Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
02-06-2014
Het Konikspaard.....
Het Konikspaard...een opgewekt en vlijtig temprament
Een konik is van oorsprong een in Polen en Wit-Rusland gehouden paardenras, dat klein van stuk en heel resistent is. Koń is Pools voor paard, konik (konjiek) voor paardje.Het konikpaard heeft geen verzorging nodig en kan het hele jaar vrij rondlopen. Om deze reden wordt het dier vaak ingezet voor begrazing in natuurgebieden in Nederland. Hoewel alle paarden nazaten zijn van hun wilde voorouders wordt voor begrazing vaak gekozen voor de konik, omdat er geen storende factor is van "liefhebbende fokkers" en omdat de konik nauw verwant is aan de tarpan, een oorspronkelijk wild paard. De konikpaarden bleken bovendien nagenoeg vrij van gebreken die onze huispaarden hebben
De konik heeft nog veel overeenkomsten met zijn voorouders: de tarpan (het oorspronkelijke wilde paard). Door deze geërfde kenmerken wordt het konikpaard veel ingezet bij begrazing in natuurgebieden. De dieren zijn zelfverzorgend en komen zelfs strenge winters relatief goed door.
De grootste kudde konikpaarden ter wereld leeft momenteel in de Oostvaardersplassen (Lelystad - Flevoland). In 1985 zijn hier de eerste twintig Poolse koniks losgelaten. Per september 2006 leven er 980 exemplaren in het bijna 6000 hectare grote natuurgebied (waarvan circa 2000 hectare begrazingsgebied).
Eigenlijk is het konikpaard een kruising van diverse paardensoorten, dit verklaart ook waarom er tussen de overwegend muisgrijze paarden soms felgekleurde exemplaren kunnen zitten. Stokmaat : Tussen de 1.25 en 1.35 meter Kleur : Koniks zijn vaal met een aalstreep over de rug . Sommige Koniks worden 's winters wit . Karakter : De meeste Konikpaarden hebben een opgewekt en vlijtig temprament; niet alleen het uiterlijk, maar ook het karakter is echter authentiek De Konik galoppeert en springt uitstekend .
Hier een prachtig natuurfilmpke van het doen en laten van het Konikspaard in het prachtig rivieroeverreservaat de Blauwe Kamer... gelieve eerst het liedje bovenaan het log niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Exterieur:De Konik heeft alle uiterlijke kenmerken van een oerpaard en doet sterk denken aan deTarpan .Het is een taai, sober en wendbaar paard met een grote weerstand. Het profiel is concaaf en de oren klein.De hals is enigszins gedrongen en romp is stevig en lang.
Dit prachtige ras, de Australian Kelpie, is ontstaan uit twee geïmporteerde Black and Tan, kortharige collies met recht opstaande oren. Rond 1860 werden deze collies geïmporteerd door dhr. Elliot en dhr. Allen, van Geralda Station vlakbij Forbes in New South Wales.
In een nest wat vlak na de aankomst van de honden in Australië geboren werd zaten verschillende black and Tan puppies en een rood pupje. Het rode pupje had veel weg van een vosje. Vanuit Victoria kwam een teefje, ook van een collie, met de naam Kelpie (een Keltisch woord dat waterbron betekent). Kelpie werd gedekt door een van de pups van dhr. Elliot en dhr. Allen. Een van deze nakomelingen leek zoveel op haar moeder dat ook zij Kelpie werd genoemd.
In 1872, op de leeftijd van 12 maanden, werd Kelpie ingeschreven voor de eerste ‘Sheep dog trail’. De wedstrijd werd gehouden in Forbes, New South Wales. Kelpie won deze eerste trail met gemak. Nadat zij deze wedstrijd had gewonnen kwam er een grote vraag naar haar pups. Deze pups werden Kelpie’s genoemd. Zo is de naam Kelpie geleidelijk ontstaan. Tegenwoordig is de naam officieel: Australian Kelpie.Ziehier een prachtig en leerzaam filmpje ... Hoe hoeden Kelpies schapen ... hoe lopen ze over schapen ... ??? Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ....!
Een van de meest beroemde Kelpies in Australië was een ‘smoke blue’ hond, genaamd Coil.Hij won de eerste ronde van de in 1898 in Sydney gehouden sheep dog trails met een maximum aantal punten.
De Australian Kelpie wordt nog steeds gebruikt bij het werken met schapen. Deze hond is voor de Australische schapenhouders wat de Border Collie is voor de Britse. De Australian Kelpie staat er om bekend over de ruggen van de schapen te lopen om zo snel mogelijk aan de andere kant van de (grote) kudde te komen of om achtergebleven dieren terug te brengen.
De Kelpie is een zeer behendige en wendbare hond. Hierdoor is hij zeker geschikt voor behendigheid en flyball. Ook is hij heel alert en heeft een snel leervermogen wat van hem een uitstekende gehoorzaamheidshond maakt. De snelheid waarmee de Kelpie nieuwe dingen leert, is zowel zijn sterke als zijn zwakke punt: ongewenste gedragingen zijn ook zo aangeleerd!
Heeft een zacht, gevoelig en aanhankelijk karakter. Tegelijkertijd is het een heel sociale, kindvriendelijke en aanhankelijke hond. Natuurlijk moet dit ras, net als andere rassen, goed gesocialiseerd worden.
Herkomst Britse Korthaar katten werden rond 1870 in Groot-Brittannië gefokt uit mooie huiskatten, waarna het inkruisen van Perzen heeft gezorgd voor de massieve, gedrongen vorm en het bolle hoofd. Zoals de naam al doet vermoeden, is dit een ras met een korte vacht.
