Het zou logisch zijn als de kunst- en bouwwerken van de mens een geleidelijke evolutie zouden vertonen. Kleinschalige, eenvoudige werken zouden op termijn moeten uitmonden in complexe en reusachtige constructies. Best mogelijk echter dat deze logische redenering fout is en dat er al de grootste bouwconstructies werden opgericht in tijden waarin de mens als holbewoner werd afgeschilderd.
Sinds 1994 wordt in (het huidige) Turkije een lage heuvel uitgegraven die klaarblijkelijk door mensenhanden werd gemaakt en die tot 1994 verkeerdelijk werd aanzien als een middeleeuwse grafheuvel. Onder het zand staan kunstig bewerkte T-vormige pilaren van ongeveer zeven ton nauwkeurig uitgelijnd in een cirkel. De grootste pijler tot nu toe gevonden, zou negen meter hoog zijn. Archeologen gaan ervan uit dat de zwaarste pijlers - nadat ze volledig zullen zijn uitgegraven - rond de 50 ton zullen wegen.
De meeste dateringen zijn nog enigszins voor discussie vatbaar maar één zaak staat vast: de constructie is minstens 13.000 jaar oud.
U kunt een foto van een ondergrondse stad bekijken in de buurt van Gobekli Tepe via bovenstaande link
Waar zijn de bewijzen dat buitenaardse wezens ooit de aarde hebben bezocht?
Mogelijk hebben ze eerst getracht om ondergronds te overleven en hebben ze pas later hun bewustzijn in de Homo Sapiens overgeplant. Zonnestralen waren voor hen ongetwijfeld schadelijk. En ook hun creaties waren geen zonnekloppers. De getransformeerde Homo Sapiens zou zich dan ook voor de zon blijven verstoppen. Dat de goden de maan aanbaden in plaats van de zon, was dus niet alleen omdat ze er lange tijd een buitenverblijf hadden, maar ook omdat ze een hekel hadden aan de zon. Overigens zou ook de eerste mutant die hekel overerven, vandaar dat die zich zo diep in de grotten zou verschuilen.
Het kan geen toeval zijn dat het overal ter wereld in de omgeving van de 'Huizen van de Goden' wemelt van de ondergrondse gangenstelsels. Eén van de piramiden in Teotihuacan (Mexico) zou zelfs bovenop een grote lavatunnel zijn gebouwd.
Foto's: zie link hierboven U kunt de hele rubriek lezen via de link hierboven.
Dat de nazis in de jaren 30 en 40 zeer goed bevriend waren met de Boeddhistische monniken, is algemeen geweten. Net zoals het feit dat ze een hele reeks expedities hebben ondernomen in Tibet, waarbij ze gangenstelsels onder de Himalaya hebben doorzocht. Niemand die nog verwacht dat men met een officiële verklaring over de reden van die zoektocht naar buiten zal treden, maar het is een publiek geheim dat de nazis buitenaardse technologie op het oog hadden. Ze waren tevens op zoek naar de 'Vril', een duistere energie afkomstig van de zwarte zon, waarover een godenras, dat zich ooit had opgehouden in de gangenstelsels, kon beschikken. Alleen vrouwen konden beroep op de Vril. Ze spraken overigens geen taal, maar hadden paranormale krachten.
Dat de aarde hol zou zijn, zou volgens velen verwijzen naar de gigantische ondergrondse gangenstelsels en niet naar een letterlijk holle aarde. De zwarte zon zou later worden verward met de Vrilenergie die in de ondergrondse gangen voelbaar was. Die energie was door het godenras naar de aarde gebracht en was afkomstig van de uitgedoofde tweelingzus van de zon. Tussen haakjes: De verhalen over de Vril zijn - net zoals deze over de zwarte zon en de holle aarde - voor interpretatie vatbaar. Ze vinden hun oorsprong in de Soemerische mythen en komen dus niet van de auteur Edward Bulwer Lytton, die er in 1871 een boek over schreef.
