Over mijzelf
Ik ben Anni (Anaïs) en Rogier
Ik ben een en woon in Nomade tussen Spanje en België () en mijn beroep is levensgenieters.
Ik ben geboren op 24/04/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vanalles en niets in het bijzonder.
Welkom op ons blog!
Inhoud blog
  • Liederen die mijn moeder zong.
  • Verantwoordelijkheid.
  • Electriciteitspanne.
  • Mannequin's, modeshow's, enz.
  • Heeft de jeugd nog respect?
  • Bang om te sterven?
  • Mijn moeder!!
  • Oudere mannen, jongere vrouwen!!
  • Het heeft gene naam!!
  • Liefde...
  • Internetliefde.
  • Sex, na het huwelijk.
  • Op roze wolkjes
  • Je gaat dat niet geloven
  • Gene pech voor mij.
  • Een uur om nooit te vergeten.
  • Eindelijk... terug thuis!!
  • Zwarte zondag.
  • Vietnamveteraan.
  • Later....
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Anaïs'Corner

    17-02-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ik wil niet gek worden
    Gegroet,

    Hieronder volgt een bericht uit mijn dagboek dat ik bijhield tijdens Rogier, mijn man, zijn lijdensweg. Ik wil jullie er deelgenoot van maken en vandaar zet ik dit op mijn blog.

    4 oktober 2004

    Dit schrijven gaat mij misschien behoeden om mijn verstand te verliezen. Rogier verblijft sinds donderdagavond op de Intensive Care van Gasthuisberg na zijn eerste operatie in Tienen en een verblijf van twee dagen op Intensieve in Tienen. Hij is daar toegekomen in zeer kritieke toestand en onmiddellijk opnieuw geopereerd. Sindsdien ligt hij daar en wordt in coma gehouden. De vooruitzichten zijn zeer slecht. Eén van de zaken die bijna vaststaan is het feit dat hij waarschijnlijk zijn linkerbeen zal verliezen, mogelijk zelfs beiden. Al de rest daar durf ik zelfs niet bij stil te staan.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

    Morgen zal ik opnieuw een gesprek hebben met de artsen en weet ik waarschijnlijk weer iets meer. Ik wacht bang af maar wil het toch zo snel mogelijk weten.

    Ik dank iedereen voor de vele steun die ik mag ondervinden vanuit onze kring. Na de bijeenkomst in Antwerpen voelde hij zich ook een stukje van onze groep en ook hij zou waarderen wat jullie voor mij betekenen. Ik probeer het hoofd koel te houden en tot nu toe ben ik er in geslaagd. Ik hoop het vol te houden. Eigenlijk is hij, alhoewel in de toestand zoals hij is, mijn grootste steun op dit ogenblik. Ik hoor zijn woorden en ik ken zijn gedachten over dit gegeven en daar hou ik mij aan vast. Het is mijn enige reddingsboei om het vol te houden.

    Spijtig jullie geen prettiger nieuws te kunnen melden groet ik jullie toch

    Anaïs

     



    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)



    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

    Gastenboek
  • dagen die je altijd bijblijven
  • levensecht!
  • toffe blog
  • proficiat
  • Naar een oud gezegde

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Foto

    De achtertuin van ons huis in Javea met onze collectie planten die we allemaal zelf kweekten.
    Foto

    Foto

    Zicht op de Mongó vanuit ons terras.

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!