Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken in blog
Behandeling van ziekte en pijn
27-01-2007
Schimmels en bacteriën. 2.
Schimmels en bacteriën. 2.
Prof. Enderleinnoemt zijn inzichten omtrent het ontstaan van ziekten: Bacteriën-Cyclogenie.
Daarmee bedoelt hij het volgende.
Vooral in de rode bloedlichamen bevinden zich uiterst kleine levende partikels: protiden.
Deze oervormen van leven worden trouwens van moeder op kind overgeleverd tijdens de zwangerschap.
Een eerste opmerking: het is dus uiterst belangrijk dat de toekomstige moeder (en ook de vader) voor de zwangerschap in goede gezondheid verkeren, want eens het kind geborenof misschien reeds bij de conceptie is het te laat om daar nog iets aan te veranderen.
De Cyclogenie.
De eerste levensvormen (protiden) kunnen evolueren.
Zodra het lichaam om een of andere reden minder gezond word, grijpt er een evolutie plaats, veranderen die initiële protiden en gaan geleidelijk over in bacteriën en zelfs schimmels en virussen. Dus hoe hoger de ontwikkeling van die protide hoe schadelijker hij wordt.
Dat noemdeEndelein de Bacteriën-Cyclogenie.
Mogelijke oorzaken van die omschakeling van gezond naar ziekte kiemen.
Het Zuur-basis evenwicht.
Ons bloed heeft normaal een zuurwaarde van rond de 7,4 Ph.
Alles wat het zuurder maakt is schadelijk voor de gezondheid.
Heeft een bloedanalyse en het bepalen van de Ph. waardedan veel zin?
Eigenlijk niet, want onze homeostasis doet er alles aan om de Ph. op peil te houden.
In feite zouden we in de weefsels moeten gaan kijken en misschien ook in het intercellulair milieu.
Welke zijn nu de belangrijkste oorzaken van acidose of verzuring?
De voeding: te veel eiwitten van dierlijke oorsprong geven een te veel aan fosforzuren.
Die moeten dan geneutraliseerd worden door calcium, natrium en kalium ionen.
Zo ziet U dat het verzuren niet alleen een verslechtering van de bacteriën cyclus te weeg brengt, maar ook aanzet tot reumatische toestanden en anderzijds osteoporose kan veroorzaken, want waar zou het lichaam al dat calcium gaan halen, behalve uit het bot?
De voeding is dus toch wel een belangrijk probleem, te veel vetten, te veelsuikers
Alle toxische stoffen zoals zware metalen, pesticiden, kleurstoffen, smaakverbeteraars..
Alle anti- medicijnen zoals: antibiotica, anti reumatica, anti depressiva enimmunosuppressiva, corticoïden .
Het milieu: hier komen we terecht bij de biosanering van de woning.
De overgang van goed naar slecht.
De evolutie van primitieve levensvormen zoals de protide, gaat in verschillende stadia naar de
Bacteriën fase. Ik spaar U al die namen.
Endobionten.
Hier komen we in het stadium van de behandeling.
Het doel bestaat er in de pathogene bacteriën en schimmels van een hoger (toxisch) niveauopnieuw naar een lagere graad van ontwikkeling te brengen.
Daar voor gebruikt men de endobionten.
Endobionten zijn dus homeopathische preparaten in lage verdunningen van gezonde en liefst primitieve of lager ontwikkelde kiemen, bacteriën en schimmelvormen.
Een voordeel is al dat de endobiont een ernstige eiwiteter is en zo al helpt aan de genezing.
Per kapsel zijn er nog altijd ongeveer en miljoen germen aanwezig.
De bedoeling is dan dat uit de vermenging van deze saprofyten (endobionten) en de pathogene bacteriën een nieuw ras ontstaat dat minder virulent is en dus minder schadelijk.
Door herhaalde toediening van de saprofyt, gaan de nieuw gemaakte bacteriën steeds verder de goede richting uit, dus naar een lager niveau.
Na enkele weken krijgt men reeds een spectaculaire verbetering van de algemene immuniteit van de meestal reeds sedert lange tijduitgeputte patiënt.
In een gezond lichaam leven schimmels en bacteriën in harmonie samen en zorgen zij er mee voor, als saprofyten, datons lichaam normaal functioneert.
Onze saprofyten werden heel lang stiefmoederlijk behandeld en genoten weinig aandacht.
We gaan daar eens wat dieper op ingaan.
Ik heb lange tijd getwijfeld om er mee uit te pakken, want dit is een uiterst moeilijke opgave en kan voor heel wat discussie zorgen tussen voor en tegenstanders.
Het grootste verwijt zou dan waarschijnlijk uit de hoek van de klassieke geneeskunde kunnen komen, maar wie had iets andersverwacht?
De discussie loopt al bijna een volle eeuw.
Monomorfime of pleomorfisme.
U hebt al gehoord van Virchow of zeker al van Pasteur.
Zij zijn de vertegenwoordigers van het monomorfisme.
Louis Pasteur (1822-1895) beweerde dat alle micro-organismen, dus ook schimmels en zeker bacteriën,nooit veranderen van vorm en dat elk micro-organisme één bepaald ziektebeeld heeft.
Evenals zijn tijdgenootVirchow hield hij staande dat bij een gezonde toestand het bloed steriel is. Wat nu meestal nogwordt aangenomen in de klassieke geneeskunde,
Béchamp beweerde echter dat elk microbiologisch leven ontstaat uit een oerkiem en dat bepaalde pathologische milieu veranderingen de vorm en een pathologische verandering van de oerkiem kan beïnvloeden.
Claude Bernard voegde er zelfs aan toe:het micro-organisme is niets, het milieu is alles.
Daar ontstond het pléomorfisme.
Enderlein.
Tussen de twee wereld oorlogenontdekte een Duitse microbioloog en zoöloog, dank zij donkerveldmicroscopie in het levend = vers bloed beeld bewegende kleine deeltjes.
In 1925 publiceert hij dat gelijkaardige kleine partikels, later noemt hij ze protiden, in gezonde omstandigheden in symbiose leven met de gastheercel, maar in pathologische omstandigheden zich kunnen ontwikkelen tot microbiologische vormen die de gastheercel verstoren en aan de oorsprong kunnen liggen van ziekte.
Vandaar het huidig onderzoek met donkerveld microscoop op bloedanalyse, waar men spoort naar gelijkaardige afwijkingenvooral in rode bloedlichaampjes en op deze wijze de gezondheid toestand van iemand kan evalueren.
Dit is voornamelijk een diagnose methode en veel minder een behandeling methode.
Men kan er wel vroegtijdig een begin van ziekte mee op sporen en de evolutie van een patiënt mee opvolgen.
Symbiose is dus uiterstbelangrijk voor een gezond lichaam.
Er moet een evenwicht bestaan tussen al de composanten die ons leven beïnvloeden.
De bacteriën enzelfs de schimmels in onze darmflora zijn daar een mooi voorbeeld van.
Wanneer je dan wegens een ernstige infectie antibiotica neemt, krijgt U zowel te maken met monomorfisme als met pleomorfisme.
In onze moderne geneeskunde vertrekt men altijd van uit het monomorfisme.
Een infectie wordt veroorzaakt door een virus of bacterie.
Met zoekt uit omwelke bacterie het gaat, maakt een antibiogram en geeft dan het ANTIbioticum dat het best de agressor kan verdelgen. Daarmee stopt het.
