aanvaardde en uitgebreid wou gestreeld worden. Tien minuten aan een stuk en ze had er nog steeds niet genoeg van . Als ik Denzel wou strelen kwam ze altijd gauw tussen beide, "zij" wou mijn aandacht!

Met Denzeltje zelf mag ik doen wat ik wil, nog geen enkele keer blaasde hij of gebruikte hij zijn nageltjes tegen mij, een echt lief voddenpopje . Ik mocht hem al helemaal kammen, terwijl hij spinnend zat te genieten. Beiden gebruiken ook al van dag één de kattenbak. Amai, hebben die een goede opvoeding van Bieke gekregen .

Maar dan ... ons Dréke. Hij zou zoooo graag vriendjes met hun worden! Van bij het eerste oogcontact met Denzel was de strijd al beslist. Dréke gaf zich onderdanig over aan dat zwarte, kleine monster . Om het half uur probeert hij zachtjes kwispelend en op een respectabele afstand toenadering te zoeken maar Denzel is razend op hem. Ook voor Daisy is het oorlog. Dréke begrijpt er niets van. Een beetje in de war denkt hij toch dat ze een spelletje spelen, want zeg nu zelf: op hem kan toch niemand kwaad zijn? Maar voor de poezen is het bittere ernst ...

Daisy en Denzel hebben mijn vensterbank in de keuken al volledig ingepamld.


Dréke probeert Daisy vanop veilige afstand te overhalen om vriendschap te sluiten ...


Daisy heeft daar voorlopig absoluut geen zin in!


Denzel bekijkt het tafereel nieuwsgierig ...


Hij vindt Dréke nog veel akeliger en laat dat duidelijk merken!!


Dréke met één pootje omhoog, niet wetend wat te doen tegen zoveel vijandschap ... Doet ze dit om te spelen?


Make? Menen die dat nu?
Waarom zijn die zo kwaad op mij?
Ik wil zo graag vriendjes worden!


Dréke blijft minuten lang "mooi vragen" ...
Denzel geeft niet toe, hoe ontzettend lief hij ook is voor ieder mens, hij moet niks van honden hebben!


Denzeltje aan de krabpaal!


Moeder en zoon spelen graag tesaam ...
Toch nadert het afscheid.

Cato zoekt een thuis!
Wij vonden nog niemand en deze poes verdient een liefdevol gezin!


Lieve Cato met haar 2 kleintjes

Mijn naam is Cato. Ik ben een lief zwart katinneke - ik was niet meer welkom omdat ik zwanger was (verantwoordelijkheid gemist). Ik ben bij Bieke mogen bevallen omdat de dierenarts vertelde dat ik hoogzwanger was en inderdaad - met veel problemen ben ik de gelukkige mamapoes geworden van 2 kleine gestreepte poesjes. Sinds woensdag heb ik een weeskindje - Cherry -  bijgekregen - ik vind het zalig om voor deze 3 kleintjes te kunnen zorgen! Als mijn kindjes groot genoeg zijn, zoek ook ik een goeie thuis waar ik de liefde kan geven die ik van Bieke heb meegekregen. Wilt U mij ??? 

Cato aanvaarde het grijze weespoesje met veel liefde ...
Het is een poes met een zeer lief en zacht karakter.

(Gepost door Bieke op 19 mei 2006)

(gepost door Laathi op 2 juni 2006)

Afscheid nemen valt zwaar en moet je verwerken - Aura en Cherry zijn over de regenboogbrug en samen hebben ze ervoor gezorgd dat ik niet te lang om hun zou blijven treuren. Er is weer een nestje van maar liefst 5 broertjes en 1 zusje binnengekomen! Ze zijn zeer mooi en nadat ze hier een paar weken kunnen aansterken hebben, met de nodige verzorging en liefde, zoeken wij daar ook een goede thuis voor. Dit zal pas in de 2-de helft van juni zijn, na de inenting. Een foto volgt straks!  

De kat : geluksbrenger of niet ?

