Hier vind je alles over mijn grote passie: discussen en het kweken van deze mooie vissen OP DEZE LINK KUN JE HET KWEEKGEDRAG VAN MIJN DISCUSSEN LIVE VOLGEN VIA WEBCAM: http://tashifrodo.ww.com/. Als je op Youtube als zoekopdracht "discusmary" intypt kun je mijn filmpjes bekijken.
18-04-2012
Nog meer eieren
Het is weeral heibel in de bak. Gisterenavond was het koppel dat eerst uit elkaar was gegaan terug samen eieren aan het afleggen en daarbij joegen ze alle vissen die zich in de buurt durfden wagen doorheen de hele bak. Vanmorgen was het mannetje van het andere koppel stiekem de eieren aan het opeten, terwijl de ouders aan het eten waren. Toen het vrouwtje terug kwam om de eitjes te beschermen, kon ze hem niet weg krijgen. Het mannetje is haar dan te hulp gesneld en samen hebben ze hem weggejaagd. Ik zag toen dat hij aan een ander stuk hout ging staan met zijn vrouwtje en toen ik beter keek zag ik dat zij ook eieren hadden afgelegd. Dat zijn dus 2 legsels in de bak, nummer 4 en nummer 5 en dat op twee weken tijd. Daarom dus dat ik vorige keer zei dat het geen aquarium is, maar een kiekenkot. Gisteren toen ik de bak schoon gemaakt heb, zag ik dat er al slakken in de bak zijn gekomen. Hoe ze erin zijn geraakt weet ik niet, maar ze zitten er weer. Ik moet nu zo vlug mogelijk Anentome Helena halen, zodat het aantal slakken niet te groot wordt. Vorige zondag wou ik ook kijken voor een schooltje Roodneuszalmpjes, maar ze waren niet op voorraad bij Hustinx. Toen wou ik een drietal Apistogramma Cacatuoïdes meebrengen, maar die waren er ook niet meer, alleen nog 2 vrouwtjes, maar ik wou ook een mannetje. Ik zal dus nog maar wat geduld hebben om mijn bak uit te breiden. Intussen is het al bijna zover dat de eerste vergadering van de Discusvrienden in Limburg doorgaat. Ik ben benieuwd hoeveel volk we gaan hebben. Moest je zin hebben, dan moet je zeker ook eens komen kijken. Ik ben er zeker van dat je heel wat kan opsteken van de uitleg van andere discusliefhebbers. Meer info vind je hier, onderaan het artikel http://discusvrienden.com/index.php?news&nid=7 .
Dat is toch niet te geloven hè, ik heb geen aquarium, ik heb een kiekenkot. Dat is nu al de derde keer dat de vissen eieren hebben gelegd in het grote aquarium. Gisteren zag ik het vrouwtje van het ex-koppel Brilliant blue staan schudden met haar gat, terwijl aan de andere kant van het stuk hout het nieuwe vrouwtje ook stond te shaken. Even later was het mannetje bezig met eitjes te leggen met zijn nieuw lief en zijn ex was terug voor de kinderen aan het zorgen. Vanmorgen was ik stof aan het afdoen, toen ik zag dat het koppel niet op de eitjes aan het letten was, ze waren de ex aan het wegjagen. Plots kwam er een hele zwerm kardinaaltjes achter het hout uit en je kon bijna zien hoe ze hun lippen aan het aflikken waren. Ik ging kijken en inderdaad, de eitjes waren verdwenen. Het vrouwtje kwam vlug terug gezwommen en begon te zoeken naar het legsel, maar ze was te laat. Dat komt ervan als je de boel niet in de gaten houdt. In elk geval zijn de vechtpartijen al fel geminderd, maar een van de vissen wordt nog altijd weg gejaagd van zodra hij achter zijn stuk hout uit komt. Er is dus altijd wel iets te zien in de bak. Ik heb nog een berichtje voor alle liefhebbers van discussen en andere vissen: op vrijdag 20 april gaat er een vergadering van De Discusvrienden door in Koersel in zaal Cor. De vergadering begint om 20 uur en het wordt een gespreksavond, dus je kan er al je vragen komen stellen, ook als je geen lid bent van de club. Zeker de moeite om eens te komen kijken.
Het is zover, bijna al mijn jonge visjes zijn de deur uit. Er zijn er nog maar enkele over die aan 10 euro per stuk worden verkocht. Ik weet het, het is een spotprijs, maar ik moet voorlopig nog altijd een bak laten draaien voor slechts enkele visjes en dat kost mij meer dan wat ik kan verdienen als ik ze nog langer hou. Intussen is mijn groot aquarium bijna helemaal zover klaar als ik het zou willen. Ik wil wel nog een hele mooie echinodorus voor achterin de bak en ik zou ook graag een paar Apistogramma Cacatuoïdes hebben, die vind ik mooi. De vissen doen het heel goed in de bak en ik heb al 2 keer een nest eieren gehad. Natuurlijk komen die niet uit, want de kardinaaltjes lusten die eitjes maar al te graag, of het nu Pasen is of niet. Dit is een vooraanzicht van de bak zoals hij er nu bij staat.
Ik heb nog altijd een beetje last van bruine alg, maar dat is normaal in de opstartfase, dat zou vanzelf moeten overgaan. De jonge Blue Diamonds doen het ook goed in de bak, onder het waakzaam oog van hun moeder. De meeste planten groeien gelijk kool, alleen de Hemianthus Callitrichoïdes wil maar niet aanslaan.
