Inhoud blog

	Een beetje aangepaste muziek voor de tijd van het jaar
	Toch ook wat minder werk
	Wat een sombere kranten
	Heerlijk gewandeld
	Hier kunnen jullie al eens genieten van mijn lievelingsmuziek

Zoeken in blog

Mijn favorieten

	SeniorenNet.be
	Jukebox/legale gratis muziek
	walter van gastel
	inspiratiemail
	alles over natuur,milieu enz

Over mijzelf

Ik ben Fred, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Freddie.
Ik ben een man en woon in Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is zaakvoerder.
Ik ben geboren op 21/08/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lange afstandswandelingen met mijn italiaanse windhonden en lieve vrouw/film/lezen/koken.
Mijn lievelings hobby is koken voor een groepje vrienden. En ik kan dan zo genieten van die verheerlijkte gezichten. Daarnaast ben ik altijd bezig met mijn italiaanse windhonden en flatcoated retriever.

dagboek van een hard werkende senior ;-)

leven in het NU

20-04-2008

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

De minst trouwe blogger van het seniorennet

Ja dat kan je mij wel noemen he. T'was al weer enkele jaartjes geleden dat ik wat wegpende op mijn blog. Maar ja, ozo druk. blablabla. Ik ben natuurlijk nog niet een senior in ruste, maar een senior die nog heel druk is om zijn zaak in orde te houden. En dat zal nog wel een tijdje moeten doorgaan. So be it. Ik doe het allemaal nog even graag en das wat telt.

Ik heb wel een moeilijke tijd gehad doordat mijn broer van 48 jaar plots pancreaskanker kreeg. Vanaf de constatering tot zijn dood gingen slechts 2 maanden over. Ik dacht dat ik er allemaal wel tegen kon en een sterke vent was, nee dus. Een depressie van jewelste, voor het eerst van mijn leven anti depr.middelen. Maar nu gaat het gelukkig weer beter. Eigenlijk vanaf het overlijden ging het al beter toen ik wist dat mijn jonge broertje niet meer leed. Wat een ziekte is dat mensen, je wilt het niet weten. Mijn broer was een marathonloper totdat hij in december zich wat minder fit voelde en veel spierpijn had in zijn rug. In januari hoorde hij dat kinetherapie geen zin had en dat hij zich eens moest aanbieden in het ziekenhuis. 2 dagen later lag hij op oncologie en weer 2 dagen later lag hij thuis als een wrak. Van 90 kilo aan spier veranderde zijn lichaam in 2 maanden naar een uitgemergeld mens.
Hoe hij ermee omging was prachtig. Ik heb 2 maanden lang genoten van hem, van hem geleerd, met hem geleden, gebeden, gelachen,gehuild.De afgelopen 30 jaar zagen wel elkaar 2 x per jaar en we ontgroeide elkaar volledig, maar in die 2 maanden waren we weer echte broers, zoals in onze kindertijd. Prachtig en ook verschrikkelijk. Hij rust in vrede.