Britse Korthaar katten moeten onderscheiden worden van (vooral in Scandinavië voorkomende) Europese Korthaar katten, die een gladdere vacht, langere poten, een langere snuit en grotere oren hebben. Als kittens zijn Britse Korthaar katten heerlijk speels. Later worden het rustige en vriendelijke katten met een zeer gelijkmatig karakter.
Karakter Ze kunnen uitstekend zichzelf vermaken, houden erg van slapen, maar vinden het ook heerlijk om geknuffeld en geaaid te worden.Wel blijven ze spelen heel leuk vinden, Het zijn gezelllige knuffelberen. Bovendien kunnen ze over het algemeen prima opschieten met kinderen, honden en andere katten. Ze kunnen uitstekend aarden in bovenwoning of flat, maar een terras of tuin vinden ze ook prettig. Zie hier een schattig lief filmpje ... vergeet niet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ! !
De verzorging bestaat uit het wekelijks borstelen van de vacht en het (indien gewenst) regelmatig knippen van de nagelpunten met een goede nageltang. Controle van de binnenkant van de oorschelpen en het (zo nodig) zeer voorzichtig schoonmaken ervan horen zeker bij de "schoonheidsbehandeling".
Verder is het belangrijk dat er, net als bij alle andere katten, eenmaal per jaar gevaccineerd wordt (tegen kattenziekte en niesziekte), dat er (vooral in de zomer) preventie tegen vlooien plaatsvindt en dat de katten regelmatig ontwormd worden.
Britten zijn zeer gesteld op gezelschap van mensen of andere huisdieren. Hun dagelijkse portie aandacht waarderen ze evenveel als hun natje en droogje. Echter, het zal bijna niemand moeite kosten regelmatig zo'n heerlijke "teddy" te knuffelen en lekker tegen hem of haar aan te kletsen.
De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol, hoogmoedig heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen...
De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol, hoogmoedig heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen...
Oorsprong De Menorquin komt van het eiland Menorca, de Balearen, in Spanje.
De (ras)naam De officiële naam van het ras is “Pura Raza Menorquina” (Zuiver Menorcaans Ras) P.R.M. afgekort. In Spanje spreekt men echter van een “Menorca” (paard), hoewel “Menorquín” ook gebruikt wordt in het vasteland van Spanje. Deze laatste naam, Menorquín, is ook de meest gebruikte in het buitenland (Frankrijk, Duitsland, Italië etc.)
De Menorcaanse paarden zijn barokke paarden met een rank en majestueus silhouet. De Pura Raza Menorquina heeft door zijn karakter eigenschappen en zijn natuurlijke bouw een aangeboren aanleg voor de verzameling. De gangen van de Menorca paarden zijn verheven, vloeiend en bieden een zeer comfortabele zit voor de ruiter. Ze zijn met groot gemak te verzamelen en bieden door hun elastische bewegingen een zeer comfortabele draf en galop, waarbij de ruiter ontspannen aan het werk kan. Daardoor is de opleiding van de Menorquin in de oefeningen van de klassieke rijkunst een logische stap.
De manier van werken en opleiden van de Menorca's is gebaseerd op c.q. afgeleid van de klassieke principes van de dressuur. De Menorca paarden worden in Menorca bijna altijd voor de ¨Doma Menorquina¨ (Menorcaanse dressuur) opgeleid, deze vertoont heel veel overeenkomsten met de Hoge School Dressuur, waarbij het typische kenmerk van de Menorquín, eigenlijk zijn ¨benchmark¨, ¨es Bot¨ is, oftewel het steigeren en lopen op de achterbenen. Dit is een belangrijk onderdeel van de heel erg geliefde en populaire dorpsfeesten in Menorca.
Zie hier een prachtige intro van hun kunnen , vanwaar ze afkomstig zijn en zeker niet te vergeten hun ¨benchmark¨, ¨es Bot¨ , oftewel het steigeren en lopen op de achterbenen... . Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... !!
De Menorca's lopen niet alleen op twee benen, maar ze zijn ook heel erg geschikt voor Engelse dressuur, aangespannen rijden en ze zijn bijzonder geschikt voor de traditionele Menorcaanse feesten. Tevens zijn ze betrouwbare partners voor de recreatie ruiter. De buitenritten door ruw terrein, ook mede door het comfortabele Menorcaanse zadel, worden een ware belevenis.
Het karakter van de Menorca paarden is heel erg nobel, warmbloedig, sober en rustiek. Ze zijn moedig, resistent, wendbaar en energiek en daarom inzetbaar in verschillende disciplines. De Menorquin is zeer intelligent, werklustig en leergierig en toont heel goede aanleg voor verzameling. Onder het zadel zijn ze zeer serieus en geconcentreerd, ook als meerdere hengsten tegelijkertijd gereden worden. De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol en hoogmoedig, niettemin zijn ze heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen. Zijn karakter en eigenschappen, maken dat het werk met een Menorquin, altijd een genot en lonend is voor zowel paard en ruiter.
De Spinone Italiano is afkomstig uit Italië. Wordt verondersteld in het Romeinse tijdperk tot ontwikkeling te zijn gekomen net zoals dat bij de Bracco Italiano het geval was. Heeft door kruisingen met witte doggen in Italië zijn huidige vorm te hebben gekregen.
In Italië werd het ras vooral gebruikt voor de jacht in moerasrijk en bosrijk gebied. Het is een bijzonder gehard ras, dat zonder problemen in diep water springt of een braambos inloopt. Hij is zacht in de mond en is zowel staande als apporterende hond. Het is een vriendelijke hond met uitstekende werkeigenschappen.
Algemene rasbeschrijving De Spinone Italiano is vierkant van bouw met sterke botten en goed ontwikkelde spieren. Hij heeft een opvallend ‘denkergezicht’ met een bijna menselijke uitdrukking en lange oren.