U kunt de hele tubtriek lezen via de link hierboven
De reden waarom we op zoek gaan naar een andere leefbare planeet, ligt min of meer voor de hand. Dat de mogelijkheid bestaat dat één van onze verre voorouders hetzelfde heeft moeten doen, laten we hier even in het midden, maar dat we daarmee op lange termijn de overlevingskansen van de mensheid verhogen, lijdt geen twijfel. Want vroeg of laat wordt de aarde getroffen door een megacatastrofe en het zou goed zijn als we tegen die tijd weten waar naartoe.
Dat onze speurders zich richten op sterren en planeten die zich buiten ons zonnestelsel bevinden, is wellicht niet eens de halve waarheid. Omdat ze vooral lijken te zoeken naar een planeet die zich binnen ons zonnestelsel kan ophouden. Voor de duidelijkheid, dat zonnestelsel reikt tot de Oortwolk, pakweg een lichtjaar hiervandaan. Verder zullen we de eerste duizend jaar waarschijnlijk toch niet geraken.
Maar waarom speuren naar intelligent leven? Waarom zoveel signalen uitsturen? En waarom zoveel geld uitgeven aan iets dat kan leiden tot de vernietiging van de mensheid? Dat buitenaards leven verder geëvolueerd is dan de mens en dat het ons simpelweg van de kaart kan vegen, is nu eenmaal op het eerste zicht best mogelijk. En toch lijken de echte machthebbers zich daar niets van aan te trekken. Dergelijk vertoon van zogenaamde arrogantie moet een reden hebben?
Ongetwijfeld heeft men met alle pistes rekening gehouden - onze genieën zijn niet gek - en kwam men tot de conclusie dat we hoegenaamd niet zo kansloos zijn als velen beweren. Tenslotte hebben we een niet in te schatten voorsprong op al het andere leven op aarde, overigens een verdacht gegeven. En kunnen we een kruising zijn tussen twee werelden - de kerngedachte van deze site - waardoor we misschien veel sterker zijn dan velen denken. Het zou trouwens niet de eerste keer zijn dat een kruising voor iets speciaals zorgt. Zo hebben we niet alleen onze dubbele moraal als wapen, ook ons echte wapenarsenaal getuigt ondertussen van een bezetenheid die buitenaardse bezoekers misschien vreemd is.
Wat niet wegneemt dat we hen toch liever op tijd zien aankomen.
Lange termijn studies - onder meer aan de Universiteit van Valencia - hebben aangetoond dat vrouwen doorgaans meer inlevingsvermogen hebben dan mannen (Spanish Journal of Psychology 2009, Vol.12 No1 76-83). Eerdere studies hadden al aangetoond dat ze meer last hebben van schuldgevoel. Verder zouden ze spiritueler zijn en vooral een rechtvaardiger oordeel kunnen vellen. Inlevingsvermogen, geweten, aanvoelen van onrecht, eerbied voor alle leven, spiritualiteit (zelfs paranormale gaven) ... het zijn waarden die men eerder in verband zou brengen met vrouwen dan met mannen. Mannen zouden - over het algemeen - meer uit zijn op persoonlijke macht en aanzien.
Van kleine gewelddaden tot moord, met alles ertussenin: mannen plegen ontstellend meer misdaden dan vrouwen. Zij geven de schuld daarvoor aan hun testosterongehalte (het zogenaamde mannelijke agressiehormoon). Maar het is zeer de vraag of pedofilie - één van de misdaden waarbij ze oververtegenwoordigd zijn - te maken heeft met testosteron. Het begaan van misdaden lijkt eerder ingegeven door een tekort aan medeleven en schuldgevoel. En dus een teveel aan egocentrisme.
Medeleven en schuldgevoel - twee superieure gaven van de mens - worden al te vaak als soft omschreven. Een schande natuurlijk. Maar aangezien op planeet Aarde alles draait rond macht, niet meer dan normaal. Als de mens echter niet zelf ingrijpt, dan zullen die gaven van de aardbol verdwijnen. Dan zal de machtswellust blijven toenemen. Iets waar alle grote profeten ons in het verleden voor hebben gewaarschuwd.
