In Roswell, gelegen in de staat New Mexico (USA), een plaats die wellicht niet toevallig tot de meest beveiligde plekken ter wereld behoorde, stortte volgens de autoriteiten op 8 juli 1947 een meteorologische ballon neer.

Volgens getuigen daarentegen - waaronder een paar bevoorrechte - ging het niet om een weerballon maar om een UFO of een buitenaards tuig met al even buitenaardse wezens of robotten.

De autoriteiten walsten als naar goede gewoonte over de critici heen zodat niemand - 'fantasten' uitgezonderd - eind de jaren 60 nog sprak over Roswell.

Na de eerste maanlanding echter - en dat is ook niet toevallig - werd de druk op de Amerikaanse autoriteiten opgevoerd. En die druk bleef groeien. Vooral omdat hij werd gevoed door invloedrijke personen.

Uiteindelijk zouden de autoriteiten in het midden van de jaren 90 met een nieuw verhaal op de proppen komen. Iets wat zo uitzonderlijk was dat het hen alleen maar meer verdacht maakte.

Het zou geen weerballon maar een spionageballon zijn geweest. Rapporten die stukken van mensen hadden gekost, moesten de nieuwe verklaring staven.

In 1947 stond de koude oorlog voor de deur en men zou wel begrijpen dat de eerste verklaring een leugentje om bestwil was geweest. Men had nu eenmaal de Russen niet voor het hoofd willen stoten.

Case closed.

Zo gemakkelijk kwamen de autoriteiten er echter niet vanaf.

De vragen gingen zelfs luider klinken.

Waarom heeft men de burger vijftig jaar voorgelogen? Waarom kon men niet van in het begin gewoon toegeven dat het om spionage ging? Of dacht men echt dat de Russen (en met hen alle communisten) het weerballonverhaal geloofden?

Het nieuwe verhaal is in elk geval - hoewel het dus pakken geld heeft gekost - nogal goedkoop.

Het lijkt er dan ook op dat de autoriteiten er alles aan blijven doen om de waarheid verborgen te houden.

De waarheid die wel eens als volgt zou kunnen gaan.

In Roswell is inderdaad een buitenaards tuig neergekomen. Of het op een speciale manier werd geborgen of uit zichzelf vloog, mag hier in het midden blijven. Maar dat Amerikaanse topmilitairen de 'landing' hebben begeleid, wordt stilaan duidelijk.

Alles was tot in de puntjes voorbereid.

Zo had men zich alle moeite getroost om een eventuele mislukking in te dekken door vóór de berging onder meer honderden valse UFO meldingen de wereld in te sturen. (Ook nadien zouden die valse meldingen trouwens voortduren.)

Toch zouden deze voorzorgen decennia later al te doorzichtig blijken.

Getuigenissen van kleine burgers kon men nog wel weerleggen. Doch ook prominenten deden in de jaren 50 en 60 uitspraken die hierop neerkwamen: 'Men heeft op aarde buitenaardse ruimtetuigen ontdekt. En de mogelijkheid bestaat dat gelijkaardige tuigen zich nog in het luchtruim bevinden.'

De autoriteiten waren in alle staten. Nuanceringen zouden dan ook spoedig volgen. 'Het was allemaal zo niet bedoeld.'

Het vuur werd dus enigszins geblust.

Voorlopig.

Want de uitspraken zouden blijven nazinderen.

De vlammen laaiden dan ook weer op toen sommige gewetensbezwaarden zich plots geroepen voelden om op het einde van hun leven over te gaan tot een openlijke biecht.

Daarbij komt nog dat de verbeterde communicatiemiddelen toelieten dat 'dwarsliggers' de woorden van de prominenten in de verf gingen zetten.

Het waren woorden die het lachen bij velen onder ons deed verstommen.

http://www.evawaseerst.be/bewustzijn.htm

Wat volgt is uiteraard maar een hypothese. Er zullen dus wel meerdere verklaringen mogelijk zijn voor het fenomeen 'mens'. 'The sky' is immers 'the limit' voor diegenen die openstaan voor datgene waar zoveel aanwijzingen voor zijn, namelijk:

Een buitenaardse beschaving heeft de aarde bezocht.

Vraag en antwoord

Wanneer kwam die buitenaardse bezoekers op aarde aan?

Dat is onmogelijk te zeggen. In elk geval vóór de eerste grotschilders zich manifesteerden. En dat is ongeveer 32.000 jaar geleden.

Waar kwamen ze vandaan?

De kans bestaat dat ze op zoek waren naar een geschikte planeet omdat hun moederplaneet om één of andere reden onleefbaar was geworden.

Als het er zou op aankomen te moeten speculeren over de thuisplaneet van één van onze voorouders dan zou een planeet in de buurt van de ster Gliese een geschikte kandidaat kunnen zijn.

De ster is immers extreem oud en stabiel. Hierdoor voldoet het Gliese stelsel aan twee heel belangrijke voorwaarden voor de ontwikkeling van een levensvorm die ver boven de aardse mogelijkheden ligt.

En misschien is de ster bijvoorbeeld zodanig veel kracht aan het verliezen dat een planeet in haar buurt minder en minder levensvatbaar is geworden. Reden genoeg voor de bewoners ervan om op zoek te gaan naar een alternatief.

Dat heel wat wetenschappers vandaag met de gedachte leven dat de mens op zoek moet naar een andere leefbare planeet zou trouwens best kunnen verwijzen naar datgene wat onze buitenaardse voorouders tienduizenden jaren geleden hebben moeten doen.

Waarom konden ze niet op aarde blijven in hun eigen lichaam?

Om één of andere reden was deze planeet niet geschikt voor hun levensvorm.

Naast onder meer de zwaartekracht, straling, luchtdruk en chemische samenstelling van de lucht zullen ook virussen en bacteriën een sterke bedreiging hebben gevormd.

Het leven op aarde heeft samen een evolutie doorgemaakt van miljarden jaren. De verschillende levensvormen hebben zich door vallen en opstaan gedurende al die tijd aangepast aan elkaar en aan andere obstakels. Het ligt dan ook voor de hand dat een buitenaardse levensvorm snel ten prooi zou vallen aan één van de bedreigingen.

Het aardse leven is ‘opgegroeid’ met al die zogenaamde obstakels en heeft er dus geen hinder van, integendeel: het heeft ze zelfs nodig.

Een buitenaardse levensvorm zou er echter wél hinder van ondervinden. Vandaar dat onze scheppers een aards lichaam uitkozen.

Waarom verkozen ze een Homo Sapiens?

De Homo Sapiens was de levensvorm van wie het geestelijk vermogen nu eenmaal het meest was ontwikkeld. Het verschil was evenwel miniem in vergelijking met andere primaten.

Anderzijds is bewezen dat primaten (en dus ook mensen) met voorsprong te verkiezen zijn boven andere zoogdieren daar waar het op klonen en genetisch manipuleren aankomt. Mensen zouden immers na te zijn gekloond - overigens om een onduidelijke reden - veel minder vatbaar zijn voor allerlei ziekten.

Waarom verkozen ze vrouwelijke exemplaren?

Heel wat wetenschappers beweren dat voor een genetische ingreep, de vrouw (om biotechnische redenen) te verkiezen is boven de man.

Hedendaagse onderzoekers deden in het 'Kaguya project' - op minieme schaal - na wat onze buitenaardse bezoekers met de Homo Sapiens deden. Ze zorgden ervoor dat het mannelijke exemplaar overbodig werd. Het project toonde aan dat een dier (een muis) zonder tussenkomst van één mannelijke cel enkel vrouwelijke nakomelingen kan voortbrengen.

De naam van het project verwijst naar het meisje uit het oudste Japanse volksverhaal. Kaguya was geboren op de maan en werd door het maanvolk naar de aarde gebracht in een holle bamboestengel. Ze was maar een duim groot maar groeide op tot een mooie prinses. Een verhaal dat precies past in het plaatje over onze buitenaardse voorouders ... net zoals zoveel van de oudste mythen passen in dat plaatje. En dat is wellicht geen toeval.

In de mythologie wordt trouwens wereldwijd verwezen naar de ongeslachtelijke voortplanting van de eerste mensen ... naar godinnen die maagd zijn en toch kinderen op de wereld zetten. Ook volgens Plato konden de eerste mensen zich ongeslachtelijk voortplanten.

Waar zijn de bewijzen dat buitenaardse wezens ooit de aarde hebben bezocht?

Alle bouwwerken die van 'de goden' - de gekloonde Homo Sapiens - afkomstig waren, werden overgenomen en later afgebroken en heropgebouwd door de overlevenden van de megacatastrofen.

Wat niet af te breken of na te bouwen was (de piramiden) wordt in een oeverloze discussie betrokken.

Ruimteschepen en andere technologieën worden afgeschermd.

De goden hebben overigens nooit de intentie gehad om ons ook maar iets wijzer te maken. Diegenen waar wij van afstammen, bevonden zich nu eenmaal op een veel lager niveau. De goden hadden simpelweg geen interesse voor hen.

Tenslotte waren er van 'de goden', net zoals van hun technologieën, maar een beperkt aantal exemplaren op aarde. En ze hebben hier slechts een minieme tijdsspanne kunnen overleven. Zoveel relikwieën zullen er dus ook weer niet zijn.

