Het is weerom een korte nacht geworden. Om 7 u 30 zaten we al in de bus om naar de Chinese muur te rijden. Het is een afstand van 120 km, die normaal in een tijdspanne van 2 uur gemakkelijk kan gereden worden. Wij doen er 4 uur over. We zitten in volle spits. Over 200 meter doen we ruim een uur over. In Brussel zijn er vele files, maar hier zit het potvast. Men is ondertussen met de aanleg van ring nr. 7 bezig. Er is bijna geen beweging in te krijgen. En volgens de Chinezen hebben zij nog een wereldwonder : de Chinese Muur, The great wall. Ik moet zeggen dat dit één van de hoogtepunten is van de reis. Het is zeer indrukwekkend. Voor de zoveelste keer bestijgen we nog maar eens de trappen. Zoals overal zijn de trappen van ongelijke treden. De ene keer bijna een halve meter, de volgende keer 20 cm, wat hierdoor juist moeilijker wordt gemaakt. Maar het zicht is adembenemend. Uren kan je in het rond kijken. Steeds ontdek je nieuwe dingen. Prachtig gewoonweg. Beneden de chinese muur krijgen we nog een bbq, waarna we terug keren naar Beijing. Deze keer duurt de tocht ruim 3 uur. Dit wil wel zeggen dat een 7-tal uur in de bus hebben gezeten. Rond 7u15 gaan we nog naar een acrobatenvoorstelling. De chinezen zijn wel bekend voor hun acrobaten. En deze voorstelling is absoluut niet anders. Weeral om de moeite waard. Als afscheidsdiner gaan we eten bij Morels. Dit is een belg die zich goed heeft ingeburgerd in China. Prins Filip en Guy Verhofstadt zijn ook bij hem komen dineren. Na 14 dagen chinees eten, is het toch terug wennen aan de belgische kost. Want uiteindelijk is chinees eten niet eens zware kost. En dan zijn we klaar voor onze terugvlucht naar België
Wanneer we 's middag wilde gaan eten, stonden we voor een verrassing. De gids had voor 30 personen gereserveerd. Hij ging er ook vanuit dat dit verdeeld was over 4 tafels, zodat iedereen ruimte genoeg heeft ( het zijn allemaal ronde tafels). Daar aangekomen vond men dat we maar met 10 personen verdeeld over 3 tafels moesten gaan zitten. Wim, onze gids was hiermee niet akkoord. Hij wilde 4 tafels. Daardoor ontstond er een discussie van ongeveer 25 min. De chinezen konden dit absoluut niet over 4 tafels verdelen. Dus serveerden ze maar op de 3 tafels. De vierde tafel kreeg geen eten. Uiteindelijk besloten we dan toch maar om ons te verdelen over 3 tafels. Het gevolg was dat het eten koud was. Temperatuur vandaag : 27 graden. Na de lunch hebben we een fietstocht gemaakt door Beijing. NIET TE DOEN. Als je weet dat er in China maar één regel in het verkeer bestaat, en die is dat er geen regels zijn. Iedereen doet zijn ding. Maar fietsers en voetgangers hebben geen rechten in het verkeer. Spring maar opzij, want een bus of een auto stopt niet. Het is een grote warboel. Steek maar eens een vierbaansweg over met 30 mensen met de fiets. Heu, ogen dicht knijpen, en de rest proberen te volgen ????? Nee, ik waag mij in dit drukke verkeer niet meer op een fiets. Gelukkig bleef het maar bij één grote baan oversteken. Dus wij hebben de oude wijken van Beijing bezocht, waar de Hutongs wonen. Het is heel stoffig. Er zijn geen straten, alleen ploeteren we door het zand, en de rommel die langs de kant van de weg ligt. Nee, dit is niet leuk. Je moet je constant concentreren op alles wat er links en rechts van je gebeurt.