De Corydoras woelen die kleine dingen ook elke keer weer los, zodat ik ze telkens opnieuw moet planten. Ik denk dat ik ze maar ga vervangen door Echinodorus tenellus. Dat contrasteert ook mooier met het plantje dat voor het hout staat en waarvan ik de naam vergeten ben. Ik ben in elk geval al heel tevreden over hoe de bak er nu uitziet.
Ik ben heel blij, mijn nieuw aquarium gaat heel goed vooruit. Alle planten zijn geplant en ze zijn al goed aan het groeien. Ik heb uit mijn voorlaatste nestje, 5 jonge Blue Diamonds in de bak gezet en gisteren en vandaag heb ik het nitrietgehalte van het water gemeten en dat is 0,0. Ik heb vandaag de ouders van de Blue Diamonds uit de kweekbak bevrijd en in de grote bak gezet. Ze wisten precies niet goed hoe ze moesten reageren op zoveel ruimte. Het leek bijna of ze pleinvrees hadden, want ze bleven eerst maar hangen in het linkerhoekje van de bak. Daarna zijn ze toch stilaan begonnen met het nieuwe terrein te verkennen en ze leken me heel tevreden te zijn. Het was heel gek om te zien hoe het vrouwtje het mannetje telkens een duwtje in de zij gaf om hem aan te sporen om toch eens wat verder weg te zwemmen. Als hij dat dan deed, haastte zij zich achter hem aan, precies of ze bang was om alleen te blijven in dat hoekje. Ik kon haar bijna horen zeggen: "Allez jong, ga dan eens kijken. Ik denk dat het geen kwaad kan hoor, ga maar eens vlug zien." En hij, de sukkel, moest dan luisteren naar moeder de vrouw. Ik ga nu een weekje wachten, dan het nitriet nog eens testen en als dat goed blijft, mag het volgende koppel verhuizen. Dat zullen dan de ouders zijn van het laatste nestje. Dan weer een weekje wachten en dan het koppel dat eigenlijk geen koppel is. De rest van de vissen heb ik ook weg gedaan, zodat er enkel blauwe vissen in de grote bak komen. Ik wil er ook een schooltje van een hondertal kardinaaltetra's bij zetten. Gisteren waren we in Nieuwegein op het Vivarium en daar hebben we nog enkele mooie planten gekocht. We hadden ook een geweldig mooi stuk hout gezien van ongeveer 1,5 meter lang en een 75-80 cm hoog. Ideaal voor in ons aquarium, maar zo loodzwaar, dat we het maar hebben laten staan. Je moest bijna een kraan hebben om dat in je bak te krijgen. Begin daar eens aan te heffen, terwijl je op een ladder staat. We hebben dus een kleiner stuk mee gebracht, maar wel een heel mooi stuk. Gisterenavond dan eerst de lichtkap half moeten afbreken voordat we het nieuwe stuk erin kregen. Maar eerst zijn de 2 oude stukken die erin stonden er nog uitgehaald. Gevolg: de hele living onder water van het gemors. Dan nog even de nieuwe plantjes erin gezet, opgedweild en dan naar bed. Moe, maar voldaan, zoals dat heet. Ik zal vanavond eens proberen om een paar foto's te maken van het geheel. Intussen zijn er weer wat van de jongen Brilliant blue visjes de deur uit. Nog maar 11 stuks te gaan en dan zijn ze allemaal verkocht. Behalve de visjes die ik zelf heb gehouden natuurlijk.
Het is zover, mijn nieuw aquarium is helemaal klaar en draaiend. Ik heb er vorige week mijn plantjes in gezet. Ik had ze besteld bij een online plantenverkoper en ik ben zeer tevreden. Alle planten waren in perfecte staat toen ze afgeleverd werden. Ik had op zondag de bestelling doorgegeven en op donderdag waren de planten hier. Ik kreeg telkens een mail als mijn bestelling behandeld werd of naar het verzendpunt was gebracht en van dan af kon ik ze volgen op het verzendpunt. Heel gemakkelijk allemaal en de prijs viel ook heel goed mee. Natuurlijk zijn het geen volgroeide planten, maar jonge plantjes, maar ze waren heel mooi, fris groen en er was geen enkel blaadje bruin of gebroken of zo. Het was wel enkele uren werk om ze in de bak te zetten, maar met de planttang die ik gekocht had ging het gelijk een fluitje van een cent. En dan te zeggen dat ik voor die planttang maar 2,10 euro betaald heb, dat was zijn geld meer dan waard. Ik zou nooit met de hand hebben kunnen planten, tenzij ik in de bak ging zitten natuurlijk, omdat hij 80 cm hoog is en mijn armen veel te kort zijn. Ik was deze keer ook niet nat tot achter mijn oren, toen ik gedaan had met planten. De bak was al een goeie week aan het draaien met de hulp van bacteriën uit mijn andere bakken en uit een fles. Bij mijn jongste visjes zat er eentje dat door de anderen telkens werd weggejaagd en dat dus heel erg was achter gebleven in zijn groei. Het arme ding zag ook altijd donker van de stress, maar toch bleef het in leven. Ik heb het uit de kweekbak genomen en in de grote bak gezet. Op enkele uren tijd had het zijn normale kleur en was het op zoek naar voedsel. Gisteren heb ik er dan een paar van de corydoras Sterbai in gezet en die hadden het ook heel erg naar hun zin. Nu moet ik nog geduld hebben tot de bak wat meer is ingedraaid en dan kunnen de andere vissen er stilaan in overgezet worden. De jongen blijven natuurlijk nog apart zitten, want die moeten nog heel veel verversingen krijgen en begin maar eens een volume van 1400 liter elke dag te verversen. Dat kan mijn osmose toestel niet trekken. Intussen hebben we al wat nieuwe liefhebbers bij gekregen hier in de buurt en er zijn al wat van de oudste jongen verhuisd naar een van hen. Ze worden er heel erg vertroeteld en ik ben ze al gaan bezoeken in hun nieuwe thuis. Geloof me, ze komen niks tekort en dat is wel fijn om te weten als je er zoveel werk in hebt gestoken. Nu moet ik alleen nog maar hopen dat mijn planten vlug aanslaan en dat ze heel goed gaan groeien, dan is binnenkort mijn bakje een echt oerwoud. Als planten heb ik in de bak de volgende soorten gezet: een paar Echinodorussen die wat groter uitgroeien, Alternanthera reineckii, Cabomba aquatica, Heminanthus callitrichoïdes, Heteranthera zosterifolia, Ceratopteris siliquosa, Gymnocoronis spilanthoïdes, Mayaca vandelli, Vallisneria gigantea, een soort Staurogyne en op het hout Microsorium windelow. Bijna alle planten komen dus uit Zuid-Amerika, behalve de Javavaren en de Vallisneria. Een paar van de houtstukken blijven nog boven drijven, maar ik hoop dat ze binnenkort naar beneden zullen zakken of dat ik ze toch tenminste beneden zal kunnen houden, want nu lukt het nog niet. Nu moet er nog een beetje gewerkt worden aan de toevoeren van water en CO2 en aan de overloop van de bioloog, maar dat zal ook wel in orde komen. Hier zijn een paar foto's van mijn bakje, zoals het er nu uitziet. Ik hoop binnen enkele weken foto's te kunnen plaatsen van een mooi volgroeide bak met vissen erin.
