Hier vind je alles over mijn grote passie: discussen en het kweken van deze mooie vissen OP DEZE LINK KUN JE HET KWEEKGEDRAG VAN MIJN DISCUSSEN LIVE VOLGEN VIA WEBCAM: http://tashifrodo.ww.com/. Als je op Youtube als zoekopdracht "discusmary" intypt kun je mijn filmpjes bekijken.
25-04-2009
Dag 4
Vanmorgen zaten er nog 5 jongen op de ouders. Eentje is dus gesneuveld. Ze beginnen nu al veel beter te zwemmen en schieten af en toe over en weer tussen pa en ma, precies of ze vangertje aan het spelen zijn. Toen ik gisteren het vuil van de bodem wou hevelen had ik moeite om ze niet mee op te hevelen, want ze zijn verschrikkelijk nieuwsgierig en komen kijken wat die vreemde buis nu eigenlijk in hun bak komt doen. Ze willen er net als pa en ma aan komen pikken om ze te verjagen. Ik kan vanaf zondag beginnen met het voeren van baby-artemia. Eenmaal ze dat eten kan ik na een paar dagen ook beginnen met ander heel klein voer te geven zoals watervlooien of voedertabletjes. Ik had mij al voorzien op diepvries-baby-artemia ingeval mijn kweek niet zou lukken, maar met de kweekschaal die ik gehaald heb denk ik niet dat er veel problemen zullen zijn. Ik ga dus straks een eerste kweek opzetten. Ik heb natuurlijk niet zo heel veel jongen om bij te voeren, maar ze moeten de artemia toch krijgen om goed op te groeien. Hopelijk is er tegen volgend weekend een nieuw legsel dat ik samen met deze vijf babytjes kan laten opgroeien. Ik ben ook nog bezig met op te zoeken wat de gemakkelijkste manier zou zijn om de jongen artificieel op te laten groeien, ingeval de man de jongen ook zou opeten als hij er alleen voor staat. Ik ben ook aan het overwegen om van een volgend legsel een gedeelte te nemen om op die manier op te kweken, als test. Indien de man dan de jongen opeet, heb ik er hopelijk toch nog over van de artificiële kweekpoging. Ik heb daar wel nog een paar dingen voor nodig. Eerst en vooral moet ik er zo veel mogelijk over zien te weten te komen. Toen ik gisteren water ververst had in de bakken, begon het andere koppel eventjes te pikken aan de kegel, maar ze hebben het toch nog niet gewaagd om nieuwe eieren af te zetten. Het blauwe koppel krijgt dan telkens zijn strepen en staat geconcentreerd naar de kegel te kijken, maar daar blijft het bij. Volgende week heb ik het te druk om veel te gaan uitproberen want vrijdag is er de tuindag in Bokrijk en zaterdag hebben we met de hele familie een feestje gepland voor de 85ste verjaardag van mijn vader. Voor dat feestje moet ik nog iets bakken om mee te nemen en met 7 kinderen en hun partners, 12 kleinkinderen met hun partners en 10 achterkleinkinderen, wordt het een hele groep feestvierders. Daartussen door moet ik nog zorgen voor feestversiering en ik moet ook naar de kapper en daar ben je al een halve dag mee kwijt.
