God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
God die met mensen begaan zijt, wij roepen wij U aan, vol verlangen naar vrede, naar heil dat eeuwig duurt. In Mozes hebt U ons aangezegd: 'Ik ben met jullie, onwankelbaar is mijn verbond'. Een nieuwe David hebt U ons beloofd, uw Zoon, die onze broeder is. Vol vertrouwen bidden wij U: leer ons ootmoed en gerechtigheid zodat wij armen voeden en onderdrukten bevrijden, opdat er geen duister meer is en geen nacht.
"Schenk aandacht aan alles wat waar is, alles wat edel is, alles wat rechtvaardig is, alles wat zuiver is, alles wat lieflijk is, alles wat eervol is, kortom, aan alles wat deugdzaam is en lof verdient."
Mogen wij, geïnspireerd door Sint-Maarten, onze mantel delen met die het minder goed hebben hier. Laten wij voor hen even een luisterend oor zijn, veel aandacht geven ondanks hun eindeloos verhaal van zorg en pijn. Indien nodig en nuttig: " deel van jouw dubbele kleding" zoals in het Evangelie staat en zoals de heilige Martinus ons heeft voorgedaan. Armen zul je altijd om je heen hebben. Kun je hen niet opnemen in je woning, verwijs hen door naar instellingen die daarvoor geschikt zijn, maaar veroordeel hen vooral niet. Geef ze een kans, desnoods telkens opnieuw, tot zeventig maal zeven maal.
Bij deze wens ik een mooie feestdag aan allen die de naam van Maarten, Martin, Martine of een afgeleide ervan dragen!
Sint-Maarten van Tours Bron: Thomaswebsite KU. Leuven
BRUSSEL (KerkNet/La Vie) – Bij het weghalen van het beeld van Sint-Maarten van de basiliek van Tours werd maandag de volkse overlevering bevestigd dat de resten van de heilige (ca. 316 – 397) in het beeld zelf worden bewaard. Volgens ‘La Vie’ troffen arbeiders in de rechterarm van het bronzen beeld van twee ton een houten kistje aan. Daarin zat een loden kistje met de relieken van de eerste bisschop van Tours. De ontdekking was een verrassing, omdat vele inwoners van de Franse stad dachten dat het slechts een legende betrof. Het bronzen beeld wordt nu gerestaureerd. In 2016 wordt het teruggeplaatst.
De voormalige Romeinse soldaat werd in 371 door de bevolking van Tours tot bisschop gekozen. Volgens een overlevering vond hij zich niet waardig genoeg en verstopte hij zich. Als bisschop zette hij zich in voor de verdere verspreiding van het christendom in Gallië. Sint-Maarten zou enkele wonderen hebben verricht en raakte bekend om zijn zorg voor armen en zieken. Vaak wordt hij voorgesteld als bisschop met een bedelaar aan zijn voeten. Op 11 november wordt ook in verschillende regio’s in Vlaanderen zijn naamdag gevierd
Als mensen geloven in de verrijzenis, is daar aanleiding en reden toe maar evident is het niet! In ons geloof wordt het bestaan gezien als een geschenk, iets... om voor te danken. Het vindt zijn oorsprong in een God die Vader heet en liefde is. Het aanvaarden van een leven na de dood ligt verweven in ons Godsbeeld. Wij geloven in een God die liefde is, omdat wij het bestaan ervaren als een gave. Daarom aanvaarden wij ook dat de dood niet het einde is. God neemt zijn geschonken gave niet terug. Hij vernietigt niet wat Hij tot bestaan geroepen heeft en wat Hij voortdurend het leven, bewegen en zijn geeft. Dat onze God geen God van doden maar van levenden is, heeft Hij bewezen in het leven, de dood en de verrijzenis van Jezus. Ons christen zijn staat of valt met deze geloofszekerheid. Geloven in eeuwig leven wil dan ook zeggen dat God nu al zijn eeuwig leven in ons uitleeft en dat blijft doen.
