Na een vlucht van 10 u 15 zetten we voet op belgische bodem.Het is een zeer goede vlucht geweest. Onze Bart is ons komen ophalen, en nu begint het dagelijkse leventje terug, wassen, strijken enz.
Ik mag toch wel zeggen dat we een super reis gehad hebben. Heel veel gezien, ook heel veel bijgeleerd over de chinezen. Maar vooral ons heel goed geamuseerd.
Het is weerom een korte nacht geworden. Om 7 u 30 zaten we al in de bus om naar de Chinese muur te rijden. Het is een afstand van 120 km, die normaal in een tijdspanne van 2 uur gemakkelijk kan gereden worden. Wij doen er 4 uur over. We zitten in volle spits. Over 200 meter doen we ruim een uur over. In Brussel zijn er vele files, maar hier zit het potvast. Men is ondertussen met de aanleg van ring nr. 7 bezig. Er is bijna geen beweging in te krijgen. En volgens de Chinezen hebben zij nog een wereldwonder : de Chinese Muur, The great wall. Ik moet zeggen dat dit één van de hoogtepunten is van de reis. Het is zeer indrukwekkend. Voor de zoveelste keer bestijgen we nog maar eens de trappen. Zoals overal zijn de trappen van ongelijke treden. De ene keer bijna een halve meter, de volgende keer 20 cm, wat hierdoor juist moeilijker wordt gemaakt. Maar het zicht is adembenemend. Uren kan je in het rond kijken. Steeds ontdek je nieuwe dingen. Prachtig gewoonweg. Beneden de chinese muur krijgen we nog een bbq, waarna we terug keren naar Beijing. Deze keer duurt de tocht ruim 3 uur. Dit wil wel zeggen dat een 7-tal uur in de bus hebben gezeten. Rond 7u15 gaan we nog naar een acrobatenvoorstelling. De chinezen zijn wel bekend voor hun acrobaten. En deze voorstelling is absoluut niet anders. Weeral om de moeite waard. Als afscheidsdiner gaan we eten bij Morels. Dit is een belg die zich goed heeft ingeburgerd in China. Prins Filip en Guy Verhofstadt zijn ook bij hem komen dineren. Na 14 dagen chinees eten, is het toch terug wennen aan de belgische kost. Want uiteindelijk is chinees eten niet eens zware kost. En dan zijn we klaar voor onze terugvlucht naar België
Wanneer we 's middag wilde gaan eten, stonden we voor een verrassing. De gids had voor 30 personen gereserveerd. Hij ging er ook vanuit dat dit verdeeld was over 4 tafels, zodat iedereen ruimte genoeg heeft ( het zijn allemaal ronde tafels). Daar aangekomen vond men dat we maar met 10 personen verdeeld over 3 tafels moesten gaan zitten. Wim, onze gids was hiermee niet akkoord. Hij wilde 4 tafels. Daardoor ontstond er een discussie van ongeveer 25 min. De chinezen konden dit absoluut niet over 4 tafels verdelen. Dus serveerden ze maar op de 3 tafels. De vierde tafel kreeg geen eten. Uiteindelijk besloten we dan toch maar om ons te verdelen over 3 tafels. Het gevolg was dat het eten koud was. Temperatuur vandaag : 27 graden. Na de lunch hebben we een fietstocht gemaakt door Beijing. NIET TE DOEN. Als je weet dat er in China maar één regel in het verkeer bestaat, en die is dat er geen regels zijn. Iedereen doet zijn ding. Maar fietsers en voetgangers hebben geen rechten in het verkeer. Spring maar opzij, want een bus of een auto stopt niet. Het is een grote warboel. Steek maar eens een vierbaansweg over met 30 mensen met de fiets. Heu, ogen dicht knijpen, en de rest proberen te volgen ????? Nee, ik waag mij in dit drukke verkeer niet meer op een fiets. Gelukkig bleef het maar bij één grote baan oversteken. Dus wij hebben de oude wijken van Beijing bezocht, waar de Hutongs wonen. Het is heel stoffig. Er zijn geen straten, alleen ploeteren we door het zand, en de rommel die langs de kant van de weg ligt. Nee, dit is niet leuk. Je moet je constant concentreren op alles wat er links en rechts van je gebeurt.