Kleur: wit met oranje of kastanjekleurige vlekken, kastanjebont of gemengd. Driekleurig is niet toegestaan.Prima gebruikshond met een scherpe neus, staat uitstekend voor en is een goede apporteur.
Hij is robuust en weersbestendig en gaat graag te water.Hoe graag hij wel te water gaat zie je in het hieropvolgend filmpke ... ghiiiiiii ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten vooraleer dit aan te klikken é ... !!
In minder mate gehouden als gezelschapshond. De Spinone Italiano is een bijzonder vriendelijke en aanhankelijke hond die graag bij de mensen is. Hij is gewillig, gehard, geduldig en gezellig.
Kattige katers ! Hoe laat je een bazige poes wennen aan een vriendje ....
Kattige katers ... Hoe laat je een bazige poes wennen aan een vriendje ...
Is een poes een Einzelgänger of is het een sociale viervoeterke die vlug vrienden maakt''. ,,Een poes is eigenlijk een territoriumdier, in tegenstelling tot de hond, die een roedeldier is. Dat wil zeggen dat ze haar eigen plekje liever niet met anderen deelt." Om kattengedrag te kunnen begrijpen, moet je naar de natuur kijken'',
,,Er bestaan twee soorten katers. De eerste soort is het tijgertype. Die leeft alleen en mannetjes en vrouwtjes komen alleen bij elkaar om te paren. Daarna maakt het mannetje zich uit de voeten en laat hij het wijfje met rust.
Zij moet het verder maar zelf uitzoeken en haar jongen alleen opvoeden. Als er een andere mannetje het territorium binnendringt, volgt een gevecht. Een indringer zet zijn geurvlaggen uit door te urineren."
,,De tweede soort is het leeuwentype. Leeuwen leven in een groep die bestaat uit één mannetje en verschillende leeuwinnen. De man doet in feite helemaal niets.... hmm !! De dames gaan voor hem op jacht en meneer komt aan tafel. Pas als hij gegeten heeft, mogen de vrouwtjes gaan eten.... !!
Hij draagt zorg voor de bewaking van de groep en is een absolute potentaat. Hij duldt geen andere kerels om zich heen en bijt de nieuw geboren mannetjes dood. Katers kunnen evenwel toch aan elkaar gewend raken, soms zelfs vrienden worden, maar je moet geduld hebben.''
Katten zijn zeer nauwgezet in het uitzoeken van hun lievelingsplek in huis.Oooh ja ... zie hier hoe zelfs een kater aan zijn trekken komt als t poesje hem wandelen stuurt ... euh humm ... KNT ... knipoogje ....!! Ghiiiii ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé... !!
Poezen verkiezen een plek in de hoogte om alles wat in hun territorium gebeurt goed te kunnen overzien. Deze plek willen ze het liefst warm (bij de kachel), zacht (op een fleece) en tochtvrij (afgeschermd in een mand of zelfs een kartonnen doos). In dit log uitsluitend foto's van Bengaalse katten ... !!
Vind je voetballen leuk, maar kun je het zelf niet? Ga dan samen met je paard voetballen. Pushball is de enige hippische sport waarbij het paard zelf aan de bal is. ‘Pushball on horseback’ is de officiële naam van deze sport. Het wordt al sinds 1902 gespeeld. Vooral in Duitsland en Tsjechië is de sport erg populair.
Paardenvoetbal Pushball kun je vergelijken met de meest populaire sport van de wereld: voetballen. Het paard schopt de bal zelf weg. Het liefst vanuit middendraf. Bochten maken en andere paarden verdedigen, je moet het allemaal kunnen. Bij pushball moet je de bal in een goal duwen (pushen) om een punt te scoren. De bal moet minimaal de hoogte van het borstbeen hebben. Zou je een kleinere bal gebruiken (bijvoorbeeld een skippybal) dan breng je paard en ruiter in gevaar. Het paard kan over de bal heen vallen en zich blesseren.
Ziehier een prachtig fragmentje ... vergeet evenwel eerst het muziekje bovenaan het logje niet uit te doen alvorens dit aan te klikken
Populair Op dit moment is pushball nog niet heel bekend in Nederland. Toch zijn er steeds meer mensen die de sport beoefenen. In Nederland speelt met pushball volgens de Duitse spelregels uit 1928. Ook de KNHS toont interesse in het professionaliseren van deze opkomende hippische sport. Pushball past in kader van ‘veilig rijden’. De sport is diervriendelijk en vergroot de behendigheid van paard en ruiter, het paard wordt meer schrikbestendig, pushball geeft de combinatie wederzijds vertrouwen en bevordert de teamgeest en tolerantie tussen paarden onderling.
De Mechelse Herder .. 3de (4) in de groep van de Belgische herders ....
De Mechelse Herder is een hond waarop we als Belg terecht fier mogen zijn.
Wereldwijd wordt de Mechelse Herder geapprecieerd, en dan vooral door hondensportliefhebbers en politiemensen. Twee gebieden waarin de Mechelse Herder tot de besten behoort.
Ziehier een prachtige docu van deze alzo prachtige hond de Mechelaar... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te zetten hé ! !
Hij verdient zijn pluimen als waakhond, verdedigingshond, drugshond, sporthond, speurhond, lawinehond enz. De Mechelaar is hét voorbeeld van de moderne werkhond.
Huishond
Mits voldoende beweging en training is de Mechelse herder ook geschikt als huishond. Door zijn temperament heeft hij het wel nodig dat zijn baas veel met hem bezig is en hem de nodige aandacht schenkt. Dankzij een consequente opvoeding leert hij al snel zijn plaats in het gezin kennen.
Als deze hond goed opgevoed is, dan is zijn baas z'n afgod. Hij blijft kort bij de baas en dicht bij huis. Deze hond denkt er niet aan om weg te lopen.
