Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
26-03-2011
Paardentractie .. Een wei slepen , een rijbaan vlakken of hout uitslepen ...
Paardentractie ....Een wei slepen , een rijbaan vlakken of hout uitslepen ..
Er is geen grens aan wat we een paard kunnen leren, er is alleen een grens aan onze intelligentie om het hem uit te leggen. Uitspraak. Het trekdier komt terug in het straatbeeld en op de akkers. Onze kinderen zullen elkaar straks niet meer aftroeven wie de meeste automerken (her-)kent, maar wie de meeste paardenrassen kent !!
Het duurt niet lang meer of we krijgen te maken met een enorm tekort aan goede instructeurs en opleidingsmogelijkheden voor al die mensen die met paarden willen leren werkenWe moeten oppassen dat we als BD boeren niet opnieuw het imago van geitenwollensokken-club over onszelf afroepen.
Voor veel mensen is het werken met paarden toch iets uit grootmoeders tijd. Mét de herintroductie van het werkpaard moeten we meteen onderstrepen hoe modern, schoon en efficiënt dat eigenlijk is
Ziehier een prachtig stukje ambacht uit deze tijd ... geen sporen van tractoren , geen diepe putten met staand water ... wat kan het toch prachtig zijn !!knipoogje ... Vergeet het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dat aan te klikken hé
Het evenement Pferdestark is dit jaar meer dan ooit het trefpunt voor de paardentractie geïnteresseerde. Er wordt meer moderne paardgetrokken apparatuur gedemonstreerd dan ooit tevoren en ook het bezoekersaantal overtrof dat van de eerdere edities.
De Nederlandse liefhebbers hebben het evenement ook vast op de agenda staan, meer en meer krijgt Pferdestark dan ook het karakter van een reünie.
Of je nou hobbyist bent of prof., als je denkt dat paardentractie iets voor jou is, moet je er niet langer over blijven dromen, maar gewoon beginnen. Een wei slepen of rijbaan vlakken, mest rijden of hout uitslepen; er zijn legio toepassingen te bedenken die met weinig kosten zijn op te starten. Investeren kan later altijd nog
Werken met paarden is een aparte ervaring. Je staat met je snufferd bovenop het ploegwerk, alle zintuigen worden geprikkeld. Moderne paardentractie combineert de oeroude energievorm spierkracht met moderne technieken. Werken met paardentractie is leuk, goed voor lichaam een geest en vooral goed voor het milieu. Kiezen voor moderne paardentractie is geen stap terug in de tijd, maar is juist een forse stap vooruit!
De Bearded Collie is een hondenras, afkomstig uit Schotland. Zoals alle collies is hij een herder, die zijn oorsprong in de Schotse Hooglanden heeft.De eerste voorouders van de Bearded Collie zouden honden zijn die in 1514 met een schip uit Polen in Schotland aankwamen en geruild werden tegen een ram en een ooi.Door het heersende klimaat in de Schotse Hooglanden was er behoefte aan een hond met een dikke vacht.Zo ontstond de Bearded Collie.In der loop der jaren werd uit de ruwe vacht van vroeger de zijdeachtige vacht van vandaag. De vacht heeft wel regelmatige verzorging nodig. Schofthoogte van 51 tot 56 centimeter, gewicht van 18 tot 27 kilogram. De worpgrootte is gemiddeld 7 pups.
Een Bearded Collie is een zeer energieke hond, en moet daarom ook voldoende beweging krijgen.Het is daarom ook noodzakelijk om dagelijks met de hond te gaan lopen.Tijdens de wandeling kunnen allerlij apporteer spelletjes gedaan worden wat ook de baas-hond relatie verbeterd.Krijgt de hond niet voldoende beweging dan zal de baas dit vanzelf merken aan het gedrag dat de hond binnenshuis zal vertonen, dit kan uiteraard leiden tot sloop gedrag.
Buiten wandelingen kan de hond ook gebruikt worden om agility te doen. Bearded Collies zijn hier zeer geschikt voor en vinden het doorgaans ook erg leuk
Door de dikke vacht is het nodig de hond regelmatig te borstelen, gebeurt dit niet dat zit de hond snel helemaal onder de klitten.De plaatsen waar dit het meest voor komt is onder de hond zijn oksels en bij de snuit. De eigenaar moet daarom minstens een keer per week de hond een goede en grondige borstelbeurt geven. Als de hond gaat wisselen van puppy naar volwassen vacht moet de eigenaar zeer goed opletten omdat de losse haren snel voor klitten zorgen. Het makkelijkste is dan om de hond wat vaker te borstelen of in iedergeval even uit te borstelen.
Ziehier een aangenaam en prachtige voorstelling van deze energieke wolbaal ... vergeet evenwel eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ......
De Bearded Collie is het resultaat van het kruisen van de Polish Sheepdog ofwel de Polski Owczarek Nizinny met de lokale hoedende honden van Schotland. De Schotten hebben dit ras eeuwenlang als hoeder gebruikt onder de namen "Highland Sheepdog" en "Highland Collie". "Collie" is het Schotse woord voor hoeder en de naam Bearded Collie komt van het lange haar dat deze hond onder zijn kin heeft. Over het algemeen genomen is de Bearded Collie een gezond ras, waarbij niet veel gezondheidsproblemen te verwachten zijn. Het meest voorkomend bij dit ras is heupdysplasie.De levensverwachting voor de Bearded Collie is 14 tot 15 jaar.
Een lapjeskat is een kat die wordt gekenmerkt door een vacht met drie kleuren: wit, ros en zwart. Deze kleuren kunnen als grotere vlekken optreden, en de vacht van de kat ziet er dan uit als een soort lappendeken. Ook fijnere verdelingen komen voor, waardoor de kleuren bijna een menging vormen
Kleurgenen De kleur wit wordt door een bepaald gen veroorzaakt dat ervoor zorgt dat katten witte haren, vaak tot vlekken geconcentreerd, in hun vacht hebben. Waar dit gen niet actief is, wordt een kleur waargenomen.
Er bestaat echter geen gen dat codeert voor drie kleuren tegelijk: wit, zwart en ros. Wel bestaat er een gen dat de keuze voor ros (een geelachtig rood) bepaalt, en een gen dat kiest voor zwart. Deze genen zijn gekoppeld aan het X-chromosoom.
Ziehier spelende kittens ....vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens het filmpje te bekijken ... knipoogje ... ! !
