Eind april 1945 deed mijn oudste zuster , haar plechtige communie . Van feesten was nog geen spraak want het was nog altijd oorlog. Mijn ouders hadden mij en mijn twee zussen beloofd om op een zondag eens naar Brussel te gaan . En zo geschiede .Op zondag 8 mei 1945 gingen we te voet naar Halle , een mars van ander half uur . Daar namen we de tram naar Brussel . Eerst bezochten we verschillende groot waren huizen , maar door de oorlog waren daar meer lege dan gevulde schappen . Er was iets dat ik bijzonder interessant vond, namelijk , de lift . Die werd bediend door een jonge " picollo " van ongeveer 14 jaar , strak in het pak en met een speciaal hoofddeksel op . Op dat hoofddeksel stond in gouden letters de naam van het groot waren huis . Die jongen deed de schuif deuren van de lift voor de gebruikers , open .Hij starte de lift en stopte op iedere verdieping , drie in totaal . En telkens het zelfde ritueel . Deuren open vouwen , buiten gaan staan , vriendelijk goede dag zeggen ( in het Frans ! ) tegen de mensen die de lift verlieten en daarna de wachtenden vriendelijk uitnodigen om in te stappen. Ik vond dat fijn zo azltijd op en af te gaan , het was toch gratis.Soms kreeg de liftjongen een fooi . Dan was hij super vriendelijk . Hoe meer fooien hoe beter want dat was eigenlijk zijn loon . Kort na de middag gingen we naar de cinema . Het was de eerste keer dat ik dat mee maakte . Een ganse zaal vol zachte zetels .......... dat bestond op de buiten niet . We zouden een film van de cowboys en de indianen zien . Eerst was er wwat plaatselijk nieuws en dan begon de film . Opeens gingen alle lichten in de zaal aan . Een heer in een zwart pak , kwam mededelen dat de wapenstilstand van de oorlog 1940 - 1945 getekend was . Plots begon er muziek te spelen , wat dan de "Brabançonne " leek te zijn . De eerste keer dat ik onze natiopnale hymne hoorde . Iedereen in de zaal stond recht . Hier en daar zag ik mensen naar hun zakdoek grijpen Toen de muziek op hield begon iedereen van blijdschap te roepen . Er werden handen gedrukt , gekust . Iedereen was blij en uitgelaten en wou naar buiten . In de straten van Brussel was het één grote chaos . Vele mensen repten zich naar het koninklijk paleis . Maar de koning mocht nog niet meteen terug keren naar België , dus wapperde de nationale driekleur , niet op het paleis . Dat zou nog jaren duren .......? Tot de volgende keer . Emile