U kunt de hele rubriek lezen via bovenstaande link
Socrates en Plato - wiens kennis afkomstig was van de Egyptische priesters - zagen 'Het Witte Licht' als onderkomen voor de ziel in het hiernamaals. In hun beroemdste verhaal, de allegorie van de grot, gaat het als volgt: 'Stel je een grot voor waarin mensen sinds hun geboorte vastgeketend zitten. Ze kunnen hun hoofd niet bewegen, waardoor ze hun blik enkel naar voor kunnen richten. Wat ze niet weten, is dat achter hun rug beelden worden geprojecteerd op de muur vóór hen. Alles wat ze te zien krijgen, is voor hen de enig mogelijke werkelijkheid. Op een bepaald ogenblik kan een gevangene zich bevrijden. Hij verlaat de grot en komt terecht in een verblindend licht. Pas dan ziet hij de echte werkelijkheid. Hij zou echter niet meer kunnen terugkeren naar de grot omdat hij te zeer verblind zou zijn door het licht.'
De grot kunnen we zien als het lichaam waarin de ziel zit opgesloten. Sterft de mens dan wordt zijn ziel bevrijd en komt ze terecht in een alles verblindend licht, vanwaar het onmogelijk is om terug te keren.
Dat er op het moment van de dood een mysterieuze 'passage' moet zijn waarbij de ziel soms nog in staat is om terug te keren, zal blijken uit een volgende rubriek.
De oude Egyptenaren keken vooral naar Orion en Sirius. Uit die richting zouden de goden afkomstig zijn geweest, hoewel Orion zelfs voor goden wellicht wat te hoog gegrepen is. Toch zouden er zich al geschikte planeten kunnen ophouden in de buurt van het AlphaCentauri stelsel, onze naaste buren op 4,3 lichtjaar. Ook het Gliese stelsel, op 20,5 lichtjaar, zou veelbelovend zijn. Het stelsel is namelijk extreem stabiel.
Anderzijds zouden er zich veel dichter bij huis donkere sterren en planeten - waaronder koolstofplaneten - kunnen ophouden. Planeten zijn sowieso zo goed als onzichtbaar, maar als ze dan ook nog eens zouden draaien rond een quasi onzichtbare ster, dan kunnen wetenschappers niet anders dan toegeven dat de ruimte voorbij Neptunus een groot vraagteken is.
U kunt de hele rubriek + foto's lezen via de link hierboven.
Hebben de Egyptische priesters via hun leerlingen hun kennis willen verspreiden? Want niet alleen Socrates, Plato en Jezus waren hun leerlingen, ook heel wat voorname bijbelfiguren maakten er deel van uit.
In ieder geval verkondigde Plato gelijkaardige fundamentele wijsheden als deze die in de Bijbel werden opgetekend.
- er was ooit een godenras op aarde (de 'Engelen' en 'Nephilim' in de Bijbel zullen wel voor discussie vatbaar blijven, maar velen zijn het erover eens dat ze verwijzen naar een godenras);
- de leden ervan waren rechtschapen en hadden bovennatuurlijke krachten (de Bijbel heeft het over rechtschapen supermensen die wonderen konden verrichten);
- zowel het godenras als de supermensen zouden zich uiteindelijk vermengen met aardse mensen (in de Bijbel: in zonde vervallen);
- een wereldwijde catastrofe (in de Bijbel: de Zondvloed) roeide de elite van de mensheid uit;
- de ziel is onsterfelijk, ze komt vrij bij de dood (eigenlijk zeggen Plato en de Bijbel hier net hetzelfde);
- de mens moet streven naar een zuivere ziel (in de Bijbel: naar een leven zonder zonden);
- er is een God die boven de andere goden staat en die onbereikbaar is (in de Bijbel staat God boven de zogenaamde supermensen);
- volgens Timaeus heeft God het goede in de mens ingeplant (in de Bijbel daalt de Heilige Geest in de mens neer);
Het jaarbudget van NASA is volgens sommigen astronomisch hoog. In 2008 bedroeg het zeventien miljard dollar of zowat 0,50 procent van het Amerikaanse nationaal budget. Relatief gezien, stelt zeventien miljard dus niet zoveel voor. In de jaren 60, ondanks de Vietnamoorlog en president Johnsons grote sociale programmas, liepen de geldmiddelen van NASA op tot vijf procent van het nationaal budget, wat vandaag (eind 2009) overeen zou komen met ongeveer 175,9 miljard dollar per jaar. Defensie krijgt nu jaarlijks ongeveer veertig keer het bedrag dat aan NASA wordt toebedeeld. Laat ons een kat, een kat noemen: NASA werd na het Apolloproject simpelweg op water en brood gezet.