Vrouwtjes hebben van dit X-chromosoom twee exemplaren, en dit verklaart waardoor de twee kleuren ros en zwart naast elkaar voorkomen. In het kattenembryo wordt na verloop van tijd van ieder paar X-chromosomen er één inactief; het actieve chromosoom bepaalt nu de kleur.
Deze kleurfactoren zullen vaak geclusterd optreden; vele gelijksoortige chromosomen naast elkaar veroorzaken dan een kleurvlek, hetzij zwart, hetzij ros.
Geslacht Lapjeskatten zijn vrijwel altijd vrouwelijk; ze hebben immers twee X-chromosomen nodig. Toch is 10% van de lapjeskatten mannelijk. Dit wordt veroorzaakt door erfelijke afwijkingen, en zo'n mannelijk exemplaar is vaak onvruchtbaar.
Dikke paarden presteren minder goed, het uithoudingsvermogen is geringer en in ernstige gevallen kan overgewicht leiden tot hoefbevangenheid. Overgewicht is dus niet wenselijk. Afvallen dus! Maar dan wel verantwoord want te snel afvallen, kan leiden tot hyperlipemie (bloedvervetting).
Maar hoe nu verantwoord afvallen? Als regel geldt dat een paard niet meer dan 1% van zijn streefgewicht mag afvallen per week. Dit komt voor een paard van 600 kg lichaamsgewicht dat 60 kilo te zwaar is op ca. 5 kg per week. Om dit te realiseren zou je minder eten kunnen geven maar om dan 5 kg kwijt te raken zou dit paard maar enkele uurtjes in de weide mogen en de rest van de dag niets meer mag eten.
Dat is niet praktisch en bovendien loop je veel risico op ondeugden en een verstoord maag-darmkanaal.Beter is een combinatie van minder eten en meer bewegen! Als je paard krachtvoer krijgt zul je dit moeten verminderen met ca 2 kg per dag bij een training van ca. 1 uur per dag. Voer je in deze situatie minder dan 0,5 kg per dag dan is het raadzaam om Summerfit koek bij te geven voor de noodzakelijke vitaminen en mineralen.
In de zomerperiode is het vaak lastiger om de pondjes eraf te houden als je paard volop in de weide staat. Er wordt in veel gevallen ook vrijwel geen krachtvoer meer gegeven. Je zult dan wederom een uur per dag moeten trainen en de weidegang tot maximaal 10 uur per dag beperken.
Een paard mag niet meer dan 1 procent van zijn streefgewicht afvallen per week. Dit komt voor een paard met een lichaamsgewicht van 600 kilo dat 60 kilo te zwaar is, neer op ongeveer 5 kilo per week. Intervaltraining is een methode om je paard meer conditie te laten krijgen. Is je paard te dik? Laat hem dan niet te snel afvallen, want dat kan leiden tot hyperleamie (bloedvervetting). Longeren mag ongeveer 30 minuten duren en begint altijd met een natuurlijke houding.
Geef je paard meer afwisseling in de training: dus vaker buitenrijden, longeren (met enkele of dubbele longe), los bewegen in de baan met balkjes, intervaltraining of maak eens een sprongetje. ... Ziehier een prachtig stukje aan dressuur, gebracht door de welbekende groep " Apassionata , o.a piaff , spaanse pas enz . meer .....Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... !!
Overgewicht kan bij paarden leiden tot insulineresistentie en dat kan hoefbevangenheid geven. Ideale producten voor dikke paarden zijn Nature's Best muesli enSummer Fit koeken
De Schotse Deerhound is een vriendelijke heer met elegante manieren ...
De Schotse Deerhound is een vriendelijke heer, met elegante manieren en beschaafde affectie. Er wordt beweerd dat alle Deerhounds onder het sterrenbeeld Tweelingen worden geboren omdat ze een dubbele persoonlijkheid bezitten, die ze succes geeft tijdens de ruwe jacht en liefde in een warm huis .
Vanwege hun omvang hebben zij veel ruimte nodig en dat schrikt veel mensen af. Het is een slimme, trouwe kameraad met een zacht en liefdevol karakter.
Hij vertoeft graag tussen de mensen. De Deerhound is een zeer oud ras, dat reeds bezongen wordt in gedichten uit de 3de eeuw. De Scottish Deerhound leefde al in Keltische tijden in Schotland.De ontwikkeling van het Schotse ras volgde die van zijn Engelse tegenhanger : de Greyhound. Schotten en Picten, de oorspronkelijke bewoners van de Highlands, voerden zelfs oorlogen om deze windhond. Hij is ideaal gebouwd voor de jacht.
Hij is sneller dan het hert en heeft voldoende gewicht om prooien van meer dan 100 kg neer te halen. De hond was lange tijd de exclusieve eigendom van de Schotse adel. Door sociale veranderingen en overbejaging door gebruik van het geweer, kwam het ras tot verval
Zie hier een aangenaam kennismaking met deze prachtige Giant ...Vergeet evenwel eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten vooraleer je dit aanklikt é ... !!
Vroeg in de 19de eeuw werd het ras echter door Archibald en Duncan McNeill, de latere lord Colonsay, in ere hersteld. In Schotland, het land van herkomst, dragen nog vele plaatsen in de bergen namen van omgekomen honden.
Voor de echte liefhebbers van de Schotse Deerhound , ziehier een prachtig mooie slide ... zij worden aangenaam getrakteerd op een eigen liedje van deze toch uitzonderlijk hoogbegaafde hond !
Als huishond is de Deerhound goedgemanierd en trouw; hij heeft wel veel ruimte nodig en moet veel bewegen. Hou echter rekening met zijn felheid en jachtpassie wanneer je de hond laat rennen ! De Deerhound van vandaag wordt maar door een beperkt aantal mensen gehouden.
Het Ontstaan : Van dit ras is het ontstaan nog zeer recent en al zeer veel beschreven her en der. Singapura is het Singaporese woord voor het land zelf.
Ook kucinta oftewel liefdeskat is in Singapore tegenwoordig een veel gehoorde bijnaam voor dit ras, wiens beeltenis tegenwoordig gebruikt wordt als promotiemateriaal voor het land van herkomst.
De familie Meadow leefde begin jaren 70 in Singapore en keerde daarvan terug naar de Verenigde Staten met medeneming van enkele van de lokale katten. Deze katten zagen zij daar in de riolen en stegen van Singapore rondlopen en vielen op door hun gemeenschappelijke kenmerken.
