Wees voor even een vlinder en zweef heel licht Van het ene naar het andere gedicht Voel je daarbij vrij en prettig op vertrouwd terrein Gooi alles van je af en probeer jezelf te zijn Probeer met het lezen de natuur te proeven En voel hoe heerlijk het is om op mijn blog te vertoeven
@ Denkertje
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Wij leven onder onvolmaaktheden en zijn zelf onvolmaakt, daarom moeten wij elkaar kunnen vergeven
Als iedereen aan de andere vergaf wat hij aan zichzelf vergeeft, dan zouden we een ideale wereld hebben
Vrienden komen vaak van een onverwachte kant sommigen lopen in cirkels anderen zie ik steeds kleiner worden als zij uit mijn leven weglopen
Een vriend is iemand die je verleden kent, in je toekomst gelooft, je vandaag accepteert zoals je bent
De Zee
Ik wil alleen zijn met de zee Ik wil alleen zijn met het strand Ik wil mijn ziel wat laten varen niet mijn lijf en mijn verstand
Ik wil gewoon een beetje dromen rond de dingen die ik voel en de zee, ik weet het zeker dat ze weet wat ik bedoel
Ik wil alleen zijn met de golven Ik wil alleen zijn met de lucht Ik wil luisteren naar mijn adem Ik wil luisteren naar mijn zucht
Ik wil luisteren naar mijn zwijgen daarna zal ik verder gaan en de zee, ik weet het zeker zal mijn zwijgen wel verstaan
@ Denkertje
Denken
Eerst dacht ik niet aan denken Dat heb ik toen gedaan maar twee seconden later dacht ik er tóch weer aan
Nee, zo eenvoudig is dat niet Want weet je, wat je doet je denkt er óók aan als je denkt dat je er niet aan denken moet
Mijn web
dunne draden wil ik spinnen tot een heel mooi web
in het duister opgehangen waarin ik mezelf kan vangen
dunne draden die mij dragen zachtjes wiegend in de wind
nooit meer wil ik me bevrijden voel me geborgen als een kind
De liefde is zo mooi op zoveel manieren te beleven liefde is vertrouwen hebben en je aan elkaar durven te geven
Voor alle nabestaanden van ramp MH 17 dit kaarslicht Voor al het menselijk leven dat is ontwricht Al die onschuldige levens die verloren zijn gegaan Aan alle zielenpijn en intens verdriet dat is ontstaan Mijn woorden brengen hun niet weer tot leven Maar ik hoop dat ze wel kracht en troost zullen geven
@ Denkertje
17-07-2014
Spiegelbeeld
Dat beeld in de spiegel, dat ben jij Het ontlokt verbaasheid in mij Toon je mij wel de ware realiteit Of schep je wazige onwerkelijkheid Je eerste ontmoeting met je eigen persoonlijkheid Je bent nu verbonden voor altijd Een leuke ervaring om met jezelf kennis te maken Spannend om je eigen spiegelbeeld aan te raken Dan voel je van binnen de adrenaline opkomen Ervaar dit zoals je nog nooit eerder hebt waargenomen Laat je door deze magische wereld omgeven Het zal je gezelschap houden de rest van je leven
@ Denkertje
Liefde floreert niet goed onder uitoefening van sterk dominant gedrag Dan neem ik een besluit, die men meestal niet van mij verwachten mag Ik ben altijd blij dat ik dan zelf de stap heb genomen Niet altijd gemakkelijk om tot zo'n besluit te komen Ondanks dat mijn hart hierdoor van slag raakt Ben ik toch blij dat ik die keuze uiteindelijk heb gemaakt Met respect en liefde naar de ander toe, heb ik toch niets verkeerd gedaan Jammer, dat mijn goede bedoelingen niet worden gewaardeerd en verstaan Dan lokt mijn vrijheid weer en besluit ik om weer alleen verder te gaan Met vol vertrouwen door het leven, wil ik mijn vleugels uitslaan Ik fladder als een vlinder vrij ongebonden door de tijd Elke dag is een nieuw begin met een nieuwe mogelijkheid
@ Denkertje
Uit het teder gevoel van mijn hart
Gedichten
WELKOM
Ga op ontdekkingsreis door een groene oase van gedichten en geef je over aan
een ongekende blijde rust
Wat leuk dat je de wonderlijke wereld bezoekt van "Denkertje". Gedichten schrijven is één van m'n favoriete bezigheden. Heerlijk afdwalen op de krachten van je eigen inspiratie. Ik wens je veel plezier met het lezen van mijn gedichten.
Ik zou het erg leuk vinden wanneer je een reactie zou plaatsen in mijn gastenboek.
Met vriendelijke groet, Denkertje
14-09-2023
Vlinders
Vlinders
Ze zijn zo levenslustig en vol ijverzucht Mijn sympathieke oogappeltjes in de lucht Ze fladderen met al hun liefde om mij heen Verwarmen mijn hart als geen één Maken mij gelukkig en blij met hun lieve lach Kleuren net als de regenboog mijn dag Ze laten elk hart tussen hemel en aarde zweven Wie weten er beter te genieten dan vlinders in het leven
@ Denkertje
Zo van het ene op het andere moment Zijn ze er altijd als je ze nodig bent
Als een vlinder bij jou wil neerstrijken, wil dat zeggen Dat ze haar geluk en vertrouwen in jouw handen wil leggen Dat ze jou bemind, jou liefheeft en adoreert Maar ook dat je haar kwetsbaarheid accepteert Wanneer jij denkt dat gevoel te moeten ondermijnen Zal ze haar vleugels oplichten en voorgoed uit je leven verdwijnen
Liefde is als een roos, ze bloeit in jouw hart alleen Bemind en geliefd met alle doornen om haar heen Zo mooi en betoverend dat ze altijd je hart zal stelen Ze wil graag haar geluk en warmte met jou delen Ze verleidt jou met al haar charme in het leven Brengt vreugde en tederheid die alleen zij kan geven Ze fleurt alles op en laat even mijn zorgen verdwijnen Laat het zonlicht en glans in mijn hart schijnen Zo mooi, zo liefdevol én zo rood als wijn Als ze steekt in het hart en dan voel je haar diepe pijn
De stilte is aan stukken gescheurd De lucht is in no time zwart gekleurd Een zwerm vogels bezorgen mij kippenvel Met hun angstaanjagende schouwspel Een groep vogels die door het luchtruim schallen Een massa die zich in spiraalvorm uit de lucht laten vallen Dan weer bewegen als één geheel door de lucht Een spectaculaire choreografie in fascinerende vogelvlucht
In alle stilte wiegt het land nog zacht in haar natte dromen Met haar gouden zonnestralen is ze aan de horizon gekomen Een vuurbol van licht, nog steeds half, spoedig rond Verspreidt haar licht uitbundig in de morgenstond Ze is een ware lust voor het oog als je haar ontmoet Alles lijkt mooier en blijer door haar oranjerode gloed
Als ik je wil observeren, dan heb ik pech Want voordat ik het weet ben je alweer weg Je blijkt zo vlug met je vleugels heen en weer te gaan Dat het haast onmogelijk is om jou gade te slaan Even kan ik dan een glimp van jou opvangen Als je stilletjes in de lucht blijft hangen Per seconde sla je met je vleugels 70 tot 80 keer Van bloem tot bloem, wat een energie, telkens weer Je bent onrustig, zenuwachtig, een levenslustig exemplaar Het lijkt wel net of ben je onvermoeibaar Met je supersnelle vlinderslagen zie ik je afdalen Met je lange roltong weet je nectar uit elke bloem te halen
Wat een betoverend gezicht als alle lichtjes plots aangaan Waar komen deze spaarlampen van de natuur toch vandaan Het is net of ze zo uit het heelal op aarde zijn geland Fonkelende vuurtjes, die doen denken aan een sprookjesland Romantische vonkjes om partners naar zich toe te lokken Een betoverend schouwspel die mijn adem doet stokken Deze lichtjes geven in de duisternis een bijzondere lichtglans Een happening als ze zich na zonsondergang opmaken voor hun dans
Ze reikt ons haar hand Nodigt ons uit, zo uitdagend en elegant Een wonderbaarlijke schepping, zo bijzonder Toont aan ons haar allergrootste wonder Ze laat ons genieten van haar stilte en schoonheid Verandert razendsnel door de tijd Verwarmt door de zon en verfrist door de regen Gaat ze haar gang, zal zich levenslang voortbewegen Doordat ze ons lucht om te ademen wil schenken Moeten we dan niet zuinig op haar zijn en beter om haar denken