Midden in de bak liggen een paar netjes met wat mos erin. Van zodra het hout beneden blijft, kan ik die bundeltjes erop vast zetten, zodat het hout mooi begroeid wordt met mos.
Vandaag heeft René de afvoer gemaakt van het aquarium naar de bioloog en de terugvoer uit de bioloog in het aquarium. Het is niet eenvoudig, want er is maar weinig plaats tussen de bovenkant van de bioloog en de onderrand van de ijzeren onderbouw. In elke buis komen er dan ook nog kranen om het water af te sluiten, zodat aan dezelfde buis als de terugvoer uit de bioloog, ook de buis om water te verversen kan gekoppeld worden. De kraan op de terugvoerbuis moet dan verhinderen dat het water voor de verversing in de bioloog stroomt. Het wordt dan rechtstreeks in het aquarium gepompt. Het water dat daarna terug in de bioloog loopt kan via een aansluiting op de riolering weglopen. Deze aansluiting moet nog gemaakt worden, want René moet hiervoor ook nog een gat in de bioloog boren. Als het water dan hoog genoeg komt in het laatste vak, dan stroomt dit in de riolering. Op die manier hoef in niet elke keer te slepen met tuinslangen gelijk voorheen. In de kast komt ook nog een buis waarop een afhevelslang aangesloten wordt. Zo kan ik dan afhevelen in de riolering. Morgen ga ik de bak voor de eerste keer halfweg vullen, zodat het hout zich kan volzuigen met water, anders zal het gaan drijven en de planten los trekken die ik ergens in de loop van volgende week wil planten. Ik moet ze wel nog bestellen. Hier is al een nieuwe foto:
Het hout is intussen in de bak gelegd en er ligt al kiezel op de bodem. Natuurlijk moet de kiezel nog juist gelegd worden, maar dat komt in de loop van de week wel. De jonge visjes groeien intussen goed.
Amai, er komt veel bij kijken voordat mijn aquarium eindelijk kan opgestart worden. De droogtijd is nu eindelijk voorbij en René is begonnen met het plaatsen van de stopcontacten aan 1 kant van de bioloog en aan de andere kant komen de kranen voor de aan- en afvoeren van het aquarium. Gisteren ontdekte ik dat er een barst zit in de bioloog, dus die moet nog gemaakt worden, dat wordt weer wat droogtijd. Ik denk dus dat het nog wel een paar weekjes kan duren voor ik eindelijk mijn aquarium kan opstarten. Ik ben vandaag begonnen met het uitwassen van het grind. Een heel karwei, want ik moet 120 kg grind uitwassen. Vandaag zijn de eerste 60 kg erin gegaan. Ondertussen ziet de bak er volgens mij al heel goed uit, zelfs zonder iets erin. Hier, oordeel zelf maar: Nog even geduld dus, dan is het zover.
Zo, het eten is klaar, nu nog wachten op René en we kunnen beginnen te eten. Hij is de pony's verzorgen, want met deze koude moet hij een paar keren per dag gaan kijken of alles ok is en of hun water niet bevroren is. Ik moet seffens mijn visjes weer verversen, zodat ze goed blijven groeien. Een paar dagen geleden heeft het koppel Snakeskin blue ook jongen gekregen. Het is wel maar een klein nestje, maar beter een klein dan geen. De eerste twee dagen wilden ze niet op de ouders gaan zitten, dus heb ik ze toen maar bijgevoerd en ze hebben het gehaald. Of toch tenminste het grootste deel van wat overgebleven was van het legsel. Ik had een paar weken geleden de filter die te veel stroming gaf uit de bak gehaald, maar elk legsel werd voor 3/4de wit. Ik denk dus dat het mannetje zijn werk niet goed doet. In elk geval waren er deze keer een 40-tal larfjes uitgekomen. Omdat ze niet allemaal dadelijk op de ouders zijn gaan zitten heeft ongeveer de helft de eerste 2 dagen niet overleefd, maar een twintigtal jongen is ook al mooi. Je ziet het, ik ben vlug tevreden. Ik heb eergisteren gebeld om te vragen waar mijn nieuw aquarium bleef: het zou zo lang geduurd hebben omdat de leverancier van de lichtkap rond Kerst en Nieuwjaar 3 weken gesloten was geweest. Ik mag nu volgende week terug bellen om te zien wanneer ze kunnen leveren. EINDELIJK. Mijn geduld wordt toch nogal op de proef gesteld hè. Ik hoop dat ik gauw wat foto's kan plaatsen van mijn nieuwste aanwinst.