Om 7 u 15 zijn we gearriveerd in ons hotel,waar we ontbijt nemen. Het is een heel chic hotel,alhoewel het restaurant mij een cafetaria gevoel geeft. Dit Novotel telt dan ook een 20-tal verdiepingen. Het is nog wel wat mistig maar de temperatuur loopt toch op tot een 24 graden. We bezoeken het Tiananmenplein waar in 1989 een tank over een student reed. Het is een indrukwekkend plein, met natuurlijk een hele boel chinezen. Zoals al zo dikwijls worden wij om de haverklap gefotografeerd. Wij zijn hier attraktie. Heel 'subtiel' komt er dan iemand voor de groep staan, precies of wij hebben dit niet door. Dit plein is 4800 m2 groot en er prijkt ook nog een reuze foto van Mao. We bezoeken de tempel van Hemel als ook de Verboden Stad. De Verboden dat is ook weeral de moeite om te bezoeken. Het is het grootste complex van China. Er zijn in totaal 9999 kamers.Alles staat in het teken van 9 of een veelvoud ervan. Het spijtige is dat de groep zo groot is, met als gevolg dat we dikwijls moeten wachten tot iedereen er is. In het totaal hebben we toch een drie rondgelopen. Nadien zijn we door het nabij gelegen park gedaan. Dit vond ik pas echt tof. Iedereen doet hier zijn ding. De ene maakt met water kaligrafie spreuken, een andere staat hier te zingen. Er staat ook een koor te zingen. Verder op is er iemand een vrouw aan het masseren. Alles kan hier. Allemaal heel interessant, alleen wel heel vermoeiend na zo'n korte nacht.
Rond 8 u maken we ons klaar voor de nachttrein naar Beijing. De trein valt nog al mee. Het is een moderne trein met compartimenten van 4 personen. In ieder compartiment staat er voor iedereen een TV. Dus in één compartiment kan men naar vier verschillende posten kijken. Wij delen ons compartiment samen het koppel uit Heusden Zolder, Philip en Martine. Het is een zeer gezellig avond geworden. We hebben lang gebabbeld, en we zijn ook nog langs de bar gegaan. Het is een zeer korte nacht geworden. Voor de meesten is deze nachttrein toch een leuk bedoening geweest.
Vandaag is het een mistige dag. We bezoeken eerst een atelier waar de terra cotta mannekes gemaakt worden. Je vindt ze hier in alle soorten en maten. Daarna bezoeken we het echte terra cotta museum. Het is heel indrukwekkend. Zoals we al lang gewoon zijn loopt het hier ook vol van de chinezen. Maar ja, ze zijn ook met velen. De uitleg die we van onze gids krijgen is zeer interessant. Het terra cotta leger wordt 'het achtste wereldwonder'genoemd. Maar ik heb toch mijn bedenking erbij, als er niet gepraat wordt over het feit dat Janssen een product ontwikkeld heeft, om de schimmels op de terra cotta soldaten te voorkomen. Dr. Paul staat enkel met een kleine foto in de fotogalerie. In één van de hallen staat ook nog wel te lezen dat Janssen een donatie gedaan heeft. Maar al met al het is prachtig om te zien. Het is indrukwekkend als je je bedenkt met hoeveel mensen er aangewerkt werd. En dan te weten dat ze zomaar vernield zijn geworden. Er zijn ook nog hallen waar het te moeilijk wordt om deze beelden terug te construeren. Daarom blijft de hal die we gezien de meest interesantste. Volgens de gids zijn er nog drie heuvels waar zo'n grafkelders zijn. Deze worden nog niet opgemaakt om dat men vreest dat de kleuren gaan veranderen (zoals bij het terra cotta leger). Men opent deze pas als men een procedee gevonden heeft, die alle mogelijk veranderingen teniet doet. Nadien zijn we naar een medicijnmarkt geweest. Chinezen zweren nog bij de meest waanzinnige mengsels om hun kwaaltjes te genezen. Zo wordt reeënpenis en hondenpenis gebruikt om de potentie op te krikken. Je vindt hier ook gemalen slang, gedroogde mieren, gedroogde kevers, schildpaddenschaal, enz. Allemaal hebben ze een bepaald doel voor ogen. Ondertussen geloven ze voor zware ziekten in de westerse geneeskunde, en laten ze dan meer en meer hun kruiden achterwege. Pal tegenover deze markt staat de fabriek van Janssen Xian. Langzaam rijden we er voorbij, want stoppen mag hier niet.