Weet je uit mijn hart regent het bloemen Is dat niet liefdevol en begerenswaardig te noemen Vind je dat niet heerlijk zo'n geurige bloemenzee Geniet er net zo van als jou en ben er gelukkig mee Jij hebt er voor gezorgd dat het nu bloemen regent elke dag Diep uit mijn hart van het eerste moment dat ik je zag
Ik bracht dit bloemenkleed vol geuren en warmte voor je mee Laten we vol overgave duiken in mijn bloemenzee
Meestal is er iets dramatisch wat eraan vooraf gaat Dat je niet iemand opnieuw in je leven laat Je moet geen enorme muur om je heen bouwen Maar leren om een ander te vertrouwen Je zult zelf de muur beetje bij beetje moeten afbreken Je angsten laten varen en nieuwe energie erin moeten steken Waarom probeer je niet aan jezelf toe te geven En laat je niet weer iets moois toe in je leven Afsluiten voor liefde dat bestaat niet Dan lieg je tegen jezelf en doe je jezelf verdriet Want liefde is een gevoel net als je hart dat klopt Wat inhoudt dat je niet kunt kiezen wanneer dit stopt
@ Denkertje
Je moet wel echt en oprecht weer om iemand geven Anders laat je ander met een teleurstelling leven
Een pijl zet koers en suist door het hemelsblauw Op weg naar het warme hart van jou Die zo snel is dat je hem nauwelijks hoort Totdat hij plots je hart van binnen doorboort Raakt je hart dan ineens daardoor van slag Dan weet je het is 14 februari ... Valentijnsdag Overmand door mijn genegenheid kun je zeker de wereld aan Mensen die mij dierbaar zijn, blijven altijd in mijn hart bestaan Want heel erg diep in mijn hart zul je geborgen zijn Voor altijd en niet alleen met Valentijn
Vind je mijn twinkeltjes in mijn ogen leuk of houden ze je in de ban elke keer Of nodigen ze je steeds uit en doen ze verlangen naar meer Kijk altijd in het blauwe van mijn ogen wat er staat geschreven Weet je wat leuk is hoe jezelf weerspiegeld in de mijne wordt weergegeven Weet je dat liefde vertrouwd en eerlijk is als twee ogen zo hemelsblauw Waar liefde puur uit ogen spreekt die vergeet je je leven niet zo gauw Misschien wil je wel verdrinken in mijn ogen met het diepe blauw Maar weet en vergeet nooit dat ze zo stralen alleen voor jou
Je groeit in tal van lagen boven elkaar. Dakpansgewijs in groepjes ben je te bewonderen het hele jaar Je mooie fraaie hoeden die overal boven uitspringen Je begerenswaardige fraaie gekleurde ringen Je fluweelzachte haren die zo zijdeachtig glansen In gedachten zie ik de elfjes boven jouw stoeltjes dansen Geen gekkere talrijke hoedjes die meer tot de verbeelding spreken Wijd verbreid, een verrijking voor de natuur die niet mogen ontbreken
Vlieg met mijn witte vleugels door de lucht Draag de vrede altijd mee op mijn eindeloze vlucht Volg altijd het pad van de sterren én het licht van de maan Dan kan niets de vrede nog in de weg staan Ver van alle ellende op aarde, onnodig geweld overal Koester vrede op aarde, zo zuiver als kristal Probeer dit altijd zorgvuldig te bewaren in het leven Zodat je dit moois aan iedereen kunt doorgeven Ik hoop met mijn boodschap die uit mijn hart straalt Dat iedereen geniet van de stilte en vreugde die op aarde neerdaalt
Adembenemend, rijk bloeiend en zo trots als een pauw Je bent nog mooier dan het allermooiste hemelsblauw Fascinerend, tintelend en briljant zoals jij je onderscheidt Geef je mij een gevoel van harmonie, vrede en genegenheid Je eigenheid, je mate van mysterieusheid, zo apart Jouw innig blauw treft mij steeds weer diep in het hart Er komt een tijd dat het met jouw rijke bloei minder gaat Dat je de liefde varen laat en een nostalgisch gevoel achterlaat
Ze bloeien al geruime tijd niet meer De ijsbloemboeketten van weleer Alleen bij bittere kou en bij volle maan Zie je de mooiste creaties op de ramen ontstaan Wat met kleine ijskristalletjes begint hier en daar Groeit alom uit tot een gefascineerd exemplaar Met de uiterste zorg en precisie gemaakt Glinsterende schoonheden waardoor ik word geraakt Prachtige varens en fantasievormen, echt bijzonder Bloemen die in de winter bloeien, blijft een wonder
Ik wil met jou dansen op de regenboog Met elke voetstap staan we oog in oog Dansen dat is met de voeten dromen Sierlijk bewegen om in het ritme te komen Onze lichamen en voeten worden dan één We dansen ons door de warme kleuren heen Kleuren brengen licht op elke donkere dag Ze maken vrolijk en toveren op je gezicht een lach Geniet van elke move, zonder iets te zeggen Je voeten tonen je de weg die je zal afleggen Het leven is een dans en brengt vreugde in het leven Dansen zal je de zoetheid van het leven teruggeven
Ook al verstrijkt met elke move de tijd Ik zou willen dansen tot in de eeuwigheid
Mijn leven is net als dat van een vlinder Levenslustig en opgewekt, niet meer en minder Ik ben heel erg gesteld op mijn vrijheid Ga zo efficiënt om met de kortstondige tijd Het liefst ga ik vrolijk en dansend door het leven Wil graag gezelligheid en warmte aan een ander geven Want dansen is met je gedachten in de wolken komen Dansen is gewoon met je voeten dromen Mijn gedachten zijn altijd tussen mijn vleugels gespreid Vaak ga ik op in geluk, zoetheid van het leven en zaligheid Ik ben niet naarstig op zoek naar een metgezel Komt die wellicht op mijn levenspad, dan zie ik wel Is mijn hart eenmaal gevuld en met een behaaglijk gevoel omgeven Dan huis je in mijn hart én is die met genegenheid verweven Zo niet, dan wil ik plots opstijgen en verder met mijn leven gaan Steeds hoger en steeds verder totdat je mij niet meer kunt gadeslaan
@ Denkertje
Als een vlinderslag verstrijkt de tijd Steeds korter, steeds minder vrijheid
Soms opent de hemel ineens haar deuren Komt er een boog tevoorschijn in fascinerende kleuren Een hemelboog die een begin en een einde heeft Die haar boog spant en dit met passie weergeeft Maar helaas zien we je altijd maar heel even We genieten als je de aarde altijd doet opleven Alles wordt nog fraaier als de zon jouw banen beschijnt Totdat elk gekleurde lijn weer plots in het niets verdwijnt Jammer, dat je mijn hart van binnen altijd maar even verblijdt Maar je blijft een boeiend fenomeen vol intensiteit
In het begin heeft het een diepe glans van de nieuwigheid Onweerstaanbaar, maar ondoorzichtiger na verloop van tijd Wil je het krampachtig vasthouden dan weet je dat het kapot gaat Heb je het te losjes beet, dan breekt het ook als je dit vallen laat Wat eens standvastig was en ons met warmte aan elkaar verbond Kan ineens in ontelbare scherven uiteenspatten op de grond Ook al lijm je dan alle gebroken scherven weer aan elkaar De breukjes en haarscheuren blijven toch altijd zichtbaar Het zal helaas nooit weer zo worden als het voorheen was Verwond je dan ook niet nog een keer aan gebroken glas Iets wat te kapot is kan eenvoudigweg niet worden geheeld Wat nu echter overblijft is de leegte die wordt gedeeld
Ik fladder bij elk hart jolig naar binnen Probeer jouw liefde voor mijn hart te winnen Dat doe ik alleen bij dierbare mensen Die ik liefde en geborgenheid wil toewensen Die deel uitmaken van mijn kwetsbaar leven Waar ik zielsveel van houd en die onwijs veel om mij geven Valentijn onder een vleugje rozegeur en maneschijn Om ze laten weten hoe belangrijk ze in mijn leven zijn Nog even en dan laat ik mij weer op de vleugels van de wind rondzweven Met blijheid in mijn vlinderhart dat ik iets blijvends heb kunnen geven
Ze zorgen voor de lekkerste geuren Voeren een mooie modeshow op in talrijke kleuren Zonder hen zou alles koud en grauw zijn Hun energieke outfit zorgt voor een harmonieus festijn Ze vullen lege ruimten, geven vrolijkheid en glans Ze nodigen vlinders uit voor een vreugdedans Waar woorden te kort schieten zullen ze steun geven Ze geven een oprechte warmte aan iemands leven
