Welkom op mijn blog! Ik ben Georgie (°1952), en woon samen met mijn man John en hond Yuna (Golden Retriever °1999) in Brasschaat, groene gemeente nabij Antwerpen. We hebben 2 dochters, Eva (°12/1977) en Ellen (°10/1980), die al heel lang het huis uit zijn... Het grootste deel van onze vrije tijd gaat naar de tuin - een grote tuin met vrij veel onderhoud, maar hij is sedert we hier wonen (1993), door onze zorgen uitgegroeid van een met bramen overwoekerde woestenij tot een gezellige groene oase waar het een lust is om te vertoeven, niet alleen voor ons, maar ook voor de vogels, bijen en hommels, vlinders, kikkers en padden, libellen, enz. Onnodig dus te vragen wat onze hobby is! Behalve het tuinieren op zich, lees ik ook graag en sedert we met de aanleg van de tuin begonnen, gaat het leesvoer dat ik verslind heel vaak over tuinen, tuinontwerp, borders, en allerlei planten... Ik hoop dat jullie iets zullen hebben aan de informatie over en foto's van de planten in onze tuin, die ik hier op mijn blog zet. We tuinieren wel op vrij arme, droge, zandgrond; hou daar dus rekening mee als ik mijn ervaringen vertel. Ik ben enkele jaren geleden met dit blog gestart en heb een soort onderverdeling gemaakt: ROZEN, VASTE PLANTEN, BOMEN, HEESTERS, VARENS, GRASSEN, KLIMPLANTEN ... Reacties welkom! Vele tuingroeten!
Hier zijn John en Yuna aan de barbeque !
Behalve van tuinieren, van lezen, fotografie, gym, hou ik ook van mooie stillevens op het terras en in de tuin, en van bloemschikken...
Hierboven stilleven aan de linkerkant van het terras, voor de keuken, met een vogel van berkentakken die ik op een staaf van betonijzer tussen de beplanting geprikt heb. In de verte zie je rechts de teak bank met daarachter de taxus ruggen.
Na een herfstindruk, nu ook de winterprik...
TUIN - PLANTEN - FOTO'S
Planten in onze tuin, met foto's en wat uitleg... Indien gewenst, kan je in de linkerkolom zoeken naar een bepaalde plant of plantengroep...
29-09-2006
VASTE PLANTEN - H - Overige...
Aangezien het er toch nog maar enkele zijn, geef ik hier eerst even de 'overige' H-planten in onze tuin (de Hosta's volgen dan in het volgende bericht) :
Hepatica is het lieflijk kleine blauwe Leverbloempje uit de bossen van Midden-Europa, waarvan ik hier een foto bijvoeg. Het is geen makkelijk plantje, maar met wat geluk bloeit het in de vroege lente. Hepatica heeft een mooi driedelig gelobd bladje, houdt van bosgrond, van halfschaduw, en stelt wat kalk in de bodem op prijs. Door deze standplaats en de bloeitijd is het mooi combineren met Helleborus. (Mijn Hepatica lijkt verdwenen... Ik zal moeten afwachten tot het voorjaar om te kunnen vaststellen of het overleefd heeft ! - Als je van die hebbedingetjes van bosplantjes in je tuin hebt, en in een droge zomer verdwijnen de blaadjes, zodat je nog amper - of helemaal niet meer - ziet wààr dan wel, begin dan niet met hakken of de bodem om te woelen, laat die plaats met rust en wacht af... Dek in de winter een beetje af en misschien in het voorjaar...) Heuchera's zijn bladplanten met fijne bloeiaartjes, voor vooraan in de border. In de zon is de meestal donkere bladkleur het mooist, maar als de bodem zeer droog is, krijgt Heuchera het een beetje moeilijker; dan verdient het aanbeveling de plant meer in de halfschaduw te plaatsen. x Heucherella is een kruising tussen Heuchera en Tiarella. Heucherella heeft wat kleiner blad. Tiarella is een goede bodembedekker en die eigenschap heeft Heucherella ook wel wat, alleen is het wel een kleiner plantje en gaat het allemaal wat trager. Wel een mooi, soms gemarmerd bladje. Ook zeer fijne bloeiaartjes, meestal wit of roze. Hypericum kennen we allemaal als Hertshooi, met de grote gele bloemen, en sommige met mooie donkere bessen na de bloemen. Deze H. olympicum is een miniatuuruitvoering ! Het is een klein plantje, met fijne grijze blaadjes aan min of meer liggende vrij slappe stengeltjes en vrij grote gele bloemen. Het is tevreden met een droge bodem.