Het hotel waar we nu zitten is een superdeluxe hotel. Dit is wel eentje van de beste die we reeds gehad hebben. En het chinees eten, het is toch steeds gevarieerd. Rijst staat wel elke dag op het programma, maar ook flitten, veel flitten. De ene kan ze al beter bakken dan de andere. Maar ze doen moeite. Bart, als vegetarier, kom maar naar China. Je kan hier lekker eten hoor. Els, cadeautjes voor ons kindjes, ze zijn heel moeilijk te vinden. Ik hoop dat er hier nog verandering in komt. Want het zijn allemaal prullekes, en zo'n pakske is ook niet meer van den tijd hee. Tante Els, goe van u dat ge de koers voor ons pa wilt laten opnemen.
Voor de rest ik mis jullie ook, en ik blijf hopen dat jullie me op de hoogte houdt. Nu ga ik nog eventjes met pa in de bar zitten, en nog wat babbelen over de voorbij gevlogen leuke dag. Knufkes aan mijn kindjes. Voor de groten, fijne werkweek voor morgen. Ik weet niet of ik morgen een verslag kan typen, want we overnachten deze keer in een trein. Geen internet dus. Tot spoedig.
Deze morgen hebben we uitgeslapen. We vertrokken pas om 11 u 30 om met de fiets de stadswallen te verkennen van Xian. 14 km lang over de brede stadswallen. Dit was echt een avontuur. Overal kan je mooie panorama's zien. Het oude stadsgedeelte tegenover het nieuwe. De stadswal is ongeveer 4 meter breed. Dus met zijn allen de fiets en maar genieten van het heerlijke en rustige (tenminste boven op de wallen) Xian. Er is niet veel volk en daarom kunnen wij rustig onze tijd nemen om hier een leuke rit van te maken. Daarna zijn we naar het provinciaal museum gaan bezoeken. Hier in worden de vondsten uit de site van het Terra Cotta leger ten toon gesteld. De moeite waard.. (Ik moet mijn termen gaan veranderen, want het is precies altijd hetzelfde). In de vroege avond zijn we nog in Muslim kwartier geweest, om wat cadeautjes te kopen. Alhoewel, het is afdingen voor elk ding. En dat doe onze pa toch zo graag. Maar speciale cadeautjes hebben we tot nu toe niet gevonden. De gewoonlijke prularia. We zullen ons best nog moeten doen, om wat mooie cadeautjes te kopen. Het is vandaag een supergezellige dag geweest. De groep is ook best een goed geheel aan het vormen (met hier en daar een zonderling).
Deze morgen hebben we uitgeslapen. We vertrokken pas om 11 u 30 om met de fiets de stadswallen te verkennen van Xian. 14 km lang over de brede stadswallen. Dit was echt een avontuur. Overal kan je mooie panorama's zien. Het oude stadsgedeelte tegenover het nieuwe. De stadswal is ongeveer 4 meter breed. Dus met zijn allen de fiets en maar genieten van het heerlijke en rustige (tenminste boven op de wallen) Xian. Er is niet veel volk en daarom kunnen wij rustig onze tijd nemen om hier een leuke rit van te maken. Daarna zijn we naar het provinciaal museum gaan bezoeken. Hier in worden de vondsten uit de site van het Terra Cotta leger ten toon gesteld. De moeite waard.. (Ik moet mijn termen gaan veranderen, want het is precies altijd hetzelfde). In de vroege avond zijn we nog in Muslim kwartier geweest, om wat cadeautjes te kopen. Alhoewel, het is afdingen voor elk ding. En dat doe onze pa toch zo graag. Maar speciale cadeautjes hebben we tot nu toe niet gevonden. De gewoonlijke prularia. We zullen ons best nog moeten doen, om wat mooie cadeautjes te kopen. Het is vandaag een supergezellige dag geweest. De groep is ook best een goed geheel aan het vormen (met hier en daar een zonderling).
Na het diner zijn we nog even naar een fruit- en bloemenmarkt geweest. Er waren wel heel mooie ruikers van bloemen gemaakt, maar toch vind ik dit niet bepaald iets bijzonder. De gids had een bericht gekregen van zijn collega, die deze rondtour in tegenovergestelde richting heeft gedaan en blijkt dat die mensen slechts 1 dag zon gehad en voor de rest regen en mist. Dus wij hebben tot heden toe geluk.