In feite zou men ook moeten denken aan het tweede luik: het pléomorfisme.
De antibiotica heeft het evenwicht van de darmflora, maar ook van het bloed zodanigverstoord, dat men ver verwijderd is van de ideale verhouding.
Ook goede bacteriën zijn vernietigd en vaak nemen schimmels nu de bovenhand.
Vandaar de veelvuldige darmproblemen die vaak ontstaan na een antibiotica kuur.
Men heeft dat ondertussen al enigszins herkend.
De multivitaminenkuren en de reclame voor allerlei melkzuurstammen bewijzen dat.
Hebt U al eens op TV gezien wat men nu aanraadt om gezond en sterk te zijn, en over een betere immuniteit te kunnen beschikken?
U neemt s morgens een flesje met lacto bacillus .. en na 14 dagen bent U in supervorm.
We zijn dus al een stap verder: het gaat niet alleen meer om het evenwicht in de darmen maar ook om IMMUNITEIT.
Prof. Dr. G. Enderlein ( 1872-1968), was de man die hier het verst in gevorderd was, spijtig voor hem kwam de oorlog (1940-1945) tussen beide, en alles wat Duits was werd toen doodgezwegen en verworpen, (behalve hun kennis van wapens natuurlijk).
Hij werkte in stilte verder.
Dankzij zijn werk en dat van zijn medewerkers en opvolgers bestaat er thans een hele gamma van producten die in Duitsland te koop zijn bij de firma Sanum Kehlbeck.
U kunt er veel over leren op internet.
Volgende keer meer daarover, want hier begint een andere (betere?) vorm van geneeskunde.
Volgens een artikel in het recentste nummer van National Geographic, zijn er in het menselijk lichaam 96.000 kilometer bloedvaten die kloppen op een spieerritme van honderduizend hartslagen per dag.
1. Voor een mens van zestig jaar zijn dat ongeveer 22 miljoen hartslagen.
Volgens de Chinese Geneeskunde zou de mens uiteindelijk stranden op 120 jaar.
Dat betekent dat de motoruiteindelijk na 44 miljoen hartslagen zoustoppen.
2. Het is dan ook niet te verwonderen dat bloedcirculatie problemen een belangrijk onderdeel van onze gezondheid vormen.
Het leven heeft toch vaak iets te maken met gezondheid, maar ditmaal gaan we even onze moeder aarde verlaten en een kijkje nemen in het heelal.
Mijn bron van informatie komt uit een artikel van het dagblad de morgen.
Zoals vaak staan belangrijke berichten ergens in een klein hoekje vermeld.
Aliens hebben de tijd niet om ons te vinden.
Ons universum is zo immens groot dat diverse levensvormen elkaar nooit vinden.
Rasmus Bjork werkt aan het Niels Bohrinstituut van Kopenhagen.
Hij zegt: Ik maak een model van acht kleine ruimtesondes, die op hun beurt elk acht kleine sondes kunnen lanceren, met een tiende van de snelheid van het licht en op zoek gaan naar leven.
Het kost hen honderd duizend jaar om een reis van veertigduizend sterren te onderzoeken en dat terwijl het Melkwegstelsel honderd miljard sterren telt en het universum een diameter van 130.000 lichtjaren heeft.
Na tien miljard jaar hadden mijn sondes slechts 0,4 procent van het universum uitgekamd.
Hallucinant vindt U niet? En zeggen dat sommigen denken dat men kortelings leven zal ontdekken buiten de aarde, dat zou dan toch echt toeval moeten zijn.
Hethuidige SETI-programma, kan alleen beschavingen ontdekken die dicht bij de zon liggen. Het gaat om 1 tot 10 miljoen sterren.
Von Neumannmachines dan?
Het idee van zich zelf replicerende machines is wel interessant.
Volgensde wiskundige Frank Tipler zou men op die manier het universum kunnen verkennen in ongeveer tien miljoen jaar tijd.
Het probleem is wel dat die machines zo intelligent moeten zin hun eigen zin te doen en de mens wel eens zouden kunnen gebruiken als bron van voedsel of energie.
Einde van de mensheid? Of moet ik zeggen mensDOM.
Ondertussen bestaat de kans dat de mens al lang verdwenen is op aarde of uitgezaaid op andere nieuwe aarden. Er is dus toch nog hoop maar dat is voor een verre toekomst.
Als alternatief arts sta je meestal afkerig tegenover het veelvuldig voorschrijven van antibiotica.
Soms kan antibiotica toch echt noodzakelijk zijn en zelfs levensreddend.
Het zou dus volledig verkeert zijn te denken dat een arts ook al is hij voor alternatieve geneeskunde, nooit antibiotica zal of mag voorschrijven.
Zoals steeds hangt alles af van de ernst van de ziekte en de toestand van de patiënt.
Omdat ik niet vaak geconfronteerd word met dergelijke problemen, heb ik er weinig over geschreven.
De meeste patiënten die ik behandel zijn immers chronische zieken, behalve mijn eigen familie en enkele vrienden, zie ik geen gevallen met acute infecties.
De patiënten hebben dus meestal al een of meerdere kuren antibiotica achter de rug en de vraag die ze soms stellen is eerder; moet ik dit nog verder nemen?
Onlangs had ik toch een familie lid die leed aan een ernstig en acuut bronchitis, er was zelfs een begin van echte long ontsteking.
Ik schreef dus toch een recente vorm van penicilline per os voor.
Na vier dagen bleef ze echter evenveel hoesten en het sputum bleef geel en zelfs wat bloederig.
Tot de gedachte opkwam: zou ik dat niet kunnen testen met de Lecherantenne?
De ernst van de ziekte natuurlijk wel, maar kan ik ook testen of het antibioticum werkt?
Ik deed de test en wat bleek?
De penicilline was niet echt doeltreffend: acht slagen rechts in de plaats van één slag.
Dat is niet ideaal..
Toen ik dan een breder spectrum antibioticum uittestte had ik één slag positief.
Na verandering van het antibioticum was alles beter in twee dagen tijd.
Hoe stom een mens kan zijn.
Is het daarom dat men aanraadt zijn eigen familie niet te behandelen?
Maar de gewone artsen testen niet met de Lecherantenne.
Een antibiogram van het sputum zou uiteindelijk, na een paar dagen wel hetzelfde uitgewezen hebben.
Met de Lecherantenne kon dat onmiddellijk, maar ge moet er aan denken.
Dat een jongen van 14 jaar sterft op een voetbalveld is dramatisch en niet alleen voor de betrokken familie.
Sport, jeugd en dood passen niet bij elkaar.
Dat het reeds de tweede maal was dat de jongen neer zeeg, al was het toen tijdens het tennissen roept toch enkele vragen op.
Normaal volgt dan een grondig onderzoek onder meer van het hart.
Toch zijn er gevallen bekend waar zelfs een grondig hart onderzoek de dood niet kon voorspellen, laat staan tegen houden. Dit is ook reeds gebeurd met renners.
Misschien zou hier een bijkomend onderzoek met de Leherantenne wel nuttig zijn gewest en hebben kunnen aantonen dat het hart energetisch verzwakt was.
Of dat door exogene straling kwam zou dan ook aangetoond kunnen worden.
