God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Het wegvallen van God en het eeuwig leven na de dood heeft de mens vanaf de tweede helft van de 20ste eeuw zo wanhopig in de armen van kicks, plezier en hedonisme gedreven dat het knap moeilijk is om hem nog andere waarden aan te praten. En toch zoeken velen een weg naar een beter leven voor anderen veraf via allerhande vormen van ontwikkelingssamenwerking. Zou God dan misschien toch de drijvende inspiratiebron zijn, diep vanbinnen verscholen?! Laatr ons vooor allen dan ook bidden in deze missiemaand.
IN LEVEN EN STERVEN, IN VREUGDE EN VERDRIET, IN ALLES IS DE HEER OP DEZELFDE WIJZE AANWEZIG DE HELE WERELD IS VAN HEM VERVULD. DOE UW OGEN OPEN EN ZIE HEM.
Maar velen zien hem niet langer; misschien draait precies daarom onze wereld vierkant!
Dit vertrouwen heb ik vandaag meer dan anders nodig nu mijn vader onverwacht getroffen werd door een kwaadaardige aandoening, en dit op de vooravond van zijn 85 jaar.
Oktober, het is alweer een Mariamaand, heel in het bijzonder de Rozenkransmaand.Daaarnaast is oktober sinds jaar en dag gekend als Missiemaand, maar velen hebben laatste term wellicht vergeten? Maar hebben we neit allen een missie te vervullen, een zending ons door Maria gegeven te Kana?!
Weest onbezorgd. Laat al uw wensen bij God bekend worden in gebed en smeken, en nooit zonder dankzegging. En de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten behoeden in Christus Jezus.
Ten slotte, broeders en zusters, houdt uw aandacht gevestigd op al wat waar is, al wat edel is, wat rechtvaardig is en rein, beminnelijk en aantrekkelijk, op al wat deugd heet en lof verdient. En brengt in praktijk wat u geleerd is en overgeleverd, en wat gij van mij hebt gehoord en gezien. Dan zal de God van vrede met u zijn.
Ik heb een hele fijne reactie gekregen op mijn blog die ik ook openbaar wil posten.
"Als het aan God lag was elke dag een dag van reiniging. Een dag van het onderste naar de oppervlakte brengen; van eerlijkheid boven oneerlijkheid te laten stijgen. Als het aan God lag was elke dag een dag vol zuiveringen en van de grote kuis in ons hart. Groetjes Edje"
Bewust van het lijden dat ik veroorzaak als ik mijn opvattingen aan anderen opdring, heb ik het oprechte voornemen om niemand, zelfs mijn kinderen niet, te dwingen mijn opvattingen aan te nemen, door gebruik te maken van gezag, dreigementen, geld, propaganda, indoctrinatie, of welk ander middel dan ook. Ik zal het recht van anderen om anders te zijn, respecteren, evenals hun recht zelf te bepalen wat ze willen geloven en hoe ze willen leven. Ik wil echter door middel van een liefdevolle dialoog anderen helpen hun fanatisme en kortzichtigheid op te geven.
Laat uw leven niet beheersen door geldzucht, neem genoegen met wat u hebt. Hij heeft immers zelf gezegd: Nooit zal ik u afvallen, nooit zal ik u verlaten, zodat we vol vertrouwen kunnen zeggen: De Heer is mijn helper, ik heb niets te vrezen. Wat zouden mensen mij kunnen doen?
"Terwijl ik de wereld rondom me stilaan begon te begrijpen, bleef het kerkbezoek op zondag een vaste waarde in mijn leven. Ik leerde het evangelie kennen en stelde vast dat de christelijke waarden en moraal voor mij de beste manier zijn om mijn leven te leiden. Als ik ooit kinderen heb, dan wil ik ze opvoeden zoals ik zelf ben opgevoed, met veel liefde, respect voor ouderen en ontzag voor God".
Het is het pakken getuigenis van Kennedy Nwanganga, speler bij KRC Genk.
De term 'ontzag voor God' gaf me meteen weer een boost, gehoord van zo iemand. Het is een woord dat we vergeten zijn, en dat we ook in daden noch moeilijk omzetten. We houden het eerder bij de menslievendheid in dingen die met concrete mensen van doen hebben. Hoog tijd - voor mij alvast - dat ontzag voor God opnieuw zijn plaats te geven, en welke!
Misschien kan de mediazondag daar ook een aanzet toe zijn ...
Poetsen. Schoonmaken, opkuisen, zorgen dat alles in orde is voor het mogelijke bezoek. Ook met onszelf willen we alles in orde hebben. Waarom? Heeft de biecht daar niet iets mee te maken? Of het ziekensacrament? Voor God heeft het geen belang als we zijn Liefde maar aanvaarden. Het overbodige vergaat toch. Zich altijd weer opnieuw focussen op het belangrijke, daar gaat het hem om. Afstand doen van wat ons doet afdwalen. Is dit ons eigen ego zelf niet? Dus toch een keuze maken: leeg maken en plaats geven aan ...
Vele gelovigen - ook ik - heb het moeilijk met bidden, en dat is niet toevallig. Bidden is afstand nemen van jezelf en wachten. Daar is tijd voor nodig en een traagheid van geest als teken van eerbied voor een leven waarover we moeten reflecteren in plaats van het ogenblikkelijk in functie van onze behoeften om te vormen. Het geloof is nog een van die zeldzame levenssferen die traagheid vereist.