Om 11 uur 's avonds nemen we de vlucht naar Xian. Rond 2 uur zijn we in het hotel gearriveerd. Onze slaap is voorbij dus gaan we in de bar nog een babbeltje doen. En slapen.
Vandaag op tijd opgestaan, want we gaan fietsen. Verslag krijgen jullie nog wel. Slaap lekker lang uit en geniet van jullie weekend. Tot blogs. En voor onze kindjes dikke knuf en kusjes van bonneke en voke.
Vandaag dus een vroege vlucht. Opstaan om 5 u 30 voor een vlucht van 45 minuten naar Kunming.
De zon is nog steeds van de partij. Alhoewel het een beetje frisser is, maar dat mag want we moeten weer trappen klimmen. We rijden met de bus naar de westelijke heuvel met de Drakenpoort aand het meer van Dianchi. Hier nemen we een 'zeer hoge' stoeltjeslift. Amai het is wel heel hoog. Maar het panorama is natuurlijk dan ook weer prachtig. Er is wel redelijk veel mist, maar dat neemt niet weg, dat je toch in verwondering staat van de natuur. Via de trappen (er stond 2208 ? maar of dat de trappen waren weet ik niet, misschien de meters) zijn we terug naar beneden gegaan. Ik denk dat ik tijdens dit verlof al meer trappen gelopen dat in de laatste 3 jaren. Onderweg naar beneden stonden ook nog 2 tempels in de rotsen gehouwen. Mooi ! En bijgelovig als de chinezen zijn, moet je bij de ene een steen aanraken, bij de andere hand in de muil van een leeuw steken,.... voor rijkdom, geluk enz. Na de lunch zijn we naar het Stenen Woud gereden. Dit gebied deed me denken aan Bryce Canyon. Een heel uitgestrekt gebied met rotsen in karstformatie (meer dan 2 miljoen jaren oud). En weerom zijn de trappen hier. Met de warmte en het klimmen wordt dit wel een vermoeiende opgave. Maar allee eens boven ben je het zo weer vergeten. Ik hoop dat de foto's toch een beetje kunnen weergeven van wat we gezien hebben. Als hierboven nu eens een terraske stond se, dat zou deugd doen. Ik heb enkel een flesje 'lauw' water bij. In ieder geval dit staat weeral in ons geheugen geprent. Genieten van de prachtige natuur. Ik geloof dat ik zelf nog eens goed de video en foto's moet bekijken om te weten wat we allemaal gezien hebben.
Vandaag bezoeken we het natuurreservaat van Pudocao met zijn prachtige meren Sgu en Bits. Onze pa is niet mee, hij ligt uitgeteld op het bed. Zijn maag wil niet mee. Daar komt nog bij dat de lucht enorm ijl. Dus ikke alleen met de groep op stap. We rijden nu tot 3700 meter en wordt gestopt bij een winkeltje om eventueel zuurstofflessen te kopen. Het is ook heel raar weer, de ene keer snikheet, de andere keer heel veel wind en fris. We maken een wandeling langs het meer, er ligt ook nog op verschillende plaatsen sneeuw. Heel mooi het hier. Natuurlijk veel foto's nemen. (Ik heb al een chip op de USBstick moeten zetten). Dus al heel veel foto genomen. Op het tweede meer maken we een boottochtje. Heuuu, nu zijn wij weer de attraktie. De chinezen willen met ons op de foto, zodat er voor ons bijna geen tijd meer overschiet om zelf te filmen. Ze lopen, verdorie altijd in de weg. Tibetanen hebben toch wel op verschillende gebieden een eigenaardige cultuur hoor. Zo begraven zij hun doden niet. Ze brengen die tot een heilige berg en leveren daar het lichaam over aan de dieren. Tenzij de persoon een ziekte had, dan begraven ze wel. Ik ga ook eventjes rust nemen, want binnen een uurtje trekken we er op uit. Ik weet niet wanneer ik nog eens terug ben. Morgen wacht ons een zware dag. Om 5 u 30 uit de veren voor de eerste vlucht. en 's avonds om 11 u een vlucht van 2 uur, zodat we pas 's nachts om 2 uur in het bed zullen zitten.
