Een grote , grijze albatros was die dag gestorven . Hier viel hij in het vochtige zand . In deze mistige maand , op deze zilveren regenachtige herfstdag , als een net vol koude vissen en zeewater . Hier viel stervend de machtige vogel .
Hij was in de dood als een zwart kruis . Van vleugelpunt tot vleugelpunt drie meter veren en de kromme kop als een haak de stormachtige ogen gesloten . Vanuit Nieuw Zeeland vloog hij de hele oceaan over om te sterven in Chili .
Waarom , waarom ? Welk zout welke golf ,welke wind zocht hij op zee ? Waardoor verhief hij zijn kracht tegen de hele ruimte? Waarom werd zijn macht beproefd in de hardste eenzaamheid ? Of was zijn doel de aantrekkingskracht van een ster ? Niemand zal het ooit weten of zeggen .
De oceaan kent in deze brede strook geen enkel eiland , en de dolende albatros op de interplanetaire parabool van zijn triomfantelijke vlucht vond niets dan dagen , nachten , water , eenzaamheid , ruimte .
Hij met zijn vleugels was energie , richting , ogen die zon en schaduw overwonnen : de vogel balanceerde in de lucht naar het aller verste onbekende land .
Wijdse vogel , onbeweeglijk leek je te vliegen tussen de continenten over verloren zeeën , met één vleugeltrilling , een snelle slag van klok en veer : zo veranderde jouw majesteit amper de route en triomfantelijk vervolgde je trouw je onverbiddelijke , verlaten pad .
Prachtig zoals je amper draaide tussen golf en lucht , je vleugelpunt dompelde in de oceaan of ging zitten midden op het wijdse vlak van de zee , je vleugels gesloten als een kist vol geheime juwelen , balancerend op het eenzame schuim als een stomme voorspelling in de beweging van de psalmen .
Neem me niet kwalijk , vogel albatros , zei ik in stilte , toen ik hem zag liggen uitgstrekt , verstijfd , op het zand na de immense oversteek . Held , zei ik , niemand op aarde zal op een dorpsplein jouw indrukwekkende standbeeld oprichten , niemand . Daar zetten ze liever temidden van de officiële treurige lauwerkransen de man met snor pandjesjas of zwaard , de man die in de oorlog de dorpsvrouw vermoordde de man die met een enkele bloeddorstige granaat een school voor meisjes aan puin schoot , de man die zich meester maakte van een land van de indianen , of de duiven jager , de uitroeier van de zwarte zwanen .
Ja , wacht niet , zei ik tegen de koning van de wind , de vogel van de zeeën , verwacht geen grafheuvel opgericht ter ere van jouw heldendaad , en terwijl griezelige staatsburgers verzameld rond jouw resten je een veer uitrukten , dat wil zeggen een bloemblad een boodschap als een orkaan , ben ik weggegaan om te zorgen dat jouw herinnering zonder steen en zonder standbeeld tenminste in deze verzen voor de allerlaatste keer kan vliegen tegen de afstand en jouw vlucht dicht bij de zee blijft . O donkere kapitein , verslagen in mijn land , hopelijk blijven jouw trotse vleugels vliegen over de laatste golf , de golf van de dood .
Pablo Neruda Chili 1904-1973 Mariolein Sabarte Belacortu
Alle kinderen hebben het fabelachtige vermogen zichzelf in alles te veranderen , wat ze maar willen .
Wat is jeugd ? Een droom .Wat is liefde ? De inhoud van die droom .
De meeste mensen zijn pas gelukkig als de buitenwereld denkt dat zij gelukkig zijn .
Als het fortuin je toelacht , hoed je voor arrogantie ;als het zich van je afwendt , hoed je voor moedeloosheid .
Stilte is beter dan alle liederen, die een dichter bedenkt .Maar als hij geen lied meer weet zoekt hij vergeefs naar stilte .
Poëzie is het spontane overstromen van krachtige emoties .
Als een vriend ons vergezelt is geen weg te lang .
Berisp uw vrienden onder vier ogen .prijs ze in het openbaar .
De enige beloning van deugdzaamheid is deugd ;de enige manier om een vriend te hebben is er een te zijn .
De ware vriend is hij ,die men begrijpt en door wie men ook zonder woorden begrepen wordt .
De wijze vrouw zoekt niet naar grijze haren :dat hoort ze wel van haar vriendin .
Beter eenmaal te blozen dan honderdmaal te verbleken .
Door woorden alleen ontstaat geen vriendschap .
Het is gemakkelijker vrienden te bezoeken dan met hen te leven .
Houd , als je nieuwe vrienden maakt , de oude in ere .
Om een vriend te vinden moet je een oogje dichtknijpen . Om hem te behouden , twee .
Ware vrienden herkent men niet aan hun medelijden , maar aan hun oprechte vreugde om een anders geluk .
Stilte is de slaap :zij verfrist de wijsheid .