Dag tuinliefhebbers ! Even een apart bericht over Hosta's of Hartlelies/Funkia's. Dit zijn welbekende bladplanten die als toegift je in de zomer verwelkomen op hun lange bloeistengels met klokvormige bloempjes, meestal in wit, lila of paars, sommige geurend. Het merendeel van de Hosta's geeft de voorkeur aan halfschaduw of schaduw. Gelukkig zijn er wel enkele die het goed doen in de zon, zo o.a. de Grandiflora of plantaginea, die fris lichtgroen blad heeft (en dat blijft zo in de zon !), witte bloemen die heerlijk geuren. Hosta's met witte randen of wit centrum, zijn meestal meer voor de (half)schaduw. Wanneer je ze toch meer in de zon zet, bekoop je het met verbrande, bruine randen ipv witte en een wit centrum kan zelfs volledig wegbranden zodat slechts een gat in het midden van het blad overblijft ! Ik kan het weten, want dat heb ik de voorbije maand juli ondervonden ! Ik heb pas een nieuw hostalaantje aangelegd met ook wat varens, maar de bomen en struiken die er wat schaduw moeten geven, zijn nog niet groot genoeg, en toeval wil dat de eerste zomer die mijn nieuwe hosta's er moesten doormaken, er een was met serieuze hittegolven ! Dit was wel extreem... Gelukkig zijn ze allemaal ondertussen goed bekomen en hebben nieuw mooi blad gevormd ! Sommige hebben mijn goede zorgen van extra water geven zelfs beloond met een tweede bloei - nog nooit voorgehad... Hosta's houden dus van wat schaduw, van een goede grond en ook van vocht. Als je arme droge zandgrond hebt, zullen je hosta's een stuk kleiner blijven dan wanneer je over een vruchtbare, vochtige bodem beschikt. In het eerste geval is het dus best de natuur een handje te helpen door een goeie compost, of wat champignonmest te mengen met de beschikbare grond vooraleer je aanplant, en ook wat bentoniet kan geen kwaad - dit is een kleimineraal dat het water beter vasthoudt. Ik heb ongeveer een twintigtal verschillende soorten hosta's in de tuin, van dwergjes tot de grote H. sieboldiana 'Elegans' - hogere heb ik (nog) niet. Ik zal dus nog even bezig zijn met de hyperlinken te vinden voor al diegene die ik in mijn lijstje voor jullie ga vernoemen. Dit weekend ga ik daarvoor waarschijnlijk niet de tijd hebben (borders scheuren !), dus nu dan maar even een klein voorproefje op de FOTO : dit is mijn kleinste dwerghosta, H. 'Pandora's Box'. Hier zie je het mooie mini-blad, dat minder of meer wit kan bevatten. Als je een speciale hosta wil aanschaffen, ben je best die in blad te kopen, zodat je kan zien of het wel werkelijk de tekening naar je zin heeft. Als je op Google foto's opvraagt, zal je merken dat de foto's van één en dezelfde hosta nl. vaak bladeren laten zien die heel wat van elkaar kunnen verschillen... Nog iets anders : soms wil je een bepaalde hosta voor het blad in een bepaalde border combineren, maar als de bloem verschijnt klopt de kleur van die bloem niet meer in het geheel, bijv. in een witte border een hosta met witgerand blad, prachtig, tot bijv. een paarse bloem de kop opsteekt... Oplossing : eruit die bloem, gewoon wegknippen en in de vaas... Als je dat over je hart kan verkrijgen natuurlijk... Maar met of zonder bloem, het zijn prachtplanten die ik niet zou willen missen. Tot binnenkort !
De Hemerocallis of Daglelie is naar mijn mening een zeer waardevolle borderplant. De naam daglelie klopt, in die zin dat elke bloem slechts één dag bloeit, maar aan elke bloemstengel staat zoveel bloemknoppen, dat je kan spreken van een zeer lange bloei. Elke dag opnieuw ontvouwt zich een bloem met een mooie lelievorm, de ene al groter dan de andere, sommige zachtgeurend, sommige sterker geurend, andere zonder geur maar dan weer zo mooi van kleur... Lilioasphodelus en 'Stella d'Oro' zijn mee van de vroegst bloeiende, maar de eerste bloeit slechts één keer (sterke geur), de laatste herbloeit later in de zomer en vroege herfst, de eerste hoger, de laatste lager. De andere bloeien meestal van de vroege tot midden zomer. Het zijn makkelijke planten, 'low maintenance' planten, met langwerpig blad, dat je in de border mooi kunt combineren met andere bladvormen. Ze zijn tevreden met een plaatsje in zon of halfschaduw, waar de bodem niet al te droog is. Er zijn nu zóvele cultivars, dat het niet meer te overzien is; dat zal wel iets zeggen over de populariteit ! Als het enigszins kan, koop je Daglelies dan in bloei, zodat je de kleur echt voor je ziet, vooral als ze met andere kleuren in een border moeten samengaan, want kleuren kunnen nogal eens verschillen. Ik heb bijv. in mijn tuin een prachtige zachtgekleurde 'Elegant Candy' staan, die haar naam prima eer aandoet. Nochtans, als je op haar naam in mijn lijstje klikt, is die op de foto echt felgekleurd, zo zou ik ze nooit gekocht hebben... Daarom hierbij nog een fotootje van een zachtere 'Elegant Candy'. Ook 'Catherine Woodbury' (of -Woodbery of Woodberry - je vind ze op de drie manieren - en iets meer lila) en 'Gentle Shepherd' kunnen nogal eens van kleur verschillen. Die laatste kleurt zelfs een beetje anders op twee verschillende plaatsen in mijn eigen tuin - een door mijzelf gescheurde plant - de ene witter, de andere wat roomgeler ! Zo zie je dat ook de standplaats de kleur beïnvloedt. Op de website van Plantago vind je niet minder dan 2890 Hemerocallissen ! Geniet ervan ! En ook van deze mooie ochtend ! Groetjes...