Misschien is een overtuigend argument voor het prehistorische bestaan van het godenras - tenminste voor diegenen die immuun zijn voor de andere aanwijzingen - de vanzelfsprekendheid waarmee de Bijbel en de wereldwijde mythen ernaar verwijzen.

Alsof de goden voortleefden in het collectieve bewustzijn van de taaiste mensen die duizenden jaren na de megacatastrofen - die zo goed als al het intelligente leven op aarde hadden uitgeroeid - aan een heropstanding begonnen.

Onze buitenaardse bezoekers waren niemand minder dan diegenen die de gnostici heel geheimzinnig de ‘tussengod’ noemden. Zij bevonden zich tussen ‘de echte God’ en het leven op aarde.

http://www.evawaseerst.be/piramiden.htm

De piramiden in Egypte: Mysteries op een rijtje

Waren de oude Egyptenaren de bouwers van de echte piramiden? De autoriteiten willen ons in elk geval laten geloven van wel. Maar hun antwoorden roepen toch heel wat vragen op.

- Ze gaan er van uit dat er vóór de Egyptenaren geen andere beschaving in staat kan zijn geweest om de piramiden te bouwen. Nergens ter wereld heeft men immers constructies weergevonden die - volgens de officiële versie - ouder zijn dan pakweg 4500 jaar en die aantonen dat de mens in staat kan zijn geweest om nauwkeurige en kolossale bouwwerken te realiseren.

Waarom ziet men hier over het hoofd dat een ontdekking onder de Navelberg in Turkije ondertussen het tegendeel heeft bewezen? (Zie een volgende rubriek)

- De overgang van de trappenpiramide naar de echte piramide is volgens de autoriteiten niet zo gigantisch te noemen. Het basisontwerp zou een trappenpiramide zijn geweest die op 'één of andere manier' verder werd opgevuld tot een gladde piramide.

Wie zich echter in het onderwerp verdiept, zal merken dat de meeste wetenschappers het hebben over een 'onverklaarbare' evolutie.

- Men heeft een ingegraven boot aangetroffen in de nabijheid van de piramide van Khufu. Het zou de boot zijn geweest waarmee het lichaam van de farao naar zijn laatste rustplaats werd gebracht. Er zou dan ook volgens de autoriteiten geen twijfel bestaan over het feit dat de piramide door Khufu werd gebouwd en dat ze dienst deed als zijn laatste rustplaats.

Dat Khufu's boot in de onmiddellijke buurt van de piramide werd ingegraven, betekent echter niet dat Khufu de piramide heeft gebouwd.

- Op en in enkele piramiden heeft men graffiti aangetroffen die zou zijn aangebracht door de arbeiders tijdens de bouw ervan. En die graffiti verwijst duidelijk naar farao's als Khufu en Menkaure.

De authenticiteit van de graffiti wordt sterk in twijfel getrokken. (Daarover later meer)

- Sneferoe zou met zijn knikpiramide oorspronkelijk een veel hoger bouwwerk in gedachten hebben gehad. Omdat de ondergrond echter niet stabiel genoeg bleek, zou hij tijdens de bouw de hellingsgraad hebben aangepast waardoor de problemen werden opgelost.

Onwaarschijnlijk toch dat men vandaag zo snel conclusies trekt? Niemand die dat immers met zekerheid kan zeggen. Misschien was de knik wel oorspronkelijk voorzien. De scheuren die zich vandaag in de piramide manifesteren, waren er duizenden jaren geleden misschien niet. Waarom stopte Sneferoe trouwens niet onmiddellijk met de bouw als hij vaststelde dat het mis liep? Dan kon hij direct beginnen aan zijn 'rode' piramide? Ten andere: Waarom zou Sneferoe drie piramiden nodig hebben gehad? Want tussen haakjes: hij krijgt ook nog een trappenpiramide op zijn conto.

- Khufu, de grootvader, heeft blijkbaar de grootste piramide van het Gizeh complex.

Zou het niet logischer zijn als de zoon telkens de vader zou willen overtreffen?

- Het staat vast dat de bouwers onvoorstelbare rekenkundige, organisatorische, architecturale en sociale competenties moeten hebben gehad om dergelijke bouwwerken tot een goed einde te brengen. Ze hebben de piramiden ook perfect uitgelijnd volgens de magnetische polen van de aarde. En ze hadden overduidelijk een gigantische hoeveelheid kennis over de sterrenhemel.

Dit alles moet massa's notities hebben vereist. Notities waarvan men er veel te weinig heeft van teruggevonden.

- De autoriteiten nemen aan dat de piramiden graftomben waren.

Er werd nooit een mummie in teruggevonden. Men heeft er slechts lege sarcofagen in aangetroffen.

Waarom zouden de farao's trouwens zo’n reusachtige bouwwerken enkel als graf laten dienen? Er was geen ruimte in voorzien voor erediensten of machtsvertoon.

- De autoriteiten nemen aan dat de grafkelders met mummies en al werden leeggeroofd in latere tijden.

Dit is verre van zeker omdat bijvoorbeeld de toegang tot de koningskamer (de zogenaamde grafkamer van de farao) in de piramide van Khufu met kolossale granieten blokken werd afgesloten. Zodanig zelfs dat men onmogelijk naar binnen kon. Laat staan dat men met een mummie of een andere relikwie naar buiten kan zijn geraakt. En als dieven dan toch op een mysterieuze wijze zouden zijn binnengeraakt, hoe hebben ze dan de koningskamer zo klinisch schoon kunnen achterlaten? Geen (microscopisch) spoor van een mummie, een potscherf of een ander teken was er in terug te vinden. Nooit is een inbreker tot dergelijk huzarenstuk in staat geweest.

- De koningskamer van Khufu lag hoger dan de ingang van zijn piramide.

Dit doet vermoeden dat de oude Egyptenaren niet eens wisten hoe ze tot in die kamer konden komen. Anders zouden ze in latere tijden ongetwijfeld hetzelfde principe - waarbij de grafkamer zich dus boven de ingang bevond - hebben toegepast.

- Koolstofdatering van organische verfpigmenten in mastabas toont aan dat men al bezig was met het bouwen van de graven van Khufu’s naaste vertrouwelingen in het begin van diens regeerperiode. Khufu heeft zijn werkkrachten dus verdeeld over verschillende projecten. En hij deed dit lang voordat hij er zeker van kon zijn dat zijn piramide wel zou afgewerkt geraken.

Waarom zou hij zoiets hebben gedaan? Zijn piramide was een onvoorstelbaar gedurfde onderneming die alle voorgaande in het niets deed vervallen. Hij zal dan toch wel eerst zijn piramide hebben afgewerkt vooraleer aan de graven van zijn hofhouding te beginnen?

Dat hij er zeker van was dat de piramide nog tijdens zijn leven voltooid zou worden, ligt min of meer voor de hand als we ervan uitgaan dat ze er al stond voordat Khufu werd geboren. En hij ze enkel moest restaureren. (Overigens zou het niet zijn piramide zijn geweest maar deze van de godin Isis. Maar daarover later nog iets meer.)

- Er werd een organische mortel op de hoogste steenlagen van de piramide van Khufu aangetroffen die honderden jaren ouder bleek dan de leeftijd die men de piramiden toeschrijft.

Alsof men lang vóór Khufu’s tijd de piramide al eens had gerestaureerd.

- Hoe heeft men de piramiden zo precies kunnen bouwen?

Sommige wetenschappers zijn van mening dat er hellingen of taluds naast de piramiden werden aangelegd om de reusachtige stenen precies te kunnen plaatsen.

Volgens andere wetenschappers is deze theorie achterhaald. Voor het ter plaatse brengen van bouwblokken hoger op de piramiden zou het talud simpelweg veel te lang zijn uitgevallen.

- Een andere optie houdt het bij een talud die als een spiraal rond de piramiden draaide.

Studies tonen aan dat deze manier van werken te weinig overzicht bood. Het zou onmogelijk zijn geweest om de bouwblokken nauwkeurig te plaatsen.

Normaal zouden de grootste genieën van deze tijd verschillende methoden moeten kunnen bedenken waarop de piramiden technisch kunnen zijn tot stand gebracht.

Maar - en dit zal iedere serieuze wetenschapper beamen - er is geen enkele geloofwaardige methode te verzinnen voor de constructie van vijf van de piramiden. Vijf aparte gevallen! Net als de eerste grotschilderingen lijken zij uit het niets te komen. Zonder voorafgaande evolutie. (De trappenpiramide van Djoser is echt wel van een heel andere aard).

Wie houdt nu zoiets voor mogelijk?

- Volgens de autoriteiten verloren de farao's na Menkaure hun interesse in de piramidebouw. Vandaar dat aan de piramiden steeds minder aandacht werd besteed.

De Egyptische beschaving zat nog maar in haar beginstadium (vierde van de in totaal 27 dynastieën) toen - volgens de schoolboeken - de echte piramiden werden gebouwd. Het is dan ook moeilijk te verklaren waarom er daarna plots een enorme terugval zou zijn geweest. Nooit hebben latere farao’s getracht ze te evenaren, laat staan te overtreffen. De Egyptische koningen hadden nochtans de obsessie om hun voorgangers te overtreffen, iets wat eigen is aan machthebbers.

Na de echte piramiden zou men opnieuw overschakelen op de trappenpiramide. Op de foto: de piramide van farao Userkaf, 49 meter hoog en nu een puinhoop. Ze zou amper dertig jaar na de echte piramiden zijn gebouwd. Deze van zijn opvolgers zien er overigens niet beter uit.

