bidprentjes van fam Driessen Smeermaas (geb Stein)
In de Steiner bidprentjescollectie bewaren ze de bidprentjes die hier onder afgebeeld staan. Hieruit blijkt dat Pater Arnold niet de enige is die het religieuze pad opgingen. Een tante Apolline ging hem daarin voor.
Toen onze missionarissen naar hun missiegebied trokken deden zij in verschillende parochies een verzoek om te mogen collecteren.
Alhoewel de familie Driessen- Cleuskens zich in Smeermaas vestigden rond 1902, is Stein (Nl) de bakermat van de familie Driessen. In 1932 kwam pater Driessen op vakantie bij zijn moeder in Smeermaas. Tijdens zijn verblijf hier ging hij in verschillende parochies vragen om er te mogen collecteren voor zijn missie. Hij deed dat ook in zijn geboortedorp Stein, doch kreeg daar nul op rekest. In het nabijgelegen Meers, waar een oom van de pater koster was, had zijn bede wel succes en werd er gecollecteerd voor zijn missie. Pater Driessen was eerst leraar naderhand directeur van de normaalschool, waar inlanders opgeleid werden tot onderwijzer en kon financieële ondersteuning best gebruiken.
De missienaaikrans van Smeermaas waarvan zijn moeder lid was en onder leiding stond van juffrouw Bauduin hadden alle misgewaden en altaarbeelden aan de missionaris geschonken, en de terugreis van de Pater gefinancierd.
Toen pater Arnold in 1937 overleed verscheen er een artikel in een regionale krant waarin de pater geclaimd werd als Steindenaar. J. Driessen broer van de missionaris die dit artikel in handen kreeg deed dan ook een ingezonden brief met de wens op rectificatie voor wat betreft de woonplaats van de overleden Pater .
Door te zoeken op internet kwam ik bij Schoofs famelythree de volgende foto's tegen die een aanvulling zijn op de geschiedenis van de twee missionarissen en enkele van de Fanfare van Smeermaas.Het zijn foto's uit de verzameling van Harry Bastiaans, verzameld voor het 100 jarig bestaan van de Kon. Brasbband (voorheen Fanfare) de Grensbewoners van Smeemaas. De foto op de brug hoort bij de eerste H. Mis van Pater Driessen.
Frans Bausmans als vlaggendrager (Dit is niet het vaandel van de fanfare) Deze foto is gemaakt op de Koer van de fam. Pelssers in de huidige Brugstraat. De koer van de familie was pal tegen de oude kerk. Dezelfde vlag als die door Frans Bausmans gedragen werd Opstappen naar het plentje gelegen op de kruising Brugstraat - Oude Heirbaan waar het H.Hart beeld werd ingehuldigd door de HH, Mgr's Kerkhofs en Bauduin op 17 april 1933. Volgens een artikel in het Algemeen belang van Limburg (nu HBvL) zou dit feest opgeluisterd zijn door de fanfare St Jozef van Maastricht. Toch wordt hier het vaandel van de fanfare van Smeermaas meegedragen worden.
Ook dit zal de katholieke fanfare van Smeermaas zijn. Het vaandel draagt dezelfde afbeelding als dat wat nu nog in het oude vaandel zichtbaar is
Gebeurtenissen in Smeermaas tijdens de recessie rond 1930.
(foto Kardinaal Jozef Cardijn)
Terwijl de Missionarissen in Afrika en de Filippijnen hun godsdienstig werk doen gaat in Smeermaas het leven gewoon door. De recessie is in volle gang en de politieke instabiliteit zorgt ervoor dat de regeringen zich snel opvolgen. 13 Ministers-President volgen elkaar met korte tussenpozen op, tijdens het Interbellum, tussen einde WO I en begin WO II. De kortste regeerperiode duurt 1 maand en de langste vijf jaar. Allen waren lid van de katholieke op de twee laatste na de Liberaal Janson en Socialist Spaak regeerden maar enkele maanden net voor de WO II uitbrak.