Hierbij een fotootje van een Helleborus torquatus 'Party Dress' - een witte (er zijn er bijv. ook donker roodpaarse). Bekijk ook eens de foto's van de Helleborussen op de website van het Wilgenbroek (klik op de foto) - een lust voor het oog !
... Spijtig, ik had zojuist een heel artikel gemaakt over september, en wat er zoal te doen valt, en over Helenium, Helianthus en Helleborus... mààr dom genoeg, heb ik iets verkeerds gedaan op het moment dat ik de foto erbij wilde halen en... floep : artikel weg ! Mijn speeltijd zit er nu helaas op - de nieuwe tekst zal dus voor de eerstvolgende gelegenheid zijn !! Groetjes !
Wat een mooie maand september hé ! Gelukkig, dat compenseert een beetje die vieze maand augustus. De aangename temperaturen lokken je in de tuin om daar nog wat te presteren ! En er is nu genoeg te doen : gazon vertikuteren en kale plekken inzaaien, snoeiwerk, groenblijvende heesters verplaatsen, vaste planten scheuren en herplanten, nieuwe border aanleggen... John en ik zijn bezig met een allegaartje van dit alles ! Met die warmste maand september sinds het begin van de tellingen is de bodem nog zo warm dat we gerust nog een hele tijd kunnen doorgaan met planten en verplanten. Dat komt ons goed uit, want er zijn een heleboel vaste planten die gescheurd moeten worden. Na deze opknapbeurt kunnen ze dan opnieuw geplant worden op dezelfde plaats of in nieuwe combinaties... Leuk werk ! Nu dan toch even kijken naar de vaste planten in onze tuin waarvan de naam begint met He...
of Zonnekruid is een plant die haast niet weg te denken is uit de late zomer-/najaarsborder. In combinatie met andere late bloeiers en grassen brengt dit Zonnekruid de zon en meteen opgewektheid in de border. Helenium houdt van de zon en van een niet al te droge bodem. De kleuren gaan van geel over oranje naar roest en donkerrood, allemaal warme kleuren. Ze hebben een lange bloei, zeker als je nu en dan wat verwelkte bloemen uitknipt. Sommige hebben wel behoefte aan wat steun. Helianthus is een vaste Zonnebloem. H. 'Lemon Queen' houdt ook van zon en is een vlijtige groeier die in een ietwat vochtige bodem makkelijk een 2 m hoog wordt. Het is een makkelijke, niet veeleisende plant die vooral mooi is in een diepere border waar verschillende hoogtes van planten aan bod kunnen komen. Helleborus(zie foto hierboven van H. orientalis) geeft dan weer eerder de voorkeur aan halfschaduw. Geef ze tegen de winter wat kalk, dat doet hen goed. Vooraleer ze aan te planten, denk na over de plaats die je ze gaat geven, want ze houden niet zo van verplanten. Ze kunnen jaren op dezelfde plaats blijven staan. Er zijn tegenwoordig zovele mooi gekleurde Helleborussen (de diversiteit in de H. orientalis alleen al), dat je ze best in bloei koopt, rond februari-maart, dan zie je de werkelijke kleur en kan je er ook op letten of de bloemen wel goed boven het blad uitkomen. De meeste hebben knikkende bloemen, je moet dan door je kniën om hen in het gezichtje te kunnen kijken, maar dat is de moeite waard ! Het zijn geen goede snijbloemen, bij sommige lukt het iets beter als je hen in zaad laat komen, maar een prima manier om er ook in de huiskamer wat van te genieten is enkele bloemen kort af te knippen en hen als drijfbloemen in een schaal met water te leggen samen met een of ander takje groen en enkele drijfkaarsjes... De Helleborus is de laatste jaren heel erg in trek en er komen steeds nieuwe cultivars bij. Ik denk dat een van hun sterkste punten is dat ze in de winter bloeien en trouwens een heel lange bloei hebben; ook in zaad blijven ze nog lang mooi, vele tot in het voorjaar. Ze zijn groenblijvend, maar bij het begin van de bloei is het blad vaak lelijk geworden; knip het dan weg, zodat je de bloemen beter ziet verschijnen, en ook om verspreiding van de bladvlekkenziekte tegen te gaan. Inderdaad, vooral H. niger (de witte Kerstroos) heeft daar last van. Verwijder het blad zoveel mogelijk, laat het niet liggen, het kan zo naburige H.-planten aantasten. De andere worden niet Kerstroos, maar Nieskruid genoemd, de H. foetidus zelfs Stinkend nieskruid ! (Heb ik zelf nog niet ondervonden !) De meeste Helleborussen blijven laag, maar argutifolius kan wel een ruime 60 cm hoog worden en krijgt dan best wat steun.
