Ik ben gabi
Ik ben een vrouw en woon in Putte-Grasheide (België) en mijn beroep is Gepensioneerde bankbediende.
Ik ben geboren op 20/05/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie, onze tuin, reizen, verenigingsleven, ons gezinnetje.
Ik laat jullie meegenieten van mijn foto's en af en toe maak ik ook zelf een gedichtje...
Saint Nicolas, patron des écoliers Apportez moi du sucre dans mon petit panier Je serai toujours sage comme un petit mouton Je dirai mes prières pour avoir des bonbons.
Venez, venez Saint Nicolas ! Venez, venez Saint Nicolas ! Venez ! Venez Saint Nicolas ! Tralala
Wanneer ik denk aan mensen die rondom mij leven, dan voel ik vreugde en verdriet. Als 'k aan de doden denk, dan voel ik even een diepe rust en anders niet.
De mensen van voorbij, ze blijven in ons leven. De mensen van voorbij, ze zijn met ons verweven in liefde, in verhalen die wij zo graag herhalen, in bloemen, geuren, in een lied dat opklinkt uit verdriet.
De mensen van voorbij, zij worden niet vergeten. De mensen van voorbij, zijn in een ander weten. Bij God mogen ze wonen; daar waar géén pijn kan komen. De mensen van voorbij zijn in het licht, zijn vrij !
Hoe schoon is de plek waar ik wandel hand in hand met jou. Mijn hart springt op van vreugde, als wij tesamen wandelen. Als een bedwelmende toverdrank is het luisteren naar je stem; ik leef van naar je te luisteren. Je altijd eeuwig te zien, is mij meer dan eten en drinken. Egyptisch gedicht
Laat mijn tuin een tuin zijn, waar de herfst weer spreekt, als de bloemen droevig kijken en mijn zomertuin breekt. Laat mijn tuin een tuin zijn, waar de herfst mijn verlangen voedt naar lentebloesems,voorjaarskleur en zomergloed. Laat mijn tuin een tuin zijn met bomen van vruchten verlaten, verdeeld als een kleurenpalet op het gras, waar voordien mijn krokussen zaten. Tom Mestdagh
Zoals het maar eens lente en zomer was is het maar eens herfst in ons leven. Vlug verglijden de dagen in een te vluchtig bestaan...
Wat voorbije seizoenen niet brachten, wordt ons in de herfst gegeven: gerijpte inzichten die ons helpen het beste met elkaar te delen. Valeer Deschacht
De regen zingt zijn melodie in luchtig licht geklater. Wat hoor je? Hoor je poëzie? Of slechts het vallend water? Hoor, wat de avond zegt, de fluisterende beken, voor wie zijn oor te luister legt zal zelfs de stilte spreken. Toon Hermans
Soms wil ik terug dat kind zijn met een handvol schelpen het strand oplopen glinsterende oogjes bewonderen de schat of luieren in mijn zelfgemaakte hangmat onder perenbomen woordjes eten grassprietjes fluiten een land vol dromen scheppen ver weg van wat volwassenheid heet. Patricia De Corte
Ik zegen u, verlangen, Nu diep mijn blik begrijpt Hoe rozenknop door zonne Tot roze rijpt. Dat leerde ik uit uw ogen: Die deden stil-spontaan Bloesems van jong begeren Wijd open gaan. Zó hebt ge, zonder woorden, Aan mij 't geheim verteld Hoe de ene mensenziele In de andere smelt. Want als ik, schoon van liefde, U lang in de ogen schouw, Voel ik mezelve worden Van kind tot vrouw. Alice Nahon
Des avonds worden mijn gepeinzen Een hofke van geheimenis... Waar bloemen naar het westen wijzen, Waar iedere vogel slapen is. Des avonds wordt de wereld kleener En dichter alles ver verleeën... Die eenzaam zijn worden alleenen, En die beminnen méér bijeen. Des avonds weegt er op mijn zwijgen Die schone menslijke pijn... De drang een innig woord te krijgen En zelf voor iemand lief te zijn. Alice Nahon
Thuis hangt in een raam een portret aan de wand van iemand voornaam met een pijp in zijn hand, met armen gekruist, haast binnen mondbereik, mijn hartje dat bruist, als ik er naar kijk...
Als ik passeer langs vaders portret, denk ik aan weleer, waar hij op me let. Helaas is't maar schijn, slechts een visioen. Maar mocht het zo zijn, ik gaf graag een miljoen.
Ik heb mijn moeder niet verloren daarvoor gaf ze me teveel. Wat zij me zei dat blijf ik horen van wat ik ben is zij een deel. Ik kom haar overal nog tegen in wat ik doe en wat ik laat, zij was en blijft voor mij een zegen waarvan het spoor steeds verder gaat...
En nu verdwijnt het grijze en het vale en nu verdwijnt het dorre en het kale en alles krijgt weer glanzende gewaden en wordt opnieuw met weelde overladen. Ook in mijn grijze 'zelf' voel ik iets dromerigs, iets van een nieuwigheid, ja ook iets zomerigs, 't zou gek zijn dat er niets gebeurd in mij, want ook 'in mij' legt ieder vogeltje een ei. Toon Hermans
Nieuw ben je, als je elke morgen verwonderd kunt zijn en dankbaar voor het licht van de dag, als je juicht, als je ogen zien, je benen lopen je handen tasten.