Smeermaas zou in 1932 naast de kajotters ook een groep kajotsters verenigen en speciaal in september van 1932 waren er bevriende verenigingen present tijdens de wijding van hun vlag.
Smeermaas ligt op de staatsgrens en een deel van Smeermaas ging in de 19e eeuw, samen met Caberg, over naar het Nederlandse Oud Vroenhoven. In het Zouwdal, op de kruising Zouwweg en Lanakerweg, staat nog steeds een kapel die eens tot de parochie Lanaken behoorde, ze is toegewijd aan 'Onze Lieve Vrouw van Smarten'. De kapel werd bij ernstige ziekten bezocht om er een noveen te houden ook wel ne beijweeg genaamd om aan O.L.V de genezing af te smeken. De niet katholieke fanfare de Grensbewoners mocht op last van de Bissschop niet meer deelnemen aan processies en begrafenissen.
Rond dezelfde periode als de wijding van de vlag van de Kajotsters in Smeermaas, was er een belangrijke samenkomst aan het kapelletje in het veld.
Op zondag 8 mei 1932 vond een massale bedevaart naar de kapel plaats, ter gelegenheid van de plaatsing van een nieuwe pietà. Zo'n 2000 Maastrichtse Maria-congregangers en bedevaarders uit de omgeving namen, onder leiding van E.H. Kengen pastoor van Caberg, deel aan de processie naar de kapel van de 'Moeder der Smarten'. De inzegening werd verricht door deken P. Wouters van Maastricht, de plaatsing door de toenmalige burgemeester mr. L.J.B. van Oppen, terwijl prof. dr. F. Feron de feestpredicatie hield. Het nieuwe beeld werd geplaatst omdat het vorige in 1931 was vernield.
Dinsdag 20 september 1932, schrijft het algemeen Belang (voorloper van HBvL) het volgend verslag over de wijding van de vlag van de V.K.B.J. Smeermaas.
Het mooie Smeermaas, waar doorheen de zilveren Maasstroom kronkelt, en de kalmere wateren van het kanaal, langs rijen schepen torsen; getuigenis gevend van de bloeiende handel en nijverheid, vierde zondag een heerlijk feest van frissche jeugd, namelijk de wijding van de vlag van de V.K.B.J.
Na de plechtige Communie-mis, had s morgens om 9 ½ uur een plechtige Hoogmis plaars waaronder de Z.E. Z.Gel. Heer president dr Féron, van Roermond, een prachtige kanselrede hield. Maar t eigelijke feest zou s middags eerst plaats grijpen.
Rond 2 uurbegon meer leven en beweging te komen. Overal doken de witte potsen der kajotsters op, en kwamen groepjes frissche meisjes opgedaagd. Ook wapperden de talrijke vlaggen en gaven meer kleur en levendigheid aan de straten. De groepen steeds talrijker wordend, drumden tegaar in het nederige kerkje op welks top de pauselijke kleuren waren geheeschen.
Het mooi geschilderd kerkje vulde zich langzamerhand, hoog en grootsch prijkt de beeltenis van Jezus H. Hart boven t Hoofdaltaar, badend in een zon van licht. Op beide zijaltaren staan eenige heerlijk geordende en geurige bloemtuilen, wijl langs de net geschilderde zijbeuken, vele heiligenbeelden in lieflijken eenvoud prijken.
Om 2 ½ uur begint het plechtig lof, door den Doorl. Hoogw. Heer Mgr dr. G. Bauduin, pauselijk protonotarius en Vicaris generaal van t Bisdom Roermond, lang voor den aanvang is de kerk dichtbezet en nog maar komen geloovige binnengestroomd.
Ruim de helft der lieflijke kerk is bezet met V.K.B.J. meisjes. Langs de zijaltaren staan de kleurige vlaggen gerangschikt der deelnemende meisjeskringen.
Heerlijk aandoenlijk ruischen de orgeltonen over de kristenschaar, begeleid door het zoete gezang der maagdenschaar.