Vriendschap is liefde met verstand .
Het beste middel om jezelf te leren kennen is een ander te begrijpen .
Het moeilijkste is jezelf te kennen , het gemakkelijkste is anderen raad te geven .
In je leven ben je voor jezelf een raadsel , maar na je dood weet iedereen opeens heel goed hoe je was .
Niet in de afzondering zullen we onzelf ontdekken , maar onderweg , in de stad , in de menigte , als ding onder de dingen , als mens onder de mensen .
Zelfkennis is het begin van alle wijsheid en het einde van de meeste illusies .
Een tevreden mens is als een leeuwerik : beschikt hij niet over een weiland , dan zingt hij boven een graszode .
Tolerantie wil zeggen : de fouten van anderen vergoelijken . Tact wil zeggen : er geen notitie van nemen .
A thing of beauty is a joy for ever .
De schoonheid van een vrouw bestaat in de mate van begeerlijkheid die ze in een man wekt .
Wat is poëzie ?De suggestie vanuit de fantasie tot een sublieme voedingsbodem voor sublieme emoties .
De fantasie van de man is op geen stukken na toereikend om de werkelijkheid van de vrouw te begrijpen .
De man die denkt dat hij intelligenter is dan zijn wederhelft , heeft een enorm slimme vrouw .
Plaisir d'amour ne dure qu 'un moment , chagrin d'amour dure toute la vie .
Liefde vereenvoudigt het leven .Men heeft dan niets anders meer in het hoofd .
Veel mensen leren pas na vele ervaringen en vele liefdes de verwondering van de eerste liefde kennen .
Wanneer niemand van ons houdt , houden we op van onszelf te houden .
Hoffelijkheid verlangt men van de mensen ,geur van de bloemen .
Zij die nooit heeft bemind , heeft nooit geleefd .
Mensen die gelukkig zijn , verlangen naar nog meer geluk . Het is hun ongeluk .
Beginnen met de "goede oude tijd " te loven is het zekerste teken dat men ertoe begint te behoren .
Wie geen verstand heeft , is toch met het zijne tevreden .
Men moet veel weten om goede vragen te kunnen stellen over wat men niet weet .
Als mensen vriendelijk zijn , is zelfs water zoet .
Een glimlach die ge uitzendt keert weer tot u terug .
gedichten
mooie teksten en gedichten
05-09-2009
Het huwelijk
Het Huwelijk
Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd in d'ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven, haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.
Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij de baard en mat haar met de blik, maar kon niet meer begeren, hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard.
Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond het merg uit haar gebeente, dat haar toch bleef dragen. Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen, en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond.
Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand. Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wassen en rennen door het vuur en door het water plassen tot bij een ander lief in enig ander land.
Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren, en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren, en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.
Zo gingen jaren heen. De kindren werden groot en zagen dat de man die zij hun vader heetten, bewegingloos en zwijgend bij het vuur gezeten, een godvergeten en vervaarlijke aanblik bood.
Uiteraard strekt de wereld ons tot nut en voorziet ze in onze behoeften . Maar onze omgang met haar houdt daar niet op .Een bredere band die waarachtiger is dan welke noodzaak ook verbindt ons met de wereld .Daar gaat ons hart naar uit . Onze liefde voor het leven maakt , diep in ons , een verlangen los dat steeds verder in het heelal stuwt .
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen) Categorie:Wijsheid uit India
17-08-2009
Schoonheid
Enkel wie in volledige overgave kan zien wat een boom is , wat sterren zijn , hoe een bergstroom zich naar beneden stort - die weet wat schoonheid is . Waarachtig zien heet liefde .
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 2/5 - (2 Stemmen) Categorie:Wijsheid uit India
16-08-2009
Stilte
Stilte is een ontzaglijke zegen ,ze zuivert het brein en geeft levenskracht . Stilte bundelt energie - niet van het denken , niet die van machines , maar energie puurder dan de zuiverheid van het denken . Die energie straalt onmetelijke kracht en onmetelijke gaven uit . Hier , in dit oord , kan het zwijgende brein zijn grote activiteiten ontwikkelen ,doortrokken van intense kwaliteit .
Judith trekt haar mooiste kleren aan en gaat, een wervelwind, tekeer. Ze richt geen schade aan, behalve soms, en tijdelijk.Ze zweeft.Ze bruist. Ze leeft.Ze kent de lichtheid waar ik vruchteloos
naar streef.Ook is ze mooi, veel mooier nog dan licht. Zo mooi. Ze is een mooie altijd lichte wervelwind van vlees. Ik hou van haar, maar straks blaast ze me als een pluisje weer terug naar huis.
In haar bed slapen de mannen die ze heeft bekend tussen ons in. Ze kijken mee. Ze roken op de bedrand. Ze hebben grote ogen van gedoofd verlangen.Ik weet:
dit is mijn rol. Dit is de rol van iedereen, behalve één. Daar ben ik ook tevreden mee. Ze is zo mooi.Ze leeft. Ze is van vlees. Ze heeft ons, allemaal, ooit aangeraakt.