Met kinderen
Een Mechelse herder is een hond die zich kan aanpassen aan kinderen mits constante supervisie en door hem van jongs af een specifieke opvoeding te geven. Een Mechelse herder heeft nood aan een goede opvoeding en de juiste begeleiding.Laat echter nooit kinderen achter bij eender welke hond van welk ras ook.
Leervermogen
Het is een geweldige sporthond. In de eerste plaats omdat hij onvermoeibaar en erg wendbaar is. Maar ook omdat hij wil leren en wil gehoorzamen. Deze hond staat steeds klaar, is trouw en wil niets liever dan samenwerken met zijn baas.
De ideale waakhond
Tegen vreemde mensen, andere honden of vreemde dieren gedraagt de Mechelse Herder zich meestal wantrouwig, soms zelfs agressief. Hij heeft alles gehoord en bij een vreemd geluid reageert hij door te blaffen
Met Dank aan Wilma van den Heuvel voor haar prachtige foto's van haar geliefde dotjes ....
De Bombay ..treffende gelijkenis met de zwarte panter ..
De Bombay ... treffende gelijkenis met de zwarte panter !
Herkomst: Amerika De Bombay is in de jaren vijftig in amerika onstaan door de kruising van een American-shorthair met een Burmees... de vacht kenmerkt zich door zijn diepzwarte kleur.
De Bombay is vernoemt naar de stad Bombay (India) om zijn treffende gelijkenis met de zwarte panter die daar leeft. De Bombay is een zeer sociale kat die gek is op mensen en ondanks zijn gelijkenis met de zwarte panter er betrekkelijk weinig moeite mee heeft altijd binnen te zijn.
Ziehier een prachtig mooi filmpje van deze toch biezondere zwarte kat! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten , alvorens dit aan te klikken ... !!
Buiten de verenigde staten komt de Bombay nog nauwelijks voor ( is in Engeland nog niet eens erkend)maar vermoedelijk zal dit gezien zijn pracht niet lang meer duren.
Kenmerken : Kop: Rond met een bol gezicht dat driehoeksvormig uitloopt in een goed ontwikkelde snuit Ogen:Rond, wijd uiteenstaand goud tot koper kleurig Oren: breed aan de basis met een afgeronde top iets naar voren gericht
Lichaam: gespierd, maar tegelijkertijd lenig, middelgroot formaat. Staart: een staart van gemiddelde lengte. Vacht: De vacht moet kort en glad aanliggend zijn. Kleur:De kleur is glanzend diepzwart .
Hoe wordt het apporteren leuk voor je hond ... ! !
HAAL HEM ZELF MAAR... ! Heb jij ook zo'n hond die je met opperste verbazing staat aan te kijken als je een leuk speeltje voor hem weggooit ? Of een hond die wel een speeltje ophaalt, maar het vervolgens heel hebberig voor zichzelf houdt ? Oorzaak hiervan kan zijn dat de hond niet gestimuleerd is, het nooit geleerd heeft ! Hoe kun je dit voorkomen? Stimuleren en heel veel oefenen ... ! !
Zo wordt een speeltje leuk: Er zijn honden die niet weten wat ze met een speeltje aan moeten. Sommige honden houden er gewoon minder van dan andere om iets in hun mond te nemen. En er zijn honden die in hun jeugd nooit speeltjes hebben gehad en spelen gewoon nooit geleerd hebben. Zaak is uit te vinden of ze echt nergens om geven: vaak blijkt een hond wel geïnteresseerd te zijn in een speciaal speeltje dat hij gewoon nog niet had. Er zijn honden die van een piepbeest houden,' of van een zacht speeltje van zeemleer. Of van een rubberbal met belletje. Of een hal aan een touwtje. Of van een frisbee. En er zijn honden die alleen maar pluchen speelgoed waarderen.
Hier een prachtig voorbeeld hoe je je hond eventueel kunt stimuleren , let wel ,hier word ook het pakwerk gestimuleerd .... vergeet evenwel het filmpje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken !
Probeer eerst verschillende dingen en neem dat speeltje - liefst twee - waar hij wel enige interesse voor had. Lukt het helemaal niet, knoop dan zijn favoriete hapje in een oude sok en hang die ergens op. Moedig de hond aan eraan te ruiken en te trekken. Geef steeds een andere sok. Als je hond enthousiast wordt als je zijn sok ergens ophangt is het tijd om het spel te veranderen: nu houdt je de sok vast en moedigt de hond aan om eraan te trekken. Gaat dat eenmaal enthousiast, dan is het moment van apporteren aangebroken. De hond is genoeg gemotiveerd om de sok te leren apporteren. Gebruik dus de sok of zo'n speeltje waar hij uiteindelijk toch interesse voor bleek te hebben.
Je hond vindt een speeltje leuk: Als je hond een speeltje naar je toe brengt, neem je dat aan, geef wat lekkers en gooi het weer weg. Dat is vrij simpel, zo'n hond zal makkelijk leren apporteren. In feite kan hij het al, alleen nog niet op verzoek. Herhaal het spel en breek het af als de hond nog enthousiast is. Het kan ook zijn dat de hond met het speeltje bij je terugkomt, maar het niet afgeeft.
Geen nood. Eerst probeer je hem te bewegen het voorwerp te ruilen voor een heel smakelijk hapje. Als dat lukt, gooi het speeltje dan weer voor hem weg. Een hapje in ruil voor een speeltje en dan het speeltje weer terug, dat is zo'n slechte ruil nog niet. Je kunt in plaats van wat lekkers ook een ander speeltje nemen waar de hond dol op is. Geeft hij je het ene, dan beloont jij hem met 'goed' en gooit het andere voor hem weg.