Daarna beklimt de Z.E.H. Lathouwers, directeur der Normaalschool van Borgloon en alg. bestuurder der Vrouw. Kath. Burgerjeugd in Limburg, den kansel en houdt een weldoordachte, schitterende rede. Hij dankt de Hoogeerw. HH. Féron en Mgr. Dr. Bauduin, voor hun hooggewaardeerde tegenwoordigheid. Na allen te hebben aangezet steeds te gehoorzamen aan onzen Paus, wiens voorschriften ons worden overgebracht door de Bisschoppen, legt hij de betekenis uit der vlaggen der V.K.B.J., de banier,- kleurig, nietig stukje stof,- is de bezieling der daad. "De jeugd is de vormingstijd om t later leven te sterken. De kajotters zijn als t ware de kleine soldaten van t groote leger van Kristus. Zij trekken ten strijde tegen het opkomende Communisme. Zij zullen den sterken dam vormen, de oninneembare stellingen, tegen de listen en lagen des duivels. En steeds hoog in top, zal prijken het H. Kruis, waartegen onze jeugd is aangeleund en welke, gelijk een rijpende koorenaar steeds hooger opklimt tot bij Godes oneindigheid.
De Kajotsters zullen steeds Kristus voorbeeld volgen: zij zullen in hunnen omgeving liefde zaaien: de al-overwinnende kristelijke liefde".
Na deze heerlijke rede treedt een groep naar voren. De kleurige vlag van denkajotsters van Smeermaas wordt ingezegend . dan spreekt een kajotster met heldere stem de opdracht uit aan de machtige Hemelkoninginne. Dit gebod wordt door de geloovigen aandachtig gevolgd, op de hun overgereikte Gebedjes.
Dan weergalmen weer zoete-ruischende lofgezangen. Het Tantum Ergo wordt aangeheven, wijl aller hoofden buigen: Mgr. G. Bauduin geeft de zegening, waarna deze plechtigheid is afgeloopen.
Nu in groepjes gauw naar het lokaal, waar de knapzak wordt aangesproken, want nu komt nog de optocht.
Klokslag 4 uur trekt de muziekmaatschappij de flinke kajotstersschaar tegemoet en gaan de verschillende kringen naar de plaats waar de stoet gevormd wordt.
Eerst gaan de schoolkinderen, onder hoede hunner onderwijzers. Dan volgt de talrijke en flinke fanfare de Grensbewoners gevolgd van de Oudstrijders en andere verenigingen.
En dan komt de kranige en talrijk opgekomen V.K.J.B. jeugd. Wij bemerken verschillende bonden van Maastricht, de puike kring van Borgloon, van Li(u)mmen, en andere. Flink en kranig komen ze aangemarcheerd, onder het geklapper hunner open wapperende vaandels, en zingen uit volle borst het Kajotterslied. Vele toeschouwers nemen dezen optocht met gretige oogen waar, en waarlijk, als men die frissche, heerlijke Limburgsche vrouwenjeugd, zoo vol betrouwen, zoo vol geestdrift zien aanstappen, dan voelt men, dat onze katholieke meisjes, een heerlijke toekomst is weggelegd. En dat zij steeds zullen aanstappen achter hun vaandel, vol zelfvertrouwen en vol overtuiging. Daarvan heeft Smeermaas ons zondag het bewijs gegeven.
Rond 5 uur werd in de Gildenzaal nog een algemene vergadering belegd waar t woord gevoerd werd door beide voornoemde Hoogwaardigheden, en door Mej. M. Delwaide, van Rekem. Lang zal die schoone dag nog in t geheugen onzer Smeermaasche kajotsters blijven voort leven.
het Kajotterslied dat uit volle borst werd meegezongen in Smeermaas na de H.Mis:
Vooruit de handen uit de mouwen, Jij jonge mens kijk om je heen.
Help mee beweging uit te bouwen, want zoiets doe je niet alleen.
Vooruit we maken een nieuw begin, door vriendschap krijgt elk leven zin.