Een vlinder is in mijn leven gekomen Ze heeft liefde op haar vlucht voor mij meegenomen Maar ook goddelijke kleuren net als bij de regenboog Zo wonderbaarlijk mooi, een lust voor het oog Wil kleur geven aan mijn leven en sproeit het vrolijk in het rond Met een boodschap uit de hemel die ze meezond Juist toen ik die boodschap wilde nagaan Vloog ze een beetje bij mij vandaan Ze heeft mij als afscheid nog een kus gegeven Voordat ze verder vloog naar de schoonheid van het leven Helaas, ik kan haar niet meer gadeslaan, geen enkel spoor Maar een mysterieus lied klinkt nog altijd in mijn oor Ze heeft iets met haar dunne pootjes geschreven in het hemelsblauw Met haar sierlijke en trillende vleugels: ik houd zielsveel van jou
Kijk eerst of je jezelf herkent Zoals je in harde werkelijkheid bent Als je ego van binnen wel of niet wordt gestreeld Ligt aan je eerste ontmoeting met je eigen spiegelbeeld
Mijn spiegelbeeld
Wie probeert mijn grenzen te verleggen Spiegelbeeld wat wil je mij zeggen
Wanneer ik aandachtig kijk door jouw ogen Zie ik hoe mijn jeugd als een schaduw is vervlogen
Rimpels hebben zich op mijn gezicht begeven Dat zijn de sporen en aandenken van het leven
Maar toon jij mij wel de ware realiteit Of wil je niets weten van de werkelijkheid
De vreugde en het verdriet dat je met mij deelt Sterkt en trotseert mijn spiegelbeeld
Het gevoel dat zich binnen in mijn hart afspeelt Spiegelt zich in mijn spiegelbeeld
Ik weet dat de tijd niet alle wonden heelt Maar dan zoek ik heil bij mijn spiegelbeeld
Liefde is zweven als een veer Het kriebelt steeds meer en meer Die dwarrelend hoger reikt en dieper gaat Die je trillend van geluk dansen laat Als je door een warme gloed wordt omgeven Die harten doet smelten en lichamen beven De liefde, zo broos en luchtig als een veer Ik heb de liefde zo lief, nu en steeds weer
Het maakt je vrolijk als ze weer volop staan te bloeien Als hun gezichten in de gouden zon staan te gloeien Ze brengen het zonnetje in een ieder naar boven De vlam zal in het voorjaar altijd branden en niet zo snel doven Jullie zorgen voor een finishing touch en een voorjaarsgroet Zo ontwapenend, zo beminnelijk is die zinderende vuurgloed Zo spectaculair, zo elegant, strak en subtiel van lijn Net alsof ze heel fijntjes met de hand geschilderd zijn
In het oneindige heelal ontspoort een hemellicht Schiet door het universum als een bliksemschicht Uiteindelijk onze missie te hebben volbracht na een verre ruimtereis Zetten we voor het eerst onze voeten in het paradijs We zijn terechtgekomen op een uiterst interessante planeet Die onze lichamen en harten vol warmte en liefde laat stromen én aarde heet We laten ons graag in onze moderne dans tussen hemel en aarde zweven Proeven tussen wuivend groen de zoetheid van het leven Met onze ritmiek die volkomen opgaat in het levensweb van deze tijd Dansen we langs hoogreikende silhouetten naar onze bestemming van ongekende schoonheid
Dit gedicht is in opdracht gemaakt voor een balletgroep in moderne dansen
Het leven is net als een vlinder Onvoorspelbaar en kwetsbaar, niet meer en minder We zijn net als jij gesteld op onze vrijheid Gaan zo effectief om met onze kortstondige tijd We gaan net als jij vrolijk en dansend door het leven Veel licht en warmte aan onszelf en anderen geven We blijven alleen reis- en levenslustig van aard Als we van ziekten en ongemakken blijven gevrijwaard Zolang genieten we met volle teugen tijdens onze proeftijd Totdat we naar de hemel reizen, op zoek naar zinnelijkheid
Nog even en dan pakt ze haar biezen Ze heeft géén tijd te verliezen Wonderlijk om naar zo'n goddelijk wezen te kijken Dansend probeert ze op bloemen neer te strijken Ze neemt niet alles serieus zoals mensen doen in het leven Ze wil ons volop lichtheid en vreugde meegeven Ze herinnert ons eraan om eerlijk tegenover jezelf te zijn Zo wordt het leven een grote dans, zonder verdriet en pijn Verder vormt ze tussen geluk en vrijheid een brug Dansend geeft ze ons de zoetheid van het leven terug
Hoog aan de hemel zie ik jullie wollig gezicht Weerspiegelend in het wit van het zonlicht Zwevend en in een luchtig jasje gehuld Zo nu en dan met regendruppels gevuld Waar de wind regelmatig een stuk uit je weet te happen Probeer je langzaam aan de tijd te ontsnappen Zo onaantastbaar en zo grenzenloos vrij Drijven jullie langzaam aan een ieder voorbij Het mooiste is als alles in vrolijke kleuren is gestoken Wanneer tegen de avond het zonlicht is gebroken
Ontluikend als bij jou de zijdeachtige blaadjes opengaan Als ik in oog met een sensuele dame kom te staan Ik raak in extase van jouw passionele klederdracht Zo verleidelijk, als je mij met alle liefde toelacht Zo adembenemend waarvan mijn hart helemaal op hol raakt Die mijn leven kleur geeft en zinvoller maakt Ik raak helemaal in trance van de delicate geur die jij opwekt Mijn liefde voor jou die door jouw chique mantel wordt bedekt Symbolisch weet je aan elke gelegenheid gevoel te geven Je bent voor mij de vergankelijkheid van het leven
Wat sluimert zo vredig, stil en zacht Ademt zoetjes door de donkere nacht Doet de duisternis voor even verdwijnen Laat de vuurgloed aan de hemel schijnen Het is net of de wereld in lichterlaaie staat Als jouw hellend vuur over de aarde gaat Verrassend mooi zijn jouw gordijnen van licht Een kleurrijk schouwspel, een wonderlijk gezicht Een zeldzaam fenomeen van moeder natuur Zo rustgevend van aard, zo intens en puur
Je behoort tot een klassieke schoonheid Onder de bloemen ben jij hare majesteit Jouw bloemen zijn zo exotisch en sensueel Zo kleurrijk, chic en statig op een majestueuze steel Zo mooi getekend, je weet een ieder om te toveren Een verademing waarmee je harten weet te veroveren Je geeft mij een gevoel van vriendschap en genegenheid Zo gracieus dat je mij steeds weer opnieuw verleidt
Verwonderlijk zoals het egaal zwart ineens verdwijnt Een roodbruinachtige en groene glans plots verschijnt Zo mooi als de zon volop schijnt op zijn uitzonderlijk verenkleed Van deze vreemde eend in de bijt die zwarte ibis heet Met snelle mechanische slagen komt die aangevlogen Een kromme snavel met de punt naar beneden gebogen Met gestrekte nek en afhangende poten kijkt die of die voedsel ziet Een intrigerende dwaalgast die zich thuisvoelt in het water en riet
Ergens verscholen in de top van het riet Hoor je een stem, maar zien doe je hem niet Die zijn hart aan het zingen heeft verloren Talrijke trillen per minuut laat die horen Een langdurig geluid, waar in hemelsnaam vandaan Hoogtonige klanken net als die van een sprinkhaan Een buikspreker die met zijn stem speelt Een schuwe vogel met een eigen klankbeeld
Begerenswaardig zijn jullie te noemen Met donkere ogen in het midden van felgekleurde bloemen Als ik kijk in die verleidelijke ogen die jullie toebehoren Ben ik helemaal overgeleverd en hopeloos verloren Jullie geven niet alleen een fleurige bloemetjeszee Maar brengen ook veel fris- en vrolijkheid mee Zo florissant en vrouwelijk opgetogen Een lust en sieraad voor allemans ogen
In het oneindige heelal ontspoort een hemellicht Door het universum schiet ze als een bliksemschicht Een spektakel voltrekt zich aan het magische sterrenfront Een sprankelende fontein sproeit haar flitsen in het rond Lichtsporen die continu aan de nachthemel verschijnen Laat de aardse donkerheid voor eventjes verdwijnen Verdwaalde zielen lijken fel te branden in een mum van tijd Kleine streepjes helder licht van ongekende schoonheid Glijdende zielen langs het donkere fluweel gespreid Haar indrukwekkende schouwspel heeft mij verrast en verleid