- De locatie van de piramiden zou overeenstemmen met de sterrenhemel zoals die er 12.500 jaar geleden zou hebben uitgezien. Alsof men bewust de sterrenhemel heeft willen nabootsen. Sirius, een dubbelstel op 8,5 lichtjaar en bekend als de ster van Isis, zou daarbij een cruciale rol hebben gespeeld.

Robert Bauval, een onderzoeker van Belgische origine was in elk geval één van de eerste die een verband zag.

Doch zoals met alles wat te maken heeft met de piramiden was men er als de kippen bij om zijn ontdekking te weerleggen.

Het stof van de discussies is nu min of meer gaan liggen. En het moet gezegd dat de meningen van de wetenschappers verdeeld blijven. Wat op zich toch aantoont dat de stelling nog niet zo gek kan zijn.

- Geen enkele van de duizenden teruggevonden kunstwerken verwijst naar de manier waarop de piramiden werden gebouwd.

Hier moeten de autoriteiten toegeven dat ze voor een raadsel staan. Zelfs in de mastabas, de graven van de vooraanstaande burgers uit die tijd, vindt men geen enkele verwijzing naar de manier waarop de piramiden werden gebouwd. En toch moet voor vele van die belangrijke personen hun hele leven in het teken hebben gestaan van de bouw ervan.

- Ten slotte roept ook de houding van de autoriteiten vaak vragen op bij onafhankelijke onderzoekers. Deze laatste zijn van mening dat de overheid al te snel hun onderzoeken een halt toeroept omdat er gevaar zou dreigen wegens 'de slechte staat van de bouwwerken'.

Onmogelijk om uit te maken wie het hier bij het rechte eind heeft.

www.evawaseerst.be

http://www.evawaseerst.be/mgroeten.htm

Hartelijke groeten

De gouden platen uit 1977 van Voyager (Foto: Wikipedia).

Een (te) groot percentage van de astronauten die ooit een voet op de maan hebben gezet, leken achteraf als door Gods hand geslagen.

Hadden ze inzicht gekregen in iets waarvan ook de Egyptische priesters duizenden jaren voor hen op de hoogte waren?

Het zien van onze blauwe planeet vanuit de ruimte moet ongetwijfeld een fascinerende ervaring zijn geweest voor honderden astronauten. Maar diegenen die ooit een voet op de maan zetten, hebben nadien door hun woorden en daden voor te veel vraagtekens gezorgd.

En de houding van de autoriteiten heeft deze vraagtekens alleen maar groter gemaakt.

De plotse stopzetting van het Apolloproject om redenen die achteraf niet klopten, de niet nagekomen beloften, de getuigenissen ... men zou voor minder twijfelen aan de geloofwaardigheid van de autoriteiten.

Wat volgt is dan ook maar een klein toemaatje.

1972: De onbemande sonde Pioneer X wordt de ruimte ingestuurd met een boodschap bestemd voor een buitenaardse levensvorm, gegraveerd in goud met daarop gegevens over de mens en een soort wegwijzer naar de aarde.

Pioneer XI met een gelijkaardige boodschap zou spoedig volgen.

Later zouden Voyager 1 en 2 meer gesofisticeerde berichten versturen waaronder een veelheid van geluiden en beelden van de aarde, samen met begroetingen in 55 talen, onder meer in een 6000 jaar oude taal. In het Nederlands luidde de begroeting: 'Hartelijke groeten aan iedereen'.

Hoewel de berichten nogal simpel leken, had NASA voor het samenstellen ervan een beroep gedaan op uitgekiende wetenschappers. Wetenschappers die het bestaan van een buitenaardse beschaving al langer welgezind waren maar die ongetwijfeld niet op de hoogte waren van wat NASA ondertussen met zekerheid wist.

Sommigen blijven de berichten beschouwen als een knipoog naar televisieseries als Star Trek. Hoewel vier knipogen - waarvan de laatste twee redelijk vettig - zelfs voor Mister Spock wat van het goede teveel zouden zijn geweest.

NASA had geen alternatief dan de berichten lichtjes te bagatelliseren. Als men het naar buiten toe al te serieus had laten uitschijnen dan zou dat zeker argwaan hebben gewekt. En dat was nu net datgene wat men hoe dan ook wou vermijden.

Het officiële doel van de missies had dan ook niets te maken met het sturen van berichten maar met het onderzoek van ons zonnestelsel. De berichten werden daarom door velen beschouwd als een belachelijke bijzaak. Ze hebben de reputatie van de wetenschappers die eraan meewerkten geen goed gedaan. Iets wat NASA overigens niet aan haar hart liet komen.

Wetenschappelijke onderzoeken hebben al langer aangetoond dat bepaalde golven (bijvoorbeeld licht en geluid) elk op hun manier het DNA van de toehoorder magnetiseren en zo informatie overdragen. Hier werd het geluid opgewekt door elektromagnetische golven omdat buitenaards intelligent leven zich misschien in een vacuüm bevindt. En gewone geluidsgolven planten zich in een vacuüm niet voort.

Anderzijds kan elke taal ongeacht wat er precies wordt gezegd, veel informatie bevatten over het DNA van de spreker. En het is best mogelijk dat het leven van onze buitenaardse bezoekers ook draaide rond DNA. Tegen de gevaren van onder meer kosmische straling was het ongetwijfeld opgewassen.

Het gebruik van 55 verschillende talen was dus zeker geen grapje, integendeel.

Waarom vond NASA het plots nodig om berichten de ruimte in te sturen?

Niet om de populariteit van de ruimtevaart te verhogen. Maar omdat men op de maan relikwieën had gevonden van buitenaards leven ... waarvan men sinds Roswell - of langer - wist dat het de aarde ooit had bezocht. (En waarvan het menselijk bewustzijn een product moest zijn.)

De berichten waren dan ook bedoeld om contact te zoeken met een wezen dat wellicht een gelijkaardig bewustzijn als dat van de mens in zich draagt. Dat de kansen om dat wezen te vinden minimaal zijn, beseffen de machthebbers natuurlijk ook. Maar men weet nu eenmaal nooit.

Waarom medeleven en schuldgevoel niet van deze planeet afkomstig kunnen zijn.

De natuur is onvoorstelbaar wreed. Dieren verscheuren andere onschuldige dieren op de meest gruwelijke wijze. Toch treft hen daarbij geen schuld. Omdat ze geen moreel besef hebben. (Wat niet wegneemt dat we al te vaak de neiging hebben om in hun instincten menselijke eigenschappen te willen zien.)

De mens heeft echter een bewustzijn, de basis van al zijn gaven die niet van deze planeet afkomstig lijken.

Daardoor stelt hij zich vragen. Hij kan er op een onvergelijkbare manier problemen door oplossen en bouwen aan de kennis van zijn voorgangers.

Maar het doet hem ook in geweten nadenken over zijn daden. Iets wat geen enkel ander levend wezen op deze planeet ooit doet.

Hoe komt het dat sommige mensen bijna letterlijk doodgaan aan schuldgevoel na het stellen van een verwerpelijke daad? Hoe komt het dat sommige mensen een soort ingebouwd rechtvaardigheidsgevoel lijken te hebben waaraan ze - willen of niet - rekenschap moeten afleggen?

Waarom is er bij dieren van medeleven en schuldgevoel geen sprake? Misschien dat sommigen onder ons de kiemen ervan bij dieren willen zien maar daarvoor moeten ze dan toch veel goede wil aan de dag leggen.

Kortom: Hoe komt het dat de mens eigenschappen heeft die in strijd lijken te zijn met de miljarden jaren oude wetten die het leven op aarde heeft moeten volgen?

Op planeet Aarde draait letterlijk ALLES rond de strijd om te overleven. Op die regel is er maar één uitzondering: de mens.

Mensen die het recht van de sterkste opeisen - zij die het meeste streven naar macht - worden hier even buiten beschouwing gelaten. De ergste onder hen lijken overigens echt wel de wetten van het leven op aarde te volgen en zijn daarbij zelfs tot ongekende wreedheden in staat.

Sommige mensen dragen oprecht medeleven in zich. Medeleven - zowel tegenover mensen als dieren - dat zo sterk is dat het elk mogelijk evolutionair voordeel overstijgt. En dat dus onmogelijk het resultaat kan zijn van een natuurlijke evolutie.

Samen met medeleven, zou het unieke schuldgevoel van de mens ons moeten doen nadenken.

Omdat het kenmerken zijn die niet gericht zijn op natuurlijke selectie. Meer nog: ze lijken die selectie tegen te werken. Want ze houden de zwakkere in stand.

Het is echter duidelijk dat niet elke mens evenveel medeleven en schuldgevoel in zich draagt.

Alsof in elke mens een unieke mix van twee verschillende werelden aanwezig is. Deze van de dieren, die egocentrisch is en gericht op overleven: een aardse karaktertrek. En een spirituele wereld die afkomstig lijkt van een hogere levensvorm. Deze laatste is niet zozeer gericht op overleven maar wordt gedreven door medeleven en schuldgevoel. Absoluut onaardse karaktertrekken.

Toch staat de mens voor een verschrikkelijk dilemma. Egocentrisme en medeleven blijken immers moeilijk met elkaar te verzoenen. Het ziet er trouwens naar uit dat zelfzucht door het leven op deze planeet wordt bevoordeeld. Wat logisch zou zijn, want het zorgt voor de sterkste genen in de strijd om te overleven.