Het Uiterlijk: De singapura is klein van postuur (het kleinste kattenras) maar wel stevig en gespierd gebouwd. Ze horen grote ogen en oren te hebben en om het makkelijk te maken komen ze maar in 1 officieel geregistreerde kleur voor, nl.; sepia agouti. Zie hier een super mooi filmpje .... schattig mooi om zien , deze singapura heeft soft Claws aan ...!! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... !
Het is een kat met een ticked vacht, d.w.z. minimaal dubbele ticking en de haarpunt is donker(bruin). De ondervacht, buik, borst en rondom de mond zijn ivoorwit gekleurd. Ze moeten streeptekening aan de binnenkant van de voorpoten hebben en op de knieën moet ook streeptekening aanwezig zijn.
Het Karakter: Ook hier kunnen we weer een boekje open doen over de gedragseigenschappen van dit ras. Zeer sociaal, hetgeen zich ten zeerste uit in de positieve benadering naar alle andere huisgenoten (dieren en mensen) toe. Conflictsituaties gaan ze meestal uit de weg, ruzies onderling komen dus bijna nooit voor. Ziehier een leuk stukje aporteerwerk van dit klein snoezig wezentje ... knipoogje !!
Alles wat nieuw is wordt onderzocht, overal willen ze bij zijn en al heel gauw ontwikkelen ze een routine met je waar ze je ook graag aan houden. Vertoon je bepaald gedrag, snoepjes geven op een bepaald tijdstip bijvoorbeeld, dan word je daar ook altijd door ze aan herinnerd. Door hun engelachtige uiterlijk en vragende oogopslag kun je ze ook heel moeilijk iets negeren
De Camargue ...liefdevol de witte paarden der zee genoemd ... !
De Camargue .... liefdevol de witte paarden der zee genoemd ... !
De Camargue is een van oudsher inheems ras in de Rhõnedelta van Zuid-Frankrijk. Aangenomen wordt dat de Camargue-pony afstamt van een voorhistorisch paardenras. Ook heeft de Camargue een flinke scheut Oosters bloed dat voornamelijk afkomstig is van de Berber.
Ze leven van wat ze in de rietvelden aan eetbaars bij elkaar kunnen schrapen. De geïsoleerde ligging van de Camargue zorgde ervoor dat de wilde kudde witte paarden (manades) niet beïnvloed werd door inmengingen van buitenaf.
Het gebied waarin de Camargue-pony's leven bestaat hoofdzakelijk uit moerasland en is uiterst onherbergzaam. De pony's leven in kudden van 40 tot 50 dieren in een half wilde staat.De ruige omgeving heeft het ras uiterst taai gemaakt.De getemde pony's worden gebruikt bij het hoeden van de zwarte stieren van de Camargue.
Ziehier een prachtig mooi filmpje ... Lorenzo the french flying man ... hiiii ... hij werkt enkel met Camargue paarden ... echt de moeite om te zien ... euh hum ... knipoogje ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het log niet uit te zetten hé ... voor je dit aanklikt ... ! !
De rijdieren van de veehoeders worden liefdevol "de witte paarden der zee" genoemd.De camargue-pony heeft een vrij lang en lomp hoofd met grove trekken. Duidelijk blijkt hieruit de verwantschap met het prehistorische paard.
De hals is kort en gaat over in een rechte steile schouder. De kleur is altijd schimmel. Hij heeft een weelderige staart en manen.
De stap is levendig, draven doet hij zelden en die is dan zeer stroef. De galop is soepel. De camargue-pony heeft een groot uithoudingsvermogen en kan zeer oud worden. De hoogte ligt tussen de 1.33 en 1.43 cm.
De witte herder oftewel De Canadese herdershond ....
De witte herder ... oftewel De Canadese herdershond ...! !
Het originele land van herkomst is Duitsland. Voordat de eerste officieel geregistreerde Duitse Herder er was, waren er al witte herders in Duitsland. Maar ook andere kleuren herders kwamen voor. De eerste officieel geregistreerde Duitse Herder had een grootouder die wit was. In de eerste instantie kwamen er dan ook witte Duitse Herders in Duitse keuringen en shows voor. Tot ca. 1930 was de kleur wit volledig erkend voor een Duitse Herder Een voorbeeld hiervan is Berno von der Seewiese.
Doch al spoedig besloot Duitsland dat de kleur wit niet gewenst was voor de Duitse Herder. Dit was een probleem, want witte en gekleurde pups kwamen in een nest voor. Al die tijd werd er niet op kleur gefokt en het gen voor de kleur wit was van het begin af tevens recescief aanwezig gezien de eerste officieel ingeschreven honden dit gen bij zich droegen.
Algemeen: De Witte Herder is een krachtige, goedgespierde, middelgrote (lang) stokharige herdershond met staande oren, rechthoekig formaat, van middelzware bouw en met elegante, harmonisch vloeiende belijning. Ziehier een super lief filmpje ... ghiiiiiii hoe een Pug ( hondenras ) een horde Canadese puppies probeert te ontlopen ... ghiiiii ... ocharme ... vrolijk gebracht op het liedje " ich bin Snappy " ... das kleine krokodil !! Vergeet evenwel eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ..!
Gedrag en karakter:
Temperamentvol zonder zenuwachtigheid, opmerkzaam en waakzaam; naar vertrouwde mensen toe vriendelijk, vertrouwelijk en aanhankelijk; makkelijk te leiden en evenwichtig; tegenover vreemden gereserveerd, echter NIET angstig of agressief; benadert onbekende invloeden eerst terughoudend/voorzichtig, daarna nieuwsgierig.
In Nederland waren de witte pups meestal uit het nest verwijderd en er waren dus weinig of geen witte Duitse Herders die uit de oorspronkelijke Nederlandse Duitse Herder kennels kwamen.
De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol, hoogmoedig heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen...
De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol, hoogmoedig heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen...
Oorsprong De Menorquin komt van het eiland Menorca, de Balearen, in Spanje.
De (ras)naam De officiële naam van het ras is Pura Raza Menorquina (Zuiver Menorcaans Ras) P.R.M. afgekort. In Spanje spreekt men echter van een Menorca (paard), hoewel Menorquín ook gebruikt wordt in het vasteland van Spanje. Deze laatste naam, Menorquín, is ook de meest gebruikte in het buitenland (Frankrijk, Duitsland, Italië etc.)