Even wat extra over de vaste Geraniums... Het fotootje hiernaast is van Geranium renardii - heeft mooi grijzig rond blad - vrij vroege eenmalige bloei. De meeste geraniums doen het goed op plaatsen in zon/halfschaduw. Een specifieke zonneklopper, die het zelfs op een droge zonnige plaats nog goed doet, is de Geranium sanguineum. Dit is een laagblijver die bloeit in de vroege zomer, maar als je hem na de bloei goed terugknipt, krijg je zeer vlug fris nieuw blad, en later ook een tweede bloei. Zowel de gewone sanguineum als de 'Album' en 'Striatum' vind ik schitterend. Geraniums die het dan weer specifiek goed doen in (half)schaduw - hoewel sommige ervan het ook in de zon doen, maar daarvoor hebben we genoeg andere keuze - zijn : cantabrigiense 'Biokovo', macrorrhizum, nodosum, phaeum en wlassovianum. Heel dankbare planten. Met macrorrhizum heb je eigenlijk bijna nooit werk, enkel als hij wat teveel uitbreidt, haal je hem een beetje terug, is trouwens een zeer goede bodembedekker, geurend blad, groenblijvend, herfstkleur. Met phaeum (mooie donkere bloemkleur) heb je dan wat meer werk, na de eerste bloei moet je hem volledig terugknippen, anders wordt het blad lelijk en heb je kans op meeldauw, maar eens teruggeknipt, krijg je als beloning vlug nieuw blad en nog een tweede wat mindere bloei. Nodosum heeft dan weer een heel speciale bladvorm die je niet terugvindt in een andere geranium... 'Ann Folkard', 'Rozanne' en 'Salomé' weven zich met lange bloeistengels tussen andere vaste planten of heesters, let dus wat op waar je ze zet, want ze kunnen te keer gaan ! Voor de rest zijn het prachtplanten. Ook de andere hebben elk hun eigen positieve punten. Onder de Geraniums is er gewoon voor elk wat wils, en ook voor iedere plaats en bodem... Kies dus maar uit !
Hallo, hier ben ik weer ! Ik zou eigenlijk niet goed weten welke foto hier bij te voegen, er is keuze uit zovele mooie Geraniums - en dan weten jullie wel dat ik hiermee niet bedoel de Pelargoniums die wij in België ook wel Geraniums noemen, maar de vaste tuingeraniums. Ik heb al heel wat soorten geraniums in mijn tuin, en toch kan ik niet stoppen er steeds weer nieuwe te kopen - er zijn er dus nog wel wat die ik graag zou willen - blijven dromen en plannen... Uiteindelijk heb ik gekozen voor een close-up van de Geranium magnificum (x), omdat de foto die verschijnt als je de naam van deze plant hieronder aanklikt, niet echt gelijkend is, vind ik. Op het fotootje hiernaast komt de kleur veel beter uit. Dit is een Geranium die zich bij ons niet al te fel uitbreidt - ik zou er best wat meer van willen, daarom probeer ik hem nu te vermeerderen. Hierbij moet ik wel oppassen, want de bovengrondse delen breken makkelijk af als ik de bodem tussen de planten vrij van blad maak. Voorzichtig dus... Hij heeft ook een vrij vroege eenmalige bloei, maar wel mooi. Er valt nog heel wat te vertellen over Geraniums, maar dat is voor een andere dag... Nog een leuke vrijdagavond verder !
Planten met een G te over ! Alleen al voor de zovele Geraniums zal ik een bericht apart maken... Hieronder de andere G-planten in onze tuin : van bodembedekker tot reus, voor droge of vochtige bodem, voor zon en schaduw, maar van de eerste tot de laatste de moeite ! Enkel nog een foto van de sierlijke Gaura of Lindheimer's prachtkaars, overigens niet zo'n heel makkelijke plant - o zo mooi die vlindertjes, en heel lang bloeiend, maar in september moet je van je hart een steen maken en de bloeiende stengels terugknippen, anders zouden ze zich dood bloeien; je moet de plant nog wat kracht gunnen om sterk genoeg de winter in te gaan, want daartegen is hij niet zo goed bestand - wat afdekken dus, want hij is al vrij kortlevend... Ook de Gunnera - die reus van een 'rabarber' - afdekken in de winter aangezien hij niet winterhard is ! Eerst met eigen blad dat je afgeknipt hebt en omgekeerd over de plant legt, daarna nog met ander droog plantaardig materiaal, zeker tot een 70-80 cm hoogte... Verder enkel nog één opmerking, ivm Galega, even mooi in wit als in zacht lila : terugknippen na de bloei geeft nieuw fris blad, en soms nog een heel kleine nabloei. Ik hou wel enkele takjes met zaad over en laat die rijpen aan de plant, zo wat extra nageslacht verzekerend...