De zwarte kat heeft in het bijgeloof tegenstrijdige rollen. Bij de Perzen wordt men gek als men een zwarte kat lastig valt. Bij de hedendaagse Turken kondigt zij een discussie aan. In de Verenigden Staten trekt zij de bliksem aan. In het Westen zien veel bijgelovigen haar als slecht voorteken, maar in verschillende streken van Frankrijk en de Benelux brengt zij geluk. In Wallonië is de geboorte van een zwarte kat een gunstig teken, maar die weggeven, leidt tot problemen. In Groot Brittannië heeft het dier een gunstige invloed op de liefde, de zaken, het spel. Karel de 1 st, koning van Engeland, Schotland en Ierland, begreep dat zijn geluk op was toen zijn zwarte kater stierf: de dag na haar overlijden werd de koning aangehouden en een maand later werd hij ter dood veroordeeld. Voor sommige had Churchill zijn succes te danken aan zijn voorkeur voor zwarte katten. In de jaren '40 gaf men bij de Angelsaksen nog een zwarte kitten cadeau als geluksbrenger aan een piloot, een acteur of jong koppel. De Britse bijgelovige is -net als de Spaanse torero- bang als de kat wit is.

Uit het boek: 'De kat' Jean-Luc Renck

Weer droefenis ten huize van Bieke. Cherry, die zo liefdevol werd geadopteerd door Cato, heeft het niet gehaald ...

Cherry tussen haar 2 pleegzusjes

Bieke schreef ons:

Lieve vriendinnen, zoals ik het van deze middag voelde aankomen, is mijn gevoel weer waar - ik heb vandaag afscheid moeten nemen van mijn lief Cherryke - ik zag het aankomen, voelde dat ze afscheid had genomen - heb geprobeerd met extra voeding en vocht maar zij is naar haar broertje vertrokken - ze heeft toch, van haar 30 dagen op aarde,  bij een lieve moeder-poes Catoke alle liefde en moedermelk gekregen - Catoke was zo goed voor haar maar het heeft niet mogen zijn - Catoke heeft het ook aangevoeld - we hebben het allebei begrepen -  ze is op de regenboogbrug -  vertrokken en groet ons allen - ik hoop dat ze daar gelukkig mag zijn - het is zo moeilijk afscheid te nemen - maar het moet - het is de tweede keer dit seizoen en ik hoop dat het de laatste keer zal zijn - het doet zo'n pijn - ze was zo lief en zo mooi - maar ik weet het, tegen de natuur kan ik niet op -  telkens opnieuw weet ik voor dat ik begin dat het zo kan eindigen maar toch ...... ik zal het moeten leren aanvaarden - het is niet makkelijk - ik moet er mij bij neerleggen.

Wij wensen Bieke heel veel sterkte.

(Gepost door Viva op 31 mei 2006)

Ja, ja ... weer uitbreiding in het poezenmoederhuizeke - er zijn weer 4 kleine poesjes binnengebracht - gelukkig hebben ze tot vandaag nog bij mamapoes kunnen blijven en wordt zij door dierenvrienden naar de dierenarts gebracht om verdere uitbreiding te voorkomen - het zijn poesjes van om en rond de 5 weken - geslacht en beschrijving geef ik u later als ze tot rust gekomen zijn - het zijn weer mooie schatjes - hierboven een fotooke!

(Gepost door bieke op 27 mei 2006)

Daisy als liefhebbende pleegmoeder laat de vreemde vijfling aanliggen ...

Het is vandaag weer een heuglijke dag - wat zijn dieren toch verdraagzaam  -  nee meer ... wat zijn ze ontvankelijk voor anderen zonder voorwaarden of regels! Onze Daisy die haar pootjes vol heeft met hààr vijfling heeft vandaag de andere vijfling aanvaard en ze mogen zelfs allemaal aanliggen - natuurlijk niet zo lang als voordien, want nu zijn er 10 kittens die van mamapoes willen genieten en zijzelf heeft er deugd van - kijk zelf maar!

Teatime, Daisy geniet er van!

Tien kinderen om te voeden!
Gelukkig eten de kittens ook al vast voedsel!



