Ik ben gabi
Ik ben een vrouw en woon in Putte-Grasheide (België) en mijn beroep is Gepensioneerde bankbediende.
Ik ben geboren op 20/05/1945 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie, onze tuin, reizen, verenigingsleven, ons gezinnetje.
Ik laat jullie meegenieten van mijn foto's en af en toe maak ik ook zelf een gedichtje...
Roestbruin zo kleurt nu ook ons leven. De zachte warme tinten laten zien, dat onze herfst heel zoet is te beleven, met af en toe een randje goud misschien.
De frisheid van de lente is voorbij, maar nevelslierten strooien kleuren verweven met een lach zo blij. De blaren geven kracht en geuren.
Een avond rood en bruin voor ons. De ondergaande zon komt ons voorspellen, een nieuw seizoen met witte laagjes dons, de lengte van de winterjaren zullen tellen. anneke
In het geheugen van de zomer sluimeren beelden van een oud verhaal. Soldaten vechtend man tegen man, hun toekomst aan flarden geschoten in de armen van de dood.
Namen gebeiteld in steen, een laatste eerbetoon aan hen die voor onze vrijheid vielen.
In het geheugen van de zomer sluimeren droombeelden van vrede.
Hier is niemand klein of groot, hier is ied'reen éven dood, niemand kleinste, niemand grootste, hier is echt niet één de doodste, elke dode is gelijk, eindelijk...einde-lijk.
Nu het buiten stilaan frisser wordt ochtenddauw het gras een wit-grijze tint schenkt zonnebloemen stralend afscheid nemen van hun seizoen
septembervruchten weelderig de fruitmand vullen weet ik de zomer is voorbij maar niet in mijn hart daar kleurt nog de zuiderse avondzon rozig-rood
bewaar ik de warme gloed van een vreemdeling de lieve ogen van een spelend kind een hartelijk gesprek met vrienden de schouderklop in een moment van aarzeling de stevige handdruk bij een welkom
Er zijn geen woorden nodig Om te zeggen wat je voelt Je ogen die verraden Hoe je het hebt bedoeld Ze glanzen als de sterren Wanneer je wordt verwend Dan straalt je hele wezen Omdat je gelukkig bent
Er zijn geen woorden nodig Want elke mens die jou kent Die ziet het aan je ogen Als je vol droefheid bent Je lippen zullen zwijgen Maar ogen doen dat niet Ze spreken zonder woorden En verraden jou verdriet
Er zijn geen woorden nodig Wanneer je tederheid geeft Aan hen die je omringen Waarmee je samenleeft Ze lezen in jou ogen Hoe dierbaar zij jou zijn Ze stralen dan van vreugde Vol pure zonneschijn.
Het leven is als een rozenstruik Je kan tegen die struik twee dingen zeggen; Ofwel zeg je: "Wat heb jij lelijke doornen" Of je zegt: "Wat heb je prachtige bloemen"
Vader, je hield van mij, stil en verborgen. Je hield van mij, ondanks al je zorgen. Je hield van mij, ik was voor jou de zon. Je hield van mij, van toen mijn leven begon. Je hield van mij, met al mijn fouten en gebreken. Je hield van mij, en ik dank je, vader. Ik heb het altijd stilletjes...geweten.
Als de blauweregen bloeit wil ik bij je komen al was het maar heel even de dichter heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn
Bloemengeur smelt op je tong Zonlicht spiegelt in je ogen Witte wijn veredelt onze liefde
Als de blauwe regen bloeit mag ik dan bij je komen? Misschien zal ik pas dan begrijpen waarom ik na al die jaren nog tienerlijke vlinders voel in mijn buik.
Haar ogen waren blauw, haar haren grijs, ze zei dat ze maar weinig dingen wist, maar wát ze zei, was zó gerijpt...zó wijs, wel duizendmaal heb ik gedacht: dát is't!
