|
Elk stukje van dit bestaan
.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Opeens zal ik weg zijn
weg van die plaats
weg van die stoel
Opeens zal ik er niet meer staan
aan dat blad zijn boom
in de schaduw van de nacht
Want ik zal ergens zijn
waar slechts een stilte heersen zal
Maar dat meesje
die krekel
zullen er nog zijn
Dat meisje
die jongen
zullen nog van elkander gaan houden
Het groen zal nog verbruinen
Het water word nog ijs
En achter de regen schuilt er dan nog steeds een
zonnebui
En toch zal ik er niet meer zijn
waarmee jij praten kunt
waarmee jij slapen zal
Toch zal ik niet meer zeggen
hoe mooi ik je vind in dat strakblauwe rokje
Wat achterblijft zullen sporen zijn
van mijn belopen weg
Enkele verhalen
een gedicht
en wie weet een foto
van ons tweeën samen
Opeens zal ik weg zijn
weg van die aardkorst
weg van dat brandend verlangen
Opeens zullen mijn lippen
ophouden met kussen
mijn handen met strelen
Maar weet dat ik toch nog aanwezig zal zijn
in dat stukje behang
op dat kleed op de vloer
Weet dat ik nog steeds zal drijven
in dat kopje
in die tas
Want aan elk stukje van mijn bestaan
haf ik een teken van mijn ooit
aanwezigheid mee.
|