(gepost door Bieke op 26 mei 2006)

Wij hebben een vijfling binnengekregen, vorige week vrijdag - een uitbundig kwintet zou ik kunnen zeggen, levendig, uitbundig ... soms echt niet om aan te horen! Ik heb geprobeerd om de poesjes van deze hyperspeelse bende één voor één in de grote loopren te plaatsen. Dat was voor mij eerst even uitproberen omdat onze lieve Daisy met haar vijfling daar al vertoeft sinds vorige week en ik eerst moest zien of het wel zou lukken - en ja hoor ... wat had ik weer even geluk! Daisy negeert ze allemaal - meer zelfs : ze mogen samen met haar kittens spelen, eten en slapen - is dat niet fantastisch????  Wat zijn dieren verdraagzaam!!!! Ze geven zoveel liefde - onvoorwaardelijke liefde. Voor die vijf nieuwe poesjes hebben wij ook reeds een adoptiegezin gevonden en zoals jullie eerder al konden lezen heeft ook onze Bram een goede thuis gevonden!!!!! Volgende week wordt onze kittencrèche weer uitgebreid - wat het gaat worden weet ik nog niet maar ik hou jullie zeker op de hoogte!  Ook onze lieve Cato gaat een mooie toekomst tegemoet want ook op haar wacht een nieuw begin bij lieve mensen wanneer de 3 kleintjes volledig op eigen pootjes kunnen staan!

Ik verwacht zondag de reporters, die komen op bezoek samen met de winnares van onze wedstrijd, Leona en dan komen er natuurlijk weer nieuwe foto's. Nog effekens geduld!!!!!

(Gepost door Bieke op 25 mei 2006)

Waarom hebben katten in 't donker "lichtgevende" ogen ?

Dat komt door een voorziening achter in de ogen waardoor het beeld wordt versterkt. Het is een licht-reflecterende laag, het TAPETUM LUCIDUM -letterlijk vertaald: "stralend tapijt", dat achter het netvlies als een spiegel werkt waardoor het licht op de retinacellen wordt teruggekaatst. Daardoor kan de kat ook het kleinste beetje licht dat het oog binnendringt tot het uiterste benutten. Van licht dat op onze ogen valt wordt en veel kleiner deel door het netvlies geabsorbeerd. Door dit verschil kan de kat in de schemering bewegingen en voorwerpen zien die voor ons volslagen onzichtbaar zijn.

Ondanks dit 's nachts zo efficiënt hulpmiddel, is het toch niet juist dat katten kunnen zien als het volkomen donker is, wat sommige mensen denken. In een pikdonkere nacht moeten ze afgaan op geluiden, de reuk en de gevoeligheid van hun bijzondere snorharen.

Uittreksel uit het Driemaandelijks tijdschrift van 'Den Dierenvriend'. Uit het Kattenboek van Desmond Morris.

Cherry, wiens oogjes vorige week nog dicht zaten, maakt het opperbest. Alhoewel ze nog steeds een kleine achterstand vertoond op de twee anderen in het nestje, gaat het steeds beter met haar. Ze eet goed en haar oogjes zijn nu reeds een paar dagen open.

Cherry in een innige omhelzing met haar pleegbroertje (zusje?)

Duidelijk is dat ze zich gelukkig voelt met de tederheid die ze ontvangt van Bieke en haar nieuwe familie. Ze komt ook voor zichzelf op want zij heeft haar favoriete tepel en die laat ze zich niet afnemen. Het ziet er dus naar uit dat dit kleine grijze poesje een kans krijgt op een mooi leventje!

Mama Cato zorgt uitstekend voor haar 3 kleine spruiten!

(Gepost door Viva op 22 mei 2006)

Ja, oeps ... want daar waren mijn 4 schalkse vriendinnen, ze kwamen nog eens kijken naar onze Daisy D-groep, om te zien hoe groot hun knuffels al geworden waren. Viva en Fernanda schrokken toen ze het nestje zagen, hoe groot ze al geworden waren en wat een verschil met 2 weken tussen - ja ... vorige week heb ik even verstek gegeven omdat ik nog niet bekomen was van mijn Aura - nog altijd niet - ik betrap me er nog regelmatig op dat ik met mijn speurneus bijna tegen de grond loop om haar niet te vertrappelen, maar helaas ... ik zie ze niet meer, ik hoor ze niet meer, ik voel ze niet meer, maar ik wed dat ze heel gelukkig is bij haar mama en broertje in de poezenhemel - in mijn hart hoor ik haar spinnen van geluk.
De dames  kwamen heel blij binnen, maar  plots had er eentje wat vergeten in de auto  (normaal van die dames om wat te vergeten) ... maar wat hadden ze 'vergeten'????  Een poezenmoederdagcadeau voor mij en mijn schatten - overvol gevuld met allerlei lekkere dinertjes, kattensnoepjes, bloemen, pralines, een foto van Darryke die vorig jaar overleden is en ook niet uit mijn gedachten gaat en een gedicht - prachtig - telkens als ik het herlees krijg ik zo'n .... ge weet wel ... een krop in de keel - aandoenlijk maar zeer lief en welgemeend.  Die dames zijn schatten, zo vinden we ze niet veel meer ...  zo oprecht - dank U lieve vriendinnen - dat we nog lang mogen vrienden blijven - friends for live!!!!!  Morgen wordt het een grote dag voor de B-groep - Babs, Balloe, Bram, Bruce en Bengel, dan krijgen zij hun eerste inenting - weer een spannend moment want dat betekent voor mij afscheid - dan mogen ze naar hun nieuwe thuis en ik moet eigenlijk blij zijn dat we die voor hun gevonden hebben - en ik hoop dat ze daar nog lang en gelukkig mogen zijn.  Ik geef ze veel liefde mee die ze kunnen doorgeven aan hun nieuw gezinnetje - het gaat hun goed. Na afscheid komt wederzien zegt men - hier is dat niet het geval - dan wordt die leegte weer gevuld door een nieuwe kroost - maar daarover weet ik nog zeer weinig maar dat lezen jullie een van de komende dagen.