De Menorcaanse paarden zijn barokke paarden met een rank en majestueus silhouet. De Pura Raza Menorquina heeft door zijn karakter eigenschappen en zijn natuurlijke bouw een aangeboren aanleg voor de verzameling. De gangen van de Menorca paarden zijn verheven, vloeiend en bieden een zeer comfortabele zit voor de ruiter. Ze zijn met groot gemak te verzamelen en bieden door hun elastische bewegingen een zeer comfortabele draf en galop, waarbij de ruiter ontspannen aan het werk kan. Daardoor is de opleiding van de Menorquin in de oefeningen van de klassieke rijkunst een logische stap.
De manier van werken en opleiden van de Menorca's is gebaseerd op c.q. afgeleid van de klassieke principes van de dressuur. De Menorca paarden worden in Menorca bijna altijd voor de ¨Doma Menorquina¨ (Menorcaanse dressuur) opgeleid, deze vertoont heel veel overeenkomsten met de Hoge School Dressuur, waarbij het typische kenmerk van de Menorquín, eigenlijk zijn ¨benchmark¨, ¨es Bot¨ is, oftewel het steigeren en lopen op de achterbenen. Dit is een belangrijk onderdeel van de heel erg geliefde en populaire dorpsfeesten in Menorca.
Zie hier een prachtige intro van hun kunnen , vanwaar ze afkomstig zijn en zeker niet te vergeten hun ¨benchmark¨, ¨es Bot¨ , oftewel het steigeren en lopen op de achterbenen... . Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... !!
De Menorca's lopen niet alleen op twee benen, maar ze zijn ook heel erg geschikt voor Engelse dressuur, aangespannen rijden en ze zijn bijzonder geschikt voor de traditionele Menorcaanse feesten. Tevens zijn ze betrouwbare partners voor de recreatie ruiter. De buitenritten door ruw terrein, ook mede door het comfortabele Menorcaanse zadel, worden een ware belevenis.
Het karakter van de Menorca paarden is heel erg nobel, warmbloedig, sober en rustiek. Ze zijn moedig, resistent, wendbaar en energiek en daarom inzetbaar in verschillende disciplines. De Menorquin is zeer intelligent, werklustig en leergierig en toont heel goede aanleg voor verzameling. Onder het zadel zijn ze zeer serieus en geconcentreerd, ook als meerdere hengsten tegelijkertijd gereden worden. De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol en hoogmoedig, niettemin zijn ze heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen. Zijn karakter en eigenschappen, maken dat het werk met een Menorquin, altijd een genot en lonend is voor zowel paard en ruiter.
Het ras Selkirk Rex is ontstaan in 1987 uit een Asiel poes in Sheridan (Montana) Een van haar kittens had namelijk een gekrulde vacht. Jeri Newman een lokale perzen fokker werd door het Asiel om haar mening gevraagd over dit apart uitziend poesje. Jeri die in katten genetica geïnteresseerd is adopteert dit kitten en kruiste dit poesje (Miss DePesto of NoFace) met een pers uit haar cattery.
Op 4juli 1988 werd Miss DePesto of NoFace de troste moeder van 6 kittens. 3 kittens hadden krullen de andere 3 hadden gladhaar. Deze 50 % kitten met krul haar was precies wat je van een dominant gen zou kunnen verwachten. Door dit gegeven werd Jeri nog meer geïnteresseerd in dit gen en begon haar fokprogramma en gaf het ras haar naam. Net zoals bij de Devon Rex en Cornish Rex is de Selkirk Rex vernoemd naar de een plaats waar dit ras zijn oorsprong had. Het dominante Rex-gen van de Selkirk zorgt ervoor, dat de haren in losse afzonderlijke krullen gerangschikt zijn.
Rondom de nek, op de staart en op de buik zijn de krullen het duidelijkst.In de vacht van de Selkirk zijn alle haarsoorten aanwezig. Het is nog een relatief jong ras dat nog in ontwikkeling is. De grondlegger van de Selkirk wilde geen oosters uiterlijk aan het Ras geven.
Als outcross partners is daarom gekozen voor de Perzisch Langhaar, Exotic, Brits korthaar en Brits type langhaar.
Tot 2010 mogen de Selkirks nog gekruist worden met de Pers en Exotic. Tot 2015 mag de Brit nog ingezet worden hierna word verwacht dat het ras op zich kan voortbestaan.
Ziehier een super schattig filmpje van spelende Selkirk kittens ... Vergeet evenwel t liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é
Op het moment is het nog een redelijk zeldzaam ras hier in België. De meeste Selkirks die nu in België wonen komen uit Oostenrijk, Duitsland, Amerika, Hongkong. Maar ze hebben natuurlijk allemaal vele generaties terug Miss DePesto of NoFace als gemeenschappelijke voorouder.
Originele Australische Labradoodle..... Ben je allergisch tegen honden ? ..
Originele Australische Labradoodle
Ben je allergisch tegen honden, hmm bekijk deze dan even .. ! De Originele Australische Labradoodle is het resultaat van de zoektocht naar een (geleide) hond met een allergievriendelijke vacht.Wally Cochran begon +/- 25 jaar geleden met het kruisen van een Labrador Retriever (will to please) en een KoningsPoedel (vachttype en intelligentie).
Tegan Park ging door met het werk van Cochran en werd de grondlegger van de Australische Labradoodle.Door heel selectief te werk te gaan, heeft Tegan Park uiteindelijk een ras weten te creëren, die alle vooroordelen m.b.t. het houden van honden wegstrepen.
Een Labradoodle met een wollen of een fleece vacht geeft geen allergische reactie, verliest geen haar en geeft geen lichaams- of vachtgeur af. (Dus geen natte hondegeur). Hier een leuk filmpje van een mini doodle die het glijden maar niet kan laten ghiiiiiii ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ... hiiiii ....enjoy it ... knipoogje ! !
De Originele, Australische Labradoodle is een vrolijke, energieke hond. Verstandig, gemakkelijk te trainen, heel evenwichtig, zachtaardig, lief voor mens en dier. Eerlijk. Rustig in huis. Ook op het sportieve vlak scoort de labradoodle goed. Dit alles maakt de Labradoodle tot een ideale familie hond en niet alleen voor mensen met een allergie voor honden.