Om te beginnen wil ik iedereen een heel gelukkig en gezond 2012 toewensen met veel plezier in de hobby. Ik ben intussen terug thuis en kan nu weer zelf de zorg voor mijn visjes op mij nemen. Binnenkort verwacht ik de levering van het nieuwe aquarium, dus ik zit op hete kolen. Er is nog heel wat werk te verzetten voor het aquarium kan worden opgestart, want René wil zo veel mogelijk alle werkzaamheden voor het onderhoud gemakkelijker maken. Er moet dus nog heel wat gedaan worden, kranen bij geplaatst, afvoeren gemaakt en meer van dat soort dingen. De jonge visjes doen het zeer goed. Ze groeien goed, eten mij de oren van mijn hoofd en staan altijd klaar om meer te eten, elke keer als ik mijn gezicht laat zien. Intussen heeft het koppel Snake Skin Red al 2 dagen oude larfjes. Ze zullen dus vandaag of morgen gaan beginnen zwemmen. Ik ben benieuwd of ze niet in de filters terecht gaan komen, want er hangen 2 binnenfilters in hun bak die tamelijk veel stroming geven. Hierdoor zijn ook de meeste eitjes niet bevrucht geworden. Als de jongen het niet halen, zal het voor een volgende keer zijn. Ik moet nog een luchtfilter maken voor in hun bak, zodat ik de andere filters kan uitzetten als er jongen zijn. Nu moet ik nog maar eens een bak gaan verversen. Het water dat ik gebruik is natuurlijk alleen nog osmosewater met mineralen.
De jonge visjes zijn vandaag 12 dagen oud en ze groeien gelijk kool. Ze krijgen dan ook de allerbeste zorgen van René. Ik ben sinds ongeveer een weekje op vakantie in het ziekenhuis. Eerst was het maar voor een nachtje, maar omdat ik zo een voorbeeldige patiënte ben, stelden ze mijn vertrek elke keer weer een paar dagen uit. Begin volgende week mag ik dan toch naar huis, naar mijn beestenboel. Ik mis ze natuurlijk wel heel erg, want hier is weinig te beleven en als er wel iets te beleven is, dan is het meestal niet zo heel goed. Intussen zit ik natuurlijk ook vol spanning te wachten op mijn nieuw aquarium. Ik was al begonnen met uitdenken hoe ik de inrichting zou doen, maar dat is nu ook een beetje op de lange baan geschoven. Maar uitstel is natuurlijk nog geen afstel en van zodra alles op zijn plaats staat zal ik eens een foto plaatsen, zodat je kan meegenieten. Tot dan wens ik u een heel prettig eindejaar en voor 2012 heel veel geluk, veel liefde, een fijne hobby en een heel goede gezondheid om van dit alles te kunnen genieten.
Amai, wat een drukte. Had ik je al verteld van ons aquarium dat begon door te buigen? Ik denk het wel. De trekruiten waren dus los gekomen en de voorruit boog gevaarlijk ver door. Wij dus op de uitkijk om zo vlug mogelijk een nieuw aquarium te kunnen plaatsen om de vissen over te zetten en de beschadigde bak leeg te maken. We vonden een pracht van een bak en de nodige hulp om hem binnen te krijgen. Het was er eentje van 250x60x80 cm, op een eiken kast. Dat binnen brengen was een heel secuur werkje door de beperkte ruimte die wij hier hebben in de hall, maar met man en macht was het toch gelukt. De bak stond op zijn plaats en we hebben er toen nog eentje op gedronken. De maandag daarna begon René al heel vroeg om de bak zuiver te maken, want hij was echt heel erg vuil. Tijdens dat poetswerk is er iets mis gegaan en de achterruit is gebarsten. Ik kreeg natuurlijk bijna een hartaanval en René heeft gevloekt in minstens 3 verschillende talen, maar het onheil was gebeurd. Intussen hebben we een nieuwe bak besteld en die zal in de loop van januari geleverd worden. Het is natuurlijk maatwerk en met de feesten duurt het nog wat langer. We hebben intussen de oude bak weggehaald en de vissen in een ander onderkomen geplaatst, want met 2 van die grote bakken in huis konden we anders niet meer in de keuken geraken zonder heel wat gewring. Nu moest er nog opnieuw behangen worden en dat ging beter met alle bakken leeg en verplaatsbaar. Dus eerst het oude behang verwijderd, de muren wat opgeknapt, want die hadden wel wat schade geleden en vandaag wordt het plafond voor de laatste keer geverfd. Hopelijk kunnen we straks beginnen met te behangen, dan geraakt de kerstboom nog net op tijd op zijn plaats. In al die drukte heeft een van de koppels eitjes afgelegd. Het water in hun bak was nu volledig osmosewater met mineralen en wonder boven wonder, gisteren zwommen de jongen mooi rond en ze zitten allemaal op de ouders. Vanmorgen zaten ze er ook nog, dus al bij al ben ik toch een heel tevreden mens.