Indien u er meer wil van weten, lees of herlees dan eens mijn tekst:
Hartritmestoornissen en Gsm. Maar ook zonder gsm kan er iets fout lopen.
Mogelijks heb ik al eens iets geschreven omtrent het probleem van wiegendood en ook over de slaaptest o.m ter gelegenheid van vaccinaties bij kinderen.
Toch nog even in t kort herhalen.
Volgens een artikel in Artsenkrant van 09 01 07, schrijven huisartsen te veel slaaptesten voor aan pasgeborenen.De slaaptest noemt ook, PSGof polysomnografie.
Het aantal wiegendood kinderen is met ongeveer 60 % gedaaldsedert een tiental jaren.
De overheid zegt dat de daling te wijten is aan een aantal maatregelen die destijds genomen werden oa. rugligging van de baby, niet roken in de kamer
Volgens W. Kunnen is de daling vooral te danken aan het feit dat toen, o.m. onder zijn invloed, alle linkse radars zijn omgepoold naar rechtse radars.
Het zou wel kunnen, maar daar zal de overheid natuurlijk niets over zeggen.
Het is wel curieus dat sinds men die ompoling gedaan heeft, de bomen niet meer massaal sterven en de bladeren opnieuw veel langer aan de bomen blijven hangen.
De overheid zegt wel dat de daling van het aantal wiegendood kinderen niet te wijten is aan het onderzoek met de PSG en het onderzoek kost veel geld aan de staat.
Het zijn vooral de ouders die uit preventie en angst aandringen op het onderzoek.
Zonder de waarde van dit onderzoek te willen negeren heb ik toch een paar opmerkingen.
Om effectief te zijn zou het onderzoek ter plaatse moeten gebeuren, op de plaats waar het wiegje staat. Daar zal men veel gemakkelijker de anomalieën kunnen vaststellen.
Natuurlijk,als de baby reeds sterk verzwakt isof reeds ziek is zal men wel gemakkelijker iets vinden ook in de kliniek.
Het zou wel interessant zijn om eens na te gaan hoeveel kinderen wiegendood sterven naof tijdens de periode van massale toediening van al die vaccins.
Een sterk kind zal daar niet van sterven maar een baby die geboren wordt met een zwak immuun stelsel, door vb. in een sterk gepolueerde woning geboren te worden zal sneller doodgaan.
Het beste dat men zou kunnen doen is.
Tijdens de zwangerschap nagaan of de moeder immuun sterk is, en nog beter voor de conceptie de toekomstige vader en moeder onderzoeken.
Wanneer beiden in goede gezondheid zijn heeft het kind maximale kansen ook gezond geboren te worden.
Een perfect immuun stelsel is de beste garantie tegen wiegendood.
Een gezonde woning is dan ook van essentieel belang.
In mijn boek heb ik een paar gevallen van wiegendood besproken.
De criteria van een mogelijk wiegendood punt zijn ondertussen voldoende gekend.
Er moet een samenloop van meerdere pathogene vectoren aanwezig zijn op het bedje, die de baby treffen, liefst op het hoofd, of het hart en de longen, soms de ingang van de maag.
Het centraal zenuwstelsel zalzich dan minder snel ontwikkelen zodat de automatismen vanademhaling, hart en longen, en spijsvertering minder goed functioneren.
De dood kan onverwacht toeslaan, tenzij de monitor alarm slaat.
Bij een goede biosanering zal de monitor op een paar dagen tijd volledig zwijgen, aldus aantonend dat de baby snel recupereert en geneest en de biosanering een leven kan redden.
Maar biosaneren, dat interesseert professoren niet.
Over diabetes of suikerziekte is er al veel geschreven, maar soms loont het de moeite om er toch nog even bij stil te staan.
Diabetes patiënten worden doorgaans goed gevolgd door de huisarts, de specialist en de diëtiste.
En toch zie ik soms patiënten waar men iets over het hoofd heeft gezien.
Bij zulke patiënten is het vaak heel moeilijk om de juiste dosis insuline vast te stellen.
Bij zulke patiënten is er vaak iets meer aan de hand.
1. Een eerste mogelijkheid. Exogene pathogene stralen.
De patiënt(e), slaapt op een plaats waar een of meerdere exogene vectoren de streek van de pancreas treffen.
Een goede biosanering zal hier de toestand veel verbeteren en vooral stabiliseren.
Ik heb meerdere gevallen met succes behandeld.
De diabetes verdween niet, maar de dosis insulinekon verminderd en vereenvoudigd worden.
Er was meer stabiliteit.
2. Pancreatitis.
Niet alleen de endocriene pancreas (suikergehalte) is gestoord, ook de exocriene pancreas is gestoord. De spijsvertering loopt niet zoals ze moet.
Opgeblazen gevoel, constipatie of soms diarree zijn vaak het gevolg.
Ook hier heb ik wel enkele voorbeelden van en de exogene stralen zijn vaak aangetroffen op de pancreas. Biosaneren is hier vaak aangewezen.
3.Bijkomende lever of galblaas problemen.
Een patiënte komt op de raadpleging, ze heeft diabetes en krijgt vier maal per dag insuline.
Ze heeft een normaal leven. Ze heeft weinig klachten, soms opgezwollen gevoel en moeilijk verteren vooral na een restaurant maaltijd.
Bij de opmeting vind ik slechts lichte afwijkingen.
Een verminderde immuniteit, pancreas functie endo- en exocrien en een dysfuctie van de galblaas.De labo uitslagenzijn normaal, men heeft dus niets gevonden buiten de diabetes.
Dit toont nogmaals aan dat het onderzoek met de Lecherantenne veel gevoeliger is dan de bloedanalyse en beter de problemen aan duidt.
Er zijn trouwens spijsvertering problemen en dat kan een aanwijzing zijn dat de pancreas in zijn geheel gestoord is en ook de galblaas niet normaal functioneert.
Hier zou later wel een lithiasis probleem kunnen opduiken al dan niet met verhoogd cholesterol.
Met oligo elementen en een homeopathisch middel zou alles moeten beteren.
In mei 1994 komt er een dame op de raadpleging met de vraag: moet mijn galblaas eruit?.
Het is niet altijd eenvoudig op zulk een vraag te antwoorden, alles hangt een beetje samen met de ernst van de klachten.
Welke waren de bijzonderste klachten?
Vage digestieve klachten, soms braaknijgingen, moeilijk verteren en af en toe pijn in de maag en lever streek.
De opmeting geeft inderdaad aan dat maag en lever niet al te goed functioneren maar de galblaas is er het ergste aan toe, met een duidelijk signaal:de polariteit links=1.
Dat is op zich al een duidelijke aanwijzing voor een operatie.
Omdat haar klachten toch nog niet te ernstig zijn en er duidelijke tekens zijn van invloed door exogene pathogene vectoren ter hoogte van de maag en lever streek, beslissen we van het erop te wagen.
Eerst de woning biosaneren en een drainage van lever en gal, en een magneet.
Na een maand komt ze terug.
Duidelijk beter, ook de opgemeten cijfers zijn beter, zelfs de galblaas functioneert beter.
Afwachten dus.
Nog een maand verder.
Patiënte heeft verscheidene korte maar hevige gal crisissen gehad, de echografie toont duidelijk de aanwezigheid van gal stenen.
Bij de opmeting zijn alle cijfers nu normaal behalve de galblaas die staat terug op 1.
