"Ik heb deze zeer moeilijke stap gezet omdat de situatie rond mijn bestaan gedegradeerd is tot discriminatie ten opzichte van mij en mijn familie." Zo legt Delphine Boël in een mededeling uit waarom ze gerechtelijke stappen onderneemt tegen koning Albert II, prins Filip en prinses Astrid. De 45-jarige Boël wil het DNA bekomen van deze leden van de koninklijke familie in een poging te bewijzen dat zij wel degelijk de biologische dochter is van koning Albert II.

In het persbericht dat werd verspreid door een van haar advocaten, stelt Delphine Boël dat ze het slachtoffer is van verschillende vormen van discriminatie sinds in 1999 bekend raakte dat ze de natuurlijke dochter is van de koning. Ze maakt onder meer melding van afgesloten bankrekeningen of interferentie met haar professionele activiteiten.

Ze legt bovendien uit dat ze al vele jaren opnieuw contact zoekt met de koning: "Ik heb opnieuw contact gezocht met Albert door hem brieven te sturen, via religieuze leiders of via privécontacten, met als doel de situatie tussen ons te normaliseren."

Omdat al haar pogingen mislukten, heeft Boël besloten de juridische weg in te slaan. "Ik heb besloten een beroep te doen op de burgerlijke rechtbanken om een beetje duidelijkheid en transparantie te bieden", zegt ze.

"Ik geloof niet dat mijn gerechtelijke actie de discriminatie zal stoppen of mijn persoonlijke relatie met mijn vader zal verbeteren, maar de bewijzen door DNA-tests zullen me zekerheid geven over mijn identiteit", besluit Boël.

De zaak werd door de Brusselse rechtbank van eerste aanleg uitgesteld naar donderdag 25 juni.

Lees ook

"Stichting van Delphine Boël is virtueel failliet"
"Koning Albert liet wel DNA-test doen voor Laurent"

Het letterlijke persbericht, vertaald uit het Engels:

Ik heb deze zeer moeilijke actie ondernomen omdat de situatie rond mijn bestaan geleid heeft tot discriminatie tegen mij en mijn familie. Ik ondervind veel problemen: bankrekeningen zijn afgesloten, ik sta op de zwarte lijst van de 'Politically Exposed Persons', er is bemoeienis met mijn werk en er zijn nog andere zaken waar ik geen afdoende oplossing voor kan vinden. Dit alles is rechtstreeks gelinkt aan de stilte van Albert rond mijn bestaan.

Sinds 1999, toen ik ontdekt werd door de media, heb ik geprobeerd de relatie met Albert te herstellen door brieven te schrijven en religieuze leiders of andere tussenpersonen in te schakelen. Dat is allemaal mislukt.

Omdat ik deze zaken niet in privéverband kon oplossen, ben ik nu naar het gerecht gestapt om duidelijkheid te scheppen. Ik denk niet dat door deze stap alle discriminatie tegen mij of mijn familie zal verdwijnen of mijn persoonlijke relatie met mijn vader zal verbeteren. Maar met het DNA-bewijs zal er wel onweerlegbare zekerheid komen rond mijn bestaan.