Sharon is overleden in het Sheba Medical Center in Ramat Gan. Enkele weken geleden was zijn gezondheidstoestand ineens fel achteruitgegaan, waarbij meerdere vitale organen waren aangetast.

Het ziekenhuis Tel Hashomer bij Tel Aviv, waar Sharon verzorgd werd, geeft om 15.00 uur (14.00 uur Belgische tijd) ook een persconferentie.

Ariel Sharon werd eind december 2005, toen hij nog premier was, getroffen door een lichte beroerte. Na een hersenbloeding op 4 januari 2006 lag de vroegere leider van het Likoed-blok in coma. Zijn zonen beslisten toen om hem onder medische bijstand in leven te houden. Sharon werd door het parlement "permanent onbekwaam" bevonden, waardoor hij als premier werd opgevolgd door Ehud Olmert.

Omstreden generaal
Voordat Sharon de politiek inging, was hij een van Israëls meest omstreden generaals. Hij moest aftreden als minister van Defensie nadat een onderzoekscommissie hem medeverantwoordelijk had gehouden voor de massslachtingen van Sabra en Shatila. In die Palestijnse vluchtelingenkampen in Libanon werden in 1982 met medeweten van Israëlische militairen honderden, mogelijk duizenden mensen vermoord.

Toen hij in 2000 aan zijn verkiezingscampagne bezig was, bezocht Sharon de Tempelberg, een heilige plaats voor zowel joden als moslims. Dat omstreden bezoek, met massaal protest van de Palestijnen, wordt algemeen gezien als de aanleiding tot de Tweede Intifada.

Anderzijds stond Sharon ook bekend als de premier die de wereld verbaasde door de ontruiming van de Gazastrook, waar zich in de loop der jaren een 7.000-tal Israëliërs hadden gevestigd in nederzettingen. Door Sharon, die voorheen bekend stond als een grote vriend van Joodse kolonisten op de Westelijke Jordaanoever en Gaza, werden ze gedwongen te verhuizen. Dat werd gezien als een verrassend politiek gebaar richting de Palestijnen.