Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
18-02-2011
De Maine Coon .. is het grootste kattenras ter wereld....
Maine Coon .... is het grootste kattenras ter wereld...
Het kattenras Maine Coon is het grootste kattenras ter wereld. En dan niet zozeer qua aantal raskatten, waar ze ook wel een eind mee komen, maar wel qua afmeting en gewicht van de Maine Coons zelf.
Een kater kan zelfs een kilo of 8-9 wegen, natuurlijk in gezonde conditie. Hoewel de naam nog wel eens verkeerd gespeld wordt zoals Main Coon is het toch echt Maine Coon. Aangezien het eerste deel van de naam, Maine, vernoemd is naar de staat Maine uit de Verenigde Staten.
De Maine Coon heeft ook een erg natuurlijk uiterlijk, dit komt bijvoorbeeld door de vaak gestreepte vacht in bruin of zilver. Natuurlijk zijn er ook allerlei patroon en kleurvarianten zoals bijvoorbeeld een effen Maine Coon.
Wat ook voor het natuurlijke uiterlijk zorgt zijn de halflangharige vacht, volle staart, een kraag en bij een groot deel van de Maine Coons ook pluimpjes op de oren. Dit alles maakt het dus dat de Maine Coon er niet uitziet als een speciaal gefokt ras zoals sommigen met een stompe neus of geheel naakt.
Qua karakter is het ook een geschikte gezelschapskat, Maine Coons zijn over het algemeen goed gehumeurd, intelligent, houden wel van wat spelen, zijn super verdraagzaam met mensen en andere dieren en doen meestal ook geen vlieg kwaad. Al moet dat laatste natuurlijk niet te letterlijk genomen worden. Maar hier alvast een voorsmaakje hoe groot ook hun knuffelgehalte wel kan zijn ..... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken ... ! !
Ook zijn Maine Coons vaak erg nieuwsgierig en willen daarom bij van allerlei dingen neuzen en met je meelopen en ze zijn zo af en toe ondeugend door bijvoorbeeld stiekem iets te jatten.Hier alvast een voorsmaakje wat je van deze dotjes mag verwachten ... !!
Verder is de Maine Coon niet een echt prater en mauwen ze meestel enkel wanneer ze bijvoorbeeld door een deur willen of wat eten verwachten. Natuurlijk zijn er uitzonderingen die hele verhalen hebben.
De Yorkshire , mijnwerkers die een kleine rattenverdelger zochten....
De Yorkshire ... mijnwerkers die een kleine rattenverdelger zochten... !
De Yorkshire, beter gekend onder de benaming Yorkshire Terrier, stamt uit het begin van de 19°eeuw. Het waren mijnwerkers die een kleine rattenverdelger zochten, die niet te groot was om in hun vestzak te kunnen stoppen.
Deze mijnwerkers uit de streek van West Riding in Engeland kruisten black and tan terriers met Paisleys, met Clyesdales, en ook nog met de Skye en de Dandie Dinmont Terrier. Als laatste werd daaronder ook nog de Maltezer gekruist .
Een York is een klein blijvend hondje dat van 2 tot 3 kilo zwaar wordt Hij krijgt een zeer lange zijdeachtige vacht. De kleur is grijs met goudbruine tekeningen.De pups hebben meestal nog zwarte haren, maar bij het ouder worden, krijgen ze de grijze kleur.
Of deze kleine dotjes slim zijn .... ? Ghiii ... ziehier hoe onwijs slim ze wel kunnen zijn ... prachtig mooi om zien ... zeker de moeite om zien vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje ...
Dit rasje moet elke dag gekamd en geborsteld worden. Als u hier geen voldoende tijd voor heeft, kan u de Yorkshire ook in een trimsalon laten kortknippen.
De York is een levendig, lief, (over)moedig en waaks hondje, die altijd oplettend zijn ,en onmiddellijk beginnen te blaffen, wanneer er onraad is, of vreemde personen in de buurt komen.Hoe klein deze dotjes wel zijn kun je zien in het hierna volgend filmpje ... ghiiiii ... super klein ... knipoogje !!
De Yorkshire Terriër is een snelle leerling, en men kan hem alles goed aanleren. Dit hondje kan perfect op een flatje gehouden worden.
De eeuw van het Zwarte Goud , steenkool en paarden ..
De eeuw van het Zwarte Goud ... steenkool en paarden ....
Werken in de Limburgse ondergrond betekende niet alleen hard labeur voor de mijnwerkers. Ook zwoegende trekpaarden lieten hun deel van het zweet daar. Niet alleen trokken de paarden ondergronds kolenwagens, er waren er ook bovengronds.
Die werden dan onder meer ingeschakeld in het houtpark. Verder waren ernog dieren die kolen naar de woningen van de mijnwerkers moesten brengen of waarmee vuilnis opgehaald werd. Allemaal droegen ze een grote bel, een klongel genaamd, zodat je ze al van ver hoorde aankomen.
Het was geen sinecure omde paarden in de donkere liftkooi te krijgen. De dieren werden erg schuw door het lawaai en de duisternis.Daarom werd er altijd een zak over het hoofd getrokken. Beneden werd niet altijd even vakkundig met de dieren omgesprongen. Soms werd er flink ruw met de dieren omgegaan en liepen ze kwetsuren op. Er was ook een verschil tussen luie en werklustige paarden. Wat zeer dikwijls gebeurde, was dat de mijnwerkers de goede,werklustige paarden verschillende posten na elkaar lieten werken. Maar na een tijdje waren die dieren natuurlijk helemaal bekaf ... !
Voor de putpaarden was er ook .een speciale uitrusting. Zo was het hoofdstel voorzien van een soort helm, een leren kussen dat tussen de oren van het paard lag. Die leren lap moest het paardenhoofd beschermen in de lage mijngangen . Een paard kan zich immers niet bukken Ziehier een filmpke van de tijd van toen " 1969 " deze welsh pony had het geluk nog buiten te komen na het werk .. , vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Hoewel het trekpaard voor zeer veel doeleinden werd gebruikt, werd hij uiteindelijk toch verdrongen door de opkomst van de explosiemotor.