Het is nu dag drie sinds het vrijzwemmen van de jongen. Er zijn er in de middelste bak nog 6 overgebleven. Dat is natuurlijk wel een heel klein nestje, maar ik wil toch proberen om te zien hoe het lukt om ze verder groot te brengen. De beide ouders zorgen in elk geval zeer goed voor hun kroostje. Vanmorgen waren een paar van de jongen in een hoekje bovenin de kweekbak aan het rondzwemmen. Ze werden in het oog gehouden door pa die er vlakbij zwom. Hier zie je hoe de jongen er zojuist uitzagen:
Als je goed kijkt zie je 4 jongen op de rugvin van de vader zitten, de andere jongen zitten op zijn andere zijde. De beide sprieten die je ziet zijn de borstvinnen van de moeder die boven hem zwom. De ouders wisselen elkaar nu ook af bij het verzorgen. Gisteren zaten de jongen nog verdeeld op ma en pa. Soms zwemt de ouder die de jongen verzorgt plots weg en dan zie je de jongen die zich niet aan deze beweging verwachtten ineens achterblijven en vlug op zoek gaan naar de ouderdieren. Ik kan mij voorstellen dat het geknibbel van de jongen aan de slijmhuid voor de ouders heel irritant moet zijn, zeker als het gaat om een groot nest gelijk in de andere bak zat de eerste dag. Die beide dieren zaten gewoonweg volgepakt met jongen, ze zaten zelfs tot op hun ogen. Ik dacht er toen aan om een gedeelte van die jongen over te zetten bij de ouders in de middelste bak omdat zij er toch veel minder hadden en zo zou de druk voor het andere koppel iets minder zijn geweest. Als de jongen ongeveer van dezelfde leeftijd zijn, kun je dat namelijk doen. Als het andere koppel volgende week eieren gaat afzetten, dan kan ik dat niet meer doen omdat dan het verschil in leeftijd tussen de beide groepen jongen te groot is tegen dat de nieuwe jongen gaan zwemmen. Het kan natuurlijk ook wel zijn dat als het koppel in de andere bak gaat afleggen, de hormonen die in het water vrijkomen ervoor gaan zorgen dat het koppel dat nu met jongen zit, ook wil gaan afzetten. Dit kan dan voor hun een aanleiding zijn om de jongen op te eten en opnieuw af te leggen om te proberen een groter nest te krijgen. In dat geval zou ik wel weer jongen kunnen uitwisselen tussen de beide koppels. Ik ben echter van plan om het vrouwtje van het koppel dat nu geen jongen meer heeft, na het afzetten te verwijderen zoals ik nog heb gedaan. Moesten de beide koppels gelijktijdig opnieuw gaan afzetten, dan denk ik toch dat ik een deel van het andere nest bij dit koppel ga zetten omdat zij nu een goede broedzorg ontwikkeld hebben. Ik heb gisteren ook weer iets op de overloopbuis gezet om ervoor te zorgen dat er geen jongen meer kunnen worden weggezogen door de stroming in het water. Samen met de drijfplanten moet dit voldoende zijn om de jongen tegen te houden. Hopelijk lukt het hiermee en blijft er niet te veel vuil in hangen zodat de overloop gaat verstoppen en de bakken overlopen. In elk geval is het al sinds gisteren goed gebleven.
Het was echt prachtig om te zien hoe gisterenmorgen de jonge visjes rond hun ouders zwommen. In de middelste bak was het toch een mooie zwerm en in de achterste bak zaten er zoveel jongen op de ouders dat het een ongelooflijk gewriemel was rond hun lichamen. Heel mooi om te zien. Ik heb dat zo even in het oog gehouden om te zien of alles goed ging en ben toen aan het huishouden begonnen. Toen in een paar uurtjes later ging kijken waren het precies minder jongen en in de achterste bak zat het mannetje verstopt tussen de overloopbuis en de zijwand. Het was niet goed te zien of de jongen op hem zaten of ergens in een hoekje. Door de drijfplanten is er nog maar weinig licht in de bakken. Hij bleef daar maar hangen, terwijl in de middelste bak de ouders rondzwommen met hun jongen op hun lichaam. Toen ik terug kwam van de wandeling met de honden zag ik dat er nog maar heel weinig jongen over waren. Toen ik de vissen even in het oog hield zag ik het vrouwtje in de achterste bak de jongen van de zijde van het mannetje afpikken. Hij stootte haar met zijn kop in de zij om haar weg te jagen, maar ze spuwde het jong niet terug uit. Ik heb haar nog even uit de bak gehaald, maar het was al te laat. Er waren bijna geen jonge visjes meer over, dus heb ik haar maar terug gezet. Wat haar - na al die dagen goed voor haar kroost gezorgd te hebben - heeft doen overgaan tot het opeten van de jongen begrijp ik nog niet goed. Ze kan niet geschrokken zijn van iets, want er was niemand meer in de bijkeuken geweest. Toch heeft ze die hele mooie zwerm van enkele honderden jongen gewoonweg opgegeten. Misschien kon zij de drukte en het geknabbel aan haar slijmlaag niet meer aan en is ze de jongen beginnen opeten om dat te doen stoppen. Ik kan haar dus in het vervolg niet meer in de bak laten zitten als de jongen beginnen te zwemmen. Het klinkt misschien gek, maar het mannetje zag er verdrietig uit. Ik was het in elk geval wel. In de andere bak zijn er ook nog maar enkele jongen over, maar daar zorgen de ouders er zeer goed voor. Waar de rest van de jongen heen is is voor mij ook een raadsel. Ze zullen toch niet een deel van de jongen opeten en de rest goed verzorgen zeker. Ik heb ondertussen nog geen foto's gemaakt van de jongen omdat ik de vissen niet wil doen schrikken met het flitslicht. Ik ga nu maar afwachten wat er gaat gebeuren met de paar jongen die ik nog over heb.