De Originele Australische Labradoodle heeft een atletisch, gracieus en compact voorkomen en beweegt zich erg gemakkelijk. Vachttypen; Wollen vacht (wokkels), fleece vacht (met of zonder krullen) en een harige vacht. (een harige vacht is niet allergie vriendelijk).Kleuren; Wit, Cream, Apricot cream, Apricot Silver, Rood, Silver, Gold, Blue, Black, Chocolat, Cafe.
Ziehier wat een sneeuwpret ze kunnen beleven , t zijn echte jumpers deze wolbalen , gefilmpd in slowmotion op een aangenaam ritmisch muziekje ... gewoonweg super om zien !!
De Originele, Australische Labradoodle is beslist heel anders dan zomaar een kruising tussen een labrador en een koningspoedel. Er is n.l. ruim 25 jaar selectie op vacht en karakter aan vooraf gegaan door deskundigen. De echte labradoodle is gegarandeerd zoals hierboven omschreven staat.
Curlypaarden ... paardenallergie ? ziehier het Allroundpaard voor heel de Familie...
Curlypaarden ... paardenallergie ?
ziehier het Allroundpaard voor heel de Familie... !!
Mensen met een allergie voor paarden kunnen opnieuw adem halen: er zijn geschikte paarden voor hen. Paarden met duurzaam golvend haar maken een droom voor paardenfans die allergisch zijn waar. Een studie uit de universiteit van Aachen zegt hierover: Curlypaarden zijn verschillend.
Ze zien er uit zoals paarden met golvend haar. Ze zijn één van de meest robuuste natuurlijke rassen de Amerikaanse Curlypaarden. Het enige paard met een gekruld vel. Hun ander vel ten opzichte van andere paarden is te wijten aan de levensomstandigheden waar ze oorspronkelijk vandaan komen, nl. extreme koude streken in het westen van Amerika.
Krieger (Sioux ) had al een grote bewondering voorde ongewone paarden omwillen van hun moed, hun gedrevenheid en doorzettingsvermogen.
Al enige jaren schatten een handvol insiders deze Amerikaanse paarden hoog in die niets verschillen van andere paarden behalve dan hun vacht.
Of is er toch een onderscheid? Eigenlijk meer van belang, en vooral dan voor mensen met een allergie voor paardenhaar. ( of beter: voor de huidallergie van dieren, want de allergie komt niet van het haar zelf). Iemand met een allergie kan perfect een Curlypaard benaderen, strelen en berijden, en dit zonder te hoeven niezen, hoesten, huiduitslag of zefls een aanval van astma.
Dit is natuurlijk eentroost en comfort voor hen die hun droom al afgeschreven hadden;zodat deze zich zelfs nu een paard kunnen aanschaffen en berijden zonder medicatie te moeten nemen.
Ziehier een prachtige docu filmpje van Curly's , let wel in de zomer hebben zij bijna een gewone gladde vacht , alleen manen, staart en oren verraden dat het Curly's zijn ... Vergeet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten hé ... knipoogje
Er zijn ook Curlypaarden zonder gekrulde vacht. Na dat allergische personen in de USA en Duitsland vaststelden dat er geen neveneffecten waren zoals huiduitslag en dergelijke, begonnen Prof. F. Jugert en Dr. Anne Spieker van de universiteit van Aachen in Maart 2000 een onderzoek, meer bepaald naar de allergisch afgevende proteïnen, welke aanwezig zijn in de huidschubben van deze paarden. Er werden huidschubben onderzocht en vergeleken met 10 verschillende paardenrassen, ondermeer dus bij het Curlypaard.
Tegelijkertijd werd ook het bloed onderzocht van 50 mensen met allergie voor paarden.Na onderzoek was de conclusie van Prof. Jugert dat Curlypaarden niet alleen minder van deze genenen proteïnen hebben in hun schubben, maar dat ze ook nog kwalitatief anders zijn samengesteld.
De Curlys worden bij alle takken van paardensport gebruikt. De paarden zijn heel handzaam en intelligent. Paarden van dit ras rennen niet weg als ze schrikken, maar ze gaan naar de plek des onheils om te kijken waar ze van geschrokken zijn.De bijzondere vacht van deze paarden is hypo-allergeen, waardoor Curlys gekocht worden door mensen die allergisch zijn voor andere paarden, maar niet voor de Curly.
In het voorjaar van 1982 werd er in The Dalles, om precies te zijn in de schuur van de boerderij van Dick en Linda Koehl, een nestje katten geboren. Toevalligerwijs was dit de eerste keer dat Linda bij de geboorte aanwezig was. Tot haar grote verbazing bevond zich in het nest een enkel volkomen haarloos katje met enorme oren.
Linda vertelde later dat ze nog nooit zo'n lelijk kitten gezien had, en dat ze dacht dat het diertje waarschijnlijk niet oud zou worden. Tegen alle verwachtingen in groeide het katje echter voorspoedig op. En tot ieders verbazing verscheen er op het kale lijfje een zachte, krullende vacht.
Ook bleek al snel dat Curly, zoals Linda het diertje had genoemd, een heel ander karakter had dan de andere katten op de boerderij: ze was vriendelijk, lief en vol vertrouwen in de mensen. Ze genoot van aandacht, zonder echter ooit opdringerig te worden. Zelfs toen ze als gevolg van een ongeluk ernstig gewond raakte, bleef ze geduldig en vriendelijk. Ze leek zelfs te genieten van de extra aandacht. Toen ze weer beter was, ging Curly weer naar buiten, waar ze zich bij de andere werkende boerderijkatten voegde.
Karakter De LaPerm heeft een lief en aanhankelijk karakter. Is erg speels en weet zichzelf met alles te vermaken maar weet ook de aandacht op te eisen. Houd erg van contact met mensen en is in het spelen onvermoeibaar. Kan goed overweg met andere huisgenoten zoals honden ... vogels en andere katten.
Het uiterlijk Opvallend is de gekrulde vacht van de LaPerm. Het ontbreken van een ondervacht zorgt er tevens voor dat ze nagenoeg niet verharen wat het een ideale kat maakt voor mensen met allergie problemen. De verzorging van de vacht is nihil. Ze hoeven niet gekamd of geborsteld te worden.Ziehier een prachtige voorstelling van deze toch extreem jonge ras de LaPerm ... let wel deze docu is in het Duitstalig ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alborens dit aan te klikken é
De Schotse Terriër ... Een voorbeeld van een dappere en onbevreesde hond ......
De Schotse Terriër ... Een voorbeeld van een dappere en onbevreesde hond !