Hierdoor moest er een nieuwe bestemming voor dit ras worden gevonden. Deze was de omvorming tot vleespaard. Zo werd het gedrongen krachtige trekpaard, omgevormd tot een groot, log en zwaar ras .
Als bezoeker zijn het de kleine, simpele details, die de meeste indruk maken. Zoals het leren tuig, waarin de paarden loodrecht naar beneden werden gelaten, om daar in de donkere gangen de rest van hun zwoegend bestaan door te brengen. De dieren kwamen nooit meer bovengronds ! Het gaas, dat losrakende stenen en kleine instortingen moest opvangen. Ronduit huiveringwekkend is ook de uiteenzetting over hoe de stutten werden weggetrokken, wanneer een steenkoolader was uitgeput of een gang moest werden verlegd. De koelbloedigheid van de mannen die dit specialistische werk deden, 500 meter onder de grond, terwijl vlak achter hen de gangen zich donderend sloten.
Overal moet lawaai geweest zijn. Van de machines. Van de steenkoolwagons, die later niet meer door paarden maar door kleine locomotieven werden getrokken, en waarvan er nog een paar staan. Van de continue draaiende liften.Ziehier een prachtig mooie en ontroerende intro van de welbekende serie " Pit Pony ..." zeker de moeite om eens te zien ....
Tussen 1815 en 1820 werd in Luik een zeer belangrijke vernieuwing doorgevoerd: vervoer door paarden. Het paard werd ingesnoerd in een tuig onder de liftkooi en vervolgens neergelaten in de schacht. Het bracht zijn hele verdere leven in de mijn door....
Pas in de loop van de 20ste eeuw deden de mijnlocomotieven hun intrede.
Veel liefs ... voor één keer ... met een knipoog naar de vooruitgang ... Miryam
In 1961 werd er in Schotland in een nest boerenkatjes spontaan een wit kit met gevouwen oren geboren. Het kitten, een katertje, kreeg de naam Snowball en zijn bestaan wekte al snel de interesse van kattenfokkers. Met behulp van geschikte huiskatten en Britse Korthaarkatten werd de bijzondere mutatie die voor het gevouwen oor verantwoordelijk was in een nieuw ras vastgelegd onder de naam Scottish Fold.
De factor die de gevouwen oren van de kat veroorzaakt, vererft dominant. Helaas is gebleken dat het gen niet alleen de grappige gevouwen oortjes veroorzaakt, maar ook kan leiden tot afwijkingen in aan het kraakbeen op andere plaatsen in het lichaam, vooral wanneer beide ouders gevouwen oren hebben. Onder andere om deze reden trok de Engelse overkoepelende organisatie destijds de aanvankelijk gegeven voorlopige erkenning weer in. Intussen waren er echter diverse Folds naar Amerika geexporteerd en daar wordt het ras nog steeds gefokt.
Omdat het gen in homozygote vorm tot afwijkingen kan leiden, worden er nooit twee katten met gevouwen oortjes met elkaar gekruist. Men gebruikt hiervoor katten met staande oren uit Foldlijnen, American Shorthairs of Britse Korthaarkatten. Uiteraard bleven ook de halflanghaarversies niet uit, die Highland Fold genoemd worden
Zierhier een prachtige documentaire van de Highland Scottish Fold ... hun afkomst , hoe speels ze wel zijn ...etc !! Vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... !
Karakter Het is een vriendelijke kat met een gelijkmatig humeur. Ze zijn overwegend rustig, al kunnen ze een spelletje op zijn tijd wel waarderen, ze gaan goed om met andere katten en ook de omgang met honden geeft zelden problemen, op voorwaarde dat ze als jonge kitten al op een positieve manier met honden hebben kennisgemaakt. Ze zijn niet snel uit hun doen, ook in drukke gezinnen voelen ze zich prima op hun gemak. Ze zijn uitstekende speelkameraadjes voor kinderen.
Scottish Folds zijn verre van luidruchtig, ze gebruiken hun zachte stem niet veel. Hoewel ze graag aangehaald en geknuffeld worden, dringen ze zich niet tot vervelens toe op. Ze stellen gezelschap op prijs, maar ze kunnen ook goed een dagje alleen blijven.
Je moet de Hongaarse puszta's gezien hebben, om te ervaren hoe immens die uitgestrektheid is. Met daarop het ontelbare vee. Er was geen herder die dat allemaal kon overzien. Logisch dan ook, dat zij drijvende en bewakende honden moesten hebben, die het werk zelfstandig konden doen. En dan uiteraard wel onder alle omstandigheden; 's zomers in de zinderende hitte en 's winters in de gemeenste kou. (Hongarije heeft een landklimaat; dit betekent in de zomer zeer hoge en in de winter extreem lage temperaturen!).
De Komondor is dus een hond die zijn werk volledig zelfstandig verricht. Hij is een zelfdenker, de je het bewaken absoluut niet hoeft te leren. Hij beoordeelt eigenmachtig elke situatie en handelt naar eigen inzichten. ... Hij zit derhalve niet te wachten op commando's van zijn baas. Deze karaktereigenschap is zeer zwaarwegend en een Komondor eigenaar moet hiervan volledig doordrongen zijn! Het betekent echter niet, dat een Komondor niet naar zijn baas moet luisteren en aan hem of haar ondergeschikt moet zijn. Dat moet hij wel degelijk, anders is hij de baas.
Het betekent echter ook, dat hij niet slaafs en zonder nadenken de wensen van zijn baas uitvoert. Als hij een commando krijgt, zal hij altijd eerst zelf nadenken waarom en/of dat wel nodig is, voordat hij doet wat van hem gevraagd wordt. De Komondor is dus niet bij uitstek een hond voor de africhting of om 'kunstjes' te leren. Komondors zijn uitermate trouw aan hun baas, maar dan wel op basis van wederzijds respect. Straf hem nimmer ten onrechte en inconsequent, want dat begrijpt en verdraagt hij niet. Agressie wekt bij de Komondor agressie op, met alle gevolgen van dien.
