|
We zijn elk een deel van het complete netwerkxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Van het spoor waarop onze trein rijden mag
Van de ene tot de andere halte
Waar wij dan mogen kijken door glazen wanden
Naar al het wonderbaarlijke wat aan ons
Voorbij flitsen zal.
Want het leven duurt niet langer dan een enkele seconde
Van wat nadien een eeuwigheid zal duren
Wie of wat ben ik
Wie ben ik? Wat ben ik?
Weet je, er bestaat een heel mooie
Sage die dit zo mooi verwoord dat
Ik dit graag met jou zou willen delen
Het gaat over een oude man die aan de waterkant zit
en een vlinder
wie ben ik vraagt de man
aan de vlinder
waarop de vlinder antwoord
ben ik jij die denkt dat hij een vlinder is
of ben jij mij die denkt dat hij een mens is
wie zijn wij?
Hebben wij wel het vermogen om die
wetenschap mee de dragen?
Zijn wij niet iets kosmisch?
Iets bovennatuurlijks?
Zijn wij niet het ultraviolette licht
Of gewoon een bliksemschicht midden op een zomerdag
Wat zijn wij?
Zijn wij wel mensen?
Is een stoel wel een stoel en geen tafel?
Het boek misschien een flater
Want wie kan er ons ooit honderd % zekerheid
Geven van de waarheid wat ons word opgedrongen
Er is geen waarheid, geen leugen,
Want wat voor jou een waarheid is
Is voor een ander een leugen
En wat voor diegene een waarheid is
Is dan voor jou alweer en leugen
Het is maar wat jij gelooft of niet
Waarom zijn we hier
Heel eenvoudig
Om de cirkel van het leven niet de doorbreken
Want het leven
De dood maakt deel uit van het grote wonder
En dat is net wat wij alen zijn
Een groot wonder
Net zoals dat zaadje wat in veel te droge grond werd neergesmeten
En toch nog zijn weg naar de oppervlakte wist te vinden
|