In onze wereld is behoorlijk veel onrust Waarom is er tussen mensen zoveel machtswellust Juist met kerst heerst overal dood en ellende Bezorgdheid en angst voor het dreigende onbekende Er is zoveel zinloos geweld en grondeloze haat Onze veiligheid loopt gevaar door agressie en kwaad Wie kan onze zieke wereld genezen Menig hart huilt van verdriet en vrezen Kerst moet een licht zijn zonder dood en lijden Een feest van welbehagen, geluk en bevrijden Laten we delen in leed en in smart Dan pas zal er vrede en vreugde zijn in ieders hart
De avond valt, de zon dooft haar gouden licht Ze verdwijnt langzaam en doet zachtjes haar deur dicht Nog even gloeit ze na in haar pralende pracht Houdt ze trouw over het meer en land de wacht Totdat ze steeds verder zinkt en achter de horizon daalt Dan verrijst even later een maan die als een sikkel straalt Als je dan van de ongekende schoonheid om je heen geniet Begrijp je pas de sereniteit van het avondlied
De zomer is nu uitgeput De bomen worden flink uitgeschud Noodgedwongen dwarrelen ze neer In allerlei bonte kleuren, steeds meer De wind die ze spelenderwijs opwaait Her en der liggen ze bezaaid Haar vloerkleed heeft ze bijna gereed Een weelderig en speels bladerenkleed Laat je door haar vrolijke kleuren omgeven En snuif de geuren op van het herfstleven
Wanneer je het kriebelen in het bloed voelt opkomen Tintelingen in je aards lichaam hebt waargenomen Een warme gloed zich meester van je heeft gemaakt Een zachte zwoele wind je haren aanraakt Als je geen enkele wolk aan de blauwe lucht ziet Vogels hoort componeren met hun hoogste lied Volop geniet van de ontluikende natuur Je overgeeft aan geurende bloemen en zo, zo puur Als je ondeugende zonnestralen op je huid voelt Weet je wat er met ultiem zomergevoel wordt bedoeld
Nog even en dan staan ze weer aan het begin van hun bloeitijd Dan tonen ze aan een ieder hun verborgen schoonheid Dan zie ze je weer overal in grote verscheidenheid staan Dan kondigen ze weer de naderende lente aan Zachte gekleurde bloemetjes staan dan weer in pracht Zo fleurig, beeldig en zo fluweelzacht In romantische en opwindendste kleuren Wiegen zachtjes in de wind in heerlijke zoete geuren Ze lachen mij blij toe, sieren en kleuren het voorjaar Stelen ieders hart, oogstrelend en onweerstaanbaar
Weet je dat een ieder Kerst op zijn eigen manier beleeft Maar dat Kerst voor mij een bijzondere betekenis heeft Ik denk daarbij veel aan hen die ons zijn ontvallen in het leven Waarvan hun hart niet meer klopt en ze géén warmte meer kunnen geven Dat degenen die zijn achtergebleven herinnerd worden tijdens deze dagen Hun gevoel op de proef wordt gesteld, het gemis met zich mee moeten dragen Wees een steun en verwarm hun hart van een koude zielenpijn Laat een vlam branden voor hen die niet meer in ons midden zijn
De lucht is dicht en grauw De wereld lijkt als in de rouw Kijk hoe roerloos de kale bomen staan Koning Winter heeft zijn intrede gedaan Vorst heeft zich over het land uitgestrekt Takken zijn onder haar witte wade bedekt Ik zie hoe ze het grauwe water versteent Het koude land door de hagel striemt, lijdzaam weent
Wie zijn die wezens die moeder natuur zo doen opleven Die met een zekere geheimzinnigheid zijn omweven Waar kleine parapluvormige lichamen druk in de maak zijn Als opgevouwen bolletjes komen ze net boven de grond tevoorschijn Met geweld proberen ze zich verder door de donkere aarde te dringen Wonderbaarlijk zoals ze mij met hun sierlijke hoedjes omringen Met hun mysterieus uiterlijk elk bos en elk veld verrijken Zo keurig opgesteld, dat het veel op mensenwerk doet lijken
Op de dakgoten is die zo nu en dan nog te horen Gevarieerde getjilpconcerten tijdens het ochtendgloren Onze gevleugelde vriend met zijn enorme vlijt Die ons al hippende begroet met z'n opdringerige aanwezigheid Een brutale rakker die zo plots in het niets verschijnt Een kleine opdonder die ook vliegensvlug in het niets verdwijnt Met je aanwezigheid laat je een vrolijk licht op het leven schijnen Een frivole kruimeldief die niet zo snel uit ons stadsbeeld zal verdwijnen
Uit haar hart parelen gentiaanblauwe bloemen naar benee Ze slooft zich uit met een wonderbaarlijke bloemenzee Jouw bloei is zo rijkelijk en duurt lang, je zit boordevol leven Zo beminnelijk als je met sierlijke dames bent omgeven In felgekleurde tinten breng je vrolijkheid in donkere tijden Met deze trossenwaterval weet je passie te verspreiden Een grenzeloze zaligheid, overal kleine klokjes om mij heen Lobelia, je bent voor mij een lieflijk natuur fenomeen
Mijn ogen worden verblindt door jouw schoonheid Het is jouw sprankelende uitstraling die mij verleidt Jouw geelgouden ogen openen zich pas in het zonlicht Elke avond bij zonsondergang doe jij ze weer dicht Een bijzonder schouwspel dat op een zomerslaap doet lijken Om met veel passie naar een nieuwe stralende dag uit het kijken Met je vrolijke kleurtjes en vormen die lijken op kleine zonnen Heb jij mijn hart voor altijd veroverd en voor je gewonnen
Grenzenloos is de ongekende vrijheid Geen benul van voortschrijdende tijd Wolkenflarden uit pure schoonheid Tonen hoe het leven stilletjes verglijdt Als zoete dromen gaan ze aan mij voorbij Een magische wereld opent zich voor mij Zo vreedzaam, zo rustgevend, zo sereen Dit gaat door alle angsten en zorgen heen Wonderbaarlijk, zulke luchtige landschappen Waar je graag een stuk uit zou willen happen Een moment waar je nog zielsgelukkig kunt zijn Waar hart en ziel baden in gouden zonneschijn
Instinctief gereed voor hun jaarlijkse ontdekkingsreis Op zoek naar een zomer zonder einde, een nieuw paradijs Miljarden vogels scheren door de hemelsblauwe lucht Met grote wiekslagen beginnen ze aan hun eindeloze vlucht Maken daarbij lange vliegroutes door te navigeren Spookachtige silhouetten op holle beenderen en ragfijne veren Die met veel moeite op hun bestemming neerstrijken En lijntrekkers die hun verre einddoel nooit zullen bereiken
Een lichtbundel breekt door het donkere wolkendek Wit helder licht maakt de zee tot een betoverende plek Waar het net lijkt of de stilte en rust zijn meegereisd Een zee die zo glad is als een spiegel, magisch gepolijst Schimmige gedaanten tekenen zich af tegen een zilveren lucht Die naarstig hun bestemming zoeken in eindeloze vlucht Weerspiegelend in het water van ongekende schoonheid Vol rimpelingen en vervormingen nog mooier dan de realiteit Gevleugelde schaduwen die reizen op hun pure lichaamskracht Gepassioneerd met grenzeloze vrij- en blijheid door de nacht
Geruisloos zoals de nacht in een dag overgaat Een duistere deken die een lichtbundel doorlaat De nacht wordt uitgewist door de ochtend die verder ontwaakt De natuur die langzaam op gang komt en een zucht slaakt Zalig zoals de prille ochtend door een ongekende rust wordt omgeven Die doorbroken wordt door een vogel die een teken geeft van leven Geleidelijk zie ik hoe de zon door de horizon breekt Die met de ene na de andere zonnestraal alles in puur goud steekt Een heerlijk gevoel maakt zich van mij meester als ik de ogen sluit Gevoel van geluk overspoelt mij wanneer ik de zon voel op mijn huid De nacht is weggegleden in alle eeuwigheid, ze ging verloren Alle sporen zijn langzaam vervlogen, een nieuwe dag is geboren
