Elvis draaide zijn reportoire af. Hij zong blues, gospel, honky-tonk, country and western, pop...hij zong alsof zijn muzikale carriére er af hing, en dat was ook zo. Het werkte. Philips opperde dat Elvis een band nodig had en bracht hem in contact met gitarist Scotty Moore, die sessiewerk bij de studio's deed en in een countryband speelde, The Starlight Wranglers genaamd. Net als Philips wilde hij een nieuwe muziekstijl, waarin zwarte en blanke invloeden gecombineerd zouden worden. Elvis ging op een zondagmiddag naar Scotty's huis en ontmoette daar ook de buurman en medemuzikant Bill Black, een bassist. Moore en Black vonden Elvis' stem oké, maar ze waren meer onder de indruk van zijn roze pak en witte schoenen.
Hoe dan ook, de volgende dag deed het trio een auditie voor Sun Records. Het werd een lange sessie, aangezien het drietal, op zoek naar een nieuwe sound, verschillende combinaties van stijlen uitprobeerde. Vreemd genoeg vonden ze die sound tijdens een pauze tussen twee nummers door. Elvis begon een rockabilly-nummer te zingen:"That's Allright Mama". Volgens sommige verklaringen deed elvis dat spontaan. Maar "That's Allright Mama" was geschreven en opgenomen door een andere Sun-artiest, Arthur "Big Boy" Crudup, en het is waarschijnlijker dat Philips Elvis voorstelde om het eens te proberen. Hoe dan ook, Bill en Scotty begonnen mee te spelen met zijn opgejaagde blues en Philips, die in de regelkamer zat te luisteren, schreeuwde opgewonden "Wat zijn jullie aan het doen?" De drie haalde hun schouders op en zeiden "Weten we niet.", "Zoek dat eens snel uit", smeekte Philips. Wat ze deden, was muziekgeschiedenis schrijven.
"That's Allright Mama" is een van de beste nummers die Elvis heeft opgenomen. Het is country, het is blues, het is rock 'n roll. Het werd uitgebracht op 5 Juli 1954 met op de achterkant een country-standard, "Blue Moon Of Kentucky" genaamd. Een paar maanden daarvoor had Bill Haley in New York een nummer opgenomen om zijn manager (die mede-auteur was) een plezier te doen. Het heette "Rock Around The Clock". Het sloeg niet aan. Maar dit wijst erop dat Elvis Presley niet de uitvinder van de Rock 'n roll was - het was gewoon een vorm van dansmuziek waarvan de tijd rijp was. Twee dagen na de release draaide Dewey Philips - geen familie maar een goede vriend van Sam- de plaat in zijn invloedrijke Red Hot And Blue Show op radiostation WHBQ. Elvis was te nerveus om te luisteren. Hij zei tegen zijn ouders dat ze de radio maar aan moesten zetten en ging naar de film. Terwijl hij naar Marlon Brando of James Dean zat te kijken, ging de rest van Memphis uit zijn dak bij "That's Allright". Dewey Philips zei zodra hij het draaide de telefoons begonnen te rinkelen en niet meer op hielden. De bellers wilden meer over Elvis weten. Ze wilden weten of hij zwart of blank was.
Net als generaties popsterren leerde Elvis veel door naar de radio en later naar platen te luisteren. Dit was vóór de tijd van de 45-toerensingle. Platen waren groot en breekbaar en werden op een opwindbare grammafoon gedraaid. De beste muziek was op de radio te horen en was live. Hij luisterde naar het beste van de muziek en of het nu om blues, country, gospel, of pop ging, dat maakte niet veel uit. De jonge Elvis werd beinvloed door John Lee Hooker, Howlin' Wolf BB King, Ernest Tubb, Jimmy Rodgers en zelfs door de geraffineerde pop van crooners als Dean Martin. Dit was ingredienten voor de rock' roll-smeltkroes en Elvis was niet de enige die zag dat er een nieuwe muziekstijl zou kunnen ontstaan in de vorm van een mengelmoes van al deze genres- maar later meer hierover.
In feite jatte Elvis niet opzettelijk uit de cultuur van de zwarte bevolking om hun muziek geschikt te maken voor een blank publiek, zoals wel wordt gesuggereerd. Hij was allleen maar bezig de artiesten te imiteren die hij het meest bewonderde, zelfs al toen hij nog op school zat. Later zouden generaties jongeren in Groot Brittannië precies hetzelfde doen; vaak wisten ze niet eens of de artiest zwart of blank was. Elvis loopbaan op de L C Humes High School was niet spectaculair, maar hij schijnt wel populair te zijn geweest, ondanks het feit dat zijn moeder hem tot zijn vijftiende naar school bracht en hij zijn haar lang liet groeien en roze jasjes met strakke, zwarte broeken droeg. Hij behaalde zijn diploma in 1953, zat een paar weken bij de Precision Tool Company en ging als chauffeur bij Crown Electris werken voor $35 per week, toen een redelijk loon voor een achtienjarige - al was het niet genoeg om de familie Presley uit het slop van de armoede te trekken. Bovendien begon hij te oefenen met zijn zang en gitaarspel en hij begon te geloven dat al die mensen die steeds zeiden dat hij muzikaal talent had, weleens gelijk konden hebben.
