Nu het stof van de Parijse aanslagen door IS wat is gaan liggen, is het misschien tijd voor bezinning. Of toch niet? Geen enkele kerkelijke overheid, geen enkele monotheïstische godsdienst maakt zich deze bedenking: "De god waarin wij geloven, is een god die ons mensen nabij is, die de mensen bij de hand neemt en beschermt. Hij weet alles, hij ziet alles, hij kan alles. Maar waar zat hij als in vorige eeuwen miljoenen mensen in zijn naam vermoord werden: hij gaf geen kick. Waar zit hij als in Parijs onschuldige mensen in zijn naam koudweg afgemaakt werden. Hij gaf geen kick. Toch een rare god, die dat allemaal laat gebeuren en blijkbaar de andere kant opkijkt." Of is de God waarin de godsdienstinstituten en kerken ons doen geloven, een uitvinding van henzelf?