Terugknippen van NIEUWE vaste planten in de vroege herfst
Ik wil nog even terugkomen op het afknippen van de bloeistengels van Gaura... Afknippen nu maakt dat ze hoogstwaarschijnlijk nog wat nieuw grondblad vormen, en dat polletje maakt hen sterker tegen winterkou en vocht. Nog wat extra compost en wat beschermen in de winter, dus beetje afdekken. Dat ga ik ook doen en hopen dat het goed komt ! Dat terugknippen van bloemstengels, daarvan hebben kwekers me ook overtuigd in verband met alle NIEUWE vaste planten die je tijdens het jaar uitgeplant hebt : iedereen koopt graag een plantje waar al een bloemstengel in staat, zodat je in je eigen tuin toch al minimum 1 bloem te zien krijgt van die plant dat seizoen. Maar vaak is er in dat potje niet anders dan die ene stengel... En zo laat je de kracht van de plant gaan naar de bloei in plaats van naar de groei ! Bijvoorbeeld een laatbloeier als Echinacea zal het eerste jaar als hij in bloei staat, misschien daardoor geen kracht genoeg hebben om onderaan ook nog eens een nieuwe bladpol te maken. Als je hem laat doorbloeien is er ook kans dat je hem volgend jaar kwijt bent. Vroeg genoeg de bloeistengels wegknippen maakt dat er onderaan nieuw blad gevormd wordt en dat garandeert een sterkere plant voor volgend voorjaar... Dit alles zal misschien iets minder van toepassing zijn op voorjaarsbloeiers die je ook dit voorjaar geplant hebt, omdat je daar sowieso de bloemen al zult uitgeknipt hebben en die plantjes hebben al een hele zomer kans gehad om nieuw blad te vormen. Ook als je nu dit najaar nog wat nieuwe voorjaarbloeiers koopt, hebben ze basisblad, dus dat is OK. Let wel : er zijn heel wat vaste planten die als volwassen plant perfect winterhard zijn, maar de eerste winter toch behoefte hebben aan een winterdek. Verzorg dus je hebbedingetjes tijdig ! Veel tuingroetjes (het belooft een mooie dag te worden vandaag, dus profiteren indien mogelijk) ! N.B. : Ik voeg nog een foto bij van een late border in mijn tuin, enkele jaartjes geleden - ondertussen is hij weer veranderd : minder wit, meer geel-oranje-rood, leuker, warmere kleuren voor het najaar, gecombineerd met heel wat grassen, en met bloei tot eind oktober...
Dag tuinvrienden/-vriendinnen ! Blijkbaar weinig vaste planten in onze tuin waarvan de naam met een F begint... Hierbij toch een foto van de hoge Filipendula, die houdt van zon en vocht. In deze omstandigheden word je beloond met hoge stevige stengels met mooi gevormd blad en prachtige roze bloempluimen. Wel beetje oppassen met het kiezen van een plaats want hij kan gaan woekeren...
Ondertussen, behalve gewoon het planten-ABC van onze tuin te publiceren, wil ik jullie ook graag mee laten delen in de vorderingen die onze tuin gemaakt heeft (of die wijin onze tuin maakten) door de jaren heen, tot het resultaat waarvan we nu kunnen genieten... Kom dus niet alleen maar even opnieuw naar mijn blog kijken als je een plant wil opzoeken, maar ook voor het verhaal errond, en voor het verhaal van onze eigen tuin, dat ik probeer beetje bij beetje hoofdzakelijk in de rechterkolom van het blog te vertellen. Vergeet dus niet nu en dan een bezoekje te brengen !
Noch van de Echinacea of Zonnehoed, noch van de Epimedium of Elfenbloem, kan ik genoeg krijgen ! Schitterende bloemen ! De namen alleen al ! Genieten... Nochtans is het van het blad van de Eupatorium rugosum 'Chocolate' dat ik hiernaast een foto plaats, omdat op de website met de uitleg geen foto bijgevoegd was...
Spijtig genoeg zijn de foto's van de Euphorbia's (Wolfsmelk) niet representatief, maar ja... ...Wat meer uitleg later ! Groetjes en een mooi tuinweekend !
Als je op de naam Darmera peltata klikt, dan kan je de bloem bekijken die in het voorjaar vóór het blad verschijnt aan een mooie bladplant die vroeger Peltiphyllum peltatum heette en die je vaak aan de vijverkant zult zien. Hiernaast foto van het blad in de zomer. In de herfst geeft hij je nog een extra toemaatje met zijn prachtige bladverkleuring. Hij springt in 't oog, maar is ook geschikt voor de kleine tuin (wat je niet kan zeggen van een andere bladplant : die reus van een Gunnera) !
Wie kent Deinanthe ? Is dat geen prachtplant ! Verstop hem niet tussen andere planten die wat uitbundig groeien... Hij is familie van de Hortensia's, maar wordt bij de vaste planten gerekend en blijft heel wat kleiner. Een trage groeier voor humusrijke niet te droge grond. Hij verdient een speciaal plaatsje, eventueel in een pot, althans zo heeft een kennis hem staan, en zo ga ik hem ook een tijdje laten groeien (heb hem pas aangeschaft bij de Hessenhof)... Delphiniums of Riddersporen, daar hou ik van, maar ze zijn niet zo lang levend en zeker bij ons op de lichte zandgrond niet... Spijtig... Behalve een goede voeding helpt terugknippen na de bloei - niet in zaad laten komen. Ook oppassen met slakken in het voorjaar als het jonge groen bovenkomt ! Dendranthema of herfstchrysant : de 'Herbstbrokat' bloeit zeer laat, blijft vrij laag ongeveer 40-50 h en heeft een mooie lichte 'roestkleur'. Kruipt wel stevig verder ! In een border wel in 't oog houden, want zit vlug tussen de andere planten... Van 'Emperor of China' heb ik nog geen lectuur of foto gevonden, maar die is helemaal geen woekeraar, is groter van bloem, ook hoger van stengel, een 80 h, zilverrose kleur. Dianthus of anjer : deze is een mini witte voor vooraan aan de rand van de border. Bij mij is de bloei wel niet zo uitbundig als op de foto, maar toch lief. Dicentra zijn de welbekende gebroken hartjes ! Niet te missen... Digitalis of vingerhoedskruid, gebruik ik veel, bijna in elke border komt die wel voor. De zachtgele grandiflora is een vroege bloeier, terwijl de donkerder geelbruine ferruginea later bloeit en veel steviger hoger rechtop gaat. Alle purpurea's kent iedereen wel in wit, licht of donkerder roze, voor in halfschaduw. Terwijl de grandiflora en ferruginea zich wel als vaste planten gedragen (weliswaar kortlevend), is de purpurea eerder tweejarig, maar alle genoemde zaaien zich uitbundig uit, waarvoor ik niet kwaad ben... ...Mijn vrije tijd van de komende dagen en weekends zal uitgaan naar het scheuren van vaste planten en herschikken van borders... Een heel werk, want van verscheidene borders is het reeds enkele jaren geleden dat er iets aan gedaan is, en dat merk je met vaste planten goed : sommige kwijnen een beetje en laten zich wat verdringen door andere woestelingen, sommige zijn helemaal verdwenen, en van de 'woestelingen' heb ik er dan weer om weg te geven - of misschien wel te ruilen ! (Wie in of om Brasschaat woont en dit leest - interesse ? - stuur me dan maar een berichtje !) Groetjes !