Hoe kunnen we dan het evangelie in België verkondigen? Ik zou mijn ervaring willen meedelen. Op zekere dag hadden enkele jongeren me zien voetballen en hadden me gevraagd of ik voetballer was. ‘Neen,’ heb ik hun gezegd, ‘ik ben salesiaan.’ ‘Wat is dat een salesiaan,’ vroeg een van hen. ‘Een salesiaan is een kloosterling, priester of coadjuteur.’ ‘Wat doe jij hier?’ vroeg een andere. Ik heb hun gezegd: ‘Ik ben missionaris.’ ‘Wat? Een missionaris in België! Lijkt je dat niet vreemd?’ repliceerde hij verwonderd. Zo heb ik dan eeantwoord: ‘Ik ben een echte, moderne missionaris!’ Toch ben ik door middel van die ontmoeting hun vriend geworden. En nu beginnen we over religie, geloof en God te spreken. Ook als missionaris hebben ze me nu aanvaard. Meer zelfs, ik heb ontdekt dat vriendschap ook in deze geseculariseerde, materialistische en rationalistische maatschappij de weg opent voor de eerste verkondiging van Christus.
"De liefde voor de armen staat in het centrum van het evangelie. Dat zei de paus tijdens een lange toespraak tot boeren, mijnwerkers, straatverkopers, afvalruimers en andere afgevaardigden van volksbewegingen uit de hele wereld. De paus zei aan de dat het woord solidariteit vaak verkeerd begrepen is. "Solidariteit is ook de strijd voor sociale rechten en de rechten van arbeiders. Het lijkt vreemd, maar als ik over deze dingen spreek, lijkt het alsof de paus een communist is. Zij begrijpen niet dat de liefde voor de armen de kern is van het Evangelie."
Van mensen houden is: anderen vrij laten hun eigen weg te gaan maar van mensen houden is ook: durven voorgaan, als iemand geen weg meer weet.
Van God houden is: jezelf over durven geven aan een groter geheel maar van God houden is ook: durven ingrijpen, waar dit noodzakelijk is.
Van jezelf houden is: naar buiten gaan, naar anderen om gezien, genoemd te worden maar van jezelf houden is ook: binnen blijven om bij jezelf en tot rust te komen.
Van God houden is zwijgend stilstaan bij het wonder van het leven maar van God houden is ook: tieren en vloeken bij het onrecht dat gebeurt.
Machtige Geneesheer, help artsen en ander medisch personeel vandaag om zieke en lijdende mensen een speciale genezende aanraking van U te geven. Laat uw genezingskracht door hen heen stromen. Bemoedig hen. Omgeef en versterk hen door uw heilige tegenwoordigheid. Amen.
Jezus trok rond langs alle steden en dorpen, Hij gaf er onderricht in de synagogen, verkondigde het goede nieuws over het koninkrijk en genas iedere ziekte en elke kwaal (Matthéüs 9 vers 35).
Allerheilligen blijft een bijzonder feest. We horen wel hoe mensen heilgig geworden zijn door hun manier van leven, toen en nu; maar toch denken we op deze dag vooral aan onze dierbare overledenen. Alsof we al Allerzielen 'vieren'. Ik hoor velen zeggen dat je niet naar het kerkhof moet gaan om aan de geliefde te denken, en dat is ook waar, maar het is een plaats en een moment om er intens te verwijlen, te danken, te bidden... en waarom niet een traan te laten na het plaatsen van een bloem.
Voor mij is deze Allerheiligen bijzonder, nu mijn broer op 28 juli overleed, pas 57 jaar jong.
In de loop van een leven beleeft een gezin vele mooie momenten: de rust, de maaltijd samen, een uitstapje naar het park of de natuur, een bezoek aan de grootouders, het bezoek aan een zieken ...
Maar als de liefde ontbreekt, ontbreekt de vreugde, ontbreekt het feest. En het is Jezus die ons altijd die liefde schenkt: Hij is de onuitputtelijke bron.
Roeping heeft iedereen, of hij het nu weet of niet. Allemaal stellen we ons vroeg of laat de vraag: "Hoe zal ik een gelukkig mens worden? Waarom ben ik er? Wat heeft God met mij voor?" Het is een opdracht voor iedereen. God heeft ons allemaal nodig, wie we ook zijn, waar we ook wonen of werken, man of vrouw…
De weg van het evangelie is één van de mogelijkheden om een antwoord te geven op de vraag hoe ik of jij gelukkig kan worden. Voor ons dé weg. Die weg ontdekken kan de moeite waard zijn, niet alleen voor jezelf, maar ook voor de anderen. Leven met God, voor God, met mensen voor mensen.