De operatie wordt uitgevoerd, met succes.
Na één week is ze terug gaan werken.
Enkele opmerkingen.
1. Wanneer de woning gebiosaneerd is en men een goede therapie instelt, doet het lichaam er alles aan om te genezen.
In dit geval zal het de galblaas willen ledigen en waarschijnlijk heeft ze telkens, bij een crisis, enkele steentjes geëlimineerd.
Maar talrijke crisissen kunnen gevaarlijk worden, er kan altijd een dikkere steen de uitweg blokkeren of in de choledocus blijven steken, en dat kan gevaarlijk zijn.
Dus bij terugkerende crisissen is een operatie ideaal.
Omdat ze verder reeds zo gezond was, is ze na de operatie ook sneller hersteld.
Toch zijn er gevallen waar een goed drainage middel en desgevallend en biosanering de oplossing zijn, maar vaak gaat het dan om galblaas problemen zonder al te veel gal stenen.
Het uur van de galblaas.
U hebt misschien al eens ietsgehoord over chronobiologie.
Volgens de Chinese geneeskunde verloopt de energie toevoer aan de verschillende organen van ons lichaam in een welbepaalde volgorde en een bepaald uur.
Elk van onze organen beschikt over twee uur per 24 uur om optimaal te regeneren en zich klaar te maken om de rest van de dag optimaal te functioneren.
Voor de lever is dat om midder nacht, de galblaas volgt 2 uur later.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat de lever en de gal crisissen meestal tijdens de nacht optreden en vaak na een te zware maaltijd en te late uurtjes.
Weesdus voorzichtig.Niet te veel eten en drinken in de late uurtjes, en dat is wat meestal gebeurd tijdens feest dagen.
Misschien had ik dit een maand vroeger moeten schrijven, maar hou er voortaan wat meer rekening mee.
Na de lever kunnen we misschien eens het probleem van de galblaas aan halen.
Na de feestdagen zouden er wel eens galblaas problemen kunnen opduiken.
We zullen twee gevallen bespreken.
De galblaas resectie is reeds gebeurd.
Het is niet zo dat een galblaas resectie, wegens galstenen of cholelithiase, altijd alle spijsvertering problemen oplost, alsof men van af dan geen regiem meer moet volgen.
In de meeste gevallen is het wel zo dat na de operatie er een grote verbetering optreedt en men wat relaxer kan omgaan met het dieet, maar galstenen maken heeft vaak ook te maken met een manier van leven, erfelijkheid en eetgewoonten.
Over al deze mogelijkheden gaan we het nu niet hebben, en wanneer de operatie geslaagd is, des te beter, maar er zijn spijtig genoeg ook andere gevallen.
We gaan een paar bijzondere gevallen bekijken, om aan te tonen wat de Lecherantenne ons op dat vlak zoal te bieden heeft.
De nieuwe techniek met microchirurgie. Eerst daarover een paar woorden.
Deze heeft ongetwijfeld haar voordelen, sommige patiënten en ik ken er zo een, zijn een week na de operatie terug aan het werk.
Maar er is toch een klein nadeel.
De snede is zo klein dat men een minder goede kijk heeft op het geheel dan vroeger en er dus een klein risico bestaat dat men niet alles heeft gezien.
Bij onze patiënte ligt het een stuk ingewikkelder.
Ziehier haar voorgeschiedenis.
Deze dame is geboren in 1923 en kwam voor het eerst op consult in 1993.
In 1951 onderging ze een galblaas resectie. (Nog de oude methode.)
In 1959 werd er nog een galsteen verwijderd uit het choledocus.
Daar moet er ergens iets misgelopen zijn.
Ze bleef maar klagen over last in de lever streek en de bloedanalysen toonden ook een afwijking.
De levertesten waren gestoord en er was ook een ernstige lymphocytose. Zorgwekkend dus.
In 1879 werd er een stukje rubber verwijderd, afkomstig van een sonde uit een vroegere operatie?
Ondanks alle mogelijke onderzoeken en behandelingen, ook alternatieve, bleven de bloedanalysen daarna nog sterk gestoord.
In augustus 1993 kwam ze dus op de raadpleging.
Haar conjonctiva (ogen) zagen geel groen, dat betekent dat de lever zwaar en sinds lang beschadigd is. Ze was zeer moe, kon niet meer gaan wandelen en zelfs haar huishouden onderhouden werd moeilijk.
Een beetje zoals een cvs maar veroorzaakt door de lever intoxicatie.
Een vriend had zopas haar woning gebiosaneerd en stuurde haar door.
De 7,6 west was niet perfect ontstoord, dus vlug even bijwerken.
Later werd nog een watervoerende breuklijn gevonden die ook over de lever liep .
Na deze laatste verbetering ging alles vlug beter.
Ze werd behandeld met magneten en homeopathie.
Deze dame is stilaan ontwaakt uit de lethargische toestand waarin ze was gegleden.
Na enige tijd kon ze opnieuw haar huishouden doen en gaan wandelen zelfs een pintje drinken, zonder problemen.
Ik zag haar soms nog even terug de volgende jaren tot in 2002, alles ging goed.
De levende mens kan men herkennen aan zijn energie, alles wat hij doet of zelfs denkt gebeurt dank zij zijn energie.
Energie heeft niet alleen te maken met caloriëen.
Energie heeft wel alles te maken met de celwerking.
Dank zij de goede werking van de cel kan ons lichaam normaal functioneren.
Tot hier toe werd steeds veel aandacht gevestigd op de scheikundige werking van de cel.
Ten slotte kan men alle leven herleiden tot een kwestie van ionen en elektronen.
Het is al langer geweten dat er aan de oppervlakte van elke levendecel een elektrischspanningsveld aanwezig is van ongeveer60 mvolt. Bij het sterven verdwijnt die spanning.
Tot hier zal elke wetenschapper, dokter of onderzoeker,denk ik toch, hetmet mij eens zijn.
Ook zal men mij nog volgen wanneer ik zeg dat bij elke elektrische beweging er een magnetischveld ontstaat.
De levende cel leeft niet alleen, maar staat in contact met andere cellen en met het omliggend intercellulair milieu.De medische wetenschap is voorlopig hier gestopt en toch zit hier waarschijnlijk het geheim van het leven.
Dank zij de Lecherantenne, een eenvoudig instrument, en dank zij de hardnekkige nooit aflatende inzet van Walter Kunnen, zijn we er in geslaagd een heel nieuwe medische benadering te vinden om de gezondheid of de ziektetoestand van een patiënt te onderzoeken en er ook daadwerkelijk iets aan te doen.
De magnetische mens.
De Lecherantenne.
De Lecherantenne is in feite een Marconi antenne.
Dat betekent dat men door het instellen van een bepaalde golflengte (hier greeplengte genaamd, zie vorige bijdragen) in contact kan treden met elke golflengte die ermee in resonantie staat. Dat is wetenschappelijk juist.
Door veelvuldig en geduldig onderzoek is Walter Kunnen erin geslaagd de golflengte van demeeste van onze organen en functies vast te leggen.
De polariteit.
Er is nog wel een heel belangrijk aspect dat noodzakelijk moet belicht worden.
Elke cel van elk orgaan reageert alleen op zijn eigen golflengte en neemt alleen die voeding stoffen aan die met dat orgaan in resonantie staan.
De goede of slechte reactie hangt af van twee factoren.
