Mijn schat is hier bijna niet weg te slaan, net als een vrouw die naar de solden gaat kijken, en maar overal blijven plakken he.
Ik heb even gesolliciteerd bij de Nasa maar ze konden mij niet gebruiken haahah
Lag het aan mijn leeftijd ik zou het begod niet weten
Nog enkele van die enorme raketmotoren
En nu zijn wij weg, ik voel bijna mijn voeten niet meer, maar moe en voldaan keren wij terug richting hotel
Bedankt Ann
Bedankt Opatje
Bedankt Nobless
Bedankt Pietje
Bedankt Mathilda.
Een interessant adres?
12-09-2006
Ripley's Believe It or Not !
Ripley is eigenlijk de naam van de man die dit museum oprichte, zijn volle naam was Ripley Robert Leroy en werd geboren op 25 dec 1890 in Santa Rosa, California. Robert Ripley's leven was één ongelooflijk avontuur, hij was altijd op zoek naar ongelooflijke dingen. Hij was ook een wereldreiziger, en bezocht zo'n 200 landen. Ripley was een artiest, een reporter, een ontdekker, en één verzammelaar. Ripley heeft zo'n 54 musea in 10 landen. Wat staat er in deze musea: je kan er veel dingen bezichtigen die in het Guinness-boek of records staan. Ripley's is dus een atractie compagnie.
Is die stoel nu zo groot of ben ik nu zo klein, alle gekheid-op-een-stokje. Ik ben nu wel niet van de grootste,maar die stoel tja die is wel veel groter dan ik. En mijn echtgenoot op de foto hierboven, zal nog veel boterhammetjes moeten eten, om nu nog zo groot te worden.
Nee hoor, het ligt niet aan jullie ogen, het huis staat echt zo scheef. Het is eigenlijk een museum van Ripley's Believe It or Not!. Het is net een rariteitenkabinet, en als je je graag eens terug kind wil voelen, go for it. Lachen en schrikken is daar de boodschap,wij hebben er ons goed geamuseerd.
De grijze Chevy zijn wij gaan omruilen voor een knalgele. Benieuwd of deze beter is. Wij zijn in ieder geval blij met een ander kleurtje, is iets wat anders he. Moet wel zeggen dat die Chevy's goede airco's hebben wat daar wel nodig is. En weten jullie hoeveel de bezine daar maar kost in bef uitgerekend, 22,50 bef de liter. Da's wat anders dan hier he. In de VS hebben ze maar twee taksen en dat is 6% op levensmiddelen en 7% op al de rest.
Postmark Christmas, Florida werd geopend in 1892, Florida mag dan wel geen sneeuw zien, maar het kleine historische postkantoortje is er in de wijde omgeving goed gekend. Rond de kerstperiode is er een activiteit van jewelste, mensen komen van kilometers uit de omgeving om hier hun kerstkaartjes op de post te doen. De reden is, de kaartjes worden altijd afgestempeld met Christmas Florida. Kaartjes en brieven worden het ganse jaar door afgestempeld met de dag van afgifte, maar ook met Christmas Florida op
Na het bezoek aan het fort, de omgeving en het Visitor Center wilden wij naar Orlando terugrijden met een tussenstop aan het postkantoortje in Christmas. Buiten de Chevy gerekend " Chevrolet ". Hij wilde niet meer starten, de mensen van het Visiter Center hebben dan alles voor ons gedaan om Alamo op te trommelen,en ze wilden er niks voor hebben. Wij zijn er hen dan ook dankbaar voor. Het was een zwakke battery, en de mecanicien van Alama zei, dat wij de wagen beter konden omruilen, anders zou deze nog voor problemen zorgen. Op naar het postkantoortje, om er onze kaartjes op de post te doen.
Fort Christmas werd gebouwd onder de orders van generaal Jesup. Op Christmas Day December 25, 1837 arriveerden een troepenmacht van zo'n 2000 US Army-soldaten en Alabama vrijwilligers in deze omgeving, vandaar de naam Fort Christmas. Fort Christmas was toen nog gelegen aan de St Johns rivier. Het fort is heropgebouwd enkele km verder.
De Verenigde Staten zat midden in een oorlog met de indianen. De strijt om Okeechobee vond ook plaats op kerstdag. Een compagnie van 80 soldaten bleef achter in Fort Christmas, terwijl de strijd zich meer zuidwaarts voerde. Alsook de St Johns rivier werd afgesneden, bijgevolg konden er geen schepen meer aanmeren, om goederen van levensbelang naar deze plaats te krijgen. Om deze reden werd Fort Christmas verlaten in maart 1838. De oorlog eindigde in 1842.
Fort Christmas was volledig vervallen, en in 1976 is men met het project, Orange County Park and Recreation begonnen met de heropbouw van Fort Christmas,maar zoals ik al zei, enkele km verder. Fort Christmas was volledig klaar " exactly " 140 jaar later in dec 1977.
Fort Christmas is nu een museum, het bestaat uit een omheining, waar zo'n 5 blokhutten in staan, met verzamelingen van kledij, wapens, werktuigen, en gebruiksvoorwerpen. Er is ook een Visitor Center, waar wij altijd goede herinneringen zullen aan bewaren.
Mijn echtgenoot staat hier te glunderen,bij het naambord Christmas. Ten eerste is hij ook geboren op kerstdag, en ten tweede doe de mas weg, en je hebt zijn naam. Leuk he.
Op een van mijn vorige reizen in deze regio, had ik gehoord dat er een stadje bestond met de naam Christmas, en dat daar ook jaar in jaar uit een versierde kerstboom en kerststal staat. En nu wij er toch waren wilden wij dat eens met onze eigen ogen zien. En ja hoor het eerste wat men ziet als je Christmas binnen komt, is die grote kerstboom; en kerststal.Maar er zit ook een stuk geschiedenis achter Christmas stad.