Wat een mooie dag was het vandaag ! Een dag om in de tuin bezig te zijn..., wat ik ook gedaan heb ! Tot mijn uiterste voldoening ! Heb me nog een plantje met een 'C' aangeschaft : Cenolophium denudatum (zie foto), een prachtige schermbloemige ! Grote platte witte schermen verschijnen in de zomer boven het donkergroen, vederachtig, kantachtig ingesneden blad. Een goede snijbloem die aantrekkelijk is voor insekten. Het blad blijft mooi. Kan 1m hoog en breed worden. Houdt van zon en goed gedraineerde bodem, maar verdraagt ook schaduw. Is het mooist in een natuurlijk ogende border.
Hierbij nog even een fotootje van de Cornus canadensis, een lage bodembedekker voor zure niet te droge bosgrond - geeft mooie witte bloempjes en later rode bessen - mooie herfstverkleuring. Niet zo makkelijk, niet aan beginnen indien geen zure bodem... Meer uitleg volgt later. Ik ga liever nog even verder met het opnoemen van de namen van de vaste planten in onze tuin, met daar bijgevoegd foto en beetje uitleg van een of andere website. Als jullie ondertussen misschien vragen of opmerkingen hebben over een of andere plant, aarzel niet om ze te stellen hoor ! Ik zal zo goed mogelijk proberen te antwoorden. Alleen vind ik dat, als ik telkens uitleg geef over mijn ervaringen met deze planten, het toch zo vreselijk lang duurt vooraleer ik aan de Z zal geraken ! Tot morgen !
Hierbij nog de vroegbloeiende Chaerophyllum hirsutum 'Roseum' op een meer representatieve foto. Het blad zou geuren naar goudreinetten (heb dat nog maar onlangs gelezen en ben nog niet gaan ruiken)... Genieten...
Is deze Centaurea benoistii (foto) geen specialeke (mooi in mijn grassenborder) ? - is in werkelijkheid nog intenser, donkerder rood - mooier... Uitleg volgt later...
Gisteren zijn we richting Breda-Utrecht-Ede gereden om een bezoekje te brengen aan de kwekerij van Hans Kramer, de Hessenhof, die dit weekend haar 25-jarig bestaan viert. De 150 km heen en 150 terug waren de moeite om eens rond te neuzen tussen al die vaste planten die praktisch ingedeeld aangeboden worden, en waartussen je toch altijd wel weer eens wat nieuws ontdekt of juist dat vindt waarnaar je op zoek was - joepie ! Ik had dus wel weer een aantal nieuwigheden en andere mee ! O.a. toch ook de Aster amellus 'Grunder' waarover ik het eerder had - lijkt me stevig, compact, goed vertakt, grote bloem. Dat hadden we kunnen zien in de volop bloeiende moederbedden. Wel heb ik twee plantjes door mijn handen laten glippen door eerst eens rond te wandelen vooraleer mee te dragen : andere liefhebbers hadden ze vanzelfsprekend voor mijn neus weggekocht. Zo had ik toch wel die Echinacea 'Sunrise' (mooie zachtgele) aan mijn eigen assortimentje willen toevoegen, evenals de Geranium wallichianum 'Silvery Blue' - die lijkt op G w 'Buxton's Variety' of G 'Buxton's Blue' zoals die meer gekend is, maar nog mooier licht zilverachtig blauw met een wit oog en lange donkere fijne adertjes, een late bloeier... Zal dus voor een andere keer zijn. Hopelijk vind ik ze nog eens wat dichter bij huis. Deze maand nog beetje tijd om eens op zoek te gaan... Hierboven laat ik jullie op de foto even meegenieten van de pas gekochte Persicaria virginiana 'Lance Corporal', 80 hoog met lichtgroen blad, oplichtend in de halfschaduw, met in de late zomer/herfst ragfijne donkerrode aartjes. Groetjes !
