Hamburg is dit weekend de "place to be" voor Harley-rijders. Langs alle kanten zie je van die blinkende motoren staan en als je er geen ziet hoor je ze wél ! De hele nacht door ;-)
Na het voortreffelijk ontbijt pakken we de koffers, programmeren de Merellaan in onze gps en vertrekken we richting Autobahn. Het is weekend, er is behoorlijk wat vrijetijds-verkeer, maar het gaat vlotjes. Op enkele vlaagjes na blijft het de hele weg droog en sommige stukken kunnen we goed gas geven. We kiezen de route via Dortmund en Venlo en moeten bijna nergens file rijden.
Tijd genoeg dus om even over onze fantastische reis in een fantastisch land na te denken. Eerste vraag : gaan we terug ? Ja, als we kunnen gaan we zeker terug. Wat is het mooiste ? Alles is er mooi, maar je moet er wel de afstanden bijnemen. Als we thuiskomen zullen we in totaal bijna 3400 km gereden hebben, ca. 2200 km met de boot gevaren hebben, 14 keer in een ander bed geslapen (waarvan 3 op de boot), door een ontelbaar aantal tunnels en bruggen gereden, ruim 120 km over gravelwegen, veel gestapt, veel foto's gemaakt (waarvan een selectie op de blog), ongeloofelijk geluk gehad met het weer .......
De beetje woelige zee kan ons niet deren … we slapen snel in. 's Morgens bij het ontbijtbuffet is de zee zo glad als een spiegel en we glijden spoedig de haven van Kiel binnen. Na een mooi draaimaneuver ligt de boot langs de kade en worden de passagiers gemaand om naar de auto te gaan.
We hebben een beetje moeite om onze auto terug te vinden – alles staat zo vol – maar het lukt uiteindelijk wel en korte tijd later staan we weer op Duitse bodem. De gps staat richting Hamburg geprogrammeerd, want vandaag gaan we Miniatur Wunderland bezoeken. Het is maar een dik uurtje rijden (zonder files) en we parkeren de auto in de Tiefgarage van het hotel. We lopen naar de Kehrwieder (een straat met indrukwekkende oude pakhuizen langs de kade). Het is gelukkig goed weer, op het randje van een beetje zwoel.
Dankzij onze reservatie moeten we niet wachten. Op de tweede verdieping wacht ons een wereld vol fantasie en technologie: vele tientallen miniatuurtreinen rijden door berg en dal, duizenden figuurtjes brengen leven in het scenario, auto'tjes rijden af en aan, lichtjes flitsen, vliegtuigen landen en vertrekken écht. Het is moeilijk te beschrijven … alles is zo gedetailleerd en natuurgetrouw dat het bijna onmogelijk lijkt. Naar verluidt zou het de grootste miniatuurspoorbaan ter wereld zijn !
Na 4 uur slenteren zijn onze benen en voeten moe. We trekken terug naar het hotel om een stukje te eten. We sluiten de dag af met een wandeling door de Altstadt.
Oslo is opgedroogd. We maken nog een panoramafoto van de stad met de baai en het fjord en van de skischans die prominent boven het hotel uitsteekt. Na het ontbijt duiken we de haarspeldbochten af richting stad. We vinden een parkeerplaatsje bij een school (waar het vandaag schoolreis is) en lopen tot bij het Vigeland beeldenpark. Niettegenstaande het vroege uur loopt het al aardig vol met foto's schietende toeristen. Gustav Vigeland heeft heel knap meer dan levensgrote naaktbeelden gemaakt in graniet en in brons. Ook het grote park mag gezien worden.
We stellen de gps in en rijden naar een parking vlakbij de terminal van de Color Line. We hebben nog twee uur over en profiteren van het mooie weer om de moderne nieuwe wijken rond de haven te bezoeken. De tijd gaat snel en om 12 uur halen we de auto op en gaan inchecken voor de boot. Het is er beduidend drukker dan vorige keer. De parking staat bomvol en gauw ook het autodek. Ook boven op de dekken lopen tientallen passagiers te genieten van de middagzon en van het mooie uitzicht terwijl de boot de haven uitvaart.