De Komondor is zeer eerlijk en recht door zee. Hij valt dan ook altijd frontaal aan; nimmer van achteren. Typisch voor dit ras is dat hij bij het gevecht, opgericht staand op de achterbenen, zijn zeer machtig geschapen voorbenen gebruikt. De Komondor legt zijn tegenstander gewoon neer. Ondanks zijn grootte en gewicht is hij extreem snel en elastisch.
Hiii .... je ziet het inderdaad goed ... ook dit is een Komondor ... euh ...
Hij verstaat zonder moeite de kunst om in volle vaart via een sprong in de lucht 180 graden te draaien! En dat terwijl sommige honden van 5-6 jaar oud toch een gewicht kunnen hebben van rond de 80 kilo!Ziehier een toch wat iet specialer filmpke van deze prachtige wolbaal .... heel anders naar voor gebracht in een heerlijk natuurgeluid ... Vergeet evenwel t liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ! !
Overigens, van dat gewicht is op die leeftijd pakweg 20 kg vacht. Dit vormt dan ook een echt pantser, waardoor de Komondor tegen vijanden vrijwel volledig wordt beschermd. Zo lomp als een pup kan zijn, omdat hij zijn kracht en gewicht nog niet kent, zo voorzichtig is een volwassen Komondor. Hij is bij uitstek een kindervriend en werd dan ook veelvuldig voor kinderbewaking, als babysit gebruikt.
Waarschijnlijk het meest waardevolle van de Komondor, ten opzichte van soortgelijke rassen, is zijn vermogen om goed van kwaad te onderscheiden. Hij voelt heel goed aan of een vreemde met goede of slechte bedoelingen zijn baas of zijn te verdedigen territorium nadert.
De Lippizaner ...beter bekend van de Spaanse rijschool....
De Lippizaner ... bekend van de Spaanse rijschool
De Lippizaner is beroemd geworden door de Spaanse rijschool in Wenen. In 1580 begon aartshertog Karel van Oostenrijk met het fokken met 33 dieren, die hij uit Spanje had laten overkomen. Later werd Duits bloed toegevoegd. Het ras is vernoemd naar de stoeterij in Lippica, waar de dieren tot 1918 waren ondergebracht.
De opleiding tot hogeschoolpaard duurt ongeveer zeven jaar. Van sommige Lippizaners is bekend dat ze tot op een leeftijd van twintig jaar en ouder prestaties van een heel hoog niveau kunnen leveren.
Vooral de veerkrachtige draf met veel actie maakt dit paard zo geschikt voor de hogere rijkunst.
Ziehier een prachtig intro filmpje wat men zoal kan verwachten in de rijkunst van de Spaanse Rijschool ... geniet van de soepele bewegingen van deze parelwitte paarden ... Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ! !
De Australische Tiffanie kat ... een visie in een zilveren sluier !
De Australische Tiffanie kat ... een visie in een zilveren sluier ! !
Naar mijn mening, is de meest exquise of edele kat de Chinchilla met zijn zilveren getinte vacht en afgelijnde ogen rond die mooie lichtgevende opmerkelijke
groene ogen.(net alsof ze een eyeliner gebruiken)
De Chinchilla vergt nochtans een grote verzorging
De Birmaan, anderzijds, is een prachtige kat met een grote persoonlijkheid, hartelijk en tevens weinig in onderhoud. Ziehier een grappig filmpje van spelende himalaya kittens ghiiiiii ... ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Meng hen samen allebei en na twee generaties kunt u de Australische Tiffanie bekomen; even mooi als de Chinchilla maar met een laag onderhoud en een semi-langharige vacht. En met een buitengewoon hartelijke persoonlijkheid van het Birmaanse type
Eén van de meest overweldigende eigenschappen van dit ras zijn de mooie levendige groene ogen,wat twee jaar kan vergen om zich te ontwikkelen;en bij de kleine kittens eerst voorkomt alsprachtig marineblauw. De verscheidenheden tonen ook afgelijnde ogen en lippen die hen zulk een aantrekkelijke verschijning geeft. De rode tot rose neus is omlijnd in het zwart.
Alhoewel de bonte of gevlamde variëteiten een neus hebben die samengaat of compatibel is
De Coton de Tuléar ...voelt katoenachtig aan ... en word bestempeld als de clown onder de honden .....
De Coton de Tuléar ...voelt katoenachtig aan ... en word bestempeld als de clown onder de honden...
De Coton de Tuléar is een kleine witte gezelschapshond.Hij valt dan ook in groep 9, de groep gezelschapshonden. Hij dankt zijn moeilijke naam die je uitspreekt als kooton de tuleeaar aan de structuur van zijn vacht, die katoenachtig moet aanvoelen en aan de plaats waar hij vandaan komt nml. het plaatsje Tuléar op het eiland Madagascar.
De vacht van de Coton is halflang tot lang.Wit van kleur, met mogelijk hier en daar een zweem van champagne kleur of lichtgrijs tot donkergrijs mn. aan de oren. Het behoeft weinig verzorging als we het hebben over trimwerk, wel moet hij regelmatig geborsteld worden.
Vele noemen hem de clown onder de honden, een naam die hij zeker eer aan doet, zowel qua uiterlijk als qua karakter. Ghiiiiiii ... amaai ... hier een super grappig filmpke van deze " clown" ... hiii ..... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
De coton heeft een vrolijk en open karaktertje.Is leergierig maar behoeft wel een consequente opvoeding.De Coton is ook waaks, als er onraad in de buurt is zal hij dan ook zeker van zich laten horen.