Het is heel goed mogelijk dat Elvis's tweelingbroertje een mond te veel zou zijn geweest om te voeden. Pa en ma waren zo arm als blanke mensen maar konden zijn. Pa moest een keer in de staatsgevangenis zitten voor het uitschrijven van een valse Cheque. Het is bijna geflatteerd om te zeggen dat Elvis uit een arbeidersmilieu kwam. Hij kon veel meer aanspraak maken op de titel "Working class hero" dan John lennon ooit zou kunnen, die werd grootgebracht door zijn keurige tante Mimi in een fatsoenlijke buurt in Liverpool. Elvis was een bescheiden man die nooit de soberheid van zijn jonge jaren vergat en die geloofde dat hij God moest danken voor zijn talent en zijn succes. Gladys Presley was vier jaar ouder dan haar man en ze was de sterkere persoonlijkheid. Ze was dol op Elvis en hij op haar. Hun band was sterker dan de normale band tussen moeder en zoon. Gladys wilde iets beters voor haar jongen; een vaste baan, een groter huis. Wereldwijde roem was vermoedelijk nooit bij haar opgekomen.
Lisa Marie wordt geboren. Elvis is in de wolken, en laat zich gewillig fotograferen met "moeder en dochter". Als het kindje een jongen was geweest, had het John Baron geheten. Moeder en dochter kunnen de kraamkliniek al na vijf dagen verlaten.
De nummers 'Harbor Lights' en 'I Love You Because' worden op band gezet maar het wil niet echt lukken totdat Elvis in een versneld tempo het nummer 'Thats All Right' begint te zingen. Scotty en Bill vallen in. Dit is het geluid waar naar gezocht wordt. Het is een mengeling van zwarte en blanke muziek, een geheel nieuwe sound. Het nummer wordt nog dezelfde avond opgenomen. De volgende dag wordt het nummer 'Blue Moon of Kentucky' opgenomen. Een paar dagen na deze opnames wordt het nummer 'Thats Allright' voor de eerste keer op de radio gedraaid door Dj Dewey Philips.
In september 1948 laden de Presleys al hun bezittingen in een oude plymouth en vertrekken naar Memphis. Ze vinden daar een tijdelijk onderkomen op Poplar Avenue. Elvis gaat zijn school afmaken op de Humes Jr. High. In 1949 krijgen de Presleys een appartement in Lauderdale Courts op Winchester Avenue.Gladys en Elvis nemen een bijbaantje. Gladys als serveerster en Elvis als plaatsaanwijzer in Loewes State Theather. Maar doordat hij tot in de late uurtjes moet werken valt Elvis regelmatig in slaap tijdens de lessen op school en Gladys laat hem stoppen met werken..
Op 3 oktober 1945 doet de jonge Elvis mee aan een talentenjacht op de jaarlijkse Mississippi -ALABAMA FAIR AND DIARY SHOW Hij eindigt daar op de tweede plaats met zijn 'Old Shep'. Doordat Vernon veel van huis is krijgt Elvis een zeer sterke band met zijn moeder Gladys. Op 8 januari 1946 krijgt Elvis voor zijn elfde verjaardag een gitaar van zijn ouders. Zijn oom Vester brengt hem de beginselen van het gitaarspel bij.Intussen komt Elvis grootmoeder Minnie Mae (geboren 17 juni 1893), de moeder van Vernon bij de Presleys inwonen, zodat er nu vier monden te voeden zijn. In deze periode komt Elvis in aanraking met verschillende soorten muziek. Hij woont vlak bij de zwarte wijk van Tupelo, waar hij kennis maakt met de ruige blues. Elvis is ook regelmatig bij de kerkdiensten te vinden. Deze invloeden zijn later altijd terug te vinden in zijn muziek..