Als men de natuur haar gang laat gaan, zullen enkel de sterkste genen uiteindelijk overleven. Voor mensen met veel medeleven en schuldgevoel zou de (verre) toekomst er dan niet rooskleurig uitzien.

Gelukkig is de kans reëel dat mensen met het meeste geweten ook het meeste weten. Dat ze met andere woorden de slimste zijn.

Laat ons hopen.

***

Eigenlijk lijdt het geen twijfel dat de mens unieke eigenschappen heeft. Eigenschappen die nog niet zo lang geleden als van het ene ogenblik op het andere, zijn ontstaan.

www.evawaseerst.be

Wat niet weet, niet deert

Door de botsing tussen twee werelden en de vermenging die daaruit is voortgevloeid, is de mens terechtgekomen in een mallemolen. En er is blijkbaar niets dat die molen kan doen stoppen.

Welk nut heeft het dan om alles over onze afkomst te willen weten?

Het ligt zelfs voor de hand dat de waarheid het houvast voor miljoenen mensen - religie - zou wegnemen.

We mogen 'zij die weten' dus niet te snel met de vinger wijzen. Best mogelijk dat ze het beste met ons voorhebben (hoewel de waarheid ondanks alles haar rechten heeft).

Edgar Mitchell en Philip Corso verdienen de hoogste geloofwaardigheid. Toch worden ze meedogenloos op de korrel genomen.

Zo zouden ze - naast andere tekortkomingen - mediageil zijn en enkel uit op geldgewin. Beiden hebben onder meer één of meerdere boeken geschreven.

Het is echter de vraag of een boek schrijven niet de beste manier is om de wereld in te lichten.

Hun criticasters hebben in elk geval een onmiskenbaar voordeel: de echte machthebbers willen (voorlopig?) niet dat de waarheid aan het licht komt.

Ondanks het feit dat de media niet anders kunnen dan de verhalen van Corso en Mitchell te brengen, lijkt het steeds alsof de reporters in kwestie meewarig het hoofd schudden bij zoveel onzin.

De zoon van Philip Corso zegt het ietwat verbitterd in het openbaar: 'Mijn vader wordt afgeschilderd als een leugenaar. Dit doet pijn want ik hield zielsveel van hem en hij was een gewetensvol en eerbaar man. Hij werd door de hoogste autoriteiten onder extreme druk gezet om zijn verhaal niet te doen. Ik ben fier dat hij aan die druk heeft weerstaan.'

Het is te hopen dat ook Neil Armstrong op een bepaald moment aan die druk zal kunnen weerstaan. Hij lijkt reeds heel wat jaren de grootste gewetensproblemen te torsen. Hij zal zich echter moeten haasten want ook hij nadert het einde van zijn leven.

Alles wat uit de conservatieve doos springt, is het doelwit van de jagers op complottheorieën. De bedenkers of 'believers' van dat pseudowetenschappelijk of (erger) geschifte gedachtegoed moeten dan ook tegen een stootje kunnen van de zogenaamde wetenschappers (lees: 'ze moeten een olifantenvel hebben').

En ook al verdienen Corso en Mitchell een standbeeld, hun heldhaftige getuigenis is maar één van de vele puzzelstukjes die ons de ogen zouden moeten openen.

De unieke mens, de grotschilders, piramiden, Egyptische priesters, Plato, universele mythen, geheime genootschappen, Roswell … ze maken allemaal deel uit van een puzzel.

En datgene wat sommige astronauten op de maan hebben gezien en gevoeld, behoort eveneens tot die puzzel.

Toegegeven, de puzzelstukjes zijn niet altijd even duidelijk maar het geheel toont ondertussen wel aan waar de gigantische evolutiesprong van de mens vandaan komt.

www.evawaseerst.be 

De wedloop naar de ruimte eindigde daar waar ze moest beginnen: op de maan.

De ruimterace

De echte ruimterace begon na de tweede wereldoorlog. Volgens velen was de koude oorlog en de naijver tussen Russen en Amerikanen er de oorzaak van. Wie als eerste een mens op de maan zou kunnen laten landen, zou als winnaar uit de bus komen.

Een reden die bij nader toezien al te simplistisch was. Vooral omdat uit meerdere zaken is gebleken dat de ambitie van zowel Russen als Amerikanen veel verder reikte dan dat.

***

In de wedloop naar de ruimte speelden de nazi's een grote rol.

Zij hadden in het begin van de jaren 40 al concrete plannen voor een verkenning van de ruimte. Zelfs de maan stond - toen al - hoog op hun verlanglijstje.

Op het einde van de oorlog zouden de Amerikanen echter een geniale zet doen. Ze sluisden de beste nazi geleerden richting USA. Het Amerikaanse ruimteprogramma kreeg vleugels.

Een eerste stap zou bestaan uit het lanceren van een satelliet in een baan om de aarde.

Satellieten zouden tal van nieuwe mogelijkheden bieden. Militaire én commerciële projecten schoten eind de jaren 40 dan ook als paddenstoelen uit de grond.

Echter, nog vóór de eerste lancering een feit was, leek het alsof de Amerikanen al hun interesse in satellieten verloren.

Iets wat niet kon worden gezegd van hun aartsvijand, de Russen.

In oktober 1957 zouden die de eerste satelliet (Spoetnik 1) in een baan om de aarde brengen. En daar hield het niet mee op.

- eerste man in de ruimte in april 1961 (Gagarin)

- eerste ruimtewandeling in maart 1965 (Leonov)

Met daartussenin nog een reeks andere primeurs.

Tussen haakjes: velen geloven dat de aanvankelijke primeurs van de Russen enkel te danken waren aan de terughoudendheid van de Amerikanen. Die zou te wijten zijn geweest aan een fenomeen dat voor velen onder ons enkel bestaat in de geest van fantasten. Geloofwaardige getuigenissen die teruggaan tot begin de jaren 50 laten er echter weinig twijfel over bestaan:

Men ging ervan uit dat er zich in het luchtruim vreemde ruimteschepen konden bevinden.

Vooral Amerikanen uit de hogere militaire kringen hadden ronduit schrik voor wat hun astronauten zou kunnen overkomen. Het was een angst die - zoals achteraf zou blijken - werd ingegeven door wat nazi geleerden te vertellen hadden (zie verder in de Roswell rubrieken).

De Russen hadden zich echter niet laten tegenhouden door nazi geheimen en verkeerden in de waan dat ze de ruimterace zouden winnen.

Vanaf de tweede helft van de jaren zestig werd het de Amerikanen plots menens.

Ze hadden niet alleen de beste geleerden, maar tevens het beste materieel en het meeste geld. En ze wisten welk onvoorstelbaar geheim de maan wel eens zou kunnen herbergen.

Zo hielden ze er rekening mee dat er op - of misschien wel onder - het maanoppervlak een schat aan buitenaardse technologie voor het rapen kon liggen. Een technologie die de Russen oppermachtig zou kunnen maken. Het spreekt dan ook vanzelf dat de Amerikanen nooit konden toelaten dat de Russen als eerste de maan zouden betreden, buitenaardse dreiging of niet. Want hoe surrealistisch het voor de meesten mag klinken: men achtte het toen niet uitgesloten dat er op de maan ooit een buitenaardse basis was geweest ... die misschien nog in gebruik was.

In de jaren 60 zetten de Amerikanen alles op alles. Onbemande capsules als Rangers, Surveyors en Lunar Orbiters brachten de maan tot in detail in beeld. Vele duizenden foto's waaronder een massa close-ups werden naar de aarde gestuurd.

Op 20 juli 1969 landde Apollo 11 op de maan.

Een nieuw tijdperk zou aanbreken.

Maar 40 jaar later staat men nog steeds geen stap verder.

www.evawaseerst.be  rubriek: huizen van de goden

foto: de Zonnepiramide in teotihuacan (Mexico) 

Het lijkt logisch dat de eerste ontdekkers een enorme eerbied (of angst) moeten hebben gevoeld voor wat ze de 'huizen van de goden' noemden. Die gevoelens moet men van generatie op generatie hebben doorgegeven. Hoe is het anders te verklaren dat men in bouwwerken die het meest tot de verbeelding spreken, zo goed als geen inscripties of eigendomsbewijzen heeft aangebracht?

Toen de Azteken in de 14°eeuw de piramiden in de buurt van Teotihuacan voor het eerst zagen, waren ze zo overrompeld dat ze ervan uitgingen dat ze door de goden waren gebouwd. Vandaag denkt men dat de Maya's of Tolteken de bouwers moeten zijn geweest in een periode rond 100 vóór Christus. Maar als men er eerlijk zou voor uitkomen dan zou men toegeven dat niemand weet wie ze heeft gebouwd.

Men vermoedt wel hoe langer hoe meer dat de allereerste godheid die er werd aanbeden - opnieuw - een godin moet zijn geweest.

Overigens lijkt niet alleen in Mexico maar ook in Egypte de allereerste godheid een godin te zijn geweest. Een godin aan wie men de grootste piramide heeft toegeschreven.