Enkele rassen die genoemd worden als mogelijk voorouders van onze Cotons zijn de Bichon, het Vlinderhondje (vanwege de kleurtjes) en de Bedlington terrier vanwege de welving die de Coton in de rug heeft.
Toen in 1966 enkele mensen in Madagascar de Madagaskische kennelclub oprichtte vroegen ze ook onmiddellijk erkenning aan bij de FCI voor hun plaatselijke rasje de Coton de Tuléar. Die erkenning volgde in 1970 en in 71 is de eerste rasstandaard gepubliceerd, de laatste standaard dateert van 2000 en Madagascar heeft niet langer de rasstandaard in handen, deze ligt nu in Frankrijk.
Haflingers komen van oorsprong uit Zuid-Tirol en omdat ze qua ras vrij sober zijn, werden ze veelal gebruikt als trek- en lastpaarden in de bergen. Ze worden daar ook vaak ingezet voor de arrenslee .
De haflinger bestaat alleen in voskleur met lichte staart en manen. Het is een werklustige pony met veel kracht, uithoudingsvermogen, intelligentie en vaak 'koel in de kop'.
Een haflinger is sober in onderhoud, dat wil zeggen, ze kunnen winter en zomer buiten blijven en hebben minder voer nodig dan een pony die 'hoog in het bloed staat'.
Door het toevoegen van Arabisch bloed heeft de haflinger adellijke kenmerken gekregen. In 1961 is de eerste haflinger naar Nederland gebracht, waarna het ras zich heeft bewezen als zeer veelzijdig.
Tegenwoordig vind je de haflinger terug onder het zadel (zowel dressuur- als westernrijden, aangespannen, vrijheidsdressuur, e.d.) Kortom, de haflinger is een pony die op veel onderdelen binnen de paardensport ingezet kan worden.
Ziehier een super mooi filmpje met ongelooflijk mooie proef in een menwedstrijd...ghiiiiiii de kijklustigen worden aangenaam getrakteert op een ritmisch mooi parcour met een steenvast blooperke ... hmmm ... voor alle duidelijkheid geen Haflingers in deze film maar euh ... Belgische trekpaarden ,vergeet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... enjoy it ...smile !!
Een schildpadkat ...tortie "of " ... tortoiseshell ..
Een schildpadkat ...tortie "of " ... tortoiseshell ..
Een kat met enkel ros en zwart heet een "schildpadkat" of "tortie", een afkorting van het Engelse "tortoiseshell" (schildpaddenschild), waar de vacht van deze katten op zou lijken. Soms wordt de term "lapjeskat" ook wel gebruikt voor deze tweekleurige katten. Zwartschildpad en blauwcrème komen, met of zonder wit, veel voor bij rasloze katten, maar ook bij raskatten zie je deze kleurcombinatie vaak.Schildpadkatten zijn bijna altijd vrouwelijk; ze hebben immers twee X-chromosomen nodig. Toch komen er sporadisch schildpadkaters voor; een onderzoek wees uit dat één op de 3000 geboorten een schildpadkater oplevert.
Kleuren bij katers Katers kunnen hun Y chromosoom dat hun tot kater maakt uiteraard alleen maar van hun vader krijgen; de kleur van pa heeft dan ook geen enkele invloed op de kleur van zijn zonen want zijn Y chromosoom is leeg qua kleur. Daaruit vloeit voort dat katers altijd de kleur krijgen van hun moeder. Is moeder rood, dan zijn haar zoons ook rood. Is moeder zwart, dan worden haar zoons ook zwart. Is moeder een schildpad (een beter woord voor lapjeskat) dan heeft zij dus een X chromosoom voor zwart en een X chromosoom voor rood. Ze kan dan ook zowel zwarte als rode zonen voortbrengen.
Kleuren van poezen Hoe is het gesteld met de dames? De kleur van hun vader heeft wél invloed op hun vachtkleur. Poezen hebben immers twee kleurendragende X chromosomen; één kregen ze van hun moeder en de andere van de vader. Beide X chromosomen bevatten informatie voor vachtkleur, dus de informatie rood of zwart. Is de moederpoes rood en de vader ook, dan zijn de kitten eveneens rood. Is moederpoes zwart en de vader ook, dan zijn alle kittens zwart. Maar wat gebeurt er als de moederpoes zwart is en de vader rood? Dan krijgen de dochters van hun moeder een X chromosoom voor zwart en van pa een X chromosoom voor rood. Beide basiskleuren tonen zich dan in de dochter; ze is zwart en rood, ofwel een schildpad !
En wat nu als de moeder een schildpad is en de vader rood? Dan kan het X chromosoom van de moederpoes zowel de informatie rood als zwart bevatten en pa geeft enkel het X chromosoom voor rood. Uit deze combinatie kun je dan ook schildpadkleurige dochters krijgen als rode dochters. Nog een voorbeeldje; moeder is een schildpad en vader is zwart; de dochters kunnen dan schildpad zijn, of zwart. Hier een prachtig voorbeeldje van een nest met een schildpad moeder ... gelieve eerst het liedje bovenaan het logje uit te doen alvorens dit aan te klikken !!
Een schildpadkater, dat kan dus niet?! Een schildpadkater kan dus eigenlijk niet. Want dat zou betekenen dat hij twee X chromosomen draagt, net zoals een poes, maar zijn genetische code is XY het is een mannetje. Hij kan dus maar één kleur hebben; zwart of rood.
Ik heb de twee diertjes effe samen gezet , beiden dus, zowel een schildpad als een kat ... en t grappige daaraan is , dat de kat in dit geval het wel op een loopje zet na enige pogingen duidelijk te maken dat ze met rust gelaten wil worden ghiiiiii ...
De Braque D'Auvergne staat bekend om zijn ongelooflijke stoutmoedigheid, energie en snelheid .....
De Braque D'Auvergne staat bekend om zijn ongelooflijke stoutmoedigheid, energie en snelheid.
