Vandaag gingen we wandelen in Veerle-Heide(Laakdal), we vertrokken in het buurthuis, de wandelclub liet ons de keuze uit: 5-7-10- en 17km, we kozen voor de 17km, na 100m kwamen we in het bos terecht, een bos dat we niet meer zouden verlaten,door dit bos ging het van Veerle naar Averbode met zijn prachtige abdij, mooie Maria grot, helaas de al zo gekende ijskraampjes waren er niet, het zal te koud geweest zijn vrees ik, hoewel 4° met een mooi zonnetje, das toch aardig wandelweer. Van Averbode trokken we naar Schoot en alzo kkerden we terug naar ons vertrekpunt. Het bos was echt magnifiek, de combinatie van de overwegend naaldbomen en de stoere eik- en beukenbomen, een oase van groen en rust, een kleine vijver midden in het bos nodigde mijn trouwe viervoeter uit tot een partijtje zwemmen, de wandelaars die dit zagen konden het niet geloven, hun opmerking dat is nu toch echt te koud deed mij glimlachen, onze Youry is een Golden Retriever en heeft een dubbel vacht, dus water bestendig en hij doet niks liever dan een fris bad te nemen, zelfs als het vriest. De mensen keken mij verbaasd aan toen ik dit vertelde en ik denk niet dat ze mij geloofden toch is het de waarheid.
Na de innerlijke mens versterkt te hebben besloot ik om nog een extra rondje van 7km, de bosrijke omgeving leide ons van Veerle naar Averbode, verder naar Blauwberg(Herselt) en terug naar ons vertrekpunt. Deze afstand was op de éérste 100m na helemaal verschillend van de 17 km.
Echt een aanrader voor de natuurliefhebber, dus volgend jaar zeker doen.
Vandaag gingen we wandelen in Veerle-Heide(Laakdal), we vertrokken in het buurthuis, de wandelclub liet ons de keuze uit: 5-7-10- en 17km, we kozen voor de 17km, na 100m kwamen we in het bos terecht, een bos dat we niet meer zouden verlaten,door dit bos ging het van Veerle naar Averbode met zijn prachtige abdij, mooie Maria grot, helaas de al zo gekende ijskraampjes waren er niet, het zal te koud geweest zijn vrees ik, hoewel 4° met een mooi zonnetje, das toch aardig wandelweer. Van Averbode trokken we naar Schoot en alzo kkerden we terug naar ons vertrekpunt. Het bos was echt magnifiek, de combinatie van de overwegend naaldbomen en de stoere eik- en beukenbomen, een oase van groen en rust, een kleine vijver midden in het bos nodigde mijn trouwe viervoeter uit tot een partijtje zwemmen, de wandelaars die dit zagen konden het niet geloven, hun opmerking dat is nu toch echt te koud deed mij glimlachen, onze Youry is een Golden Retriever en heeft een dubbel vacht, dus water bestendig en hij doet niks liever dan een fris bad te nemen, zelfs als het vriest. De mensen keken mij verbaasd aan toen ik dit vertelde en ik denk niet dat ze mij geloofden toch is het de waarheid.