Ik heb je nog niet verteld over mijn fascinerende nieuwe bezigheid. Wel, een paar maanden geleden ging de spreekbeurt bij de aquariumclub in Hasselt over garnalen. De spreker had voor de maandelijkse tombola een zakje mee met een assortiment verschillende garnaaltjes. Ik had al langer gedacht om dat ook een keertje te proberen, dus toen mijn nummer getrokken werd voor de verloting van de garnaaltjes, was ik natuurlijk in de wolken. Terug thuis werd mijn nano-bakje boven gehaald en de garnaaltjes werden erin gezet. Ik was nu de trotse bezitster van een hele reeks verschillende garnaaltjes, waaronder enkele rood en wit gestreepte, een paar helemaal rode, een blauwe, een groene en verschillende doorschijnende dingen die door mijn bakje wriemelden. Ik wou deze kleine dingen proberen te kweken om de jongen dan onder te kunnen brengen in mijn discusaquarium. Zo zouden mijn vissen voorzien worden van levend voer, dadelijk aan de bron. Tot het zover is, heb ik ze ondergebracht in een bakje dat aangekleed is met een paar takjes hout, een hoopje eikenbladeren, een stukje steen en een paar heel dunne ijle plantjes achter een wolkje javamos. Om te zorgen dat mijn garnaaltjes het niet te koud krijgen op een winterse nacht, hangt er een klein verwarmingsstaafje in dat heel weinig werk heeft gehad tot nog toe. De filtering gebeurt door een klein sponsfiltertje. Dat de garnaaltjes het naar hun zin hebben, daar ben ik al zeker van, want niet alleen wriemelen ze de ganse dag door hun bakje, gisteren zag ik ook voor het eerst dat er een paar garnaaltjes rond zwemmen met hun kroost onderaan hun buikje. Binnenkort mag ik dus gezinsuitbreiding verwachten. Dat is meer dan ik kan zeggen van mijn discussen. De kegel met de eitjes van het koppel Red Leopards moest samen met het koppel worden overgeplaatst in een kweekbak. De eitjes waren de volgende dag allemaal wit geworden. Het koppel Brilliant blue had diezelfde morgen vrijzwemmende jongen, maar die verdwenen een voor een in de buik van mama. Volgende keer moet ik dus zorgen voor een aparte bak om mama in te zetten. Als ik dan plaats heb hiervoor tenminste.
Hoe snel vliegt de tijd toch wel. Het is nu echt wel heel lang geleden dat ik nog eens iets op mijn blog heb gezet, maar we hebben hier dan ook andere dingen aan ons hoofd gehad. Intussen is de bijkeuken leeg gemaakt omdat er moest behangen en geverfd worden. De vissen zijn allemaal verhuisd naar de living. Enkele van hen hebben ook een uitstapje gemaakt naar Antwerpen om deel te nemen aan het clubkampioenschap, halfweg deze maand. Mijn vissen deden het niet zo slecht, want eentje haalde zelfs nog de 9de plaats, terwijl ze op enkele onderdelen zelfs het hoogste aantal punten behaalden. Je vindt de puntenverdeling op de website van de club. Dit jaar was het een open kampioenschap, zodat er ook inzendingen waren uit Nederland. Maar deelnemen is belangrijker dan winnen natuurlijk en ik ben geen Aziatische kweker. Ik had tijdens het kampioenschap wel het genoegen om kennis te mogen maken met enkele buitenlandse juryleden en om met hen een goed gesprek te kunnen voeren over mijn vissen. Zij gaven mij ook raad over de kweek van discussen en een van hen vertelde mij dat mijn water iets moest bevatten dat zorgde dat de vissen hun jongen altijd opaten. Hij raadde mij dan ook aan om enkel nog osmosewater te gebruiken, verrijkt met mineralen. Ik heb dadelijk na de show enkele koppels in een kweekbak gezet en na een weekje hun water vervangen door het water dat mij was aangeraden en je raadt het nooit, maar op dit ogenblik heb ik een koppel met larfjes die beginnen te zwemmen en een ander koppel met eieren die morgen zouden moeten uitkomen. Als alles goed gaat, heb ik binnen enkele dagen 2 nesten jongen om groot te brengen. Super hè. Tijdens onze afwezigheid in de week van de show is er wel iets gebeurd. De trekruiten van het grote aquarium, waar René zo een mooie kast rond had gebouwd, hebben het begeven en ze zijn los gekomen. Daardoor is de hele bovenkant van de kast uitgezet en de voorruit is beginnen doorbuigen maar goddank is ze niet kapot gesprongen. Knock on wood. We moesten dus uitkijken naar een andere oplossing en we hebben nu een nieuw aquarium gekocht met de maten 250x60x75 op een eiken kast met een bioloog. Ik vind het een pracht van een bak, maar het zal erom spannen om hem binnen te krijgen als hij zaterdag gebracht wordt. Dat zal een hele verhuis worden en een heel werk om de bak goed ontsmet te krijgen en opnieuw te beginnen met de inrichting ervan. Heerlijk!!!!!! Hopelijk kan ik vlug enkele foto's posten.