De groetjes aan iedereen. Onze pa is ondertussen al wel wat beter hoor.
Els ge kunt in ons nieuw valies zelfs kunt de kindjes nog meenemen denk ik. Ik had ze gisteren volgetast en op de weegeschaal gezet. 27 kg en er kon gemakkelijk nog ne Zander bij. Maar we moeten wel opletten dat we daarmee door de douane controle kunnen, want het wordt steeds strenger en strenger. Nu mogen zelfs geen lucifers en aanstekers meer meegenomen, noch in de handbagage noch in de koffers.
Bart, misschien als we in Peking aankomen dat er meer van de Olympische spelen te merken is. Nu zitten we tegen de grens van Tibet.
Tante Els, tof dat ge moemoe en vovo ook op de hoogte houdt. En dat van die getrouwheidszegels is natuurlijk meegenomen.
Stefan, wat voor maat moet ge hebben voor uw oranje kleed ? Op kruidenjacht moeten we nog gaan hoor.
Sofie, Aan het schrijven te lezen begint het inderdaad zowat te kriebelen. We zullen de nieuwsjes wel optijd horen heee
Vandaag heb ik de eerste echte chinese toiletten gezien. Vier op een rij en zonder deur. Dus niet de minste discretie. Gelukkig waren we alleen met onze groep daar. Er werd enkel de laatste WC gebruikt, de rest van de mensen bleven op een discrete afstand staan. Alhoewel de geur niet te harden was. Het is raar op de ene plaats staan ze heel de dag met borstels te vegen. Elders stinkt het als de pest.
Wat ik nog heel opmerkzaam vind is, dat de maan 's avonds ligt, in de vorm van een kom.
Zeg Bart, wij hebben ons van dag vergist. Wij komen aan op donderdagmorgen ipv van vrijdagmorgen. We moeten de klok dan terug zetten, we vertrekken hier op donderdag en komen dus ook nog op donderdag aan. Als het niet lukt om te wijzigen laat ons dat op tijd weten, dan kunnen we een andere oplossing zoeken
Sofie, Van de Olympische Spelen merken we eigenlijk hier nog niet veel, tenzij dat ze T-shirts verkopen en dat er heel veel bouwwerven zijn voor nieuwe sportcomplexen. Wat wel opvalt is dat bijna iedere Chinees met een borstel in zijn handen staat. Ik ga nu naar onze pa want die weet niet waar ik blijf. Slukes
Na het ontbijt reizen we naar Zhongdian. Dit ligt op het Tibetaans hoogplateau. We volgen een tijdland de Yangtze rivier. Deze is 6300 meter lang en de 3de grootste rivier ter wereld. Op een gegeven moment volgen we een zijrivier van de Yangtze. Natuurlijk wordt er regelmatig gestopt om van het prachtige panorama te genieten. Ik heb er nooit een gedacht van gehad dat China zo mooi is. We komen zo stilaan op een hoogte van 3500 m. De zon schijnt nog fel, maar het is duidelijk frisser. In Zhongdian aangekomen zien dat dit toch een vrij 'rijkelijke' stad is. We gaan hier een tempel bezoeken. Bedenk even aan mijn kuiten, weer meer dan 200 trappen doen. De monikken mogen we niet filmen. De plaatselijke bevolking laat zich fotograferen tegen betaling. Zelfs ukjes van een jaar of 2 kennen de nodige engelse woordjes. Het geeft een fantastisch gevoel om zo op het dak van de wereld te staan. Het is echt genieten ondanks mijn kuiten. De lucht is hier ijl. In de plaatselijke winkeltjes verkopen ze zelfs zuurstofflessen. En voor we het weten is het weeral avond. Vandaag kruipen we vroeg onder de deken. De groetjes aan iedereen. May en Tante Els ik hoop jullie nog eens te horen. Zander en Kyra dikke knuffen van voke en bonneke
Wij dachten er aan om vroeg te gaan slapen maar we zijn een nieuwe koffer moeten gaan kopen. In de luchthaven was men weer zo voorzichtig geweest met onze koffer dat het handvat afgebroken is. Bij ons zou het gemakkelijk te herstellen zijn, maar hier ? Dus een nieuwe gekocht. Daarna zijn we samen met onze chinese gids thee gaan proeven. Het is een hele toffe belevenis geweest. Zodoende heb ik weer een voorraad thee ingeslagen. 's avonds wilde we vroeg gaan slapen, maar dan kwamen we het koppel van Heusden Zolder tegen. En dit klikt eigenlijk zeer goed. Dus nog wat babbelen in een plaatselijk cafeetje, en nadien nog even in het alternatief cafeetje en voor we het wisten was het middernacht. Maar een heel leuke avond gehad.