Met grote wiekslagen doorklieven wij een strakblauwe lucht Verkennen we de omgeving op onze machtige hoge vlucht Steeds hoger en hoger totdat we ons van de wolken kunnen bevrijden Het evenwichtige leven als een schaduw onder ons door laten glijden Gedragen op onzichtbare stijgende warme luchtstromen Zeilen we ongemoeid over oceanen, bergketens en hoge toppen van bomen Met onze vorstelijke kraagveren door striemende regens en tegenwinden Proberen we in grenzeloze vrijheid onze harmonie en geluk te vinden
Een verfrissend gevoel is op aarde neergestreken Langzaam proberen ze hun kopjes boven de grond te steken Een mooi groen tapijt, met witte bloemen in duizendtallen Het lijkt net of de hemel een sneeuwbui heeft laten vallen Zo betoverend, ze zijn volop over de bosbodem verspreidt Wat een oogstrelende schoonheid vormt dit bloementapijt De naderende lente, het ontluiken van een nieuw leven Het zet aan tot stilte als je je hier tussen wilt begeven
Weet je dat jouw bloemen op vlindervleugels lijken Dat je mij fascineert wanneer ik naar jou zit te kijken Betoverende bloemen floreren aan jouw steel Zo vrolijk, net geschilderd met een fijn penseel Speels gestreept, bont gespikkeld, exotisch en vol sensualiteit Je laat het regenen in m'n hart en je verblindt m'n ogen van schoonheid In frisse en sprankelende kleuren, zo elegant en zo puur Zo opwindend en adembenemend, de feniks van moeder natuur
Wat sta je daar stil, eenzaam en verlaten Met een ijzig laagje op je lichaam en ledematen Jouw hart zo kil en koud, zo donker en gevoelloos Jouw lichaam gevangen, zo verstijfd én zo broos Toch zie je er nog magnifiek en betoverend uit Met al die prachtige ijskristallen op je huid IJskristallen die zo mooi fonkelen in de zonneschijn Net als ze van helder kristalglas gemaakt zijn Ik wou dat ik jou weer kon ontdooien met warme waterregen Zodat je uit deze kilte kon komen en je weer vrij kon bewegen
Een ijzige klaagzang klinkt in het holst van de nacht In volle glorie verschijnt die met sneeuwwitte vacht Een mysterie, gelokt en gedreven door een roep Superieur in saamhorigheid van de familiegroep Geleid door de sterren en het licht van de maan Kan niets zijn vrijheid en geluk nog in de weg staan Ver van alle ellende op aarde, dichtbij het heelal Kerst op aarde, zo vredig en zuiver als kristal Zie de kerstboodschap die uit zijn ogen straalt Geniet van de stilte en de vreugde die op aarde neerdaalt
Meestal komen ze met z'n allen tegelijk, in duizendtallen Maar één is achtergebleven en dreigt te gaan vallen Als een diamant zo schitter je in het stralende zonlicht Ik kan mezelf spiegelen in de druppel van het levenslicht Adembenemend zoals ik mij zie, je houdt mij gevangen Gelukkig blijf ik nog een poosje in jouw druppel hangen Nog heel even en dan is het echt met jou gedaan Dan zul je noodgedwongen te pletter slaan Langzaam zie ik je wegglijden in alle eeuwigheid Op de vlucht, net een wazige droom met de tijd Uiteengespat als een zeepbel liggen we nu op grond Kort was de zegen die de hemel naar de aarde zond
De dag is weer ten einde, achter de wolken schijnt haar restant licht Nog heel eventjes en dan doet ze de deur achter haar dicht Je kunt nog genieten van haar laatste energieke gelaatstrek Dan legt ze zich te rusten en dooft ze achter het wolkendek Zo voldaan zoals ze haar gouden stralen over de aarde heeft verspreid Een ieder gelukkig heeft gestemd en weer van binnen heeft verblijd Nu kan een ieder weer intens genieten van geluk en liefde in alle rust Ze heeft haar laatste kracht voor vandaag gegeven, ze is uitgeblust
De bomen hebben hun kostbare schatten verloren De zomer is gestorven, de herfst is geboren Door het onstuimige luchtruim hebben wij ons begeven Op vleugels van de wind ver voortgedreven Soms met een salto mortale of een pirouette in het rond Nestelen wij ons in grote getale uiteindelijk op de grond Overal liggen wij met onze kleurrijke gezichten bezaaid Spelenderwijs door de wind op één hoop gewaaid Steeds meer en meer dwarrelen er gedwongen naar benee Steeds voller en voller wordt onze bladerenzee Totdat ons leven vervaagt, verdort en verstard Een vale bladerenzee overblijft met een rottend hart
Moeder natuur bespeelt ons gemoed Tovert uitbundige tinten uit haar hoge hoed Schakeert ons met een rijkheid aan intense kleuren Een lust voor het oog dit wonderbaarlijk gebeuren Onze harten knisperen van warmte, zo innig en puur Zou willen slapen en ontwaken in je felbegeerde palet van vuur
Zie hoe haar eerste voet schuift over het koord Het dunne koord is het enige dat aan haar leven beantwoordt Zie hoe haar tweede voet langzaam voor haar eerste voet naar voren glijdt Hoe ze sierlijk met haar lichaam mee beweegt, haar armen gespreidt Kijk eens hoe perfect ze alles tot in de finesse beheerd Zelfverzekerd en in uiterste concentratie, hoe ze balanceert Haar voeten gaan over het strakke koord, zo statig en zo vlug En zie hoe ze naar het midden loopt met een kaarsrechte rug
Met snelle fladderende vleugels kom je aangevlogen Gitzwart is je kop en brutaal zijn de blikken in je ogen Bijzonder is je metaalachtige blauwe en groene teint Die goed zichtbaar wordt als de zon op je veren schijnt Fascinerend zo proper houd jij je zwart-witte verenkleed Opvallend aan jou is je rauwe schetterende kreet Bewonderswaardig is je lange wigvormige staart Een luidruchtige nestrover die alles wat blinkt vergaart Een beruchte eierdief, intelligent, zo nieuwsgierig en ongedwongen Die parmantig loopt afwisselend met hippende sprongen
Kijk hoe transparante vleugels zich voor het gebeuren opmaken Hoe licht ze met hun tere voetjes het wateroppervlakte raken Hoe rimpelend hun evenbeelden vredig in het water glanzen Hoe ze met hun dunne lijfjes pogen luchtig hun dans te dansen In verkoelde warmte zie je hun lichamen vol bloed stromen In wondermooie kleuren die gebrand op je netvlies terechtkomen Plots met grote en kleine slagen, klappend om elkaar heen Fladderend in het rond, stil hangend in de lucht, vallen weer uiteen Ongekend laten ze zich leiden door de ritmiek van de wind In een wolk van levenslust die zich met pure schoonheid bindt
Een warme gloed dringt diep bij je hart naar binnen De dag kan niet opgewekter en vrolijker beginnen In de lome rust van het prille ochtendgloren Zijn er fascinerende fluitconcerten te horen Een kakofonie van toonhoogte en toonvastheid Waar elk hart opgewonden van raakt en verblijdt Zo indrukwekkend als vogels uit volle borst zingen En ons met hun harmonische melodieën omringen
Jij hebt een romantische uitstraling, zo teer en onvoorspelbaar Met bloembladen die op klauwen lijken van een adelaar Wanneer je eenmaal begint te zwellen met je knoppen Dan ben je eenvoudigweg in de groei niet meer te stoppen Eenmaal in volle bloei, een schilderachtig schouwspel begint Je trechtervormige bloemen die beeldig wiegen op de wind Fascinerend zoals jij je bijzondere bloemen tentoonspreidt De akelei, vol charme, sierlijk en vol ongekende schoonheid
Als het avondrood geleidelijk het kabbelend water raakt De stilte, een diepe zucht van verlichting slaakt Een witte schim statig door het water glijdt Die vol charme en bewust is van zijn verblindende schoonheid In een sneeuwwit gevederd kostuum, de kop iets gebogen Die mij fier aankijkt, zo sierlijk en ingetogen Als je dan je nek de hoogte insteekt en je lichaam opricht Weet ik zeker dat je niet te evenaren bent in het zilveren maanlicht