Wat het is Het is onzin zegt het verstand Het is wat het is zegt de liefde Het is tegenslag zegt de berekening Het is alleen maar pijn zegt de angst Het is uitzichtloos zegt het inzicht Het is wat het is zegt de liefde
Het is belachelijk zegt de trots Het is lichtzinnig zegt de voorzichtigheid Het is onmogelijk zegt de ervaring Het is wat het is zegt de liefde
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:gedichten uit de hele wereld
27-04-2009
Geef de vlinders zulke namen.......
Geef de vlinders zulke namen dat de klank de kleur van de vleugels verraadt . Geef de winterbijen honing en wijn , de kinderen wierook , mirre en goud .
Ga mijn huis binnen - en ik zal een kaars aansteken , in de pikdonkere nacht mijn gezicht in mijn handen verbergen . Zeg mij : 'Zwijg ' - en ik zal zwijgen , zeg : ' ween ' - en ik zal wenen als regen .
Het licht vlijt zich aan tegen de ziel , als water tegen een schip , als een zwaluw tegen het lege hemelgewelf . Zeg me zachtjes 'Ik hou van je ,'- en ik zal begrijpen hoe de vlam van het water houdt .
Hoe de geest houdt van het verlaten lichaam , hoe de eeuwigheid houdt van de wedloop van de haastige seconden , hoe wanhopig de Heer houdt van ons - van ons , naakt , wenend en zondig .
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen) Categorie:gedichten uit de hele wereld
25-04-2009
Kom naast me zitten.....
Portugal 1988 - 1935
Kom naast me zitten, Lydia, aan de oever der rivier . Laten we rustig kijken naar haar loop en leren Dat het leven langsgaat , en wij houden elkaars hand niet vast . (Leggen wij de handen in elkaar .)
Bedenken wij vervolgens ,volwassen kind'ren , dat het leven Langsgaat en niet blijft , niets nalaat en nooit weerkeert , Gaat naar een zee verweg , dicht bij het fatum , Verder dan de goden .
Maken wij de handen los,'t is niet de moeite ons te vermoeien . Of wij genieten ,dan wel niet ,wij gaan voorbij de rivier . Beter is te weten stil voorbij te gaan . En zonder grote onrust .
Zonder liefden,zonder haat, noch hartstocht die de stem verheft , Noch afgunst die de ogen tezeer doet bewegen, Noch zorgen ,want mét hen zou de rivier niet minder stromen , En altijd uitmonden in de zee .
Beminnen wij elkander kalm , bedenkend dat wij , als we wilden , Elkaar zouden kunnen kussen , strelen en omhelzen , Maar dat het beter is te zitten naast elkaar en De rivier te horen stromen en te zien .
Plukken wij bloemen , neem ze in je hand en leg ze In je schoot , en laat haar geur het ogenblik verzachten - Dit ogenblik waarin wij kalm in niets geloven , Argeloze heidenen der decadentie .
Althans , als ik eerst schaduw word , zul jij mij herinneren Zonder dat die herinnering je brandt of pijnigt of ontroert , Want nimmer legden wij de handen in elkaar , noch hebben wij gekust Noch zijn wij meer geweest dan kinderen .
En mocht,vóór mij, jij de obool gaan brengen aan de somb're bootsman , Dan zal ik niets te lijden hebben als ik aan je denk . Zacht zul je zijn wanneer ik je mij zo herinner - aan de oever der rivier , Trieste heiden en met bloemen in haar schoot .
Fernando Pessoa (Ricardo Reis -heteroniem) vertaling :August Willemsen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen) Categorie:gedichten uit de hele wereld
23-04-2009
komen en gaan .
Liefde kwam met zulke zachte stappen dat ik dacht dat zij een droom was . Ik vroeg haar niet om gaan te zitten . Toen zij wegging hoorde ik het niet eerder dan wanneer zij de deur had geopend . Ik haastte me naar buiten om haar terug te roepen . Tegen dan was zij een lichaamloze droom die oploste in nachtelijke duister , de vlam van haar lamp op het verre pad een roodgloeiende begoocheling .
Opgevoed in zwijgzaamheid . Het is sindsdien mijn vak : woorden zoeken die zwijgen .Die je niet hebt , maar alleen kunt krijgen .
Misschien leerde ik het van mijn moeder . " Jongen , je weet wel ,"zei ze toen ik ging trouwen . Ik heb er bundels en vrouwen over gedaan om zo weinig te zeggen .
Om het geinige af te leren , vervolgens het chagrijnige ,om ten slotte thuis te komen in het weinige . Van de lenige liefde in de enige .
Dat was wat ik mij afvroeg toen ik gisteren dacht dat ik misschien wel , ooit een keer , zou willen denken , zien , voelen , liefhebben als iemand anders .
