Vermits half de stad zonder water zit, moet er naar een ander hotel gezocht worden. Vandaar dat we nu eerst een rondrit in Tana krijgen. Wat een drukte !!!! De chauffeur zit de bus op een beveiligde parking met tralies en serieus bewakend door politie. De gids zei om absoluut niet buiten de omheining te gaan, omdat het veel te gevaarlijk is. Tja en wie niet horen wil, moet het voelen. Het waals koppel waagt zich buiten de omheining. En amper een minuutje later werden haar oorbellen uit haar oren getrokken. Natuurlijk waren ze enorm geschrokken.
Na een tijdje krijgen we bericht dat we toch naar het oorspronkelijk hotel kunnen. De douche pruttelt wel maar we kunnen toch een douchke nemen.
Vertrek met discussies over wie waar gaat zitten in de bus. Pffff het houdt niet op.
Eerste stop is aan een groot warenhuis. Dit is er eentje die je kan vergelijken met Carrefour. Het valt op dat er niet volk rondloopt.
De rondwandeling door de middenstad is zeer interessant. Voor het eerst horen we over de geschiedenis van Madagascar, het is hier ook veilig rondlopen. Mooie zichten over de stad. Er wonen zo'n 2 miljoen mensen in deze stad.
We lunchen 's middag in het "beveiligd" station. Het eten is wel lekker, maar natuurlijk wel te veel voor mij.
Als we terug op route gaan, merken we dat er enorm veel vrachtwagens met panne. Er moeten nogal mouvementen gemaakt worden om deze te passeren.
We hadden de overschot van de broodjes van het restaurant meegenomen en onderweg uitgedeeld aan de kindjes. We werden er uitvoerig voor bedankt. Dit geeft toch een goed gevoel.
Wat zijn de mensen hier toch vroeg wakker. Onze koffer moet om 7 uur buiten staan, maar om half zeven staan ze hier al rond te draaien. Het was wel een hard bed. Mijn conclusie is toch wel dat wij echte luxe paarden zijn hoor.
Het zonnetje staat weeral hoog aan de hemel. Het belooft weer een hete dag te worden. Onderweg bezoeken we een typisch huis. In dit piepklein huisje wonen ze met 6, ouders en hun 4 kinderen in twee plaatsen. De bovenverdieping is woonst, en het gelijkvloers, is voor de kippen, varkens en koeien. Niet te doen.
Halt gehouden aan een groentenmarkt. Pa ziet daar een man zitten, hij geeft de schop af die hij eerder gekocht had. Die man zijn ogen straalden nogal. Dan komen er natuurlijk meerdere af om nog cadeaus te krijgen.
Dan gaan we naar ons "hotel". Wat is dat hier !!!! Bah wat vieze kamers. Opeens komt men tot de vaststelling dat er 2 kamers te kort zijn. Geen probleem er worden 2 koppels gevraagd om mee te komen. Eerst zijn er geen vrijwilligers, maar wij gaan uiteindelijk wel mee. Hebben wij dan toch geluk ! Onze kamer ligt wel een eindje verder, maar we mogen in het huis slapen de bewoonster zelf. Zij gaat in de stad slapen. Het is een typisch huis, maar de indruk geeft hier toch van proper te zijn. Dit is toch weer een keertje wat anders.
Eten doen we elders, en dit hadden we vooraf moeten bestellen. Het belachelijke was dat diegene die hetzelfde besteld hadden bij elkaar moesten zitten. Dus de pizza's bij de pizza's, enz. Het gevolg was natuurlijk een hoop discussie omdat de koppels niet bij elkaar zaten. Stom, maar ja.
Om 8 uur zijn we weeral op weg. Dat natuur weer prachtig is, heb ik geloof ik al een paar keer gezegd. Dus dat doe ik niet meer. Inkopen doen voor een nieuwe picknick. Natuurlijk met een hoop supporter op de achtergrond. Zoveel bedelaars in dit land, niet te doen. Dit hebben we nog nooit meegemaakt.
Onderweg valt er van alles te beleven : fietsers die in volle vaart achter een auto hangen, een jongentje dat zand op de weg schept om de putten te dichten en alzo een centje hoopt te krijgen, enz.
Er is ook regelmatig politie controle, maar het is dikwijls grappig om zien. Ene vroeg een agent of de chauffeur de krant bij had.
Daarna bezoeken we een plaatselijke wijnboer. Geen zin om wijn te proeven, als je naar de gezichten kijkt van de proevers. Een plaatselijk papierfabriekje krijgt ook nog een bezoekje van ons. Het is allemaal heel primitief. Daarna trekken we de stad in. Het is een vrij "modern" stadje. Wij zijn in ieder geval zelf de attraktie. Hier is zelfs een fietsenwinkel. Pa kan het niet nalaten te vragen wat een mountainbike kost. Omgerekend kost deze wel 57 euro. Het wordt vroeg donker, dus gaan we maar terug naar het hotel. Het hotel is heeeeeeel sober. Gelukkig is het maar voor 1 nacht.
Na de lunch gaan we een wandeling maken door het bos. Er zitten ontelbare lemuren. Je weet niet waar eerst filmen. Knap ! Ze laten zich ook gewillig fotograferen, bang zijn ze niet. Er zitten ook verschillende kameleons, in zoveel verschillende grootte en kleur. Dit bos wordt onderhouden door de plaatselijke bevolking. Zo verdienen ze een centje bij. Iedereen krijgt praktisch een persoonlijke gids mee. De mijne is niet schoon, maar hij zou op de grond gaan liggen zodat ik niet te moeilijk moet stappen. De takken doet ie van te voren weg en zo meer. Hij krijgt dan ook een aparte fooi van mij. Weer eentje dat content is.
8u30 vertrokken, eerst shoppen voor een nieuwe picknick. Busdag vandaag. Er wordt vandaag richting zuiden gereden. Nu hebben we tenminste een tafel om te picknicken, met toeschouwers op de achtergrond. Zo is het echt niet smakelijk eten. De overschot van het eten wordt dan ook uitgedeeld. Pa had een pint genomen, en heeft de helft er maar van weggegeven. En content dat die was !!!