Resumerend. Met de nodige inspanning en een positieve beloning is het mogelijk vrijwel iedere hond te leren apporteren. Apporteren is niet alleen een enig spel voor baas en hond voor de rest van zijn leven, maar tevens een heel prettige manier om probleemgedrag weg te trainen. Een hond leren apporteren is dus echt zinvol.
Een zorse is de nakomeling van gestreepte zebrahengst en een paardmerrie. Het is een zebroid: deze termijn verwijst naar om het even welke hybride met gestreept voorgeslacht.De Zorse heeft meer de gestalte van een paard dan een zebra, maar heeft goed gestreepte benen en vaak strepen op het lichaam of de hals. Zoals de meeste andere hybriden, is de Zorse onvruchtbaar.
Cossar Ewart, Professor Biologie in Edinburgh (1882-1927) en een geneticus, kruiste de gestreepte zebrahengst met paarden en poneymerries om de theorie van telegony, of vaderlijke indruk te onderzoeken. Cossar Ewart gebruikte Arabische merries. De gelijkaardige experimenten werden uitgevoerd door de Overheid van de V.S. en werden vermeld in “Genetica met betrekking tot Landbouw”door E B Babcock en RE Clausen en in de “Wetenschap van het Leven” door H.G. Wells en J Huxley en GP Wells (c.1929).
Zie hier een korte intro van dit biezonder paard ,vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Zebras, de ezels, en de paarden zijn alle lid van familie- Equines. Equines kunnen worden gekruist om hybriden te kweken. Zij zijn allen lichtjes verschillend in genetische makeup, maar nog alle equines. De paarden hebben 64 chromosomen, terwijl de zebra schommelt tussen 44 en 62 (afhankelijk van soorten). Zorses kunnen mannelijk of vrouwelijk zijn, maar is steriel aangezien hun chromosoomtelling 63 is.
Het werd vrij snel duidelijk dat Zoses niet de gemakkelijkste van de paardenfamilie zijn om mee om te gaan. ( volgens trainer Pat Parelli)
Zorses hebben de voorkeur boven de zuivere zebras voor het berijden om verscheidene redenen.Zij zijn gewoonlijk minder temperamentvol dan zebras, hoewel zij nog niet zo gemakkelijk zoals rasechte paarden worden behandeld en ook is het niet aangewezen om door onervaren personen bereden te worden
Hun ongeveer gelijkenis op het paard, in het bijzonder het schoudergebied maakt het makkelijker om hun te zadelen.
Zebras, zijn wilde dieren, en niet gedomesticeerd zoals paarden en ezels, en geven dus hun wilde dierlijke trekken door aan hun nakomelingen.
Zebras, niet zo groot, zijn bijzonder sterk en agressief.
Meestal zijn er twee trainers nodig die kettingen gebruiken als een leidsel en zij staan elk aan één kant van de zebra om toch enigszins het dier onder controle te kunnen houden bij het opleiden of trainen.
Zo ook hebben Zorses een sterk temperament en kunnen ook wel agressief zijn.
De Manx ...een aanhankelijke kat die enorme rust uitstraalt ... !
De Manx is een eeuwenoud, op een natuurlijke manier tot stand gekomen ras dat vandaag de dag nog steeds op het Isle of Man in zijn funktie als muizenvanger en geliefd huisdier door de boerenbevolking gehouden wordt.
De wortels van het ras liggen op het Britse Isle of Man dat in de Ierse Zee ligt. Naar alle waarschijnlijkheid is daar ongeveer vier eeuwen geleden een spontane mutatie opgetreden die resulteerde in de geboorte van een staartloze kitten.
Deze kitten groeide op en heeft zich kunnen voortplanten, zodat er langzaam maar zeker steeds meer staartloze katten op het eiland geboren werden.Ondanks het vaak deels tot compleet ontbreken van de staart hebben de katten geen moeite bij het houden van hun evenwicht of lopen en springen. Ze kunnen met alle gemak over een smalle schutting lopen of in bomen klimmen.
Gezien de geisoleerde ligging van het eiland waren er op den duur meer staartloze katten dat katten met een staart. Het bestaan van deze katten bleef niet onopgemerkt. Melding van import werden reeds in 1830 gemaakt, en op kattententoonstellingen in de Verenigde Staten en op het Europese vasteland werden omstreeks 1890 al Manxen uitgebracht.
Het ras heeft op het Isle of Man nog steeds een officieel beschermde status. In de rest van de wereld wordt deze kat als een curiositeit beschouwd. Ziehier een prachtige docu over dit toch ogenschijnlijk wonderbare kat ... voor de kijklustige onder jullie vergeet het muziekje in bovenaan het logje niet uit te zetten hé ... voor je diaanklikt ... ! !
Manxen stralen een bepaalde rust uit. Het zijn over het algemeen aanhankelijke katten die het met andere katten en honden, maar ook met mensen en kinderen, goed kunnen vinden.
Al hebben sommigen de neiging zich aan een bepaalde persoon binnen het gezin in het bijzonder te hechten. Manxen zijn ondanks hun rustige en evenwichtige karakter bijzonder speels en blijven dit tot op hoge leeftijd. Manxen zijn relatief gezonde katten die met een goede verzorging een hoge leeftijd kunnen bereiken.De Manx is een aanhankelijke kat die het goed kan vinden met andere katten, honden en ook met mensen en kinderen. Ze zijn enorm speels waardoor u de nodige speeltjes moet voorzien.
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ....
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
Een Appaloosa valt direct op. Met zijn bijzondere vachttekening trekt hij onmiddellijk de aandacht. En toch is de Appaloosa meer dan een gevlekt paard, veel meer ... ! De door de Nez Perce indianen gefokte Appaloosas stammen af van de door de Spanjaarden rond 1600 meegebrachte gevlekte paarden.
