|
De dichterxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Een dichter maakt mooi
wat lelijk is
Hij weeft met letters een woord aaneen
om zo tranen van blijdschap
van vreugde te laten stromen
Een dichter is een poëet van het
kwaad zich niets aantrekkend
want hij dwaalt door het land van woorden
om zo te allermooiste zinnen te verwerven
Een dichter is een alchimist
van staalgrijs maakt hij blinkende edelmetalen
van koud ijzer maakt hij
gloeiende sieraden
waar menig oog in verstrikt raakt
Hij is een eenzaat
hoeft geen mens rondom zich
want zijn woord is hem alles
daar slaapt hij mee
daar waakt hij mee
en iedere gebeurtenis dracht hij met een gevoelige
snede aan elkaar de weven
Zonder allure komt hij op
Zonder snoeven leest hij zijn verhaal
voor menig slapende
want een dichter word toch zo hou vergeten en misprezen
Maar de dichter laat het aan zijn hart komen
en schrijft gestaag verder aan zijn nieuw verhaal
Hij volgt zijn eigen ritme
zijn eigen algoritme
en begeeft zich op vaarwateren waar anderen
drenkelingen werden
Hij houd zijn hooft rechtop
en loopt eens als een nar
dan weer als een harlekijn
om dan als een koning de worden ontvangen
En elke dag opnieuw laat hij nieuwe woorden
tevoorschijn komen uit zijn magische pen
op het maagdelijk wit van zijn blad
om zo dan morgen misschien een erfenis achter te laten
waar nog menig mens bij stil zal blijven staan.
|