Het wordt toch wel hoog tijd dat ik mijn ogen nog eens laat controleren hoor. Vorig weekend zag ik op zondagmorgen dat het koppel Brilliant Blue met larfjes op de kegel zat. Het was een nest van minstens 250 larfjes. Toen ik dat aan René vertelde wou hij ook gaan kijken. Even later ging ik de vissen voeren voordat wij vertrokken naar de Limbeurs. Wat zag ik???? Alle larfjes waren weg. Ik natuurlijk teleurgesteld en aan het mopperen op René dat hij waarschijnlijk de vissen had doen schrikken. De volgende morgen wist ik de ware reden: ik moest mijn bril opzetten en beter kijken, want het koppel had de larfjes allemaal op de sponsfilter gezet. Natuurlijk is dat niet het ideaal voor de jongen, want heel wat larfjes zijn in de filter gezogen en hebben het niet gehaald, maar nu zwemt er nog een mooi zwermpje rond de ouders en ze zijn al goed gegroeid. Ik was dus te vroeg aan het panikeren, gewoon omdat het zo moeilijk is voor mij om de jongen te zien op de filter. Intussen is ook het nest jonge maanvissen al zo groot geworden dat ik de ganse dag erbij zou moeten blijven staan om voer in de bak te gooien, zoveel eten ze. Ze moeten dus dringend de deur uit want zo een grote zwerm kost handen vol geld om ze te voeren. Als ik nog maar in de buurt van de bak ben dan krioelen ze al over elkaar heen om toch maar aan de oppervlakte van het water te komen om eerst bij het voer te zijn, en dan heb ik dikwijls nog maar pas gevoerd. Niet te geloven wat een veelvraten dat zijn, maar ja, dat is tenminste het teken dat ze goed gezond zijn en dan zullen ze ook goed blijven verder groeien.
Oei, dat is toch wel even geleden. Als René thuis is komt het er niet van om 's morgens op mijn blog te schrijven, dan zitten we te babbelen tot halfweg de morgen. Blijkbaar is alles dus nog niet gezegd na 36 jaar huwelijk, maar dat is dan ook pas morgen. Er is eigenlijk ook niet zo veel gebeurd de laatste tijd. Van mijn jonge discusjes zijn er al een aantal de deur uit. Er zou een mevrouw komen kijken die er maar een paar wilde kopen, maar toen ze de visjes zag heeft ze er meer gekocht dan ze oorspronkelijk wou. Fijn om te horen natuurlijk dat de kwaliteit van je visjes zodanig is dat iemand er dadelijk meer van wil hebben. Je steekt er tenslotte toch heel wat tijd en energie in. Sommige mensen denken dan weer dat je de visjes gratis of toch bijna gratis moet weggeven, maar dat kan natuurlijk niet, want tenslotte hebben ze mij in die paar maanden al heel wat gekost aan voer, elektriciteit en water. Ik probeer met de verkoop van de visjes toch een klein deel hiervan terug te verdienen. Vorige week was er even paniek in de keet: het aquarium waar mijn koppels hun rustperiode in doorbrachten is er eentje dat ik gekocht heb via internet. Een heel mooie bak, met een kast uit afgeplakte vezelplaat met 2 deuren. De aluminium kap die op de bak staat heeft een dubbele klep om in de bak te werken. Allemaal heel handig en mooi, maar van onder de kap loopt er telkens als je de kap opent een straaltje condenswater naar beneden. Dit condenswater werd dan opgeslorpt door de dunne mat die onder het aquarium lag en die bij de hele combinatie "aquarium met kast" was meegeleverd. Hierdoor is de bovenste plank van de kast beginnen uitzetten en gingen de deuren al wat moeilijker open. Nu was het middenstuk van de plank al een tikje beginnen doorzakken. Om het breken van de bak zelf te voorkomen hebben we hem nu helemaal leeggehaald. René zal nu een nieuwe kast moeten maken. Liefst eentje met een bioloog erin, zodat ik de bak hierop kan aansluiten. Dat wordt dus een dure grap: nieuwe kast, bioloog en dan liefst in een weg ook nog een bodemverwarming, een nieuwe bodem en dan nog nieuwe planten. Ik zal wat meer moeten gaan spelen op de lotto. Gisteren waren wij de ganse namiddag weg naar het feestje voor de 2de verjaardag van ons kleindochtertje. Toen we terug thuis kwamen was er een fijne verrassing in de kweekbakken: het koppel Pigeon Blood Snake had een heel mooi nestje eieren afgelegd. Ze zijn nu allebei nog heel goed aan het waaieren om de eitjes van fris water en zuurstof te voorzien. In de living zat er ook weer een nestje eieren op een van de bladeren van de planten: maanviseieren. Ik heb deze nog maar eens in het kleine bakje gedaan dat ik gebruik om eitjes te laten uitkomen. In de bijkeuken zit intussen een hele zwerm visjes dat mij de oren van de kop eet. Het zijn Marmer- en Red Back maanvisjes en natuurlijk nog de overgebleven discusvisjes die nog een nieuwe thuis zoeken.
