Het woord Durbuy is samengesteld uit twee Keltische wortels DURO BODIONS of DUROBODIUM, die woonplaats bij de vesting betekenen.

Durbuy doet haar officiële intrede in de geschiedenis in de 11^de eeuw.

Het is Jan van Bohemen, graaf van Luxemburg en heer van Durbuy, die haar in 1331 de titel van stad verleent.

In die tijd heeft de stad een versterkte ommuring met een omtrek van 550 meter. Deze is voorzien van torens met kantelen, van schietgaten en van drie poorten, waarvan twee met een ophaalbrug. Een eerste ophaalbrug was te vinden waar de huidige brug aan de Ourthe gelegen is vlak bij de Sint-Niklaaskerk.

De poorten en vestingmuren verdwijnen in de 17^de eeuw door toedoen van Lodewijk de XIV.

Aan het stratenplan van Durbuy is sinds de 14^de eeuw niets veranderd. Van bovenaf is de omtrek van de ommuring nog steeds goed te zien. Het kasteel is duidelijk te onderscheiden met de woningen die er in een halve cirkel omheen waren gebouwd.

Het stadje in 1870

Het kasteel en omgeving in het begin van de XVIIe eeuw.

De stad en het kasteel in 1750

Een woordje uitleg in de taal van Molière.

Aan wapenschilden geen gebrek