Intussen was de oorlogs machine in volle gang . Duitse bommenwerpers bestookten Engeland . Maar toen was het vliegbereik van zo'n zwaar erg beperkt . Zo danig dat de vliegers heen en terug , naar Londen konden .
Op een nacht kwamen de Duitsers van de uitkijk post mijn vader halen . Het was een heel chaotisch moment en daar van kon ik gebruik maken om mee te glippen op een vrachtwagen . Het ging om een Duitse bommenwerper op de terug weg , die gecrasht was , juist naast het bos . " Wij " daar naar toe, en toen heb ik een tafereel gezien dat ik mijn leven lang zal mee dragen . De bemanning had zich kunnen redden met hun parachutes , behalve de piloten , Die zaten nog op hun stoel in de verwoeste cocpit , die nog aan het branden was. Van de twee lichamen was enkel nog de romp te zien .Hun klederen waren helemaal verkoold . Hun rompen waren zwart geblakerd , in het midden gebarsten door de hevige hitte en uit die barsten vloeide bloed, mensen bloed , dat terstond stolde en ook begon te branden .
Ik kon het niet meer aanzien en heb me omgedraaid . Waren dat ook van die vriendelijke mensen waarvan ik chocolade, snoep en speelgoed , kreeg ?........................