Deze stam, gefascineerd door de kleur, snelheid, uithoudingsvermogen en het karakter van deze paarden, werd de Appaloosa fokker bij uitstek. Alleen de beste dieren werden voor de fokkerij gebruikt; minder goede exemplaren werden verhandeld of gecastreerd. Aan het einde van de 19e eeuw kwam er bijna een einde aan het bestaan van de Appaloosa. De indianen werden door de regering gedwongen in reservaten te gaan wonen.
De Nez Perce indianen weigerden dit, vluchtten richting Canada, maar werden vlakbij de Canadese grens door het leger overmeesterd. De indianen werden naar een reservaat gebracht. Enkele honderden Appaloosas werden neergeschoten om te voorkomen dat de indianen opnieuw zouden proberen te vluchten.
De Appaloosa is een zeer betrouwbaar en verdraagzaam paard met een evenwichtig karakter dat net zo van mensen houdt als deze van hem. De Appaloosa is intelligent, gemakkelijk te trainen, ideaal voor oudere alsook jongere mensen en daarmee het paard voor de hele familie. Maar het is ook hèt paard wanneer er hoge eisen gesteld worden. Het is een solide paard maar gelijkertijd ook een super atleet met grote successen in de westernsport, lange afstandsritten en op de renbaan.
Een veel voorkomende fout is echter dat elk gevlekt paard een Appaloosa genoemd wordt. Dit is verre van juist! Er zijn namelijk ook nog andere, gevlekte rassen zoals bijvoorbeeld de Knabstrupper uit Denemarken en de Pinzgauer uit Oostenrijk.Ziehier een prachtige voorstelling... vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ....
Veel gevlekte paarden in Nederland zijn ontstaan uit kruisingen met deze rassen en worden ten onrechte "Appaloosa" genoemd. Tegenwoordig spreekt men in Nederland vaak over Amerikaanse Appaloosas en Nederlandse Appaloosas.
Eigenlijk is dit jammer en geheel overbodig; een Appaloosa stamt altijd af van de paarden uit Noord Amerika en heeft altijd een Amerikaans registratiepapier; het is het enige paard dat met recht APPALOOSA genoemd mag worden!
De Picardische Herdershond of Berger Picard deed in de negentiende eeuw zijn intrede in Frankrijk. Deze vrij grote herders werden door de Kelten meegenomen.
Deze hond is een afstammeling van de oude Herdershonden uit de Middeleeuwen zoals die op schilderijen werden afgebeeld.
De honden zijn verwant aan de Briards en de Beauceron en werden samen met deze honden in 1863 voor het eerst tentoongesteld. In 1925 werd de standaard opgesteld en werd dit ras officieel erkend. Door het ras te gebruiken voor de fok van de Bouvier des Flandres, verdween het ras als zodanig. Pas aan het einde van de tweede wereldoorlog zijn de liefhebbers van het ras weer begonnen met de fok en is het aan hen te danken dat dit ras praktisch uit het niets weer ontstond. Zijn werkterrein bevindt zich tegenwoordig in de regio Pais-de-Calais. Frankrijk is niet al te dichtbevolkt met deze herders en buiten Frankrijk zijn er zeer weinig exemplaren.
IDEALE RASKENMERKEN Deze ruwe, norse herder heeft een natuurlijk en rustiek uiterlijk. Hij is één van de grootste herders, heeft een lange rug en goede benen. De Picard heeft een schofthoogte van 60 tot 65 cm voor reuen; teven zijn 55 tot 60 cm en het gewicht 23 tot 31 kg. Het hoofd is enigszins smal en de oren, die klein moeten zijn, worden rechtop gedragen en hebben een brede basis. De staart wordt in actie hoog gedragen. De ruwe, verwarde vacht is een belangrijk kenmerk van de hond.
.
Het is een stugge, halflange vacht die ruw moet aanvoelen, met een dichte ondervacht. De vachtkleuren zijn grijs ( zwartgrijs, blauwgrijs, roodgrijs ), licht of donker fauve, of een mengeling van deze kleuren. Een kleine witte aftekening op de voorborst en/of op de tenen is toegestaan. Er komen ook witte exemplaren voor.
Ziehier een exellent prachtige slide van de Berger Picard met zijn specifieke uitstekende eigenschappen , zowel als veedrijver , sport en spel , bewaking en het gezellig omgaan met mens en dier ... veel kijkgenot ! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ... !!
Ondanks zijn strijdlustige aard kan de Picard een fijne huis- en familiebewaker zijn. Hij is zeer zelfbewust maar ook zeer aanhankelijk.... Deze hond is zachtaardig voor eigen mensen, maar gereserveerd tegenover vreemden.
Hij is intelligent, waakzaam en onvermoeibaar, aanhankelijk en lief voor kinderen. Het is een hond die veel beweging nodig heeft, want het is nog steeds een echte werkhond.
Zwaarlijvigheid speelt een belangrijke rol. Dikke katten en poezen bewegen minder. Bij verminderde activiteit zijn ook darmen en andere orgaanstelsels minder actief.
Geslacht: vanwege de nauwere plasbuis bij katers zien we bij deze sneller volledige obstructies van de plasbuis dan bij poezen.
Hoe herken je het ? Aangezien de obstructie van de urethra levensbedreigend kan zijn, is het van belang dat u als katteneigenaar in staat bent om de symptomen die mogelijk hierop kunnen wijzen, kunt herkennen. Neem onmiddellijk contact op met uw dierenarts als u een van onderstaande symptomen opmerkt. Urine met bloed erin, abnormale kleur van de urine.