Helaas duurt de pret niet lang. Er komen donkere wolken aandrijven en het wordt behoorlijk fris. De zee wordt wat minder rustig en terwijl we eten voelen we dat het schip wat stampt en rolt. Niet om zeeziek te worden, maar het is duidelijk voelbaar. We sluiten de dag af met een drankje op het panoramadek.
We pakken onze valiezen voor de komende reisdagen en vertrekken richting zuid over de bergen van het skigebied van Geilo. Eerst gaat het steil slingerend omhoog naar een ruw plateau en daarna langzaam naar het dal met overweldigend groene natuur. De tegenstelling met gisteren kan niet groter zijn. We passeren mooie vergezichten, bruggen, hydro-electrische centrales, watervallen, schilderachtige bergdorpjes, staafkerkjes … met af en toe een verplichte stop voor wegenwerken. De Noren doen er alles aan om hun wegennet in tiptop conditie te houden. Onderweg maken we een koffiepauze en doen een praatje met een op Noorwegen verliefd Deens koppel.
In Kongsberg maken we halt. We vinden een parkeerplaatsje naast de Noorse Munt. Het is een mooi stadje gelegen aan een wild stromende rivier. De brug over de rivier met de watervallen is versierd met reproducties van Noorse munten. Na Kongsberg gaat het richting drukker en drukker verkeer. Na twee weken filevrij autorijden valt het op hoe druk het wordt tegen we Oslo naderen !
We checken in in ons hotel op de top van Holmenkollen – vlak naast de skischans – en nemen de metro naar de city. Bij de dertiende halte komen we in het centrum en kijken wat rond naar de City Hall, de haven met de ferry boten, het Nobels Peace Center, de nieuwe city …. maar na twee weken hotelkost krijgen we zin in een lekkere pizza ! Terwijl we zitten te genieten begint het eerst te regenen, daarna te gieten … Na ruim één uur wachten besluiten we terug te keren naar ons hotel. Morgenvroeg wordt het hopelijk beter ? Vanop onze berg genieten we van een spectaculaire regenboog boven de Oslo-fjord. Hééél mooi.
Ons hotel ligt midden in een skigebied. Overal staan verwijzingen naar skiliften en -pistes en het ziet er naar uit dat het hier 's winters behoorlijk druk kan zijn. Bijna voor de deur stopt de trein Oslo-Bergen, naar verluidt de mooiste treinreis ter wereld. Kijk eens op onderstaande link als je hierover meer wilt weten.
We boffen met het weer. De zon schijnt de hele nacht, dus als we wakker worden is het al flink zomer. Vandaag moeten we eerst een beetje auto rijden tot op “het einde van de wereld”.
Vanuit Al (spreek uit Ool) gaat het langzaam omhoog richting hoogvlakten. Eerst 25 km mooie asfaltweg langs enkele kleurrijke dorpjes, plots overgaand in een tol-gravelweg. De tolautomaat werkt niet – geen creditcard en ook geen muntjes – maar de slagboom staat open. De auto achter ons probeert ook tevergeefs. We besluiten om door te rijden zonder te betalen. De smalle weg blijft slingerend 20 km klimmen tot een eind boven de boomgrens en af en toe zitten we tussen de sneeuw. Onderweg zien we 2 moedige fietsers dezelfde route doen ! Volgens de stafkaart zitten we op 1350 m als we op een parkeerterrein arriveren waar we de auto kunnen achterlaten.
Vandaar begint onze bergwandeling. Eerst nog een gravelweg, dan een paadje dat overgaat in een rotsig pad. Door de late winter zijn sommige stukken nog flink ondergesneeuwd en is het moeilijk (gevaarlijk) om te stappen. Na bijna 2 uur beslissen we om even te rusten en terug te keren omdat het anders te laat zou worden. Op de terugweg halen we de fietsers weer in. 's Avonds treffen we hen bij het avondbuffet in het hotel.
Link : http://www.visitnorway.com/nl/reizen-naar-en-in-noorwegen/treinreizen-in-noorwegen/de-mooiste-treinreis-ter-wereld/
Het Clarion hotel in Bergen heeft goede bedden; tenminste die van onze kamer toch. Na het ontbijt gaan we onze bagage in de auto in de parking stoppen zodat we op “ons gemakske” nog wat kunnen rondkuieren en shoppen in de stad. Enkele uurtjes zijn natuurlijk veel te kort maar ze geven ons de kans om een beeld te vormen van het centrum.