De hoog're dingen speelden bij haar mee, zij zag het leven in een ander licht, zo stond ze ook te kijken naar de zee, 'n glimlach op haar nobele gezicht.
Zo kunnen bomen in het landschap staan in volle rust en helemaal compleet, zo is ze ook die avond doodgegaan en nooit vergeet ik wat ze voor me deed. ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ Toon Hermans
Roerloos,boom en blad en jij en ik mijn schat, hier in dit landschap, waar alleen de vogels praten, hier staan we midden in de mei, ik kan er met m'n pet niet bij, dat er nog mensen zijn, die and're mensen haten.
Het ene is nog mooier dan het andere, de appelboom, de perelaar en zienderogen staan ze te veranderen, ik sta erbij en kijk er naar.
'k Heb er geen hand voor uit hoeven te steken, mijn hand is trouwens daarvoor véél te klein, maar ik raak op al dat moois niet uitgekeken, staat dit er allemaal voor òns, zou dat zo zijn?
Nu hier de witte bloesems uit de takken breken, nu is de verre hemel even héél dichtbij en wat ik zie, dat kan ik niet in woorden spreken, er gaat vandaag gewoon een wonder door de wei. Toon Hermans
Ben ik na jaren nog het kind gebleven, dat zich door lente's toverlicht verblind, liet vangen door de speelse voorjaarswind als hoog boven haar hoofd de wolken dreven?
Ben ik nog steeds het argeloze kind dat zich aan zon en wind kan overgeven? Is het dezelfde band waarmee dit leven mij aan een wereld vol geheimen bindt?
Weer laat ik door de voorjaarswind mij vangen. Weer dwaal ik als een kind door lente's land, verblind van licht, met overbloosde wangen.
Maar ik heb mijn onbevangenheid verpand diep in mij laait de vlam van het verlangen: een vuur dat niet in kinderen ontbrandt. ♥ ♥ ♥ Hanny Michaelis
Een mens is niet zomaar een dingetje, iets bloots. Diep in dat dingetje verbergt zich zo iets groots. Er woont een wonder in, iets ongeloof'lijk machtigs. Een kind is meer dan maar alleen iets engelachtigs. Ik weet niet wàt het is, dat niet, maar ik maak me sterk: Zo'n mensenkind is niet alleen maar mensenwerk.
Ik had je lief: diep in mij weggeborgen kan nog een restje liefde over zijn. Maar laat dat jou geen onrust meer bezorgen; het laatste dat ik jou wil doen is pijn.
Ik had je lief, maar zweeg, m'n hoop vervlogen, beschroomd, gekweld door afgunst nu en dan.
Ik had je lief, oprecht en zo bewogen, God geve dat een ander dat ooit kan.
Zie je ik hou van je, ik vin je zo lief en zo licht je ogen zijn zo vol licht, ik hou van je, ik hou van je.
En je neus en je mond en je haar en je ogen en je hals waar je kraagje zit en je oor met je haar ervoor. Zie je ik wou graag zijn jou, maar het kan niet zijn, het licht is om je, je bent nu toch wat je eenmaal bent. O ja, ik hou van je, ik hou zo vrees'lijk van je, ik wou het helemaal zeggen. Maar ik kan het toch niet zeggen.
Ach weet, ja ik ben zo bang Van dat gevoel dat naar jou verlangt Vergeef toch mijn twijfel weer En wacht niet tot een volgende keer Maar hou mij vast en spreek je woord Ja neem mij mee naar jou hemelpoort En kleed je dan met mijn liefde aan Vergeef mij weer en tracht mijn twijfel te verstaan.
Ach weet twijfel hoort erbij Als jou liefde groeit heel diep in mij En ik vlucht soms mijn pijngevoel Maar jij begrijpt wat ik bedoel Hou me vast en spreek je woord Ja neem mij mee naar jou hemelpoort En kleed je daar met mijn liefde aan Vergeef mij weer en tracht mijn twijfel te verstaan.