Ga door kajot(s)ters leef voluit, zoals Cardijn vooruit.
Veel onrecht doet de wereld lijden, geschreeuw om vrede en om brood.
Help mee om mensen te bevrijden, het leven wint het van de dood.
Vooruit we maken een nieuw begin, door vriendschap krijgt elk leven zin.
Ga door kajot(s)ters leef voluit, zoals Cardijn vooruit.
Wie wil aan deze wereld bouwen, moet Jezus weg ten einde gaan.
Je moet van mensen leren houden, zoals Cardijn heeft voorgedaan. Vooruit we maken een nieuw begin, door vriendschap krijgt elk leven zin.
Ga door kajot(s)ters leef voluit, zoals Cardijn vooruit.
Vooruit we maken een nieuw begin, door vriendschap krijgt elk leven zin.
Ga door kajot(s)ters leef voluit, zoals Cardijn vooruit.
E.H. Féron Vicaris Generaal in opvolging van Mgr Bauduin. Z.E.H. Mgr Bauduin
Fotos van de kinderen in het bootje op de Zuidwillemsvaart
Deze foto's geven een tijdsbeeld rond de jaren 20. Het brugwachtershuis en een beeld rond de brug van het grensdorp Smeermaas. Van hier uit konden de leerlingen de grote groep feestgangers op de brug gadeslaan. Deze brug werd in de tweede wereldoorlog opgeblazen door de genietroepen van het Belgisch leger en in de oorlog vervangen worden door een Baleybrug die er heeft gelegen tot in het jaar 1968 toen ze door de huidige vervangen werd.
De roots van Pater Arnold Driessen liggen in het Nederlands-Limburgse Stein. Vijf kinderen uit dit huwelijk worden geboren in Nederlands Limburg ( Arnold in Stein drie kinderen in Maastricht en een in Heer). In 1904 wordt voor het eerste kind Henricus (Harie) in Lanaken (Smeermaas) geboren en er zullen er nog zes volgen. Vanaf 1908 volgt Arnold middelbaar onderwijs in Schimmert bij de Montfortanen de familie woont dan al in Lanaken. Al de hier omschreven generaties leefden in de gemeente Stein. De oudste generaties noemden zich Dresen cq Dreessen pas bij Hendrikus gaat de naam over in Driessen.
8e generatie Joannes * +/- 1625 + 03-03-1717
7e gerneratie Albertus * +/- 1650 + 07-03-1714 oo Slummers Ida + 25-07-1721 6e generatie Petrud A. * +/- 1675 + 23-12-1742 oo 24-04-1714 Janssen Elisabeth + 12-01-1748
5e generatie: Albert * 10-08-1714 + 19-10-1788 °°28-04-1744 Anna Heinen * 15-03-1720 +17-11-1770
2e generatie: Arnoldus * Stein 21-01-1828 +17-07-1828 + 17-07-1910 , °° Stein 26-11-1856 Anna Goossens * Stein 15-03-1827 + 12-10-1890
1e generatieJohannes: * 29-10-1870 + 15-08-1923 °° Stein 23-05-1894, Anna Catharina Cleuskens * 08-08-1875 + 01-06-1960 beiden overleden in Smeermaas Lanaken
Arnold Driessen (missionarismontfortaan). * 21-07-1894 te Stein
De prachtige foto van de brug van Smeermaas verkreeg ik van Jan Driessen uit Smeermaas. Op de brug moesten ze even halt houden toen ze richting kerk gingen die 'onder de brug gelegen was'. Een bootje met een zuster van het klooster met veertien meisjes met zwart gemaakte snoetjes. He bootje had aan de mast een bord met het opschrift Afrika. Zoals in het verslag, in de krant, van deze feestelijke dag hield de stoet op de brug halt omwille van dit schouwspel.
Oudershuis van Pater Arnold Familiefoto tijdens de eerste H. Mis Verzameld op de brug op weg naar de kerk. De brug destijds met aanmeerplaats en haven
De kerk met zicht in Kerkstraat. Het huis aan de Maaseikersteenweg rond de jaren 20 foto onder het douanewachthuisje aan de brug.