Elvis is in die tijd een opvallende jongeman. Hij besteedt zijn weinige geld aan opvallende kleding en hij heeft uitzonderlijk lange haren voor die tijd. Op school levert dit hem de nodige pesterijen op totdat Delbert (Red)West ingrijpt. Het is het begin van een jarenlange vriendschap. In 1953 verhuizen de Presleys naar Alabama Street 462. Op 3 juni 1953 haalt Elvis zijn diploma op de Humes High School. Al de volgende dag begint hij een baan bij de Parker Machinists Shop.Die zomer 1953 stapt Elvis binnen bij de SUN Memphis Recording Service deze is eigendom van Sam Phillips. Hij neemt 'My Happiness' / 'Thats When Your Heartaches Begin' op. Marion Keisker is op dat moment aanwezig en zij ziet wel wat in Elvis. Ze zet een gedeelte van de liedjes op band en noteert zijn adres en telefoonnummer.
op 04/02/2006 was het zijn live show in het sportpaleis het was de moeite waard hij zong ook liedjes van elvis presley we hebben er van genoten op 13/08/2006 is hij hier weer in het land in neerpeld direct mijn kaarten bestellen groetjes elvis freak3>
. In 1956 speelde Elvis de hoofdrol in zijn eerste film, Love me Tender. In totaal speelde hij in 31 bioscoopfilms, waaronder ook Jailhouse Rock (1957). Voor zijn acteerprestaties kreeg hij overigens van de critici weinig bijval. Tot zijn betere films worden o.a. 'King Creole', 'Wild in the Country' en 'Flaming Star' gerekend, films waaruit blijkt dat hij wel degelijk acteertalent had. In 1957 kocht Elvis een huis in Memphis, dat al Graceland heette voor hij er ging wonen, en ooit als kerk gebruikt werd. Van 1958 tot 1960 moest hij in militaire dienst, waarvoor hij in Duitsland gestationeerd werd. In 1967 trouwde hij met Priscilla Ann Beaulieu, die hij in Duitsland vlak voor zijn vertrek terug naar de VS ontmoet had. Het huwelijk zou standhouden tot 1973. Elvis en Priscilla kregen één dochter, Lisa Marie, die werd geboren op 1 februari 1968.
Na zijn dood werd Elvis' graf (naast zijn huis) een bedevaartsoord voor Elvisfans. In 1982 werd Graceland opengesteld voor publiek. Graceland is het meestbezochte woonhuis dat als museum fungeert in de VS, na het Witte Huis. Per jaar komen er meer dan 600.000 mensen op bezoek. Naast het huis, aan de andere kant van de 'Elvis Presley Boulevard', is een groot complex gebouwd, bestaande uit een hotel ('Heartbreak Hotel'), het Graceland winkelcentrum, Graceland Plaza met winkels, een bioscoop en diverse tentoonstellingen en Elvis' Automuseum. Bovendien is Elvis' privé-vliegtuig er te bewonderen. Bij een deel van de fans ontstond een soort cultus rond de overleden ster. 25 jaar na zijn dood kwam de muziek van Elvis plots weer in de belangstelling. Het destijds minder bekende nummer A little less conversation kreeg ten behoeve van een reclamespot een remix van Junkie XL (JXL) en in grote delen van de wereld stond dit nummer hoog in de hitlijsten. Een jaar later werd dit succes bevestigd met een bewerking van een ander minder bekend nummer "Rubberneckin'". In 2004 slaagde Elvis erin opnieuw de Britse hitlijsten te veroveren met de heruitgave van 17 hitsingles (aangevuld met de JXL remix) die ook tijdens zijn leven reeds de hoogste plaats in de lijsten verwierven. Elvis bereikte opnieuw meermaals de top van de hitparade en bevestigde aldus zijn status als artiest en icoon van de 20e Eeuw. In 2005 werd Elvis door het Amerikaanse volk verkozen tot de top tien van de "Greatest Americans". Hij was de eerste niet-politicus in de rangschikking. Slechts Martin Luther King en zeven Amerikaanse presidenten (waaronder de Founding Fathers en Elvis-fan Bill Clinton) moest hij laten voorgaan.
