Dit combinatiespel op verschillende niveaus zal uw koopkracht verminderen en uw dagelijks leven aantasten. Maar uw portemonnee heeft natuurlijk maar 1 niveau, nl. geld of geen geld erin.

Ziehier de combinaties:

• een indexsprong die u 20.000 euro kost op uw volledige loopbaan en die wordt meegenomen in de berekening van uw pensioen
• hogere btw en accijnzen, dus u betaalt meer in de winkel en aan de pomp
• duurder openbaar vervoer zowel bij de NMBS als De Lijn
• duurdere kinderopvang: de minimale dagprijs gaat van 1,56 naar 5 euro, de laagste inkomens betalen dus 80 euro meer per maand
• hoger inschrijvingsgeld aan de universiteiten en hogescholen: van 620 euro naar een bedrag in de buurt van 1.000 euro,
• een hogere factuur voor water, gas en elektriciteit,
• duurdere vrije tijd want bijvoorbeeld uw sportclub zal genoodzaakt zijn het lidgeld te verhogen want ook de gemeenten zoeken inkomsten.

Tot hier ons zeer beperkt lijstje.

We kunnen ook niet anders dan besluiten dat de nieuwe regeringen het begrotingstraject verlengen om door te besparen uit onze portemonnee, de kassen te vullen van de aandeelhouders. Want het is trouwens gebleken dat loonsubsidies en looninlevering alleen leiden tot meer dividenden en dus rechtstreeks naar de aandeelhouders gaan, maar niet tot investeringen in de reële economie. Laat staan tot meer werk. Ook hier geen versterking van uw koopkracht.

Dit harde combinatiespel wordt verantwoord door te stellen dat we het spel nu zo moeten spelen, want anders zullen onze kinderen geen speelveld meer hebben. We moeten nu de tering naar de nering zetten, zodat onze kinderen het goed hebben. Quatsch.

Hoe is ons kapotbesparen, onze koopkracht verzwakken, de deflatie aanwakkeren en investeringen uitstellen, zorgen voor de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen? Worden zij dan gelukkiger van duurder openbaar vervoer? Worden uw kinderen er beter van als u later met pensioen gaat, als uw loon de prijsstijgingen niet volgt? Wordt uw kind beter van duurdere kinderopvang? Wordt uw kind er beter van als we niet investeren in scholen?

O ja, de staatsschuld. We mogen onze kinderen niet opzadelen met schulden. Het omgekeerde zou ondoordacht zijn. Hallo? Blij zijn omdat 200 miljoen investeringen in schoolinfrastructuur nog niet is opgenomen in de uitgaven zodat je je begroting in evenwicht hebt, is schuldig verzuim. Zoals econoom De Grauwe het zei: "Dat zijn van die primitieve reacties, waar mijn mailbox soms van overloopt. Als je leent om een school te bouwen, dan geef je niet zozeer schuld door aan je kinderen, je geeft vooral een school door. Daarbij komt dan nog eens dat lenen nu bijzonder goedkoop is."

Hier hoort ook het ondoordachte voorstel thuis om leraars langer te laten werken. Worden uw schoolgaande kinderen daar beter van? Het gaat niet over het feit dat leraars nu 2 uur meer zouden moeten werken voor hetzelfde loon, maar wel dat door deze maatregel er duizenden jobs niet bijkomen, wat dus meer werkloosheid betekent en minder bijdragen in de sociale zekerheid...

Natuurlijk moet de politiek de staatskas als een goede huisvader beheren, maar een goede huisvader die moet besparen weegt de besparingsopties af en blijft investeren in de toekomst van zijn kinderen en kleinkinderen.

Waarom speelt men het spel zo hard? Waarom geen sociaaleconomisch beleid in ieders belang, met name in het belang van de gewone man/vrouw? Waarom moeten deze coalities u onderuit tackelen om daarna per se ‘ideologische trofeeën’ in de lucht te kunnen steken? Wij spelen dat spel niet mee. Wij zetten hart boven hard. Ons sociaal model moet verder opgebouwd en versterkt worden. Voor u, voor onze kinderen en kleinkinderen.

(De auteur is voorzitter van het ABVV)