De Braque D'Auvergne stamt uit het district Auvergne in Zuidwest-Frankrijk Deze actieve hond staat bekend om zijn ongelooflijke stoutmoedigheid, energie en snelheid. Hij kan zich aan vrijwel elke omgeving aanpassen.
Hij heeft een uitstekende neus en is een goede pointer en retriever. Hij wordt gewaardeerd als jager op de houtsnip. Ziehier een aangepast mooi staaltje van speurwerk van deze toch prachtige Brack , vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Hij is ook een specialist in het jagen op patrijs. Hij is vriendelijk en gemakkelijk, hoewel enigszins koppig. Hij is een rustig, aanhankelijk gezelschap. Hij heeft een consequente opvoeding nodig.
Opvoeding en verzorging De De Braque D'Auvergne is een intelligente hond, wat de opvoeding vergemakkelijkt. Een strenge en harde aanpak doet dit dier geen goed. Een consequente en vriendelijke opvoeding is hier het alternatief. Jachthonden hebben veel behoefte aan beweging.
De Braque Bleu d'Auvergne moet daarom veel rennen en apporteren. Een baas die niet van plan is te gaan jagen met deze hond, moet er voor zorgen dat dit dier voldoende beweging krijgt. ... ziehier hoe ze wel eens kunnen ravotten ... prachtig naar voor gebracht in t volgend filmpje ...
Op die manier is de hond rustig wanneer hij in huis is.
Het verzorgen van de vacht stelt niet veel voor. De Braque Bleu d'Auvergne heeft een hele korte vacht die maar af en toe geborsteld hoeft te worden. Het is belangrijk dat de gehoorgangen goed schoon worden gehouden in verband met infecties.
De Pinto .... paarden met een gevlekte vacht ... !
De Pinto stamt af van de paarden met gevlekte vacht die NoordAmerikaanse indianen ontvreemdden bij de conquistadores. Zijn naam heeft hij te danken aan een Spaans woord, 'pintado', wat 'geverfd' betekent.Een Pinto karakteriseert zich beter aan de hand van zijn kleur en niet zozeer door zijn bouw.
Gewoonlijk is het een stevig gebouwd, krachtig paard dat gedurende lange tijd inspanningen kan leveren. De vacht van de Pinto kan worden onderverdeeld in twee groepen: de 'overo' (witte vlekken op een gekleurde ondergrond) en de 'tobiano' (wit met vlekken in verschillende kleuren, behalve zwart).
De Pinto werd nog niet zolang geleden erkend als ras en dan nog maar alleen in de Verenigde Staten. Dit spectaculaire paard heeft soepele, losse gangen en gewoonlijk is het bijzonder comfortabel.
Het bezit een korte, dunne staart. Wellicht ontstond die door selectief fokken om niet te blijven hangen aan de struiken en doornen van de ongerepte vlakten in de VS.
Ziehier een voorstelling van een prachtige pinto wat te koop wordt aangeboden nbsp;... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
De eerste volkomen bruine kat werd in 1894 onder de naam Zwitserse bergkat in Engeland tentoongesteld. Vermoedelijk ging het hier om een kruising tussen een Sealpoint Siamees en een Huiskat.
De Havana wordt sinds het begin van de jaren vijftig gefokt en was daarmee een gepland product van een door Barones von Uhlman (cattery Roofspringer) opgezet fokprogramma tussen een Chocolatepoint Siamees en zwarte Europeese korthaar.
Ziehier een prachtig mooie voorstelling van deze toch uitzonderlijke mooie kat ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
De Havana werd in 1958 erkend onder de naam Chestnutbrown Foreign Shorthair. De huidige naam ontleent zij aan de kleurovereenkomst met de Havana sigaar
De vacht moet een warme kastanjebruine kleur hebben. De haren zijn van top tot wortel volledig doorgekleurd. De neusspiegel en voetjes zijn bruin. De ogen zijn groen. Ghostmarking, witte haren bij volwassen dieren en gele ogen zijn fouten.
Wat als een hond tijdens onze afwezigheid de kamer heeft verbouwd ...!
Wat als een hond tijdens onze afwezigheid de kamer heeft verbouwd ... !
Het lijkt niet zo evident ... maar net als beloningen worden straffen vaak op een incorrecte manier uitgevoerd. Net zoals bij het geven van een beloning moet ook de straf direct volgen op het gedrag. Het heeft dus geen zin een hond die tijdens onze afwezigheid de kamer heeft verbouwd, te straffen voor dit gedrag.
De hond heeft er immers geen idee van dat hij voor de thuiskomst van de eigenaar iets heeft uitespookt dat door de eigenaar van de hond niet als aangenaam wordt ervaren. Hij koppelt slechts bepaalde omgevinsfactoren aan elkaar voor het krijgen van straf, in dit geval de aanwezigheid van, bijvoorbeeld, een vernielde stoel en de binnenkomst van de eigenaar. Het dier heeft er echter geen idee van dat hij zelf verantwoordelijk was voor het vernielen van de stoel.
Bovendien kan voor sommige mensen het straffen verslavend werken, men vergeet dan het gewenste gedrag te belonen, waardoor de hond angstig en onzeker wordt, en de kans dat hij dus agressief zal reageren toeneemt (angst-agressie). Als de hond zich onderworpen heeft, moet er niet worden doorgegaan met straffen. Daarnaast kan het geven van straf ook negatieve effecten hebben. Te hard straffen kan leiden tot angstgedrag en naarmate men hierin verder gaat, soms agressief gedrag.
Gebruik maken van straf en/of correctie is dus bij de meeste problemen nauwelijks aanvaardbaar of effectief.De beste manier om een hond een bepaald gedrag af te leren is de hond een alternatief te geven, wat dan weer beloond kan worden. Ziehier een leuk candid camera filmpje ... ghiiiiiii ... hoe slim honden wel kunnen zijn als ze het huis ff voor hun alleen hebben ... knipoogje ! Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...