Veel persen tijdens de mictie (=het plassen), of vaak plassen van slechts kleine hoeveelheden, miauwen of schreeuwen als zij/hij op de kattenbak is. Gedragsveranderingen als lusteloosheid of juist onrust, vaak naar de kattenbak lopen, klaaglijk miauwen, zich verstoppen of niet willen eten, veelvuldig likken rond anus en penis of vulva. Plots plassen op afwijkende plaatsen, of plassen in huis Abnormale houding tijdens de mictie (Urineren, ook wel plassen of mictie genoemd )
Behandeling De behandeling zal dus afhankelijk zijn van de oorzaak. Veelal zal er een speciaal dieet gegeven worden. Vaak zullen er antibiotica gebruikt worden, en meestal een tijdje een pijnstiller. Is er echt sprake van een algehele obstructie van de urethra, dan moet er een katheter in de plasbuis gebracht worden tot in de blaas. Dit kan zeer lastig zijn, aangezien de plasbuis heel erg nauw is, en verstopt zit met kristallen!Als het gelukt is om de katheter te plaatsen, dan zal de blaas gespoeld worden. Vaak wordt de katheter enige dagen op zijn plek gelaten om zodoende een volgende verstopping te voorkomen. Ziehier hoe je je kat eventueel in beweging kunt houden...ghiii ... met een knipoog naar een loopmolen .... ! ! Voor de kijklustigen ... gelieve eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken
é
De behandeling wordt voortgezet totdat er in de urine geen afwijkingen meer gevonden worden. Vaak zal er overwogen worden om gedurende langere tijd, soms levenslang, speciaal dieet voer te geven.
De Coton de Tuléar ...voelt katoenachtig aan ... en word bestempeld als de clown onder de honden...
De Coton de Tuléar ...voelt katoenachtig aan ... en word bestempeld als de clown onder de honden...
De Coton de Tuléar is een kleine witte gezelschapshond.Hij valt dan ook in groep 9, de groep gezelschapshonden. Hij dankt zijn moeilijke naam die je uitspreekt als “kooton de tuleeaar” aan de structuur van zijn vacht, die katoenachtig moet aanvoelen en aan de plaats waar hij vandaan komt nml. het plaatsje Tuléar op het eiland Madagascar.
De vacht van de Coton is halflang tot lang.Wit van kleur, met mogelijk hier en daar een zweem van champagne kleur of lichtgrijs tot donkergrijs mn. aan de oren. Het behoeft weinig verzorging als we het hebben over trimwerk, wel moet hij regelmatig geborsteld worden.
Vele noemen hem de clown onder de honden, een naam die hij zeker eer aan doet, zowel qua uiterlijk als qua karakter. Ghiiiiiii ... amaai ... hier een super grappig filmpke van deze " clown" ... hiii ..... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
De coton heeft een vrolijk en open karaktertje.Is leergierig maar behoeft wel een consequente opvoeding.De Coton is ook waaks, als er onraad in de buurt is zal hij dan ook zeker van zich laten horen.
Enkele rassen die genoemd worden als mogelijk voorouders van onze Coton’s zijn de Bichon, het Vlinderhondje (vanwege de kleurtjes) en de Bedlington terrier vanwege de welving die de Coton in de rug heeft.
Toen in 1966 enkele mensen in Madagascar de Madagaskische kennelclub oprichtte vroegen ze ook onmiddellijk erkenning aan bij de FCI voor hun plaatselijke rasje de Coton de Tuléar. Die erkenning volgde in 1970 en in ’71 is de eerste rasstandaard gepubliceerd, de laatste standaard dateert van 2000 en Madagascar heeft niet langer de rasstandaard in handen, deze ligt nu in Frankrijk.
De Pinto .... paarden met een gevlekte vacht ... !
De Pinto stamt af van de paarden met gevlekte vacht die NoordAmerikaanse indianen ontvreemdden bij de conquistadores. Zijn naam heeft hij te danken aan een Spaans woord, 'pintado', wat 'geverfd' betekent.Een Pinto karakteriseert zich beter aan de hand van zijn kleur en niet zozeer door zijn bouw.
Gewoonlijk is het een stevig gebouwd, krachtig paard dat gedurende lange tijd inspanningen kan leveren. De vacht van de Pinto kan worden onderverdeeld in twee groepen: de 'overo' (witte vlekken op een gekleurde ondergrond) en de 'tobiano' (wit met vlekken in verschillende kleuren, behalve zwart).
De Pinto werd nog niet zolang geleden erkend als ras en dan nog maar alleen in de Verenigde Staten. Dit spectaculaire paard heeft soepele, losse gangen en gewoonlijk is het bijzonder comfortabel.
Het bezit een korte, dunne staart. Wellicht ontstond die door selectief fokken om niet te blijven hangen aan de struiken en doornen van de ongerepte vlakten in de VS.
Ziehier een voorstelling van een prachtige pinto wat te koop wordt aangeboden nbsp;... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Wat als een hond tijdens onze afwezigheid de kamer heeft verbouwd ...!
Wat als een hond tijdens onze afwezigheid de kamer heeft verbouwd ... !
Het lijkt niet zo evident ... maar net als beloningen worden straffen vaak op een incorrecte manier uitgevoerd. Net zoals bij het geven van een beloning moet ook de straf direct volgen op het gedrag. Het heeft dus geen zin een hond die tijdens onze afwezigheid de kamer heeft verbouwd, te straffen voor dit gedrag.
De hond heeft er immers geen idee van dat hij voor de thuiskomst van de eigenaar iets heeft uitespookt dat door de eigenaar van de hond niet als aangenaam wordt ervaren. Hij koppelt slechts bepaalde omgevinsfactoren aan elkaar voor het krijgen van straf, in dit geval de aanwezigheid van, bijvoorbeeld, een vernielde stoel en de binnenkomst van de eigenaar. Het dier heeft er echter geen idee van dat hij zelf verantwoordelijk was voor het vernielen van de stoel.
