Dit blog beschrijft de genealogie van de familie RAEPERS. Overgrootmoeder Maria Odilia bracht haar jeugd grotendeels door te Sint-Truiden (provincie Limburg). Zij verbleef tot haar 17° jaar op het adres Lange Vissegat en vertrok op 27.2.1928 naar de stad Antwerpen, waar zij vanaf 13.3.1928 werd ingeschreven. In de bevolkingsregisters van Antwerpen van de jaren 1920-1930 vinden wij haar terug op het adres Graaf van Egmontstraat 14, Wijk 8., als dienstmeid bij de Eerwaarde Heer Stukkens, aalmoezenier in de celgevangenis, Begijnenstraat. Op zaterdag 10.5.1931 trouwde zij te Antwerpen met overgrootvader Augustinus VAN CAMP (auteur's vader). Zij kreeg 5 kinderen (waarvan het eerste levensloos werd geboren). Bij het einde van de wereldoorlog II was zij het slachtoffer van een V-bom, die terecht kwam op het huis Montignystraat 148 te Antwerpen, waar zij onder het puin kwam en met kwetsuren werd overgebracht naar het Stuivenbergziekenhuis. Haar 3 kinderen (Henri was toen nog niet geboren) verbleven toen, uit veiligheid voor de door de Duitsers afgevuurde raketten en V-bommen, bij de familie in Sint-Truiden. Bij een hartaanval werd overgrootmoeder overgebracht naar het AZ-Middelheim, gelegen Lindendreef te Antwerpen, alwaar zij op donderdag 14.2.1980, om 15.00 uur overleed. De plechtige Eucharistieviering vond plaats op dinsdag 19.2.1980, om 10.00 uur in ded parochiekerk St.-Jan-den-Doper, Lange Elzenstraat 79 te Antwerpen. Haar stoffelijk overschot werd geplaatst op het gemeentelijk kerkhof "Schoonselhof" te Antwerpen
Gemeente Borgloon - geboortestad van Odilia RAEPERS - OVERGROOTMOEDER - venieuwde uitgave
Gemeente BORGLOON
Geboortestad van OVERGROOTMOEDER :
IV.18.3.- -RAEPERS Maria Odilia
Borgloon is een stad en gemeente in de VlaamseprovincieLimburg en van het arrondissement Tongeren. De huidige stad is in 1976 ontstaan door fusie van 12 oude gemeenten, en telt ruim 10.000 inwoners op een oppervlakte van 5.111 ha. De officiële taal is Nederlands. Vele, vooral oudere inwoners gebruiken het lokale dialect.
Loon is afgeleid van het GermaanseLauhun dat beboste heuvel betekent. Het verschijnt voor het eerst in 1078 in teksten. Vanaf de 12e eeuw is ook de Romaanse vorm Looz bekend. Borgloon betekent dus burcht op een beboste heuvel en de plaats lag binnen het woongebied van de Eburonen.
Die heuvel verheft zich 30m boven de omgeving en werd daarom door de graven van Loon uitgekozen om er hun burcht en hun residentie te bouwen. Strategisch en economisch was de plek interessant omdat hij langs de weg van het Heilige Roomse Rijk naar Brabant lag. Hij werd dan ook de hoofdstad van hun graafschap. De Romeinen waren de middeleeuwers vóór geweest. Bij de sloop van de burchtresten tussen 1870 en 1877 waren heel wat indicaties van een Romeinse aanwezigheid teruggevonden.
Vrij vlug ontstond rond de burcht een eerste en rond 1200 een tweede omwalling. Loon krijgt rond die tijd ook stadsrechten waarvan het perron nog altijd getuigt. Loon werd daardoor één van de Goede Steden van het prinsbisdom Luik. Als bestuurlijk en geestelijk centrum wordt Loon echter vlug voorbijgestoken door Hasselt dat centraler ligt. Na de verwoesting in 1180 van de burcht door Rudolf van Zähringen, Prins-bisschop van Luik verbleven de graven in hun burcht in Kuringen. Ze werden begraven in de abdij van Herkenrode. De heer van het kasteel van Rullingen was een leenman van de graaf van Loon.
In de loop van de 13e eeuw verloor Loon aan Hasselt haar financiële betekenis als muntatelier en zelfs haar titel als hoofdplaats van het graafschap.
De stad groeide nauwelijks en ondanks plunderingen en verwoestingen bleef Loon zijn middeleeuws karakter bewaren. Getuigen hiervan zijn het middeleeuws stratenpatroon, de markt en de radiale smalle steegjes. Burchtheuvel, stadhuis, Kanunnikenhuis en kerk getuigen van haar periode van bloei. Traditionele vakwerkarchitectuur verdween achter betonnen bepleistering of werd vervangen door Maaslandse renaissancegevels.
In 1676 overleden 167 inwoners van Loon aan de gevolgen van de pest.
In de 19e eeuw werd de fruitteelt belangrijk en het maken van stroop van peren en appelen; vandaar de aanleg van een spoorlijn tussen Sint-Truiden en Tongeren. Momenteel is Borgloon het verzorgingscentrum van de streek.
De romaans-gotische Sint-Odulfuskerk, een kruisbasiliek met vijf beuken. In deze kerk legden de graven van Loon, en na 1366 de prins-bisschoppen van Luik de eed af bij hun troonsbestijging
11° kind van : Hubert VANELDEREN en : Eulalie RAEPERS
V.18.4.k.- -VANELDEREN Roger Joseph ° Sint-Truiden (Lm), DI 29.6.1954 = Sint-Truiden (Lm), WO 30.6.1954 x Sint-Truiden (Lm), ZA 15.6.1974 met : - DE BOECK Marie-Claire Albertine ° Sint-Truiden (Lm), DO 11.11.1954 Kind uit dit huwelijk : V.18.4.k.I.- -VANELDEREN Johan Bertha Hubert ° Sint-Truiden (Lm), VR 10.12.1976 x met : Ann Kind uit dit huwelijk : V.18.4.k.I.A.- -VANELDEREN Anouk
Sint-Truiden (provincie Limburg) De stad waar mijn zuster Julia, broer Jean en ikzelf verbleven in de periode van de V-bommen en raketten, op het einde van de Eerste wereldoorlog. Gezien onze ouders het te gevaarlijk vonden om hun kinderen in Antwerpen te laten verblijven voor de door de Duitsers afgeschoten bommen naar onze havenstad, besloten zij ons onder te brengen bij familie te Sint-Truiden. Daar beleefden wij een rustiger periode en leerden er vele nichtjes en kozijntjes kennen. Spijtig genoeg is er praktisch geen kontakt meer met de familie, gezien de zusters en broer van mijn moeder, nl. Anna, Eulalie en Jean + hun echtgenoten allen gestorven zijn. Evenzo zijn de kozijns, van mijn ouderdom ook reeds overleden, zodat mijn zuster Julia en ikzelf de oudste familieleden zijn geworden. Wat vliegt de tijd toch snel.