Jij bent het die alles schildert in het hemelsblauw Je kleurt het gras groener en elke bloem geurt naar jou Vult elke nieuwe dag met levensvreugde en met meer levenslicht Je tovert bij velen van ons een glimlach op het gezicht Lammetjes dartelen in de wei en gaan van blijdschap tekeer Zingende vogels zijn druk met hun nest in de weer Jij bent het die de zon volop laat schijnen en elk hart verblijdt Die alles met ontluikende kleuren verandert in verleidelijke zaligheid
Ze is van ongekende esthetische schoonheid op onze planeet Uitgerust in een prachtig exotisch gekleurd verenkleed In een breed spectrum net zoals de regenboog die heeft Is het de bonte mix die haar deze tropische aanblik geeft Met spitse vleugels en door haar sierlijke zweefvlucht Maakt ze een diepe indruk en vangt insecten in de lucht Door de prooi met perfectie tegen een tak af te wrijven Weet ze met gebogen snavel het gif uit de angels te drijven De aanblik van deze gevederde vriend is maar van korte duur Als oranjeblauwe schicht gaat ze flitsend voorbij door de natuur
Als veel bomen en planten volkomen in rust zijn Komt er een zee van fragiele bloemen tevoorschijn Die met volle trossen aan de boomtakken groeien Met mooie halfgevulde lichtroze bloemen die verbloeien Als ze in blad staan, lijken het net parasollen Die magisch op de wind lijken te schuddebollen Zo beeldschoon als ze de somberste maanden laat opleven Zo moet ze het tegen het voorjaar helaas ook weer opgeven Het verwelken van bloemen en bladeren is dan niet meer te stoppen Het is de fleurige sierkers die noodgedwongen haar schat moet droppen
Moet er eigenlijk niet overal vrede heersen op onze aardbol Maar de wereld staat overal op haar kop en de mensen lijken hondsdol Ik weet echt niet waar we met zijn allen naar toe gaan Ik kijk zelf soms tegen een beangstigende maatschappij aan Mensen kunnen nu al niet meer normaal over straat lopen Of ze worden beroofd of moeten het met de dood bekopen Veel onschuldigde mensen wordt veel onrecht en leed aangedaan Beelden blijven vaak lang op mijn netvlies gebrand staan Eigenlijk heb ik in 2011 maar één grote kerstwens Dat er overal vrede heerst in de harten van elk mens Denkertje wenst een ieder vanuit Groningen Prettige Kerstdagen En hoopt dat een ieder het vredeslicht nog lang mag uitdragen
Zaligmakend zit ik uit mijn raam naar buiten te kijken Waar takken van bomen sinistere silhouetten beginnen te lijken Adembenemend kijk ik naar de sterren en zie hoe de maan lacht Gedachten dwalen door mijn hoofd in de holst van de nacht Doodstil is het, vredig, het licht is reeds ontnomen De nacht laat de aarde geleidelijk tot rust komen Ik voel hoe een windbriesje mijn lichaam raakt Ik voel de stilte, de sereniteit die zich meester heeft gemaakt De zilveren maan is die over mij waakt en op mij wacht Langzaam sluit ik de ogen en voel mij één met de nacht
* Dit gedicht is gemaakt voor Dona Hagen te Reeuwijk *
Ode aan Dona
Het is pure liefde als jouw penseel het doek raakt Jij bent het die van elk leven een schilderij maakt Alles wordt door jou zo natuurgetrouw weergegeven Elke bloem komt op het schildersdoek tot leven Zo fijn en zo genuanceerd heb je ze uitgebeeld Tot in het kleinste detail heb je ze gepenseeld Bloemen en bladeren met fijne contouren, een ware pracht Alsof ze met een fijn inktpennetje zijn aangebracht Kleur en harmonie weet je volop in je werk te bereiken Een waar genot om naar jouw juweeltjes te kijken
Net elegante hofdames die met hun hoofd fier staan verheven Ze symboliseren met hun chique galajurken een harmonieus leven De zon zend hoog vanuit de hemel haar warme zonnestralen Zodat ze rijkelijk kunnen bloeien en vrij ademhalen Pas dan kunnen ze zich op hun mooist aan een ieder presenteren Net als de liefde kunnen deze dames niet zonder warmte floreren Met hun oogverblindende kleuren weten ze lust en geluk los te maken Van hun betoverende schoonheid kun je in vervoering raken Wat is er mooier om door hun pure liefde te worden omgeven Aardse schoonheden die met intieme vrouwelijkheid zijn verweven
Ze zijn zo intiem en transparant als wat Als een uitééngespatte zeepbel, zo nat Ze blijven intens in je ogen hangen Glijden moeiteloos over wangen Ze zijn gevoeliger dan woorden alleen Ze beroeren en gaan dwars door alles heen Geven vaak uiting aan wat een mens voelt Proberen duidelijk te maken wat men bedoelt Het zijn oprechte gevoelens van iemands leven Door vreugde, verdriet, liefde en pijn voortgedreven Tranen die geleid door emotie al voldoende zeggen Tranen die ontroerend hun eigen weg naar beneden afleggen
Ik werd vanmorgen door een heerlijk gevoel omgeven Ik voelde mij goed, het verwarmde mijn hart en leven Mijn bloed kriebelde en ik was helemaal buiten zinnen Ik was blij en opgelaten, de dag moest nog beginnen Ik keek naar de uitbundige morgenstond, zo sereen Met niets anders dan eindeloze stilte om mij heen Ik voelde een briesje wind langs mijn lichaam gaan Met de zon op mijn lichaam voelde ik mij erg voldaan Het hechte leven ging een beetje aan mij voorbij Heel diep van binnen ontvlamde een vuurtje in mij Nu de dag ten einde loopt en de zon zich langzaam zakken laat Weet ik zeker dat niet achter elke dag een lach schuil gaat Maar morgen zend ik mijn vuurtje jouw kant op als de zon schijnt Opdat het jouw hart verwarmt en al het leed verdwijnt
Dreigend valt het grijze wolkendek langzaan uiteen Een felle lichtbundel breekt geleidelijk door de wolken heen Het is de zon met haar warm en gouden gezicht Die met veel vreugde de zee bestraalt met haar licht Twee witte schimmen tekenen zich af tegen de donkerheid Ze komen steeds dichterbij en hebben hun vleugels wijd Het zijn twee witte zilvermeeuwen die op zilte zeewind zweven Die zich met luid gekrijs boven het gladde wateroppervlak begeven
Jouw mooie rode kleurenpracht is om te stelen Ik wist niet dat ik de stilte zo mooi met jou kon delen Je geeft mij een welkom gevoel en een sereen verlangen Zonder jou ontbreekt er iets, dat door niemand is te vervangen De gloed van het oneindige rood komt regelrecht je lichaam binnen Het begin van de dag kun je niet frisser en niet vrolijker beginnen Je blijft mijn adem stokken wanneer je aan de horizon verschijnt Je warmte neemt geleidelijk af en ik zie hoe jouw decor verdwijnt
Wat kun jij prachtig en sierlijk paraderen Zo glanzend en spierwit zijn jouw lange sierveren Zo stapsgewijs als jouw lange poten door het water gaan Ingenieus zoals jij plots stokstijf kunt blijven staan Rustig wachtend, gebiologeerd zoals jij naar je prooi kunt turen Zo statig hoe jij je slanke krachtige nek weet te sturen Door jouw dolkvormige snavel, met een snelle stoot Zadel jij menige vis of kikker op met een gewisse dood
De vergankelijkheid van het leven wordt aan een ieder gegeven Net een roos die je evenmin kunt ontlopen in het leven Het leven kent verrassingen en vreugde, dat je door je tranen heen lacht Net zo fier en wonderbaarlijk als een roos, dansend op windkracht Het leven kent teleurstellingen en verdriet, dat je tranen rollen over de wangen Net een roos met dauwdruppels die haar kopje laat hangen Soms zijn er veel valkuilen en obstakels in het leven Net als een roos die met veel doornen is omgeven Het kostbare leven is kort en voor een ieder afneembaar Net als een roos, zo teer en zo'n kwetsbaar exemplaar De dood komt altijd onverwacht en is onaangenaam Net een verdorde roos in een verwelkt lichaam
Geen acrobatisch stuntvliegen meer door de lucht Niet meer kunnen buitelen, pijlsnel wegschieten in ijle vlucht Uitgesloten om je met wiekslagen door het luchtruim te begeven Niet meer met je vleugels op de wind kunnen zweven Onmogelijk meer kunnen balanceren of navigeren hoog in de lucht Geen doel meer kunnen bereiken in eindeloze vlucht Nimmer meer je vleugels kunnen uitslaan met je soortgenoten Voor altijd en eeuwig van nest en kroost zijn afgesloten
