PRIKKELS


Vannacht
sliep ik
als
een roos.

Liefste,
heb jij
het ook
gevoeld?

12-04-2005 om 03:07 geschreven door Angelus

12-04-2005 om 03:06 geschreven door Angelus

 SOMS BEN IK EEN BLAD

Soms voel ik mij zo alleen
Zo zielontroerend alleen
Van de buitenwereld afgesloten
Onder de maandoorschenen hemel
Dwaal ik in een geïsoleerd vacuüm
Een glazen stolp gevuld met leegte

Mijn maag balt zich tot een vuist
De geest vraagt om beneveld te worden
Mijn hart schreit om hulp
Vlijmscherpe prikkels ontstaan
Uit het drukkende neustraankanaal
Maar het water verschijnt niet
Aan de oppervlakte
Iets houdt het tegen

Mijn geest dwaalt regelmatig af
Naar een ver verloren verleden
Naar de goede dingen
Naar de eenzame momenten
Waarin ik nu weer vertoef en herbeleef

Waarom ben ik geen blad
Aan een godvergeten boom
Dat enkel trilt, beweegt
Omdat de wind
Het me beveelt

Bij nader inzien...
Ben ik dan soms geen blad
Wachtend op zijn val?

12-04-2005 om 03:05 geschreven door Angelus

 ORGASME

Het zand is droog
Zon en maancyclussen
Doordringen de kristallen
De zee is kalm

Tij
Het water vliedt
Warme golven
Overspoelen het strand
Schuren de kristalruggen
Prikkels wellen op
Planten zich schichtig voort
In het gehele oppervlak
De korrels wentelen om hun as
Een korte piekervaring
Een geestelijke explosie
In het wezen van het zijn

Eb
De golven keren weer
In de moederschoot
Trekken zich terug
In de bron
Een glimmend
Sidderend
En na-vibrerend
Vochtig strand
Achterlatend

Zandkristallen zijn
Tot rust gekomen
En genieten na
In het lege spoor
Van eb en tij

12-04-2005 om 03:04 geschreven door Angelus

 EN GOD ZAG DAT HET GOED WAS


Rust, stilte
De haan kraait
Korte, harde bewegingen
Van vrouwelijke meisjeshanden
Stoten onervaren mijn lichaam aan

Armen omwurmen mijn torso
Nekwervels raken uit hun lid
Spieren worden zielloos verkrampt
Het sensuele laat op zich wachten

Wachten...

En,
Als ik haar liefkoos en aai
De prille borstjes streel
Stelt ze zich ten volle
Ontvankelijk voor me open
Komt ze tot rust en ...
... beweegt ze niet meer

Een orgasme bevredigt het lichaam
Door opgezweepte zelfbevrediging
Maar ziel en geest blijven onbevredigd
En de biljoenen tastzinnen
Blijven onaangeroerd
En trillen na
Totdat ze uiteindelijk
Verstillen en verstarren
In het koudgeworden zweet

Buiten kwetteren de vogeltjes
Het is lente en
Weer kom ik tot rust

12-04-2005 om 03:03 geschreven door Angelus

 ONZE VADER

Vader
Vergeef me mijn zonden
Want ik ben een zondaar
Daar ik jouw aardse eega
Wellustig heb ontmaagd

Ik heb haar meegelokt
In de wereld van mijn dromen
Laten proeven
De vruchten van mijn boom
Wiers wortels zich diep
In de nachtschede drongen
En resten vonden
Van uw jezuszoon

Vader
Vergeef me
Want ze weet niet
Wat zij doet

12-04-2005 om 03:01 geschreven door Angelus

 INGELIJST

Gevoelens overschrijden
Menselijke grenzen
Exploderen in vreemde stilten en
Laten zwarte gaten na
- littekens in mijn zielewezen -
Terwijl planeet aarde
Ongedwongen roteert
Omheen haar levensas
In naadloze tijd.

Weer doemt
Godheid Twijfel op
Gods' compensatie in
Het menselijk evenwicht.

Zonder oorzaak
Gevolg, doel
Lijkt alle leven
Zinloos
Dor en koud
Anstaanjagend
Beklemmend leeg.

Een evolutieve
Eindeloze kettingreactie
In de chaos van ons zijn.

De apocalyptische voleinding
Maakt ons roerloos
Ongevoelig, star.

De rebel wordt bevroren
Ingelijst
In het raam
Van de mystieke leegte.

12-04-2005 om 03:00 geschreven door Angelus

 VRIJ ZIJN

Vrij zijn
Is
Nooit geboren worden
Noch
In geest
Noch
In stof

12-04-2005 om 02:58 geschreven door Angelus

 TRANSCENDENTIE

God
Is als de zon
Bron van alle leven
Kracht van elke groei
Een weldadige warmte
Een alomtegenwoordig intens licht
En
Hoe dichter je Hem benadert
Hoe meer
Je wordt verschroeid

12-04-2005 om 02:57 geschreven door Angelus