Morgen moet ik weer afwachten of we kunnen internetten, want we vliegen morgen verder naar het noorden (plaatsnaam ben ik vergeten), daar overnachten en vliegen onmiddellijk verder. Dus ik weet niet wanneer ik terug aan een pc kan zitten.
En Kyratje, bonneke vond het niet zo leuk van die dame. Ik ben blij dat je nog van je vacantie kan genieten. Zanderke, voor morgen al een heeeeeeeeeeeeeeeeeeeel gelukkige verjaardag van voke en bonneke.
Voor de rest zorg goed voor elkaar en ik hoor jullie nog wel. Els en voor maandag vol goeie moed terug aan het werk. Voor Stefan, Sofie en Bart nog heel veel werkgenot de komende week. Ik zal heel af en toe aan jullie denken. de groetjes
Amai vandaag is het 28 graden, dat is zo'n 14 graden verschil tegenover gisteren. Nu zitten we dan ook in het zuiden. Deze morgen hebben we een fietstocht gemaakt tussen de chinezen. Het krioelden van de mensen. Er gelden vooral geen regels. Je moet je maar eens voorstellen met een groep van 30 man door de straten van Guilini. Heel druk verkeer Niet te doen. Maar allée veilig weg en weer geraakt zonder dat er ongelukken gebeurd zijn. Het was wel zeker de moeite waard om te doen. En toen gingen we 'weer' eten. Weerom heel lekker. Bart, als vegetarier kan je hier goed terecht. Ik denk dat wij zo stilaan ook vegetarier aan het worden zijn. Soms kan het wel spicy zijn, maar goed.. Nadien zijn we met golfautootjes naar de rivier gereden, wat op zich weer een belevenis is. Als men als toerist durft stoppen, vliegen ze bijna rond uw nek om van alles te verkopen (tot vervelens toe). Hier hebben we een vlot per 2 genomen. Een boottocht van bijna een uur. Dit was zeer rustgevend en heel mooi. Onze pa was heel nat geworden. Die is ondertussen droge kleren aan gaan doen. Dit is een heel mooie dag geweest. Vanavond gaan we met visserboten naar aalscholven kijken. Ik denk dat het wel de moeite wordt.
Dan hebben naar een zijdefabriek geweest. Dit was toch wel de moeite. We hebben ons laten verleiden om een zijden dekbed te kopen. Het is heel licht, maar dat zullen we thuis nog wel moeten ondervinden. En dan zijn we opnieuw gaan eten. (We doen hier precies niks anders dan eten), Rond een uur of vijf hebben de vlucht naar Yangshou Guilin genomen. Het was een vlucht vol kassei-wegen. Zo schudde het vliegtuig van links naar recht. En we kregen hier eten. Daarna zijn we naar een restaurant gegaan om te eten. Echt we hebben het gevoel telkemale we iets gedaan hebben, dan we daarna gaan eten. Hier aangekomen in hotel Paradise heb ik meteen een computer opgezocht zoals je ziet. en nu gaan we slapen. Allee kindjes slaaplekker en waarschijnlijk ben ik er morgen terug. Aan iedereen een dikke knuf en een kus van onze pa en mij.
Ze hebben hier het concertgebouw, dat een van een zeer grote waarde is, gewoon 60 meer opgeschoven, om een metro op die plaats te kunnen maken. Het is wel opvallend dat hier properder is dan ik dacht. Het is zo dat men op de straat niet meer mag rochelen, of vuil achterlaten op straf van boete. Dit allemaal omwille van de toekomstige Olympische spelen.
We hebben een 'cruise' op de Huang rivier gemaakt. Maar spijtig genoeg was er veel mist. Daar hebben we naar de plaatselijke winkelcentrum geweest. Ik denk dat ze hier alle chinezen op deze plaats hebben losgelaten. (tis hier lang weekend, ter ere van het feest van de doden). Hier heb ik mijn eerste toegeving gedaan. Ik moest naar het toilet, het slot was kapot, de deur bleef half openstaan, wat doe je dan als je zo nodig moet en er is niemand in de buurt. Ik dacht ik zal dat hier maar vlug fiksen, komt er een chinese dame mij bewonderen hoe ik mijn plasje deed. Echt genant. Zij vond het blijkbaar interessant. bah.