Deze kortbenige Terriër met zijn lange snuit en stevige snor vindt zijn ontstaan in de Schotse Hooglanden. Oorspronkelijk werd hij nog Aberdeen Terriër genoemd naar de stad waar hij veel gefokt werd. Later, rond 1880, is zijn naam veranderd en stond hij bekend als Schotse Terriër. Lange tijd werden deze honden gebruikt voor de jacht onder de grond, op vossen en dassen bijvoorbeeld. In het begin van 1900 wonnen ze veel aan populariteit en werden ze door liefhebbers ook Scottie genoemd. Later, maar ook nu nog, stonden ze bekend als de ´Whiskey hondjes´.
Zwart, grijs met zwart haarpunten en tarwekleurig zijn veel voorkomend maar ook andere kleuren zijn toegestaan. Volledig wit is echter uit den boze. Maar zeker dit filmpke niet hoor ... ghiiiiiii ... zie hoe een Scottie teefje een date probeert te maken met Barney Bush... de Scottie van George Bush himself ... ghiiiii ... prachtig mooi en aangenaam leutig om zien ... knipoogje ...vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken... ! !
Een voorbeeld van een dappere en onbevreesde hond is de Schotse Terriër. Deze eigenschappen heeft hij nog behouden van de jacht onder de grond.
Nu is hij erg geliefd als gezinshond omdat hij een goede waker is en graag met kinderen speelt. We mogen echter niet vergeten dat hij niet als speelgoed mag gezien worden. Een vroege socialisatie met kinderen en andere huisdieren blijft noodzakelijk vanaf jonge leeftijd.
Dit geldt trouwens voor elke ras. De Schotse Terriër is erg gehecht aan zijn gezin en toont zijn aanhankelijkheid binnenshuis. Maar ten opzichte van vreemden is hij afstandelijk en komt hij hooghartig over. Het is een gevoelige hond die met wederzijds respect en liefde moet worden opgevoed. Hij houdt helemaal niet van gedwongen te worden en kan al even eigenzinnig als hardnekkig zijn. Toch is de Schotse Terriër een eerlijke vriend om in huis te hebben
.De Schotse Terriër is uiterst robuust, onstuimig, onverschrokken en moedig. Deze behendige hond heeft een sterk karakter. Hij is onafhankelijk, trots, en eigenzinnig. Vriendelijk, vrolijk en erg gehecht aan zijn baas zonder dit al teveel te tonen. Onomkoopbaar en zeer wantrouwig tegenover vreemden is het een heel goede waker. Hij is steeds bereid iedere mogelijke 'vijand' aan te vallen. De Schotse Terriër blaft zelden. Een consequente opvoeding waarmee op jonge leeftijd mee wordt begonnen, is noodzakelijk.
De Fell pony ... exact een kopie van het elegante Friese paard ... ......
De Fell pony ... exact een kopie van het elegante Friese paard ...
De Fell Pony is een van oorsprong Engels ras en is tegenwoordig helaas ook een zeldzaam ras. Het zijn pony's die hard van constitutie zijn, en goede ponyeigenschappen tonen met de onmiskenbare verschijnselen van hardheid die zo speciaal is voor bergpony's.
Tegelijkertijd hebben ze een levendige, alerte verschijning. De Fell Pony is een ideale rij- en menpony. Fell Ponies zijn behoorlijk sterk voor hun afmeting en kunnen ook behoorlijk eigenwijs en koppig zijn. Door zijn karakter is de Fell Pony een veelzijdige gezinspony.
Fell pony t Fries paard
Hij heeft de kracht om volwassenen te kunnen dragen, maar is ook niet te groot voor kinderen, alhoewel ze gauw te sterk zijn voor te kleine/onervaren ruitertjes. Ondanks hun onverstoorbaarheid barsten ze van de energie.
Men denkt dat de Fell Pony is ontstaan door kruisingen van paarden van het vasteland, zoals de imposante Friese paarden, met de oorspronkelijke heuvelponies in Engeland, zoals de Keltische pony en de nu uitgestorven Schotse Galloway pony.
De Frieze paarden werden door veroverende Romeinse legers naar Engeland vervoerd om met hun kracht te helpen met de bouw van de zogenaamde Hadrian's muur in het jaar 120 na Christus. Door het kruisen van de oorspronkelijke taaie ponies met de sterke Friese paarden kreeg de Fell Pony het beste van twee werelden mee.
De Fell heeft zich vervolgens door de eeuwen heen succesvol aangepast aan de veranderende omstandigheden zonder daarbij de typerende raskarakteristieken en het bijbehorende karakter te verliezen.De veelzijdige, aardige, bereidwillige en makkelijke Fell Pony heeft veel moeten doen om te kunnen overleven door de eeuwen heen.
Ziehier wat een prachtige gangen zij hebben .... moeten zeker niet onder doen voor het zeer imposante en elegante Friese paard. Vergeet evenwel het muziekje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ! !
Hij heeft zich ontwikkeld en aangepast aan de heersende tijden, maar zijn verschijning is weinig veranderd sinds de na-Romeinse tijden.
De huidige Fell is een ideale rij- en menpony, met de kracht om volwassenen te kunnen dragen, maar ook niet te groot voor ervaren kinderen. Fells zijn onvermoeibaar in het dragen van hun berijders
De Bombay ..treffende gelijkenis met de zwarte panter ...
De Bombay ... treffende gelijkenis met de zwarte panter !
Herkomst: Amerika De Bombay is in de jaren vijftig in amerika onstaan door de kruising van een American-shorthair met een Burmees... de vacht kenmerkt zich door zijn diepzwarte kleur.
De Bombay is vernoemt naar de stad Bombay (India) om zijn treffende gelijkenis met de zwarte panter die daar leeft. De Bombay is een zeer sociale kat die gek is op mensen en ondanks zijn gelijkenis met de zwarte panter er betrekkelijk weinig moeite mee heeft altijd binnen te zijn.
Ziehier een prachtig mooi filmpje van twee kittens die zich naar hartelust uitleven ... schattig om zien met een super leuk achtergrond muziekje ... ! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten , alvorens dit aan te klikken ... !!
Buiten de verenigde staten komt de Bombay nog nauwelijks voor ( is in Engeland nog niet eens erkend)maar vermoedelijk zal dit gezien zijn pracht niet lang meer duren.