Tante Els, tof dat je hier ook komt vervoegen. Ik vind het plezant om van de thuishaven wat tehoren.. Hey May, wist jij dan dat ik naar China ging ? Doe ze in de Largo allemaal maar de groetjes en amuseer jullie. Mijn kindjes, ik blijf erop rekenen dat ik wat van jullie hoor !!!! Ik twijfel er niet aan.
We zijn dan nog een schooltje geweest. De kindjes kregen snoepjes en stylo's enz. Ze waren heel content. Maar zoals ik eerder al zei, echte armoe is hier niet hoor. Normaal gezien moesten wel naar een armer schooltje gaan, maar blijkbaar zijn er problemen geweest met andere toeristen en vandaar dat men geen groepen meer binnen laat. Het laatste dorp Suhe is ook zo'n gezellig dorpje. We werden met paard en kar naar toe gereden. Konden mijn beentjes een beetje rusten, want amai hoor. In dit gedeelte van het China is in 1996 een zware aardbeving geweest. Nu reeds is alles heropgebouwd. En het is er aan te zien dat de Chinezen toch alles wel wat netjes houden. Temperatuur, daar heb ik het nog niet over gehad. Het is blijkbaar uitzonderlijk, maar nu is het gewoonweg heet. De gids zelf heeft de Drakenberg zelf nog maar 2 keer in volle zon kunnen zien en hij is hier van 1994. Dus hebben we alle geluk. Nu ga onze pa en ik eten bij een Belg en zullen vroeg in bed kruipen. De groetjes aan iedereen. De knufkes aan de kindjes. En voor degene die werken gaan : WERK ZE. Tot vlug
Het is vannacht een korte nacht geweest. Gisteren waren we nog naar een cafeetje geweest waar ragaemuziek werd gespeeld. Het was leuke muziek, maar het publiek maakte veel te veel lawaai om ervan te kunnen genieten. Dan zijn we maar opgestapt, en na veel straatjes en steegjes kwamen we uiteindelijk aan een binnenkoer, waar alternatievelingen zaten. Zij riepen ons binnen, en het was hier wel best gezellig. Zodoende werd het later dan verwacht. En is de nacht zeer kort geweest Dus zijn vandaag om 7u30 opgestaan. Amai mijn kuiten van het trappen klimmen van in de week. Ik ben precies 100 jaar. Gelukkig zijn er nog meerdere die er last van hebben. Go ik kan bijna niet meer gaan. Enfin, we zijn naar het museum van de Nashi gegaan. Het eerste dorpje Yuhu ligt aan de voet van de Jade Draken Sneeuwberg. Hier vinden we nog vele bloemen. Maar de echte armoe is hier niet zoals in Vietnam. De mensen hebben niet veel. Maar ze werken voldoende om in leven te blijven. Stress kennen ze hier absoluut niet. Ik heb vooral toffe foto's genomen van de typische dorpsfiguren en ook van hogepriesters tombe genaamd. Ondertussen weet ik dat de kikker hier aanschouwd wordt als de hoofdgod.Overal hoor je het kwaken van die kikkers. Het dorp van de Nashi is het Baisha dorp. Dit is ook zo typisch al het eerste. Maar vooral de rust en de kalmte beheerst deze plaatsen. Maar wie zegt dat China vuil is, is wel verkeerd hoor. Tot hier toe is het best proper.
