Deze foto werd genomen bij het bezoek van onze Hongaarse vrienden. Wij zorgden voor een heerlijk maal, zij voor het stierenbloed. En er was ook de onovertroffen UNICUM. Dat je nadien in dromerijen vervalt ... is een logisch gevolg.
Wie in dit verhaal ook niet mag ontbreken, is Martin. Martin is de huisvriend. Hij is een aangename kerel, altijd bereid om je te helpen. Zijn leven is een verhaal op zich. Misschien dat hij het ooit zelf eens verteld. Hij hecht heel erg aan z'n privacy, maar ik kan toch niet aan de verleiding weerstaan om enkele foto's van hem hierop te zetten. Sorry, Martijn ,maar ze zijn te mooi....
Wie ook met spanning de avonturen van Pieter volgen zijn zijn broer Joris en Liesbeth. Liesbeth is de aanstoker van dit alles. Langs haar contacten kwamen we met Australië in contact. Andere foto's volgen nog later.
Blijkbaar gaat het allemaal goed daar in Sydney. Je hebt Pieter's verhaal over zijn verblijf bij de clochards al wel gelezen Moet inderdaad een ongelooflijke ervaring geweest zijn, niks voor mij denk ik dan maar. Zo maak je in enkele weken al het één en ander mee. Het zal hem goed doen Hij slaat er zich ook goed door. Alleen ... Ik heb 'm gebeld vorige week en gezegd dat hij de tering naar de nering moet stellen, anders is hij over enkele dagen al terug thuis. Ook dat is een deel van de levensles: omgaan met je geld. Verder ben ik blij dat hij de dingen organiseert zoals hij ze organiseert. Hij gaat er behoedzaam mee om. Gelukkig valt z'n job ook mee. Hard werken is nu eenmaal iets voor Pieter. En vergeet niet, hij is ook ambitieus. Hij wil zichzelf bewijzen. Hij wil echt wel een 'goede' chef worden, gekend en gewaardeerd worden voor wat hij doet. Je merkt het wanneer je met hem praat, hij is gedreven en leergierig. Hopelijk steekt hij veel op van wat hij nu doet. Jasper, de andere kok in de familie, spreekt ook al over Australië. Hij zal hier eerst nog z'n sporen (en z'n euro's) moeten verdienen eer hij die stap kan zetten. Maar dat hij het ooit ook eens doen zal, daar twijfelen we neit aan.
Hier gaat alles goed, het weer is niet zoals het moet zijn maat we leven ons er door. Dit weekend zaten we in Zeeland. 's nachts om één uur klop klop op de d eur van onze zwerver .. politie .. je mag nergens in Zeeland (blijkt in heel nederland te zijn) in je auto slapen. Kostte me 95. Schandalig is dat! En dan te bedenken dat de Nederlanders de grootste zwervers zijn die je je maar indenken kan. Maar in hun eigen landje? Hou maar !!! Tuurlijk heb ik me behoorlijk druk gemaakt. Weigerde ik in heel Nederland nog maar één eurocent uit te geven! Is dat nu gastvrijheid?? Neen, ripp off zo noem ik dat! Dan maar naar Antwerpen aan de .... Neen, ik zeg het niet! Zie dat het volgende week ook vol Nederlanders staat ... Het was in alle geval best leuk. Vandaag opnieuw naar school, nog enkele weken en dan is het vakantie. Vertrekken we naar Australië. Eigenlijk vliegt de tijd toch ...
Nog enkele foto's van Pieter en z'n vriend Ko. De foto's zijn genomen bij een vijftigjarenfeest. Vandaar het gekke gebeuren ... alhoewel, is het dat neit elke dag???