In 1968 maakte hij een tv-show voor NBC, die met kerst uitgezonden werd, en alle kijkrecords verbrak. Deze show werd vanaf die tijd wel de come-back-show genoemd. Elvis trad er op met zijn oude muzikanten en was voor het grootste deel van de show gekleed in een zwartleren pak. Vanaf 1969 trad hij voornamelijk op in Las Vegas. Hiervan is de documentaire 'That's the way it is' (1970) gemaakt. Daarna ging Elvis weer op tournee in de VS. Hiervan wordt een documentaire 'Elvis on tour' (1972) gemaakt. Priscilla maakte aan Elvis Kenbaar dat zij hun relatie wilde beeindigen. Een scheiding was het gevolg. Hierna ging het langzaam bergafwaarts met de King of Rock and Roll. Ongezonde leef- en eetgewoontes, excessief pillengebruik, Elvis was bijzonder goed op de hoogte van de medicatie (uppers en downers) die hij tot zich nam. Hij had te kampen met vele lichamelijke beperkingen, ongemakken, ziektes en afwijkingen. (welke mogelijk het gevolg waren van een jarenlange uitputtelijke levensstijl) de druk van het 'Elvis-zijn' en de stress van het artiestenleven sloopten zijn gezondheid; in 1973 schitterde hij nog één keer met een primeur: het eerste live via een satelliet over de hele wereld uitgezonden concert, met de naam 'Aloha from Hawaii'. Met deze show heeft hij het allergrootste televisiepubliek ooit bereikt: 1 tot 1,5 miljard mensen hebben deze show gezien, dat was in 1973 een derde van de wereldbevolking. De laatste jaren van zijn leven was hij dik en vadsig. Hij leefde een teruggetrokken leven op Graceland waar hij afgesloten van de wereld een relatief eenzaam maar eigen leven kon leiden. Elvis bleef optredens in Las Vegas verzorgen en vloog dwars door de Verenigde Staten, dit aan een fenomenaal tempo met letterlijk honderden concerten per jaar. Zijn optredens kenden hoogte en dieptepunten, hetgeen bijvoorbeeld het drukke concertjaar 1976 duidelijk aantoonde: de concerten van de zomer van dat jaar getuigen van een weinig alerte Elvis, hij stond stoned op het toneel, vergat zijn teksten en compenseerde met grappige uithalen en opmerkingen. Niet zelden een brute woedeuitbarsting naar zijn achtergrondzangeressen als wanneer er iets gebeurde wat hem niet aanstond.(waarover een enkeling zich later uitliet) daar waar de eindejaarsconcerten in Dallas en Pittsburgh tot de beste van zijn latere carrière worden gerekend. De bekentenis van Sony en Red West (Memphis Mafia), de auteurs van het boek "Elvis what happend?) was een de nagel aan Elvis' doodskist. Een openbaring naar de wereld hoe excessief Elvis met medicatie omging, hoe deze medicatie de controle over Elvis nam, zijn extreme gedrag tegenover zijn naasten, zijn woedeaanvallen, zijn exsorbitante uitgavepatroon, vreemde interesses (nachtelijke bezoeken aan mortuariums) en zijn vele minaressen. Dit alles deed Elvis de das om en leidde er toe dat Elvis zijn fans niet meer onder ogen durfde te komen. Elvis begreep niet dat zijn (zojuist ontslagen) personeel hem na zovele jaren zo bruut konden afschilderen. Elvis overleed op 16 augustus 1977 in Memphis, in de badkamer van zijn huis, officieel door een hartstilstand, maar later zou na autopsie gebleken zijn dat zijn lichaam sporen van meerdere soorten pillen bevatte. Vermoedelijk was er sprake van een overdosis van door zijn arts voorgeschreven medicijnen.
Die gedenkwaardige dag, in de zomer van '53, neemt Elvis twee songs op, My Happiness en That's When Your Heartaches Begin Getroffen door de aparte stem van Elvis laat Keisker de band horen aan Sun-eigenaar en producer Sam Phillips. Deze hoort al gauw dat de anonieme zanger mogelijkheden heeft. Toch duurt het nog bijna een jaar voordat hij Presley belt met het verzoek om in zijn studio een aantal songs te zingen. Tevens nodigt Phillips gitarist Scotty Moore en bassist Bill Black uit voor deze sessie. Hij verzoekt het drietal bijzonder goed te oefenen, want een blanke zanger met een stem die lijkt op die van een zwarte, kan wel eens een uitkomst betekenen voor zijn niet al te grote onderneming. Er wordt de eerste paar weken hard gerepeteerd. In de zomer van '54 komen enkele songs op de band, I Love You Because en Blue Moon . Niemand is enthousiast over het resultaat. Tijdens een koffiepauze pakt Elvis uit balorigheid zijn gitaar, geeft een paar fikse dreunen op het ding en begint als een dol geworden hond heen en weer te springen, terwijl hij kreunend en met hoge uithalen de oude bluesclassic That's Alright Mama van Arthur Crudup zingt. Scotty en Bill staan met opengesperde monden Elvis aan te staren, maar het ritme werkt aanstekelijk. Black krijgt de kriebels en begint op de achterkant van zijn bas het ritme mee te slaan. Van de weeromstuit gaat ook Scotty Moore aan de snaren van zijn gitaar staan plukken. Een nieuwe sound is geboren en Sam Phillips gebiedt het drietal dat ritme vast te houden, want dat is het geluid dat hij wil hebben.