Ik zou graag de regenboog van hemel willen halen Een spectrum van kleuren zou op moeder aarde neerdalen Zit je dan ergens mee dan hoef je niet meer te wanhopen Dan kun je met een gerust hart over dit oneindige kleurenpad lopen Want wanneer het licht eenmaal in je hart huist Zie je dat al het grauwe kleur krijgt en het leed vergruist Want wie houdt er nou niet van mooie felle kleuren Die ons hart opvrolijken en ons leven zorgeloos opfleuren Zo rustgevend en zo opgewekt en van zo'n pure schoonheid Dat je het geluk voelt en de vreugde van je vrijheid
Waar kunnen mijn gedachten nog vrij tussen hemel en aarde zweven Waar word mijn geest nog door een zalige rust omgeven Waar ben je volledig overgeleverd aan de donkerheid Heb je geen enkel benul van elke dag en de tijd Waar kunnen diepe gevoelens tot in de eeuwigheid verdwijnen Waar staan in de donkere nacht verdwaalde zielen voor mij te schijnen Waarmee wordt mijn hart verblijd door een ongekende straalpracht Waar ben ik gewichtsloos en balanceer ik op zwaartekracht Onder deze sterrenhemel waar ik mezelf kan zijn en blijven Ben ik in het schijnsel van het zilveren licht een gedicht gaan schrijven Deze ster die van ver een fel licht in mijn hart schijnt Zorgt ervoor dat de leegte en kilte uit mijn hart verdwijnt Deze fonkelende ster die elke nacht trouw over mij waakt Nestelt zich in mijn hart en zorgt dat ze mij gelukkig maakt
Triomfantelijk maken we ons op voor een stijlvolle duikvlucht Onze blijheid straalt af tegen een hemelsblauwe lucht Op zoek naar de zon die onze harten met warmte zal omgeven Waar we als speelse kinderen dolle vreugde met elkaar beleven Met vliegensvlugge behendigheid klimmen we steeds verder omhoog Op onze vrolijkheid en schaterlach steeds dichter naar de regenboog Met gebundelde krachten en onze harten zo gracieus en flamboyant Vervolgen we dansend onze reis over zee naar het beloofde land
Fascinerende dames floreren aan het einde van elke steel Zo mooi, net als ze geschilderd zijn met een fijn penseel Vrolijke accenten dragen bij aan een romantische sfeer Ze betoveren mij door hun enorme verscheidenheid telkens weer Decoratieve, exotische bloemen die mijn hart doen opfleuren Met prachtige heldere tekeningen in felle warme kleuren Hun vlammende effecten die zo mooi zijn om te zien, doen weelderig aan Wonderen in moeder natuur die mij steeds weer opnieuw versteld doen staan
Wanneer schaduwen in de nacht niet meer het donkerst zijn En de maan komt langzaam vanachter een wolk tevoorschijn Roffelende klanken proberen een weg door de stilte te breken Een warrige waas zich aan de horizon weet af te steken Zie hoe enorme stofwolken zich geleidelijk samen vormen Krachtige witte furies zo vrij als de wind komen aanstormen Furies op krachtige beenspieren zich een weg weten te banen Met druk trappelende hoeven en dansende woeste manen Briesend in opspattend water, zo ongeremd, vol passie en vuur Maken ze zich overijld uit de voeten in de ongerepte natuur
Een warm en behaaglijk gevoel krijgen van binnen Een tijd van stil verblijden, vergeven en bezinnen Elkaar vreugde, liefde en geluk schenken Even aan de overledenen en nabestaanden denken Vrede op aarde en saamhorigheid adoreren Elkaar leren waarderen en respecteren Dat we er voor elkaar zijn en om elkaar geven Geen zinloos geweld en zuinig zijn met een mensenleven
Wanneer een ieder zijn licht op al het goede zou laten schijnen Zou er weer harmonie op aarde komen en al het leed verdwijnen
Triomfantelijk zoals jij je grote halmen vol kracht de lucht in weet te steken Waar je witte puntjes langzaam door de knoppen heen ziet breken Uit je knoppen die symmetrisch aan lange stengels hangen aan weerszijden Weet je een oase van oogverblindende bloemen ten toon te spreiden Zeer grote beeldschone exotische bloemen doen even mijn adem stokken Spierwit, zo onbeschrijfelijk mooi geplooid, evenals elegante plissé rokken Met zo'n overvloed aan sierlijke bloemen van rijpte en pure kwaliteit Word je geadoreerd en breng je een ieder hiermee in verlegenheid
Op wapperende vleugels ga je door oneindige hemelsblauwe lucht Een vuurgloed neem je steeds mee op jouw zwerfvlucht Zo krachtig en vol frisheid weet je het leven te omringen Dat je elke bloem verleidt en ze van bewondering laat zingen Wanneer mijn hart dan door jou wordt betoverd en verblijd Regent het in m'n hart en worden m'n ogen verblind door jouw schoonheid Dat je zo beeldschoon geschilderd bent, zie ik als een groot wonder Vuurvlinder, daarom ben je voor mij zo heel erg bijzonder
Er is een zonnestraal die licht in mijn hart laat schijnen Die alle leegte en kilte naar de eeuwigheid doet verdwijnen Die mijn hart met veel liefde en warmte omringt Die mijn hart verblijdt en zachtjes een lied zingt Die een blijde glimlach en diepe glans tovert op mijn gezicht Die mijn blauwe ogen laat fonkelen in het licht Een zonnestraal die mij in mijn waarde laat en kracht geeft Die mij elk uur van de dag laat voelen waarvoor je leeft Die zich nestelt in mijn hart en mij zo vrolijk maakt en blij Ja, Dineke die zonnestraal dat ben jij
Rustgevend als de prille zon door de ochtendmist breekt Haar zinderende warmte alles in een vrolijk jasje steekt Haar heldere lichtstralen in kleine diamantjes worden verdeeld De natuur met een wonderschoon spectrum ons netvlies streelt Iedere dag in frisse, zalige geuren en boeiende kleuren wordt omgezet Een landschap in no time wordt veranderd in een schilderspallet Fascinerend, als onafgebroken fluitconcerten ons omringen Alsof het net lijkt of de vogels uit blijdschap zingen De lente, een seizoen van groei, bloei en jong leven Wat zijn we bevoorrecht dat we dit ieder jaar mogen beleven
In het oneindige heelal is een lichtje gaan leven Dat licht van liefde en vriendschap wil ik aan een ieder meegeven Ik wil dat je dit goed bewaard, al is het nog zo klein Zodat het nimmer meer koud tussen harten zal zijn Dat lichtje geeft je moed en kracht, het laat je nooit alleen Het verwarmt elk hart en gaat dwars door de duisternis heen Geef dit door aan je dierbaren, dat is mijn grootste wens Zodat het kan groeien en schitteren in de harten van elk mens
Wanneer het eerste licht aan de horizon begint te gloren Dan is het tijd om even stil te staan, kerstmis is geboren Kerstmis, waar een ieder onze smeekbeden kan horen Waar geen ijzige kreten klinken die onze harten doorboren Het zijn blijde dagen waarop wij ons allen verheugen mogen Waar de liefde de pijn verzacht en onze tranen even kunnen drogen Elk jaar kijken vochtige zeehondenogen de mensheid smekend aan Vragen zich af kan het niet altijd vrede zijn in hun onzeker bestaan
Op een prille, zonachtige septemberdag Wordt mijn nieuwsgierigheid geprikkeld door oogverblindende spinrag Wiegende spinnenwebben tonen aan mij hun gefascineerd gezicht Duizenden waterdruppeltjes schitteren als diamantjes in het zonlicht Spinnetjes zoeken hun weg via 'n spindraad, laten zich meevoeren met de wind Anderen wachten alert en waakzaam af tot de prooi zich in hun web bevindt Horizontale beparelde uitgespannen hangmatjes, zo heel dicht geweven Geven hun mysterie en visitekaartje af van een onstuimig herfstleven