Probleemgedrag ontstaat vaak doordat de fouten zijn gemaakt bij het belonen of straffen. Het is dan weer zaak de hond alternatieven aan te bieden, voordat men overgaat tot corrigeren.
Zoals al eerder vermeld is behalve de sterkte van de straf en de beloning ook de timing van beide erg belangrijk. Indien het gaat om zaken die we niet kunnen controleren (zoals het vernielen van het meubilair tijdens afwezigheid van de eigenaar), is het beter om te voorkomen dat de hond ongewenst gedrag kan gaan vertonen.
In dat geval kan een kamerkennel (= bench) een uitkomst zijn. Hiermee wordt ongewenst gedrag voorkomen en als de hond de kamerkennel heeft aangeleerd als een prettige ervaring, zal hij er ook geen moeite mee hebben om in zijn eigen veilig en aangnaam plekje te vertoeven ... maar vergeet vooral het belonen niet en slecht gedrag kan men beter negeren door de hond links te laten liggen ... en totaal geen aandacht te schenken !
Hetzelfde geldt voor het straffen van de hond als hij na eindeloos roepen eindelijk komt. Wordt de hond op het moment dat hij dan toch bij de eigenaar komt gestraft, dan wordt niet het treuzelen van de hond maar het terugkomen bestraft. Met als gevolg dat de hond de volgende keer twee keer zal "nadenken" vooraleer hij terug tot bij u komt want er hangt hem tenslotte een straf boven het hoofd... oei oei ... knipoogje
Brindle Paarden zijn zeer zeldzaam maar een bijzonder prachtig verschijnsel.....
Brindle Paarden ... zijn zeer zeldzaam maar een bijzonder prachtig verschijnsel... ! !
Brindle paarden zijn eigenlijk geen erkend ras omdat het een zeer zeldzaam en bijzonder verschijnsel is dat eigenlijk bij alle rassen voorkomt. Het paard heeft over zijn gehele lichaam strepen en stippen zitten. Vaak worden daardoor Brindle-paarden verward met de Appaloossa, dit is echter niet hetzelfde. Over de gehele wereld zijn er ongeveer 20 à 30 Brindle-paarden en ook in Nederland bevinden zich twee exemplaren.
Ook de Brindle heeft weer eigen kleuren zoals bruin, wit, grijs en zwart. Maar ze komen allemaal overeen met de bijzondere streeppatronen die zich over het gehele lichaam bevinden, daardoor is elke Brindle erg uniek. De brindle kan ontstaan uit twee gewone paarden. Door een genetische afwijking ontstaat de speciale vachtkleur. Het patroon is een soort zebrapatroon wat bestaat uit allemaal kleine stipjes die strepen vormen. Deze vacht is heel erg zeldzaam.
Doordat het Brindle-patroon bij elk dier voorkomt is het dus ook dat je honden, zebra´s, ezels en paarden met het Brindle-patroon ziet lopen. Maar bij paarden blijft het toch een uniek verschijnsel en zeker als er een paard wordt geboren dat maar liefst 5 erkende bonte kleuren over zijn lichaam heeft, met daarin nog eens het prachtige bonte Brindle-patroon. Er wordt geprobeerd om te fokken met de brindle's, maar het blijkt dat uit een kruising van twee brindle's toch een normaal' paard kan komen. Hieruit blijkt dan dat de afwijking niet dominant wordt vererfd. Het is dus wel mogelijk om een brindle veulentje uit twee brindle's te krijgen, maar de kans is vrij klein.
Ik wil je even niet onthouden van een Filmpje , maar op moment zijn helaas geen filmpjes van Brindle paarden beschikbaar , heb hier dan wel een prachtig voorbeeld van een Brindle hond ,nml van een Brindle Deense Dog ! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken !!!
Wat ook kan voorkomen is dat uit de kruising met een gewoon paard en een brindle weer een brindle veulen komt. Ook deze kans is vrij klein. Daardoor is het fokken van brindle heel erg duur en kost het heel veel tijd.
Er zijn mensen die het fokken met deze paarden toch erg graag willen proberen. Sinds 1998 bestaat er dan ook een stamboek, namelijk het Brindle and Striped Equine International. Hiermee wordt geprobeerd om brindle eigenaren bij elkaar te brengen.
Het is een spreekwoordelijke vanzelfsprekendheid dat vallende katten altijd op hun pootjes terecht komen....
Het is een spreekwoordelijke vanzelfsprekendheid dat vallende katten altijd op hun pootjes terecht komen.
De kat heeft een automatische volgorde van bewegingen ontwikkeld om zeker te zijn van een veilige landing.
Als katten vallen strekken ze eerst het lichaam, te beginnen bij de kop Met de voorpoten vlakbij de kop en de achterpoten recht omhoog buigen ze hun lichaam en draaien de voorkant een halve slag, zodat het lichaam naar de grond gericht is Dan strekken ze de voorpoten omlaag en draaien ze de achterpoten opzij, waarna tenslotte het achterlijf meedraait De staart kan dienen om een te ver doordraaien te corrigeren. De kat komt neer op alle 4 de poten tegelijk, de rug gebogen om de schok zo goed mogelijk te dempen Het is echter niet zo dat de kat altijd op de pootjes terecht komt, alhoewel het wel vaak zal lukken.
Het is een spreekwoordelijke vanzelfsprekendheid dat vallende katten altijd op hun pootjes terecht komen. Dankzij het pionierswerk van een Franse fotograaf rond 1900 werd echter duidelijk welke handelingen een kat achtereenvolgens, tijdens zijn val, dient te verrichten om op zijn pootjes terecht te komen. Die fotoserie (maar ook de hedendaagse versie liet niet alleen zien dat de fotografie de wetenschappelijke waarneming aanzienlijk kon verrijken, maar ontketende ook een discussie over dit markante verschijnsel tussen fysici.
