Dag mede-tuingenieters ! Wat was dat - in mijn hevig enthousiasme - een lang bericht geworden over die Pioenen ! Tijd dus voor iets anders...
Om ter mooiste papavers ! Onder al die schitterende papavers heb je de wilde, de eenjarige, enkele of dik gevulde, maar hier heb ik enkel de vaste papavers in mijn tuin vermeld. Op een plekje in de zon kan je hier prachtige vroegzomercombinaties mee maken. Wat zeg ik ? Vroegzomer ? Ik heb dit nog nooit eerder meegemaakt, maar de 'Khedive' die ik pas dit voorjaar heb aangeplant, bloeit op dit ogenblik - nota bene tweede helft oktober - voor een tweede maal !! Een dubbele bloem met een zachte abrikooskleur, wat groter en iets langer bloeiend dan de zachtroze enkele 'Karine'. 'Patty's Plum' heeft een zeer speciale pruimenkleur en de porceleinwitte 'Perry's White' met het prachtige donkere hart was de allereerste vaste oosterse papaver die ik aanschafte. Hierboven op de foto zie je 'Perry's White' in onze tuin. Alle doen ze het heel goed bij ons. Een kalkgift in het najaar zal hen ten goede komen (hoewel het er bij ons vaak niet van komt). Een papaver zet je best niet in al te grote groepen, aangezien het blad na de bloei afsterft, om in het najaar opnieuw fris op te komen. Zorg er dus voor dat je er wat later opkomende en later bloeiende planten voor, tussen en rond plaatst, zodat er geen gaten in de border vallen. Herfstanemonen en asters doen bij mij de truk. In die witte border staan in de buurt verder nog witgerande Hosta, Echinacea, Monarda, Astrantia, Galega, Phlox, achter een rand van Geranium sanguineum, Calamintha nepeta, allemaal witte cultivars... Als je papaver na jaren minder zou beginnen bloeien, moet je ze niet gewoon scheuren zoals zovele andere vaste planten. Ze hebben nl. een diepe penwortel die zich moeilijk laat verplanten. Om de bloei op te frissen is het vaak voldoende om met een scherpe spade enkele keren diep in het hart van de plant te steken als stimulans. Wil je ze toch vermeerderen, steek dan een stukje uit en maak wortelstekken... Deze week is het pas écht herfst geworden, niet ? Nu merk je 't dan toch aan de veelzijdige bladverkleuringen, aan de geur van vallend blad, aan de noten enz. Spijtig genoeg ook een beetje aan de wind en de regen, maar wat regen kan onze droge zandgrond best gebruiken, en de temperaturen zitten nog steeds goed mee. Nog een korte tijd genieten van alle geuren en kleuren, vooraleer de winter de bomen en wat nog allemaal kaal achterlaat tot de volgende lente. Dan resten ons enkel nog de rotsen in de branding, de structuurgevende groenblijvers, die dan pas het allerbest tot hun recht komen, alsof ze willen zeggen : hier, kijk ons nu ! Nog veel gezelligheid ! Groetjes !
|