Dansend maken we ons op voor een onvergetelijke zwerfvlucht We nemen elk een gretige hap uit de hemelsblauwe lucht Op zoek naar de zon die ons met haar zinderende warmte zal omgeven Waar we geschilderd in de fijnste kleuren de vreugde als kind beleven Dartelend gaan we op warme luchtstromen van de wind verder omhoog Op onze transparante vleugels vluchtig op zoek naar de regenboog Met al die vertrouwde kleuren wordt het steeds hechter onze band In één lichaam vervolgen we onze reis over wolken naar het beloofde land
De mooiste rozen bloeien op blozende kinderwangen Die met hun liefkozende ogen mijn hart proberen te vangen Wanneer alle mensen zo onbevangen en humaan zouden zijn Dan was er in het leven geen plek meer voor ellende en pijn Wanneer mensen innig meer om elkaar zouden geven Zou het er veel rooskleuriger uitzien in het leven Dan zouden mensen weer lief en leed met elkaar delen Het licht waarderen en dit niet meer uit andermans ogen stelen Wat is er mooier dan ons leven met geur en kleur te verrijken En elke dag de wereld met een glimlach te bekijken
Achter donkere wolkenflarden schuilt je puur hemels gezicht Jij, die eenzaamheid verjaagt met jouw zilverachtig licht Wonderbaarlijk hoe mysterieus je steeds met ons mee glijdt Hoe je op mij neer kijkt met een ongekende zuivere schoonheid Jij, verlicht m'n leven en doet de duisternis naar de eeuwigheid verdwijnen Warm en vreedzaam zijn je lichtstralen die je over de aarde laat schijnen Een fenomeen met een enorme straalkracht, los van elke zwaartekracht Die mij als trouwe wacht vergezelt in de uren van de donkere nacht
Stijlvol en chique ben je zeker te noemen Beeldschoon en smetteloos wit zijn je bloemen Fascinerend zoals je mij met je charme weet te verleiden Overweldigend zoals je je zoete geuren weet te verspreiden Zalig als je welriekende geur even in je neus blijft hangen Jullie zijn zo adembenemend, beminnelijk en onbevangen Witte violieren, zo mysterieus, zo heel bijzonder Jullie blijven door je blijvende schoonheid een sierlijk wonder
Witte of paarse bloemkelkjes die elegant aan dunne stelen hangen Die door hun sierlijke vrouwelijkheid je aandacht vangen Lieftallige bloemen die net als rozen worden beschouwd Lijken zo luchtig en fris met hun blijde hartjes van geel goud Bloemen die door hun mooie vormen worden aanbeden en bekeken Die door hun zacht karakter, vrolijkheid en charme direct aanspreken Roepen gevoel van luxe op en missen hun ijzersterke reputatie niet Onmiskenbaar in de zomer en bij feestelijke aangelegenheden favoriet
Het leven is als een bloem Het begin is teer en fijn De één die bloeit uitbundig De ander geurt heel fijn Sommige bloemen blijven lang Weer anderen blijven even Vraag niet bij welke groep je hoort Dat is het geheim van het leven
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Word niet zo snel boos om zoveel kleine dingen en denk dan wat vaker: even slikken doet geen pijn probeer de wereld met een glimlach te bekijken bedenk dat mensen zónder fouten er niet zijn
Ik voel je zachte adem strelend op mijn huid plagerig verlokkend passie straal je uit
Zwoele kussen dwalen fladderend en traag mijn lichaam is betoverd beantwoord stil je vraag
We zoeken in elkaar verleidelijke troeven en in ons samenzijn kun je ook liefde proeven
In verstrengeling gebonden steeds hoger op de tree de hemel binnen bereik liefdesdans voor twee
Bloemen
Wat is er mooier dan een enorme bloemenpracht Dat vreugde op aarde schept en verdriet verzacht Geuren die mijn hart diep weten te raken Kleuren die op mij een betoverende indruk maken Bloemen van ongekende schoonheid, zo rein en puur Juweeltjes, ontsproten uit de aarde van moeder natuur
@ Denkertje
Ga nooit heen
Ga nooit heen zonder te groeten Ga nooit heen zonder een zoen Wie het noodlot zal ontmoeten kan het morgen niet meer doen Ga nooit weg zonder te praten dat doet soms een hart zo'n pijn Wat je 's morgens hebt verlaten kan er 's avonds niet meer zijn
Wat ik niet zeggen kan en niet kan schrijven zal ergens diep in mij toch bij me blijven
@ Denkertje
Een Beetje
Sterven doe je niet ineens maar af en toe een beetje en alle beetjes die je stierf 't is vreemd, maar die vergeet je het is je dikwijls zelfs ontgaan je zegt ik ben wat moe, maar op een keer dan ben je aan je laatste eindje toe
Slechts een moment
Vluchtend uit de chaos van gevoelens zoek ik een moment van rust
een moment van rust en vrede zonder woorden zonder rede
een moment vol zachte lieve kleuren vol zoete milde geuren
slechts een moment
waar ik eventjes mezelf kan zijn soms heel groot en soms heel klein
Vleugels uitgeslagen zwevend door de lucht hemels vrij gevoel gedachten op de vlucht
@ Denkertje
Vanavond omhels ik je en zal ik je zacht wiegen tot de zon ondergaat
We schuiven de maan een stukje op en lezen samen in dit licht een boek
We zijn als twee woorden die elkaar voor het eerst in een zin ontmoeten
We zijn als twee glazen rode wijn die ernaar verlangen om geproefd te worden
Nestel je naast mij neer en laten we samen de sterren gezelschap houden
Voor stervelingen is er niets verleidelijker dan te kunnen wegvliegen
Niets geeft zoveel vrijheid en geluk als hoog in de lucht op vleugels wiegen
@ Denkertje
Leef vandaag want morgen is onzeker en gisteren is helemaal voorbij Leef vandaag geniet van alle dingen en zet je zorgen als je kunt opzij Leef vandaag probeer wat meer naar alle mooie dingen te kijken, keer op keer Leef vandaag, vandaag is je gegeven en morgen zie je morgen dan wel weer
@ Denkertje
Oprechtheid
Eerlijkheid is waarheidsgetrouw zijn Oprecht durven zijn tegenover elkaar, open en rein Als je tevreden bent met jezelf en vol zelfvertrouwen Als je jezelf en anderen met een open blik durft te aanschouwen Wanneer je niet overdrijft om op anderen indruk te maken Niet vals zal spelen en niet in je eigen leugens verzeilt zal raken Zoveel mogelijk altijd aan je beloftes zal houden dat is je streven Als je illusies, zelfbedrog ontdekt, laat je deze zachtjes los in het leven Wanneer je iemand boos maakt of teleurstelt zijn het je fouten die je erkent Je weet dat je tekort bent geschoten, geef dit dan gewoon toe dat je fout bent
@ Denkertje
Voor alle nabestaanden van ramp MH 17 dit kaarslicht Voor al het menselijk leven dat is ontwricht Al die onschuldige levens die verloren zijn gegaan Aan alle zielenpijn en intens verdriet dat is ontstaan Mijn woorden brengen hun niet weer tot leven Maar ik hoop dat ze wel kracht en troost zullen geven
@ Denkertje
17-7-2014
Spiegelbeeld
Dat beeld in de spiegel, dat ben jij Het ontlokt verbaasheid in mij Toon je mij wel de ware realiteit Of schep je wazige onwerkelijkheid Je eerste ontmoeting met je eigen persoonlijkheid Je bent nu verbonden voor altijd Een leuke ervaring om met jezelf kennis te maken Spannend om je eigen spiegelbeeld aan te raken Dan voel je van binnen de adrenaline opkomen Ervaar dit zoals je nog nooit eerder hebt waargenomen Laat je door deze magische wereld omgeven Het zal je gezelschap houden de rest van je leven
@ Denkertje
Liefde floreert niet goed onder uitoefening van sterk dominant gedrag Dan neem ik een besluit, die men meestal niet van mij verwachten mag Ik ben altijd blij dat ik dan zelf de stap heb genomen Niet altijd gemakkelijk om tot zo'n besluit te komen Ondanks dat mijn hart hierdoor van slag raakt Ben ik toch blij dat ik die keuze uiteindelijk heb gemaakt Met respect en liefde naar de ander toe, heb ik toch niets verkeerd gedaan Jammer, dat mijn goede bedoelingen niet worden gewaardeerd en verstaan Dan lokt mijn vrijheid weer en besluit ik om weer alleen verder te gaan Met vol vertrouwen door het leven, wil ik mijn vleugels uitslaan Ik fladder als een vlinder vrij ongebonden door de tijd Elke dag is een nieuw begin met een nieuwe mogelijkheid
@ Denkertje 
.