Velen zijn er immers van overtuigd dat de piramide van Khufu oorspronkelijk de piramide van Isis was. In het oude Egypte was de piramide immers bekend als het Huis van Isis. Uit teksten kan men trouwens afleiden dat Khufu de bouw van de piramide in geen geval opeist. Tussen de regels kan men lezen dat hij Isis zelfs als de oorspronkelijke eigenares van de piramide aanwijst.

En aangezien haar cultus blijkbaar al volledig op punt stond lang vóór er sprake was van de oudste Egyptische beschaving, zou het wel eens kunnen dat Isis vóór de megacatastrofen inderdaad diegene was aan wie de piramide toebehoorde.

www.evawaseerst.be   de piramiden: mysteries op een rijtje

(een uittreksel uit de betreffende rubriek)

- Sneferoe zou met zijn knikpiramide oorspronkelijk een veel hoger bouwwerk in gedachten hebben gehad. Omdat de ondergrond echter niet stabiel genoeg bleek, zou hij tijdens de bouw de hellingsgraad hebben aangepast waardoor de problemen werden opgelost.

Onwaarschijnlijk toch dat men vandaag zo snel conclusies trekt? Niemand die dat immers met zekerheid kan zeggen. Misschien was de knik wel oorspronkelijk voorzien. De scheuren die zich vandaag in de piramide manifesteren, waren er duizenden jaren geleden misschien niet. Waarom stopte Sneferoe trouwens niet onmiddellijk met de bouw als hij vaststelde dat het mis liep? Dan kon hij direct beginnen aan zijn 'rode' piramide? Ten andere: Waarom zou Sneferoe drie piramiden nodig hebben gehad? (Want tussen haakjes: hij krijgt ook nog een trappenpiramide op zijn conto.)

- De locatie van de piramiden zou overeenstemmen met de sterrenhemel zoals die er 12.500 jaar geleden zou hebben uitgezien. Alsof men bewust de sterrenhemel heeft willen nabootsen. Sirius, een dubbelstel op 8,5 lichtjaar en bekend als de ster van Isis, zou daarbij een cruciale rol hebben gespeeld. Robert Bauval, een onderzoeker van Belgische origine was in elk geval één van de eerste die een verband zag. Doch zoals met alles wat te maken heeft met de piramiden was men er als de kippen bij om zijn ontdekking te weerleggen.

Het stof van de discussies is nu min of meer gaan liggen. En het moet gezegd dat de meningen van de wetenschappers verdeeld blijven. Wat op zich toch aantoont dat de stelling nog niet zo gek kan zijn.

- Geen enkele van de duizenden teruggevonden kunstwerken verwijst naar de manier waarop de piramiden werden gebouwd.

Hier moeten de autoriteiten toegeven dat ze voor een raadsel staan. Zelfs in de mastabas, de graven van de vooraanstaande burgers uit die tijd, vindt men geen enkele verwijzing naar de manier waarop de piramiden werden gebouwd. En toch moet voor vele van die belangrijke personen hun hele leven in het teken hebben gestaan van de bouw ervan.

- Ten slotte roept ook de houding van de autoriteiten vaak vragen op bij onafhankelijke onderzoekers. Deze laatste zijn van mening de overheid al te snel hun onderzoeken een halt toeroept omdat er gevaar zou dreigen wegens 'de slechte staat van de bouwwerken'.

Onmogelijk om uit te maken wie het hier bij het rechte eind heeft.

www.evawaseerst.be  de piramiden in Egypte 

Moeilijk te verklaren maar al even mysterieus is de houding die de autoriteiten aannemen. Opvallend vaak roepen ze de slechte staat van een bouwwerk of een gebrek aan technische middelen in als reden om - onafhankelijke - onderzoekers te stoppen.

Toen men in 2002 de smalle schachten van de piramide van Khufu met een robot doorzocht, stootte men na tientallen meters op een massieve deur die de doorgang blokkeerde. Men boorde een gat in de 'deur' waarna men met een camera vaststelde dat er 18 centimeter verder opnieuw een gelijkaardig obstakel de weg versperde.

Een netelige vraag misschien: Waarom duurt het ondertussen al jaren vooraleer men die 18 extra centimeter kan overbruggen?

Waarom vindt men maar geen verklaring voor die geheimzinnige schachten?

Lange tijd heeft men aangenomen dat ze dienden voor de luchttoevoer. Doch die theorie is achterhaald. Men is het er ondertussen over eens dat ze een mysterieus doel dienden.

Sommigen gaan er nu van uit dat de oude Egyptenaren geloofden dat de ziel van de farao langs de schachten het hiernamaals kon bereiken.

En wellicht zitten ze er met die theorie niet ver naast.

Met dit verschil dat de oorspronkelijke bouwers simpelweg wisten dat hun ziel of hun geest zo toegang kreeg tot 'iets'. (Iets dat ons verstand te boven gaat.)

Meerdere zaken wijzen er trouwens op dat de schachten niets met 'geloof' te maken hebben gehad. Voor een dode lijken ze in elk geval nutteloos. Anders zouden ze ook in andere piramiden en mastabas zijn voorgekomen. Ze hebben ze de bouw van de hele piramide ook enorm belast. Zo erg zelfs dat het elke vorm van gezond verstand te boven gaat. Overigens geloofden de oude Egyptenaren dat de ziel van de farao toch overal doorheen kon.

Waarom de schachten naar boven zijn gericht, is overigens op zich al een raadsel. Laterale schachten zouden immers voor veel minder problemen hebben gezorgd bij de bouw.

Waren de schachten - net zoals het vele graniet dat werd gebruikt - een uitgekiend onderdeel van een onvoorstelbaar complex bouwwerk dat toegang verschafte tot een wereld die wij nu als paranormaal zouden bestempelen? Een wereld die bereikbaar was dankzij bepaalde elektromagnetische golven? (Zie ook in de rubriek: Het Witte Licht: de reis.)

Sommige van die golven kunnen dan wel door stenen doordringen. Maar 'trop' is wellicht te veel.

Een beperkte dikte zou echter geen hindernis mogen zijn.

Vandaar misschien dat sommige schachten niet helemaal tot buiten reikten. Het zou ook verklaren waarom halfweg een deur werd voorzien. Lucht hoefde er immers niet doorheen. Een speciaal soort elektromagnetische golven echter misschien wel. Die golven volgen dan wel een rechte lijn, ze buigen ook af als ze een hindernis ontmoeten. Vandaar dat de schachten niet noodzakelijk recht hoefden te zijn.

Het hoeft niet noodzakelijk iets te betekenen maar toen de beroemde Britse occultist Aleister Crowley in 1904 een nacht doorbracht in de koningskamer merkte hij op dat er toch wel griezelig veel maanlicht binnenviel via de zuidelijke schacht. Wat er op wijst dat de maan een rol kan hebben gespeeld in de oriëntering van de schachten.

Voor de duidelijkheid: enkel de schachten in de koninginnenkamer heeft men onderzocht met een robot. Deze in de koningskamer zouden niet zijn afgesloten onderweg. Wellicht waren ze ook niet afgesloten door de stenen deklaag van de piramide (die nu verdwenen is).

Dit laatste wijst er dan weer op dat de piramide eerder moet zijn gebouwd in een tijd dat er geen sprake was van opwaaiend woestijnzand. Anders zouden de schachten van de koningskamer binnen de kortste keren vol zand hebben gezeten.

 De schachten in de koninginnenkamer waren onderweg afgesloten. (Foto: National Geographic)

Niet alle schachten heeft men kunnen onderzoeken. Maar dat ze niet dienden voor luchttoevoer wordt nu algemeen aanvaard.

Té veel mysteries omringen de piramiden.

Met uitzondering misschien van een selecte groep machthebbers weet immers niemand door wie en wanneer de grote piramiden werden gebouwd. Noch waarvoor ze dienden.

Laat u dus niet met een kluitje in het riet sturen.

www.evawaseerst.be    rubriek: de piramiden


De piramiden: Een complottheorie

Foto: De bovenste ruimte vol hedendaagse graffiti. Graffiti zou zijn gevonden in de vier bovenste ruimten boven de koningskamer. Toevallig de vier ruimten die door Howard Vyse werden ontdekt. (De onderste ruimte was al in 1760 ontdekt maar daar was geen graffiti in gevonden.)

Zahi Hawass - weer hij - is zeker van zijn stuk: 'De graffiti boven de koningskamer is authentiek! Dat kan niet anders want de tekens lopen door op de onderkant van de bouwblokken. Wat bewijst dat men ze al had aangebracht nog vóór de blokken werden geplaatst. Niemand is in staat om zoiets te vervalsen.'

Ter verduidelijking: tussen de ouderdomsbarsten van de bouwblokken zou men de graffiti zien doorlopen onder de stenen door.

Opvallend ook dat sommige onderzoekers die er lang van overtuigd waren dat Khufu en verwanten niet de bouwers van de grote piramiden konden zijn, zonder slag of stoot van kamp veranderden. Plots waren ze het ermee eens dat de autoriteiten het bij het rechte eind hadden. (Andere onderzoekers bleven dan weer voet bij stuk houden.)

Een vraag die men zich zou moeten stellen:

Hoe is het mogelijk dat men zoveel waarde hecht aan de graffiti terwijl zoveel andere zaken huizenhoge mysteries oproepen?

De Engelsman Howard Vyse - in 1837 de ontdekker van de graffiti - mag dan een gewaardeerd egyptoloog zijn geweest. Hij hield zich ook, net als zijn vader, op in de hoogste politieke en militaire kringen. Toevallig werd hij in 1837 ook bevorderd tot kolonel (en in 1846 tot generaal-majoor).

