Saint-Omer is een stad in het noorden van Frankrijk (departement Pas-de- Calais), op de grens tussen Frans-Vlaanderen en Artesië (Artois), gelegen aan de rivier de Aa en het Canal de Neufossé. De stad heeft een oppervlakte van 16,59 km² en telt 15.000 inwoners. Saint-Omer (Sint-Omaars) is een regionaal verzorgings- en cultuurcentrum (met scholen, markt, musea) met enige industrie (o.a. textiel, voedingswaren, glas, machines).
Met het graafschap Artesië kwam de stad in 932 in het bezit van de graven van Vlaanderen, en in de 12de en 13de eeuw bloeide er de lakenindustrie.
Sint-Omaars ging door het verdrag van Pont-à-Vendin op 25 februari 1212 voor Vlaanderen verloren en werd één van de hoofdplaatsen van het nieuw opgerichte graafschap Artesië.
In 1384 kwam Sint-Omaars onder de hertogen van Bourgondië, maar bij de Vrede van Nijmegen (1678) werd de stad aan Frankrijk afgestaan.
De Maltese archipel, bestaande uit de eilanden Malta, Gozo en Comino, is een veelzijdige bestemming voor een vliegvakantie.
Voor duikers is Malta een waar paradijs, want bij het eiland bevinden zich de beste duiklocaties van de Middellandse Zee.
Ook voor natuurliefhebbers heeft een vliegvakantie naar Malta het een en het ander te bieden. Bijvoorbeeld de grillige kustlijn met een natuurlijke brug, genaamd 'Azur Window', en de inlandse zee van Gozo.
Malta biedt veel historische bezienswaardigheden uit diverse tijdperken. De Arabische, Italiaanse en Engelse invloeden zijn nog sterk terug te vinden.
De baai van Mellieha met het populaire zandstrand.
De jaarlijkse festa van Mellieha wordt officieel gevierd ter ere van Maria, maar in de praktijk herdenkt en viert men de overwinning van de Maltezen op de Ottomanen in 1565.
Van deze overwinning wordt vaak beweerd dat ze de redding van het christendom in Europa betekende.
DE WANDELBOULEVARD VERBINDT MARMARIS MET ICMELER ... een prachtige wandeling langs de zee.
Als je deze richting volgt, belandt je tenslotte in Içmeler.
In het 1ste deel wandel je in de zon, onbeschermd, met aan de rechter zijde de achterkant van vele hotels.
Daarna volgt een lange zone waar de hotels verder van het strand gelegen zijn en hun gasten slechts langs kleine poortjes toegang krijgen tot het strand dat hier heel wat dieper ligt. De hotelgasten liggen dan ook op aangelegde terrasjes ... soms palend aan het strand.
Ook het therapeutisch dolfijnen zwembad ligt langs dit gedeelte.
Even verderop ontdek je, verscholen tussen bomen, een ijspiste. Zelden heb ik er een schaatser of schaatsers gezien ... zuivere energie verspilling.
Als je Içmeler nadert dan dagen de 1ste terrasjes op en kun je zonodig je dorst lessen en je honger stillen. Deze terrasjes zijn aftands, maar geven wel een mooi uitzicht op de baai.
De meeste commentaren bij de foto's zijn afkomstig uit het boek: 'SAGALASSOS. DROOMSTAD IN DE BERGEN' van Marc Waelkens, Jeroen Poblome en Patrick De Rynck (Ed)
De Bovenste Agora, links van de Pronkfontein. Op de voorgrond, achter de noordoostelijke toegang tot het plein, de ca. 13 m hoge erezuil voor één van de 4 aristocraten die het plein heraanlegden en plaveiden (ca. 14 n.Chr.)
Op de achtergrond het Noordwestelijke Heroön.
Linksboven op een hoger gelegen terras, het atrium (vroegere Bouleuterion) en zijn monumentale trappentoegang van op het plein
Op de Bovenste Agora een kleine filmploeg
die allicht een Romeinse gebeurtenis in scène wilde opnemen.
Een zicht vanop de Bovenste Agora naar het hoger gelegen gedeelte.
Vele toeristen laten zich fotograferen aan de restanten van een Ionisch kapiteel op het plein.
Velen lieten zich fotograferen vòòr dit prachtig kapiteel. Zo ook deze gekende dame.
De Boog voor Caligula die in 43 n. Chr. opnieuw werd opgedragen aan keizer Claudius
en zijn overleden broer Germanicus, in de linker bovenhoek van de Bovenste Agora.
Beeld van Asklèpios uit een heiligdom voor deze god in de stad;
in de 4de - 5de eeuw gerecycleerd in een tabernakel van de fontein.
Ik liet mij vereeuwigen aan dit beeld.
De panoramische ligging van het macellum vanuit het noorden.
Rechts de westportiek met een teruggeplaatste zuil uit blauwzwart marmer van Dokimeion.
Rechts, de Alexanderheuvel. "De Sagalasiërs wachtten de komst van de Macadoniërs af op de heuvel voor hun stad, omdat dat een even sterke positie was voor de verdediging als de stadsmuur" ... schreef de historicus Arrianos aan het begin van zijn korte beschrijving van het verloren gevecht dat de Sagalassiërs in 333 met het leger van Alexanderde Grote leverden. De heuvel staat nu bekend als de Alexanderheuvel.