Bovendien kan voor sommige mensen het straffen verslavend werken, men vergeet dan het gewenste gedrag te belonen, waardoor de hond angstig en onzeker wordt, en de kans dat hij dus agressief zal reageren toeneemt (angst-agressie). Als de hond zich onderworpen heeft, moet er niet worden doorgegaan met straffen. Daarnaast kan het geven van straf ook negatieve effecten hebben. Te hard straffen kan leiden tot angstgedrag en naarmate men hierin verder gaat, soms agressief gedrag.
Gebruik maken van straf en/of correctie is dus bij de meeste problemen nauwelijks aanvaardbaar of effectief.De beste manier om een hond een bepaald gedrag af te leren is de hond een alternatief te geven, wat dan weer beloond kan worden. Ziehier een leuk candid camera filmpje ... ghiiiiiii ... hoe slim honden wel kunnen zijn als ze het huis ff voor hun alleen hebben ... knipoogje ! Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...
Probleemgedrag ontstaat vaak doordat de fouten zijn gemaakt bij het belonen of straffen. Het is dan weer zaak de hond alternatieven aan te bieden, voordat men overgaat tot corrigeren.
Zoals al eerder vermeld is behalve de sterkte van de straf en de beloning ook de timing van beide erg belangrijk. Indien het gaat om zaken die we niet kunnen controleren (zoals het vernielen van het meubilair tijdens afwezigheid van de eigenaar), is het beter om te voorkomen dat de hond ongewenst gedrag kan gaan vertonen.
In dat geval kan een kamerkennel (= bench) een uitkomst zijn. Hiermee wordt ongewenst gedrag voorkomen en als de hond de kamerkennel heeft aangeleerd als een prettige ervaring, zal hij er ook geen moeite mee hebben om in zijn eigen veilig en aangnaam plekje te vertoeven ... maar vergeet vooral het belonen niet en slecht gedrag kan men beter negeren door de hond links te laten liggen ... en totaal geen aandacht te schenken !
Hetzelfde geldt voor het straffen van de hond als hij na eindeloos roepen eindelijk komt. Wordt de hond op het moment dat hij dan toch bij de eigenaar komt gestraft, dan wordt niet het treuzelen van de hond maar het terugkomen bestraft. Met als gevolg dat de hond de volgende keer twee keer zal "nadenken" vooraleer hij terug tot bij u komt want er hangt hem tenslotte een straf boven het hoofd... oei oei ... knipoogje
Een lapjeskat is een kat die wordt gekenmerkt door een vacht met drie kleuren: wit, ros en zwart. Deze kleuren kunnen als grotere vlekken optreden, en de vacht van de kat ziet er dan uit als een soort lappendeken. Ook fijnere verdelingen komen voor, waardoor de kleuren bijna een menging vormen
Kleurgenen De kleur wit wordt door een bepaald gen veroorzaakt dat ervoor zorgt dat katten witte haren, vaak tot vlekken geconcentreerd, in hun vacht hebben. Waar dit gen niet actief is, wordt een kleur waargenomen.
Er bestaat echter geen gen dat codeert voor drie kleuren tegelijk: wit, zwart en ros. Wel bestaat er een gen dat de keuze voor ros (een geelachtig rood) bepaalt, en een gen dat kiest voor zwart. Deze genen zijn gekoppeld aan het X-chromosoom.
Vrouwtjes hebben van dit X-chromosoom twee exemplaren, en dit verklaart waardoor de twee kleuren ros en zwart naast elkaar voorkomen. In het kattenembryo wordt na verloop van tijd van ieder paar X-chromosomen er één inactief; het actieve chromosoom bepaalt nu de kleur.
Deze kleurfactoren zullen vaak geclusterd optreden; vele gelijksoortige chromosomen naast elkaar veroorzaken dan een kleurvlek, hetzij zwart, hetzij ros.
Geslacht Lapjeskatten zijn vrijwel altijd vrouwelijk; ze hebben immers twee X-chromosomen nodig. Toch is 10% van de lapjeskatten mannelijk. Dit wordt veroorzaakt door erfelijke afwijkingen, en zo'n mannelijk exemplaar is vaak onvruchtbaar.
De "Morab" een"kruising tussen een Arabier " en "Morgan".
De "Morab" een"kruising tussen een Arabier " en "Morgan".
De Morab was altijd al meer een paard dat gebruikt werd om andere paarden te verbeteren, dan dat hij zelf als apart ras gefokt werd. De laatste jaren komt hier verandering in. Fokkers beginnen de goede bewegingen en de schoonheid van dit paard te ontdekken.Het fokken van de Morab is echter nog steeds het werk van de enkele enthousiaste fanaat.
De Morab komt voor in alle kleuren; witte aftekeningen op hoofd en benen zijn toegestaan.Het heeft de gangen en houding met de achterbenen achter het lichaam van de Morgan wanneer het stilstaat en het expressieve hoofd en temperament van de Arabier. Hier een knap staaltje aan éénheid tussen mens en dier !! Let wel dit is een Arabier paardje ... vergeet wel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é
De Morab is een gespierd paard, met een lange een schuinliggende schouderpartij en een diepe borst.De rug is betrekkelijk kort en sterk. Het ras ontstond in de 19e eeuw in Amerika en kwam voort uit kruisingen tussen een Volbloed Arabier en een Morgan.De naam "Morab" is dan ook een kruising tussen "Arabier" en "Morgan".
Voor 1930 werden deze kruisingsprodukten toegelaten in stamboeken van beide rassen.Het bekendste product uit deze combinatie was wellicht Golddust (1854), destijds beroemd vanwege zijn snelheid als draver. De Amerikaanse Burgeroorlog heeft de verdere ontwikkeling van de Morab even in de weg gestaan, maar toen de excentrieke miljonair William Randolph Hearst zich ging interesseren voor de kruising, won het ras aan reputatie. Vanaf toen werd ook pas de naam Morab gebruikt.
actieve groetjes ... Miryam