Baptisia australis (ook wel 'Valse indigo' genoemd), is een heel mooie blauwe zomerbloeier voor de zon. Na de bloei volgen er decoratieve langwerpige zaadpeulen. Bergenia is de alombekende lage Schoenlappersplant met groenblijvend leerachtig glimmend groen blad en donker- of lichtroze bloemen in het voorjaar. Een gemakkelijke plant die de bodem bedekt. Niet iedereen houdt ervan, maar op sommige plaatsen wel nuttig. De witte doet wat moeilijker dan de roze. Brunnera is een Kaukasisch vergeet-me-nietje voor de halfschaduw. Ze heeft groot donkergroen grof rond blad en fijne bloemstengeltjes met kleine blauwe bloempjes zoals de vergeet-me-nietjes die we allemaal kennen. Houdt wel van wat vocht, anders blijven de bladeren kleiner en kunnen de randen bruin worden. 'Dawson's White' is een heel mooie 'Variegata', prachtig groen met wit bont blad. Groeit iets trager dan de groene vorm en verkiest humeuze grond. Zoek wat evenwicht in zon/halfschaduw voor de bonte vorm, want teveel zon doet de wite randen bruin worden en teveel schaduw doet het blad groen teruglopen. Groetjes !
Mooie Astilbes of Pluimspirea's, voor de halfschaduw in niet te droge neutrale bodem. De meeste Astilbes doen het bij ons ook goed in de zon, behalve de rode 'Fanal', dat lukt echt niet. Zowel blad als bloem ondervinden er schade door. In de zon hebben ze ook wat meer vocht nodig dan in de halfschaduw. Het ingesneden blad dat vrij laag blijft, blijft (in normale omstandigheden) een heel seizoen mooi, zo ook de sierlijke bloempluimen, zowel die van de hoge als de lagere soorten. De bloempluimen zijn al mooi in knop, daarna open, en dat blijft zo ook in de herfstborder als ze uitgebloeid nog steeds flink rechtop staan. Astrantia of Zeeuws Knoopje, doet het voornamelijk goed in een vruchtbare, rijke grond die wat kalk bevat en niet te droog is. Ze houden van zon of halfschaduw. 'Shaggy' is een vrij hoge, rijke bloeier, die gaat maar door ! 'Berendien' heeft heel grote bloemen. En dan de donkerrode bloemen van Claret, Hadspen Blood en Moulin Rouge ! Alle drie rood, maar verschillend. 'Claret' is ook zo'n rijke bloeier. De andere twee heb ik nog maar van dit jaar en dat zijn nog kleine plantjes, maar al veelbelovend ! Bekijk Zeeuwse Knoopjes altijd ook van heel dichtbij, zó mooi dat die bloempjes samengesteld zijn... ! De 'Sunningdale variegated' heeft een groen met witgeel gepanacheerd blad. Het enige nadeel aan dit plantje vind ik dat je volledig groene bladeren krijgt als je hem laat bloeien (witte bloemen); wil je dus het gepanacheerd blad behouden, dan knip je best de bloemstengels weg. Zet ze dan maar in de vaas, want het zijn ook prima snijbloemen !
Zo heet en droog juli was, zo nat en fris is augustus nu al geweest... Niet zo aangenaam voor ons, liefhebbers van het tuinieren, voor niemand trouwens. Je zou al beginnen denken aan de herfst... En als je aan herfst denkt, dan komt de naam Aster boven ! Aster, die - meestal - supergemakkelijke - soms woekerende - tuinplant die het als vanouds zo goed doet, liefst in volle zon en de meeste niet al te droog. Vroeger hoorde je wel eens "Asters, niet meer bij mij hoor, zoveel meeldauw en zo woekerend !", maar er zijn nu genoeg soorten die geen meeldauw krijgen, en ook soorten die niet woekeren. Ik vind ze in elk geval te belangrijk in de herfst om ze ooit uit mijn tuin te bannen. Het is voor mij zo'n 'opgewekte', uitbundige, landelijke bloem, gewoon pretentieloos. Je kan er ook naar hartelust van knippen voor in de vaas, want meestal heb je er wel genoeg van. A. divaricatus lijkt op A. cordifolius 'Silver Spray', maar deze laatste is hoger, bloeit later en heeft wat meer behoefte aan vocht. A. divaricatus doet het bovendien ook heel goed in een wat schaduwrijker gedeelte van de tuin en heeft fris groen blad. Juist omdat ze al vroeg begint te bloeien, maakt ze een goeie overgang tussen de zomer- en herfstbloeiers. Je moet ze wel eens op tijd afsteken, want het is een van de onstuimige. Ook zo'n vlugge uitbreiders zijn mijn novii-belgii. Een nadeel aan de mooi gevulde 'Weisses Wunder' vind ik dat ze bij regenweer vrij vlug lelijk wordt - het wit is er dan vlug af. De beide A. lateriflorus blijven compact, goed op hun plaats, maken een mooie pol, en er is geen sprake van woekeren - 'Coombe Fishacre' is een van mijn lievelingen - 'Lady in Black' met donker blad is mooi, maar zie waar je ze combineert om mooi tot haar recht te laten komen. Ook A. vimineus (of ericoides) 'Lovely' is echt 'lovely', met fijn blad. De witte 'Monte Cassino' (Septemberkruid) is al enkele keren volledig uit onze tuin verdwenen - blijkbaar wat moeilijker - als iemand me hieromtrent tips kan geven... zou het de winterhardheid zijn of zo ? Ook wat minder presterend dan gehoopt is de populaire cultivar A. frikartii 'Mönch' : blijft wat te bescheiden naar mijn zin, overleeft moeilijk een natte winter en is slap van stengel - heeft dus steun nodig; wel heeft Mönch heel mooie enkele grote bloemen en bloeit ze vroeg. Hans Kramer van de Hessenhof in Nederland schrijft in de Groei en Bloei van september dat Aster amellus 'Grunder'(zie foto hierboven) een goed en gelijkend alternatief voor 'Mönch' zou zijn - "zeer sterk, put de bodem niet uit en blijft jaar na jaar mooi". Zouden we die dan ook maar eens proberen... ?