De polariteit is essentieel.
De celwand is aan de buiten zijde magnetisch links of noordpool geladen, bijgevolg krijgen we hier een linksdraaiende gepolariseerde spiraalvormige magnetische beweging.
Aan de binnenzijde van de celwand ontstaat dan een rechts draaiende, zuidpool beweging.
We weten dat het magnetisch links of noordhet noorden afstoot en het zuiden aantrekt. Omgekeerd gebeurt hetzelfde: het magnetisch zuid stoot zichzelf af en trekt het noorden aan.Ze blijven echter elk apart bestaan en vernietigen elkaar niet.
De buitenwand van de cel (noord magnetisch) zal dus alleen voedingstoffen aantrekken die positief of rechts draaiend zijn en de linksdraaiende afstoten.
Positieve zijn alle belangrijke voeding stoffen.
Anderzijds zal de cel aan de binnenzijde de positieve elementen die aangeboden worden
verder verwerken en daarentegen de afvalstoffen (o.a. de vrije radicalen) , dielinksdraaiend gepolariseerd zijn, naar de buitenzijde van de celwand duwen, waar ze door het mesenchyme of het extra cellulair vocht verder zullen geëvacueerd worden. Dat is de normale gang van zaken en essentieel om alles verder te begrijpen.
De klassieke geneeskunde kent daar niets van en staat op dit vlak tientallen jaren achter.
3.Ontstaan van de ziekte.
Hoe kan een ziekte ontstaan?
Veronderstel nu dat door de aanwezigheid, (vb in de slaapkamer) van een artificiële exogene oorzaak de celpolariteit vernietigd wordt en die gradiënt buiten noord / binnen zuid verdwijnt. Dit noemt men cel ompoling of depolarisering.
Vanaf dat ogenblik zal de cel de goede voedingstoffen niet meer aannemen en de afvalstoffen niet meer afstoten.
Dat is het begin van elke ziekte, de cel wordt ziek en het orgaan of de functie volgt.
Wanneer men vb. in het bloed vaststelt of veronderstelt dat men te weinig ijzer heeft of calcium of een ander element, heeft het maar weinig zin dat aan de patiënt toe te dienen zolang de cel omgepoold is en ze niet in staat is de noodzakelijke elementen op te nemen.
Het allerbelangrijkste is de cel opnieuw repolariseren.
Daar houdt de actuele klassieke geneeskunde geen enkele rekening mee.
Om de repolarisering mogelijk te maken moet men eerst de belangrijkste oorzaak van de polariteit inversiekennen. Dat zijn de exogene stralen.
De aardmagnetische vectoren, de watervoerende breuklijnen en de sterke artificiëlezenders zijn allemaal te sterk links gepoold, ofwel als dusdanig ofwel door de opname van alle linkse gedragen golven.
De behandeling.
Ik heb daar al veelvuldig over geschreven en zal dus kort zijn.
Door een goede biosanering kan men de invloed van de meeste linksdraaiende vectoren neutraliseren of desgevallend optimaliseren.
Wel rekening houden met dragers en het gedragen.(Zie vorige bijdragen.)
Een magneet plaatsen op de plaats waar kruisingen optreden van de vectoren op het lichaam, met de positieve (zuidpool) zijde op de huid, neutraliseert onmiddellijk de invloed van het negatieve en herstelt de normale polariteit van de cel.De cel kan herstellen en genezen, de pijn verdwijnt.
Dat betekent nu niet dat alle ziekten rechtstreeks veroorzaakt worden door exogene pathogene stralen.
Dat betekent wel dat de meeste chronische ziekten en pijnen veroorzaakt of mede veroorzaakt worden door diezelfde exogene straling en dat die straling vaak oorzaak is van therapie resistentie.
Beste lezers. . Zoals het past bij het begin van een nieuw jaar, wens ik U allen een gelukkig, voorspoedig en vooral gezond jaar 2007.
Ik heb nu reeds tientallen bijdragen geleverd aan mijn blog. Zou het niet interessant zijn even opnieuw de essentie van deze nieuwe en ongekende geneeskunde in een bijdrage nader toe te lichten? Dat zal dan voor heel binnenkort zijn.
Waarschijnlijk niet, ik zal er dus wat tijd aan besteden.
Het is een zeer controversieel syndroom.
De klassieke geneeskunde heeft het verbannen en zijn auteur, Dr med. Ryke Geerd Hamer werd aluitgesloten als arts door de Orde in zijn land.
Het is iets dramatisch en om het jaar te eindigen, kan het tellen.
De voorgeschiedenis.
De zoon van dokter Geert Hamer (Duitsland 1935) werd in 1978 dodelijkgewond, neergeschoten in dubieuze omstandigheden op een domein in Corsica. Hij was 19 jaar oud en noemde Dirk, hij stierf in December van hetzelfde jaar.
Volgens Dr Hamer, zou er een Adellijke familie mee gemoeid zijn, en dus werden er geen straffen uitgesproken?
De plotse dood van hun zoon had als gevolg dat vader en moeder kort na elkaar een kanker ontwikkelden.
De dokter een testiculaire kanker, de moeder een borst kanker.
Ook zijn echtgenote was arts.
Dat was het begin van een lange zoektocht.
Waarom kregen zij allebei een kanker en waarom nu?
Dr Geert vermoedde uiteindelijk dat er een verband bestond tussen het ontstaan van die beide kankers en de plotse dood van hun zoon.
Het Dirk Hamer Syndroom ontstond daar, hij noemde het ookla loi dairain du cancer, of ook nog IRON RULE of CANCER.
Kenmerken van die wet.
Een onverwachten onomkeerbaar drama, dat men niet kan verwerken, ( de psyche), doet in de hersenen van betrokkene een klein infarct ontstaan.
Vanuit die plaats in de hersenen(de programmeur), focus of haard genaamd, ontstaat er en prikkeling in een welbepaald orgaan of op een welbepaalde plaats in het lichaam, (de machine), afhankelijk van de plaats in de hersenen waar het infarct plaats vond en die constante prikkeling, langs orthosympathische wijze zou de kanker doen ontstaan.
In normale omstandigheden wisselen periodes van ortho en parasympathische fazen elkaar af.
Door de voortdurende stress situatie gebeurt dat niet.
In een later stadium werden de meeste chronische ziekten op gelijk aardige manier uitgelegd.
De stress focus in de hersenen zou een latente ziekte omtoveren tot een acute ziekte.
Ondertussen zijn we meer dan 15 jaar verder.
Met alle middelen werd la loi dairain bekampt.
Dr Hammer werd achtervolgd door de geheime politie omdat hij overtuigd was dat de schuldige aan de dood vanzijn zoonniemand minder was dan iemand uit een adellijke familie. ( ik zal zijn naam niet noemen, want misschien is dat ook strafbaar.)
Hij werd ook medisch achtervolgd op alle niveaus en als dokter geschrapt.
Hij zou uiteindelijk in 2004 aangehouden worden in Spanje omdat hij verder publiceerde?
Ondanks meer dan 15000 dossiers, vaak met CT-scanners van de hersenen en tal van successen bij de behandeling werd dit niet aanvaard door de academische wereld.
Werd het wel degelijk onderzocht of zit er toch geen grond van waarheid in zijn beweringen?
Persoonlijk zal ik dan ook geen openbaar standpunt innemen maar onthoud dit alvast.
