Wezemaal gelegen op de as Aarschot - Leuven, een heuvelachtige streek en dat beloofde een mooie wandeling te worden, de weergoden hadden voor een weliswaar koude maar zonnige dag gezorgd. We starten in het hartje van Wezemaal voor de 20km, na enkele honderden meters door het bos, een serieuze klim naar de top van de Wijngaardberg met het prachtige Heilig - Hart beeld, een éérste controle te Gelrode, via een plaatselijke lus die ons door Nieuwenrode, terug naar Gelrode bracht waar een lekker kom verse soep op ons wachtte die samen met de boterhammen de inwendige mens versterktte, het was nodig want een aaneenschakeling van klimmen en dalen vergde veel van onze krachten. Via de talrijke druivenakkers, de vele hellingen die ons prachtige vergezichten bezorgden, door holle wegen en aansluitend de rustige boswegels gingen we terug naar ons eindpunt te Wezemaal. Een echte aanrader voor alle natuur liefhebbers die niet bang zijn van wat klimwerk
Schaffen bij Diest was vandaag de uitvalbasis voor onze wandeling, we kozen voor de langste afstand de 30 km, er was verder keuze tussen: 4-6-12-en 20 km.dadelijk na de start was het klimmen geblazen, door holle wegen, langs veldweggeltjes en door de rijke aanwezigheid van de bossen gingen we van Schaffen naar Lummen, over de E314 en nadien onder dezelfde snelweg, een prachtige tocht, wel zwaar door het vele klimwerk, voeg daar de modderige ondergrond bij en we voelden bij de aankomst wat we gedaan hadden. Moe maar voldaan, een trappist ter afsluiting, richten we onze blik terug naar de heimat.
Vandaag richtte we onze pijlen naar het haspengouwse dorpje Heers, een stille landelijke gemeente waar de tijd is blijven stilstaan. In de parochiezaal werd de start van de wandeling gegeven, een aanbod van afstanden werd ons aangeboden, we maakten een combinatie van 10km en 14 km, zo kwamen we terug in de zaal om te genieten van de overheerlijke erwtensoep, de boterhammekes vlogen naar binnen en we toogden weer op pad voor de laatste 14km. De éérste lus van 10 km leide ons door holle wegen naar de omvangrijke vruchtbare akkers, golvend terrein dus het werd soms aardig klimmen en dalen, de 14 km was van hetzelfde gehalte, op de toppen van de heuvels konden we genieten van de prachtige landbouwstreek, en die stilte om weg te dromen en te blijven. Na bij de plaatselijke bakker een kersentaart gekocht te hebben toogden we huiswaarts.
Een prachtige dag was helaas weeral voorbij, de taart deed de limburgse traditie van onovertroffen heerlijkheid alle éér aan.