Een plaatselijk verslaggever uit Smeermaas deed volgend verslag in het Algemeen Belang de voorloper van het huidige Belang van Limburg.
Zondag 16 juni 1922
Plechtige Eerste H. mis.
Eene niet alledaagse plechtigheid en voorrecht heeft verleden Zondag in het naburige vlak aan Maastricht grenzende Belgische dorpje Smeermaes-Lanaken plaats gehad. Het betrof de plechtige eerste H. Mis, welke zou opgedragen worden door een onzer edelster zonen, den Eerwaarden Priester- Missionnaris Arn. Driessen, pater van het Gezelschap Maria Stinchting de Montfort, waarvan het moederhuis te St Laurent, Vendée, Frankrijk, gevestigd is en welke zijne studiën te Oirschot, Noord Brabant (Holland) in een huis der zelfde orde volbracht heeft.
Reeds dagen van te voren was men onder de verdienstelijke leiding van onzen ijverigen pastoor van Smeermaas aan t werk getogen met het organiseeren van het feest en het aanbrengenvan versieringen. Langs den geheelen weg van af het huis, waar Zijne Eerw. Bij zijne ouders vertoefde, tot aan de kerk van smeermaes, was het een en al bevlagd en versierd. Een tiental eerebogen verhoogden nog de plechtigheid. En talrijk waren de opschriften die men kon lezen, allen toepasselijk op den Priester-missionaris, die de 17 Aug. Aanst. Te Marseille zich inscheept met bestemming naar de Missie te Nyasaland, Britsch Oost Afrika, om er de Blijde Boodschap, het Heilig Geloof, te gaan verkondigen.
Het was goed weer, maar jammer, veel wind. Om half tien begaf zich een stoet van ruiter, op versierde paarden, de fanfare van Smeermaes, Z.E.H. Claes Pastoor van Smeermaes met geestelijkheid, broederschappen, een schare bruidjes en koorknapen, de jongelingen en jonge dochters, benevens eene groote schare belangstellenden, naar de woning van den jeugdigen Priester om hem af te halen en naar de kerk te begeleiden.
Gekomen aan het huis, stonden de nieuwe Gewijder reeds buiten, en vroeg hem de Z.E.H. Pastoor voor allen den Priesterlijken Zegen. En nadar de menigte neergeknield is en den zegen ontvangen heeft, zingt een kinderkoor een toepasselijke liedje en neemt Z.E.H. Pastoor van Smeermaes het woord en wenscht den jongen Priester geluk met zijne H. Wijding en biedt hem namens am de parochianen een prachtigen kelk aan.Dan spraken nog enkele eenige woorden de heer H. Whalen president der Fanfare namens de inwoners van Smeermaes en wenschte dat Z. Eerw. Lange jaren als missionaris werkzaam mocht zijn. Hartroerend aangedaan dankte de nieuwe priester uit den grond zijner ziel en kon nauwelijks zeggen: Ik dank U allen, ik zal vandaag het H. Misoffer voor U opdragen.
Toen zette de stoet zich in beweging en onder klokkengelui en de heerlijke tonen der muziek der fanfare ging het kerkwaarts. Aan de brug over het kanaal wachtte ons echter eene verassing. Men moest even halt houden. Daar was juist een versierd scheepje aangekomen waarop stond Spika en een aantal jonge zwartjes stapten aan wal en zongen den Eerw. Een mooi versje toe waarin voorkwam wij gaan naar Spika. Vervolgens toog men naar de kerk waar eene plechtige Hoogmis met Veni Creator werd opgedragen en waarin de Eerw. Heer Pepels eene predicatie hield over de betekkenis van het priesterssschap en den heerlijken arbeid in de missies tot glorie van God.