Heel waarschijnlijk zullen er voor het ontstaan van kanker meerdere factoren een rol spelen. Wij trekken vb. de aandacht op de exogene vectoren die zeker ook een rol spelen.
Vroeg of laat zal de wetenschap toch de waarheid achterhalen, maar wees toch voorzichtig.
Blijven kankeren over iets onomkeerbaar, kan uw gezondheid ernstig schade toe brengen.
Breng dus vrede in uw hart en uw geest en uw lichaam zal ook rust vinden.
Onlangs zag ik een patiënt terug, die ik in 1989 voor het eerst behandelde wegens hepatitis B.
Zijn echtgenote vertelde me nog zeer precies wat er ten gebeurde.
Zie hier haar verhaal, 17 jaar later.
In April 1989 werd bij haar echtgenoot hepatitis B vastgesteld.
Ze waren reeds meer dan drie maanden in behandeling in het AZ. te Leuven..
Buiten Aicamin en rust werd er niets gedaan dan afwachten.
Na drie maanden geduldig afwachten, werd de toestand steeds ernstiger.
Men zou voor minder op zoek gaan, en dan ..
Via, via kwamen ze bij mij terecht in Augustus van hetzelfde jaar.
De man was vermagerd, had een asgrauwe gelaat kleur, en was zeer moe, rusten hielp niet.
De bloedanalyses wezen op een steeds ernstigere toestand.
Kijk eens naar de cijfers.
De vrouw vertelt.
Met steeds meer verwondering en ongeloof keken wij naar U, de dokter.
Normaal is het eerste wat men vraagt aan de patiënt: kleed U helemaal uit, op uw slip en kousen na. Bij U moest hij niets uitdoen en U raakte hem zelfs niet aan.
Gewoon rechtstaan, zei U.
Dan begon een vreemd schouwspel. Met een antenne ging U op en neer voor zijn lichaam en na enige tijd zei u ik weet wat er gaande is.(Kijk naar de tekening).
Met nog meer vraagtekens moest mijn man voor U gaan zitten, met zijn handen op zijn knieën.
Dan begon U met diezelfde antenne op en neer te gaan boven zijn rechterhand en tellen maar.
U schreef steeds meer cijfertjes op. We begrepen en niets van.
Toen Zij U, de lever is inderdaad zeer zwaar aangetast maar uw immuun stelsel is ook helemaal vernietigd, waardoor ge zo moe bent.
Dan begon U medicamenten te testen.
Steeds weer moest mijn man een remedie in de linkerhand nemen terwijl U op de rechterhand naging of die paste.
Ten laatste moest mijn man gaan liggen en plofte U een injectie in zijn buik in de lever steek en U plaatste enkele magneten.
Ons huis moest dringend gebiosaneerd worden, wat U toen zelf kwam doen en mijn echtgenoot kreeg homeopathische medicatie.
Een maand later was zijn bloed genormaliseerd, de lever genezen en hij ging terug werken.
Tot daar het verhaal van deze mevrouw.
Zoals steeds zei men in Leuven dat het toeval was, spontane genezingen hadden ze ook nog meegemaakt en inderdaad het bestaat, maar nu juist op het moment dat ik de patiënt behandeld heb? Mooie toeval.
Het is toch simpel voor een wetenschapper, al wat hij zelf niet kan oplossen is toeval, daarmee is zijn geweten gesust?
In die tijd waren we zelf nog aan het onderzoeken of al hetgeen we bij Walter Kunnen hadden geleerd wel juist was.
In tegenstelling van de wetenschappers die alles weten zonder het te onderzoeken, gingen we dus af en toe zelf een woning biosaneren, om op de hoogte te blijven en eigenhandig te kunnen nagaan of alles wel wetenschappelijk klopte.
We zijn de volgende jaren wel enkele keren moeten terug gaan om de biosanering aan te passen.
Zo v.b. in 2002, toen had hij opnieuw leverproblemen en was zeer moe.
Tot onze ontsteltenis constateerden we dat er minstens een paar nieuwe watervoerende breuklijnen aanwezig waren en ook opnieuw die gevaarlijke 7,6 west.
En wat bleek? Ze hadden een paar maanden voordien en haag uitgeroeid precies waar de plaatjes lagen. Ze hadden ze opnieuw zelf in de grond gestoken en dachten dat het zo ook wel zo gaan, alsof dat geen mm.. probleem is.
Na het herplaatsen van de biodyn brikjes herstelde hij even vlug.
Het zoveelste bewijs hoe belangrijk een goede biosanering kan zijn voor uw gezondheid.
Nu was het wel een paar jaar geleden, toen ze op controle kwamen
Onze patiënt voelde zich opnieuw moe en er waren slaap problemen.
Deze keer was het geen nieuwe watervoerende breuklijn maar de 7,6 west die zich lichtjes had verplaatst, het geen de laatste tijd meer schijnt te gebeuren.
Het aardmagnetisme lijkt zich dus toch te verplaatsen.
Bloedanalyse.
sgotsgptygtalk phoshosaghbsagausal surfHepA.Hep C.
Heel wat mensen, ook zij die het gebruik van de Lecherantenne aanleren, hebben het soms moeilijk om het onderscheid te maken tussen de drager en het gedragen.
De dragende golf kan U vergelijken met een autostrade, een vrije autobaan laat een goede doorstroming toe, dat is de energiebaan.
De gedragen golf kan U dan vergelijken met de belasting op de baan, het verkeer, het stremt de doorstromingen verzwakt de energie.
Een voorbeeld zal het beter aantonen.
Het is van uitzonderlijk belang om dat te begrijpen en ernstig werk te kunnen verrichten.
Nemen we het voorbeeld van dat meisje dat 25 kg vermagerd is op twee jaar tijd wegens chronische diarree, meermaals daags.
Aan de Universiteit hebben ze niets gevonden, ook de testen op voedsel allergie waren dus negatief.
Met de Lecherantenne waren de testen op gluten nochtanswel positief.
Onderzoek met de Lecherantenne, bekijk de tekening.
De 7,6 west doorkruist het lichaam van beneden naar boven, dat is een drager en moet normaal zorgen voor de nodige toevoer van nachtelijke energie. Magnetisch moet dus links en rechts gelijkwaardig en neutraal zijn. Hier is de 7,6 west ontoereikend, energetisch verarmd en belastend voor de darmen.
De 8,2 zuid west is ook en drager en kruist hier ook het abdomen, hij is ook schadelijk.
Een watervoerende breuklijn kruist dwars door de darmen, dat is ook een drager die schadelijk kan zijn, hier is het wel zo.
Indien die dragers, hetgeen hier gebeurd, drager zijn van specifieke frequenties, die ook nog pathogeen zijn omdat ze sterk links gepoold zijn of helemaal afgezwakt, zullen die de organenaanvallen die dezelfde frequentie hebben.
In dit geval zal dat de darm zijn.
Bekijken we nu even de waarden die ik opgemeten heb op het lichaam van de patiënte en die moeten overeen stemmen met hetgeen vermoedt werd bij het onderzoek van de stoorsporen.
Opmeting.
Links rechts %
3,75immuun60601/4e van normale waarde
32darm6060¼
3,25 mucosa1912normaal
3,35 ovaria1912normaal
4,15 zenuwen1912normaal
4,2maag1912normaal
En zo kunnen we verder gaan, alles was verder normaal.