(Gepost door Bieke op 15 mei 2006)

      
Daisy, knuffelend met zoontje Denzel

Zondag, op moederdag, zijn we op bezoek geweest bij Bieke om haar een 'Gelukkige Poezenmoederdag' te wensen. Een volle mand met leuke speeltjes en lekkers, werd in dank aanvaard, er vloeide ook een traantje van vreugde.
De poesjes groeien als kool en eten al wat vast voedsel. Op de kattebak gaan, kunnen ze ook al, net als moeder !

Hebben jullie al geraden hoe ze noemt?


Denzel, het katertje van Viva


Allen knus samen het buikje vullen bij mama Daisy ...

Het B-nestje zal woensdag vertrekken naar hun nieuwe thuis, moge ze een mooie toekomst tegemoet gaan vol liefde en genegenheid van hun baasjes! Volgende week komen er weer nieuwe kleine deugnieten aan, om opgevoed te worden door Bieke om ze later te kunnen plaatsen.
Daisy en haar kleintjes verhuizen dan naar de speeltuin waar er meer plaats is om te turnen.

Cato met haar 2 kleintjes

(Gepost door Mare op 15 mei 2006)

De reporters bezorgden deze mooi mand aan Bieke, die zeer verrast en ontroerd was!





Bieke genoot toen Laathi de mooie kaart voorlas met bovenstaand gedichtje ...



De mand was goed gevuld met verrassingen voor Bieke en de poezen!


Een knappe schort met daarop:
"My Cat is a full-time job"
met buidel voor een kitten!

(Gepost door Viva op 15 mei 2006)

Lieve dierenvrienden,

Volgende zondag is het Moederkesdag.
Velen onder ons hebben jammer genoeg geen mama meer en toch zouden we soms nog graag eens een kadootje aan een "moederke" geven. Wat dachten jullie van dit idee... Waarom eens geen attentie geven aan een "poezenmoederke"? Een plezier doen aan een vrouw die zoveel voor het welzijn van zwerfdieren over heeft, die er zoveel dagen van haar leven aan besteedt, al 15 jaar lang...

Een boeket bloemen, wijn of pralines kosten al snel 10 euro. Maar daar kunnen we Bieke echt geen plezier mee doen. Bieke leeft voor haar poezen. Dus waarmee kunnen we én Bieke én de dieren plezieren...

Juist, met lid te worden van Den Dierenvriend!

Dit kan al voor 10 euro per jaar en jullie krijgen haar tijdschrift om de drie maanden in je brievenbus waarin allerlei dierenweetjes staan en uitnodigingen om met Den Dierenvriend boeiende uitstappen te maken.

Voor 10 euro ben je lid, voor 15 euro ben je steunend lid, een gezinsabonnement kost je 18 euro, en voor 28 euro ben je zelfs erelid!

Moest je het fijn vinden om ook lid te worden van de grote familie van Den Dierenvriend kan je je bedrag storten op 850-8835347-03 CENTEA Edegem.

Hopelijk krijgt Bieke door jullie allemaal samen een verrassend fijne  moederkesdag!

(gepost door Laathi - maandag 8 mei 2006)