Er staat vandaag nog een stevig tripje op het reisprogramma, dus vertrekken we op tijd richting oosten. Het duurt niet lang of we zitten weer midden de bergen en de fjorden. Ergens halfweg doe ik een verkeerde inschatting op een rond-punt in een tunnel en denk dat we verkeerd rijden. Demi-tour dus tot we vaststellen dat de wegenkaart van de gps na 6 maanden al verouderd is: de veerpont bestaat niet meer ! Dus weer terugdraaien en dan de goede weg op via de spiksplinternieuwe brug over de Hardangerfjord en een tunnel met een bocht van naar schatting 500°. Ja, vijfhonderd graden : de wegtunnel gaat in een spiraal naar boven met een ferm hoogteverschil.
Dan gaat het verder omhoog voorbij enkele spectaculaire watervallen naar de Hardangervidda, het hoogste bergplateau van Europa op ca 1200m hoogte. Weeral rijden we tussen de sneeuw over het plateau wat meer wegheeft van een desolaat maanlandschap. De laatste kilometers begint het te regenen. We checken in bij Dr. Holms en gaan genieten van het avondbuffet.
Afgelopen nacht naar het toilet gaan gaat steil bergop of bergaf ! Vanmorgen bleek de patrijspoort en alle dekken nat te zijn. Gevolg van slecht weer ? Als we wakker worden ligt de boot aangemeerd in Floro (spreek uit Floreu). Kort daarna varen we af richting Bergen. Alsmaar door fjorden of langs de scherenkusten. Het ene moment al wat mooier dan het andere, maar heel erg afwisselend. Vooral het laatste stuk door de fjord van Bergen met smalle doorgangen, onder indrukwekkende bruggen, voorbij vakantiehuisjes en jachthaventjes biedt spektakel.
Ondertussen beginnen de passagiers zich klaar te maken om te ontschepen. Heel erg stipt op tijd (14u30) meert de Midnatsol aan in Bergen. De passagiers worden dek voor dek opgeroepen om via de loopbrug aan wal te gaan. De “car drivers” mogen naar het “car deck” om hun auto buiten te rijden. Op de kade Greet oppikken, en door de wir-war van enkelrichtingstraatjes (en een afgesloten straat waardoor de gps het ook niet meer weet) gaan we ons hotel opzoeken. De auto staat geparkeerd in een parkeerhuis. Op straat gaat hier écht niet !
Om 16u hebben we een afspraak gepland met ex-werkcollega van Greet die toevallig met de camper ook in Bergen verblijft. Op de kade doen we een leuke babbel tot zij met openbaar vervoer weer moeten vertrekken naar de camping.
Wij lopen verder de toeristische havenbuurt af, eten een lekker kabeljauwtje, bekijken de oude stadsvesting en ontdekken de smalle straatjes in de oude stad. We laten ons verleiden tot een stukje van de klim naar het hoogste uitzichtpunt (300m). Misschien doen we dit morgen met het kabeltreintje helemaal tot boven ?
Niet geheel zonder rumoer vertrekken de fietsers héél vroeg om hun fietsmarathon te rijden ! Wij staan ook op tijd op om nog wat in te pakken en weer uitgebreid te ontbijten, want om 9u worden wij aan boord van de boot verwacht.
De m/s Midnatsol van de Hurtigruten komt stipt op tijd de haven binnenvaren. We checken in en mogen de auto langs een smal laadbruggetje binnen rijden. De crew zet hem op zijn plaats. Wij krijgen onze buitenhut toegewezen met 2 single bedjes en een mooi badkamertje.