U ziet nu duidelijk een aantal dingen.
Het zijn niet de zenuwen, de psychiater is niet nodig.
De maag blijft gespaard, omdat de frequentie anders is en niet pathogeen gedragen werd door de dragers.
Ook de ovaria zijn om dezelfde reden niet aangetast.
Zelfs de slijmvliezen werden hier gespaard, wat uitzonderlijk is.
Ze elimineren nog altijd het gluten aan 100 %, zodat de allergie testen in het bloed nog negatief waren, waardoor de Universiteit VERKEERDELIJK besloot dat er geen voedsel allergie was en de patiënte zoals gewoonlijk wou doorsturen naar de psycholoog en de psychiater. Het is (nog) geen allergie, weel een intolerantie, precies omdat de mucosanog niet is aangetast.
U kunt zich niet inbeelden hoe deze mensen opgelucht reageren wanneer men kanbevestigen dat ze inderdaad psychisch in orde zijn en de Universiteit verkeerd is.
Besluit.
Bij een voedsel allergie of intolerantie moet men altijd het allergeen elimineren uit de voeding, hier gluten.
Zolang dit niet gebeurd zal niets definitief helpen.
Of zoals W. Kunnen zegt: dweilen met de kraan open helpt niet.
Biosaneren.
Alleen biosaneren zal hier misschien tijdelijk een beetje helpen, maar niet definitief.
De biosanering kan heel nuttig zijn om meerdere redenen.
De immuniteit zal sneller stijgen en men zal niet zo gemakkelijk chronisch ziek worden.
De andere inwoners van de woning zijn ook beschermd, wat nuttig kan zijn.
Het is nu al de tweede maal op korte tijd dat ik er mee geconfronteerd word.
Telkens weer betreft het patiënten die door de Universiteit grondig werden onderzocht.
Telkens werden ook de allergie testen gedaan op gluten en telkens was het antwoord: negatief,geen allergie op gluten.
Telkens weer gaf het onderzoek met de lecherantenne: positief op gluten.
Van waar dat verschil?
Persoonlijk denk ik dat men een onderscheid moet maken tussen:
gluten allergie en gluten intolerantie.
Misschien, en in sommige gevallen denk ik dat het zo is, betekent gluten intolerantie de eerste stap naar mogelijke gluten allergie.
Wat gebeurt er in ons lichaam?
Wanneer men een lichaamvreemde stofinneemt en ons organisme wil dat niet, noemt men dat een allergeen en gebeurt er een afstoting verschijnsel.
De slijmvliezen van mond tot darmen reageren door een verhoogde afscheiding van de mucosa.
De overproductie van mucus en o.a. water zorgen ervoor dat de vreemde stoffen weinig of niet kunnen binnen dringen in de wandvan de darmen en dus niet opgenomen worden in het bloed.
Er volgt integendeel kort na de maaltijd een evacuatie: post prandiale diarree.
Dat is wat er meestal gebeurd en dat noemt men:GLUTEN INTOLERANTIE.
Een van de patiënten was daardoor 10 kg vermagerd, de andere een nogal zwaar meisje was er 25 kg door vermagerd en was dus nu slank maar telkens weer die diarree dat was er te veel aan.
Bij een aantal van gelijkaardige gevallen, na min of meer langere tijd, slaagthet gluten of het allergeen er in de barrière van het slijmvlies te doorbreken en begint de immuniteit reactieop gang te komen.
In die gevallen zal na verloop van tijd de bloedanalyse duidelijk de ALLERGIE aan tonen.
Helaas, begrijpt men dat nog altijd niet in de klassieke geneeskunde en is het besluit snel genomen.
Mr. of Mv. het is stress en U zou beter eens naar de psycholoog of de psychiater gaan.
Volledig verkeerd dus.
Bij twijfel moet men eerst enige tijd het gluten vrij dieet volgen en dan pas kan men definitief een besluit nemen.
En zelfs dan kan het nog altijd iets anders zijn dan stress, opnieuw ongekend aan de Universiteit.
De exogene pathogene stralen.Maar daar weet U ondertussen alles van.
Het probleem van gluten intolerantie is onvoldoende gekend en wordt verzwegen door de media.
Men denkt, ten onrechte, dat alleen mensen met de ziekte coeliakie er last mee hebben.
Waar zit het probleem?
De laatste jaren merken we een toenemend aantal gevallen van overgevoeligheid op aan gluten.
Wat is gluten?
Gluten is een amorf eiwit dat in combinatie met zetmeel, aangetroffen wordt in sommige granen waarvan de belangrijkste, voor ons in het westen, tarwe, rogge en gerst zijn..
Door genetische manipulatie zou er een tarwe soort ontstaan zijn, die nu tot 80 % bestaat uit en eiwit, genaamd gluten, vroeger zou dat percentage veelminder geweest zijn.
De bedoeling zou zijn dat muizen en ratten het niet meer lusten of er aan dood gaan.
Voor de mens speelt dat blijkbaar geen rol?
Het grootste deel, ook ongeveer 80 %, van gluten zou gliadine zijn ook een eiwit natuurlijk.
Gliadine heeft de eigenschap van alles samen te houden door een soort agglutinatie, hetgeen interessant is om het deeg samen te houden.
Het gluten vormt dus een soort skelet die de vulling draagt.
Het nadeel is wel dat heel wat mensen door het te hoge gehalte aan gluten er slecht op reageren.
De slijmvliezen worden er door aangetast.
Dat uit zich onder tweemogelijke vormen.
De slijmvliezen van maag en darmen.
Vooral de dunne darm reageert daar geprikkeld op.
De reactie komt onmiddellijk op gang met als gevolg: diarree telkens na de maaltijd.
Dat fenomeen is al langer gekend, zeker in geval van coeliakie, maar andere mensen kunnen er ook gevoelig aan zijn.
Ik heb zo een jonge man gekend die gedurende vele jaren chronische diarree had.
Ondanks alle onderzoeken ook in de kliniek, werd de oorzaak niet ontdekt.
Het was moeilijk leven en hij was 10 kg vermagerd.
Toen hij strikt gluten vrij begon te eten, was hij op korte tijd helemaal genezen en had hij opnieuw zijn ideaal gewicht.
De slijmvliezen van de bovenste luchtwegen.
Dit is een nieuw fenomeen dat haast niet gekend is.
Ik heb het ook persoonlijk ondervonden.
De laatste jaren had ik constant wat keelpijn, veel taaie, plakkende slijmen in de mond en de keel. Hoesten hielp helemaal niet en medicatie ook niet.
Tot W. Kunnen me zei dat ik waarschijnlijk gluten intolerant was.
Mijn hele leven al at ik graag boterhammen en nu zelfs bruin brood, (het arme mensen eten van vroeger.)Ik dacht er niet aan dat het meel vannu niet meer te vergelijken was met dat van mijn jeugd jaren.
Ik nam dus gluten vrij brood en op minder dan drie dagen was mijn keel genezen, geen slijmen meer, gedaan met hoesten.
Sindsdien heb ik al bij enkele mensen hetzelfde probleem ontdekt.
Op internet vindt U meer over een gluten vrij dieet.
Niet iedereen is echt allergisch aan gluten, veel mensen hebben er wel een min of meer grotere intolerantie aan.