Het gaat hierbij om de mechanica van deformeerbare lichamen, dit in tegenstelling tot die van de starre lichamen: zoals bakstenen, tollen e.d., waarmee de meeste lezers vertrouwd zullen zijn. In algemene zin beschouwen we een dynamisch systeem waarbij het centrale object zelf controle heeft over een aantal parameters die de beweging beïnvloeden; daarmee hoort het probleem ook thuis in de regeltheorie.
Tot zover deze theoretisch beschrijving van de heroriëntatie van een deformeerbaar lichaam in de ruimte. De oplossingen geven een mogelijke strategie voor een kat om zich om te draaien tijdens zijn val.
Wanneer wij nu, als rechtgeaarde empiristen, de val van een echte kat bestuderen, blijkt dat ons model tekort schiet. Het blijkt dat de kat intensief gebruik maakt van zijn staart, en ook een lichte ``twist'' uitvoert.Zie hier hoe duidelijk het wel is hoe een kat haar staart gebruikt bij een oneindig diepe val ... de " twist" zit erin ... de kat roteert met haar staart ... mooi om zien in slow motion ... hoe ze uiteindelijk op haar pootjes terecht komt ....vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Deze bevindingen vragen om een uitbreiding van ons model, hoewel we op grond van het model wel verwachten dat een echte kat zonder staart ook op zijn pootjes terecht zal komen.
Ook verwachten we dat voor een uitgebreid model de vezelstructuur van de configuratieruimte, en daarmee de analogie met een kijktheorie, zal blijven bestaan. Er moeten dus nog de nodige katten uit boom gekeken worden... euh hum !
De Tsjechoslowaakse Wolfhond.....Czechoslovakian Wolfdog ....
De Tsjechoslowaakse Wolfhond...
De Tsjechoslowaakse Wolfhond is een relatief nieuw ras dat niet kan terugkijken op een jarenlange traditie, noch op beroemde fokkers en / of eigenaren. Toch trekt dit ras de aandacht waar ter wereld hij ook verschijnt. Door hun afstamming staan deze honden nog heel dicht bij de natuur. De eerste indruk is dat hij lijkt op een wolf. Met zijn schouderhoogte van minimaal vijfenzestig centimeter voor een reu en zestig centimeter voor een teef oogt hij imposant, zonder zwaar of grof te zijn.
Zijn stokharige, dichte vacht is wolfsgrauw met een rastypisch, licht masker. Zelfbewust kijkt hij de wereld in met zijn barnsteenkleurige, licht schuin geplaatste ogen. Zonder zijn baas met zijn ogen te volgen,weet deze hond precies waar zijn baas zich bevindt en wat hij doet.
Liever gebruikt hij zijn ogen om de omgeving in de gaten te houden. Zonder problemen kan hij kilometers afleggen, hij weet zich perfect te oriënteren en reageert bliksemsnel op alles wat er in zijn omgeving gebeurt. Ziehier een prachtig mooi intro van deze toch fasinerende hond ... ghiiii ... ... vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten hé ...
Hij is in staat om onder elke weersomstandigheid een zelfs uren oud spoor te volgen. Al deze eigenschappen maken hem tot een gebruikshond bij uitstek. Hij is inzetbaar als bijvoorbeeld politiehond, speurhond, reddingshond, e.d. Maar ook als familiehond slaat hij een goed figuur en gaat vol enthousiasme met zijn baas naar de hondenclub om te trainen. Kortom; in principe kan hij alles .Mits hij daartoe gemotiveerd wordt!
De Tsjechoslowaakse wolfhond wordt bij een consequente maar geduldige opvoeding een gehoorzame hond, maar is in zijn eerste levensjaren snel afgeleid. Door zijn energie en ondernemingslust haalt hij vaak ondeugende streken uit, tevens vinden zij het heerlijk om overal op te kauwen.
Dit is heel natuurlijk gedrag alleen weet hij niet dat uw spullen daar niet tegen bestand zijn. Daarom is het noodzakelijk dat u in het bezit bent van een flinke bench of kennel, zodat als u even niet op hem kunt letten uw spullen veilig zijn.
Geef hem voldoende eigen veilig kauw- en speelmateriaal. Over het algemeen is een Tsjech minder snel zindelijk dan een doorsnee hond, vreugde en deemoedsplasjes komen vaak voor. Hij toont door dit gedrag een en al onderwerping aan u als mens. U mag hiervoor dus nooit straffen !!
Negeer het, en doe niet te uitbundig als u thuis komt. De hond kan dominant zijn tegenover andere honden Soms komt de terughoudendheid van de wolf t.a.v. vreemde dingen en mensen nog wel eens voor. Vele hebben de eigenschap het gezin en alles wat daar bij hoort te beschermen. Deze beschermings- en /of bezitsdrang kan hij ook vertonen t.o.v. uw tas, de auto en andere zaken. Tijdens een wandeling wil hij het liefst iedereen bij elkaar houden en loopt daarbij steeds van voor naar achter om iedereen nauwlettend in de gaten te houden. Kortom het is een levenslustige, aanhankelijke hond die het heerlijk vindt om bij en met je te zijn.
De Aegidienberger is een relatief nieuw ras, welke ontwikkeld is in 1981
De Aegidienberger is een relatief nieuw ras, welke ontwikkeld is in 1981
Het nieuwe ras De Aegidienberger is een relatief nieuw ras, welke ontwikkeld is in 1981. Het is een paardenras dat wordt gefokt uit een combinatie van IJslanders en Peruaanse Paso's. Het uiteindelijke fokdoel is een trotse en elegante natuurtölter met het karakter van een IJslander
Momenteel zijn er in Duitsland zo'n 650 tot 700 Aegidienbergers te vinden, ook in Nederland lopen er enkele tientallen rond. Geschiedenis : In 1981 is de Aegidienberger ontwikkeld door Dhr. Walter Feldmann Sr., in samenwerking met de Universiteit van Bonn. Hiervoor hebben beide partijen gebruik gemaakt van twee schitterende paardenrassen: de IJslander en de Peruaanse Paso. Dit alles met het doel om alle goede eigenschappen van twee rassen te combineren in een geheel nieuw paardenras; de tegenwoordige Aegidienberger. De Aegidienberger heeft zijn naam te danken aan gestüt Aegidienberg.
