God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
De vrouw laat haar kruik achter... Geraakt door Jezus, gaat ze op weg om te getuigen. Haar kruik laat ze achter. Wat moet/wil ik achter me laten, in deze veertigdagentijd, op weg naar Pasen?
Zo heeft ze het zeker niet bedacht, Juist het middaguur leek haar geschikt om naar de put te gaan. Nu zit Hij daar… is ze toch niet alleen. Kan ze nog terug?
De verwarring is aan haar te zien. Liefdevol houdt Hij haar tegen met zijn houding, met de woorden die Hij spreekt… tot haar een outcast! Voorzichtig kijkt ze Hem aan. Wil Hij echt van haar te drinken krijgen?
Twijfel en ongeloof verminderen onder zijn serieuze blik. Ze voelt dat zij er helemaal mag zijn. Haar hart wordt geraakt, zij vraagt zich af, of ze zonder gevaar in die ontstane beweging mee kan gaan.
Dat middaguur, bij de Bron, komen, in een intiem gebaar – geven en ontvangen – in dezelfde stroom, reiken zij elkaar leven aan.
We zijn hervallen in een tijd die ons vreemd was en waarvan we dachten dat die nooit meer zou terug keren, maar zie, niets is minder waar. De ganse wereld staat met open ogen te kijken naar het nieuwe gfoude kalf in de vorm van de werldbeker. Hij gaat de wereld rond onder securitymensen, en mag niet aangeraakt worden.
Een ideaal moment hier even bij stil te staan in deze vastentijd.
Liefdevolle Vader, help mij de gesteldheid van een kind te krijgen en, zonder wantrouwen of angst, onvoorwaardelijk van U te houden. Help mij daarna om, met uw liefdevolle ogen, de nood en behoeften te zien van uw andere kinderen op de wereld. Amen
Lieve Heer, ik ben al wat laat en heb niet eens voldoende tijd genomen om met U te praten. De hele dag zit vol deadlines, afspraken en klussen. Breng mijn opgejaagde hart tot rust en vul mij met uw vredige Geest, Heer. Amen.
Moge God, die ons hoop geeft, u in het geloof geheel en al vervullen met vreugde en vrede, zodat uw hoop overvloedig zal zijn door de kracht van de heilige Geest (Romeinen 15 vers 13).
Het gebed moet in ons de liefde doen ontstaan voor al wie verkeerde wegen gaat, voor allen ook die ons niet genegen zijn, voor hen die ver verwijderd zijn van Kerk, Christus en de hemel. Laten we hen vanaf vandaag vurig beminnen. Bidden, offeren en beminnen.
"Met Maria wordt ons hart nederig voor God, vriendelijk voor de mensen, medelijdend met de armen, zacht voor onze vijanden." (zalige priester Poppe)
De heilige Maagd Maria kan ons werkelijk helpen om te groeien in innigere verbondenheid met Christus; om ons geloof krachtdadiger te maken; om ons geloofsleven kinderlijk eenvoudig te laten zijn. Laat niet na de Moeder die Jezus u gaf op het kruis, met kinderlijke genegenheid lief te hebben. Leg Moeder al uw vragen en noden voor. Zij brengt ze tot bij Jezus. Zij kan bij Hem alles verkrijgen.
God van liefde, ik bemin U boven alles uit geheel mijn hart, omdat Gij oneindig goed en oneindig beminnelijk zijt. Uit liefde tot U ... bemin ik ook alle mensen als mijzelf. Heer, geef mij steeds meer liefde! Amen.
Aanwezige, wie zijn wij, dat wij wonen mogen in uw schaduw, trouw door U beschermd? Overdag weten wij ons gedragen door U en ook de nacht hoeven wij niet te vrezen. Laat ons groeien in het vertrouwen, dat U ons omgeeft met goede engelen en dat U ons nabij bent. Bij U vinden wij ontferming en geborgenheid; bevestig ons in dit vertrouwen, van dag tot dag, van nacht tot nacht.
Wanneer je alle energie gestoken hebt bij een jong mens om hem betere kansen te bieden in zijn voorlopig mislukte leven, door hem zowel moreel als financieel te ondersteunen, dan doet het pijn je belogen en bedrogen achtergelaten te weten zonde nog enig verder contact. Werd je dan gewoon gebruikt omdat je als christen de waarden van Jezus probeert voor te leven en door te geven, zeker nu je geïnspireerd wordt door paus Franciscus die het opneemt voor minder bedeelden.
Vandaar dit plaatje:
Vergeef de mensen die je zo veel pijn gedaan hebben. Wens hen enkel het beste en wees dankbaar voor de moie momenten en herinneringen ...
Voor sommige gelovigen is zo’n menselijke Jezus heel moeilijk te verteren met hun beeld van de mensgeworden Zoon Gods. Boos zijn, verdrietig worden, in verleiding gebracht worden: zijn dat niet allemaal zaken die niet bij een God passen? Jezus als mensgeworden God zou daar toch boven moeten staan? Ik zou zeggen: juist niet. Wie het mysterie van de menswording (incarnatie) serieus neemt, moet daaruit ook de uiterste consequenties trekken; dat God in Jezus alles met ons, mensen, heeft gedeeld. En dus ook de menselijke gevoelens van woede en frustratie.
Uit: Frank G. Bosman, Jezus wat zeg jij nu? Negen ongemakkelijke uitspraken van Jezus.
Wie hoopt op de Heer krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, ... hij rent, maar raakt niet uitgeput.
Niet direct de kruisdood, want dit is een feit, het vervolg van...
Voor mij zijn 2 dingen essentieel: de Hof van Olijven en "niet mijn wil, maar..." ; het "ik wil U vertrouwen en Uw weg gaan" en daarna, niet het lege graf, maar de Emmaüsgangers, dat zij/ik/wij (h)erkennen dat het niet gedaan is met die dood. En dat met de Emmaüsgangers een erfenis en een opdracht begint.