De revolutionaire technologie zal van sciencefiction werkelijkheid maken. Op nanoschaal - één nanometer is een miljoenste van een millimeter - zullen wetenschappers letterlijk alles kunnen ontleden, onderzoeken en verbeteren. Ze zullen atomen kunnen rangschikken en de natuur daarbij overtreffen. DNA manipulatie, artificiële intelligentie, menselijke robots ... het is nog een kwestie van tijd vooraleer ze hun intrede doen in ons dagelijks leven.
De mens kent net als de zoogdieren verschillende bloedgroepen. Die bloedgroepen worden bepaald door de eiwitten die zich bevinden op het oppervlak van de rode bloedcellen. Daarnaast is er bij de mens ook sprake van een resusfactor (RH). Deze kan positief of negatief zijn. Zo is de resusfactor positief als blijkt dat op het oppervlak van de rode bloedcellen een bepaald antigen voorkomt. Komt dit antigen er niet op voor dan is de resusfactor negatief. Het al dan niet voorkomen van dat antigen is afhankelijk van twee genen. De persoon die geen enkele van de actieve genen heeft, is RH-. Deze bij wie beide of slechts één van de genen actief is, is RH+.
Bij resusaapjes ontdekte men voor het eerst het bestaan van een resusfactor. De aapjes zijn allemaal resuspositief. En eigenlijk lijkt het er sterk op dat er simpelweg geen dieren zijn waarbij men kan spreken van een negatieve resusfactor.
Daar komt nog een merkwaardig fenomeen bij. Als een moeder bij de bevalling in contact komt met het bloed van haar RH+ kind, begint ze antistoffen aan te maken waardoor een volgend RH+ kind zal worden afgestoten. Het is alsof het lichaam van de moeder het kind als een vreemd wezen beschouwt dat moet worden vernietigd. En dat is iets wat op aarde normaal gezien niet voorkomt.
***
Om het enigszins duidelijker te maken volgt hierna een schematische voorstelling.
De min of meer gekende Egyptische beschaving gaat terug tot ongeveer 3100 vóór Christus. Het was de tijd van de eerste koningen (later faraos genaamd). De farao had het hoogste gezag, alles en iedereen was aan hem onderworpen. Toch vreesde hij de priesters. Hij zag ze als de bewakers van de geheimen die ze van de goden hadden ontvangen.
De spirituele wijsheden van de Egyptische priesters kunnen we afleiden uit de oudste religies, die er stuk voor stuk op gebaseerd zijn. 'De ziel bestaat uit licht. Ze komt vrij bij de dood en zal zich dan verenigen met de lichten van andere afgestorvenen. Om 'Het Grote Licht' te bereiken, moet de ziel zuiver zijn. Ze moet rechtschapen hebben geleefd.'
Het blijft een raadsel hoe de priesters tot dat inzicht zijn gekomen. Met andere woorden: hoe is het te verklaren dat vijfduizend jaar geleden, een tijd waarin enkel het recht van de sterkste gold, mensen ervan overtuigd waren dat ze volgens een moreel hoogstaande code moesten leven, om na de dood 'Het Grote Licht' te kunnen vervoegen? Hoe is het mogelijk dat we op spiritueel vlak nooit een stap verder zijn gekomen dan wat de Egyptische priesters ons hebben geleerd en dat terwijl we op technologische vlak een onvoorstelbare groei hebben gekend, een groei die de laatste vijftig jaar zelfs niet meer bij te houden is.
Archeologen wijten het gebrek aan tekenen van agressie bij de prehistorische mens aan het grote territorium waarover die beschikte. De mens zou daardoor geen reden hebben gehad om tegen elkaar te vechten. Nochtans is de voornaamste reden om te vechten sinds jaar en dag voor de man - bij uitbreiding voor het mannelijk dier - de vrouw.
