Het verzanden van levenskracht.

Evenals de stroming van het vaarwater van een rivier in de loop der jaren door verzanding  kan worden belemmerd, zo kan de levenskracht worden belemmerd door schuldgevoelens.

De meeste mensen hebben geen grote zonden. Het zijn meestal kleine vergrijpen, die je doorgaans afdoet met: “Ach , iedereen doet wel eens iets wat niet helemaal door de beugel kan.”
We vergeten ze meestal gauw weer.
Tenminste dat denken we.

Psychologen hebben de ervaring dat deze kleine vergrijpen zich in ons onderbewuste nestelen en ons leven wel degelijk beïnvloeden. Ze bezorgen ons vrees en schuldgevoelens.

Het aftappen van energie door deze factoren kan zelfs zo groot zijn dat er weinig kracht overblijft voor iemands dagelijkse bezigheden.

 “Het gevolg is dat men spoedig moe wordt, niet in staat aan alle eisen van de verantwoordelijkheden te voldoen, in een toestand van apathie, dofheid  en lusteloosheid vervalt en werkelijk geneigd is alles op te geven en slaperig en in een staat van verwarring te raken.”

Dit is de beschrijving die dr. Peale geeft van sommige van de mensen die naar hem verwezen worden.

 Door die kleine obstakels naar boven te halen, te bidden om vergeving en de mensen te begeleiden in het nemen van stappen om dergelijke toestanden in de toekomst te voorkomen, helpt dr. Peale hen hun oude energie terug te krijgen.
"Uw zonden zijn u vergeven. Zondig van nu aan niet meer."

 Een tijd geleden kreeg ik bezoek van twee ouderlingen.

Op de een of andere manier kwam het gesprek op schuldgevoelens.

Tot mijn niet geringe verbazing vertelde een van de ouderlingen heel emotioneel dat hij zo bang was over de gevolgen van zijn zonden, dat hij vaak de slaap niet kon vatten.
“Wij zijn immers in zonden geboren.”

Mijn wedervraag was toen: “Waarom is Christus dan gestorven?”

Ik kreeg daarop geen duidelijk antwoord, maar hopelijk heeft het hun aan het denken gezet.

Een fijne tijd.