Om 7 u 15 zijn we gearriveerd in ons hotel,waar we ontbijt nemen. Het is een heel chic hotel,alhoewel het restaurant mij een cafetaria gevoel geeft. Dit Novotel telt dan ook een 20-tal verdiepingen. Het is nog wel wat mistig maar de temperatuur loopt toch op tot een 24 graden. We bezoeken het Tiananmenplein waar in 1989 een tank over een student reed. Het is een indrukwekkend plein, met natuurlijk een hele boel chinezen. Zoals al zo dikwijls worden wij om de haverklap gefotografeerd. Wij zijn hier attraktie. Heel 'subtiel' komt er dan iemand voor de groep staan, precies of wij hebben dit niet door. Dit plein is 4800 m2 groot en er prijkt ook nog een reuze foto van Mao. We bezoeken de tempel van Hemel als ook de Verboden Stad. De Verboden dat is ook weeral de moeite om te bezoeken. Het is het grootste complex van China. Er zijn in totaal 9999 kamers.Alles staat in het teken van 9 of een veelvoud ervan. Het spijtige is dat de groep zo groot is, met als gevolg dat we dikwijls moeten wachten tot iedereen er is. In het totaal hebben we toch een drie rondgelopen. Nadien zijn we door het nabij gelegen park gedaan. Dit vond ik pas echt tof. Iedereen doet hier zijn ding. De ene maakt met water kaligrafie spreuken, een andere staat hier te zingen. Er staat ook een koor te zingen. Verder op is er iemand een vrouw aan het masseren. Alles kan hier. Allemaal heel interessant, alleen wel heel vermoeiend na zo'n korte nacht.
Rond 8 u maken we ons klaar voor de nachttrein naar Beijing. De trein valt nog al mee. Het is een moderne trein met compartimenten van 4 personen. In ieder compartiment staat er voor iedereen een TV. Dus in één compartiment kan men naar vier verschillende posten kijken. Wij delen ons compartiment samen het koppel uit Heusden Zolder, Philip en Martine. Het is een zeer gezellig avond geworden. We hebben lang gebabbeld, en we zijn ook nog langs de bar gegaan. Het is een zeer korte nacht geworden. Voor de meesten is deze nachttrein toch een leuk bedoening geweest.
Vandaag is het een mistige dag. We bezoeken eerst een atelier waar de terra cotta mannekes gemaakt worden. Je vindt ze hier in alle soorten en maten. Daarna bezoeken we het echte terra cotta museum. Het is heel indrukwekkend. Zoals we al lang gewoon zijn loopt het hier ook vol van de chinezen. Maar ja, ze zijn ook met velen. De uitleg die we van onze gids krijgen is zeer interessant. Het terra cotta leger wordt 'het achtste wereldwonder'genoemd. Maar ik heb toch mijn bedenking erbij, als er niet gepraat wordt over het feit dat Janssen een product ontwikkeld heeft, om de schimmels op de terra cotta soldaten te voorkomen. Dr. Paul staat enkel met een kleine foto in de fotogalerie. In één van de hallen staat ook nog wel te lezen dat Janssen een donatie gedaan heeft. Maar al met al het is prachtig om te zien. Het is indrukwekkend als je je bedenkt met hoeveel mensen er aangewerkt werd. En dan te weten dat ze zomaar vernield zijn geworden. Er zijn ook nog hallen waar het te moeilijk wordt om deze beelden terug te construeren. Daarom blijft de hal die we gezien de meest interesantste. Volgens de gids zijn er nog drie heuvels waar zo'n grafkelders zijn. Deze worden nog niet opgemaakt om dat men vreest dat de kleuren gaan veranderen (zoals bij het terra cotta leger). Men opent deze pas als men een procedee gevonden heeft, die alle mogelijk veranderingen teniet doet. Nadien zijn we naar een medicijnmarkt geweest. Chinezen zweren nog bij de meest waanzinnige mengsels om hun kwaaltjes te genezen. Zo wordt reeënpenis en hondenpenis gebruikt om de potentie op te krikken. Je vindt hier ook gemalen slang, gedroogde mieren, gedroogde kevers, schildpaddenschaal, enz. Allemaal hebben ze een bepaald doel voor ogen. Ondertussen geloven ze voor zware ziekten in de westerse geneeskunde, en laten ze dan meer en meer hun kruiden achterwege. Pal tegenover deze markt staat de fabriek van Janssen Xian. Langzaam rijden we er voorbij, want stoppen mag hier niet.