De mens streeft vandaag naar persoonlijke macht en aanzien. Grote leiders of gewone burgers, ze laten - ieder op zijn niveau - maar al te graag aan de buitenwereld zien hoe welvarend en machtig ze zijn. Welnu, het heeft zowat 25.000 jaar geduurd vooraleer de - intelligente - mens de eerste keer verwees naar zijn persoonlijke macht of aanzien.
Duizenden jaren na de megacatastrofen staan er echter plots grote leiders op, die zichzelf laten vereren. Men neemt aan dat dit alles het gevolg was van het ontstaan van de landbouw. Doordat de bevolking niet meer moest rondtrekken voor voedsel ging ze zich ter plaatse vestigen, daardoor ontstonden de steden, machtsstructuren en grote leiders. Het is echter de vraag of men die volgorde niet moet omkeren. Het lijkt er eerder op dat sommige mensen - en dit zowat gelijktijdig op meerdere plaatsen in de wereld - plots zon machtswellust ontwikkelden dat ze anderen verplichtten om zich rondom hen te verzamelen. Hierdoor waren die enerzijds makkelijker te overheersen door de leider zelf en anderzijds moeilijker te onderwerpen door andere groepen die dan weer een andere leider hadden. lees verder via de link
Augustus 2006: NASA geeft toe dat bijna 700 dozen met origineel filmmateriaal - waaronder de beelden van Apollo 11 - sinds jaar en dag spoorloos zijn. De discussie die daarop volgde, maakte duidelijk dat wat de wereld van de landing te zien had gekregen slechte afkooksels waren van de originele beelden die werden doorgeseind. Deze laatste zouden haarscherp zijn geweest terwijl op de televisie in de huiskamer enkel wazige beelden te zien waren. Volgens de officiële versie was de technologie toen nog niet voorhanden om datgene wat werd doorgeseind zonder kwaliteitsverlies om te zetten naar televisiebeelden. Ondertussen blijkt dat men technisch wel degelijk in staat was om veel scherpere beelden de huiskamer in te sturen. De reden voor de slechte beeldkwaliteit zou ergens anders te zoeken zijn geweest.
Lees verder of bekijk de video via de link bovenaan.
De maan is ongeveer 384.000 km van ons verwijderd. Ze heeft een diameter van 3474 km en de zwaartekracht is er 17 keer kleiner dan op aarde. In het midden van de vorige eeuw ontstond er tussen de USA en de USSR een ongeziene wedijver om er als eerste een bemande ruimtevlucht naartoe te sturen. Het was in die tijd overduidelijk dat dit maar een eerste stap zou zijn van de lange ren die nog zou volgen.
Los van de militaire perspectieven prezen alle geleerden de enorme mogelijkheden die de maan bood voor wetenschappelijk onderzoek: Een reusachtig vacuüm - een luxe waar men op aarde enkel kan van dromen - een uitgelezen plaats voor de bestudering van het heelal, voor onderzoek naar nieuwe medicijnen, lancering van reusachtige ruimteschepen, ontginning van grondstoffen ... De maan zou zelfs de aanstormende milieuproblematiek het hoofd kunnen bieden. Niet dat men al direct de grote kolonisatie wou verwezenlijken, maar als tussenstap stonden krachtcentrales en woonkernen in de ruimte tussen aarde en maan op het programma. En de maan moest dienen als tijdelijke verblijfplaats van personeel en lanceerbasis van grondstoffen voor het realiseren van die projecten.
Wie de moeite neemt om zich over Edgar Mitchell te informeren, kan moeilijk anders dan besluiten dat hij een integer, bescheiden en intelligent man moet zijn. Hij werd geboren in 1930 en groeide op in de buurt van Roswell (in de staat New Mexico) waar in 1947 het meest mysterieuze UFO incident aller tijden plaatsvond. Er zou daar namelijk een buitenaards ruimtetuig zijn neergestort (zie de rubrieken over Roswell). Mitchell was nog student op het ogenblik van de crash. Hij was sterk onder de indruk van de verhalen die hij hoorde, maar moest zich tevreden stellen met de officiële versie over een neergestorte ballon. Op drieëntwintigjarige leeftijd ging hij bij het Amerikaanse leger, waar hij werd klaargestoomd tot modelpiloot. Hij sleepte er de ene erkenning na de andere in de wacht. In 1966 zou NASA hem selecteren als astronaut. Zijn verleden en toekomst stonden in het teken van de lucht- en ruimtevaart. En van zijn werkgever.