Voor sommigen, waaronder ik zelf, volstaat het van gedeeltelijk gluten vrij te eten voor anderen zal dat100 % zijn.
U moet het zelf uitproberen.
U zult trouwens kunnen merken dat de voeding industrie stilaan het probleem wel kent.
Geleidelijk aan wordt op sommige voedingsproducten aan gestipt:gluten vrij.
Onder de titel,meer zuigelingen met luchtwegeninfecties wordt er in het dagblad geschreven dat er in de ziekenhuizen 15 % meer opnamen zijn van zuigelingen met het respiratoir SyncitiaalVirus ( RSV).Niemand schijnt te weten wat daarvan de oorzaak is.
Vooral babys tussen 0 en één jaar zijn er het slachtoffer van.
Men suggereert dat de warme herfst er misschien iets mee te maken heeft, alsof het niet vooral in de winterperiode is,(lees koude periode)dat luchtwegen infecties van virale oorsprong het meest voorkomen. Waar zit hier de logica?
Zou het niet eerder komen door het te vroegtijdig en te groot aantal, elkaar te snel opvolgende, vaccinaties? Persoonlijk denk ik het wel.
De babys zijn niet klaar om zoveel vreemde stoffen op een adequate wijze te verwerken.
Hun immuun stelsel is er niet klaar voor en verzwakt door die vaccinaties.
Precies het omgekeerde van wat er wordt bedoeld.
Andere virussen profiteren er van om de baby aan te vallen.
De vaccinatieszijn zo talrijk geworden, en er komen er steeds bij.
Ge moet van goeden huize zijn om daar aan te weerstaan.
Iets zwakkere kinderen zijn er niet tegen bestanden worden ziek.
Denk eens goed na.
Hoeveel babys tussen de 0 en één jaar zouden er een of meerdere ziekten kunnen krijgen waarvoor ze gevaccineerd worden op zo een korte tijd?
Af en toe één ziekte misschien maar niet al die andere.
De vaccinaties gebeuren mijns inziens te snel, te talrijken te vroeg.
Ik heb er voor gezorgd dat bij mijn kleinkinderen het aantal vaccinaties tot een minimum beperkt werd en op latere leeftijd.
Ze zijn er wel bij gevaren.
Ge moet er eens op letten.
Hoeveel babys die tot dan toe gezond waren, beginnen na de eerste vaccinaties, deeerste tekens van ziekte te vertonen?
Meestal gaat het om NKO problemen, soms om een beginnende allergie.
De puffers voor de ademhaling doen dan hun intrede.
Cortisone om alles stil te leggen.Goede behandeling?
Ik stel me heel wat vragen hier omtrent.
Dat zijn precies de symptomen die men aantreft bij RSV. Toeval?
Op latere leeftijd ontstaan dan allerlei andere ziekten, wie weet veroorzaakt door een verkeerd antwoord van het immuun stelsel dat te veelzijdig en te vroeg overstelpt werd door vreemde allergenen tijdens de vaccinatie?
De klassiekers zullen U wel vertellen dat daar geen bewijzen voor bestaan, maar ik zou ze niet geloven. Voorzichtigheid heeft nog altijd zijn voordelen.
Dat is een onderwerp dat voor heel wat mensen interessant kan zijn.
In alle biowinkels en de meeste apotheken vindt men tegenwoordig tal van planten extracten.
Soms één enkele plant, soms meerdere synergisch werkende planten samen in een verpakking.
De presentatie is ook niet mis.
Verschillende vormen van samen geperst poeder, sterke tincturen en dies meer.
Als leek is men meestal aangewezen op de verkoper, die raad moet geven.
In de opleiding van apothekers is er wel enige aandacht aan planten.
Voor geneeskunde studenten is dat slechts heel miniem en tegen dat men afgestudeerd is helemaal vergeten.
Persoonlijk heb ik dan ook jaren geleden een cursus gevolgd, gespreid over een drietal jaren, gewijd aan de fytotherapie.
Gedurende enkele jaren heb ik dat dan ook, soms met succes, toe gepast.
Vooral voor maag, lever en andere spijsvertering problemen was dit interessant, ook voor gynaecologische en urinaire problemen.
Daar had ik het meeste succes mee.
Het is dan ook niet te verwonderen dat dergelijke behandeling formules vaak voorgesteld worden aan de toonbank en heel wat succes kennen.
Toch zou ik aanraden tot enige voorzichtigheid.
In een medisch blad signaleert men mogelijke lever intoxicatie door gebruik van zilverkaars.
Er staat wel niet bij over welke patiënten groepen het gaat, ook niet hoeveel en hoe lang de patiënten dit product innamen.
Zilverkaars ook genaamd Cimicifugae racemosae en in de homeopathie ook Actea racemosa
Dit is een product dat vaak gebruikt wordt in de homeopathie.
1. Een eerste belangrijke opmerking.
De indicaties van de planten de fytotherapie komen niet altijd overeen met de indicaties van de homeopathie, al spreekt men over dezelfde plant.
2. Waarom ik enig voorbehoud maak.
Het is nooit goed langdurig een zelfde planten extract te nemen.
De dosis die men gebruikt ligt daarvoor veel te hoog.
Bij droog poeder extract gaat het vaak over 500mg tot 1,5 g per dag.
De tincturen en moedertincturen zijn ook vaak moeilijk verteerbaar, niet alleen door de hoge concentratie van het product maar ook door de 40 % alcohol waar het in bewaard wordt.
Vaak krijgt men er maag of darmkrampen van.
En de the?
The kan nuttig zijn vooral in seizoen gebonden kuren maar gebruik nooit te sterke the en nooit langer dan enkele weken dezelfde.
Persoonlijk gebruik ik nu de planten extracten liefst in verdunde vorm.
Men kan ze gebruiken in d1 dus 10x verdund vaak ook in niet alcoholische oplossing.
De maceraten in d1 gemmo therapie zijn zeer vaak geïndiceerd bij kinderen, voor sommige gevoelige darmen kan er diarree op treden en zijn ze te vermijden.
D3 diluties.
Daar gaat mijn voorkeur naar op gebied van planten extracten.
Ze zijn niet meer toxisch, hebben een groter energetische waarde, bevatten slechts 20 % alcohol in plaats van 40 % en kunnen gemengd worden.
De energetische werking ervan bevindt zich ergens tussen de homeopathie en de fyo therapie.
Ook hier geld het princiep dat men na enkelen weken stopt en opnieuw test.
Het spreekt vanzelf dat hier hoofdzakelijk alle planten eerst getest worden met de Lecherantenne.
Ook hier geld de regel dat de werkingvan de plant in D3 dilutie niet altijd overeenstemt met de werking van dezelfde plant in hogerehomeopathische dilutie.
Men kan ook nogplanten toedienen onder vorm van homeopathische vorm.
De unitaire vorm betekent dat men slechts een enkele plant in hogere dilutie toedient.
In Frankrijk en in Duitsland bestaan echter ook de complexen.
Meerdere homeopathische productenworden gemengd en daar zijn niet alleen planten bij, en de diluties gaan meestalin Duitsland van minimum D3 tot D12 en in Frankrijk zijn dat Ch 3 of Ch 6 tot Ch 8 tot 12 .Hoger gaan doet men meestal met één enkel product, plant of iets anders.
Dat is dan opnieuw voer voor de Unicisten, die zijn niet zon voorstander voor vermenging.