Vorige week had in weer eens een nestje eieren van de discussen in mijn groot aquarium. Het koppel Brillianten had eieren afgelegd en ze bewaakten ze goed, maar toch hebben de andere vissen kans gezien om ze op te eten. Het zou natuurlijk toch wel niets geworden zijn in die bak. Vorige maandag was ik op de vergadering van de aquariumclub in Hasselt, waar dezelfde spreker was als op de discusclub. Hij had een nestje jonge Redback maanvissen die weg moesten omwille van plaatsgebrek. Vermits ik toch een bak klaar had staan, heb ik de vissen maar gehaald. Ze zitten nu hier in de bijkeuken. Het is een hele groep en ze hebben nu wat meer plaats om rond te zwemmen en uit te groeien. Enkele dagen geleden heeft een koppel maanvissen in de grote bak ook weer eieren afgelegd. Dat zijn nu larfjes geworden en ik heb ze laten zitten om te zien wat het gaat geven. Gisterenavond heeft het andere koppel ook eieren afgelegd. Hierdoor mochten de andere vissen bijna niet meer bewegen in de bak, dus heb ik de eieren er maar uit gehaald en in een bakje gelegd. Intussen zit er in een ander bakje ook een hele zwerm jonge maanvisjes. Het is niet eenvoudig om het water goed te houden in zo een bakje omdat je zoveel moet voeren. Afhevelen is ook een probleem, want je zuigt altijd een hele hoop jongen mee. Niet simpel dus om maanvissen op te kweken. Jongen krijg je bij de vleet, maar je moet ze ook nog groot krijgen. Intussen hebben wij onze nieuwe website op het internet gezet, moest het je interesseren, je vindt hem op http://users.telenet.be/marys_discus/
Ik beken, ik ben schuldig aan een genocide onder mijn vissen. Het was wel nooit mijn bedoeling dat het gebeurde, maar toen het bakje met de grotere maanvisjes begon te lekken, zodat mijn keukenkasten onder water kwamen te staan, heb ik vlug-vlug de visjes uitgeschept en in het bakje bij het nieuwe nestje gezet. Ik had nooit gedacht dat de grotere visjes, de kleintjes in zo een sneltempo naar binnen zouden spelen. Vooraleer ik een waterslang in het kapotte bakje had gehangen om het leeg te laten lopen in de gootsteeen, was het onheil al geschied. Intussen is er sinds gisteren een nieuw legsel beginnen zwemmen en dit zijn er volgens mij zelfs nog meer dan de 300 en zoveel die opgegeten werden. Er moet dus weer de ganse dag worden gevoerd en ververst. Intussen heb ik mijn discuskoppels samen in de grote bak gezet om tot rust te komen. De rust is echter al snel verstoord, want het koppel Brillianten heeft nu weer in die bak afgezet. Hoewel ze hun vorige legsel weer hadden opgegeten, verdedigen ze nu hun eitjes tegen de andere vissen. Wie weet, gaan nu de Red Leopards ook afzetten in die bak. In elk geval ga ik proberen om ze een tijdje op rust te laten zitten. Als René tijd heeft, kan hij misschien beginnen met het ombouwen van de bijkeuken naar viskot. De enige vissen die daar nu nog zitten, zijn de jonge discussen. Misschien kan ik die in een Juwel 240 op de kast in de bijkeuken zetten, dan kan hij aan de andere kant beginnen met het ombouwen. Dat zal wel een hele klus zijn, want er moeten ook nieuwe tegels gelegd worden.
De Brilliant Blues hadden het vorige nestje opgegeten, maar hebben intussen opnieuw eieren afgelegd. Ik was er als de kippen bij om het vrouwtje over te zetten in een andere bak, zodat ze de eitjes niet meer kon opeten. Spijtig genoeg heeft het mannetje toen haar taak overgenomen en is hij de eitjes beginnen opeten. Straf hè!!! Het koppel Red Leopards heeft ook eitjes afgelegd, maar zij hebben ze niet allemaal in een keer opgegeten, maar over enkele dagen verspreid. Het resultaat is natuurlijk hetzelfde: geen jongen. Zo veel problemen ik heb om discusjongen te kunnen kweken, zo veel te gemakkelijker het is om maanvisjongen te hebben. De eerste twee legsels zijn voor een groot deel verloren gegaan met het mislukte experiment met het artemia-broedtoestelletje. Er zijn er wel een dertigtal over gebleven en die groeien als kool. Toen heb ik een ander bakje klaar gemaakt, want ik had weer eitjes. Ik heb het blad in het bakje gelegd met een bruissteentje en een sponsfilter, resultaat: meer dan 300 jonge maanvisjes zwemmen constant door mijn bakje heen en deze keer zijn ze allemaal gelijktijdig beginnen zwemmen. Dat gaat een zicht zijn als die wat groter geworden zijn. Ik kan dus weer constant zitten verversen en voeren. Het bakje waar de jonge discussen hebben ingezeten heb ik na hun verhuis grondig schoon gemaakt en ik heb er een koppeltje maanvissen in gezet met het blad waar ze even daarvoor eieren op hadden afgelegd. Vanmorgen zijn de jongen beginnen zwemmen. De ouders zorgen er bijna fanatiek voor en ze denken precies dat ze piranha's zijn als er iemand in de buurt van het bakje komt. Terwijl ze nog maar pas met larven op het blad zaten, was er een ander koppel in de grote bak dat eieren afgelegd had. Ik heb dit blad eruit gehaald en bij het koppel in de bak gedaan. De eerste dag hebben ze er nog voor gezorgd. De tweede dag hebben ze de eieren opgegeten en hun larfjes op het nieuwe blad gezet. Dit blad was dan ook minder bealgd en bleek dus een mooiere wieg voor hun jongen te zijn. Ik ging ervan uit dat maanvissen, gelijk discussen, een ander nest zouden adopteren. Mis dus. Maar ja, ik hoef niet te treuren, want ik heb nu jongen bij de vleet. Het is ook heerlijk om te zien hoe goed die jongen groeien, want dat gaat toch wel heel wat sneller dan bij discussen. De jonge discussen die ik intussen in een grotere bak heb overgezet, groeien nochtans zeer goed. Het zal weer een moeilijk moment worden om ze te gaan verkopen, maar de Blue Diamonds ga ik wel voor mezelf houden. Ik kan mezelf nu tenminste troosten met de jonge maanvisjes. Ik heb er ook enkele foto's bijgevoegd van de jonge maanvisjes. Ze zitten verdeeld in 2 groepen in de bak. De lavastenen moeten de sponsfilter ondersteunen, ze komen uit de bioloog van de grote bak.