Tranen branden van binnen, maar laten zich van buiten niet zien, zal ik ze overwinnen, of laten gaan misschien? Tranen van geluk, omdat ik zielsveel van je hou, dus zie je bij mij ooit tranen, dan zijn ze van jou.
Op zoek naar de zin van het leven Leven om te leren Leren lief zijn voor elkaar Daarom zijn wij op aarde De aarde die wij bewaren Bewonen voor een tijd. Zonder liefde kunnen wij niet leven Zonder liefde was er geen begin
Zonder liefde kan een kind niet groeien Zonder liefde heeft mijn lied geen zin
Zonder liefde kan de zon niet schijnen Zonder liefde blijft je hart steeds koud
Zonder liefde zijn we altijd eenzaam Zonder liefde draait de wereld fout
Dus open je hart voor de liefde Liefde om te leven Leven in liefde met elkaar Daarom zijn we op aarde De aarde die wij bewaren Bewonen voor een tijd Cecile van Dyck
Alléén met bomen in de sneeuw, de witte dagen delen, da's mooi misschien voor een gedicht, maar o, 't gaat zo vervelen. Je wordt er stil en treurig van, misschien wel wat blasé, die sneeuw, die sneeuw, die steeds maar valt, je valt tenslotte mee...
God schenkt elk vogeltje zijn voedsel maar werpt het niet in zijn nest.
Wie niet in wonderen gelooft is geen realist. ♥ Ben Goerion
PASEN 2010 in de tuin
In de tuin...
...de eerste bloemen...
...doen een schuchtere poging...
...om de lente te begroeten...
Als je bemind wordt, twijfel je nergens aan; als je bemint twijfel je aan alles. ♥ C. Dauphin
Let it snow Let it snow Let it snow .....
Van oud naar nieuw samen met de kinderen
Wie droomt er niet van Kerstmis, Van zuiver mooi geluk? Maar ons egoïsme Maakt soms die dromen stuk.
Brengt deze Kerst een keertje Onze dromen tot leven. Laat ons dit jaar één keer Niet nemen,maar veel geven.
Liefde is een ziekte waarvoor geen geneesmiddel bestaat.
Het leven heeft mij dag aan dag heel duidelijk laten blijken De mooiste dingen die je ziet zie je zonder te kijken. Ze blijven bij je bovendien. Je hebt ze met je hart gezien. ♥ Toon Hermans
Zij die weten spreken niet. Zij die spreken weten niet. ♦ Lao Tse
Herfst in de tuin
Bezoekje in Tremelo aan de doopkapel van Pater Damiaan
De ergste manier om iemand te missen, is aan zijn zijde zitten en weten dat hij nooit van jou zal zijn...
Een glimlach is als een lamp aan het venster van het gezicht, die bewijst dat het hart thuis is. ♥ Rabelais
Ieder jaar komen ze hier hun eieren uitbroeden ...
... Om na een paar weken terug te vertrekken.
Het leven is niet altijd eerlijk maar wel altijd mooi
Vandaag een bezoekje gebracht aan ons eigen heemmuseum "Het Molenijzer" in Putte
Kom ook eens langs echt de moeite...
Mooie wandeling gemaakt door de "Tuinen van Hoegaarden" Gevolgd door een lekker etentje met aangepaste Godendrank
Dat was weer puur genieten ...
In het leven leer je meer door te luisteren dan door te spreken.
Als het tegenslagen regent kan je wel een glimlach gebruiken als regenscherm.
En steeds opnieuw blijft het genieten ...
... Zelfs als ze bij me binnen staan.
Liefde geven is vaak ook een risico aangaan
Liefde zit in een klein hoekje. Jammer dat de aarde rond is.
Aanbreken van de dag. De tuin ontwaakt...
...en stilaan terug buiten leven
Niet je hele lange leven met je voetjes op de grond. Beetje dromen, beetje zweven lijkt me ook niet ongezond... ♥ Toon Hermans
Ik ben gabi