Kenmerken : Kop: Rond met een bol gezicht dat driehoeksvormig uitloopt in een goed ontwikkelde snuit Ogen:Rond, wijd uiteenstaand goud tot koper kleurig Oren: breed aan de basis met een afgeronde top iets naar voren gericht
Lichaam: gespierd, maar tegelijkertijd lenig, middelgroot formaat. Staart: een staart van gemiddelde lengte. Vacht: De vacht moet kort en glad aanliggend zijn. Kleur:De kleur is glanzend diepzwart .
Hoe wordt het apporteren leuk voor je hond ... ! !
HAAL HEM ZELF MAAR... ! Heb jij ook zo'n hond die je met opperste verbazing staat aan te kijken als je een leuk speeltje voor hem weggooit ? Of een hond die wel een speeltje ophaalt, maar het vervolgens heel hebberig voor zichzelf houdt ? Oorzaak hiervan kan zijn dat de hond niet gestimuleerd is, het nooit geleerd heeft ! Hoe kun je dit voorkomen? Stimuleren en heel veel oefenen ... ! !
Zo wordt een speeltje leuk: Er zijn honden die niet weten wat ze met een speeltje aan moeten. Sommige honden houden er gewoon minder van dan andere om iets in hun mond te nemen. En er zijn honden die in hun jeugd nooit speeltjes hebben gehad en spelen gewoon nooit geleerd hebben. Zaak is uit te vinden of ze echt nergens om geven: vaak blijkt een hond wel geïnteresseerd te zijn in een speciaal speeltje dat hij gewoon nog niet had. Er zijn honden die van een piepbeest houden,' of van een zacht speeltje van zeemleer. Of van een rubberbal met belletje. Of een hal aan een touwtje. Of van een frisbee. En er zijn honden die alleen maar pluchen speelgoed waarderen.
Hier een prachtig voorbeeld hoe je je hond eventueel kunt stimuleren , let wel ,hier word ook het pakwerk gestimuleerd .... vergeet evenwel het filmpje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken !
Probeer eerst verschillende dingen en neem dat speeltje - liefst twee - waar hij wel enige interesse voor had. Lukt het helemaal niet, knoop dan zijn favoriete hapje in een oude sok en hang die ergens op. Moedig de hond aan eraan te ruiken en te trekken. Geef steeds een andere sok. Als je hond enthousiast wordt als je zijn sok ergens ophangt is het tijd om het spel te veranderen: nu houdt je de sok vast en moedigt de hond aan om eraan te trekken. Gaat dat eenmaal enthousiast, dan is het moment van apporteren aangebroken. De hond is genoeg gemotiveerd om de sok te leren apporteren. Gebruik dus de sok of zo'n speeltje waar hij uiteindelijk toch interesse voor bleek te hebben.
Je hond vindt een speeltje leuk: Als je hond een speeltje naar je toe brengt, neem je dat aan, geef wat lekkers en gooi het weer weg. Dat is vrij simpel, zo'n hond zal makkelijk leren apporteren. In feite kan hij het al, alleen nog niet op verzoek. Herhaal het spel en breek het af als de hond nog enthousiast is. Het kan ook zijn dat de hond met het speeltje bij je terugkomt, maar het niet afgeeft.
Geen nood. Eerst probeer je hem te bewegen het voorwerp te ruilen voor een heel smakelijk hapje. Als dat lukt, gooi het speeltje dan weer voor hem weg. Een hapje in ruil voor een speeltje en dan het speeltje weer terug, dat is zo'n slechte ruil nog niet. Je kunt in plaats van wat lekkers ook een ander speeltje nemen waar de hond dol op is. Geeft hij je het ene, dan beloont jij hem met 'goed' en gooit het andere voor hem weg.
Resumerend. Met de nodige inspanning en een positieve beloning is het mogelijk vrijwel iedere hond te leren apporteren. Apporteren is niet alleen een enig spel voor baas en hond voor de rest van zijn leven, maar tevens een heel prettige manier om probleemgedrag weg te trainen. Een hond leren apporteren is dus echt zinvol.
De Murgese ....het zwarte barokke paard uit Italie ...
De Murgese ... het zwarte barokke paard uit Italië
Het Murgese ras is zeker vijfhonderd jaar oud en is afkomstig uit Italie, van oorsprong uit de vlakte van Orfano en de heuvels bij Gravina. Bergachtig gebied. Eind 15e, begin 16e eeuw hield de gouverneur van de haven van Monopoli, een aantal Murgese hengsten en enkele honderden fokmerries om paarden voor de cavalerie te fokken.
Het ras stierf echter uit en de moderne versie ontsond pas weer rond 1920. De Murgese is eigenlijk een licht trekpaard, maar hij kan ook bereden worden. Kruisingen tussen Murgese merries en vol- of warmbloedhengsten levert betere rijdieren op.
Het is geen Andalusier maar een verwante ervan, net als de Lusitano. De Murgese is een Italiaans ras en nog vrij onbekend. Zover als mijn informatie rijkt, stamt de Murgese van nu af van de andalusier. Vroeger in de tijd dat de Spanjaarden regeerden over Italie hadden zij hun andalusiers gekruist met de paarden in Italie.
Tijdens de vroege oorlog stierf het ras bijna uit. Omdat ze veel vlees leverden vanwege hun postuur werden ze dus voor de slacht gebruikt in de tijden van hongersnood. Totdat men er achter kwam dat het ras toch wel te mooi was, vooral de zwarte vacht, om voor de slacht te gebruiken. Men is toen het ras gaan fokken voor het leger.
Er lopen nu ongeveer zo'n 2000 Murgeses (geregistreerde) rond op de wereld. En dat loopt dus langzaam op. Het heeft eigenlijk dezelfde geschiedenis als de Fries. Die zijn ook bijna uitgestorven geweest en door het ras terug te fokken lopen er nu weer zat rond. Dus met de Murgese zal het ook wel goed komen.
Doordat er verschillende rassen gebruikt zijn om het ras weer terug te krijgen en te verbeteren zie je soms nog wel eens afwijkingen onderling in de bouw van het ras. Als je naar het oudere type kijkt dan zie je meer een grovere bouw, lichte ramshoofd (trekpaardtype) maar bij de andalusiers kom je ook het ramshoofd tegen. De Murgeses van nu zijn meer allround paarden.