Na afloop der plechtigheden werd de nieuwe priester onder de toonen der muziek naar het huis zijner ouders gebracht; daar dankte Z. Eerw. Allen voor de hulde hem gebracht: den Zeer Eerw. Here Pastoor van Smeermaes, de Geestlijkheid, broederschappen, Eerewacht, bruidjes, jongelingen en jonge-dochters, kortom allen zonder uitzonderingen, en die buitengewoon groote hulde hem gebracht, voor dien overgelukkigen dag, welke hij gedurende heel zijn leven nooit zal vergeten. Ook wij wenschen den Priester missionaris, diens ouders en familie veel geluk, en hoopen dat Gods overvloedigen Zegen op zijn arbeid in de Misie moge rusten, tot heil der zielen, tot Glorie van God.
Op het schip richting missiegebied in het huidige Malawi (vroeger Nyassaland) Vader en moeder Driessen Cleuskens. Vader Driessen zou een jaar na het vertrek van Pater Arnold Driessen sterven. Het oudershuis hier in de jaten 30 staat er nog aan de Maaseikersteenweg.
Pater Arnold (Nol) Driessen Montfortaan naar Afrika
Op de dag van de Eerste H. Mis van Arnold Driessen, woonde hij met zijn ouders aan de Steenweg (Maaseikersteenweg) het Ouderhuis staat er nog.
Arnold Driessen werd op 21 juli 1894 te Stein (Nl) geboren.Van 1908 tot 1915 volgde hij middelbaar onderwijs aan de apostolische school Ste Marie der Paters Montfortanen te Schimmert.
Na een jaar noviciaat te Meerssen werd hij op 15 augustus 1916 Montfortaan.Van 1916 tot 1922 studeerde hij filosofie en theologie te Oirschot en hij werd op 10 juni 1922 te Den Bosch door Monseigneur Diepen tot priester gewijd.
Hij werd benoemd voor de Shire-missie in Nyasaland (tegenwoordig Malaëi).
Hij werkte achtereenvolgens op de volgende missieposten:
1922: Nguludi1924: Nankhunda1926: Neno1927: Mwanza 1929: Nguludi, leraar aan de normaalschool: 1931: Nguludi, raadsheer van Mgr. Auneau en directeur van de normaalschool
Hij overleed op 25 januari 1937 te Blantyre en werd te Nguludi begraven
bron. dagboeken Pater Driessen uitgegeven door Pater Montfortaan H. Kleikers
Pater Driessen zijn eerste H. Mis voor zijn vertrek naar Afrika
Sedert 1892 werd de St Jozefparochie zelfstandig. Tot dan toe was de kapel succursaal en dus ondergeschikt aan de hoofdkerk St. Ursulla van Lanaken. In 1920 en 1922 gingen twee Smeermazerzonen als Missionaris naar een Missiegebied, dit waren Pater Jan Pelssers in 1920 en Pater Arnold Driessen in 1922. In hetzelfde jaar dat Pater Driessen naar zijn missiegebied ging, vertrok eveneens een zuster missionaris nl. Maria (virgine) Pelssers een zus van Jan Pelssers naar de missie. Jan Pelssers was Scheutist en ging naar de Phlippijnen in het onherbergzame gebied van de bergprovincie Luzon, zijn zus Maria (Virgine) ging naar de hoofdstad Manilla. Arnold Driessen ging naar Afrika in het huidige Malawi. Missionarissen kwamen enkele malen terug in hun gemeente en klooster op een soort retraite en om de batterijen op te laden. Niet enkel de batterijen want in hun missiegebied hadden ze ook centjes nodig voor hun werking. Dus deden ze mee aan evenementen ingericht door de plaatselijke bevolking. Ook deden ze missen en gingen ze preken in hun eigen en omliggende gemeenten. Als ze terug gingen naar hun Missie waren ze gepakt en gezakt met hulpgoederen. Voor de Missie van Pater Pelssers waren kleren altijd welkom dat was minder belangrijk voor de Afrikaanse missie van Pater Driessen. Beide Missionarissen bouwden in hun gebied een kapel