Tweede berichtje (korte anders ben ik ze misschien kwijt)
Wat we eers gedaan hebben is naar het waterdorop in Huang. Heel knap om te zien, er waren verschillende 'gladde' en vochtige steegjes, ook vele kanaaltjes. Mooi om te zien. De lunch die we kregen was maar een tegenvaller. Met 10 aan tafel, kregen we maar eten voor 6 man. en we kregen niks meer bij. Wat dan weer een voltreffer was, is Shangai by night. Daar kan Londen nog een puntje aan zuigen. Knap. niet te geloven. Alle building op de Bund boulevard zijn op vrijdag en zaterdag volledig verlicht, ofwel met lichtreklame ofwel met laserlichten. Knap. Het hotel Mercury was er eentje van luxueuze kwaliteit. We sliepen op de 7 verdieping van de 28. In het midden kon je zo naar het restaurant kijken, op de eerste verdieping. Heel chic en het buffet kon natuurlijk niet op.
We zitten ondertussen wel in het tweede hotel. Maar ik zal beginnen bij het begin. Momenteel zitten weeral rond middernacht. We worden nog echte nachtraven. We zijn op tijd vertrokken in Brussel dus rond 13 u 30. We zijn over Nederland, Denemarken, Zweden, richting Rusland en dan over Mongolie naar Peking gevlogen. Het was een heel rustige vlucht met sterke afgeremde landing. (blijjkbaar de gewoonte, want na 3 vluchten kennen we het ondertussen al). In Peking hebben we 3 uur moeten wachten op de volgende vlucht naar Shangai. De eerste rochels vliegen hier in het rond. Een Chinees juffertje kwam naast mij zitten, en die heeft er voor gezorgd dat de tijd goed voorbij ging. Zij kon 'vrij' goed engels praten. A propos, Els, uw taalcomputertje is juist hoor. Dat meisje verstond het allemaal. De organisatie (van de douane) in Shangai trok op niks, er was hier geen organisatie.
We zijn klaar om te vertrekken.Alles gepakt, nog eens alles bekeken. Dag kindjes, tot over een 15-tal dagen. Zander vindt het niet zo erg, neem gewoon de telefoon,bonneke. Oke ventje doen we, ook al kost het naar het schijnt 4 euro per minuut. Hopelijk kan ik langs deze blog mijn verhaal doen, en hoop ik zeker van het thuisfront wat te horen. En toch ga wil ik graag die andere cultuur leren kennen. Alhoewel, eetcultuur ? Dochterlief heeft me de les gespeld wat kan,en absoluut niet kan. Boeren a volonté na het eten. Bord niet leeg eten (hm das geen probleem denk ik). Glas lager houder dan de gastheer, en dan in één teug leeg drinken. Stokjes mogen ook niet recht in de rijst staan. Beentjes moet je uitspugen. Amaai we zullen wel zien. We zullen ook achteraf moetn opletten dat we deze mentaliteit terug opnemen. Voke heeft de laatste maanden niets anders gedaan dan het leven in China te volgen, op TV en met zijn neus in de bib. Vandaag heeft dochterlief nog 5 boeken over China meegebracht. Ik denk we zullen wel zien. Awel, we vertrekken morgen, en hopelijk hebben we nadien mooie verhalen.
En zoonlief, je zal foto's te zien krijgen,waar ik groter ben dan de mééste Chineeskes
Spijtig dat ik mijn eigen laptopke niet kan meenemen.
Vandaag zien we eindelijk de kans om de koffers te pakken. Wat nemen we mee ????? En het mag niet teveel gewicht zijn !! Het wordt weer tassen en vertassen. Alles netjes verdeeld over 2 koffers voor het geval dat we er wéér één kwijt geraken. Het wordt nu aftellen tot donderdag, brrrrrrrr.
Het begint zo stilaan spannend te worden. Nog 3 dagen werken, en dan nog koffers maken en donderdag zijn we weg. Het wordt nu al een wikken en wegen van wat nemen we mee. En vooral wat nemen we niet mee.
Niet te doen. 