Terwijl de boot langzaam de haven uitvaart trekt de hemel helemaal open. Door het lange fjord draaien we richting Kristiansund. Ondertussen begint dek 9 helemaal vol te lopen met zonnekloppers die komen genieten van het voorbijglijdende en steeds wisselende landschap. Er staat een frisse zeebries en iedereen zoekt beschutting. Om 16u30 lopen we Kristiansund binnen, hetzelfde haventje wat we donderdag bezochten. Na een half uurtje verder over open zee – dat voelen we aan het wiebelen van het schip – naar Molde terwijl we genieten van het avondeten. Na een uurtje verlaten we Molde en ontmoeten het zusterschip Kong Harald. De zon zakt steeds lager en we krijgen een prachtige zonsondergang op zee terwijl we richting Alesund stomen !
Het is al heel vroeg licht, maar gelukkig heeft onze kamer dikke overgordijnen. Aan de kade zien we de Hurtigruten boot aanmeren. Vanuit het restaurant hebben we zicht op de jachthaven en het ontbijtbuffet is minstens even spectaculair als gisteren in Alesund ! Bovendien verdrijft de zon langzaam het ochtendgrijs ! Het belooft een mooie dag te worden.
Na het ontbijt doen we onze wandelschoenen aan en trekken de stad in. We beginnen langs de zonovergoten oude kade. Verder langs het nieuwe spoorwegstation richting oude stad. Er is heel wat beweging in de winkelstraten en het lawaai van de auto's valt ons op. De Dom is een prachtig gebouw – binnen mogen we niet fotograferen – gelegen in een groene zone langs de Nidelva-rivier. We steken de brug over, lopen door het oude kleurige stadsgedeelte richting de Kristiansvesting. Vanop de Gamle Bybro (oude brug) maken we de traditionele foto van Bryggene, het kanaal richting nieuwe haven met z'n oude pakhuizen. Boven op het fort hebben we een schitterend zicht over de grote omgeving. Iemand maakt een fotovlucht met z'n witte drone. Vandaar dalen we door het park weer naar het lager gelegen stadsdeel rond de oude haven met zijn prachtig opgewaardeerde en hippe buurten. Jaja, Trondheim maakt indruk !
Sinds vanmiddag wordt het hotel overspoeld door fietsfanaten met superknappe racefietsen. Morgenvroeg (6u) vertrekt hier de jaarlijkse fietsrace naar Oslo, over een lengte van 545 km ! De deelnemers rijden dag en nacht en moeten ten laatste zondagmorgen 10u door de finish in Oslo komen. Een deelnemer vertelt dat hij er vorig jaar 33 uur over deed !
We hebben een schitterend hotel met dito kamer. Het is er echter zo warm dat wij het raam op een kier moeten zetten voor wat frisse lucht. Maar wie haalt het in z'n hoofd om kinderen tot een gat in de nacht (na middernacht) lawaai te laten maken op straat ? Dus vandaag een beetje later opgestaan om te genieten van het super keigrote ontbijtbuffet. Het is de samenvatting van alle ontbijtbuffetten van heel ons leven samen. Gelukkig zijn onze ogen niet groter dan onze buik ;-)
Dan op weg naar Molde, met alweer een veerpont (bijna drie kwartier). Molde is een leuk klein stadje dat uitnodigt om even te kuieren en windowshoppen. Het is fris en bovendien begint het te regenen.
Dan richting Atlanterhavsveien : de beroemde Atlantische route (van slechts 8,3 km) die een aantal kleine eilandjes verbindt en die eindigt in een lange (5780 m), erg diepe (250 m) en steile (10 %) toltunnel naar Kristiansund. De hele route die we doen is veel langer en heel mooi onder de blauwe lucht. Ze vraagt gewoon om regelmatig te stoppen, zodat we later in Kristiansund aankomen dan gepland. Onze tussenstop daar beperkt zich daarom tot een kort bezoekje aan het oude havengedeelte.
Dan schieten er nog ca. 200 km over richting Trondheim, met een reeks bruggen, nogmaals een veerpont, ontelbaar korte en lange tunnels en schitterende vergezichten. Het wordt te laat (tegen max. 80 km/u) en we kunnen dus niet meer stoppen om nog te fotograferen. In Trondheim is het al laat maar nog steeds licht. Zelfs om middernacht terwijl wij onder de wol kruipen zien we de rode gloed van de ondergaande zon ! Morgenvroeg gaan we op stap om de stad te verkennen.