Een gefokt Iberisch rijpaard met barokke eigenschappen en uiterlijk. Vergelijkbaar als het ontstaan van de Lusitano in Portugal. Ze hebben allemaal dezelfde roots. Zo zit in de Fries ook Andalusisch bloed verweven. Ze zijn heel braaf, zeer leergierig en werkwillig. In het hierop volgend filmpje een prachtige intro van deze gitzwarte allround barokke paard .... overtuig jezelf ....Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ......
Daarnaast voor alle doeleinden te gebruiken. Een heel veelzijdig paard en nog mooi zwart ook.
Spelagressie is de meest voorkomende vorm van agressie door katten... ( 2 )
Spelagressie is de meest voorkomende vorm van agressie door katten... ( 2 )
Wat u niet moet doen: Moedig uw kat niet aan om met uw handen, voeten of andere lichaamsdelen te spelen. Dit mag misschien schattig zijn wanneer hij nog een kleine kitten is; het zal pijnlijk en gevaarlijk worden als de kat volwassen is geworden.
Koop geen speelgoed dat uw kat aanmoedigt om met uw handen te spelen, zoals handschoenen met aanhangende balletjes. De kat is niet in staat het verschil te zien wanneer u de handschoen wel of niet draagt
Geef uw kat geen time-out als hij te wild met u gespeeld heeft. Dit is misschien erg geschikt voor peuters, maar de kat zal er alleen gefrustreerd van raken en de volgende keer dat hij met u speelt zal hij zich nog wilder gedragen.
goed fout
U mag onder geen enkele omstandigheid van uw kat wegrennen, uw kat slaan of trachten uw kat de doorgang te blokkeren met uw voet. Deze handelingen kunnen de kat alleen maar wilder maken of zelf speels gedrag in agressie doen omslaan.
Ziehier een superrrrrrrr grappig filmpke ....een prachtige compilatie van kattenstreken en zoveel meer..... vergeet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... enjoy it ...smile !!
Straf uw kat niet wanneer hij te wild met u speelt. Straf kan het omgekeerde effect veroorzaken en ook agressie veroorzaken. Ook kan hij door slaan bang worden van uw handen en afstandelijk worden.
Mocht het, ondanks al uw goede bedoelingen, zo zijn dat uw kat erg vasthoudend is in het met u spelen, terwijl dit u op dat moment niet uitkomt, of u hebt al lang genoeg met de kat gespeeld, dan kunt u hem ontmoedigen door hem volledig te negeren.
Andere methodes, zoals een plantenspuit gevuld met water en fluitjes, zullen de kat wel op het moment zelf doen stoppen, maar deze methodes zullen uw kat waarschijnlijk niet ontmoedigen om u in de toekomst na te jagen. Luid lawaai kan ook werken, maar is niet aan te raden. Sommige katten worden hier zo bang door dat ze zelden meer uit hun schuilplaats komen.
Spelagressie is de meest voorkomende vorm van agressie door katten . ... .( 1 )
Spelagressie is de meest voorkomende vorm van agressie door katten . . .( 1 )
Spelagressie is de meest voorkomende vorm van agressie die door katten ten opzichte van mensen wordt geuit. Alle kittens en jonge katjes moeten spelen. Speelgedrag is normaal gedrag, dat het jonge dier voorziet van de mogelijkheid om zijn* motorische en cognitieve vaardigheden te ontwikkelen. Tevens biedt het de kans om te socialiseren met anderen. Het spelen bestaat uit schijnagressie: de kat achtervolgt, jaagt, schopt, krabt, grijpt, slaat en bijt. Maar niet met de intentie om ter doden.
Katten spelen op twee verschillende manieren: Het sociale spel, en het alleen spelen. Problemen ontstaan wanneer de kat zich tot mensen wendt in zijn spel. Ondanks de speelintenties van de kat, kunnen mensen hierdoor, soms ernstig, gewond raken. En krab- en bijtwonden van katten zijn pijnlijk en kunnen snel infecteren.
Soms is het lastig om te bepalen of de kat aan het spelen is, of dat hij echt agressief gedrag tentoonstelt. Er zijn drie kenmerken die katten laten zien als zij echt aan het spelen zijn:
Het speelgezicht: de bek van de kat staat half open. De zijwaartse aanval, of het zijwaartse sprongetje ( vaak met een gekromde rug). Katten zijn meestal stil tijdens spel: ze grommen en blazen niet, zoals bij een agressieve confrontatie. Indien uw kat jonger is dan een jaar oud, en hij is het enige huisdier (of als de andere huisdieren niet met de kat wíllen spelen), is de kans groot dat de kat spelagressie tentoon zal stellen ten opzichte van u.
Wat kunt u doen? Zorg voor een gevarieerde selectie aan speeltjes, zodat u erachter kunt komen waar de voorkeur van uw kat naar uitgaat. In het algemeen is het zo dat katten houden van kleine speeltjes waar ze tegenaan kunnen slaan, zoals balletjes en nepmuizen. Ze houden er ook van om speeltjes die net zo bewegen als een prooi achterna te jagen, te volgen en te meppen. Als uw kat graag onder dingen zit en uw enkels aanvalt als u langs loopt, of u vastgrijpt als u de trap op of af loopt, draag dan speeltjes met u mee die u voor u uit gooit om uw kat aan te moedigen de speeltjes te achtervolgen in plaats van u aan te vallen.
Zie hier hoe een nieuwe puppy in huis word gehaald , een " indringer " voor U kat ... !!! Hoe zal de kat als " Alfa " reageren ...bij het zien van de puppy ..?? Dag één .... ! Kijk ff mee ... maar vergeet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ! !
Hoe doen onze vriendjes de puppy als "indringer" en de kat als "Alfa" van het hierboven getoonde filmpke het in de tweede week ...?? ziehier het vervolg ... knipoogje
Speel minstens 2x10 minuten per dag (of langer) met uw kat, gebruik hierbij zijn favoriete speeltjes. Plan deze speeltijd op de tijden dat uw kat zich van nature speels gedraagt. (Tenzij dit om 4 uur s nachts is, natuurlijk ). Voorzie uw kat geregeld van nieuwe speeltjes, en/of creëer ze zelf van papierpropjes, dozen, enz. Laat uw kat (mits mogelijk en door u gewild) regelmatig buiten spelen. Of overweeg een afgeschermde buitenruimte of kamer voor uw kat te creëren met takken, planken, tunnels e.d. In een complexere omgeving met (indien buiten) kans om op insecten te jagen en bladeren na te jagen, zal de kat zeker zijn energie kwijt kunnen!