Dat de autoriteiten niet willen dat de waarheid aan het licht komt, zou echter ook wel eens de reden kunnen zijn waarom we in oeverloze discussies over de piramiden zijn beland.

Het zou trouwens dwaas zijn te geloven dat men ons de waarheid over Roswell en de maanlandingen onthoudt en tegelijk te denken dat men ons deze over de piramiden zou verklappen. Vooral omdat het ene nauw verband houdt met het andere.

Met andere woorden: voor de autoriteiten zou het een koud kunstje zijn om ons op het verkeerde been te zetten. Koolstofdatering van de graffiti - als die al bestaat - is overigens door niemand controleerbaar.

En ook al wordt deze site als 'complottheorie' bestempeld: er zijn nu eenmaal te veel zaken die erop wijzen dat de oorspronkelijke bouwers van de grote piramiden niet de oude Egyptenaren waren.

Zahi Hawass is een beroemde Egyptoloog en autoriteit. Vraag is of ook hij niet in het ootje wordt genomen. De machten die de geheimen van Roswell en de maanlandingen verborgen houden, doen hetzelfde met die van de piramiden. En die machten lopen niet in de kijker.

www.evawaseerst.be

Ten tijde van Khufu - en wellicht lang daarvoor - was het gebruikelijk om graftomben en andere bouwwerken te versieren met schilderingen en andere kunstwerken die aanzien en macht uitdrukten.

Waarom werden er in de echte piramiden dan geen inscripties of tekeningen aangebracht? Waren Khufu en zijn verwanten misschien afkerig van machtsvertoon?

Het zou kunnen maar het rijmt van geen kanten.

Aangezien blijkbaar niemand weet door wie en wanneer de echte piramiden werden gebouwd, zou volgende nuance op de alternatieve theorie ook niet misstaan.

De piramiden werden 12.000 jaar geleden gedeeltelijk vernietigd door de wereldrampen. Ze werden heropgebouwd door de laatste overlevenden van een supervolk. Een volk dat geen behoefte had aan machtsvertoon en communiceerde op een paranormale wijze.

Dit zou veronderstellen dat niet alle leden van het godenras 12.000 jaar geleden van de aardbol werden weggevaagd. Heel lang zouden ze het echter niet meer hebben volgehouden.

De eerste koningen van Egypte zouden echter pas later op de proppen zijn gekomen. Een kloof van honderden of misschien wel duizenden jaren met de laatste leden van het godenras was daarbij niet uitgesloten.

Het zou tevens een verklaring geven voor mysterieuze bouwwerken als Stonehenge. Bouwwerken die net als de echte piramiden geen machtsvertoon of (zo goed als) geen geschreven teken vertonen. Die kolossaal zijn en waarvoor men - net als bij de piramiden het geval was - enorme inspanningen heeft geleverd om granieten bouwblokken te kunnen verwerken.

Overigens werd Stonehenge zo goed als zeker na de megacatastrofen opgericht. Wat niet belet dat er een serieuze tijdsspanne moet zijn geweest tussen de bouwers en de ontdekkers van de megaconstructie.

Ten slotte: Velen zijn er van overtuigd dat de piramide van Khufu oorspronkelijk de piramide van de godin Isis was. In het oude Egypte was de piramide immers bekend als het Huis van Isis. Uit teksten die men heeft weergevonden, kan men trouwens afleiden dat Khufu de bouw van de piramide in geen geval opeist. Tussen de regels kan men lezen dat hij Isis zelfs als de oorspronkelijke eigenares van de piramide aanwijst.

En aangezien haar cultus blijkbaar al volledig op punt stond lang vóór er sprake was van de oudste Egyptische beschaving, zou het wel eens kunnen dat Isis vóór de megacatastrofen inderdaad diegene was aan wie de piramide toebehoorde.

De grote galerij leidt naar de zogenaamde koningskamer van de piramide van Khufu. Bezoekers getuigen: 'Alsof men zich in een gang van een gigantisch schip bevindt die uitmondt in een granieten machinekamer.' (Foto: Wikipedia).

Boven de koningskamer bevinden zich vijf reusachtige granieten plafonds. De bovenkant is gladgeschuurd. De onderkant is ruw (waarom?).

Volgens wetenschappers is de hele constructie bedoeld om de druk op te vangen, niet alleen op de koningskamer maar ook op de naastgelegen grote galerij.

Vrij simpele berekeningen stellen echter vragen bij die theorie. Het zou namelijk eenvoudiger hebben gekund. Het lijkt er dan ook op dat men twee vliegen in één klap wou slaan. Enerzijds het weghalen van de immense druk en anderzijds het creëren van een al even grote druk. Meer bepaald op de granieten leggers.

De bouwers van de piramiden en van vele andere megalithische bouwwerken hebben zich onmenselijke inspanningen getroost om in hun constructies gigantische granieten blokken te verwerken. Het leidt daarbij al lang geen twijfel meer dat ze dit niet alleen deden om bouwkundige redenen.

Het zou dan ook niet verbazen als er een verband zou bestaan met iets wat recente studies hebben aangetoond. Namelijk dat graniet onder druk specifieke elektromagnetische golven uitzendt.

(Onder andere omstandigheden die te maken hebben met temperatuur en vochtigheidsgraad, kan graniet eveneens elektromagnetisme beïnvloeden.)

Graniet is een zeer hard stollingsgesteente. Het wordt ondergronds gevormd door stollend lava. Hierdoor hebben de mineralen de tijd gehad om kristallen te vormen.

Eén van die kristallen is mica. Mica is erom bekend dat het invloed uitoefent op het magnetisme. Verkopers van mica hangertjes beweren al duizenden jaren dat het de geest vrijmaakt. Of dat zo is, is echter wetenschappelijk niet aan te tonen. En dat komt misschien omdat de mens in de loop van de tijd een gave is kwijtgeraakt.

Feit is dat mica vandaag in de industrie wordt gebruikt om sommige elektromagnetische golven op te wekken en andere te absorberen. En feit is ook dat men in de zogenaamde Zonnepiramide in Mexico - één van de bouwwerken die doet denken aan de echte piramiden in Egypte - heel veel mica heeft teruggevonden. Ook op plaatsen waar die niet zichtbaar was, zoals onder de vloer.

Waarom wou men het kristal absoluut gebruiken?

Men zou het zelfs duizenden kilometers verder zijn gaan zoeken.

Dat sommige mensen beweren dat ze gevoelig zijn voor bepaalde magnetische straling hoeft niet te verbazen. Elektromagnetisme magnetiseert nu eenmaal het DNA en regelt onze hersenactiviteit. Het is één van de oerkrachten in het heelal.

Overigens brengen wetenschappers - sommigen zullen zeggen pseudowetenschappers - elektromagnetische straling met specifieke golflengten en frequenties, al heel lang in verband met paranormale ervaringen.

Ten slotte: het is merkwaardig dat het onderste deel van de piramide van Menkaure aan de buitenzijde met graniet is bekleed, terwijl alle piramiden blijkbaar door de Egyptenaren met een laag kalksteen werden bedekt.

Zou het kunnen dat de vijf echte piramiden oorspronkelijk allemaal bedekt waren met graniet? Zo ja, hebben de Egyptenaren er tijdens hun restauratiewerken een kalkstenen laag voor in de plaats gelegd?

Een (te) groot percentage van de astronauten die ooit een voet op de maan hebben gezet, leken achteraf als door Gods hand geslagen.

Hadden ze inzicht gekregen in iets waarvan ook de Egyptische priesters duizenden jaren voor hen op de hoogte waren?

Het zien van onze blauwe planeet vanuit de ruimte moet ongetwijfeld een fascinerende ervaring zijn geweest voor honderden astronauten. Maar diegenen die ooit een voet op de maan zetten, hebben nadien door hun woorden en daden voor te veel vraagtekens gezorgd.

En de houding van de autoriteiten heeft deze vraagtekens alleen maar groter gemaakt.

De plotse stopzetting van het Apolloproject om redenen die achteraf niet klopten, de niet nagekomen beloften, de getuigenissen ... men zou voor minder twijfelen aan de geloofwaardigheid van de autoriteiten.

Wat volgt is dan ook maar een klein toemaatje.

1972: De onbemande sonde Pioneer X wordt de ruimte ingestuurd met een boodschap bestemd voor een buitenaardse levensvorm, gegraveerd in goud met daarop gegevens over de mens en een soort wegwijzer naar de aarde.

Pioneer XI met een gelijkaardige boodschap zou spoedig volgen.

Later zouden Voyager 1 en 2 meer gesofisticeerde berichten versturen waaronder een veelheid van geluiden en beelden van de aarde, samen met begroetingen in 55 talen, onder meer in een 6000 jaar oude taal. In het Nederlands luidde de begroeting: 'Hartelijke groeten aan iedereen'.

Hoewel de berichten nogal simpel leken, had NASA voor het samenstellen ervan een beroep gedaan op uitgekiende wetenschappers. Wetenschappers die het bestaan van een buitenaardse beschaving al langer welgezind waren maar die ongetwijfeld niet op de hoogte waren van wat NASA ondertussen met zekerheid wist.