Pas sinds 1997 is het een erkend töltend ras. Exterieur :Het is de bedoeling dat de Aegidienberger robuustheid, töltsnelheid, trots en karakter van de IJslander met de grootte, adelheid en de töltaanleg van de Peruaanse Paso combineert. Dit is een verhouding van 62,5 % IJslanderbloed, en de overige 37.5 % Pasobloed.
Karakter Vriendelijkheid, intelligentie en een goed temperament staan op de eerste plaats bij de Aegidienberger. Maar ook werklust, voorwaartse drang en een natuurlijke mogelijkheid om te kunnen verzamelen worden tijdens de fok zeer belangrijk gevonden.Agressieve en flegmatieke paarden worden uitgesloten van het zeer strenge fokprogramma. Dit om het ras alleen maar meer te verbeteren, en ervoor te zorgen dat dit ras zijn zachte karakter en vriendelijkheid blijft behouden. Ondanks dat de IJslander het meeste bloed-inbreng heeft in dit ras, komt het vaak voor dat de Aegidienberger het sensibele karakter van de Peruaanse Paso heeft geërfd.
Gebruik : De Aegidienberger wordt met name gebruikt voor de recreatie om lekker te tölten. In Duitsland worden ze ook gebruikt voor gangenwedstrijden. Deze wedstrijden worden helaas nog niet georganiseerd in Nederland.Hier een prachtig staaltje van hun uitzonderlijke gangen , let wel ... in t filmpje komen enkel Ijslanders voor ....Vergeet evenwel het liedje bovenaan 't logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Gangen : De Aegidienberger is een natuurtölter. De tölt is genetisch gefixeerd en moet bij jonge paarden al natuurlijk zichtbaar zijn aan de hand. Stap en tölt zijn voor dit ras de belangrijkste gangen, het paard moet in staat zijn om vanuit stap een vloeiende overgang te kunnen maken naar een zeer zuivere, lichte, viertakt tölt.
De American Curl is met zijn naar achteren gekrulde oren zonder meer een opvallende verschijning. In juni 1981 werd in Lakewood, Californie, een uitgehongerd zwart poesje gevonden door Joe en Grace Ruga. Deze kitten, die de naam Shulamith kreeg, werd door de Ruga's in huis opgenomen en zou later de stammoeder van alle American Curls worden.
Ze schonk het leven aan vier kittens, twee daarvan hadden teruggekrulde oren, net als de moeder. Nieuwsgierig geworden naar de genetische achtergrond van dit fenomeen, nam Grace kontakt op met een wetenschapper, die tot de conclusie kwam dat het hier ging om een spontane mutatie en dat het gen dat resulteerde in de achterwaarts gekrulde oren een enkelvoudig dominant gen was.Ziehier een prachtig filmpje met schattige lieve kittens ... leuk om zien ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ...
Liefhebbers vonden deze oren zo aantrekkelijk en grappig, dat ze besloten een fokprogramma op te stellen met als doel deze mutatie vast te leggen. In het begin van de jaren 90 werd het ras in de Verenigde Staten officieel erkend.
De American Curl heeft een mensgerichte instelling. Ze zijn nieuwgierig, intelligent, en worden graag betrokken bij de dagelijkse gang van zaken binnen het gezin waar ze deel van uitmaken. Ze houden van knuffelen en vinden het heerlijk om in het middelpunt van de belangstelling te staan.
Ze hebben een evenwichtig karakter en zijn niet snel ergens van onder de indruk. Ze blijven hun leven lang speels en ondernemend. De omgang met andere katten en honden is over het algemeen uitstekend.
Omdat een ondervacht vrijwel ontbreekt, zijn deze katten eenvoudig in een goed conditie te houden. Het is toereikend om de vacht een keer per week te borstelen en daarna te kammen met een fijne kam.
Een verlamming van je geliefde huisdier, hoeft niet het einde te zijn ...
Een verlamming van je geliefde huisdier... hoeft niet het einde te zijn ! !
Wanneer een hond niet meer uit kan kijken naar de leuke dingen van een hondenleven (zoals bos- of strand)wandelingen, ravotten met soortgenoten en het op de hielen zitten van een weggeworpen bal zal deze zich ook echt invalide gaan voelen.
Het gevolg is, dat zelfs een jonge hond zich zal gaan gedragen als een hoog bejaarde viervoeter.
Een hond heeft dagelijks beweging nodig om gezond te blijven. Wanneer deze die beweging niet/niet genoeg krijgt (door bijv. verlamming, artrose, hd of andere klachten aan rug, heup of achterpoten) zullen de spieren van de hond verslappen en gaat de lichamelijke gezondheid van de hond achteruit.
Bovendien heeft het niet meer valide zijn van een hond ook gevolgen voor zijn/haar mentale constitutie !
Ziehier een prachtige mooie intro hoe honden groot en/of klein hun leven aangenaam " gelukkig " kunnen verder zetten in een hondenrolstoel ....Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... !
Met de hondenrolstoel kan uw minder valide of invalide hond zo goed als alles wat een valide hond ook kan m.u.v. springen.Uw hond blijft dus volop in beweging en blijft zodoende zowel lichamelijk als geestelijk gezond
Ziehier het prachtig filmpje van Mimi die reeds toe is aan haar tweede wagentje ... schitterend om zien ... ze moet echt niet nalaten om andere honden te volgen ...smile ...zeker de moeite om eens te zien ....
Door het lopen met de hondenrolstoel zal het voorlijf van uw hond zich sterker gaan ontwikkelen dan voorheen wat er voor zorgt, dat het niet/niet voldoende functioneren van het achterlijf grotendeels wordt gecompenseerd.