Klik een plantennaam aan om de bijhorende foto en uitleg te zien ! Als je dan op de foto klikt, kan je ze nog uitvergroot bekijken (althans de meeste van de rozen). Sluit het fotoscherm; keer daarna terug naar dit blog door bovenaan links op "Vorige" te klikken.
En zo begon het allemaal in de winter van 1992-93, toen het huis nog niet af was, en de tuin een ravage van gevelde dode of beschadigde bomen, uitgestoken wilde bramen, stenen en onkruid... De voorkant van het huis ligt aan de westkant, na een lange slingerende oprit (we wonen op een 'achtergrond'). Aan de noord-/noordoostkant staat een hele lange rij Canada-populieren van het pand naast ons, die ervoor zorgen dat we op het stuk grond achter het huis, naast de populieren, bijna niets vlot kunnen laten groeien. De bomen nemen al het vocht en voedsel uit de bodem op. De wortels lopen tot heel ver in onze tuin.
De zuidkant van het huis, waar links voor de erker aan de zitplaats de buxusvierkanten komen met rozen en lavendel; achter de dubbele deur ligt de eetplaats en rechts ernaast de keuken - daarvoor komt het terras.
...en de achtertuin toen... gezien vanuit de boomgaard, waar nu o.a. de serre staat...
...en het opmeten van de voortuin, waar de buxusvierkanten zouden komen met de Sneeuwwitje-rozen en de bolcatalpa's...
Ook het opmeten en aanplanten van de buxusvierkanten aan het zuidterras naast de erker...
Als je vanuit de eetplaats naast de erker over het zuidterras recht vooruit ziet, kijk je recht op deze bank. In het allerbegin hadden we achteraan bamboe geplant, om een vlugge afscheiding van de buren te geven, maar die Fargesia murielae (toen nog Sinarundinaria m.) ging dood in het jaar dat hij over heel Europa in bloei kwam... Het jaar erna hebben we nieuwe aanplantingen gedaan, dit keer dichtgroeiende laurier, en dat is wel gelukt. Van de bamboe hebben we wel her en der piepkleine zaailingen teruggevonden, die we op een wachtbed hebben uitgeplant, en waarvan we nu opnieuw elders in de tuin kunnen genieten...
Zoals hierboven, zo zag het zuidterras er na een jaar uit...
Als je je dan omdraait, met je rug naar het huis, dan kijk je recht op de teak bank met erachter toen nog de bamboe... ...hoeveel het ondertussen veranderd is, laat ik jullie later zien.
Naast het zuidterras, voor de erker, een jaar na aanplanting, buxus, taxus, rozen en lavendel... en onkruid tussen de paden die toen nog niet met dolomiet aangelegd waren !
De voorgevel aan de westkant, toen nog zonder klimplanten tegen de gevel...
Vanuit het slaapkamerraam kan je de toen nog mini-bolcatalpa's zien,de Sneeuwwitjes en de toen nog onafgewerkte weg, die je komt opgereden vanaf een toegangsweg links, naar de parking rechts.
We hadden wel enkele jaren de zuidtuin verder aangelegd en de vijver, vooraleer we aan de overkant van de lange oprit, een gemengde rozenborder begonnen vorm te geven...
Op de foto hieronder (aanklikken) zie je ons "domein". Bovenaan is de Noordkant. Linksonder kom je opgereden langs een rechte toegangsweg naar onze achtergrond. Rechtsboven valt een schuin stuk weg, midden in het groen (dit zijn de Canadapopulieren die zorgen voor de droogte aan die kant van de tuin...) en rechtsonder valt ook een klein hoekje weg. Links naast de oprit zijn we nu weer heel wat aanpassingen aan 't uitwerken. Je ziet duidelijk de buxusvierkanten : die met de Sneeuwwitjes bovenaan juist onder de parking, met dubbele rij Bolcatalpa's en die onderaan bij de erker en het Zuidterras. Rechts naast het huis loopt de petanquebaan, dan een weggetje naar de wildere "boomgaard" met serre. De vijver ligt onder de petanquebaan, als je goed kijkt, zie je het ronde houten terras onder de schaduw van de berk uitkomen. De teak bank met dubbele boog taxus erachter bevindt zich helemaal onderaan in het midden, recht tegenover het terras, hier onzichtbaar door het groen van de bomen eromheen.
Hieronder het grondplan - klik het aan, dan zie je het horizontaal, in dezelfde richting als de luchtfoto. De inplanting van het huis ligt juist links boven de O van OPP. in de hoek van de stippellijn.
Blijkbaar hebben we maar weinig vaste planten in de tuin waarvan de naam begint met een B :
De laatste A's !