Vorige zaterdag waren tegen de avond al mijn jonge discusvisjes beginnen zwemmen. Het was uiteindelijk toch een mooi zwermpje geworden en ze zaten allemaal mooi op de ouders. Ik was natuurlijk heel blij met dit resultaat. Zondagmorgen toen ik beneden kwam, zag ik dadelijk dat er iets niet klopte: de vissen waren niet meer donkerder gekleurd en ze zwommen sneller rond dan normaal is als ze met jongen zitten. Alle jongen waren verdwenen... Ik snap niet hoe het mogelijk is: alle parameters van het water waren tiptop in orde, de bak was mooi zuiver gemaakt, het koppel was op voorhand gekuurd voor kieuwwormen, zodat er zeker niks was dat de kweek kon doen mislukken. Toch heeft ze weer haar jongen op gegeten Gisteren hebben ze dan opnieuw eitjes afgelegd en ik heb dadelijk na het afleggen de bak volledig afgedekt, zodat er slechts een klein gaatje is, waar ik doorheen kan piepen om te zien of ze nog steeds de eitjes bewaken. Ik wil nu een bak klaar maken om het vrouwtje over te zetten van zodra deze eitjes uitkomen. Ze zal dan in afzondering moeten zitten tot de jongen groot genoeg zijn om niet meer opgegeten te kunnen worden. Hopelijk zorgt het mannetje dan goed voor de kroost. De maanvissen daarentegen kweken dat het mooi is om te zien. Ik heb nu een nestje rondzwemmen van jongen die sinds zondag zijn beginnen zwemmen. Het zijn er wel niet zo veel die van dit eerste nest zijn overgebleven, want de test met het artemia-broedtoestelletje is niet gelukt. De eitjes zaten namelijk in een klein bakje en telkens als ik wat water ververste kwam er een beetje van het zoutwater uit het broedmachientje in het bakje terecht. Hierdoor zijn er heel veel van de jonge larfjes dood gegaan. De larfjes die eerst waren uitgekomen hebben het wel overleefd en die zwemmen nu lustig rond in een bakje. Intussen hadden de vissen weer eieren afgelegd en ik heb ook dat blad in een apart bakje gelegd. Deze keer heb ik gekozen voor een groter bakje van 50 liter. De eitjes zijn al uitgekomen en het blad krioelt nu van de wriemelende larfjes. Ik schat het aantal op een 150-tal. Natuurlijk zijn dat maar kleine nestjes, maar de ouders zijn dan ook nog heel jong. Binnenkort is het hier dus meer een maanviskwekerij dan een discuskwekerij. De jongen van het vorige nest discussen groeit goed verder en ze zijn bijna klaar voor de verkoop. Als ik zie hoe snel de maanvisjes groeien, dan zou ik wel willen dat de discussen even snel groeiden, want de maanvisjes die zondag zijn beginnen zwemmen, zijn nu al bijna verdubbeld in grootte. Eentje is er zelfs al verdriedubbeld. Ze krijgen dan ook net zo vaak te eten als de discussen, zodat ze zeker mooi zullen uitgroeien. Gisteren waren we in een aquariumzaak en toen kreeg ik weer zin om het ook te proberen met een koppel of een triootje van Apistogramma Cacatuoïdes. Ik vind die visjes ook zeer mooi en ik zou er graag een drietal in een apart bakje willen zetten om te zien of ze ook willen kweken. Het begint hier nochtans al goed vol te geraken met bakken, want behalve de 2 showbakken in de living, staan er in de bijkeuken nog eens 2 kweekbakken te draaien met koppels erin. Daar moet er dan nog eentje bijkomen om het vrouwtje apart te kunnen zetten. Mijn keukenkasten staan dan nog eens vol met 3 bakken jonge visjes in verschillende stadia van larfjes tot de mooi uitgegroeide jonge discusvisjes. Al die bakjes staan te pruttelen en te zoemen dat het een lieve lust is. Als je er dagelijks in zit, hoor je dat nog bijna niet meer. Toch wil ik de bakjes met de jongen naar de bijkeuken verhuizen omdat het handig zou zijn als ik wat meer plaats had in de keuken voor het koken. Er gaat dus weer het een en het ander moeten veranderen.
Het begint hier bijna op een kwekerij te lijken. In de bijkeuken zijn vandaag de jongen van het koppel Brilliant Blue beginnen zwemmen. Vermits de ouders nu wat donkerder gekleurd zijn vermoed ik dat ze dit nest wel aanvaarden en dat het niet gaat opgegeten worden. Dat hoop ik toch tenminste. Ik had al bijna de hoop opgegeven toen gisterenmorgen het vrouwtje de larfjes van de kegel af begon te halen en op de sponsfilter te plaatsen, maar ze hebben het blijkbaar toch overleefd, of toch tenminste een gedeelte ervan, dat kan ik nu nog niet zien. Ik durf niet te veel gaan kijken om ze niet te storen, anders krijgt ze het misschien op haar heupen en eet ze de jongen toch weer op. Je weet maar nooit, beter het zekere voor het onzekere nemen. De jonge maanvisjes beginnen intussen ook al stilaan te zwemmen, het worden er toch elke dag wat meer, maar ze zwemmen nog lang niet allemaal. De jonge vissen die hier al een tijdje op de kast staan, groeien nog altijd mooi door, dus dat komt hopelijk wel dik in orde. In de bak met de koppels, heeft het koppel Red Leopards weer eieren afgelegd op een stuk hout. Ik ga seffens de bak in de bijkeuken klaar maken en dan ga ik het koppel, samen met het legsel, daarheen verplaatsen. Hopelijk eten ze dan de eieren niet op, maar dat risico wil ik wel nemen, vermits ze nu toch regelmatig afleggen.