Vandaag is het dus de grote dag, de larfjes moeten nu gaan vrijzwemmen. Dit is een heel spannend moment, want als ze de ouders niet kunnen vinden om van hun slijm te eten, dan zijn ze na een korte tijd verloren. De beide ouders zorgen nu goed voor de twee nesten larven, dus de kans dat ze een van de ouders vinden is al groter dan bij het vorige nest toen ik de moeders heb moeten weghalen. Er is nu gewoonweg het dubbel van ouder om te vinden. Natuurlijk is het ook belangrijk om te zien of ze niet door de afvoer gaan verdwijnen. Om te zorgen dat ze niet te ver naar achter in de bak gaan zwemmen, eenmaal ze hiermee gaan beginnen natuurlijk, heb ik het licht vooraan op de bak geplaatst. De overloop staat achterin, dus dan gaan ze al de verkeerde kant op als ze naar het licht gaan. Door de drijfplanten hoop ik ook dat ze worden tegen gehouden voor ze door de afvoer verdwijnen. Op dit ogenblik zijn er al enkele jongen die een eerste poging hebben gewaagd. Ze zijn door hun ouders ingehaald en op de kegel gezet. Ze zullen nu stilaan allemaal moeten gaan proberen te zwemmen, tot de ouders het opgeven om hun terug te vangen en op de kegel of de buis te zetten. Ik ben tussendoor even gaan kijken omdat de pc was uitgevallen en ja hoor: in beide bakken zitten er jongen op de ouders. In de middelste bak zijn ze al allemaal van de buis af, in de andere bak zitten de meeste larven nog op de buis, maar sommige zitten ook al op de ouders. Dit is prachtig, je zou het in levende lijve moeten zien. Ik schrijf nu telkens een klein stukje bij omdat de pc elke keer uitvalt en zo heb ik toch telkens iets kunnen bewaren. Er is iets mis met de koeling van de computer, waardoor hij telkens uitvalt. Terug naar de visjes. Na een paar dagen moeten de jongen al zo gegroeid zijn dat ze tegen de stroming van de filter in kunnen zwemmen en dus niet meer in de overloop terecht kunnen komen. Hopelijk geraken ze zover, zeker nu het al gelukt is tot dit stadium. In elk geval zullen de ouders van nu af aan goed voor hun kroost gaan zorgen en dat is heel belangrijk bij discussen omdat het bij deze vissen de ouders zijn die de eerste weken moeten zorgen voor hun jongen. Natuurlijk kan ik ze al na een dag of 5 beginnen bijvoeren met vers uitgekomen artemia, maar toch moeten ze dan nog huidslijn van de ouders kunnen eten. Ik durf echter niet meer verder vooruit te denken, dus gaan we gewoon genieten van elk moment dat de jongen er zijn. Ik zal zo vlug mogelijk foto's of een filmpje plaatsen zodat je kan meevolgen hoe het gaat met de beide gezinnetjes.
Met discussen kun je altijd voor verrassingen komen te staan, zo ook gisteren. Ik had het vuil van de kweekbakken afgeheveld en dacht dat dat een goed moment zou zijn om te testen of het koppel uit de middelste bak zijn jongen nog zou opeten. Ik nam dus de beschermdraad van de kegel weg terwijl ik de bakken terug bijvulde. Het vrouwtje begon dadelijk aan de kegel te pikken om de witte eitjes te verwijderen tot ze plots een larfje in haar mond nam. Ik stond met ingehouden adem te kijken wat er ging gebeuren. Ze stond nog wat te kauwen op het jong, maar plots zwom ze weg naar een ander deel van de kegel en daar spuwde ze het terug uit. Je kan je wel indenken hoe blij ik was dat ze het niet opat, want in de middelste bak zijn maar een 40-50 eitjes uitgekomen en de vorige keren at het vrouwtje de eitjes op als ze er aan kon geraken. Ik ben in de loop van de morgen telkens opnieuw gaan kijken of de larfjes er nog waren en ja hoor, ze zaten nog allemaal mooi op de kegel. De ouders hadden intussen al een stukje van de kegel gepoetst. Toen het tijd was voor de wandeling met de honden dacht ik vlug terug te zijn, maar het was zo mooi buiten dat we toch een uur gewandeld hebben. De honden vonden het heerlijk. Bij thuiskomst ik natuurlijk in vliegende vaart de bijkeuken in om te kijken hoe het was met de middelste larfjes en toen ik in de bak keek, viel ik bijna om. De kegel was helemaal kaal. Ik begon al van: "O neen, hebben ze hun jongen nu toch weer opgegeten", toen ik wat dichterbij keek zag ik het volgende :
Het is natuurlijk niet hetzelfde als in de bak ernaast, dit dus:
maar ik ben heel blij dat ze hun jongen niet hebben opgegeten en dat ze de larfjes zo goed verzorgen dat ze ze zelfs hebben verplaatst naar de overloop om te kunnen zorgen dat er geen vuil meer tussen de jongen zit. Er was namelijk op de witte eitjes al wat schimmel gekomen. In het vervolg kan ik de ouders dus gewoon laten zorgen voor hun eitjes zonder dat ik er een bescherming rond moet zetten. Dat is beter omdat een koppel met goede broedzorg dan dadelijk alle onbevruchte eitjes eruit haalt zodat deze niet gaan beschimmelen. Je ziet het, zelfs een koppel dat al een tijdje bezig was met zijn eieren en jongen op te eten kan nog leren om goed voor hun kroost te zorgen. Als alles nu goed gaat zullen ze vanavond of deze nacht moeten beginnen zwemmen. Hopelijk gaat alles dan weer goed en gaan ze vlug op de ouders zitten grazen. In ieder geval: ik ben weer dolblij dat alles tot nu toe zo goed is gegaan. En dan zeggen ze dat een kinderhand gauw gevuld is....