Tot de maanlanding zijn leven grondig overhoop haalde.
De belangrijkste dingen in het leven zijn het moeilijkste om te verwoorden omdat woorden ze afzwakken (Stephen King, Amerikaans auteur).
Woorden schieten tekort
Spreken zonder woorden ... elkaar aanvoelen ... uitdrukkingen als 'daar zijn geen woorden voor' ... 'niet onder woorden te brengen' ...
Ze wijzen er ons op dat er iets veel sterker is dan woorden.
Prehistorische magistrale grotschilderingen en al even magistrale bouwwerken (waarvan de leeftijd niet vaststaat) wijzen op het bestaan van een superintelligent wezen dat blijkbaar geen geschreven taal had en dit gedurende bijna 30.000 jaar lang. Hoe is zoiets mogelijk? Zou het kunnen dat het ontstaan van een taal eerder een signaal was van afnemende dan van toenemende gaven bij de mens? Was geschreven taal wel die ongelooflijke uitvinding waarover men het zo vaak heeft? Zo ja, waarom blijkt dan dat die uitvinding op meerdere plaatsen in wereld zowat gelijktijdig het licht zag? Meer nog, het lijkt er sterk op dat zelfs de gesproken taal ontstellend lang op zich heeft laten wachten. Alsof taal ontstond uit noodzaak.
Volken die na de megacatastrofen zo goed als in afzondering hebben geleefd - zoals de indianen in Noord-Amerika - hadden een geloof dat ons bekend voorkomt en dat misschien verwijst naar het prehistorische superbrein. Ze hadden namelijk de overtuiging dat de wereld van de geesten écht bestond en in die paranormale wereld waren woorden overbodig. Een overtuiging die leeft in zowat alle culturen. Velen zijn er dan ook van overtuigd dat ze op waarheid berust, net zoals velen ervan overtuigd zijn dat sjamanen en priesters in latere tijden steeds triestere afkooksels werden van een groep mensen die ooit wezenlijk hebben geleefd. Waardoor geloof - of bijgeloof - het na de megacatastrofen overnam van de paranormale realiteit en we tot vandaag met heel veel vraggen zitten.
Om een beeld te geven van de grootte van ons zonnestelsel en het weinige dat we ervan afweten: De Kuipergordel, waar Pluto en Eris in vertoeven, bevindt zich tussen de dertig en vijftig keer de afstand aarde-zon. De Oortwolk tussen de 50.000 en 100.000 keer die afstand. Tot daar zou de aantrekkingskracht van de zon nog enige invloed uitoefenen. De Voyagers, gelanceerd in de jaren 70, klieven momenteel door de uiterste regionen van de Kuipergordel aan zowat 60.000 km per uur. De kans dat ze een asteroïde nog maar tegenkomen, is - ondanks de miljarden exemplaren die er rondzweven - zo goed als nihil. Het zal nog duizenden jaren duren vooraleer ze de Oortwolk bereiken. Over deze wolk asteroïden weet niemand iets met zekerheid, men heeft alleen theoretische modellen. Hoewel sommigen beweren dat Sedna tot het binnenste van de Oortwolk zou behoren.
Klik op de link voor illustratie en de hele rubriek.
Onderaan de rubriek die u vindt via bovenstaande link, ziet u een interview van Sitchin met Robert S. Harrington. De videoclip is in het Spaans ondertiteld. Om onduidelijke redenen zijn alle kopieën die circuleren op het net van slechte kwaliteit. Voor wie de clip echter wil overslaan, de boodschap is duidelijk: met Niburu valt niet te spotten. Want wie een autoriteit als Harrington durft tegen te spreken, moet op zijn minst zijn twijfels hebben. Als u aan de authenticiteit van de clip zou twijfelen: via één van de vorige rubrieken op de site kan u een geschreven bron raadplegen die verwijst naar het bestaan van Niburu (van de hand van dr Harrington en collega's).