Nieuw ben je, als je 'n verse kijk hebt op de mensen en dingen en genieten van de kleinste en de gewoonste bloemen op je levensweg, als je zingt omdat je hart klopt...
Nieuw ben je, als je weet dat je leeft als je besft dat vandaag de eerste dag begint van de rest van je leven !
Adembenemend in de weelde van de lentebloesems Vormeloos zijn de nog kale beuken Woordeloos het pad van onze wandeling Verblindend het licht van de volle avondzon Te midden van deze schoonheid genieten wij Weet dat je in mijn hart nooit oud zal worden. P. De Corte
Ik voel me weer beroerd op deze mooie lentedag om wat de warme zonnestralen diep in mij losweken : een lach en ik ga een stofferige tuinstoel halen.
Ik krijg een ander gevoel koester mijn moeder natuur haar tintelingen en prikkels zijn puur geven terug lust in mijn leven. De dagen lengen, de vogels brengen een nieuw geluid, ik wil eruit !
Men zegt van liefde dat ze zacht is als een lief en teder woord. Men zegt van liefde dat ze hard is en zo vaak het geluk vermoord. Men noemt haar enkel een verlangen men noemt haar redder in nood. Ik zeg dat liefde als een bloem is waarop de zon haar stralen strooit.
Ze is het hart zo bang en breekbaar zo wankel en zo broos ze is de droom bang voor 't ontwaken omdat ze dan de waarheid hoort. Ze wacht op wie haar nu wil plukken op wie haar tranen streelt. Zo bang om vroeg te sterven voor ze werkelijk heeft geleefd
En is de nacht zo koud en eenzaam duurt het wachten veel te lang denk dan maar dat geluk alleen is voor wie er hevig naar verlangt. Denk dan maar dat bittere winters en dikke lagen sneeuw nog nooit hebben verhinderd dat de roos hen overleefd.
Nele en Annelien ♥ ♥ ♥ Er bestaan geen grootouders die niet heimelijk in hun kleinkinderen iets bijzonders zien. En ze hebben gelijk. De mogelijkheden zijn onbeperkt...
Kom niet met de hele waarheid, kom niet met de zee voor mijn dorst, kom niet met de hemel als ik om licht vraag, maar kom met een glimp, met dauw, met een flinter, zoals vogels druppels meebrengen van hun bad en de wind een korrel zout.
Winter.Je ziet weer de bomen door het bos, en dit licht is geen licht maar inzicht er is niets nieuws zonder de zon.
En toch is ook de nacht niet uitzichtloos, zolang er sneeuw ligt is het nooit volledig duister, nee, er is klaarte van een soort geloof dat het nooit helemaal donker wordt. Zolang er sneeuw ligt is er hoop.
God schenkt elk vogeltje zijn voedsel maar werpt het niet in zijn nest.
Wie niet in wonderen gelooft is geen realist. ♥ Ben Goerion
PASEN 2010 in de tuin
In de tuin...
...de eerste bloemen...
...doen een schuchtere poging...
...om de lente te begroeten...
Als je bemind wordt, twijfel je nergens aan; als je bemint twijfel je aan alles. ♥ C. Dauphin
Let it snow Let it snow Let it snow .....
Van oud naar nieuw samen met de kinderen
Wie droomt er niet van Kerstmis, Van zuiver mooi geluk? Maar ons egoïsme Maakt soms die dromen stuk.
Brengt deze Kerst een keertje Onze dromen tot leven. Laat ons dit jaar één keer Niet nemen,maar veel geven.
Liefde is een ziekte waarvoor geen geneesmiddel bestaat.
Het leven heeft mij dag aan dag heel duidelijk laten blijken De mooiste dingen die je ziet zie je zonder te kijken. Ze blijven bij je bovendien. Je hebt ze met je hart gezien. ♥ Toon Hermans
Zij die weten spreken niet. Zij die spreken weten niet. ♦ Lao Tse
Herfst in de tuin
Bezoekje in Tremelo aan de doopkapel van Pater Damiaan
De ergste manier om iemand te missen, is aan zijn zijde zitten en weten dat hij nooit van jou zal zijn...
Een glimlach is als een lamp aan het venster van het gezicht, die bewijst dat het hart thuis is. ♥ Rabelais
Ieder jaar komen ze hier hun eieren uitbroeden ...
... Om na een paar weken terug te vertrekken.
Het leven is niet altijd eerlijk maar wel altijd mooi
Vandaag een bezoekje gebracht aan ons eigen heemmuseum "Het Molenijzer" in Putte
Kom ook eens langs echt de moeite...
Mooie wandeling gemaakt door de "Tuinen van Hoegaarden" Gevolgd door een lekker etentje met aangepaste Godendrank
Dat was weer puur genieten ...
In het leven leer je meer door te luisteren dan door te spreken.
Als het tegenslagen regent kan je wel een glimlach gebruiken als regenscherm.
En steeds opnieuw blijft het genieten ...
... Zelfs als ze bij me binnen staan.
Liefde geven is vaak ook een risico aangaan
Liefde zit in een klein hoekje. Jammer dat de aarde rond is.
Aanbreken van de dag. De tuin ontwaakt...
...en stilaan terug buiten leven
Niet je hele lange leven met je voetjes op de grond. Beetje dromen, beetje zweven lijkt me ook niet ongezond... ♥ Toon Hermans
Ik ben gabi