Gisteren zijn de eieren uitgekomen. Het grootste legsel heeft het zaterdag in de loop van de dag nog goed gedaan. In het kleinere legsel echter zijn er heel veel witte eieren gekomen. Toch zijn hierin nog een veertigtal larven tot ontwikkeling gekomen, wat een doorsnee nest is. Het grotere legsel was gisterenmorgen een wriemelende hoop van kleine larfjes op de kegel. De bescherming stond er nog rond, zodat de ouders de jongen niet konden opeten. Gisterenavond toen we thuis kwamen zaten er heel wat larven plots op de overloopbuis waar ze werden bewaakt door de moeder, terwijl de vader de rest van de jongen op de kegel bewaakte. Ik snap nog niet hoe dat is kunnen gebeuren, tenzij er een kluwentje van jongen van de kegel is gevallen, waardoor de ouders er aan konden geraken. Ik heb toen de bescherming weggenomen en op géén tijd hadden de ouders de jongen allemaal overgebracht naar de overloopbuis en de kegel zuiver gemaakt. Het is niet mogelijk om te zeggen hoeveel van die eieren zijn uitgekomen, want het is gewoon een wriemelende bal van zwarte stipjes. Het zijn er in elk geval veel. Blijkbaar heeft de moeder haar lesje geleerd door haar vorige keer weg te halen van de jongen. Ze verzorgt ze nu zeer goed. Ik ga seffens voorzichtig het vuil afhevelen en water bijvullen en ook de temperatuur van het water lichtjes verhogen. Morgenvroeg moet ik dan de pomp minder hard zetten, zodat de stroming lager is tegen dat de jongen gaan zwemmen. Hopelijk kunnen ze dan door de drijfplanten uit de overloop weg blijven, zodat ik deze keer eindelijk jongen over heb om groot te brengen. Intussen ben ik ook bezig om mijn vissen te gewennen aan droogvoer. De ene morgen geef ik droogvoerkorrels en de andere morgen geef ik vlokkenvoer. De rest van de dag krijgen ze gewoon diepvriesvoer. Ik hoop dat ik op die manier de vissen een nog gezonder menu voorschotel omdat in de vlokken en de korrels allerlei toevoegingen zitten van vitamines en mineralen die de vissen nodig hebben. De soort diepvriesvoer waarin ook plantaardig voedsel zit verwerkt, wordt door deze vissen namelijk niet zo goed gegeten. Ik gaf daarom wel altijd vitamines onder de andere voeding, maar het plantaardig materiaal moet ook in de voeding aanwezig zijn, dus probeer ik het nu zo te doen. Sommige vissen hebben er geen probleem mee gehad, maar andere vissen nemen het even in hun mond en spuwen het dan weer uit. Maar net zoals ik vroeger moest leren om spruiten te eten, zullen zij nu moeten leren om droogvoer aan te nemen. Het zou ook gemakkelijker zijn voor als wij eens met vakantie zouden willen gaan, dan kan onze zoon die nog thuis woont gemakkelijker de vissen voeren zonder al de rompslomp van het ontdooien van het diepvriesvoer en het afspoelen onder de kraan. Indien je namelijk diepvriesvoer geeft dat nog niet ontdooid is, komt ook al het vuile water dat in de blokjes zit mee in je aquarium en zal zo je water snel vervuilen.