Onze reis naar Florida van 30 augustus tot 19 september 2006.
Die begon op de luchthaven van zaventem, onze vlucht met united airlines vertrok om 11u25 met een tussenlanding in Washington/Dulles om 14u46 lokale tijd. In Washington is het 6 uur vroeger dan in Belgie . Van Washington/Dulles om 16u50 naar Orlando International met aankomst om 19u05. Maar wij hebben in Washington 2 uur in het vliegtuig moeten wachten, omdat er hevige onweders waren in de streek, en de verkeerstoren het niet veilig vondt om op te stijgen. Toen wij uiteidelijk konden opstijgen kregen we na zo'n uurtje vlucht een blikseminslag op het vliegtuig, ik dacht bij mezelf, dit begint goed. In Orlando aangekomen, zijn wij onze huirwagen gaan ophalen, een grijze Chevrolet. Op naar ons hotel, en geloof het of niet, in de gietende regen . Ons hotel lag zo'n 25 min van de luchthaven, wij hebben er zo'n 1u30 over gedaan. Wij vonden het niet door de felle regen en de enorme parking voor het hotel. Het hotel heeft 730 kamers en ik had mij hoogbouw verwacht, noppes laagbouw mooi verdeeld in drie blokken. Eindelijk op onze kamer om 00u15, knap vermoeiend, maar tevreden. De dag erop hebben wij het rustig aan gedaan, lekker uitslapen en de omgeving verkend. In de verste verte geen regen te bespeuren en temperaturen de ganse reis van zo'n 37 graden. Een greep van wat wij daar zoal bezocht hebben. Het stadje christmas, een schuin huis, believe it or not, Universal studios, Kennedy Space Center, Discovery cove, Clearwater en st.Petersburg in de golf van Mexico, Sea World, Epcot, en een Old Town in Kissimmee. Veel kijk en leesplezier. .
Montréal is de laatste stad van deze reis. Montréal is de grootste stad in Quebec, en de tweede grootste in Canada. Het antal inwoners is 3.359.000. Aaangezien het deze dag slecht weer was hebben wij juist de Biodoom van Montréal gezien, daar waar de Olympische spelen plaatsvonden in 1976. Deze foto zie je in de rechtse strook. Deze reis zit erop, nu kunnen wij dromen voor de volgende reis.
Ik heb altijd veel interesse gehad voor de indiaanse cultuur. Zo heb ik in 1992 bij de Navajo's gelogeerd, een zeer integer en vriendelijk volk. In 1994 heb ik een missiepost van de Chayenne indianen bezocht. In chayenne zelf heb ik pow-wow's gezien, dit zijn samenkomsten van indianen ,van veel verschillende stammen, en waar men wedstrijden houdt voor de mooiste dansen muziek en kledij, dit meemaken is adembenemend mooi. Een weetje; in de stad Chayenne is er jaarlijks de laatste week van juli een feest, men noemt het The old frontier days, dit is een zeven dagen lang duurend feest, met alle dagen een parade van indianen te paard en volledig in de originele kleding, alsook cowboys en cowgirls en nog zoveel meer. De parade is zeker 2 km lang zoiets blijft je altijd bij.
Het monent dat wij in Canada waren was er in het museum een exeptionele tentoonstelling over het vergane Pompeii. Tijdens de regering van Keizer Titus, werd de stad bij een uitbarsting van de Vesuvius bedolven onder een zes meter dikke laag van puimsteen-korreltjes( lapilli ) en as . Rond 1750 ontdekten onderzoekers onder een laag modder en as de resten van mensen en twee romeinse steden. Veel mensen waren bedolven door vulkanisch as dat ( vermengd met regen ) als vloeibaar cement naar beneden kwam vallen. Hierdoor zijn vele resten gevonden van vroegere inwoners die zo goed bewaard zijn, dat we zelfs de kleding, kapsels en gelaatsuitdrukkingen konden onderscheiden.
Sinds een jaar of tien is de Canadese regering druk bezig zich te verontschuldigen voor het beleid van de voorgaande honderd jaar tegen de inheemse bevolking van hun land. En het blijft gelukkig niet bij excuses, er wordt ook actief gewerkt aan het verbeteren van de leefomstandigheden van de Canadese indianen. De autochtonen zelf proberen gebruik te maken van de vernieuwde intresse, om hun lot te verbeteren.
Het museum van Canada stelt pareltjes tentoon, inzake kleding en gebruiksvoorwerpen van de Indiaanse cultuur. In Canada staan zo'n 783.000 personen als indiaan geregistreerd, waaronder de Cherokee, de Mohawk, de Cree, de Blackfoot, de Ojibwe , en de Iroquois waar ook de Huronen deel van uitmaken. Dit zijn maar een paar van de 52 indianenstammen die in Canada leven. Deze zijn versprijd over zo'n 2400 reservaten. Wist je dat het woord dolfijntje in de Cherokee taal doliwitsinittsi is, bijna alle indianen spreken een fonetische taal, geen geschreven taal.
Het Canadees historisch museum van culture, verschaft je een schat aan informatie over het verleden en heden van Canada. Het is ook het meest bezochte museum van Canada. In de jaren 80 werd het fel bekritiseerd, omdat de kosten voor de bouw ervan torenhoog waren. Maar het resultaat mag er wezen,het is een top museum. Wij hebben er vijf uur vertoeft, en hebben niet alles gezien, je moet er echt een volle dag voor vrijmaken. Het museum is ontworpen door architect Douglas Cardinal.
