de yatri     (de weg)
*************************************** 

Wij begeven ons op een pad langwaar wij vele tegenslagen moeten trotseren, waar wij vele gedane en ongedane zaken moeten tolereren. Wij zijn zo breekbaar zo broos als het om toegevingen gaat, want moeten wij ook maar een druppel water bij de wijn doen, dan stuiken wij neer als kleine vuurvliegjes. Vuurvliegjes die enkel maar zichtbaar zijn wanneer al de andere levensvormen hun eigen opgeborgen hebben. Wij zijn het woord toewijding ontgroeit, want moeten wij ook maar een iets toegankelijker zijn, dan denken wij reeds vanaf die eerste daad dat het een daad zonder gevolg zal zijn. Al zijn wij allen afzonderlijke individuen, kunnen wij zonder ongemak de moeten dragen met het andere zelfstandig wezen, toch hebben wij elkander als mens nodig om tot het hoogste schavot te geraken. Wij zijn elkanders ondersteuning, elkanders pilaar, elkanders nok waaronder wij de ander steeds moeten laten schuilen. Men kunnen wel zonder, maar dit is niet de reden waarom wij ooit op aarde kwamen. Wij lopen om die reden nu op een pad van duisternis, zitten gevangen in een zwartheid waaruit ontsnappen echt niet meer zo simpel zal zijn. Slechts met ons volle bewustzijn, dat er steeds een hogere macht aanwezig zal zijn kunnen wij dit duister doormidden breken. Wij behoren ons eigen innerlijke de doorwaden vooraleer wij tot besef zullen komen. Willen wij dit punt bereiken, dan moeten wij de meedogenloosheid  laten ophouden met spreken, en ons overgeven aan de grillen en kuren van het leven. Aanvaarden dat niet elk moment van de dag een vrolijk lied kan weerklinken, dat wij tijden van rouw moeten toelaten, al is het nog zo goed vertoeven in dit eigenste ogenblik. Dit en nog zoveel andere “nog niet vernoemde zaken” zijn van belang om de groeien in dit leven wat wij mogen beleven als volmaakt, maar wat wij steeds als onvolmaakt blijven aanzien. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Wie dit wil bereiken zal heel bewuste moeten leven. Diegene zal van de ander moeten weten wat hij denkt nog voor die ander zijn mond opende. Zo diep dat  jij de ander kent zoals hij zichzelf kent, of misschien zelf beter. Zogoed dat je de ander aanvoelt, dat jij die ander hoort zonder dat er een woord word uitgesproken. Wie dit kan bereiken zal merken dat hij alleen kan leven, maar dat hij de ander nodig heeft om de groeien. Wij moeten een symbiotisch geheel vormen. Alleen dan zullen wij ophouden met dit lopen in het duister, en zullen wij het licht binnentreden. Er zijn zoveel verschillende manieren om dit punt te bereiken, en het is echt niet ondoenbaar. 

*************************************************   

Het allerhoogste genot bekom je door de Yatri, een reis doorheen het onderbewustzijn van de ander. de worden met elkander, zodat wij het allerhoogste genot kunnen bereiken. Wij wensen elkanders diepste verlangen de delen in alle intimiteit. Want het lijfelijke genot komt nog steeds voor geestelijke genot staan.         

***************************************************