Sommigen blijven de berichten beschouwen als een knipoog naar televisieseries als Star Trek. Hoewel vier knipogen - waarvan de laatste twee redelijk vettig - zelfs voor Mister Spock wat van het goede teveel zouden zijn geweest.

NASA had geen alternatief dan de berichten lichtjes te bagatelliseren. Als men het naar buiten toe al te serieus had laten uitschijnen dan zou dat zeker argwaan hebben gewekt. En dat was nu net datgene wat men hoe dan ook wou vermijden.

Het officiële doel van de missies had dan ook niets te maken met het sturen van berichten maar met het onderzoek van ons zonnestelsel. De berichten werden daarom door velen beschouwd als een belachelijke bijzaak. Ze hebben de reputatie van de wetenschappers die eraan meewerkten geen goed gedaan. Iets wat NASA overigens niet aan haar hart liet komen.

Wetenschappelijke onderzoeken hebben al langer aangetoond dat bepaalde golven (bijvoorbeeld licht en geluid) elk op hun manier het DNA van de toehoorder magnetiseren en zo informatie overdragen. Hier werd het geluid opgewekt door elektromagnetische golven omdat buitenaards intelligent leven zich misschien in een vacuüm bevindt. En gewone geluidsgolven planten zich in een vacuüm niet voort.

Anderzijds kan elke taal ongeacht wat er precies wordt gezegd, veel informatie bevatten over het DNA van de spreker. En het is best mogelijk dat het leven van onze buitenaardse bezoekers ook draaide rond DNA. Tegen de gevaren van onder meer kosmische straling was het ongetwijfeld opgewassen.

Het gebruik van 55 verschillende talen was dus zeker geen grapje, integendeel.

Waarom vond NASA het plots nodig om berichten de ruimte in te sturen?

Niet om de populariteit van de ruimtevaart te verhogen. Maar omdat men op de maan relikwieën had gevonden van buitenaards leven ... waarvan men sinds Roswell - of langer - wist dat het de aarde ooit had bezocht. (En waarvan het menselijk bewustzijn een product moest zijn.)

De berichten waren dan ook bedoeld om contact te leggen met een wezen dat wellicht een gelijkaardig bewustzijn als dat van de mens in zich draagt. Dat de kansen om dat wezen te vinden minimaal zijn, beseffen de machthebbers natuurlijk ook. Maar men weet nu eenmaal nooit.

 www.evawaseerst.be

Het witte licht: bijna dood ervaring

Niet alleen oude religies en mythen hebben het echter over een helder wit licht.

Bijna dood ervaringen zijn fenomenen die overal ter wereld werden en worden waargenomen. Hun aantal loopt in de vele miljoenen.

Sommige studies zouden echter hebben aangetoond dat ze te maken hebben met wijzigende impulsen in de hersenen op het ogenblik dat mensen zweven tussen leven en dood. De oogirissen van stervenden zouden zich zodanig openen dat ze alle licht doorlaten. Vandaar dat het witte licht steeds lijkt terug te keren in de beschrijvingen.

Ondertussen weet iedereen echter dat studies elkaar al te vaak tegenspreken. Er zijn er dan ook heel wat die aantonen dat de bewuste ervaringen simpelweg onverklaarbaar zijn.

Dat patiënten met een bijna dood ervaring op de operatietafel een helder wit licht zien, ligt bijna voor de hand. En dat sommigen hun ervaring hebben gefantaseerd, is zo goed als vanzelfsprekend.

Doch er zijn ontelbare ervaringen waargenomen in complete duisternis.

Sommige getuigenissen zijn dan ook zo overtuigend dat men ze wel ernstig moest nemen.

Onderzoekers wereldwijd kwamen daarop tot volgende conclusies:

De bewuste ervaringen staan los van elke religieuze achtergrond of leeftijd. Daarbij komen steeds dezelfde elementen terug:

- de geest leek uit het lichaam te treden;

- hij leek via een tunnel te worden gevoerd naar een helder wit licht;

- het licht bestond uit bewustzijn en was vredig;

- in het licht voelden de geesten van de overleden mensen elkaar volledig aan;

- materiële dingen waren van geen enkel belang;

Een getuige verklaart: 'Iedereen bestond uit licht, ook ikzelf. Het was er vredig en we voelden elkaar aan alsof we één en dezelfde geest waren ...'

Gelijkaardige getuigenissen kwamen tijdens de onderzoeken bij duizenden terug.

www.evawaseerst.be

De naakte aap en andere mysteries

Waarom heeft de mens zo'n onooglijke lichaamsbeharing? Straffer: waarom is die van de vrouw nog poverder dan die van de man?

Sommigen beweren dat het komt doordat de mens tijdens zijn evolutie veel door het water heeft gewaad. Maar die theorie rammelt langs alle kanten.

Alle theorieën ten spijt: de mens als naakte aap blijft een mysterie. Het is een fenomeen waarbij de wetenschappers toegeven dat zelfs hun speculaties nergens op lijken.

Het zou natuurlijk opgelost kunnen worden als men zou aanvaarden dat bezoekers van een andere planeet van de Homo Sapiens een naakte aap hebben gemaakt. In een tijd die 32.000 jaar geleden ver voorafging.

De onvermijdelijke mutant die hieruit voortkwam, zou zich vermengen met dierlijke mensenrassen. Wat dan weer zou verklaren waarom de mens nu wél lichaamsbeharing heeft (weliswaar een zeer eigenaardige).

Er zijn echter nog wel een paar andere zaken waarvan de wetenschap toegeeft dat ze simpelweg onverklaarbaar zijn.

Naast het bewustzijn, medeleven en schuldgevoel van de mens zijn er ook nog het taalgebruik, de kunst, de religie (of bijgeloof). Tel daarbij het te kleine bekken van de vrouw voor het baren van kinderen. En - weliswaar niet passend in dit rijtje maar daarom niet minder mysterieus - de echte piramiden.

Al die mysteries zouden in één klap worden opgelost als de wetenschap zou aanvaarden dat er op een bepaald moment in de evolutie van de mens werd ingegrepen door een hogere macht. Niet door de God waar velen in geloven maar door een veel tastbaarder en logischer wezen: een buitenaards.

In de rand van dit alles:

Het is opvallend dat de oudste Egyptische priesters volledig haarloos waren. Zij hadden wimpers noch wenkbrauwen.

Wetenschappers beweren dat ze om hygiënische redenen al hun haar verwijderden. Maar klopt dat wel? Misschien ging het wel om een eerbetoon aan de goden?

Philip Corso: ‘De lichamen hadden wenkbrauwen noch wimpers. Ze waren volledig haarloos.’

Tussen haakjes: na de megacatastrofen zou alles langzaam veranderen. De man trad op de voorgrond. Uiteindelijk kregen de uitgebeelde figuren weelderige baarden en lange haren. (Ook het uitbeelden van macht, seks en geweld werden schering en inslag.)

www.evawaseerst.be

Een mysterieus haarnet

Had de door de venusbeeldjes afgebeelde vrouw haar?

Duizenden venusbeeldjes heeft men teruggevonden. Beeldjes die een immense tijd (van 32.000 jaar geleden tot pakweg 15.000 jaar geleden) overspannen. Dan mag men toch verwachten dat minstens één beeldje duidelijk een bos haar zou tonen? Niet dus.

Alle inkervingen die haargroei zouden kunnen suggereren, zijn voor discussie vatbaar. En zijn zelfs door wetenschappers gecatalogeerd als 'iets anders'.

Zo zou de Venus van Willendorf geen speciale haarsnit dragen maar eerder een speciale muts.

Tussen haakjes: schaamhaar heeft ze in geen geval. Daarover is geen discussie.

Merkwaardig is dat wel meerdere venusfiguurtjes zo'n mysterieuze muts lijken te dragen.

Pseudogeleerden zeggen dat ze een ruimtewezen zouden voorstellen met een ruimtehelm. 
Ze verwijzen daarbij naar afbeeldingen die in Algerije werden teruggevonden. Die zouden wezens voorstellen waaruit de mens is geëvolueerd (zie foto in bijlage). 

De Venus van Wilendorf zou dus een creatie zijn van die wezens ... of een mutant.

Larie natuurlijk volgens de echte geleerden.

Hoewel er bij de artefacten uit Roswell (door Philip Corso beschreven) een stuk stof behoorde waarvan het patroon verdacht veel gelijkenissen leek te vertonen met dat van de zogenaamde muts of ruimtehelm.

Bijlagen:
tassili.jpeg (30.1 KB)   

www.evawaseerst.be

Extreme Makeover

Als de mens niet het resultaat is van een natuurlijk proces, hoe zou men zijn evolutie dan kunnen verklaren?

Wellicht muteerden onze buitenaardse bezoekers het DNA van een aantal leden van de Homo Sapiens. Doch aangezien de wetenschap slechts van drie procent van dat DNA min of meer weet waarvoor het dient, kan ze voorlopig niet achterhalen hoe de vork in de steel zit.

Iets waar wel eens spoedig verandering in kan komen.

Overigens werd niet alleen het DNA maar ook het uiterlijk van de geselecteerde exemplaren aangepast. Ze werden als het ware halve robots.

Men zou dus (met de glimlach) kunnen zeggen dat 'Extreme Makeover' ooit al eens heeft bestaan.

Een select groepje mensen staat overigens op het punt om die makeover binnenkort nog eens over te doen. Artificiële intelligentie, communicatie via hersengolven, futuristisch voedsel, klonen ... de nieuwste technologieën lijken pure sciencefiction in hun mars te hebben. (Of is men eerder onze scheppers aan het inhalen?)

Als ze bijvoorbeeld konden toetreden tot een universeel bewustzijn en als ze hun lichaamsenergie konden halen uit een technologie, waarom zouden onze buitenaardse bezoekers dan een (goed ontwikkelde) mond moeten hebben gehad? Als ze zichzelf konden klonen via ongeslachtelijke weg, waarom zouden ze dan geslachtsorganen hebben nodig gehad?

De mensen die de oudste beeldjes voorstellen, leken maar een minuscule mond hebben. Ze hadden trouwens ook geen wimpers of wenkbrauwen. Vaak waren ze kaal. In andere gevallen was het hoofd bedekt.

En van mannelijke geslachtskenmerken was er ook al geen spoor. Niet in de grotschilderingen (die naam waardig), niet in de venusbeeldjes, niet in de beelden die in de buurt van Göbekli Tepe werden teruggevonden.

Philip Corso heeft in Roswell wellicht goed bewaarde mummies gezien. Hij was heel duidelijk over de inzittenden van het ruimtetuig. 'Ze leken op menselijke klonen. Ze hadden geen geslachtskenmerken. Hun mond was klein en gaf niet de indruk functioneel te zijn. Hun hersenen leken voor een deel te bestaan uit computer hardware. Ze hadden geen hoofdhaar, wimpers noch wenkbrauwen. Ze waren zelfs volledig haarloos.'

Tussen haakjes: het weinige dat we met zekerheid over de oudste Egyptische priesters weten, is dat ze volledig haarloos waren. Ook zij hadden dus geen wimpers noch wenkbrauwen. Wetenschappers beweren dat ze om hygiënische redenen al hun haar verwijderden. Maar klopt dat wel? Misschien ging het wel om een eerbetoon aan de goden?

Zou het kunnen dat al die gelijkenissen toeval zijn?

www.evawaseerst.be

De evolutieleer had er enigszins anders kunnen uitzien ...

Alfred Russel Wallace (1823-1911)

Darwin was 14 jaar ouder dan Wallace. Beiden waren vrienden en ondernamen heel wat expedities om de evolutie te bestuderen.

Volgens velen zou Darwin echter zijn evolutieleer hebben afgekeken van Wallace. (Sommigen nemen zelfs het woord ‘gestolen’ in de mond.)

In de evolutieleer leidt de strijd om te overleven tussen de soorten op termijn tot een steeds betere aanpassing aan de omstandigheden die de natuur aanbiedt.

Na jaren zou Wallace echter tot de bevinding komen dat het menselijk bewustzijn niet het gevolg kon zijn van de evolutie. Het zou de mens immers zo’n voordeel hebben opgeleverd dat er van een strijd met de andere soorten geen sprake meer kon zijn geweest. Volgens Wallace moest een hogere macht het menselijk bewustzijn hebben geschapen.

Hij was zo van zijn stuk gebracht door dit inzicht dat hij het Darwin niet eens kwalijk nam dat hij met de eer (van de huidige evolutietheorie) ging lopen.

Hij zou zijn verdere leven in het teken van het spirituele stellen.

Wallace wist niets af van de mysteries die UFO’s en maanlandingen tientallen jaren na hem zouden omringen. Hij wist ook niets van de onmogelijke sprong die de mens zowat 32.000 jaar geleden moet hebben gemaakt. Maar zijn inzicht was (en is nog steeds) voor velen een openbaring:

Alles op deze planeet is te verklaren door de evolutieleer. Uitgezonderd het bewustzijn van de mens.

terug, klik hier

www.evawaseerst.be
 

Wernher von Braun in 1959: 'We maken kennis met krachten die veel sterker zijn dan we vermoedden. We weten niet waar hun basis zich bevindt. Meer kan ik er nu niet over kwijt.'

Hermann Oberth in 1972: 'We mogen de vooruitgang in de technologie niet op ons conto schrijven. We werden namelijk geholpen door wezens die niet van deze planeet afkomstig waren.'

(De citaten zijn vrij vertaald maar de inhoud klopt.)

Net als Philip Corso deed Hermann Oberth zijn bekentenis op een leeftijd waarop men normaal gezien stilaan afscheid neemt van het leven en dus nog weinig te verliezen heeft. In 1972 was Oberth 76 jaar ...

Roswell: de lijst is (te) lang

Harde wetenschappers, politici en hooggeplaatste militairen bleken er in de jaren '50 en '60 van overtuigd dat de volgende oorlog zou worden gevoerd tegen een buitenaardse beschaving. Sommigen onder hen behoorden zonder meer tot de beste in hun soort. En u hoeft echt niet te twijfelen aan de mentale toestand van die heren. Ze waren stuk voor stuk kerngezond.

Zelfs Ronald Reagan was beducht voor een buitenaardse invasie. Reagan die - ondanks het feit dat men er al eens lacherig over doet - een wijs man was. (Toch moet gezegd dat een president net iets te veel in de kijker loopt en daardoor wellicht niet behoort tot het selecte groepje machthebbers die weten hoe de vork precies in de steel zit.)

Het is een publiek geheim dat Douglas Mac Arthur en George Marshall, twee van de grootste generaals die Amerika heeft gekend, betrokken waren bij de ‘Interplanetary Phenomena Research Unit’. Een duistere organisatie die op het einde van de oorlog werd opgericht en die onder meer het bergen van buitenaardse tuigen als taak zou hebben gehad. Mac Arthur heeft in het begin van de jaren vijftig uitspraken gedaan die nu nog tot de verbeelding spreken. Zo waarschuwde hij voor het gevaar dat er van een buitenaardse beschaving zou kunnen uitgaan. Hij heeft zich daarbij enigszins vergaloppeerd en heeft zijn woorden later genuanceerd door als het ware de filosofische toer op te gaan.

Het was een nuance die gezien de vele gelijkaardige getuigenissen van andere prominenten uit de jaren '50 en '60 niet erg geloofwaardig overkwam. Maar men kan natuurlijk niet verwachten dat generaals de echte machthebbers een duimbreed in de weg zouden leggen.

De lijst met opzienbarende getuigenissen over UFO's is zeer lang.

Vooral mensen die op één of andere manier bij de luchtvaart waren betrokken - waaronder vaak hogere officieren - deden uitspraken die men kort als volgt kan samenvatten: 'De rapporten zijn overweldigend: UFO's zijn een realiteit. Het zijn ongrijpbare lichtgevende tuigen. Hun bestaan boezemt ons angst in.'

Eén getuigenis om de die angst te onderstrepen.

Admiraal Roscoe Hillenkoetter had van 1947 tot 1950 de leiding over het 'Central Intelligence Agency' (CIA). Uit alles wat hij na de oorlog deed, zou ieder weldenkend mens bijna moeten besluiten dat hij afwist van het bestaan van buitenaardse tuigen. Ook was hij vanaf 1957 lid van het National Investigations Committee On Aerial Phenomena (NICAP). Een onafhankelijke organisatie die onderzocht of buitenaardse ruimtetuigen al dan niet de aarde bezochten.

In 1960 richtte Hillenkoetter zich zelfs rechtstreeks tot het Amerikaans Congres. Hij maakte zich - samen met een hele reeks hooggeplaatste personen - zorgen over het mogelijke gevaar dat er van UFO's zou kunnen uitgaan.

Zijn smeekbede voor meer openheid bleef echter zonder resultaat.

Een doordenker: Over veel mannen die nooit tot de enkels reikten van Roscoe Hillenkoetter vind je een massa officiële gegevens op het internet. Voor informatie over hem heb je echter een vergrootglas nodig.

Het is vandaag moeilijk om te geloven, maar al deze toplui hadden dus schrik voor een buitenaardse invasie.

En de gewone burger dan? Die haalde doorgaans de schouders op. Volgens Hillenkoetter - en volgens vele anderen - omdat de overheid niets deed om de ernst van de zaak te laten doordringen. In het bewuste verzoek tot het Congres beweerden de initiatiefnemers zelfs dat de overheid de burgers een rad voor de ogen draaide door de hele kwestie te bagatelliseren.

Sommige topfunctionarissen wisten veel. Ook dat er op aarde daadwerkelijk buitenaardse tuigen waren teruggevonden.

Toch was er iets wat ze niet wisten.

Namelijk, dat de angstwekkende luchtfenomenen in feite ongevaarlijk waren omdat ze van een heel andere aard waren dan de tuigen die men op aarde had teruggevonden.

Van die tuigen moet men hoe dan ook heel wat hebben opgestoken.

Het kan immers geen toeval zijn dat de groei van de ruimtevaart vanaf de jaren vijftig explosief de hoogte in schoot. Vanaf de jaren tachtig was de technologische boom zelfs zo fenomenaal dat elke andere periode in de wereldgeschiedenis erbij verbleekt. Het had veel tijd gevergd om de buitenaardse geheimen te ontrafelen maar eens het hek van de dam, was er blijkbaar geen houden meer aan.

In de veronderstelling dat de Dow Jones (Amerikaanse beursindex) al 5000 jaar zou bestaan dan zou de groei van de laatste vijfentwintig jaar enorm zijn geweest. Kredietcrisis of niet. En daarbij mag men gerust rekening houden met steen- ijzer- en andere tijdperken.